ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

Ἱεραποστολικόν, Ἑποικοδομητικόν καί Ἀντιαιρετικόν φυλλάδιον.
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 514 – ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2006

Η ΙΕΡΑ ΕΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΘΗΝΙΩΤΙΣΣΗΣ - ΣΟΥΜΕΛΑ

«Μια ιστορία, μια παράδοση και ένας θρύλος αγκαλιάζουν το σύμβολο του Πόντου, την Παναγία Σουμελά. Ήταν ο Ευαγγελιστής Λουκάς αυτός που χάραξε τη μορφή της Παναγίας πάνω σε ξύλο. Η εικόνα της Σουμελά, βρέθηκε μετά το θάνατο του ‘Αποστόλου Λουκᾶ στην Αθήνα και για αυτό το λόγο, αρχικά είχε ονομαστεί ως η Παναγία η Αθηνιώτισσα. Στο τέλος του 4ου αιώνα (380- 386) ιδρύθηκε στο όρος Μελά της Τραπεζούντας, το μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά, από τους μοναχούς Βαρνάβα και Σωφρόνιο (κατά κόσμο Βασίλειος και Σωτήρχος, θείος και ανιψιός, κάτοικοι και οι δυο Αθηνών). Με μοναδικά εφόδια την πίστη, την επιμονή και την εργατικότητα, οι δυο ερημίτες μοναχοί, κατόρθωσαν να χτίσουν την εκκλησία της Σουμελιώτισσας, σκαλιστή μέσα στο βουνό. Από τότε έγινε γνωστή ως ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ (Εις του Μελά-στου Μελά-Σουμελά).
Μέχρι το 1922, υπήρξε ο οδηγός, ο παρηγορητής, ο συμπαραστάτης, το καταφύγιο και ο εμψυχωτής των Ελλήνων τοῦ Πόντου. Υπήρξε επίσης ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες διατήρησης της ελληνικής γλώσσας και ταυτότητας, καθώς και της αναζωπύρωσης της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης των πιστών. Ο αναπάντεχος ξεριζωμός, ερήμωσε μαζί με τον αλησμόνητο Πόντο και τη Βίγλα της Σουμελιώτισσας. Με την ανταλλαγή, τα ιερά κειμήλια παραχωρήθηκαν, και το 1931 τα ξέθαψε και τα έφερε στην Ελλάδα, ο Αμβρόσιος ο Σουμελιώτης, ύστερα από ενέργειες του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου προς την τουρκική κυβέρνηση του Ισμέντ Ινονού. Από το 1952, αρχίζει μια νέα περίοδος. Η ελλαδική ιστορία της Παναγίας Σουμελά. Το 1951-1952 η εικόνα παραχωρείται στο σωματείο "Παναγία Σουμελά" Θεσσαλονίκης, το οποίο και άρχισε την ανέγερση της Μονής, σε ένα επίπεδο του Βερμίου, πάνω από το χωριό Καστανιά, που είχε παραχωρήσει δωρεάν 500 στρέμματα για την ανέγερση του Προσκυνήματος. Η " Αθηνιώτισσα" και "Σουμελιώτισσα" γίνεται τότε Βερμιώτισα και πανελλήνιο Προσκύνημα.».
Δυστυχῶς ὅμως εἶναι ἕνα προσκύνημα, τό ὁποῖον ἀνήκει εἰς τήν δικαιοδοσίαν τῆς νεοημερολογιτικῆς ‘Εκκλησίας καί ἐορτάζει οὐχί κατά τό ὀρθόδοξον ἑορτολόγιον, ὅπως ἑώρταζε ἐπί 1500 ἔτη ἐκεῖ εἰς τόν ἱστορικόν Πόντον, ἀλλά κατά τό παπικόν Γρηγορριανόν, διά τοῦτο ἀπεφασίσαμεν νά ἀνεγείρωμεν Ἱερόν Ναόν ἐπ’ ὀνόματι τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, διά νά τιμᾶται ἡ Ἱερά Εἰκών τῆς Παναγίας ὀρθοδόξως ὡς τοῦτο συνέβαινε πάντοτε. Διά νά ἐμποδίσουν ὅμως οἱ νεοημερολογῖται καί νά παραπλανήσουντούς τούς ὀρθοδόξους Ποντίους, ἔκτισαν Ναόν ἐπ’ ὀνόματι τῆς Παναγίας Σουμελᾶ εἰς ‘Αχαρνές, δίπλα ἀπό τόν ἰδικόν μας, ὁ ὁποῖος κατά οὐνιτικόν τρόπον θά ἑορτάζη καί μέ τό παλαιόν καί μέ τό νέον.  


