Λήγοντος τοῦ μηνός ᾿Οκτωβρίου καί ἀρχάς Νοεμβρίου ἐ.ἔ. ἡ ἐλαχιστότης μου ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος, ὑπεύθυνος ἀπό τό 1995 διά τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Κατακομβῶν εἰς Ρωσίαν, ἐπραγματοποιήσαμεν τήν 6ην κατά σειράν ποιμαντικήν ἐπίσκεψίν του εἰς Ρωσίαν.
῾Η ἐπίσκεψις αὐτή ἐπραγματοποιήθη ὕστερα ἀπό τριῶν ἐτῶν ἀπουσία, λόγῳ  τῶν ἐδῶ γνωστῶν ἐκκλησιαστικῶν προβλημάτων, καί ἦτο ἑπόμενον νά εἶναι ἡ πιό σημαντική ἐπίσκεψις, ἀφοῦ κατ᾿ αὐτήν ἔπρεπε νά ἀντιμετωπισθοῦν τά καθ᾿ ὅλα αὐτά τά ἔτη προκύψαντα προβλήματα, καί κυρίως τό γεγονός ὅτι τινές τῶν ἐκεῖ πιστῶν ἔπεσαν θύματα προπαγανδιστῶν ἐξ  ῾Ελλάδος, (Φλωρινικῶν, πέντε πρώην Μητροπολιτῶν καί κυρίως ἀπό τούς πέντε νῦν ἀποστάντας ἐκ τῆς ὀρθοδόξου ῾Ομολογίας Μητροπολίτας). ῾Η πλειοψηφία βέβαια τοῦ πληρώματος τῆς ἐν Ρωσίᾳ ᾿Εκκλησίας τῶν Κατακομβῶν παρέμεινε σταθερά εἰς τήν γραμμήν τῆς ὀρθοδόξου ῾Ομολογίας, καί ἀνεζήτει ἐπιμόνως τήν ἐπίσκεψιν τοῦ ᾿Επισκόπου.
῾Η ἐπίσκεψις ἐγένετο κατόπιν προσκλήσεως καί ἐπιμόνου ἀπαιτήσεως Κλήρου καί Λαοῦ, πρός ἀντιμετώπισιν αὐτῶν τῶν προβλημάτων, ἀλλά καί προκειμένου νά συμμετάσχῃ ὁ Μητροπολίτης εἰς τάς ἐπιμνημοσύνους ἐκδηλώσεις ἐπί τῇ συμπληρώσει 10 ἐτῶν ἀπό τῆς ὁσιακῆς κοιμήσεως τοῦ μακαριστοῦ καί ὁμολογητοῦ Μοναχοῦ τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Κατακομβῶν τῆς Ρωσίας π. ᾿Επιφανείου, ἡ ὁποία ἦτο καί μία εὐκαιρία νά συμμετάσχουν πιστοί ἀπό ὅλην σχεδόν τήν Ρωσία, ἡ προσέλευσις τῶν ὁποίων ἦτο ἀθρόα. Προσῆλθον ἐκπρόσωποι ἀπό 14 πόλεις τῆς Ρωσίας.
Τό πρόγραμμα τῶν 7 ἡμερῶν ἦτο κοπιαστικόν, διότι ἐκτός ἀπό τάς τακτικάς πρωϊνάς καί ἀπογευματινάς πολυώρους ἀκολουθίας, τάς ὁποίας ὡς γνωστόν οἱ Ρῶσοι πιστοί τηροῦν κατά γράμμα καί τό κυριώτερο παρακολουθοῦν ὄρθιοι, ἐγένοντο εἰς καθημερινήν βάσιν καί τρίωροι ἤ καί μεγαλυτέρας διαρκείας συνάξεις - συζητήσεις πρός ἀντιμετώπισιν ὅλων τῶν προβλημάτων.
Συνεζητήθησαν πολλά θέματα ἐκκλησιαστικῆς καί ποιμαντικῆς φύσεως. ᾿Αντιμετωπίσθησαν ἀποτελεσματικῶς αἱ προπαγάνδαι ἐκ μέρους τῶν φλωρινικῶν, ἐκ μέρους τῶν πέντε πραξικοπηματικῶν πρώην Μητροπολιτῶν, ὅσον καί ἐκ μέρους τῶν σημερινῶν πάλιν πέντε φατριαστῶν ὑπό τόν ψευδοαρχιεπίσκοπον κ. Νικόλαον, ᾿Επισκόπων, ἀλλά καί ἄλλα ποιμαντικῆς φύσεως θέματα.
Τούς ἐξηγήσαμεν, ὄτι ἡ ἐπί τριετίαν μή ἐπίσκεψις εἰς Ρωσίαν, δέν ὠφείλετο εἰς τήν ἰδικήν μας θέλησιν, ἀλλά εἰς τήν ἐν ῾Ελλάδι ἐξελισσομένην ἐπί τά χείρω ἐκκλησιαστικήν κρίσιν, ἡ ὁποία ἐξειλίχθη εἰς βάρβαρον διωγμόν ἐναντίον μας, ὁ ὁποῖος προέκυψε μετά τήν ἀπό τοῦ 1998 ἀλλαγήν τοῦ Μακαριωτάτου εἰς θέματα Πίστεως καί ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς, εἰς τά πλαίσια τοῦ ὁποίου (διωγμοῦ) μεταξύ ἄλλων ἐπεδιώκετο καί ἡ ὑφαρπαγή τοῦ ποιμνίου τῶν Κατακομβῶν (καί ἐζήτουν πρός τοῦτο ἀφορμήν) διά νά τό παραδώσουν εἰς τόν παλαιοημερολογιτικόν Οἱκουμενισμόν.
᾿Εγένετο εἰδική ἀναφορά στό θέμα τῶν Εἰκόνων, ἤτοι εἰς τήν δογματικήν διδασκαλίαν τῆς Ζ᾿ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί ἐν γένει τῶν Πατέρων τῆς ᾿Εκκλησίας, ἀπό τήν ὁποίαν διδασκαλίαν, ὄχι ἁπλῶς ἐξέφυγον οἱ πέντε δογματοποιήσαντες τάς ἀναγεννησιακάς εἰκόνας καί ἀναθεματίσαντες ᾿Ορθοδόξους εἰκόνας, ἀπό 1500 ἐτῶν ἐν χρήσει ἐν τῇ ᾿Εκκλησίᾳ, ἀλλά καί ἀπεδείχθησαν πραγματικοί εἰκονομάχοι καί παναιρετικοί.
῏Ητο πολύ ἐκφραστικός ὁ π. ᾿Ιωάννης, ὅταν ἀκούοντας τήν ἀνάλυσιν τοῦ θέματος καί εἰδικά τήν δογματικήν διδασκαλίαν τῆς ᾿Εκκλησίας περί Εἰκόνων, ἤτοι τῆς Ζ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἔλεγεν: "῾Ο π. ᾿Επιφάνιος ἀκριβῶς αὐτά μᾶς ἔλεγε". Καί ἐπεσφράγισεν: "῾Ο μακαριστός π. ᾿Επιφάνιος μᾶς ἔκαμνε μαθήματα ἐπί τῶν δογματικῶν αὐτῶν θεμάτων, καί μάλιστα μᾶς ἔκανε καί ἐξετάσεις ἄν τά καταλάβαμε".
᾿Επίσης ἐγένετο ἀναφορά εἰς τό σχίσμα τοῦ 1937 καί εἰς τήν σημερινήν ἐξέλιξιν τῶν σχισμάτων αὐτῶν, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐνθυμηθοῦν ἄλλην μίαν φοράν τόν π. ᾿Επιφάνιο πού τούς ἀνέλυε τό θέμα κάμνοντας μάλιστα καί γραμμικές παραστάσεις διά νά γνωρίσουν τήν ἐξέλιξιν αὐτῶν τῶν σχισμάτων, τῶν ἀπό τοῦ 1937 προελθόντων, τονίζοντας πάντοτε, ὅτι τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν - ᾿Εκκλησιολογίαν διεφύλαξεν ὁ μακαριστός ᾿Αρχιεπίσκοπος Ματθαῖος, ἡ δέ γνησία καί Κανονική ᾿Αποστολική Διαδοχή διεφυλάχθη ἀνοθεύτως διά τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1935 καί τοῦ 1948.
᾿Επίσης ἐγένετο ἀναφορά καί εἰς τό θέμα τῆς παρεκκλίσεως τῆς σημερινῆς ῾Ιεραρχίας ἀπό τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν, ὅσον ἀφορᾶ τήν "ἕνωσιν" μέ τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς καί τήν λεγομένην "χειροθεσίαν", ἡ ὁποία παρέκκλισις ὡδήγησε εἰς τήν σημερινήν ἐκκλησιαστικήν κρίσιν, καί δή ὅπως ἐξελίχθη αὕτη μετά τήν ἱερόσυλον συμπαιγνίαν τῆς παραιτήσεως τοῦ Μακαριωτάτου κ. ᾿Ανδρέου καί τήν μοιχεπιβασίαν τοῦ ψευδοαρχιεπισκόπου κ. Νικολάου καί τήν φατρίαν πού ἐδημιούργησε, ἡ ὁποία δέν ἔχει καμμίαν σχέσιν μέ τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Ιεράν Σύνοδον, καί ἑπομένως δέν ἐκφράζουν οἱ συμμετέχοντες εἰς αὐτήν ᾿Αρχιερεῖς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, ἀλλά μόνον τήν παράνομον συναγωγήν των.
 ᾿Ανελύθησαν οἱ λόγοι οἱ ὁποῖοι ὡδήγησαν εἰς τήν σημερινήν ἐκκλησιαστικήν κρίσιν, ἠ ὁποία, ὡς ἐτονίσθη, χαρακτηρίζεται ἀπό δύο τινά: Πρῶτον ἀπό τήν ἀλλαγήν πορείας τοῦ Μακαριωτάτου ἀπό τό ἔτος 1998 εἰς θέματα ῾Ομολογίας καί ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς καί ἔναντι τῶν πέντε καί ἔναντι τῶν Φλωρινικῶν, καί τοῦτο, διότι οὕτως ἐπέβαλαν τά σχέδια τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τοῦ νεοημερολογιτισμοῦ, τά ὁποῖα ἐνεργοῦσαν ἐγκάθετοι αὐτῶν, καί δεύτερον ἀπό τήν βάρβαρον συμπεριφοράν (διωγμόν) τῶν συμφρονούντων αὐτῷ ᾿Επισκόπων ἔναντι ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἠγωνίζοντο ὑπέρ τῆς ἀληθείας καί τοῦ δικαίου[1].
῏Ητο πολύ χαρακτηριστικόν τό λεχθέν, ὅτι ὁ π. ᾿Επιφάνιος ἐξῆλθε πρό 25 ἐτῶν τῆς Ρωσίας καί προσέφυγε εἰς τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς διά νά εὕρη ᾿Ορθόδοξον Σύνοδον ἀπό τήν ὁποίαν νά λάβῃ γνησίαν καί ἀνόθευτον ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν, διά τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Κατακομβῶν. ῾Η διαπίστωσίς του ἦτο ἀπαγοητευτική. Γράφει εἰς τήν ἐπιστολήν του πρός τούς πιστούς τῶν Κατακομβῶν διά τήν Σύνοδον τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς: "Δυστυχῶς οἱ ῎Αγγελοι τῆς ᾿Εκκλησίας" αὐτῆς, ἤτοι, οἱ ᾿Επίσκοποί της, ἔπεσαν. Προσέφυγε καί ἀλλοῦ. ᾿Αλλά πουθενά δέ εὑρῆκε ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν καί ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν, παρά μόνον εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος, τήν ὑπό τόν ᾿Αριεπίσκοπον κ. ᾿Ανδρέαν, εἰς τό ὠμοφόριον τοῦ ὁποίου προέτεινε νά ἐνταχθοῦν οἱ πιστοί τῶν Κατακομβῶν. ᾿Εκεῖ "εὕρομεν τό ποθούμενον", ἐφαίνοντο νά λέγουν οἱ Ρῶσοι πιστοί., ἀλλά δυστυχῶς, ἡ παρουσία τοῦ πρώτου ᾿Εξάρχου εἰς τήν Ρωσίαν, τοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Χρυσοστόμου, ἦτο κατά τήν ἔκφρασιν τοῦ π. ᾿Επιφανίου "καταστροφική", διά τοῦτο ἀφοῦ προεῖδε τήν πτῶσίν του, τούς συνέστησε νά μήν τόν ἀκολουθήσουν, διότι θά φύγῃ ἀπό τήν ᾿Ορθοδοξίαν, ἀλλά νά παραμείνου ν εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Ανδρέου καί νά εἶναι ὑπό τό ὠμοφόριον τοῦ ᾿Επισκόπου, τόν ὁποῖον θά ἀποστείλῃ ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Ανδρέας.
