ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

Ἱεραποστολικόν, Ἑποικοδομητικόν καί Ἀντιαιρετικόν φυλλάδιον.
Ἀριθμ.  Φύλλου  500

(Σημείωσις:  Τό παρόν δημοσίευμα εἶναι σχετικόν πρός τό προηγούμενο κείμενον τῆς ἰστοσελίδος μας, τό ὁποῖον ἀναφέρεται εἰς τήν παραίτησιν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Ἀνδρέου τήν 5.2.03 καί τήν τόλμην τοῦ Πειραιῶς Νικολάου νά καταπατήση τούς Ἱερούς Κανόνας διά νά ἀναρριχηθῆ εἰς τόν Ἀρχιεπισκοπικόν Θρόνον Ἀθηνῶν ὡς ψευδαρχιεπίσκοπος. Τό παραθέτομεν, ἴσως ὠφεληθοῦν καί οἱ νεοημερολογῖται Μητροπολῖται, οἱ ὁποῖοι μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἀσθενείας τοῦ Ἀρχιεπισκόπου των Χριστοδούλου ἔτρεξαν νά δηλώσουν τό «παρόν» τους γιά τόν Ἀρχιεπισκοπικό Θρόνο) 



Ὁ Α΄ Κανών τῆς ἐν Σαρδικῇ Συνόδου διαγορεύει: "Οὐ τοσοῦτον ἡ φαύλη συνήθεια, ὅσον ἡ βλαβερωτάτη τῶν πραγμάτων διαφθορά ἐξ  αὐτῶν τῶν θεμελίων ἐστίν ἐκριζωτέα, ἵνα μηδενί τῶν ᾿Επισκόπων ἐξῇ ἀπό πόλεως μικρᾶς εἰς ἑτέραν πόλιν μεθίστασθαι. ῾Η γάρ τῆς αἰτίας ταύτης πρόφασις φανερά, δι᾿ ἥν τά τοιαῦτα ἐπιχειρεῖται. Οὐδείς γάρ πώποτε εὑρεθῆναι ᾿Επισκόπων δεδύνηται, ὄς ἀπό μείζονος πόλεως εἰς ἐλαχιστοτέραν πόλιν ἐσπούδασε μεταστῆναι. ῞Οθεν συνέστηκε διαπύρῳ πλεονεξίας τρόπῳ ὑπεκκαίεσθαι τούς τοιούτους, καί μᾶλλον τῇ ἀλαζονείᾳ δουλεύειν, ὅπως ἐξουσίαν δοκεῖεν μείζονα κεκτῆσθαι. Πᾶσι τοίνυν τοῦτο ἀρέσκει, ὥστε τήν τοιαύτην σκαιότητα αὐστηρότερον ἐκδικηθῆναι· ἡγούμεθα γάρ μηδέ λαϊκῶν ἔχειν τούς τοιούτους χρῆναι κοινωνίαν".
῾Η ἐρμηνεία τοῦ Κανόνος: "Προοιμιάζωντας ὁ παρών Κανών λέγει, ὄτι καί κάθε μέν κακή συνήθεια πρέπει νά ἀνατρέπεται·  ὅταν δέ αὐτή καί τά τῆς ᾿Εκκλησίας πράγματα, καί τήν εὐταξίαν διαφθείρη τότε πρέπει καί ἀπό αὐτά τά θεμέλια νά ἐκριζώνεται, καί παντελῶς νά ἀφανίζεται. ᾿Ακολούθως δέ διορίζει, ὄτι δέν εἶναι ἄδεια εἰς κανέναν ᾿Επίσκοπο νά ἀφίνη τήν μικράν ἐπαρχίαν του καί νά παίρνη ἄλλην μεγαλυτέραν, ἐπειδή ἡ αἰτία, διά τήν ὁποίαν τοῦτο κάμνει, εἶναι ἠ πλεονεξία καί ἡ ὑπερηφανία, καθώς εἶναι εἰς ὅλους φανερόν. Πλεονεξία μέν, ἵνα ἐκ τῆς μεγαλυτέρας ἐπαρχίας ἔχη καί μεγαλύτερον καί περισσότερον κέρδος· ὑπερηφανία δέ, ἵνα ἔχων τήν μεγαλυτέραν ἐπαρχίαν, ἐπομένως ἔχη καί δόξαν, καί ἐξουσίαν μεγαλυτέραν. Διά τοῦτο πρέπει τό τοιοῦτο κακόν αὐστηρότερα ἀπό τά ἄλλα νά παιδευθῇ, καί οἱ τοῦτο τολμήσαντες ποιῆσαι ᾿Αρχιερεῖς νά χωρίζωνται ἀπό τήν ὁμήγυριν τῶν χριστιανῶν, καί οὔτε ὡς λαϊκοί νά ἔχουν τήν μετά τῶν πιστῶν ἐν τῇ ᾿Εκκλησίᾳ κοινωνίαν. ᾿Ανάγνωθι καί τόν ΙΔ ᾿Αποστολικόν.