Τήν Δευτέρα 15η/28η Αὐγούστου τ. ἔ. 2006, ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, πανηγύρισε ὁ Ἱ. Ν. Παναγίας Σουμελᾶ - Ἀθηνιωτίσσης Ἀχαρνῶν, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου κ. ΚΗΡΥΚΟΥ.
Τό ἑσπέρας τῆς παραμονῆς ἐψάλλη ὁ Πανηγυρικός Ἑσπερινός. Τό πρωϊ τῆς κυριωνύμου ἡμέρας ἐψάλη ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθου, ἐτελέσθη ἡ Θεία Λειτουργία καί ἐλιτανεύθη ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας, συμμετεχόντων καί τῶν Ἱερέων π. Θωμᾶ Κοντογιάννη καί π. Ἀνδρέα Σίντνιεβ. Τόν θεὶον λόγον ἐκήρυξε ὁ Ἱεροκήρυξ κ. Ἀντ. Μάρκου, ὁ ὁ ποῖος ἀνέπτυξε τό θέμα " Ἡ Θεοτόκος ὡς προστάτις τῶν Ὀρθοδόξων λαῶν " καί ἀνεφέρθη εἰς τήν ἀνάγκην αὐτογνωσίας τῶν Ἑλλήνων (θρησκευτικῆς, ἱστορικῆς, πολιτιστικῆς, κ.λ.π.), ὥστε νά μή χαθοῦν μέσα στήν πανασπερμία τῶν λαῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, ἀλλά μέσα στήν Ἐκκλησία καί μέ τήν βοήθεια τῆς Ἐκκλησίας, νά διατηρήσουν τήν ἐθνική ταυτότητα, τήν γλῶσσα, τήν ἱστορική συνείδηση καί ὅλα ἐκεῖνα τά στοιχεῖα πού συνθέτουν τό Ἑ λληνορθόδοξο προσωπικό καί κοινωνικό βίωμα .
Ὁ Σεβ/τος κ. Κήρυκος ἀπηύθυνε ἑόρτιο μήνυμα πρός τούς συμμετα σχόντας πιστούς, κατά τήν Ἀπόλυσιν τῆς Πανηγύρεως.
Τήν πανήγυρι ἐτίμησαν μέ τήν παρουσία τους ὁ Νομάρχης Ἀνατολικῆς Ἀττικῆς κ. Λεωνίδας Κουρῆς, συνοδευόμενος ἀπό τόν κ. Ἀντινομάρχη καί στελέχη τῆς Νομαρχιακῆς Αὐτοδιοικήσεως, ὁ διακεκριμένος Ἰατρός καί Πολιτευτής κ. Θεοδόσιος Κοῦλας (συνεργάτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας) καί δεκάδες εὐλαβῶν Χριστιανῶν.
Σημειώνεται, ὅτι ὁ Ἱ . Ν. Παναγίας Σουμελᾶ εἶναι ὁ δεύτερος τῆς δυναμικῆς καί πολυαρίθμου Ἐνορίας Ἀχαρνῶν. Ἀνηγέρθη κατά τήν περίοδο 1988 - 1995 ἐπί ἐφημερίας τοῦ τότε Ἀρχιμανδρίτου καί νῦν Μητροπολίτου κ. Κηρύκου, χάρις εἰς τό ἐνδιαφέρον τοῦ Ἐπιτρόπου κ. Κων. Λιβανίου, μέ τήν συνδρομή εὐλαβῶν πιστῶν, κυρίως Ποντιακῆς καταγωγῆς, οἱ ὁ ποῖοι - ὅπως εἶναι γνωστό - εὐλαβοῦνται ἰδιαιτέρως τήν Παναγία Σουμελᾶ, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τό σύμβολο τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ὁ Ναός διαθέτει Πρεσβυτέριο (κατοικία Ἱερέως) καί προσφάτως ἠγοράσθη παρακείμενο οἰκόπεδο, ὅπου πρόκειται μελλοντικῶς νά ἀνεγερθῆ Εὐαγές Ἵδρυμα.