᾿Εγένετο ἐπίσης καί εἰδική ἀναφορά εἰς τήν " ῾Ομολογίαν ᾿Ορθοδόξου Πίστεως", τήν ὁποίαν μεταφρασθεῖσαν εἰς τήν Ρωσικήν γλῶσσαν εἶχον ἤδη μελετήσει καί συζητήσει ἀπό τήν προηγουμένην εἰς τό Βορονιές σύναξίν των μέ τούς Κληρικούς καί 70 ἐκπροσώπους ἀπό πολλάς πόλεις τῆς Ρωσίας. Τήν ῾Ομολογίαν αὐτήν ἀπεδέχθησαν, ἐζήτησαν ὅμως νά μεταφρασθοῦν εἰς τήν Ρωσικήν καί ὡρισμένα κείμενα πού ἀναφέρονται εἰς αὐτήν, ὅπως τό "Κίνημα τῶν πέντε" καί ἄλλα σχετικά μέ τήν ἐκκλησιαστικήν κρίσιν δημοσιεύματα, διά νά ἔχουν πλέον ἄμεσον γνῶσιν τῶν ὅσων συμβαίνουν.
Παραθέτομεν τήν σημαντικήν καί ἱστορικήν ἀπόφασίν των, ἡ ὁποία ἔχει καί ἐκκλησιολογικόν - ὁμολογιακόν χαρακτῆρα καί μέ τήν ὁποίαν τοποθετοῦνται ὀρθοδόξως καί Κανονικῶς ἔναντι τῆς ἐκκλησιαστικῆς κρίσεως, ἡ ὁποία, ὅπως τονίζουν καί οἱ ἴδιοι, ἔχει ἀφετηρίαν τήν πτῶσιν ἐκ τῆς ὁμολογίας καί τήν ἀλλαγήν τποποθετήσεως, ὅσον ἀφορᾶ τήν "χειροθεσίαν" τοῦ 1971.
 
᾿Ιδού ἡ ἀπόφασις:
 
Σήμερα στίς 2/15.11.2004 ἐἡ., συναχθήκαμε οἱ Κληρικοί καί οἱ λαϊκοί τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Κατακομβῶν τῆς Ρωσίας εἰς τόν ῾Ιερό Ναό τῆς ῾Αγίας Σκέπης τῆς Θεοτόκου στόν Βόρειο Καύκασο, μέ σκοπόν νά τιμήσουν τήν μνήμην τοῦ ἀπό δεκαετίας μακαρίᾳ τῇ λήξει γενομένου ὁμολογητοῦ τῆς Πϊστεως μεγαλοσχήμου Μοναχοῦ ᾿Επιφανίου.
Μετά τήν τέλεσιν τῆς θείας Λειτουργίας καί τοῦ μνημοσύνου (παννυχίδος), συζητήσαμε ὅλοι μαζί ἐπί τῆς σημερινῆς ἐκκλησιαστικῆς κρίσεως εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν Γ.Ο.Χ. ῾Ελλάδος. ῾Ο Σεβ.  Μητροπολίτης Κήρυκος, ὁ ὁποῖος μέ τήν εὐλογία τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου καί τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου εἶναι ἀπό τό 1995 ὁ ὑπεύθυνος διά τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Κατακομβῶν τῆς Ρωσίας ᾿Επίσκοπος, μᾶς πληροφόρησε σχετικά μέ τά τελευταῖα γεγονότα εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν Γ.Ο.Χ.  ῾Ελλάδος.
Κατά τήν διάρκειαν τῶν σηζητήσεων ἐπεσημάνθησαν τά κάτωθι:
 1) Τό ἀντικανονικόν τῆς παραιτήσεως τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Ανδρέα
2) Τό ἀντικανονικόν τῆς ἐκλογῆς τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικολάου εἰς τήν θέσιν τοῦ νέου ᾿Αρχιεπισκόπου
3) ῾Η ἄρνησις τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Ανδρέου νά συγκαλέση ὁ ἴδιος τήν Κανονική Σύνοδο καί νά λάβει ἀποφάσεις ἐπί τῶν θεμάτων πού ἀφοροῦν τήν ῾Ομολογία τῆς Πϊστεως καί τήν ᾿Αποστολική Διαδοχή, καί συγκεριμένα ἐπί τοῦ θέματος τῆς χειροθεσίας τοῦ 1971, μέ ἀποτέλεσμα ὅλων αὐτῶν νά γίνεται ἀνεκτόν ἤ καί ἀποδεκτόν τό οἰκουμενιστικόν κίνημα, καθ᾿ ὅ ἡ χειροθεσία τοῦ 1971 ἀπό τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς εἰς τούς ᾿Επισκόπους τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος ἔγινε σάν χειροθεσία ἐπί σχισματικῶν, καί ὅλα αὐτά μέ σκοπόν νά ἀνγνωρισθῆ ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. ἀπό τόν νεοημερολογιτισμόν.
Αὐτά τά δεδομένα καί γεγονότα εἶναι πού ἀνάγκασαν τόν ᾿Επίσκοπο Κήρυκο νά δημοσιεύσει καί νά ἀποστείλει παντοῦ τό κείμενό του "ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ", τό ὁποῖο μεταφρασμένο στήν Ρωσική γλῶσσα μελετήσαμε κατά τήν προηγούμενη σύναξι Κληρικῶν καί λαϊκῶν πού ἔγινε στό Βορονέζ τήν 7/20.8.2004.
῾Ο μεγαλόσχημος Μοναχός ᾿Επιφάνιος, τόν ὁποῖον ἐγνωρίσαμε ὡς μέγαν ὁμολογητήν τῆς ᾿Ορθοδόξου Πίστεως, ἀναχώρησε πρίν ἀπό 25 χρόνια ἀπό τήν Ρωσία, μέ σκοπό νά εὕρη ὀρθόδοξον Σύνοδον διαφυλάττουσαν τήν γνησίαν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν καί τήν γνησίαν ῾Ομολογίαν Πίστεως.  τά ὁποῖα δέν εὗρε οὔτε εἰς τήν Ρωσικήν Σύνοδον τῆς Διασπορᾶς, οὔτε εἰς καμμίαν ἄλλην Σύνοδον, παρά μόνον εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Ανδρέου τῆς ᾿Εκκλησίας Γ.Ο.Χ.  ῾Ελλάδος. Πρίν ἀπό τό σχίσμα τῶν πέντε πρώην Μητροπολιτῶν καί ὀλίγον πρό τῆς μακαρίας τελευτῆς του νὁ μεγαλόσχημος μοναχός π. ᾿Επιφάνιος μᾶς ἄφησεν ἐντολήν νά ἀκολουθήσουμε τήν γραμμή τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Ανδρέου καί τοῦ ᾿Επισκόπου τόν ὁποῖον θά ἀποστείλῃ ἐκεῖνος. ᾿Ιδιατέρως ἐπισημαίνουμε ὄτι ὁ μεγαλόσχημος μ. π. ᾿Επιφάνιος πού εἶχε γνωρίσει καλῶς τήν Ρωσική Σύνοδο τῆς Διασπορᾶς καί εἶχεν ἐξετάσει καλά τό θέμα τῆς "χειροθεσίας" ποτέ δέν ἀνεγνώρισε ὅτι ἡ χειροθεσία εἶχε τήν ἔννοια τῆς χειροθεσίας ἐπί σχισματικῶν.
