ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΗΡΥΚΟΣ
ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Γ.Ο.Χ.


ΚΕΙΜΕΝΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΕΤΟΥΣ 2000


ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

Α.Π.  150
᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 12/25 ᾿Οκτ. 2000 (π.ἡ.)

ΠΡΟΣ
τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Πειραιῶς καί Νήσων κ. ΝΙΚΟΛΑΟΝ,
Πρόεδρον τοῦ "Πρωτοβαθμίου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου"

Κοινοποίησις: Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Αθηνῶν καί πάσης ῾Ελλάδος κ.κ. ΑΝΔΡΕΑΝ, καί Σεβασμιωτάτους ᾿Αρχιερεῖς
 
ΘΕΜΑ: ῎Ενστασις ἐπί τῆς "παραπομπῆς" τοῦ ῾Ιερομονάχου π. ᾿Αμφιλοχίου, καί ἐπί τῆς συστάσεως καί λειτουργίας τοῦ "Πρωτοβαθμίου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου".

Διά τῆς παρούσης ἀναφέρομαι εἰς τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 3129/27-8-2000 ἔγγραφόν σας: "ΚΛΗΣΙΣ πρός ἀπολογίαν εἰς τό Πρωτοβάθμιον Συνοδικόν Δικαστήριον", πρός τόν ῾Ιερομόναχον π. ᾿Αμφιλόχιον Ταμπουρᾶν, τόν ὁποῖον καλεῖτε εἰς ἀπολογίαν διά τήν 27-9-2000. ᾿Επίσης ἀναφερόμεθα καί εἰς τό δεύτερον ἀποσταλέν σχετικόν ἔγγραφόν Σας, ὑπ᾿ ἀριθμ. 1015/4-10-2000, δι οὗ καλεῖτε πάλιν τόν ἐν λόγῳ ῾Ιερομόναχον νά ἐμφανισθῇ ἐνώπιον τοῦ ἰδίου δικαστηρίου τήν 13/27-10-2000, ἀφοῦ τήν 27-9-2000 δέν λειτούργησε τό δικαστήριον σας.
Κατ᾿ ἀρχήν ἐπί τοῦ πρώτου ἐγγράφου σας ὑπάρχει μία παρατυπία, τήν ὁποίαν ἐπιτρέψατέ μου νά σημειώσω. ᾿Εχρησιμοποιήσατε ἔντυπον καί πρωτόκολλον τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, χωρίς κἄν νά τό γνωρίζῃ  ἡ ᾿Αρχιγραμματεία. Κανονικῶς ὠφείλατε νά εἴχατε σημειώσει εἰς τήν προμετωπίδα καί κάτω ἀπό τήν ἔνδειξιν "ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ", τήν ἔνδειξιν "Πρωτοβάθμιον Συνοδικόν Δικαστήριον". Φαντάζομαι, ὅτι δέν εἶναι ἠθελημένη  ἐνέργεια, ἀλλά πρόκειται περί ἁπλῆς παρατυπίας ἐξ ἀπροσεξίας.
᾿Ενίσταμαι ἐπί τῆς οὐσίας τοῦ ἐγγράφου τούτου καί παρεμβαίνω, καί ὡς ᾿Επίσκοπος καί ὡς ᾿Αρχιγραμματεύς τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, διότι ὅλον αὐτό τό "οἰκοδόμημα", τό ὁποῖον φέρει τήν ὀνομασίαν "Παραπομπή τοῦ ῾Ιερομ. ᾿Αμφιλοχίου εἰς τό Πρωτοβάθμιον Συνοδικόν Δικαστήριον" δέν ἔχει θεμέλια Κανονικά, διό δέν δύναται νά σταθῇ "ὄρθιον", ἀπειλεῖ δέ νά "θάψῃ" ὑπό τά ἐρείπιά του τό κῦρός μας καί ὡς ᾿Επισκόπων καί ὡς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία ταπεινώνεται καί διασύρεται διά τοιούτων ἐνεργειῶν.
