Μέ τό κείμενον, τό ὁποῖον ἀκολουθεῖ, ὀρθόδοξοι τῆς Κύπρου, αὐτόπται καί μάρτυρες, μᾶς ἐνημερώνουν, ὅτι ἡ «χειροτονία» εἰς «Ἐπίσκοπον Κύπρου» τοῦ  Σεβαστιανοῦ Σταύρου, ὑπό τοῦ φερομένου ὡς Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Νικολάου, εἰς τόν ἱερόν Ναόν Ἁγίας Τριάδος, τήν 25.1.2007 (π.ἡ.), θά μείνη εἰς τήν ἱστορίαν, ὡς «Η ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΕΒΑΦΗ ΕΙΣ ΤΟ ΑΙΜΑ». Πράγματι εἶναι φοβερά τά ὅσα συνέβησαν, ὅταν ἐκεῖνοι διά λογαριασμόν ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Κυπρίων, διεμαρτὐροντο καί κατεμαρτύρουν, ὡς εἶχον χριστιανικόν δικαίωμα καί καθῆκον, τήν ἀναξιότητα τοῦ «χειροτονουμένου» καί τήν καταπάτησιν τοῦ Αὐτοκεφάλου τῆς Κύπρου ὑπό τοῦ Νικολάου καί τῶν πρακτόρων του.  Δημοσιεύομεν τό κείμενον εἰς τήν ἰστοσελίδα τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, πρός ἐνημἐρωσιν τῶν ἀναγνωστῶν μας, ἀλλά καί διά νά ὑπογραμμίσωμεν, ὅτι ταῦτα εἶναι «ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ». Καί δέν εἶναι πρώτη φορά πού εἰς τόν ἱερόν Ναό ἐχύθη αἷμα ὀρθοδόξων. Ὅταν τό 2003 ὀρθόδοξη χριστιανή, ἐπεδίωξε, μετ’ ἄλλων γυναικῶν, νά εἰσέλθη εἰς τόν Ναόν, ὅπου εἶχε «θρονιασθῆ» ὁ καταληψίας Νικόλαος καί ὁ ὑποτακτικός του Παντελεήμων, προκειμένου νά διαμαρτυρηθῆ διά τήν βάρβαρον κατάληψιν καί τόν διωγμόν τοῦ ἐπί τριάκοντα καί πλέον ἔτη Ἐφημερίου τοῦ Ναοῦ καί οὐσιαστικοῦ κτήτορα αὐτοῦ (τοῦ Ναοῦ) καί τοῦ παρακειμένου 5ορόφου κτιρίου, τῆς «ΣΤΕΓΗΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ», τοῦ  Ἱερέως Θωμᾶ Κοντογιάννη, καί νά ἐκφράση τήν ἀντίθεσίν της διά τήν προσπάθειαν τοῦ Νικολάου πρός ἐπιβολήν τῶν βλασφημιῶν καί αἱρετικῶν του φρονημάτων, καί πάλιν ἐχύθη αἷμα ὀρθόδοξον.  Ἀλλά περί αὐτοῦ ἐγράψαμεν εἰς τήν «Ὀρθόδοξον Πνοήν» τό 2003 καί θά ἐπανέλθωμεν σύντομα. Ἐνταῦθα καί ὡς ἐν ὑστερογράφῳ εἰς τό κείμενον τῶν Ὀρθοδόξων τῆς Κύπρου θά παραθέσωμεν τήν «Προφητείαν τοῦ Ἁγίου Νείλου», ἡ ὁποία χαρακτηρίζει ὡς ἄριστα τήν ἐποχήν μας καί τήν «κατάντια» τῶν Κλήρικῶν τῆς ἐσχάτης ταύτης γενεᾶς, οἱ ὁποῖοι, κατά τήν προφητείαν, θά εἶναι «χειρότεροι ἀπό τούς κοσμικούς», οἱ ὁποῖοι θά εἶναι «αὐτόχρημα δαίμονες».
 
 
Ἠ «ἀπόφαση» της παρασυνοδικής ομάδος η οποία χειραγωγεί τον «αρχιεπισκόπο» Νικολάον καί την περί αὐτόν  συνόδον, περί τῆς «χειροτονίας», τοῦ Σεβαστιανού Σταύρου εἰς «Ἐπίσκοπον» διά τήν Κύπρον, ἐσήμανε πραγματικό συναγερμό καί θύελλα διαμαρτυριῶν εἰς τήν Ἐκκλησία Γ.Ο.Χ. Κύπρου, διότι μεταξύ άλλων τά ὁποῖα ἐβάρυναν τόν Σεβαστιανό, καί τά ὁποῖα ἤδη εἶχον καταγγελθεῖ, ἦτο γνωστόν καί ὅτι ὁ Πνευματικός του δέν τοῦ έδωσε συμμαρτυρία να ἱερωθεί, ἐπειδή ήταν ἀνάξιος τῆς Ἱερωσύνης. Οἱ ἐνστάσεις τοῦ πνευματικοῦ τοῦ Σεβαστιανοῦ, ἦσαν γνωσταί πριν ακόμη ἱερωθεί, δηλαδή πρίν τό 1991-92[1], ἀλλά οὐδἐποτε ἐλήφθησαν ὑπ’ ὄψιν. Εἶναι χαρακτηριστικόν μάλιστα ὅτι σέ Παγκύπρια συνέλευση τῶν Ἐνοριακών Ἐπιτροπῶν καί τῶν Ἱερέων, ημερομηνίας 26 Σεπτεμβρίου 2006, ὁ π. Μιχαήλ Κουρτής εἶπεν ἐπί λέξει: «Ὁ Σεβαστιανός δεν είναι άξιος να βαστάζει τα άχραντα μυστήρια γιατί το σκεύος αυτού ἐρράγη»[2].
Ὅλα αύτά ἦσαν ἐν γνώσει τοῦ Νικολάου καί των αρχιερέων της συνόδου του, διότι εἶχον καταγγελθεῖ πολλάκις εἰς τήν Σύνοδο. Διά τοῦτο, δολίως ἐνεργῶντας «ἀπεφάσισαν» τήν χειροτονίαν τοῦ Σεβαστιανοῦ εἰς Ἑλλάδα και όχι εις Κύπρου ως έπρεπε χωρίς νά προηγηθοῦν αἱ νόμιμοι διαδικασίαι - ἐκλογαί, κατά τά παραδεδομένα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου. Καταστρατήγησαν ἔτσι τόν Καταστατικό Χάρτη τῆς ‘Εκκλησίας τῆς Κύπρου, κατεπάτησαν τό Αὐτοκέφαλον της, τό ὁποῖον εἶναι κατωχυρωμένον δι’ ἀποφάσεων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, καί ἐψεύσθησαν κατά συρροήν, τήν δέ «ἀπόφασίν» τους πρός «χειροτονίαν» ἐκράτησαν ὑπούλως μυστικήν, μέχρις ὅτου διέρρευσε τυχαίως, είκοσι τέσσερις μόλις ὧρες, πριν την πραγματοποίησιν της.
Ὅσοι ἤκουσαν τά περί τῆς ἐν λόγῳ «άποφάσεως», εὐθύς ἀμέσως καί αὐθορμήτως ἀπεφάσισαν να μεταβούν εἰς την Ελλάδα δια νά διαμαρτυρηθοῦν. Ἦσαν πολλοί, ἀλλά μόνο έντεκα ἄτομα, μπόρεσαν νά ἐξασφαλίσουν ἀεροπορικό εἰσιτήριο. Τά ἕνδεκα αὐτά ἄτομα οι περισσότεροι πολύτεκνη οικογενειάρχες, ταξίδεψαν με νυκτερινή πτήση και έφθασαν εἰς τήν Ἀθήνα γύρω στα μεσάνυκτα τῆς 24 ξημερώνοντας 25.1.2007. Το πρωί τῆς ἰδίας ἡμέρας έφυγαν από το ξενοδοχείο που διανυκτέρευσαν και μέ τήν ὁδική συγκοινωνία ἦλθον εἰς τόν Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος Κάτω Ἡλιουπόλεως, ὅπου θά ἐγίνετο ἡ παράνομη χειροτονία. Ἔφθασαν εἰς τόν Ναό κατά τήν ὥρα τῆς Δοξολογίας. Εἰς τήν ὁμάδα τῶν ἕνδεκα ἀτόμων προσετέθησαν καί ἄλλα δύο άτομα, τά ὁποῖα εὑρίσκονταν προηγουμένως εἰς Ἑλλάδα. Όλοι μαζί εἰσῆλθαν εἰς τόν Ναό και αφού πρώτα άναψαν κερί καί προσκύνησαν, προχώρησαν προς το μέρος τῶν Ἀρχιερέων Νικολάου, Παχωμίου, Ἀνδρέου, Παντελεήμονος καί Ἰγνατίου, πρό τῶν ὁποίων ἐσήκωσαν μέ τόλμη καί παρρησία πινακίδια μέ τήν ἐπιγραφή «ΑΝΑΞΙΟΣ»! Ἀμέσως ἐδέχθηκαν σφοδρότατην ἐπίθεσιν ἀπό τούς συγγενείς τοῦ Σεβαστιανοῦ, οἱ ὁποῖοι ὑπερτεροῦσαν ἀριθμητικά. Ὁ ἀπολογισμός τῆς ἄγριας συμπλοκής ἦταν μεταξύ ἄλλων ὁ σοβαρός τραυματισμός τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Σεβαστιανοῦ, Ἐλευθερίου Σταυρίδη, ὁ ὁποίος διεκομίσθη μέ ἀσθενοφόρο σέ νοσοκομεῖο καί ὁ τραυματισμός ἑνός ἐκ τῶν καταμαρτυρούντων, ὁ ὁποῖος ἐτραυματίσθη εἰς τό κεφάλι μέ ξύλινη εικόνα  ἀπό τόν ἀδελφό τοῦ Σεβαστιανού!!! Αργότερα μεταφέρθη καί αὐτός εἰς νοσοκομείον, ὅπου τοῦ ἔγινε συρραφή τοῦ τραύματος. Άλλοι ὑπέστησαν ἐλαφρότερους τραυματισμούς. Σέ ἐλάχιστα λεπτά εἰσῆλθε εἰς τόν Ναόν πολυάριθμος Ἀστυνομική δύναμις, ἡ ὁποία ἦτο προειδοποιημένη ὑπό τοῦ χειραγωγοῦ τῆς «Συνόδου» τοῦ Νικολάου καί Ὑπουργοῦ Προπαγάνδας, Δημητρίου Κάτσουρα. Μέ τήν παρουσία τῆς Ἀστυνομίας σταμάτησαν οι βιαιοπραγίες. Μεγάλος ἐπίσης ἀριθμός Ἀστυνομικών εἶχε περικυκλώσει τόν Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος καί δέν ἐπέτρεπε σέ κανένα να πλησιάζη εἰς ἀπόστασιν πενήντα μέτρων. Τήν ἐπιχείρησι διηύθυνε ὁ ἴδιος ὁ Ἀστυνομικός Διευθυντής τῆς περιοχῆς, ὁ ὁποῖος στούς καταμαρτυροῦντας τήν ἀναξιότητα τοῦ Σεβαστιανοῦ, ἐφώναζε νά περάσουν ἔξω, ἐνῶ τούς ἀπειλοῦσε ὅτι θά τούς στείλει εἰς τό αὐτόφωρο. Τότε ἕνας ἐκ τῶν καταμαρτυρούντων, ἀπήντησε ρητῶς καί κατηγορηματικῶς: «Ἐμείς είμαστε μέσα σε Εκκλησία και διαδηλώνουμε ειρηνικά, δεν πρόκειται να περάσουμε έξω.  Αν θέλεις βγάλε μας εσύ, εμείς μόνοι μας δεν βγαίνουμε». 
Ὁ Ἀστυνομικός Διευθυντής ἀντελήφθη ὅτι οἱ Κύπριοι χριστιανοί είχαν τό δικαίωμα νά φωνάζουν «ἀνάξιος» καί διέταξε να παραταχθεί ικανός αριθμός αστυνομικών, ὥστε νά σχηματισθεί διαχωριστική γραμμή μεταξύ τῶν συγγενών τοῦ Σεβαστιανού καί τῶν καταμαρτυρούντων χριστιανών, οἱ ὁποῖοι κατεμαρτύρουν περί τῆς ἀναξιότητος τοῦ Σεβαστιανοῦ. Ἐπί μίαν περίπου ὥρα, καί ὑπό τήν ἰσχυράν προστασίαν τῆς Ἀστυνομίας, οι διαμαρτυρόμενοι χριστιανοί παρέμεναν ἐκεῖ κρατώντας με το ένα χέρι πινακίδια που έγραφαν την λέξη «ΑΝΑΞΙΟΣ» και μέ τό ἄλλο χέρι ἐνυπόγραφες ἐπιστολές τοῦ Πνευματικοῦ τοῦ Σεβαστιανοῦ καθώς και του Πατρός Σωτηρίου Χ΄΄ Μιχαήλ, οἱ ὁποῖες ἐτεκμηρίωναν ότι ο Σεβαστιανός είναι ανάξιος! Μέ καλήν χριστιανικήν παρρησίαν, θάρρος καί ὀρθόδοξον ἱερόν παλμόν ἐξακολουθούσαν νά ἐξασκούν το δικαίωμα, τό ὁποῖον τούς παρέχει ἡ Ἐκκλησία καί ἡ Πολιτεία, ἀλλά καί τήν ὑποχρέωσιν νά ὁμολογούν καί ἀποκαλύπτουν τους λύκους όταν αὐτοί ἐπιχειρούν νά εἰσέλθουν εἰς τήν αὐλή τὼν προβάτων. 
Μεγάλη ταραχή και φασαρία προκάλεσε ἰδιαιτέρως μία δαιμονισμένη γυναίκα, ἡ ὁποία εισήλθε εἰς τόν Ναόν κατ΄ οικονομίαν Θεού!  Αὐτή έτρεχε, οὔρλιαζε καί ὕβριζε τούς Χριστιανούς πού φώναζαν «ΑΝΑΞΙΟΣ»! Σἐ μιά στιγμή ἐξάρσεως και κλωτσώντας την πόρτα της Ἐκκλησίας, ὕβρισε τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας!  Ἀμέσως οἱ ἄνδρες τῆς Ἀστυνομίας τῆς πέρασαν χειροπέδες και την συνέλαβαν. 
Ο Ναός ἔμοιαζε με πεδίο μάχης.  Το δάπεδο ήταν ολοκόκκινο από τα αίματα των τραυματιών. Καρέκλες, χαρτιά, εικόνες, γυαλιά σπασμένα ήταν σκορπισμένα παντού. Ένας Επίτροπος του Ναού εξέφρασε τη απαρέσκεια του, διότι κομμάτι από το ανάγλυφο γυαλί της πόρτας ράγισε και, όπως είπε, δεν υπήρχε στην αγορά όμοιο για να αντικατασταθεί.
Ἐν μέσω αὐτής τῆς ἀκαταστασίας καί ἐμπολέμου καταστάσεως έγινε ἡ «χειροτονία» τοῦ Σεβαστιανού Σταύρου, ἡ ὁποία ἀσφαλῶς δέν έγινε διά νά ὑπηρετηθεῖ τό ποίμνιο τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Κύπρου, ἀλλά για να ὑπηρετηθούν «τά ἀσεβῆ παιδιά τοῦ ἀρχιερέως ‘Ηλί», τά ὁποία ἔμαθαν νά ζοῦν λεηλατώντας τήν Ἐκκλησιαστική περιουσία, ἀπομυζώντας τίς εἰσφορές τοῦ πιστοῦ λαοῦ, καί διά νά συγκαλυφθούν ἐγκλήματα, ἱεροσυλίες, λεηλασίες ἐκκλησιαστικών περιουσιών, τά ὁποῖα συνέβησαν κατά τό πρόσφατον παρελθόν στην Εκκλησία Γ.Ο.Χ. Κύπρου.  Ο Σεβαστιανός δεν ἐκλήθη ἀπό τήν Ἐκκλησία Γ.Ο.Χ. Κύπρου διά νά τήν ὑπηρετήσει ὡς Ἀρχιερεύς. Διά νά μήν φαίνεται ὅμως ὅτι εἶναι αὐτόκλητος ἐφρόντισε μέ αἰσχρές, δόλιες καί ὑπόγειες διαδικασίες νά λάβει κλήση ἀπό ἑτέρους, οι οποίοι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να επεμβαίνουν στην Εκκλησία της Κύπρου και να επιβάλλουν το θέλημα τους βιάζοντας δυναστικά το Αὐτοκέφαλό της. Αὐτοί δέν εἶναι ἄλλοι, ἀλλ’ ἡ νεκρή «σύνοδος» τοῦ Νικολάου, τήν ὁποίαν κινοῦν οἱ δεινοί υπηρέτες τοῦ Φλωρινισμοῦ καί Νεοημερολογιτισμοῦ, δηλαδή ὁ Δημήτριος Κάτσουρας καί ὁ ψευδοκαλόγηρος Μάξιμος Τσακίρογλου!... Ἡ καταδυνάστευσις ὅμως καί ἡ διά τῆς βίας ἐπιβολή εἶναι ἀσυμβίβαστα με την Ορθοδοξία.  Οι δυνάστες και οι βιαστές δεν είναι δυνατόν να είναι και ορθόδοξοι.  Πόσο δίκαιο είχε ο σοφός Πλάτων όταν έλεγε ότι «ἐν αἰσχραῖς ἀμίλαις ὁ νικήσας αἴσχιστος»!!!  Δηλαδή, μέσα από αισχρές διαδικασίες ὑπερισχύει καί ἀναδεικνύεται ὁ αἰσχρότερος, ὁ κακοήθης, ὁ επαίσχυντος, ο φαύλος!
Ὡς ἠθικούς αὐτουργούς τοῦ σχίσματος εἰς τήν Ἐκκλησία της Κύπρου κατονομάζουμε τούς Δημήτριο Κάτσουρα, Μοναχό Μάξιμο και Παντελεήμονα Ντέσκα.  Οἱ δύο πρώτοι έπαιξαν κυρίαρχο ρόλο στην όλη ὑπόθεση, δεδομένου τοῦ γεγονότος ὅτι ἡ σύνοδος τοῦ Νικολάου, δεν έχει καμμία ικανότητα να λαμβάνει αποφάσεις. Ἡ μόνη δυνατότητα που έχει είναι να υπογράφει μαγειρευμένες αποφάσεις, οἱ ὁποῖες λαμβάνονται στα παρασκήνια ἀπό τό χρόνιο κακόηθες παρασυνοδικό κατεστημένο.  Ὅλες οἱ ἐπιστολές Σεβαστιανού, ὅλες οι επιστολές τοῦ Νικολάου και ὅλες οἱ «Ἐγκύκλιοι της Συνόδου», πλην τῆς 3217, είναι γραμμένες από τα δύο αυτά άτομα.  Δηλαδή έγραφεν ο Δ. Κάτσουρας ὑπέγραφεν ο Σεβαστιανός. Ἔγραφε ο Κάτσουρας ὑπέγραφε ο Νικόλαος.  Ἔγραφε ὁ Κάτσουρας, ὁ Μάξιμος προωθούσε καί ὑπερθεμάτιζε εἰς τήν Σύνοδο καί έτσι κάθε «χαρτίον» ἐχαρακτηρίζετο «Ἀπόφασις τῆς Συνόδου» μέ σφραγίδα καί Ἀρ. Πρωτοκόλλου. Έτσι περίπου κινούσαν τα νήματα ὁ Κάτσουρας καί ὁ Μάξιμος εἰς τό θέατρο σκιών τῆς «Συνόδου» τοῦ Νικολάου.  Ὁ δέ ρόλος τοῦ Παντελεήμονα Ντέσκα ήτο ὁ πιό ὕπουλος και ἀνέντιμος. Ἐπειδή ὁ Νικόλαος πρό πολλοῦ εὑρίσκεται εἰς κατάστασιν γεροντικής ἄνοιας και ἀπώλειας μνήμης σε σημείο που νά μην αντιλαμβάνεται αν είναι χειμώνας ή καλοκαίρι, τοῦ ὑπεκλέβετο ἡ ὑπογραφή του καί ἐτίθετο εἰς τά «συνοδικά» ἔγγραφα και στις «ἀρχιεπισκοπικές» ἐπιστολές τύπου «φιρμανίων», τά ὁποῖα, ὅπως ἐλέχθη, έγραφε ο Δ. Κάτσουρας, μέ προορισμό τον Ἱερό Κλήρο και λαό της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Κύπρου. Ὅλα αὐτά ἐξυπηρετοῦσαν ἀποκλειστικῶς τά προσωπικά συμφέροντα καί τίς ἁμαρτωλές ἐπιδιώξεις των χειραγωγών του Νικολάου καί τοῦ Σεβαστιανοῦ, ἀλλά προπάντων ἐξυπηρετοῦσαν τήν διάλυσι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέσω τῆς «χειροθεσίας» των καί τάς ὑποδείξεις καί σχέδια ὅλων τῶν σκοτεινῶν κέντρων τοῦ νεοημερολογιτικοῦ καί παλαιοημερολογιτικοῦ οἰκουμενισμοῦ. Αὐτή εἶναι ἡ πραγματικότητα, ἡ ὁποία «κρύβεται» πίσω ἀπό τἰς μάσκες της νομιμότητας και της τηρήσεως της Συνοδικής Τάξεως.  Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι ὁ Παντελεήμων Ντέσκας δεν έδιδε ποτέ το τηλέφωνο εἰς τον Νικόλαο όταν τον καλούσαν Κύπριοι ιερείς, δέν τοῦ παρέδιδε τίς ἐπιστολές, οἱ ὁποῖες ἀφορούσαν Ἐνστάσεις κατά Σεβαστιανού καί δέν ἄφηνε καμμία ἀντιπροσωπεία Κυπρίων νά τοῦ μιλήσει εκτός από συγγενείς του Σεβαστιανού, προφασιζόμενος ἄλλοτε ότι «ὁ Μακαριότατος εἶναι άρρωστος», ἄλλοτε ότι «ξεκουράζεται». Τα τρία αυτά άτομα, Κάτσουρας, Μάξιμος και Παντελεήμων έχουν ενεργήσει εχθρικά, συμφεροντολογικά και ύπουλα κατά της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Κύπρου και είναι οι αίτιοι του σχίσματος. 