᾿Εν συνεχείᾳ τῆς ἐνημερώσεως τοῦ ᾿Επισκόπου Κηρύκου ἐπί τῶν τελευταίων ἐκκλησιαστικῶν γεγονότων εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ.  ῾Ελλάδος καί βάσει ὅλων αὐτῶν πού γνωρίζουμε καί ἐμεῖς καί τά ἐκθέσαμε στήν συζήτησί μας, ὡγηγηθήκαμε εἰς τά ἀκόλουθα συμπεράσματα:
1) ῾Η "παραίτησις" τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Ανδρέου καί ἡ "ἐκλογή" τοῦ ᾿Επισκόπου Νικολάου στήν θέσι τοῦ νέου ᾿Αρχιεπισκόπου εἶναι ἀντικανονικές καί ἐπομένως παράνομες.
2) ῾Η σημερινή Σύνοδος τῆς ᾿Εκκλησίας Γ.Ο.Χ.  ῾Ελλάδος παρξέκλινε ἀπό τήν γνησία ῾Ομολογία Πίστεως, ὅπως τήν εἶχεν εὕρει ὁ μεγαλόσχημος ᾿Επιφάνιος, ὅταν ὁ ἴδιος ἄρχισε τήν ἐπικοινωνία μαζί της.
3) Τήν ῾Ομολογία Πϊστεως, ὅπως διεφυλάχθη χάριν τῶν ἀγώνων τοῦ μακαρίου ᾿Επισκόπου Βρεσθένης Ματθαίου καί τήν ὁποία μᾶς γνώρισε ὁ μεγαλόσχημος ᾿Επιφάνιος τήν κρατάει ὁ ᾿Επίσκοπος Κήρυκος καί οἱ ὁμόφρονες μέ αὐτόν ᾿Επίσκοποι.
4) ῾Η Ρωσική ᾿Εκκλησία τῶν Κατακομβῶν συνεχχίζει νά εὑρίσκεται κάτβ ἀπό τό ὠμοφόριον τοῦ Μητροπολίτου Μεογαίας καί Λαυερωτικῆς Κηρύκου, ἐνόσω ἀκολουθεῖ τήν ἀλήθεια, καί θά μνημονεύουμε αὐτόν κατά τήν θείαν Λειτουργία καί λοιπές τελετές.
5) Παρακαλοῦμε τόν Μητροπολίτη Κήρυκο καί τούς συναγωνιστές του στόν ἀγῶνα διά τήν διαφύλαξιν γνησίας καί ἀνοθεύτου τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς καί τῆς ᾿Ομολογίας Πϊστεως τούς Μητροπολίτας Βερροίας καί Ναούσης Ταράσιο καί Λαρίσης καί Τυρνάβου Πανάρετο, νά καταβάλλουν προσπάθειες τό δυνατόν συντομώτερον νά ἐξετάσουν καί ἀποφασίσουν σχετικά μέ τό θέμα χειροτονίας ᾿Επισκόπων διά τήν Ρωσική ᾿Εκκλησία τῶν Κατακομβῶν, ὅπερ ἐν ὅσῳ ἔζη πάντοτε ἐζήτει ὁ μεγαλόσχημος ᾿Επιφάνιος, ἀλλά καί μετά τήν κοίμησίν του ἐπανειλημμένως ζητήσαμε καί ἐμεῖς.
 ᾿Αφοῦ ἐνεκρίθησαν τά ἀνωτέρω, ὑπεγράφησαν ἀπό τούς Κληρικούς καί τούς ἐκπροσώπους ἀπό 14 πόλεις τῆς Ρωσίας.
1) Οἱ ῾Ιερεῖς  Πρωθιερεύς ᾿Ιωάννης , ῾Ιερομόναχος Σεραφείμ, ῾Ιερομόναχος ᾿Αρσένιος, ῾Ιερεύς Βασίλειος, Διάκονος ᾿Ιωάννης, καί  
2) ᾿Εκπρόσωποι ἀπό 14 πόλεις τῆς Ρωσίας