῞Οπως καί σεῖς πολύ καλά γνωρίζετε, διά νά συγκροτηθῇ ἕν Συνοδικόν Δικαστήριον καί νά ἀποσταλῇ "Κλητήριον θέσπισμα", ὅπως ἡ ὑπ᾿ ἀριθμ. 3129/278-2000 "Κλῆσις" τήν ὁποίαν ὑπεγράψατε, πρέπει προηγουμένως νά ἔχει ὁλοκληρωθεῖ ἡ νόμιμος καί Κανονική διαδικασία. Μόνον δέ ἐφ᾿ ὅσον ἤθελε προκύψει "κατηγορητήριον", δεόντως ἠτιολογημένον, λαμβάνεται ἁμοδίως ἡ ἀπόφασις περί παραπομπῆς. ᾿Εγένοντο ταῦτα; ῎Εχετε εἰς τόν φάκελλόν σας τοιαύτας ἀποφάσεις, ἀπό τάς ὁποίας νά προκύπτῃ, ὅτι ἔγινε καί μάλιστα Κανονικῶς ἡ ὅλη προδικαστική διαδικασία; Δηλαδή, συνεζητήθη προηγουμένως εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τό θέμα; ᾿Ανεγνώσθησαν ἐν Συνόδῳ αἱ ἐπιστολαί τοῦ ῾Ιερομονάχου, ὥστε νά διαπιστωθῇ, ἄν περιέχεται εἰς αὐτάς ὁτιδήποτε ἐπιλήψιμον, καί ἐπομένως ἄν συντρέχῃ λόγος προδικαστικῆς καί ἐν συνεχείᾳ τακτικῆς ἐξετάσεως, πάντοτε τηρουμένης τῆς Κανονικῆς Διαδικασίας; ᾿Εγένετο συζήτησις ἐπί τῶν κατατεθέντων Καταγγελιῶν, ἄν εὐσταθοῦν, ὥστε νά δύνανται οἱ ᾿Αρχιερεῖς νά ἐκφέρουν γνώμην, διά τό ἄν πρέπει νά γίνουν δεκταί αὗται αἱ Καταγγελίαι, ἤ ἄν πρέπει νά στραφῇ ἡ προδικαστική καί τακτική διαδικασία ὄχι κατά τοῦ ῾Ιερομονάχου, ἀλλ᾿ ἐναντίον κάποιων ἄλλων, ὁποιοιδήποτε καί ἄν εἶναι αὐτοί, ἐφ᾿ ὅσον βέβαια τούς ὑποδειχθοῦν τά σφάλματα καί δέν διορθώσουν; Δέν ἔχει σημασία ἄν κάποιος εἶναι ᾿Επίσκοπος, ἤ ἄν εἶναι ῾Ιερεύς, ἐφ᾿ ὅσον προκύψῃ, ὅτι εἶναι ἔνοχος, πρέπει καί αὐτός νά διορθώσῃ, ἄλλως νά κινηθῇ κατ᾿ αὐτοῦ ἡ Κανονική διαδικασία. Δυστυχῶς δέν ἐξητάσθη τίποτε ἀπολύτως, οὔτε ἄν αὗται αἱ Καταγγελίαι εἶναι ἀπροσωπόληπτοι ἤ ἐγένοντο καί ἐκ προσωπικῆς ἐμπαθείας, ἤ ἐξ  ἄλλων λόγων, ἀκόμη μήπως εἶναι καί ὑποβολιμαῖαι. Δέν συντρέχει ἐν προκειμένῳ καμμία ἀπολύτως Κανονική προδικασία. Δέν ἀνετέθη τό θέμα εἰς εἰσηγητήν, ὁ ὀποῖος θά εἰσηγεῖτο σχετικῶς. Δέν ἀνετέθη ἡ ὑπόθεσις εἰς ᾿Ανακριτήν. Δέν ἐκλήθη ὁ "κατηγορούμενος" προδικαστικῶςνά ἀπολογηθῇ καί δέν ἐξητάσθησαν μάρτυρες. Δέν ἐσχηματίσθη φάκελλος κατά τοῦ "κατηγορουμένου". Δέν συνεζητήθη ὑπό τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τό θέμα τῆς παραπομπῆς ἐλευθέρως καί κανονικῶς. Δέν ἠκούσθησαν ἐνστάσεις. Δέν ὑπάρχει κανονικῶς εἰλημμένη καί ὑπογραμμένη ἀπόφασις περί παραπομπῆς. Παρά ταῦτα, κατά τήν τελευταίαν συνεδρίασιν (17 καί 18 Μαίου 2000) τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, εἰς ἐρώτησίν μας "εἰς ποῖον δικαστήριον παρεπέμφθη ὁ π. ᾿Αμφιλόχιος", ἄλλοι ἐκ τῶν Σεβ/των ᾿Αρχιερέων ἔλεγον "εἰς τό ᾿Ανώτατον", ἄλλοι "εἰς τό Πρωτοβάθμιον", ἄλλοι "δέν ἔχει παραπεμφθεῖ", ἄλλοι, "παρεπέμφθη μέν ἀλλά ἐκκρεμεῖ νά ἀποφασισθῇ εἰς ποῖον δικαστήριον θά παραπεμφθῇ". ᾿Αντιλαμβάνεσθε, πιστεύω, ὅτι ἡ εἰκόνα μας δέν εἶναι ἁπλῶς φαιδρή, ἀλλά καί δραματική.