Ὁ Β΄ Κανών τῆς ἰδίας Συνόδου λέγει: "Εἰ δε τις τοιοῦτος εὑρίσκεται μανιώδης ἤ τολμηρός, ὡς περί τῶν τοιούτων δόξαι τινά φέρειν παραίτησιν, διαβεβαιούμενον ἀπό τοῦ πλήθους πρός ἑαυτόν κεκομίσθαι γράμματα, δῆλόν ἐστιν ὀλίγους τινάς δεδυνῆσθαι μισθῶ καί τιμήματι διαφθαρέντας, ἐν τῇ ᾿Εκκλησίᾳ στασιάζειν, ὠς δῆθεν τόν αὐτόν ἔχειν ἀξιοῦντας. Καθάπαξ οὖν τάς ραδιουργίας τάς τοιαύτας καί τέχνας κολαστέας εἶναι νομίζομεν, ὥστε μηδέν τοιοῦτον μηδέ ἐν τῷ τέλει λαικῆς γοῦν ἀξιοῦσθαι κοινωνίας.
῾Η ἑρμηνεία τοῦ Κανόνος: «᾿Ακόλουθος εἶναι ὁ παρών Κανών μέ τόν ἀνωτέρω· λέγει γάρ, ὅτι ἀνίσως τινάς ᾿Αρχιερεύς εἶναι τόσον πολλά αὐθάδης καί τολμηρός, ὥστε ὁποῦ καί ὕστερον ἀπό τόν ἀνωτέρω Κανόνα τολμήσει νά μετατεθῇ ἀπό μίαν ἐπαρχίαν εἰς ἄλλην, καί διά νά φανῇ πῶς δέν εἶναι τάχα ὑπεύθυνος εἰς τό ἐπιτίμιον τοῦ Κανόνος, ἀνθίσταται καί λέγει, ὄτι ἔλαβε γράμματα ἀπό τόν λαόν τῆς ἐπαρχίας ἐκείνης προσκαλεστικά διά νά γένη εἰς αὐτούς ᾿Αρχιερεύς·  ἄν τοῦτο, λέγω, γένη, φανερόν εἶναι, ὄτι αὐτός ἐμεταχειρίσθη τέχνην καί πανουργίαν, καί μέ ἀργύρια διαφθείρας ὀλίγους τινάς ἀπό τήν ἐπαρχίαν ἐκείνην, τούς ἔπεισε νά κάμνουν ταραχάς καί νά τόν ζητοῦν ᾿Επίσκοπον. Διά τοῦτο αἱ τοιαῦται δολιότητες καί τέχναι πρέπει τόσον πολλά νά παιδεύωνται, ὥστε οἱ ταύτας ποιοῦντες νά μήν ἀξιώνωνται οὔτε εἰς τόν θάνατόν τους νά κοινωνοῦσι καί νά μεταλαμβάνουν, ὄχι ὡσάν ᾿Επίσκοποι, ἀλλ᾿ οὔτε ὡσάν ἁπλῶς λαίκοί».

Καί ὁ Γ΄ Κανών τῆς ἰδίας Συνόδου διαγορεύει: "Καί τοῦτο προστεθῆναι ἀναγκαῖον, ἵνα μηδείς ᾿Επισκόπων ἀπό τῆς ἑαυτοῦ ἐπαρχίας εἰς ἑτέραν ἐπαρχίαν, ἐν ἧ τυγχάνουσιν ὄντες ᾿Επίσκοποι, διαβαίνη, εἰ μή τις παρά τῶν ἀδελφῶν τῶν ἐν αὐτῇ κληθείῃ, διά τό μή δοκεῖν ἡμᾶς τό τῆς ἀγάπης ἀποκλείειν πύλας".   
῾Η ἑρμηνεία τοῦ Κανόνος: «῎Οχι μόνον ἐμποδίζωνται οἱ ᾿Επίσκοποι ἀπό τό νά ἀφίνωσι τήν μικροτέραν ἐπαρχίαν καί νά παίρνωσι τήν μεγαλητέραν, ἀλλά ἀκόμη δέν συγχωροῦνται οὔτε νά πηγαίνουν ὀλότελα ἀπό τήν ἐπαρχίαν αὐτῶν εἰς ἄλλην ἐπαρχίαν ᾿Επισκόπων, διά νά ἐνεργήσουν τι ᾿Αρχιερατικόν, χωρίς νά προσκαλεσθοῦν ἀπό αὐτούς, κατά τόν παρόντα Κανόνα. Πλήν καί τοῦτο τό νά πηγαίνουν προσκαλεσμένοι συγχωρεῖ ὀ Κανών, διά νά μή ἀποκλείεται ἡ ἀγάπη καί ἠ πρός ἀλλήλους φιλαδελφία τῶν ᾿Επισκόπων".

Ἴδετε χριστιανοί τί διαλαμβάνουν οἱ ῾Ιεροί Κανόνες διά τούς ᾿Επισκόπους πού ἐπιδιώκουν νά ἀναρριχηθοῦν εἰς πλουσιωτέρους καί πολπληθεστέρους θρόνους καί βάζουν τούς χριστιανούς νά κάμνουν ταραχές διά νά ἀναγκάσουν τό ποίμνιο νά τούς ἀναγνωρίση "σώνει καί καλά", ὅπως ἔκαμε ὁ ἀπό Πειραιῶς ψευδαρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Νικόλαος. Αὐτοί, λέγουν οἱ Κανόνες, ὄχι μόνον χωρίζονται ἀπό τήν ὁμήγυριν τῶν χριστιανῶν, δηλαδή καθαιροῦνται καί ἀφορίζονται, ἀλλά καί δἐν ἔχουν δικαίωμα νά μεταλαμβάνουν οὔτε στό τέλος τῆς ζωῆς τους, ὄχι μόνον σάν ᾿Επίσκοποι, ἀλλά οὔτε καί σάν λαϊκοἰ. Καί εἶναι εὐθύνη τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας,  (οἱ Ἐπίσκοποι δηλαδή πού θά μείνουν μέ τήν ἀλήθεια) νά ἐνεργήση αὐτό πού προβλέπουν οἱ Κανόνες, ἄλλως ἡ ἐνοχή θά εἶναι καί δική τους, καί θά εἶναι ὑπόλογοι ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων.