ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

᾿Εποικοδομητικόν, ῾Ιεραποστολικόν καί ᾿Αντιαιρετικόν φυλλάδιον τῆς ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γνησίων ᾿Ορθοδόξων Χριστιανῶν.
Συντάκτης: ῾Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς ΚΗΡΥΚΟΣ
Διεύθυνσις: ῾Ιερόν ῾Ησυχαστήριον ῾Αγ. Αἰκατερίνης, Στρογγύλη
῎Ετος  ΙΑ'
᾿Αριθμ. Φύλλου 272
Δεκέμβριος 1995

(Ἐπανεκδίδεται μερίμνη τῆς «ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΑΧΑΡΝΩΝ Η ΑΓΙΑ ΦΙΛΟΘΕΗ»)




῾Ο Μακαριώτατος ᾿Αρχιεπίσκοπος τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος κ.κ. ᾿Ανδρέας, τήν 30ην Νοεμβρίου ἑορτήν  τοῦ ῾Αγίου Πρωτοκλήτου ᾿Ανδρέου, ἧγε τά σεπτά του ὀνομαστήρια. Κάθε χρόνο, εἰς τήν ῾Ιεράν Μονήν Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης Κερατέας ᾿Αττικῆς, κατά τήν ἡμέραν αὐτήν, ἐγἰνετο μεγάλη συγκέντρωσις Κλήρου καί Λαοῦ, καί μέ ἀγρυπνία καί Συνοδική θεία Λειτουργία, ἐτιμᾶτο μέ Βυζαντινήν μεγαλοπρέπειαν,ἡ μεγάλη αὐτή ἑορτή.  ᾿Εφέτος  διά πρώτην φοράν μετά ἀπό 47 ἔτη ἑωρτάσαμε τήν ἁγίαν αὐτήν ἑορτήν εἰς τόν ῾Ιερόν Ναόν ῾Αγίας Τριάδος Κάτω ῾Ηλιουπόλεως, μέ τήν συμμετοχήν 7 ᾿Αρχιερέων,  ᾿Αρχ/τῶν, ῾Ιερέων καί Διακόνων, καί πλήθους πιστῶν ἀπό ὅλην τήν ῾Ελλάδα. ῏Ηταν πράγματι μία κατανυκτική καί μεγαλοπρεπής ἑορτή.
Στήν θεία Λειτουργία κατά τήν ὁποία ἔψαλε μελωδικώτατα ἡ Βυζαντινή χορωδία τῆς ᾿Εκκλησίας μας (μέ χοράρχες τούς ἐκλεκτούς ῾Ιεροψάλτες  Εὐάγγελο Παπακωστούλη ἀπό τήν Λάρισα καί  Στυλιανό Λιέπουρη ἀπό τήν Κρήτη), ὅλοι βιώσαμε  πράγματι ἀνεπανάληπτα πνευματικά βιώματα. ῾Ο Μακαριώτατος ᾿Αρχ/πος προεξάρχων τῆς πανηγύρεως ταύτης, καθ᾿ ἥν ἐτιμᾶτο ὁ Πρωτόκλητος ᾿Απόστολος ᾿Ανδρέας, ἦτο ἰδιαιτέρως  συγκινημένος.
᾿Αλλά καί ὁλων τῶν πιστῶν  ἦσαν  ἀνάμεικτα τά συναισθήματα. Θλίψις δι᾿ ὅσα συνέβησαν ἐσχάτως εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν μας, καί λύπη διά τό σχίσμα πού ἐδημιούργησαν οἱ πέντε πραξικοπηματίες ᾿Αρχιερεῖς, ἀλλά καί χαρά, διότι εἰς ὁλους ἦτο  ἔντονον τό βίωμα, ὅτι μέσα ἀπό αὐτούς τούς πειρασμούς καί τάς δοκιμασίας μᾶς διεφύλαξεν  ἡ χάρις Θεοῦ καί μᾶς ἐνεδυνάμωσε στήν ῾Ομολογία τῆς Πίστεώς μας. ῏Ηταν ζωντανή ἡ σωτήριος "χαρμολύπη" καί ἔκδηλα τά χαροποιά δάκρυα ὅλων τῶν πιστῶν, καί ἐκφραστική ἡ εἰλικρινής ἀγάπη καί ἀφοσίωσις ὅλων εἰς τόν  πνευματικόν μας πατέρα τόν ᾿Αρχιεπίσκοπον κ. ᾿Ανδρέαν.