Αλλά καί διά τό θέμα τῆς παραπομπῆς, σαφῶς δέν ὑπάρχει καμμία Κανονική ῾Ιεροσυνοδική ἀπόφασις. ῾Απλῶς κατά τήν συνεδρίασιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς 17ης Μαΐου (ἐ.ἔ.),  πρίν κἄν συζητηθῇ τό θέμα, ἐκ τῶν προτέρων, διετυπώθη ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου, πρότασις περί παραπομπῆς. ᾿Ενῶ δέ ὑπεβλήθη ὡς πρότασις ἐγένετο προσπάθεια νά θεωρηθῇ ὡς δῆθεν ἀπόφασις,  χωρίς κἄν νά συζητηθῇ καί χωρίς νά ἀκουσθοῦν αἱ γνῶμαι ἤ ἄλλαι προτάσεις τῶν ᾿Αρχιερέων, διό καί ἠναγκάσθην νά προβάλω ἔνστασιν καί νά εἴπω, ὅτι "ἐδῶ ἔχομεν αὐθαιρεσίαν". ᾿Εν προκειμένῳ δέν ὑπάρχει καμμία ἀπολύτως Κανονική ἀπόφασις περί παραπομπῆς τοῦ ῾Ιερομονάχου.
Νομίζομεν, ὅτι ποτέ αἱ γνῶμαι, αἱ προτάσεις, αἱ παρατηρήσεις, αἱ ἐνστάσεις, αἱ Καταγγελίαι δέν εἶναι δυνατόν νά ἀποτελέσουν ἀποφάσεις, ἁπλῶς καταγράφονται, συζητοῦνται κλπ. διά νά ἀκολουθήσῃ ἡ διατύπωσις καί ὑπογραφή Κανονικῆς ἀποφάσεως. Τό λεγόμενον συνήθως εἰς τάς συνεδριάσεις τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου: "Αὐτή εἶναι γνώμη σου, ἐμεῖς ἀποφασίζουμε καί προχωρᾶμε", ἤ "τελείωσε αὐτό τό θέμα, πᾶμε εἰς τό ἑπόμενον", ὅπως συνέβῃ μέ τάς ἐνστάσεις πού ὑπέβαλεν ἡ ἐλαχιστότης μου, σημαίνει ὅτι δέν μποροῦμε  νά ὁμιλοῦμε διά κανονικάς ἀποφάσεις.  Σημαίνει, ὅτι δέν λειτουργεῖ Κανονικά ἡ ῾Ιερά Σύνοδος.  Σημαίνει, ὅτι καταχρώμεθα τήν "ἐξουσίαν"  τήν ὁποίαν ἐλάβομεν παρά τοῦ Θεοῦ ὡς ᾿Επίσκοποι, τοῦ διαχειρίζεσθαι τά ἐκκλησιαστικά θέματα. Σημαίνει, ὅτι καταλύομεν τήν ᾿Εκκλησιαστικήν δικαιοσύνην καί τήν Κανονικήν τάξιν. Αἱ ἐνστάσεις καί αἱ Καταγγελίαι ἐκδικάζονται Κανονικῶς καί δέν ἀπορρίπτονται ἅμᾳ τῇ διατυπώσει των.
Εἰς τήν συνεδρίασιν τῆς 17 καί 18 Μαΐου, ἠκούσθη καί ἡ ἄποψις, ὅτι δῆθεν  ἀπεφασίσθη "παραπομπή" τοῦ ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλοχίου τήν 15-12-99 ὑπό τῆς ἐκτάκτως συγκληθείσης ῾Ι. Σ. τῆς ῾Ιεραρχίας, ἐνῶ ἐπ᾿ ἀληθείᾳ δέν εῖχε ληφθεῖ τοιαύτη ἀπόφασις, οὔτε, ἀσφαλῶς,  ὑπῆρξε καί "Κατηγορητήριον". Δέν νομίζετε, ὅτι, ἐάν πράγματι τήν 15-12-99 εἶχε ληφθῇ ἀπόφασις περί παραπομπῆς τοῦ π. ᾿Αμφιλοχίου εἰς τό "Πρωτοβάθμιον Συνοδικόν Δικαστήριον", δέν νοεῖται νά ἀναζητήσωμεν Κατηγορητήριον τήν 18 Μαΐου 2000. Δυστυχῶς, ὅμως, καί αὐτό τό πρωτάκουστον συνέβη! ᾿Ενῶ τήν 17ην Μαΐου ἰσχυρίσθησαν τινές, ὅτι κατά τήν προηγουμένην ῾Ιεραρχίαν τῆς 15-12-99 εἶχε δῆθεν ληφθεῖ ἀπόφασις περί "παραπομπῆς" (εἰς ποῖον δικαστήριον;), τήν 18 Μαΐου 2000, δηλαδή μετά πέντε ὁλοκλήρους μῆνας ἀφ᾿ ὅτου δῆθεν ἐλήφθη αὕτη ἡ ἀπόφασις, παρουσιάζεται ὑπό τοῦ π. Νεοφύτου ἕν κείμενον, τό ὁποῖον ὁ ἴδιος, μέ τήν ἰδικήν μας ἀνοχήν, ὠνόμασε "κατηγορητήριον", καί ἐζήτησε νά τό ἐγκρίνωμεν! ῎Ασχετα ἄν ὁ ἴδιος ἦτο ἀναρμόδιος δι αὐτό τό κείμενον καί τήν ὅλην ἐνέργειαν, καί ἄσχετα ὑπό ποίων  διετυπώθη τοῦτο, δέν νομίζετε, ὅτι ἡ ὅλη ὑπόθεσις καθίσταται τελείως φαιδρά καί ἀποβαίνει εἰς βάρος τοῦ ῾Ιεροῦ θεσμοῦ τῆς Συνόδου, καί τοῦ ἔργου τῆς ᾿Εκκλησίας; Πῶς, χωρίς καμμίαν  ἐπί τοῦ θέματος Κανονικήν διαδικασίαν, οὔτε προηγουμένως, οὔτε καί ἐν Συνόδῳ, ὁ ἐκτάκτως ὁρισθείς ὡς πρακτικογράφος, π. Νεόφυτος, προσκόμισε καί ἀνέγνωσε αὐτό τό "χαρτίον", τό ὁποῖον ἀποτελεῖ κακήν άντιγραφήν ἐκ τῶν δύο ᾿Επισκοπικῶν, οὐχί ὑποβολιμαίων ὑποτίθεται, Καταγγελιῶν;  ᾿Ηκούσθη ἄλλην φοράν εἰς τήν ἱστορίαν τῆς ᾿Εκκλησίας πρῶτα νά γίνεται ἡ παραπομπή, καί ὕστερα άπό πέντε μῆνας νά "ψάχνουν" τινές νά βροῦν, "κατηγορητήριο", διά τήν "παραπομπήν"; ᾿Αφήνω τήν ἄλλην "εὐφυῆ ἰδέαν", τήν ὁποίαν, ὡς "σανίδα σωτηρίας" ἐφεῦρεν ὁ π. Νεόφυτος εἰπών: "Ναί, ἔγινε ἡ παραπομπή, ἀλλά τώρα θά προσδιορίσῃ ἡ Σύνοδος σέ ποιό δικαστήριο θά παραπεμφθῇ". Σέ αὐτά περίπου τά "βάθρα" Κανονικά καί ἠθικά κλπ. "στηρίζεται", δυστυχῶς, Σεβασμιώτατε, τό ὑφ᾿ ῾Υμᾶς "Πρωτοβάθμιον Συνοδικόν Δικαστήριον"! 
