Σημείωσις:
Ἡ ὑπό τόν τίτλον «ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ» ‘Αθῆναι 2001 ἔκδοσις ἐντάσσεται εἰς τά πλαίσια  τοῦ ἀγῶνος ὁ ὁποῖος διεξάγεται τά τελευταῖα ἔτη ὑπό τοῦ «μικροῦ ποιμνίου» πρός ἀντιμετώπισιν τῆς συγχρόνου λαίλαπος τοῦ νεοημερολογιτικοῦ καί παλαιοημερολογιτικοῦ οἰκουμενισμοῦ, ὁ ὁποῖος ὑποκινούμενος ἀπό ξένα σκοτεινά Κέντρα ἀποσκοπεῖ εἰς τήν ἀποκοπήν τῶν ὀρθοδόξων ἀπό τήν Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν καί Ἐκκλησιολογίαν, τήν ἀποδοχήν τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ οἰκουμενισμοῦ καί τήν ὑπαγωγήν των εἰς τόν Νεοημερολογιτισμόν, καί δι’ αὐτοῦ εἰς τόν εὐρύτερον Οἰκουμενισμόν τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου τῶν ‘Εκκλησιῶν καί πάλιν μέσω αὐτοῦ εἰς τήν πανθρησκείαν τοῦ ἀντιχρίστου. Ἑπομένως τό θέμα δέν εἶναι ἁπλοῦν. Ἔχει τεράστιες προεκτάσεις καί διαστάσεις, τάς ὁποίας ἄν δέν προσέξωμεν καί δέν λάβωμεν ὑπ’ ὄψιν οἱ ὀλίγοι ὀρθόδοξοι, οἱ ὁποῖοι ἐμείναμε, πιστά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, κινδυνεύομεν νά παρασυρθῶμεν καί νά ἀπωλέσωμεν τό πᾶν.  Εἰς τό παρατιθέμενον ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 183/7-1-2001 ἔγγραφον – Προλογικόν Σημείωμα τοῦ Μητροπολίτου Κηρύκου, γίνεται σύντομος ἀναφορά εἰς τήν κατά τάς τελευταίας δεκαετίας ἐνεργουμένην ὑπό σκοτεινῶν ἀντιχρίστων Κέντρων πολεμικήν κατά τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησιολογίας  καί κατά τῆς γνησίας ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς τῶν ᾿Επισκόπων τῆς ᾿Εκκλησίας) 

Παραθέτομεν τό ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 183/7-1-2001 ἔγγραφον – Προλογικόν Σημείωμα τοῦ Μητροπολίτου Κηρύκου εἰς τήν ἐν λόγῳ ἔκδοσιν:

«Κατά τήν ἐπί τρεῖς περίπου δεκαετίας ταπεινήν διακονία μας εἰς τήν Μητέρα ᾿Εκκλησίαν, ἐκ τῆς θέσεως τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, τοῦ Διευθυντοῦ τοῦ ἐπισήμου Δημοσιογραφικοῦ ᾿Οργάνου Αὐτῆς, ἀλλά καί ἐκ τῆς θέσεως τοῦ Γενικοῦ Γραμματέως τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ ῾Ιεροῦ Φιλανθρωπικοῦ Συνδέσμου τῶν Κληρικῶν, ἐζήσαμε ἡμέρας πνευματικῆς χαρᾶς, ἀλλά καί δυσκόλους καί δυσαρέστους περιστάσεις. ᾿Επίσης, ἐξ  αὐτῆς τῆς διακονίας μας, δυνάμεθα νά ἰσχυρισθῶμεν ὅτι ἀπεκτήσαμεν καί μίαν πολύτιμον ἐμπειρίαν καί ἐπί τῶν ἐν γένει διωκτικῶν σχεδίων κατά τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας.
Κατά τάς τελευταίας δεκαετίας, οἱ ἐπίβουλοι ἐστόχευσαν καί συνεχίζουν νά στοχεύουν, ὄχι πλέον εὐθέως κατά τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησιολογίας, ἀλλά κατά τῆς γνησίας ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς τῶν ᾿Επισκόπων τῆς ᾿Εκκλησίας, καί μέσω αὐτῆς καί κατά τῆς ᾿Εκκλησιολογίας. Τό 1937 ἐσυκοφαντήθη καί ἐξυβρίσθη ὁ ἀοίδιμος ᾿Αρχιεπίσκοπος Ματθαῖος, διότι ἐπ᾿ αὐτοῦ προσέκρουσε ἡ κατά τῆς ῾Ομολογίας - ᾿Εκκλησιολογίας προδοσία τοῦ πρώην Φλωρίνης. ᾿Από τήν δεκαετίαν τοῦ 1970 στόχος ἐτέθη ἡ προσβολή τῆς Γνησίας ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς τῶν ᾿Επισκόπων τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, βάσει τοῦ σχεδίου, τό ὁποῖον εἶχε συλλάβει ὁ πρώην Φλωρίνης  καί ἀνέλαβε νά ὑλοποιήσῃ ὁ ἀποθανών Καλλιόπιος Γιαννακουλόπουλος, πλήν τό μόνον πού "κατώρθωσεν" ἦτο νά ρίψῃ εἰς βλασφημίαν τόν τότε Κορινθίας Κάλλιστον, ὁ ὁποῖος ἀρνηθείς τήν ἀπό τό 1948 Γνησίαν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν ἐξέπεσε τῆς ᾿Εκκλησίας, ὁ ὁποῖος προσχωρήσας εἰς τό Φλωρινικόν Σχῖσμα ἐγένετο "δεκτός" ὡς ᾿Αρχιερεύς ἀπό τό 1971. ῾Ωσαύτως ἀπό τήν δεκαετίαν τοῦ 1980 ὁ πρώην ᾿Αττικῆς, μεμυημένος εἰς τά σχέδια περί προσβολῆς τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς, ἐτάσσετο ὑπέρ τῆς λεγομένης "χειροθεσίας", ὡς πραγματικῆς καί δή "ὠφελίμου" πράξεως καί βάσει αὐτῆς ἐπεδίωκε νά "ἀναγνωρισθῇ"  ὡς νόμιμος ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ., καί νά ὑπαχθῆ εἰς τό Πατριαρχεῖον τῶν ῾Ιεροσολύμων. Τό 1992 ἐπισήμως δηλώνεται ὑπό τῶν Φλωριναίων ὅτι μέ βάσι τήν κοινήν ῾Ομολογίαν πού ἐπετεύχθη τουλάχιστον σέ ἐπίπεδο τῶν δύο ᾿Επιτροπῶν κατά τόν Θεολογικόν Διάλογον, δέν χρειάζεται περαιτέρω διάλογος, διότι ὡς ἔχοντες τήν ἰδίαν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν (Φλωριναῖοι καί Ματθαιϊκοί)  δύνανται νά προχωρήσουν εἰς τήν ἕνωσιν! ῎Ετσι προσδιορίζεται ἡ ἐπιχειρουμένη συνεχῶς ἀπό τήν δεκαετία τοῦ 1970 ΠΡΟΔΟΣΙΑ κατά τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
Καθ᾿ ὅλην δέ τήν περίοδον τῶν τριῶν τελευταίων δεκαετιῶν, Φλωρινικοί καί νεοημερολογιτικοί παράγοντες στοχεύουν κατά τοῦ θεολόγου Καθηγητοῦ κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη. Τοῦτο, διότι μέσω τῶν βιβλίων του, τῶν ἄρθρων του, τῶν εἰσηγήσεών του κλπ, μέσω τοῦ Κ.Γ.Ο., ἀπεκάλυψε καί τόν Νεοημερολογιτισμόν καί τόν Φλωρινισμόν, καί εἶναι ὁ εἰσηγητής τῆς προτάσεως περί Θεολογικοῦ Διαλόγου καί μέ τάς Φλωρινικάς παρατάξεις καί μέ τόν Νεοημερολογιτισμόν.  Τό δέ 1995 ἐκορυφώθησαν αἱ συκοφαντίαι κατά τοῦ Μακαριωτάτου Προκαθημένου τῆς ᾿Εκκλησίας κ. ᾿Ανδρέου, διότι ἡ προδοσία τῶν πέντε προσέκρουσε καί συνετρίβη εἰς τήν σθεναράν ὀρθόδοξον αὐτοῦ στάσιν. Δέν μπορεῖ κανείς νά ἀμφισβητήσῃ τήν κραυγαλέαν ἀλήθειαν, ὅτι ὁ Μακαριώτατος μέ τήν συμπαράστασιν τῶν ᾿Επισκόπων καί τοῦ πιστοῦ Κλήρου, ἀλλά καί μέ τήν πολυτιμωτάτην συνεργασίαν μετά τῶν θεολόγων, ἐξαιρετικά μετά τοῦ ἐλλογιμωτάτου θεολόγου Καθηγητοῦ κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη, ἐκράτησε τόν ἱερόν ᾿Αγῶνα καί τελικά ἔσπασαν ἐπάνω του ὅλα τά κύματα τῆς συκοφαντίας, βλασφημίας, ἀντικανονικοτήτων καί ὅλαι αἱ δαιμονικαί ἐνέργειαι τῶν μηχανισμῶν τῶν "πέντε" πρώην Μητροπολιτῶν.
Μετά τό 1995 συκοφατοῦνται, ἐξυβρίζονται καί διώκονται ἀναιδέστατα, ὅσοι διέκριναν τήν συνέχισιν τῆς προδοσίας, ἡ ὁποία σύρεται ἄλλοτε ὡς δηλητηριώδης καί ψυχρός ὄφις καί ἄλλοτε ὡς χαμαιλέων πού παραλλάσσει καί συμμορφοῦται πρός τάς περιστάσεις. ῞Οπως σημειώνει ὁ θεολόγος κ. ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης (Βλ. βιβλίον του: "῾Η Σύγχρονη ᾿Εκκλησιαστική κατάστασις καί τό χρέος τῶν ᾿Ορθοδόξων", σελ. 17, σημείωσις 14. ῎Εκδοσις ῾Ι. ῾Ησυχαστηρίου ῾Αγίας Αἰκατερίνης, Κορωπί 1996) "Εἶναι βέβαιον, ὅτι ἡ προδοσία τῶν κ.κ. Ματθαίου καί Χρυσοστόμου δέν ὡλοκληρώθη. Μέ τό σχίσμα τῶν πέντε, ἐτελείωσε τό πρῶτο στάδιο. Τό δεύτερο ἤδη ἐνεργεῖται, ἀλλά θά χρειασθῇ καί χρόνον καί μεγαλυτέραν μεθόδευσιν, διότι ἡ ὡλοκληρωμένη προδοσία θά χρειασθῇ πολύ κόπο διά νά καλυφθῇ καί νά παρουσιασθῇ ὡς "᾿Ορθοδοξία"!
Κατ᾿ αὐτήν τήν μετά τό 1995 περίοδον ἰδιαίτερα συνεχίζει νά συκοφαντῆται καί νά διασύρεται ἡ τιμή καί ἡ ὑπόληψις τοῦ ῾Ιερ/χου π. ᾿Αμφιλοχίου, τόν ὁποῖον πρῶτοι οἱ πέντε μέ τούς μηχανισμούς των ἐδίωξαν μεσαιωνικά ἀπό τό 1991 ἕως τό 1995. ῾Ο λόγος τῆς νέας διώξεως εἶναι ἕνας: ῾Ο  Παν/τος ῾Ιερομόναχος ἐξέφρασε κατά τόν καλύτερον, κανονικόν, εὐθύν καί τίμιον τρόπον, τάς ἀνησυχίας του ἐπί τῆς πορείας τοῦ ᾿Αγῶνος καί τοῦ ἔργου τῆς ᾿Εκκλησίας ἀποστείλας τρεῖς "ΑΠΟΡΡΗΤΟΥΣ - ΠΡΟΣΩΠΙΚΑΣ καί ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑΣ" ἐπιστολάς - ἔγγραφα, πρός τήν ῾Ιεράν Σύνοδον. ῎Ετσι ὅμως ἔθιξε τά κατά τῆς ᾿Εκκλησίας σχέδια τοῦ μετά τό 1996 προκύψαντος παρεκκλησιαστικοῦ κατεστημένου μέ ἀποτέλεσμα νά ἐγείρῃ (τό κατεστημένον) ἐναντίον του νέον ὕπουλον καί δόλιον διωγμόν.