Κατά τήν πανηγυρικήν θείαν Λειτουργίαν συνελειτούργησαν μετά τοῦ ἑορτάζοντος Μακαριωτάτου οἱ Σεβ/τοι ᾿Αρχιερεῖς: Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικόλαος, ᾿Αργολίδος κ. Παχώμιος, Περιστερίου κ. Γαλακτίων, Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκος, Βεροίας καί Ναούσης κ. Ταράσιος, Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Πανάρετος, καί οἱ ᾿Αρχιμανδρῖται καί ῾Ιερεῖς τῆς ᾿Εκκλησίας μας.   Κατά τήν θείαν Λειτουργίαν ὡμίλησε ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκος εἰπών τά κάτωθι:

῎Οντως μεγάλη ἡ σημερινή ἑορτή  τοῦ ῾Αγ. ᾿Αποστόλου ᾿Ανδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου καί μεγαλοπρεπής ἡ πανήγυρις.  Χαίρουν οἱ ῎Αγγελοι ἐν Οὐρανοῖς καί  πανηγυρίζουν οἱ ἄνθρωποι ἐπί τῆς γῆς.  Πανηγυρίζουν καί εὐφραίνονται ἐν χαρᾶ καί ἀγαλλιάσει  οἱ ἁπανταχοῦ τῆς Οἰκουμένης  Γνήσιοι ᾿Ορθόδοξοι Χριστιανοί σήμερον ἐπί τῆ λαμπρᾶ ταύτη πανηγύρει.  Χαίρομεν καί ἡμεῖς οἱ λειτουργοί καί μέτοχοι τῆς Πανηγυρικῆς ταύτης Θείας Λειτουργίας.  Χαίρομεν καί ἀγαλλόμεθα, διότι ἐν μέσω ἡμῶν, προεξάρχων τῆς σημερινῆς πανηγύρεως, εἶναι μετά τόν τιμώμενον ὑπό τῆς ᾿Εκκλησίας ῞Αγιον Πρωτόκλητον ᾿Ανδρέαν, ὁ Μακαριώτατος Προκαθήμενος καί ᾿Αρχιεπίσκοπος τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. κ. ᾿Ανδρέας.  ᾿Επί 46 ἔτη, ἡ σημερινή πανήγυρις συνεκέντρωνε τά πλήθη τῶν πιστῶν εἰς τήν ῾Ιεράν Μονήν Παναγίας, ὅπου ἑόρταζε τήν ὀνομαστικήν του ἑορτήν ὁ Μακαριώτατος, Πνευματικός Πατήρ καί Ποιμενάρχης τῆς Μονῆς ταύτης. ᾿Εφέτος ὅμως, ἄν καί διαβαίνωμεν "ἐν μέσω παγίδων πολλῶν", ἄν καί βαδίζωμεν  ἐν μέσω τῶν θλίψεων, τῶν διωγμῶν καί τοῦ σάλου, τόν ὁποῖον ἔφεραν εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν οἱ πἐντε Πραξικοπηματίαι ᾿Αρχιερεῖς καί πάλιν χαίρομεν.  Διότι οὕτω μᾶς ἐδίδαξεν ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος: "Νά χαίρωμεν ἐν τοῖς παθήμασιν ἡμῶν".  Χαίρομεν προπάντων, διότι οἱ σημερινοί διωγμοί κατά  τῆς ᾿Εκκλησἰας  εἶναι ἀπόδειξις τῆς γνησιότητος τῆς Πίστεως ἡμῶν, τῆς ἀληθείας, τήν ὁποίαν ἀκολουθῶμεν  καί τῆς δικαιοσύνης διά τήν ὁποίαν ἐργαζόμεθα.  Χαίρομεν, διότι ὁ καθ᾿ ἡμῶν διωγμός εἶναι ἀπόδειξις  γνησίας ὁμολογίας καί παρρησίας.
Πῶς νά μήν εὐφραινώμεθα καί νά μή εἰμεθα εὐγνώμονες εἰς τόν Θεόν, ἀγαπητοί ἀδελφοί καί πατέρες, ὅταν, ἐνῶ βλέπομεν γύρω μας τά πάντα νά καταρρέουν, ὅμως ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, διαφυλάττη τό μικρόν ποίμνιον στερεόν καί ἀκλόνητον ἐν τῆ πίστει;  Πῶς νά μή ἀγαπῶμεν περισσότερον τόν Θεόν, ὅταν μέσα εἰς τό σκότος τῆς σημερινῆς κοινωνίας μᾶς ἠλέησεν ὁ Θεός καί μᾶς ἠξίωσεν, νά διακρίνωμεν τό φῶς τῆς ἀληθείας καί τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδοξίας καί νά τό ἀκολουθήσωμεν καί νά διαφυλαχθῶμεν ἔτσι ἀπό τό ψεῦδος, ἀπό τήν κακοδοξία καί ἀπό τάς φοβεράς βλασφημίας  τῶν συγχρόνων ἀποστατῶν;
Βλέπομεν, ἀγαπητοί ἀδελφοί σήμερον γύρω μας νά κομπορρημονῆ ἡ θρασύτητα, νά "διδάσκη" ἡ ἀμάθεια , νά ἠθικολογῆ ἡ διαφθορά. Εἶναι  ὁ καιρός πού κυριαρχεῖ προκλητικά  ἡ ἀσέβεια. Εἶναι συνήθη τά φαινόμενα  διαφθορᾶς τῆς κοινωνίας, σήψεως τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου, ἀδιαντροπιᾶς καί θράσους.  Γύρω μας  κυριαρχῆ τό ψεῦδος, βασιλεύη ἡ ἀδικία, γίνεται πιστευτή ἡ συκοφαντία, ἐνῶ  ἡ ἀλήθεια, ἡ δικαιοσύνη καί ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ ἐκλείπουν.  Παρατηρεῖται, δυστυχῶς, τό δυσάρεστον  φαινόμενον νά ἐξαίρεται προκλητικώτατα τό θράσος τῶν κακοδόξων, ἀντί νά ὑψώνεται τό θάρρος τῶν ᾿Ορθοδόξων. ῎Ετσι παρελαύνει  ἀνενόχλητα ἡ ἀτιμία τῶν ἀδίκων καί  ὑποχωρεῖ ἡ ἐντιμότης τῶν δικαίων ἐνῶ τό μῖσος καί ἡ κακία  ἔχουν ὑποδουλώσει τίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων, ἀκόμη καί ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί  τάς σκληραίνη μέ τέτοιον φανατισμόν πού ποτέ δέν θά ἠδύνατο τις εἰς τό παρελθόν  νά φαντασθῆ.
᾿Αλήθεια ποῦ εἶναι σήμερον τό "ἀληθεύειν ἐν ἀγάπη" πού ἐδίδαξεν ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος;  Καί ποῦ  ἡ καθαρά καρδία τοῦ Πρωτοκλήτου μαθητοῦ, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ ἐζωγρήθη ἀπό τό ἄγκιστρον τῆς θείας Χάριτος, ἀνεδείχθη "σκεῦος ἐκλογῆς" καί τόσον ἠγάπησε τόν διδάσκαλόν του, ὥστε νά  ἀξιωθῆ νά γίνη μιμητής τοῦ Πάθους καί τῆς Σταυρικῆς Του θυσίας; Ποῦ εἰς τούς σημερινούς ἀνθρώπους, ἀκόμη καί μεταξύ τῶν ᾿Ορθοδόξων, νά συναντήση κανείς τήν γνησιότητα καί τήν φλόγα τοῦ ἀποστολικοῦ χαρίσματος, ὅπως τήν ἐβίωνε ὁ ᾿Απόστολος ᾿Ανδρέας, ὁ ὁποῖος "ἐλογίσθη ὡς πρόβατον σφαγῆς" καί ὁ ὁποῖος ἐδιώχθη, ἐμαρτύρησεν, καί ἐσταυρώθη;  Δυστυχῶς ἡ σημαία τῆς γνησιότητος, τῆς ἀληθείας καί   τῆς καθαρᾶς ὁμολογίας ἔχει ἀποκρυβῆ καί στήν θέση της κυματίζει, χωρίς συστολή καί   μέ ἔπαρσιν ἡ μαύρη σημαία τοῦ θράσους, τήν ὁποίαν κρατοῦν εἰς τάς χεῖρας των, ἀκόμη καί ἄνθρωποι ἀδελφοί  μας, πού θά ἔπρεπε νά εἶναι σήμερα μαζί μας καί νά συνεορτάζωμεν τόν Πρωτόκλητον μαθητήν καί ᾿Απόστολον καί τόν τούτου ἄξιον διάδοχον καί Προκαθήμενον τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας.