Καί ἄλλην ὑπόμνησιν κάμνω: ῾Ο Μακαριώτατος εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 1287/23-1-2000 ἐπιστολήν του πρός τόν ῾Ιερομόναχον π. ᾿Αμφιλόχιον, γράφει, ὅτι "ἡ Ι.Σ. τῆς 15-12-99 ἀπεφάσισε τήν παραπομπήν του εἰς τό Συνοδικόν Δικαστήριον", ἐνῶ σεῖς Σεβ/τε, ὅταν πήγατε εἰς Αὐστραλίαν κάμνατε λόγον διά παραπομπήν εἰς τό "᾿Ανώτατον Συνοδικόν Δικαστήριον". ᾿Επ᾿ αὐτοῦ μάλιστα ἐζητήσατε ἀπό τόν π. Εὐστάθιον καί γνωμάτευσιν, ἡ ὁποία σᾶς ἐδόθη, καί κατόπιν τούτου τήν 17ην Μαίου, ἀντί εἰς τό "᾿Ανώτατον" ἡ παραπομπή ἔγινε εἰς τό "Πρωτοβάθμιον".  Αὐτά, ὅμως τά πράγματα, Σεβασμιώτατε, δέν εἶναι σοβαρά, καί ἀποκαλύπτουν μίαν ὄχι καλήν, κατάστασιν, ἡ ὁποία φοβᾶμαι, ὅτι, ἄν συνεχισθῇ θά ἐπισύρῃ τήν ὀργήν τοῦ Θεοῦ.
Διά τούς λόγους αὐτούς καί πλείονας ἄλλους ἡμεῖς διεφωνήσαμεν καί ἀδελφικῶς ἐπεστήσαμεν τήν προσοχήν, διότι τό κακόν ἔχει ξεχυλίσει καί ἴσως δέν θά ἐλέγχεται εἰς τό μέλλον. Διεφωνήσαμεν καί δέν ἐδέχθημεν οὔτε τήν "παραπομπήν", οὔτε τό "Κατηγορητήριον", ὡς ἀντικανονικά καί ἀβάσιμα καί πρωτίστως, διότι δέν ἐλήφθησαν ὑπ᾿ ὄψιν τά κείμενα τοῦ ῾Ιερομονάχου ἀπό τά ὁποῖα προέκυπταν βάσιμοι κατηγορίαι κατά ᾿Αρχιερέων. Διεφωνήσαμεν, διότι, ἐπαναλαμβάνω, δέν ὑπῆρξεν ὑπεύθυνος εἰσηγητής ἐπί τοῦ θέματος, ἄν καί τό ἐζήτησα ἐπανειλημμένως, καί μολονότι εἶχον ἐτοίμην εἰσήγησιν, καί δέν μοί ἐπετράπη  νά τήν ἀναγνώσω. Δέχομαι τήν περιφρόνησιν καί ὅ,τι ἄλλο σημαίνει αὐτό , ἀλλά δέν δέχομαι νά διασύρεται ὁ θεσμός τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί νά παραβλάπτεται τό ἔργον τῆς ᾿Εκκλησίας. Διεφώνησα, τέλος, διότι δέν ἀνετέθη εἰς ἀνακριτήν ἡ ὑπόθεσις. Συνεχίζομεν ἐντονώτερον νά διαφωνοῦμεν, καί νά διαμαρτυρώμεθα, διότι δέν ἐλήφθησαν ὑπ᾿ ὄψιν, καί δέν ἐξητάσθησαν αἱ διαφωνίαι μου, αἱ ἐνστάσεις μου, αἱ Καταγγελίαι μου καί αἱ λοιπαί Κανονικαί παρεμβάσεις... Πῶς θά δικάσετε, ὅταν ἐκκρεμοῦν τοιαῦτα θέματα φύσεως Κανονικῆς, ἀλλά καί Πίστεως καί Δικαιοσύνης;
