ΕΠΙ ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ Ἐκδίδεαι ἀπό τό Κέντρο Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολῆς ἡ Ἁγία Αἰκατερίνη, (Διεύθυνσις: Στρογγύλη 194.00 Κορωπί Τ.Θ. 54. Τηλ. 210 60 20 176) Ὑπεύθυνος:
Μητροπολίτης
Μεσογαίας
καί
Λαυρεωτικῆς
Κήρυκος ΑΡΙΘΜ.
23
|
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ
ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ Τό κείμενον, τό ὁποῖον ἀκολουθεῖ εἶναι δημοσιευμένο στό ΙΝΤΕΡΝΕΤ ἀπό τήν 5ην ᾿Ιουνίου 2004. ῎Εχει τόν τίτλο" ῾Η Ρωσική ᾿Εκκλησία τῆς Διασπορᾶς ἐπιστρέφει στή Μόσχα. Κινητικότητα στούς ΓΟΧ" καί ἀναφέρεται εἰς τόν τελικόν στόχον τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ καί νεοημερολογιτικοῦ οἰκουμενισμοπῦ, ὀ ὁποῖος καθ᾿ ἡμᾶς, καί ἐκ τῶν πραγμάτων ἀποδεικνύεται ὅτι εἶναι ἡ ὑποταγή ὅλων τῶν παλαιοημερολογιτῶν εἰς τόν κ. Χριστόδουλον. Εἰσαγωγικά σημειώνομεν ὅτι μετά τήν δήλωσιν τῶν Φλωρινικῶν, ὅτι μᾶς ἀναγνωρίζουν βάσει τῆς χειροθεσίας τοῦ 1971 καί τήν "Διακήρξιν" τοῦ κ. Χρυσοστόμου Κιούση ὅτι τό 1971 ἔγινε εἰς τούς Ματθαιϊκούς "χειροθεσία - χειροτονία", καί πιό συγκεκριμένα ὅταν ἔφεραν εἰς τά Γραφεῖα τόν κ. Σακαρέλλο, ἤρχισεν μία ἐντονώτερη προσπάθεια νά πραγματοποιηθῇ ἡ ἕνωσις ὅλων τῶν παλαιοημερολογιτῶν μέ τούς Φλωρινικούς (τοῦ κ. Χρυσοστόμου Κιούση) βάσει τῆς χειροθεσίας τοῦ 1971, καί δι᾿ αὐτῆς τῆς ἑνώσεως ἡ ὑποταγή ὅλων εἰς τόν νεοημερολογιτισμόν. Μετά τήν ἐκλογήν τοῦ κ. Χριστοδούλου εἰς τόν ᾿Αρχιεπισκοπικόν θρόνον τό θέμα προωθήθηκε μέ ἐντονώτερους ρυθμούς, καί μάλιστα ἐπιέζοντο οἱ παράγοντες, οἱ ὁποῖοι εἰργάζοντο πρός αὐτόν τόν σκοπόν, νά ὁλοκληρώσουν τά σχέδια μέχρι τό 2000, διότι ἔπρεπε ὁ κ. Χριστόδουλος νά παρουσιάζετο εἰς τόν Πάπα, ὅταν, ὅσον οὕπω, θά ἤρχετο εἰς ῾Ελλάδα, ὅτι ἐξεπροσώπει καί νεοημερολογίτας καί παλαιοημερολογίτας,καί ἀσφαλῶς διά νά μή σημειωθοῦν ἀντιδράσεις. Τό παράπονο ὅμως τοῦ κ. Χριστοδούλου, ὅπως ἐκφράσθηκε σέ δήλωσί του γύρω στό 2000, ἦτο ὅτι "δυστυχῶς φέρουν ἐμπόδια εἰς τήν ἕνωσιν ὁ Κήρυκος καί ὁ Γκουτζίδης". ῾Η ἀποτυχία αὐτοῦ τοῦ στόχου μέχρι τό 2000, πιστεύω ὅτι τόν ἔκανε νά μεταβῇ κατόπιν καί εἰς τήν Μόσχαν πρός συνάντησιν τοῦ "Πατριάρχου Μόσχας", καί νά δηλώση δημοσίως ὅτι "θεωρεῖ ἀναγνωριστέους ὅσους παλαιοημερολογίτας ἔχουν τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχή ἀπό τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς", δηλαδή τούς Φλωρινικούς βάσει τῆς χειροτονίας τοῦ ᾿Ακακίου Παππᾶ καί τούς Ματθαιϊκούς βάσει τῆς χειροθεσίας τοῦ 1971. ᾿Από τό κείμενο πού ἐδημοσιεύθη εἰς τό ΙΝΤΕΡΝΕΤ καί ἀπό ἄλλες πληροφορίες, φαίνεται ὅτι ὁ κ. Χριστόδουλος συνεζήτησε τό θέμα μετά τοῦ Πατριάρχου Μόσχας ᾿Αλεξίου, ἀπό τόν ὁποῖον ἐζήτησε νά παρέμβη εἰς τόν Μητροπολίτη τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς Λαῦρο, μετά τοῦ ὁποίου εὑρίσκετο εἰς τό στάδιον τῆς ἑνώσεως, καί ἐκεῖνος "νά πείση τούς ῾Ιεράρχες τῶν Γ.Ο.Χ." νά "προβοῦν εἰς τήν ἀποκατάσταση τῆς κοινωνίας μετά τῆς Κανονικῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος", ἤτοι μετά τοῦ κ. Χριστοδούλου. ῎Αλλωστε αὐτή εἶναι ἡ λύσις τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ", ὅπως σαφέστατα ἐδήλωσεν ὁ κ. Χριστόδουλος, ὅταν ἀνῆλθε στόν ᾿Αρχιεπισκοπικό του θρόνο. ᾿Ιδού τό κείμενον: ῾Η Ρωσική ᾿Εκκλησία τῆς Διασπορᾶς ἐπιστρέφει στήν Μόσχα. Κινητικότητα στούς Γ.Ο.Χ. Σάββατον 5 ᾿Ιουνίου 2004. ῎Αρθρο εἰδικοῦ συνεργάτη. ΜΟΣΧΑ: Τελείωσε ἡ ἱστορική ἐπίσκεψη στήν Μόσχα τῆς ἀντιπορσωπείας τῆς Ρωσικῆς ᾿Εκκλησίας τῆς διασπορᾶς, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Μητροπολίτη Λαῦρο. ῾Η ἐπίσκεψη αὐτή πού ἔγινε γιά πρώτη φορά, χαρακτηρίζεται ὡς πολύ ἐπιτυχής. Καί οἱ δύο πλευρές ἔμειναν πεπεισμένες ὅτι ἡ ἐπανένωσή τους θἀ γίνει ὁπωσδήποτε καί αὐτό εἶναι μόνον θέμα χρόνου. Αὐτό πού ἔχει ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον γιά τά ἑλληνικά πράγματα εἶναι τό ὅτι ὁ Πατριάρχης ᾿Αλέξιος καί ὁ Μητροπολίτης Λαῦρος συζήτησαν στή Μοσχα καί τό θέμα τῶν Παλαιοημερολογιτικῶν ᾿Εκκλησιῶν στήν ῾Ελλάδα. ῾Η Ρωσική ᾿Εκκλησία τῆς διασπορᾶς δέν εἶχε κοινωνία μέ τίς κανονικές ᾿Ορθόδοξες ᾿Εκκλησίες, ἀλλά διατηροῦσε μεκροχρόνιες σχέσεις μέ τίς Παλαιοημερολογίτικες ᾿Εκκλησίες. Συγκεκριμένα οἱ ὁπαδοἰ τοῦ πρ. Φλωρίνης τό 1960 ἔλαβαν ἀπό αὐτήν (σ.σ. τήν Ρωσική ᾿Εκκλησία τῆς Διασπορᾶς) τήν ἱεραρχία τους.Τότε ὁ ᾿Ακάκιος Παππᾶςτῆς Συνόδου τῶν "Φλωρινικῶν" χειροτονήθηκε ἐπίσκοπος ἀπό τόν Ρῶσο ᾿Αρχιεπίσκοπο τῆς(ᾀΟΓΟᾀ) Σεραφείμ τοῦ Σικάγο καί τόν Ρουμάνο ἐπίσκοπο Θεόφιλο, πού ἐπίσης ἀνῆκε στήν ἱεραρχία τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς. Τό 1962 ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ μαζί μ᾿ ἕναν ἄλλο ἐπίσκοπο τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς, τόν Λεόντιο τῆς Χιλῆς, ἐχειροτόνησαν γιά τούς "Φλωρινικούς" πάλι, τόν ᾿Επίσκοπο Πέτρο ᾿Αστυφίδη μετέπειτα Μητροπολίτη ᾿Αστορίας. Τό 1963 ὁ Λεόντιος καί ὀ ᾿Ακάκιος χειροτόνησαν 5 ἄλλους ἀρχιερεῖς γιά τήν ἴδια ὁμάδα τῶν Παλαιοημερολογιτῶν. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὅλες αὐτές οἱ ἐνέργειες τῆς ἀρχιερέων τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς ἀποδοκιμάσθηκαν ἀπό τόν Προκαθήμενο τῆς ᾿Εκκλησίας αὐτῆς Μητροπολίτη ᾿Αναστάσιο. ῾Ο νέος ὅμως Μητροπολίτης τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς Φιλάρετος ἀναγνώρισε καί τίς χειροτονίες αὐτές καί γενικά τήν Σύνοδο τῶν "Φλωρινικῶν" μέ ἐπικεφαλῆς τόν ᾿Αρχιεπίσκοπο Αὐξέντιο. Τότε, τό 1970, τήν ῾Ελλάδα ὡς μεσίτης διαπραγματεύσεων ἐπισκέφθηκε ὁ νῦν Μητροπολίτης Λαῦρος, τότε γραμματέας τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς. ῾Η Ρωσική Διασπορά ἔπαιξε σημαντικό ρόλο ὄχι μόνον στήν ἀποκατάσταση ἱεραρχίας γιά τούς "Φλωρινικούς", ἀλλά καί γιά τούς ὀπαδούς τοῦ Ματθαίου Βρεσθένης (Ματθαϊκούς). Τό 1971 οἱ ἐπίσκοποί τους ἔλαβαν ἀπό αὐτήν τήν χειροθεσία. Τό 1993 ἡ "Σύνοδος τῶν ᾿Ενισταμένων" τοῦ Κυπριανοῦ Φυλῆς καί ᾿Ωρωποῦ, προσπάθησε νά ἀποκαταστήσει τήν κοινωνία μέ τήν Ρωσική Διασπορά. Τό θέμα αὐτό μελετήθηκε ἀπό τήν εἰδική συνοδική ᾿Επιτροπή τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς διασπορᾶς στήν ὁποία ἐργάσθηκε καί ὁ νῦν Μητροπολίτης Λαῦρος. ᾿Αποτέλεσμα τῶν ἐργασιῶν τῆς ᾿Επιτροπῆς αὐτῆς ἦταν ἡ ἀπόφαση τῆς Συνόδου τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς νά ἀποκαταστήσει τήν κοινωνία μέ τήν Σύνοδο τοῦ Κυπριανοῦ. Αὐτό ἔγινε τή 16 Αὐγούστου τοῦ 1994. Στή συζήτηση πού ὀ Μητροπολίτης Λαῦρος εἶχε τελευταία στή Μόσχα μέ τόν Πατριάρχη ᾿Αλέξιο, ὁ Πατριάρχης εἶχε πεῖ καθαρά ὅτι ἠ ἀποκατάσταση τῆς κοινωνίας μέ τό Πατριαρχεῖο Μόσχας σημαίνει διακοπή κοινωνίας μέ τούς Παλαιοημερολογῖτες, ἐάν ... ὅμως αὐτοί δέν ἀποκαταστήσουν τήν κοινωνία μέ τήν κανονική ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκκλησία τῆς ῾Ελλάδας. Γι᾿ αὐτό ἡ Ρωσική Διασπορά θά προσπαθήσει νά πείσει τούς ἰεράρχες τῶν Γ.Ο.Χ. νά ἀναπτύξουν σχέσεις μέ τήν ᾿Εκκλησία τῆς ῾Ελλάδας καί νά προβοῦν στήν ἀποκατάσταση τῆς κοινωίας μ᾿ αὐτήν. ᾿Αλλιῶς θά πρέπει νά διακόψει ἡ Ρωσική Διασπορά κάθε σχέση μέ τίς Συνόδους πού δέν ἔχουν κοινωνία μέ τήν κανονική ᾿Εκκλησία τῆς ῾Ελλάδας. |