᾿Επειδή δέν κατωρθώθη νά τεθῇ ὀ ῾Ιερομόναχος καί ἡ ὑπ᾿ αὐτόν πιστή ἀδελφότης, ὑπό τόν ἔλεγχον τοῦ παρεκκλησιαστικοῦ αὐτοῦ κατεστημένου, ὥστε νά μή παρενοχλῇ τά σχέδιά του, ἀπεφασίσθη νά διαβληθῇ καί νά φιμωθῇ μέ κάθε τρόπον, ἤτοι μέ διαστροφάς, συκοφαντίας, δολοπλοκίας, ἀπειλάς, ψευδοκατηγορίας, ψευτοαργίας, ψευδοδικαστήρια κλπ. Καί ὄχι μόνον μέ αὐτά, ἀφοῦ διά τόν παγκόσμιον διασυρμόν του (καί βεβαίως ὄχι μόνον αὐτοῦ) ἐχρησιμοποιήθη καί αὐτό τό ἐπίσημον δημοσιογραφικόν ὄργανον τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ὁ "Κήρυξ Γνησίων ᾿Ορθοδόξων"! (τεῦχος ᾿Ιουλίου 2000). ῞Ολα ὅμως αὐτά, ἐνῶ οὐσιαστικά δέν ἤγγισαν τόν Παν/τον ῾Ιερ/χον, ἐσκανδάλισαν ὅμως, καί συνεκλόνισαν πολλῶν πιστῶν τάς συνειδήσεις καί προεκάλεσαν ἐπικίνδυνον ἀποπροσανατολισμόν.
Αὐτός εἶναι ὁ λόγος διά τόν ὁποῖον ἡ καθ᾿ ἡμᾶς ῾Ιερά Μητρόπολις Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς ἀναγκάζεται καί μέσω τῆς "ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΟΗΣ", ἀλλά καί μέ αὐτόν τόν εἰδικόν πρῶτον ΤΟΜΟΝ, νά φέρῃ εἰς φῶς τά ἀδιάψευστα κείμενα, ἐπιστολές κλπ. τά ὁποῖα ἀφοροῦν τόν π. ᾿Αμφιλόχιον καί ἀποκαλύπτουν τό κίνημα τοῦ παρασυνοδικοῦ κατεστημένου. Τοῦτο γίνεται διά νά ἔχῃ, ὅποιος ἐνδιαφέρεται, καθαράν πληροφόρησιν, χωρίς ὁποιανδήποτε παρέμβασιν ἐπί τῶν "ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ", τά ὁποῖα εἶναι πολύ σοβαρά καί φλέγοντα. Σκοπός ὅλης αὐτῆς τῆς σκληρᾶς θυσίας μας εἶναι ὁ ἀναγνώστης νά μορφώσῃ ὀρθήν ἀντίληψιν ἐπί τῶν ᾿Εκκλησιαστικῶν Θεμάτων, ὥστε νά μή πλανᾶται ἀπό τήν παραπληροφόρησιν, ὁπόθεν καί ἄν αὕτη προέρχεται, καί κατόπιν νά τοποθετηθῇ ὑπεύθυνα καί δυναμικά, ὅπως ἁρμόζει εἰς ἕνα γνήσιον ᾿Ορθόδοξον Χριστιανόν, εἰς ἕνα ὑγιές καί ζωντανόν μέλος τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Δέν θέλομεν νά πλανηθῇ κανείς, οὔτε ἀπό τάς Φαρισαϊκάς καί ὑποκριτικάς ἐνεργείας καί συμπεριφοράν κάποιων ἐνδεχομένως ἐγκαθέτων, οὔτε ἀπό ἐμπαθεῖς ἤ πλανεμένους.
Γνώσεσθε λοιπόν τήν ἀλήθειαν, ὅσοι ἀπεχθάνεσθε τήν διαστροφήν, τήν συκοφαντίαν καί τό ψεῦδος, τοῦ ὁποίου πατήρ εἶναι ὁ διάβολος, ὅσοι πιστεύετε ἀληθινά εἰς τήν Γνησίαν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν. Εἴθε κατ᾿ αὐτάς τάς κρισίμους ἡμέρας νά ἀναλάβωμεν, ὅπως λέγει ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος, ὅλοι τήν "πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῶμεν ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ". Νά ἀναλάβωμεν "τόν θυρεόν (ἀσπίδα) τῆς πίστεως...καί τήν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἔστι ρῆμα Θεοῦ (᾿Εφεσ. ΣΤ, 13 κ.ἑξ.), διά νά δυνηθῶμεν νά ἀντισταθῶμεν πρός τάς μεθοδείας τοῦ πονηροῦ, καί μείνωμεν πιστοί καί ἀμετακίνητοι εἰς τούς κόλπους τῆς Μητρός μας Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας. ΑΜΗΝ.