Ἑπομένως ὁ Σεβαστιανός δεν εισήλθε δια της θύρας εις την αυλή των προβάτων ἀλλ’ «ἀνέβη αλλαχόθεν». Ποία είναι η θύρα για να εισέλθει κανείς εἰς την αὐλή των προβάτων; Η θύρα είναι ἡ κλῆσις τοῦ Χριστού η ὁποία διαφαίνεται μέσα από τήν κανονικήν καί νόμιμον διαδικασίαν, ἡ ὁποία προβλέπεται ὑπό τῆς Ἐκκλησίας, ἀπό τήν συμμαρτυρίαν τοῦ πνευματικού, ἀπό τήν ψήφο (ἐκλογή) Κλήρου και λαού καί ὁλοκληρώνεται μέ τήν χειροτονία ὑπό ὀρθοδόξου καί Κανονικοῦ Ἀρχιερέως. Εἰς τήν περίπτωσιν τοῦ Σεβαστιανού, ἡ θύρα ἔμεινε κλειστή και τριπλοκλειδωμένη και ἀπό τον Πνευματικό του και ἀπό τόν Ἱερό Κλήρο και ἀπό το λαό της Ἐκκλησίας της Κύπρου.  Γι΄ αυτό το λόγο πονηρεύτηκε άλλο τρόπο δια να εισέλθει εις τήν αυλή των προβάτων.  Χρησιμοποίησε τους ώμους του Κάτσουρα, του Μάξιμου και τη βοήθεια του Παντελεήμονος για να ανέβει από τον μαντρότοιχο.  Ο Χριστός όμως μας προειδοποιεί ὅτι «ὁ μή εἰσερχόμενος διά της θύρας εις την αυλή των προβάτων αλλ’ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκείνος κλέπτης ἐστί καί ληστής»  (Ιων. Ι, 1).  Και συνεχίζει πιο κάτω ότι τα πρόβατα «ἀλλοτρίω οὐ μη ἀκολουθήσωσι, ἀλλά φεύξονται απ΄ αυτού, ότι ούκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων την φωνήν». Δι’ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο, οἱ 85 στούς 100 Χριστιανούς τῆς Ἐκκλησίας Γ.ΟΧ. Κύπρου, δέν ἀναγνωρίζουν τόν Σεβαστιανό ὡς ποιμένα τους, ἀλλά τόν ἔχουν ἀποκηρύξει ὡς κλέπτην καί ληστήν και όλους τους συνεργάτες τους ὡς «συναγωγή πονηρευομένων».  Οἱ χριστιανοί που αποδεχθήκαν τον Σεβαστιανό ως Επίσκοπο τους είναι στην πλειοψηφία τους οἱ συγγενείς και οἱ φίλοι του.