Αὐτοί προετίμησαν, ᾿Αρχιερεῖς ὄντες, νά συνεδριάζουν καί νά συναποφασίζουν μετά πολιτικῶν παραγόντων. ᾿Εζήτησαν  τήν "ἀρωγήν" τῶν  κοσμικῶν ἀρχόντων. ῎Εφθασαν σέ τέτοιο σημεῖο κακίας, ὥστε νά προτιμοῦν, ἀντί τῆς εἰρήνης, τήν ὁποίαν τούς προέτεινε ὁ Μακαριώτατος καί ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, τήν βία καί τόν αὐταρχισμό. Τά εἴδαμε τήν προχθεσινήν Κυριακήν.  ῾Ο Δήμαρχος Κερατέας, νά ἀνεβαίνη τήν καγκελόπορτα τῆς Μονῆς, νά εἰσέρχεται εἰς αὐτήν, νά κόπτη τάς ἁλυσίδας τῆς εἰσόδου, νά τήν ἀνοίγη καί ταῦτα μέ τήν ἐντολήν τῶν πέντε ἐκπτώτων ᾿Αρχιερέων. ᾿Αλήθεια, ὁποία  πτῶσις!
Καί ἐνῶ τοιαύτη πτῶσις, εἰς τάς καρδίας τῶν πολλῶν, ὅμως ἐν τῆ ᾿Εκκλησία τοῦ Χριστοῦ τό Πανάγιον Πνεῦμα κατεργάζεται τήν σωτηρίαν εἰς τούς φοβουμένους τόν Κύριον.  ᾿Ενῶ ἡ ἀποστασία κατακλύζει τά πάντα, ἐν τῆ ᾿Εκκλησία  ἀναδεικνύονται Πνευματικά ἀναστήματα, μορφές ἀγωνιστικές, πού "ἐν ἀγάπη, ἐν δικαιοσύνη, καί ἐν ἀληθεία" ἐργάζονται τόν καλόν ἀγῶνα.  ῾Η παρουσία μας ἐνταῦθα, ἡ  μετοχή μας εἰς τήν θείαν ταύτην λειτουργίαν, ἡ ὁμολογιακή στάσις τῶν ᾿Ορθοδόξων πού δέν ἠθέλησαν νά ἀκολουθήσουν τό ψεῦδος τῶν πέντε, εἴναι τρανή ἀπόδειξις τῶν ἀνωτέρω.  ῾Ο ῞Αγ. Συμεών ὁ νέος Θεολόγος τονίζει εἰς μίαν ὁμιλίαν του: "Τοιοῦτον ἔχομεν δεσπότην, μεγαλόδωρον καί φιλάνθρωπον, ὅς διά μόνην τήν πρός αὐτόν πίστιν τοιαῦτα ἡμῖν χαριζόμενον".  Τόσον μεγάλας δωρεάς μᾶς προσφέρει ὁ φιλάνθρωπος Δεσπότης, ὥστε αὗται "καί  νοῦν ὑπερβαίνουν καί ἀκοήν καί διάνοιαν".
Τοῦτο θά ἠδυνάμεθα καί ἐμεῖς οἱ ᾿Ορθόδοξοι Χριστιανοί νά ἐπαναλά βωμεν.  Διότι πῶς θά ἠδυνάμεθα νά ἐξέλθωμεν ἀπό αὐτήν τήν δοκιμασίαν καί νά διαφυλαχθῶμεν εἰς τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν, ἐάν δέν μᾶς διεφύλαττεν ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ;  ῾Η πτῶσις εἴναι εὔκολος, διότι τό ψεῦδος εἴναι εὐπαράδεκτον.  Τουναντίον ἡ ἀλήθεια δυσκόλως γίνεται πιστευτή.  Τό δίκαιον ποδοπατεῖται.  ᾿Ενῶ ἡ ἀδικία κυριαρχεῖ.  Χρειάζεται πολλή θάρρος καί μεγάλη παρρησία, προπάντων ἡ θεία Χάρις ἡ πάντοτε τά ἀσθενῆ θεραπεύουσα καί τά ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα.  Καί διά νά ὁμιλήσουμε καί διά τήν ἐπικαιρότητα.  Πόσον εὔκολα πέρασε τό ψεῦδος περί εἰκονομαχίας;  Καί πόσον δύσκολον εἴναι νά κατανοήση ὁ ἁπλοϊκός Χριστιανός σήμερον, ὅτι πραγματικοί εἰκονομάχοι καί αἱρετικοί δέν εἴναι αὐτοί πού βαδίζουν σύμφωνα μέ τήν παράδοσι τῆς ᾿Ορθοδοξίας, ἀλλά αὐτοί πού διαστρεβλώνουν ἀκόμη καί Συνοδικά κείμενα, προκειμένου νά περάσουν τό ψεῦδος ὡς ἀλήθεια.  Δέν θά εἴχαμε κανένα λόγο νά τούς χαρακτηρίσουμε εἰκονομάχους, ἐάν οἱ ἴδιοι δέν ἔφθαναν εἰς τό σημεῖο νά χαρακτηρίζουν ῾Εβραϊκῆς προελεύσεως καί αἱρετικές, ἱερές Εἰκόνες, οἱ ὁποῖες στολίζουν ὅλα τά μοναστήρια καί τίς ᾿Εκκλησίες τῆς ᾿Ορθοδοξίας (᾿Ελλάδος, Ρωσίας καί ἀπανταχοῦ τῆς Οἰκουμένης).   Αὐτοί ἔψαχναν νά εὕρουν μίαν δικαιολογίαν.  ῎Εψαχναν κάπου νά στηριχθοῦν, διά νά προωθήσουν τά σχέδια τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων πού ἤθελαν τόν ἀφανισμόν τῆς ᾿Ορθοδοξίας.  Δυστυχῶς αὐτούς καί μόνον ὑπηρετοῦν.  Καί ὁ σκοπός των εἴχε γίνει φανερός πλέον.  Δέν ἤθελαν τήν πρόοδον τῆς ᾿Ορθοδοξίας.  ῾Ηρνοῦντο χειροτονίας ᾿Επισκόπων.  ᾿Αντιδροῦσαν εἰς τήν τελετήν ῾Αγίου Μύρου.  Δέν συμφωνοῦσαν εἰς τήν πρότασιν τοῦ Μακαριωτάτου περί καταδίκης τοῦ νεοημερολογιτισμοῦ - Οἰκουμενισμοῦ.
Οἱ ᾿Ορθόδοξοι ἀδελφοί μας στήν Ρωσία πού γνώρισαν πιό ἔντονα τίς συνέπειες τοῦ ἔργου τῶν  σκοτεινῶν δυνάμεων, πού πέρασαν ἀπό φυλακές, ἐξορίες, διωγμούς  καί κατακόμβες, καί ὑπέμειναν τά πάντα, προκειμένου νά διαφυλάξουν τήν ᾿Ορθόδοξον πίστιν καί ὁμολογίαν, ἐξ ἐμπειρίας κατενόησαν καλύτερον ἀπό ἐμᾶς τούς ῞Ελληνας τό τί ἀκριβῶς συνέβη τήν 5ετίαν πού μᾶς πέρασε.  Εἶπαν, ὅταν τούς ἐπεσκέφθημεν: "Τά ξέρουμε.  Δέν εἶναι θέμα Εἰκόνων.  Εἶναι νά σταματήση τό ἔργον τῆς ᾿Εκκλησίας, νά παύση ἡ ᾿Αποστολική Διαδοχή.  Νά γίνη τό θέλημα τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων".   Καί ὁ πραγματικά ὅσιος καί προορατικός, μακαριστός μοναχός π. ᾿Επιφάνιος τούς εἶχεν προειδοποιήσει ἀπό τό 1992: "Προσέξατε εἶπε, διότι ὁ Χρυσόστομος θά φύγη ἀπό τήν Σύνοδο.  ᾿Εσεῖς δέν θά τόν ἀκολουθήσετε.  Τόν ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Ανδρέα καί τήν Σύνοδόν του θά ἀκολουθήσετε.  Αὐτοί θά εἶναι οἱ  μόνοι ὀρθόδοξοι ῾Ιεράρχαι".