῾Ως ᾿Αρχιγραμματεύς σᾶς δηλώνω, ὅτι γνωρίζω καί ἀναγνωρίζω ἕνα Πρωτοβάθμιον Συνοδικόν Δικαστήριον, αὐτό τό ὁποῖον συνεστήθη Κανονικῶς ἐν ἔτει 1995 ὑπό τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, καί τοῦ ὁποίου προεδρεύετε ἡ Σεβασμιότης σας, μέλη δέ αὐτοῦ εἶναι ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπ. Βερροίας καί Ναούσης κ. Ταράσιος καί ὁ Σεβ/τος Μητροπ. Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Πανάρετος. Τό νέον "Πρωτοβάθμιον" τοῦ ὁποίου, ἐπίσης, προεδρεύετε, πότε, καί μέ ποίαν ἀπόφασιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου συνεστήθη;
Διά τούς λόγους αὐτούς, ὡς πρέπει νά ἐνθυμῆσθε, ὅταν κατά τήν συνεδρίασιν τῆς 18 Μαίου 2000, ἐπροτάθην νά εἶμαι μέλος αὐτοῦ τοῦ δικαστηρίου, ἀπήντησα εἰς ἐπήκοον πάντων: "Δέν συμμετέχω, διότι δέν ἀναγνωρίζω ὡς Κανονικά, οὔτε τήν παραπομπήν, οὔτε τό συγκεκριμένον δικαστήριον, καί ἐζήτησα νά καταγραφῇ ἡ Καταγγελία μου εἰς τά Πρακτικά". Εἴχατε, κατά τήν Κανονικήν τάξιν, τό δικαίωμα νά προχωρήσετε περαιτέρω, χωρίς νά ἐξετάσετε τήν Καταγγελίαν μου; ᾿Ηδύνασθε νά ἀγνοήσετε τό γεγονός, ὅτι ἕνας ᾿Επίσκοπος καταγγέλλει ὡς ἀντικανονικάς τάς ἀποφάσεις περί παραπομπῆς καί αὐτό τοῦτο τό δικαστήριον; ᾿Αλλά, καί εἰς τήν ᾿Ενδημοῦσαν τῆς 25-5-2000, ἔθεσα τό θέμα τῶν παρατηρήσεων, ἐνστάσεων, Καταγγελιῶν μου, καί ῾Υμεῖς προσωπικῶς ἐζητήσατε, νά ἀφήσωμεν τό θέμα αὐτό διά τήν ῾Ιεραρχίαν, καί τό ἐδέχθην, καλῇ τῇ πίστει, διότι ἐπίστευσα, ὅτι θά σταματήσῃ ἡ ἀντικανονική αὐτή διαδικασία καί ὅτι θά συνεκαλεῖτο χωρίς καθυστέρησιν ἡ ῾Ιερά Σύνοδος. 
Δυστυχῶς, τό διωκτικόν ἔργον δέν διεκόπη, ὡς ἔπρεπε, οὔτε μετά ἀπό αὐτό τό γεγονός, οὔτε καί μετά τήν  29-6-2000, ὅτε ὁ Σεβασμιώτατος Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Πανάρετος, ἐπί τοῦ ὁποίου οὐσιαστικῶς ἐστηρίχθη ἡ κατά τοῦ ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλοχίου δικαστική δίωξις, ἀνεκάλεσε τήν Καταγγελίαν, οὔτε καί ἡ ῾Ιερά Σύνοδος συνεκλήθη. Μήπως, ὅμως, ὅλα αὐτά προδίδουν κάποιαν σκοπιμότητα, ἡ ὁποία, ἀποκαλυπτομένη θά ἐκθέσῃ περισσότερον τήν "πλειοψηφίαν" τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία "ἀπεφάσισεν" αὐτό τό Δικαστήριον, ἀλλά καί ῾Υμᾶς προσωπικῶς περισσότερον, διότι δέχεσθε νά προωθῆτε αὐτάς τάς ἀντικανονικάς "ἀποφάσεις τῆς πλειοψωφίας"; ᾿Αφοῦ ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης Πανάρετος