Οἱ λύκοι εἶναι ύπουλοι και αἱμοβόροι καί δέν ἐνδιαφέρονται για την ευημερία των προβάτων αλλά για την αρπαγή και αφαίμαξή τους.  Την ίδια τακτική ακολουθούν και οι νοητοί λύκοι.  Με την προπαγάνδα, την πλύσι ἐγκεφάλου καί μέ τή διαστροφή τῶν συνειδήσεων τῶν ἀδιαφόρων καί χλιαρῶν χριστιανῶν, τούς ὁδηγούν ἀργά-ἀργά εἰς τήν ἀπώλεια. ‘Εάν ἐνδιεφέρετο ὁ Σεβαστιανός δια τήν Ἐκκλησία της Κύπρου δέν θά ἐνεργούσε μέ αὐτό τόν τρόπο, καί δέν θά προκαλοῦσε τό σχίσμα.  Προετίμησε τήν μήτρα εἰς τήν κεφαλήν του, παρά τήν ἐνότητα τῆς Ἐκκλησίας εἰς τήν ὁποίαν, ὅπως ἀποδεικνύεται, δέν πιστεύει, ὅπως καί ὁ χειροτονήσας αὐτόν καί οἱ συνεργοί του. «Οὐ δύναται δένδρον ἀγαθόν καρπούς πονηρούς ποιείν, ουδέ δένδρον σαπρόν καρπούς καλούς ποιείν».  Οἱ καρποί τοῦ Σεβαστιανού είναι σαπροί καί σκωληκόβροτοι, εἶναι το σχίσμα.
Τελειώνοντας θέλουμε να στείλουμε προς όλα τα μέλη της  Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Κύπρου ένα μήνυμα: Ὅτι ὁ Σεβαστιανός καί ὁ ἐκ Βουλγαρίας Λάζαρος ‘Αθανάσωφ, είναι παρείσακτοι γιατί δεν έχουν τήν κλῆσι από τους Κυπρίους Χριστιανούς να ποιμάνουν την Εκκλησία της Κύπρου. Εἶναι δηλαδή αὐτόκλητοι, καί κρύπτονται πίσω ἀπό τήν «κλῆσι» που έλαβαν ἀπό τό γνωστό πλέον ὡς αρρωστημένο παρασυνοδικό κατεστημένο, το οποίo χειραγωγεί και κατευθύνει τήν «Σύνοδο» τοῦ Νικολάου, παραβιάζοντας και καταπατώντας βάναυσα το Αυτοκέφαλό της Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου καί περιφρονώντας τον ίδιο τον ιδρυτή της, Απόστολο Βαρνάβα. Η Εκκλησία της Κύπρου είναι ελεύθερη, αυτόνομη και αυτοδιοίκητος (αυτό σημαίνει η λέξη Αυτοκέφαλος) και αυτή την ελευθερία διά την οποία ο Χριστός ἐθυσιάσθη δεν πρόκειται να την προδώσουμε. Δέν πρόκειται νά δεχθούμε ἐγκάθετους, παρείσακτους και ανάξιους επισκόπους.  Όσο πιο μακριά μένει κανείς από τους λύκους τόσο πιό ἀσφαλής είναι. Ὅσο πιό μακριά μένει ἀπό τον παρείσακτο, αυτόκλητο, ματαιόδοξο και ανάξιο να βαστάζει τα άχραντα μυστήρια  Σεβαστιανό, τόσο πιο κοντά στο Θεό μένει.
(Ἔκδοσις: Ὀρθόδοξο Πνευματικό Κέντρο
τοῦ Ἱερού Ναού Ὁσίας Ξένης Λεμεσοῦ Κύπρου)
 
 
Κατά τό 1900όν ἔτος, βαδίζοντες πρός τόν μεσασμόν τοῦ 8ου αἰῶνος ἄρχεται ὁ κόσμος τοῦ καιροῦ ἐκείνου νά γίνεται ἀγνώριστος. ῞Οταν πλησιάση ὁ καιρός τῆς ἐλεύσεως τοῦ ἀντιχρίστου, θά σκοτισθῇ ἡ διάνοια τῶν ἀνθρώπων ἀπό τά πάθη τῆς σαρκός καί θά πληθυνθῇ ἡ ἀσέβεια καί ἡ ἀνομία. Τότε ἀρχίζει ὁ κόσμος νά γίνεται ἀγνώριστος, μετασχηματίζονται αἱ μορφαί τῶν ἀνθρώπων καί δέν θά γνωρίζωνται οἱ ἄνδρες ἀπό τάς γυναίκας διά (ἕνεκα) τῆς ἀναισχύντου ἐνδυμασίας καί τῶν τριχῶν τῆς κεφαλῆς. Οἱ τότε ἄνθρωποι θά ἀγριέψουν καί θά γίνουν ὡσάν θηρία ἀπό τήν πλάνην τοῦ ἀντιχρίστου.