᾿Αγαπητοί πατέρες, ἀγαπητοί ἀδελφοί.  Αὐτά πού ἀκούσαμε εἰς τήν Ρωσία ἀπό τούς πιστούς ᾿Ορθοδόξους τῶν Κατακομβῶν, αὐτά πού μᾶς διηγήθηκαν, μᾶς ὡδήγησαν εἰς μίαν σκέψιν, τῆς ὁποίας θέλω νά σᾶς καταστήσω κοινωνούς.  ῾Η ᾿Εκκλησία ἐδιώχθη ἐκεῖ λυσσωδῶς, ἐπολεμήθη μέ τόν πιό σκληρό τρόπο καί πολεμεῖται ἀκόμη.  Πέρασε ἀπό ἕνα δριμύτατο χειμῶνα.  Καί μέσα ἀπό τόν διωγμό αὐτό ἐξῆλθε νικήτρια.  ᾿Εθριάμβευεν ἡ πίστις καί ἡ ὁμολογία τῶν πιστῶν.  Μέ τούς ὁμολογητάς καί μάρτυρας τῶν Κατακομβῶν ἐστερεώθη τό δένδρον τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς Ρωσίας.  Καί ἐδῶ ἡ ᾿Εκκλησία σήμερον διώκεται, ἀλλά μέ διωγμόν ὕπουλον.  Καί εἶναι αὐτός ὁ διωγμός ὁ πλέον ἐπικίνδυνος.  ᾿Εκπορεύεται ἐκ τοῦ Βατικαννοῦ καί διενεργεῖται ὑπό τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μέ ἄμεσους δράστας (θύτας καί θύματα) -δυστυχῶς-  τούς πέντε ἐκπεπτωκότας ᾿Αρχιερεῖς.
῞Ομως τίποτα δέν ἔχομεν νά φοβηθῶμεν.  ῾Ο Θεός εἶναι μεθ᾿ ἡμῶν.  Τό παράδειγμα τοῦ ᾿Αποστόλου ᾿Ανδρέου μᾶς στηρίζει καί μᾶς ἐνδυναμώνει.  Τά παραδείγματα τῶν ῾Αγίων μαρτύρων μᾶς ἐνθαρρύνουν.  Διότι καί κατά τούς ᾿Αποστολικούς χρόνους, καί τούς μετέπειτα μαρτυρικούς καί κατά τούς νεωτέρους, ἡ ᾿Εκκλησία τοῦ Χριστοῦ πάντοτε ἐδιώκετο καί ὅσον ἐδιώκετο, τοσοῦτον λαμπροτέρα καθίστατο.  "Πόσοι ἐπολέμησαν τήν ᾿Εκκλησίαν καί οἱ πολεμοῦντες ἀπώλοντο, Αὕτη δέ ὑπέρ τόν οὐρανόν ἀναβέβηκεν".  Καί σήμερον, ὅσον αἱ σκοτειναί δυνάμεις προσπαθοῦν νά τήν ἀφανίσουν, τόσον αὕτη καί μέ τούς διωγμούς ἐνδυναμώνεται, καί διά τοῦ "μικροῦ ποιμνίου" νικᾶ καί θριαμβεύει.
Μακαριώτατε
῎Εχετε τήν μεγάλην εὐθύνην καί τό προνόμιον νά εὑρίσκεσθε εἰς τό πηδάλιον τῆς  πανταχόθεν διωκομένης ᾿Εκκλησίας εἰς μίαν κρίσιμον ἐποχήν.  Οἱ ἐλπίδες μας ὅμως εἶναι σταθερές.  ᾿Ελπίζομεν, διό καί λαλοῦμεν.  Διότι δέν εἶσθε μόνος.  ῎Εχετε μαζί σας πρεσβευτάς ὅλους τούς ᾿Αποστόλους, ἐξαιρέτως τόν Πρωτόκλητον ᾿Ανδρέαν, ὅλους τούς ὁμολογητάς, ἐξαιρέτως τόν ὁμολογητήν ῾Ιεράρχην Ματθαῖον, ὅλους τούς δικαίους καί τούς ὁσίους πού πρεσβεύουν γιά σᾶς καί σᾶς ἐνισχύουν.  ῎Εχετε τάς ἱκεσίας τῶν ῾Αγίων μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τῆς Ρωσίας, τῶν σφαγιασθέντων διά τήν μαρτυρίαν τῆς πίστεως εἰς τούς ἐσχάτους τούτους καιρούς.  ῎Εχετε καί τάς προσευχάς τῶν ἀπειραρίθμων πιστῶν τέκνων τῆς διωκομένης αὐτῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Κατακομβῶν, τῶν ὁποίων τά δάκρυα καί αἱ προσευχαί, καρπός τῶν διά Χριστόν θλίψεων των, γίνονται εὐπροσδέκτως δεκτά ἀπό τόν Θεόν.  ῎Εχετε μαζί σας προπάντων τάς πρεσβείας τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου, τῆς ῾Οποίας τήν ῾Ιεράν Μονήν ὑπηρετεῖτε ἐπί μίαν 50ετίαν.
Δεχθῆτε καί τάς ἡμετέρας ταπεινάς εὐχάς καί προσευχάς, τῶν συλλειτουργῶν σας ᾿Αρχιερέων, ῾Ιερέων, Διακόνων, μοναχῶν, μοναζουσῶν καί ἁπάντων τῶν πνευματικῶν σας τέκνων πού ἤλθαμεν σήμερον νά τιμήσωμεν καί τόν Πρωτόκλητον ᾿Ανδρέαν καί ῾Υμᾶς τόν Προκαθήμενον τῆς ᾿Εκκλησίας, ἀλλά καί ὅσων σέ ὅλη τήν γῆ εὔχονται διά σᾶς τόν Πνευματικόν τους Πατέρα.
Καί ἡ διάπυρος εὐχή μας εἶναι, νά ζήσετε ἔτη πολλά, νά συνεχίσετε τόν ἀγῶνα σας, διά τήν ᾿Ορθοδοξίαν, νά πηδαλιουχῆτε μέ ἀνδρείαν τό σκάφος τῆς ᾿Εκκλησίας, νά ἐνισχύετε καί μᾶς μέ τό παράδειγμά σας καί νά εἶσθε πάντοτε, ὅπως καί μέχρι τώρα, ὁ "καλός ποιμήν", ὁ ἄξιος μιμητής τοῦ καλοῦ ποιμένος, ὁ ὁποῖος ἀγαπᾶ ὅλα τά παιδιά του, καί τρέχει, ὅταν ἐκεῖνα ξεφεύγουν, διά νά τά προφυλάξη, καί μέ τό φάρμακο τῆς ἀγάπης, τῆς συγχωρητικότητος, τῆς ἀνεξικακίας, νά τά ἐπιστρέψη εἰς τήν ποίμνην.  Νά σᾶς χαρίση ὁ Θεός ἔτη πολλά, διά νά ἀξιωθῆτε νά ἰδῆτε, καί τούς πρώην πνευματικούς σας ἀδελφούς καί συλλειτουργούς πάλι κοντά σας.  Εἴμεθα βέβαιοι πώς ἄν κάποια στιγμή ἀνανήψουν - καί εὐχόμεθα γι αὐτό- καί φωτισθοῦν καί ἴδουν τήν ἀγάπη σας, τήν ἀνεκτικότητά σας, τήν συγχωρητικότητά σας καί τήν τοποθετήσουν κοντά στήν δική τους ἀχαριστία, στό δικό τους μῖσος, στόν δικό τους φανατισμό, εἴμεθα βέβαιοι ὅτι θά εἴπουν: "Σκληρόν πρός κέντρα λακτίζειν".  ῾Ημεῖς εἴμεθα πάντοτε παρά τό πλευρόν σας.  ῾Ο ῞Αγιος Πρωτόκλητος ᾿Ανδρέας ἄς εἶναι πάντοτε βοηθός καί ἀντιλήπτωρ.  ΑΜΗΝ! ῎Ετη πολλά.