ἀνεκάλεσεν καί  ἦλθεν ἡ κατά Θεόν ἑνότης ἐν τῇ ἀληθείᾳ, καί ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη καί εἰρήνη, πρός τί ὅλα τά ἀνωτέρω; Πῶς καί μετά τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 22/17-9-2000 τιμίαν ἐπιστολήν του ἐπιμένετε, καί περιφρονεῖτε τόν Μητροπολίτην;  ᾿Επιτρέπονται ὅλα αὐτά; ᾿Εδῶ δέν ἰσχύει ἡ Κανονική τάξις, καί δέν σκεφθήκατε μήπως ὅλα αὐτά χαρακτηρισθοῦν καί ὡς ληστρικά, καί ὡς στηρίζοντα "σκευωρίας" τρίτων;
Εἶναι πάντως πολύ ἀνησυχητικόν, τό ὅτι ἐνῶ ἀγωνιζόμεθα διά τήν ἀκρίβειαν καί τήν γνησιότητα τῆς πίστεως, καί τήν Κανονικήν τάξιν, ὅταν καταγγέλλωνται εἰς βάρος μας πραγματικαί παραλείψεις καί παραβάσεις Κανονικῆς τάξεως, καί  ῾Ομολογίας, τότε ἀνεξετάστως, ἀλλά καί μέ ἰδιαιτέραν ἐμμονήν διώκομεν τόν καταγγέλλοντα, (ἐν προκειμένῳ τόν ῾Ιερομόναχον π. ᾿Αμφιλόχιον), ὁ ὁποῖος, ὡς γνήσιος καί ζηλωτής ῾Ιερεύς εἶχε τήν εὐαισθησίαν, ἀλλά καί τό σθένος νά ζητήσῃ Κανονικῶς τήν διόρθωσιν, εἴτε παραλείψεων σοβαρῶν, εἴτε πεπλανημένων φρονημάτων.
Αἰσθανόμεθα τήν ἀνάγκην καί πάλιν νά θέσωμεν τό σκληρόν ἐρώτημα: Τί ἐκ τῶν ὅσων κατήγγειλεν ὁ Παν/τος ῾Ιερομόναχος εἶναι ἀναληθές καί ἄδικον; Ποῖοι καί διατί ἐνωχλήθησαν ἐξ ὅσων γράφει διά τούς πέντε πρώην Μητροπολίτας, ἤ διά τήν ἀδράνειάν μας, ἤ διά τά φρονήματα τινῶν ἐν Χριστῷ ἀδελφῶν μας, ἤ διά τήν καλήν ῾Ομολογίαν πού μᾶς προτείνει νά κάνωμεν, μετά ἀπό τόν σάλον, καί τό σχίσμα τοῦ 95, κατά τό πρότυπον μάλιστα τοῦ ἁγίου Πατρός Ματθαίου, ὁ ὀποῖος μετά τό σχίσμα τοῦ 1937 ἐποίησε δημοσίαν ῾Ομολογίαν καί Καταγγελίαν τοῦ σχίσματος τοῦ πρώην Φλωρίνης;
᾿Εφ᾿ ὅσον, ὅμως, μετά ἀπό ὅλα αὐτά,  καί παρά τάς δικαίας ὑπέρ αὐτοῦ ἐνστάσεις, καί μάλιστα καί μετά τήν 29-6-2000, ἐπιμένομεν νά διώκωμεν τόν Παν/τον ῾Ιερομόναχον π. ᾿Αμφιλόχιον, αὐτό, καθ᾿ ἡμᾶς, εἶναι διωγμός; Τολμῶ νά εἴπω καί "βάρβαρος" μεσαιωνικός διωγμός, ὁ ὁποῖος ἐξυπηρετεῖ σκοπιμότητας, προωθουμένας μάλιστα μέσω "ἰδικῶν" μας ἀνθρώπων. ᾿Αποκορύφωσιν αὐτοῦ τοῦ διωγμοῦ, μέχρι σήμερον, βλέπομεν νά ἀποτελῇ, ἐκτός ἀπό τό ἀντικανονικόν αὐτό δικαστήριον, καί τό ἀπαράδεκτον, ἀναληθές καί συκοφαντικόν "Συνοδικόν ρεπορτάζ" εἰς τόν Κ.Γ.Ο. ᾿Ιουλίου 2000.
