ΕΠΙ ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ

Ἐκδίδεαι ἀπό τό Κέντρο Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολῆς ἡ Ἁγία Αἰκατερίνη,

(Διεύθυνσις: Στρογγύλη 194.00 Κορωπί Τ.Θ. 54. Τηλ. 210 60 20 176)

Ὑπεύθυνος: Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος
Αριθμ.  69/Δεκεμβριος 2005

12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2005
ΑΓ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ

ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟΝ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟΝ ΤΗΣ 12.12.1453
ΩΔΗΓΗΣΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΤΩΣΙΝ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΛΕΩΣ

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ: "ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟΝ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟΝ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΟΦΡΟΝΩΝ (ΕΝΩΤΙΚΩΝ) ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΗΝ 12.12.1452, ΕΟΡΤΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ, ΩΔΗΓΗΣΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΤΩΣΙΝ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΛΕΩΣ. ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΔΕΝ ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ, ΝΕΑ ΔΕΙΝΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ; ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΝΑΝΗΨΟΥΝ ΟΣΟΙ ΤΟΥΣ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΗ; ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΟΥ ΕΠΡΑΞΑΝ ΤΟΤΕ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ, ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΗΡΥΞΟΥΝ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΟΥΝ ΩΣ ΠΡΟΔΟΤΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ; ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΙΔΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΙ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ Η ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ, ΟΘΕΝ ΕΞΕΚΟΠΗΣΑΝ. ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΟ ΘΕΩΡΗΣΟΥΝ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ ΑΥΤΟ, ΔΙΟΤΙ Η ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΞ ΗΣ ΕΞΕΚΟΠΗΣΑΝ ΟΙ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟΧΡΕΩΣΕΩΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ  (ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΙ).

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, ΕΟΡΤΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΤΟ ΕΤΟΣ 1452, ΕΠΕΣΦΡΑΓΙΣΘΗ ΜΕ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ «ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ» ΚΑΙ ΠΑΠΙΚΩΝ  Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΦΕΡΡΑΡΑΣ – ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ 1438-39. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΤΩΣΙΣ ΤΗΣ ΚΩΝ/ ΛΕΩΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ. ΤΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ:
« Ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος κάλλιστα ἐγνώριζεν, ὅτι τό  ἔργον τοῦ ἀντιπροσώπου τοῦ Πάπα ἐν τῷ ζητήματι τῆς ἑνώσεως θά  προσέκρουε κατά πολλῶν δυσχερειῶν. ᾽Αλλ’ ἐλπίζων, ὅτι προσεχῶς καί ἄλλη σημαντική τῆ φορᾷ ταύτῃ, θά ἤρχετο ἐκ Ρώμης πολεμική βοήθεια, εὐμενῶς ὑπεδέχθη τόν Ἰσίδωρον (σ.σ. Καρδινάλιον ἀπεσταλμένον τοῦ Πάπα, πρώην Ὀρθόδοξον, ἀλλά προδώσαντα κατά τήν ἐν Φερράρα–Φλωρεντία Σύνοδον) καί ἀπεφάσισεν ἀντί πάσης θυσίας νά φανῆ ἐνδοτικός εἰς τάς ἀπαιτήσεις τοῦ Καρδιναλίου. Πολλαί ἐγένοντο προδιασκέψεις. ᾽Εν τέλει συνεκροτήθη ἐν τῇ Μεγάλῃ Ἐκκλησίᾳ, ἤτοι ἐν τῶ Ναῶ τῆς Ἁγίας Σοφίας, συνάθροισις, καθ’ ἥν, μετά ἐκτενῆ πρός τόν Θεόν δέησιν, ὁ Καρδινάλιος Ἰσίδωρος ὡμίλησε πρός τήν ὁμήγυριν, ἥτις ἐν τέλει ἔστερξε τόν Ὅρον τῆς ἑνώσεως, ἐπί τῆ συμφωνίᾳ ὅτι παρελθόντος τοῦ ὑφισταμένου κινδύνου, ὁ ὅρος θά ἀναθεωρεῖτο, εἰ που ἐκρίνετο μή ὀρθοτομῶν.
Τῆ 12η Δεκεμβρίου τοῦ 1452, καθ’ ἥν ἡμέραν ἑωρτάζετο ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος, ἐτελέσθη κοινή λειτουργία ὑπό Λατίνων καί Ἑλλήνων ἱερέων, καί ἐμνημονεύθη ἐν τοῖς διπτύχοις ὁ πάπας Νικόλαος καί ὁ ἐν Ρώμῃ ἐξόριστος πατριάρχης Γρηγόριος, οὗ τήν ἀνάκλησιν ἠξίου, πρός ταῖς ἄλλαις ἀξιώσεσιν ὁ Πάπας. Παρά ταῦτα, ὅμως, πολλοί τῶν μετασχόντων τῆς κοινῆς λειτουργίας ἠρνήθησαν νά δεχθῶσιν ἀντίδωρον, διαμαρτυρόμενοι διά τήν γενομένην πρᾶξιν ὡς ἀντικανονικήν, καί φωνοῦντες, ὅτι «δέν ἑνοῦνται πρός τούς ἀζυμίτας».
Σημειωτέον ὅτι ἐκτός τῆς μεγαλυτέρας μερίδος τοῦ λαοῦ καί πολλοί ἐκ τοῦ ἀνωτέρου κλήρου καί ἅπας ὁ κατώτερος κλῆρος, οἱ μοναχοί καί αἱ μοναχαί, ἐντόνως ἀπέκρουον τήν ἕνωσιν. Τά πράγματα, ὡς εἰκός, κατέληξαν εἰς ἐκκλησιαστικήν ἀναρχίαν. Οἱ μετριοπαθεῖς ἐκ τοῦ κλήρου καί ἐκ τοῦ λαοῦ, ἐπί κεφαλῆς ἔχοντες τόν αὐτοκράτορα, ὑπ' ὄψιν λαμβάνοντες τό δεινόν τῶν περιστάσεων, ἐφαίνοντο ἐμμένοντες εἰς τό τετελεσμένον τῆς ἑνώσεως γεγονός.
Ἀλλ'  ὁ  λαός;  Παρ'  ὅλας  τάς  γενομένας   προτροπάς   ἐδείχθη ἀμετάπειστος. Ὁ Ἑλληνικός λαός δέν ἐλήσμόνησε τήν ληστρικήν Σταυροφορίαν τοῦ 1204, τήν σύλησιν τῶν ἐκκλησιῶν καί τήν ἁρπαγήν τοσούτων πολυτίμων ἐκθεμάτων τῆς Πόλεως.
Ἀλλ' ἐκτός τούτου, ἀνενδότως ἐπιμένων εἰς τήν λατρείαν τῶν πατρίων, ἀπεστρέφετο τούς Καθολικούς. «Τί καλόν ἐγένετο, ἔλεγον, ἐκ τῆς ἐν Λουγδούνῳ γενομένης Συνόδου ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ πρώτου Παλαιολόγου, ἐκ τῆς πρό ὀλίγου ἐν Φλωρεντίᾳ καί τί μέλλει γενέσθαι ἐκ τῆς σημερινῆς ἐν Ἁγίᾳ Σοφίᾳ;»
Καί προσελθών λαοῦ πλῇθος εἰς τήν μονήν τοῦ Παντοκράτορος, πρός τόν λαοφίλητον μοναχόν Γεννάδιον, Πατριάρχην μετά τήν ἅλωοιν ἀναγορευθέντα, ἐφώνει: «Καί ἡμεῖς τί ποιήσωμεν;»
 Ὁ Γεννάδιος ἀσθενῶν ᾐδυνάτει νά ἐμφανισθῇ, πρό τοῦ πολιορκήσαντος τήν Μονήν λαοῦ. ᾽Αλλ' αὐτοῦ ἐπιμένοντος, λαβών χάρτην, ἔγραφε τήν γνώμην αὐτοῦ διά τῶν ἐξῆς:
«Ἄθλιοι, εἰς τί ἐπλανήθητε καί ἀπεμακρύνατε ἐκ τῆς ἐλπίδος τοῦ Θεοῦ, καί ἠλπίσατε εἰς τήν δύναμιν τῶν Φράγκων καί σύν τῶ φθαρῆναι, ἐσχάσατε καί τήν εὐσέβειάν σας; Ἵλεώς μοι Κύριε, μαρτύρομαι ἐνώπιόν σου, ὅτι ἀθῶος εἰμί ἐκ τοῦ τοιούτου πταίσματος. Γινώσκετε τί ποιεῖτε καί σύν τῷ αἰχμαλωτισμῷ, ὅς μέλλει γενέσθαι εἰς ὑμᾶς, ἐσχάσατε καί τό πατροποράδοτον καί ὡμολογήσατε τήν ἀσέβειαν; Οὐαί ὑμῖν ἐν τῷ κρίνεσθαι».
 
Ο ΛΟΥΚΑΣ ΝΟΤΑΡΑΣ ΕΛΕΓΕ:
«Κρειττότερόν ἐστίν εἰδέναι ἐν μέση τῆ πόλει φακιόλιον
βασιλεῦον Τούρκων ἤ καλύπτραν λατινικήν».
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΔΙΚΟΝ
ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ
@ ΓΟΕΕ 2007