Δέν θά ὑπάρχῃ σεβασμός πρός τούς γονεῖς καί τούς γεροντοτέρους. ῾Η ἀγάπη θά ἐκλείψῃ, οἱ δέ ποιμένες τῶν χριστιανῶν ᾿Αρχιερεῖς καί ῾Ιερεῖς θά εἶναι ἄνδρες κενόδοξοι, παντελῶς μή γνωρίζοντες τήν δεξιάν ὁδόν ἀπό τήν ἀριστεράν.
Τότε θά ἀλλάξουν τά ἤθη καί αἱ παραδόσεις τῶν χριστιανῶν καί τῆς ᾿Εκκλησίας. ῾Η σωφροσύνη θά ἀπολεσθῆ ἀπό τούς ἀνθρώπους καί θά βασιλεύσῃ ἡ ἀσωτία. Τό ψεῦδος καί ἡ φιλαργυρία θά φθάσουν εἰς τόν μέγιστον βαθμόν καί οὐαί εἰς τούς θησαυρίζοντας ἀργύρια.
Αἱ πορνεῖαι, μοιχεῖαι, ἀρσενοκοιτίαι, κλοπαί καί φόνοι θά πολιτεύωνται ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καί διά τήν ἐνέργειαν τῆς μεγίστης ἁμαρτίας καί ἀσελγείας οἱ ἄνθρωποι θέλουν στερηθῇ τήν χάριν τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, ὅπου ἔλαβον εἰς τό ῞Αγιον Βάπτισμα, ὡς καί τήν τύψιν τῆς συνειδήσεως.
Αἱ ᾿Εκκλησίαι δέ τοῦ Θεοῦ θά στερηθοῦν εὐλαβῶν καί εὐσεβῶν ποιμένων καί ἀλλοίμονον τότε εἰς τούς ἐν τῷ κόσμῳ εὑρισκομένους χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι θά στερηθοῦν τελείως τήν πίστιν, διότι δέν θά βλέπουν ἀπό κανένα φῶς ἐπιγνώσεως. Τότε θά ἀναχωροῦν ἀπό τόν κόσμον εἰς τά ἱερά καταφύγια διά νά εὕρουν ψυχικήν άνακούφισιν τῶν θλίψεών των καί παντοῦ θά εὑρίσκουν ἐμπόδια καί στενοχωρίας.
Καί ταῦτα πάντα γενήσονται διά τό ὅτι ὁ ἀντίχριστος θέλει κυριεύσει τά πάντα καί γενήσεται ἐξουσιαστής πάσης τῆς Οἰκουμένης καί θά ποιῇ τέρατα καί σημεῖα κατά φαντασίαν, θέλει δέ δώσῃ πονηράν σοφίαν εἰς τόν ταλαίπωρον ἄνθρωπον νά ἐφεύρῃ νά ὁμιλῇ ὁ εἷς πρός τόν ἄλλον ἀπό τήν μίαν ἄκρην τῆς γῆς ἕως τήν ἄλλην. Τότε θά πέτανται εἰς τόν ἀέρα ὡς πτηνά καί θά διασχίζουν τόν βυθόν τῆς θαλάσσης ὡς ἰχθύες.
Καί ταῦτα πάντα θά ποιοῦν οἱ δυστυχεῖς ἄνθρωποι διαβιοῦντες ἐν ἀνέσει μή γνωρίζοντες οἱ ταλαίπωροι, ὅτι ταῦτα εἰσίν πλάνη τοῦ ᾿Αντιχρίστου. Καί τόσον θά προδεύσῃ τήν ἐπιστήμην κατά φαντασίαν ὁ πονηρός, ὥστε ἀποπλανῆσαι τούς ἀνθρώπους, ὥστε μή πιστεύειν εἰς τήν ὕπαρξιν τοῦ τρισυποστάτου Θεοῦ.
Τότε βλέπων ὁ Πανάγαθος Θεός τήν ἀπώλειαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, θέλει κολοβώσει τάς ἡμέρας διά τούς ὀλίγους σωζομένους, διότι (ὁ ἀντίχριστος) θέλει πλανήσει εἰ δυνατόν καί τούς ἐκλεκτούς.
Τότε αἰφνιδίως θέλει ἔλθῃ ἡ δίστομος ρομφαία καί θά θανατώσῃ τόν πλάνον καί τούς ὁπαδούς αὐτοῦ.