Κατόπιν ὅλων αὐτῶν, δι᾿ ἄλλην μίαν φοράν, ἐφ᾿ ὅσον διά τῆς παρούσης  ἐπικοινωνῶ μαζί Σας, δηλώνω, ὅτι ἔχομεν τήν συνείδησιν, ὅτι ἐκεῖνος πού καίρια πλήττεται καί παραβλάπτεται, ἐκ τῆς μή εὐρύθμου λειτουργίας τοῦ Συνοδικοῦ μας συστήματος , καί τῶν ἐκ τούτου ἐμφανῶν συνεπειῶν, εἶναι τό ἔργον τῆς ῾Αγιωτάτης Μητρός μας ᾿Εκκλησίας, καί ὄχι ἁπλῶς μόνον ᾿Εκκλησιαστικά πρόσωπα καί θεσμοί. Αὐτήν παραβλάπτομεν καί δι᾿ Αὐτῆς ὑβρίζεται ὁ Χριστός.  Διά τοῦτο ἠναγκάσθημεν νά διαχωρίσωμεν τάς εὐθύνας μας, καί νῦν καί πάλιν διαχωρίζομεν αὐτάς, καί φιλαδέλφως παρακαλοῦμεν νά ἀνανήψωμεν, ἔστω καί τήν δωδεκάτην, καί νά θελήσωμεν νά ἐπιτελέσωμεν τό καθῆκόν μας. Νά βοηθήσωμεν ἀλλήλους, νά ὑπηρετήσωμεν τήν ἀλήθειαν, νά διορθώσωμεν τά προσωπικά καί συλλογικά μας σφάλματα, καί νά λειτουργήσῃ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος μέ κριτήρια καθαρά Κανονικά, τήν ἀλήθεια, τήν δικαιοσύνη καί τό συμφέρον τῆς ᾿Εκκλησίας, καί ὄχι νά κινοῦν τά νήματα ἐξωσυνοδικοί καί ἐξωεκκλησιαστικοί παράγοντες καί νά ἐξυπηρετοῦν δι᾿ ἡμῶν, δίχως ἴσως ἐν πολλοῖς νά τό ἀντιλαμβανώμεθα, σχέδια ἀλλότρια.
᾿Εν κατακλεῖδι μέ πολλήν λύπην σᾶς γνωρίζω, ὅτι δέν μπορῶ νά δεχθῶ ὡς Κανονικόν αὐτό τό Δικαστήριον, οὔτε νά συμμετάσχω, καθ᾿ οἱονδήποτε  τρόπον, ἄμεσον ἤ ἔμμεσον, εἰς αὐτό, ὡς μοῦ ἐζητήθη, τάς δέ τυχόν ἀποφάσεις του, ἀκόμη καί ἀθωωτικάς, θά τάς θεωρήσω, ὡς ἄλλωστε θά εἶναι, άκύρους. ῾Ως νεώτερος δέ καί ἐλάχιστος ἐν Χριστῷ ἀδελφός καί συλλειτουργός, πού συνηργάσθημεν ἐπί ὁλοκλήρους δεκαετίας σᾶς προτρέπω καί σᾶς παρακαλῶ νά ἀπόσχητε πάσης περαιτέρω διαδικασίας, ἡ ὁποία καί ῾Υμᾶς θά ἐκθέσῃ καί τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, ἡ ὁποία εἶναι ἡ μόνη, ἡ ὁποία, ἄν θελήσωμεν, δύναται νά λύσῃ τά τεχνητά προβλήματα, τά ὁποῖα ὡς μή ὠφείλαμεν, ἐπιτρέψαμε νά δημιουργηθοῦν.
Ταῦτα διά τήν Κανονικήν τάξιν, διά τήν ἀλήθειαν, διά τήν καθαράν μας ῾Ομολογίαν, ἔτι δέ καί διά τήν ἐν Χριστῷ ἀγάπην, εἰρήνην καί ἑνότητα τοῦ Σώματος τῆς ᾿Εκκλησίας, τοῦ ὁποίου μέλη καί διάκονοι εἴμεθα πάντες.
᾿Ελάχιστος ἐν ᾿Επισκόποις
+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς
Κήρυκος
ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ
@ ΓΟΕΕ 2006