ΑΠΟΦΑΣΙΣ – ΔΗΛΩΣΙΣ – ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΦΗΜΕΡΙΟΥ, ΩΣ ΚΑΙ ΚΤΗΤΟΡΩΝ, ΔΩΡΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΝΟΡΙΤΩΝ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΓΕΝΕΘΛΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΠΕΡΙΒΟΛΙΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ

ΑΠΟΦΑΣΙΣ – ΔΗΛΩΣΙΣ – ΟΜΟΛΟΓΙΑ
ΤΟΥ ΕΦΗΜΕΡΙΟΥ, ΩΣ ΚΑΙ ΚΤΗΤΟΡΩΝ, ΔΩΡΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΝΟΡΙΤΩΝ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΓΕΝΕΘΛΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΠΕΡΙΒΟΛΙΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ

‘Εν Ρεθύμνῳ καί ἐν τῶ Ἱερῶ Ναῶ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου, σήμερον τήν 8ην Σεπτεμβρίου 2006, (Ε.Η.), ἡμέραν τῆς ἑβδομάδος Πέμπτην, ἑορτήν τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου, οἱ ὑπογραφόμενοι, ἤτοι ὁ ‘Εφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου ἐν Ρεθύμνῳ Ἱερομόναχος ‘Αμφιλόχιος Ταμπουρᾶς, ὁ δωρητής τοῦ Ναοῦ κ. Γεώργιος Τσικώγιας, ὁ ‘Επίτροπος Γεώργιος Πατραμάνης, ὁ κτήτωρ Κυριάκος Κορωνίδης, ἡ διακονήτρια τοῦ Ναοῦ Κων/να Μανωλεσάκη, αἱ δωρήτριαι καί ἀρωγά μέλη τοῦ Ναοῦ Δήμητρα ‘Ανδρεαδάκη καί Εὐαγγελία Χαλκίδου, καθώς καί οἱ ψάλτες, ‘Επίτροποι, καί λοιποί ‘Ενορῖτες, ἀφοῦ παρακολουθήσαμε τήν θείαν Λειτουργίαν, τήν ὁποίαν ἐτέλεσεν ὁ π. ‘Αμφιλόχιος καί κατά τήν ὁποίαν ἔψαλεν ὁ Μοναχός Θεόδωρος, εἰς τήν συνέχεια συνεσκέφθημεν καί συνεζητήσαμεν ἐπί τῆς ἐκκλησιαστικῆς καταστάσεως, ὅπως διεμορφώθη μετά τήν παραίτησιν (5.2.2003) τοῦ ‘Αρχιεπισκόπου Ἀνδρέου, τοῦ καί Προέδρου τοῦ «Ἱεροῦ Φιλανθρωπικοῦ Συνδέσμου Κληρικῶν ‘Ακαινοτομήτου ‘Εκκλησίας ΓΟΧ Ματθαῖος ὁ Α΄» (ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ), εἰς τόν ὁποῖον ἀνήκει ὁ Ναός μας.
Λαβόντες ὑπ’ ὄψιν, τό γεγονός ὅτι οὐδέποτε ὁ Ναός μας Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου Περιβολίων Ρεθύμνου ὑπήχθη ὑπό τόν ψευδαρχιεπίσκοπον Νικόλαον, μετά δέ τήν ἀπό 16.6.2005 διακοπήν ‘Εκκλησιαστικῆς Κοινωνίας τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κηρύκου, μετά τῆς ὑπό τόν ψευδαρχιεπίσκοπον κ. Νικόλαον ψευδοσυνόδου, ὁ Ναός μας, ὑπάγεται διοικητικῶς καί ‘Εκκλησιαστικῶς εἰς τόν Σεβ/τον Μητροπολίτην Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. ΚΗΡΥΚΟΝ, ὑπό τοῦ ὁποίου ἀποστέλλεται καί διορίζεται ὁ ἑκάστοτε ‘Εφημέριος.
‘Επίσης λαβόντες ὑπ’ ὄψιν τό γεγονός, ὅτι ἀπό τοῦ Φεβρουαρίου τοῦ 2003 καί ἐν συνεχείᾳ οἱ περί τόν τότε ‘Αρχιεπίσκοπον ‘Ανδρέαν καί τόν ψευδαρχιεπίσκοπον Νικόλαον, παρεξέκλιναν ἐκ τῶν ἀρχῶν τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καί ‘Αποστολικῆς ‘Εκκλησίας, ἤτοι τῆς Ὁμολογίας καί ‘Εκκλησιολογίας Αὐτῆς, ὅπερ ἔφερεν αὐτούς εἰς σχισματοαίρεσιν, καί εἰς τήν βλασφημίαν τῆς ἀρνήσεως τῆς γνησίας καί ἀδιακόπου ‘Αποστολικῆς Διαδοχῆς των, ἐξαρτήσαντες ταύτην ἐκ τῆς λεγομένης «χειροθεσίας»τοῦ 1971, δι’ ἥν αἰτίαν καί ἀπεκηρύχθησαν ὑπό τοῦ μόνου ἐναπομείναντος εἰς τήν Ὁμολογίαν καί ‘Εκκλησιολογίαν τῆς ‘Ορθοδόξου Πίστεως Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κηρύκου.

Ὡσαύτως, λαβόντες ὑπ’ ὄψιν, ὅτι οἱ ἀνωτέρω διά τούς ἰδίους λόγους, αὐτοεξεβλήθησαν, κατά τό Καταστατικόν, καί τοῦ Ἱεροῦ Φιλανθρωπικοῦ Συνδέσμου τῆς ‘Ακαινοτομήτου ‘Εκκλησίας, καί ὡς ἐκ τούτου καθ’ ἡμᾶς οἱ μόνοι οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἐκ τοῦ νόμου καί ἐκ τοῦ Καταστατικοῦ τό δικαίωμα νά ἐκπροσωποιῦν καί νά διοικοῦν τόν «Ἱερόν Φιλανθρωπικόν Σύνδεσμον Κληρικῶν ‘Ακαινοτομήτου ‘Εκκλησίας Ματθαῖος ὁ Α» εἶναι οἱ Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκος (κατά κόσμον Μηνᾶς Κοντογιάννης), ὁ Ἱερομόναχος ‘Αμφιλόχιος Ταμπουρᾶς, ὁ Ἱερεύς Θωμᾶς Κοντογιάννης, καί ὁ θεολόγος ‘Ελευθέριος Γκουτζίδης, διότι αὐτοί εἶναι τά μόνα ἀπό τά ἱδρυτικά Κανονικά ἐναπομείναντα μέλη αὐτοῦ, καθόσον μόνον αὐτοί παραμένουν εἰς τήν Ὁμολογίαν ‘Εκκλησιολογίαν τῆς ‘Ακαινοτομήτου ‘Εκκλησίας, ὡς περιγράφονται εἰς τό Καταστατικόν ἄρθρο 2.
ΔΗΛΩΝΟΜΕΝ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝ:
1) ‘Αποδεχόμεθα καί Συνομολογοῦμεν τήν ἀπό Μαίου 2004 «ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ» τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς ΚΗΡΥΚΟΥ ἀπ’ ἀρχῆς καί μέχρι τέλους (Ο.Π. Τόμος 2004, σελ. 165-188).
2) Καταδικάζομεν καί ἀπορρίπτομεν τά ὅσα ψευδῆ, βλάσφημα καί παραπλανητικά ἐλέχθησαν, ἐγράφησαν καί «γυμνῆ τῆ κεφαλῆ» ἐκηρύχθησαν ὑπό τῆς περί τόν ‘Αρχιεπίσκοπον ‘Ανδρέαν Συνόδου, κυρίως ἀπό τοῦ 1997 μέχρι τό 2003, καθώς καί ἐν συνεχείᾳ ὑπό τῆς σχισματοαιρετικῆς πλέον καταστάσης ὁμάδος ‘Αρχιερέων περί τόν βλάσφημον κατά τῆς ‘Εκκλησιολογίας καί τῆς ‘Αποστολικῆς του Διαδοχῆς (βλ. 54/76 ‘Απαλλακτικόν Βούλευμα) ψευδαρχιεπίσκοπον Νικόλαον.

3)‘Αποδεχόμεθα καί συνυπογράφομεν τό ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 390/16.6.2005 ἔγγραφον τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κηρύκου, διά τοῦ ὁποίου διέκοψε Πνευματικήν κοινωνίαν μετά τῆς ψευδοσυνόδου τοῦ κ. Νικολάου καί διέγραψε τά ὀνόματα τῶν περί αὐτόν ‘Αρχιερέων ἐκ τῶν διπτύχων τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καί δηλώνομεν ὅτι τόσον ὁ Μητροπολίτης κ. Κήρυκος, ὅσον καί ἡμεῖς τό «μικρόν ποίμνιον» ἐξελ΄θοντες ἐκ μέσου αὐτῶν, δέν ἐχωρίσθημεν ἀπό Κανονικῆς καί ‘Ορθοδόξου Συνόδου, ἀλλά ἐξήλθομεν ἀπό σχισματοαιρετικῆς ὁμάδος διά νά παραμείνωμεν γνήσια μέλη τῆς ‘Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὅπως παρέμειναν καί οἱ Πατέρες μας τό 1924, τό 1937 καί τό 1995.
4) ‘Αποδεχόμεθα καί προσυπογράφομεν καί τήν ὑπ’ ἀριθμ. 401 ἱστορικήν «ΑΝΟΙΚΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΕΝΩΣΙΝ» τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κηρύκου, τήν ὁποίαν ἀπέστειλε πρός τούς πρώην Συνεπισκόπους του.
5) Παραμένομεν ἀμετακίνητοι εἰς τάς ἀρχάς τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί ‘Αποστολικῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν –‘Εκκλησιολογίαν, διά τήν διαφύλαξιν καί περιφρούρησιν τῶν ὁποίων ἱδρύθη ὁ Ἱερός Φιλανθρωπικός Σύνδεσμος (Βλ. Καταστατικόν ἄρθρον 2) καί καταδικάζομεν τήν περί «χειροθεσίας» βλασφημίαν, ἡ ὁποία οὐδέποτε οὐδέ ὡς ἁπλῆ σκέψις δέν εἰσεχώρησε εἰς τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ὁμολογοῦμεν δέ καί διακηρύσσομεν ὅτι οἱ ‘Επίσκοποι καί οἱ Πρεσβύτεροι τῆς Γνησίας ‘Ορθοδόξου Ἐκκλησίας ἔχουν τήν γνησίαν καί ἀδιάκοπον ‘Αποστολικήν Διαδοχήν διά τῶν Κανονικῶν χειροτονιῶν τοῦ 1935, 1948 καί 1995.
6) ‘Αποκηρύσσομεν τούς περί τόν «Πειραιῶς» κ. Νικόλαον ‘Αρχιερεῖς, ὡς ἐκπεσόντας τῆς ‘Εκκλησίας καί ἀρνητάς τῆς Ὁμολογίας –‘Εκκλησιολογίας –‘Αποστολικῆς Διαδοχῆς, ὡς προβλέπει καί τό Καταστατικόν τοῦ Ἱεροῦ Φιλανθρωπικοῦ Συνδέσμνου, καί οὐδέποτε θά δεχθῶμεν παρ’ αὐτῶν πνευματικήν ἐξυπηρέτησιν, ἐνόσω παραμένουν ἀμετανόητοι εἰς τήν προδοσίαν των.
7) Αναγνωρίζομεν τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς τῆς Γνησίας ‘Ορθοδόξου ‘Εκκλησίας, καί συγκεκριμένα τόν Μητροπολίτην κ. Κήρυκον, ὡς τήν μόνην Κανονικήν καί ‘Ορθόδοξον ‘Εκκλησιαστικήν μας ‘Αρχήν, ἡ ὁποία μετά τοῦ πιστοῦ «λείμματος τῆς Χάριτος» ἐκπροσωπεῖ καί ἐκφράζει τήν ἀκαινοτόμητον καί γνησίαν ‘Ορθόδοξον ‘Εκκλησίαν ἐν Ἑλλάδι, παρ’ ἧς θά δεχώμεθα τόν ἑκάστοτε ἀποστελλόμενον ‘Εφημέριον πρός ἐξυπηρέτησίν μας.

‘Αφοῦ ἀναγνώσαμε τό παρόν, τό ἐγκρίναμε καί τό ὑπεγράψαμε ὡς ἕπεται:

(‘Ακολουθοῦν αἱ ὑπογραφαί)