ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΗΡΥΚΟΣ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Γ.Ο.Χ. ΚΕΙΜΕΝΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΕΤΟΥΣ 2001 |
ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ Α.Π. 188 ᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 28-2-2001
Εὐλαβεστάτην
κ. Μ. Δουράκη, Φυλῆς 167, Τ.Κ. 112.52 ᾿Αθῆναι Εὐλαβεστάτη κ. Μαρία. Σᾶς
εὔχομαι τήν παρά Χριστοῦ εὐλογίαν, νά σᾶς ποδηγετεῖ καί νά σᾶς
φωτίζει πρός σωτηρίαν τῆς ἀθανάτου ψυχῆς σας.
Εὐχαριστῶ διά τήν ἀπό 12-2-2001 ἐπιστολήν σας, καί παρά τόν μεγάλο φόρτο πού ἔχω, ἐξοικονομῶ ὀλίγον χρόνον καί σᾶς ἀπαντῶ ἐπί τῶν ἐρωτημάτων πού διατυπώνετε κατά τό "διδόναι λόγον παντί τῷ αἰτοῦντι". ᾿Ερωτᾶτε: "Θά ἤθελα νά γνωρίζω, ἐάν καί ἡ ἰδική σας ΠΑΡΑΤΑΞΙΣ συμπλέει καί ὁμονοεῖ μέ τούς ὑπολοίπους, ὡς πρός τό θέμα ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗΣ". Κατ᾿ ἀρχήν δέν γίνεται δεκτός ὁ ὅρος "παράταξις", διότι μία μόνον παράταξις ὑπάρχει, ἡ "ΠΑΡΑΤΑΞΙΣ Κυρίου", τήν ῾Οποία ἀπαρτίζουν τά πιστά μέλη τῆς Μιᾶς, ῾Αγίας, Καθολικῆς καί ᾿Αποστολικῆς ᾿Εκκλησίας. Αὐτῆς, Χάριτι Χριστοῦ, εἴμεθα ᾿Επίσκοπος. Βεβαίως δέν μέ ἐκφράζουν οὔτε τά περί "συμπλεύσεως καί ὁμονοήσεως μέ τούς ὑπολοίπους ὡς πρός τό θέμα Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης". ῾Ημᾶς, ὅπως καί τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος, τό μόνον πού μπορεῖ νά μᾶς "συνδέῃ" μέ τό "θέμα ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗΣ" εἶναι ἔνας οὐσιαστικός θεολογικός διάλογος ᾿Αγάπης καί ᾿Αληθείας ἐπί τῶν δογματικῶν ᾿Εκκλησιολογικῶν αἰτίων τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ σχίσματος τοῦ 1924. ῎Αν θέλετε νά γνωρίσετε τάς θέσεις τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας διά τόν κ. Χριστόδουλο μπορεῖτε νά μελετήσετε τό βιβλίον τοῦ θεολόγου Καθηγητοῦ κ. ᾿Ελευθ. Γκουτζίδη "ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ", ὅπου περιέχονται αἱ θέσεις τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου. ᾿Επίσης μπορεῖτε νά παρακολουθῆτε καί τό περιοδικόν "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ", δημοσιογραφικόν ῎Οργανον τῆς καθ᾿ ἡμᾶς ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως, ὅπου καταχωροῦνται σχετικά ἄρθρα. ᾿Ερωτᾶτε ἐπίσης: "᾿Αλλά καί σ᾿ ἕνα πιό φλέγον θέμα. Μήπως εἶσθε ἡ παράταξις τῶν ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΩΝ τῆς ῾Αγ. Τριάδος, διότι ἔχω πικράν πεῖραν ἀπό τήν Ματθαιϊκήν παράταξιν". Εἰς αὐτό τό θέμα, ἐνῶ καί πάλιν ἐπαναλαμβάνομεν, ὅτι δέν ἀποδεχόμεθα τόν ὅρον "παράταξις", ὅμως διά τόν ὅρον "εἰκονομαχία", δέν σᾶς παρεξηγῶ, ἀλλά ἐκτιμῶν ὡς γνήσιον καί ἀνυστερόβουλον τό ἐνδιαφέρον σας, ἄσχετα ἄν ἡ ἔκφρασις σας εἶναι ἀτυχής, σᾶς ἀπαντῶ: ῾Η ᾿Εκκλησία ἔχει λύσει τό θέμα τῶν θείων καί ῾Ιερῶν Εἰκόνων διά τῆς ῾Αγίας Ζ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου. ῞Οστις δέ ἔχεται τῆς διδασκαλίας Αὐτῆς καί στοιχεῖ ἑαυτόν τοῖς ἁγίοις πατράσιν εἶναι γνήσιον τέκνον τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί φρονεῖ ἀπόλυτα ὀρθοδόξως. ῾Ως Πατήρ καί ᾿Επίσκοπος σᾶς ἐφιστῶ τήν προσοχήν νά μή ἀποφαίνεσθε διά κανένα θέμα ἐκ τοῦ προχείρου, ἤ νά φανατίζεσθε, εἴτε ἐξ υπερβάλοντος ζήλου, εἴτε παρασυρομένη ὑπό τρίτων. ᾿Επί τοῦ θέματος αὐτοῦ τῆς λεγομένης "νεοεικονομαχίας" ἤδη σᾶς ἔχω ἀποστείλει τό βιβλίον τοῦ ἐλλογιμωτάτου θεολόγου Καθηγητοῦ κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη: "ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΑΠΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΛΕΥΡΑΣ" , ᾿Αθῆναι 1999. ῎Εχω δι᾿ ἐλπίδος ὅτι θά σᾶς βοηθήσῃ, ἤ τουλάχιστον θά σᾶς προβληματίσῃ, ὥστε νά ἀναζητήσετε καί ἄλλα κείμενα ἤ νά προστρέξετε εἰς τούς Πατέρας διά τήν ἀσφαλῆ καί βεβαίαν τοποθέτησιν σας. ῞Οσον ἀφορᾶ διά τήν "πικράν πεῖραν", πού γράφετε πώς ἔχετε "ἀπό τήν Ματθαιϊκήν παράταξιν", ἄν μέ αὐτό ἐκφράζετε τήν εἰκόνα πού ἐνδεχομένως σχηματίσατε ἀπό ὡρισμένα πρόσωπα, θά ἤθελα νά σᾶς καταστήσω σαφές, ὅτι οἱ ἄνθρωποι, ἀκόμη καί οἱ ᾿Επίσκοποι δέν ταυτίζονται πρός τήν ᾿Εκκλησίαν. ῎Αλλο εἶναι ἔνας ἀτελής χριστιανός, ἄσχετα ἄν εἶναι λαϊκός ἤ Κληρικός, μέλος βέβαια τοῦ Σώματος τῆς ᾿Εκκλησίας, καί ἄλλο ἡ ἄσπιλος ῾Αγία τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησία. Γράφετε ἐπίσης: "᾿Επιτακτική ἀνάγκη γιά τούς καθαρόαιμους ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ, εἶναι νά γνωρίζουν ποιοί ᾿Αρχιερεῖς εἶναι διατεθειμένοι νά μποῦν ἐπικεφαλῆς αἱματηροῦ ἀγῶνος". Διακρίνω καί εἰς αὐτήν τήν θέσιν σας ἕναν ζῆλο, τόν ὁποῖο θέλω νά σᾶς βοηθήσω νά ἀξιοποιήσετε, μᾶλλον νά τόν ἀξιοποιήσῃ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἐπισκιάζουσα τήν ἀγάπην σας. Εἰς ποίους θά ἀναπαυθῇ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ καί θά τούς ἀναδείξῃ ἀξίους καί τοῦ μαρτυρίου, δέν γνωρίζομεν, διότι δέν γνωρίζομεν ποῖοι θά ἔχουν ταπεινόν φρόνημα, συντετριμμένην καί καθαράν καρδίαν, καί θά διαφυλάξουν τήν καλήν ῾Ομολογίαν. Σήμερον δέν εἶναι μικρόν τό "μαρτύριον" νά κηρύσσωμεν, ἐν μέσῳ αὐτῆς τῆς ἀποστασίας καί τῆς ᾿Εκκλησιολογικῆς συγχύσεως τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν - ᾿Εκκλησιολογίαν καί νά ἐξασφαλίζωμεν τήν ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ μας πρός τήν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΝ πού εἶναι ἡ Παρακαταθήκη τῆς ΠΙΣΤΕΩΣ καί τῆς ΑΓΑΠΗΣ πού ἀπεκάλυψεν ὁ Χριστός καί παρέδωκε εἰς τούς ῾Αγίους Του ᾿Αποστόλους, διακρατεῖ δέ ἡ ῾Αγία Του ᾿Εκκλησία διά τῶν αἰώνων ὡς ΙΕΡΑΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΝ. ῾Ο "αἱματηρός ἀγών" δέν ἐπιδιώκεται, οὔτε προγραμματίζεται, ὅπως τόν ἐννοεῖτε, ἀλλά γίνεται πραγματικότης, ὅταν ὁ Χριστός ἐπιτρέψῃ νά μαρτυρήσωμεν καί νά χύσωμεν τό Αἷμά μας δι᾿ Αὐτόν. Καί τότε, ὅμως, ᾿Εκεῖνος θά νικήσῃ καί ᾿Εκεῖνος θά μᾶς δώσῃ τήν δύναμιν, ἄν μᾶς κρίνῃ ἀξίους, δι᾿ ἕνα τέτοιον ἀγῶνα μαρτυρικοῦ αἵματος. ῾Επομένως, εὐλαβεστάτη κυρία Μαρία, εἰς τήν ᾿Εκκλησία δέν ὁμιλοῦμε γιά "ἐπαναστάτες", ἤ "ἀγωνιστές" μέ τήν κοσμική ἔννοια τοῦ ὅρου, ἤ γιά "μπροστάρηδες", ἤ γιά "ἐπικεφαλῆς". ᾿Επικεφαλῆς τοῦ ἰδικοῦ μας ἀγῶνος εἶναι πάντοτε ὁ Χριστός. Στήν ᾿Εκκλησίαν ἔχομεν τήν θυσία, τόν Σταυρό, τό μαρτύριο, τήν ῾Ομολογία ἐν ταπεινώσει. ῾Ο Χριστός πού ἀνέβηκε στόν Γολγοθᾶ, μᾶς ὑπέδειξε ποῖος εἶναι ὁ δικός μας ἀγώνας. Οἱ ῞Αγιοι Μάρτυρες, τά ἀεί ζῶντα πρότυπα, τά ὁποῖα ὡς δοχεῖα τῆς Χάριτος ἐνίκησαν τόν κόσμον καί τόν ᾿Αντίχριστον, εἶναι καί αὐτοί παράδειγμα ἀγῶνος, τά ὁποῖα ὁδηγοῦν εἰς τό αἰώνιον πρότυπον τόν Χριστόν. ῾Η ᾿Αποκάλυψις μᾶς ὁμιλεῖ διά τό "᾿Εσφαγμένον ᾿Αρνίον". Μόνον μέσα ἀπό αὐτήν τήν "ὀπτική γωνία" αὐτῆς τῆς "διακονίας" - θυσίας, μόνον μέσα ἀπό αὐτόν τόν ἐσωτερικόν πνευματικόν ἀγῶνα μποροῦμε νά γνωρίσουμε ἀληθινά καί νά βιώσουμε τόν ᾿Αγῶνα τῆς ᾿Ορθοδοξίας. Αὐτό ἀσφαλῶς δέν σημαίνει, ὅτι θά ἀφήσωμεν τόν "προκείμενον" ἀγῶνα. Διά τά "ἔντυπα ἀληθείας" τά γεμάτα ἀγωνιστική διάθεσι, τά ὁποῖα μοῦ ἐστείλατε, σᾶς εὐχαριστῶ. Προσεύχομαι γιά σᾶς, ὁ Χριστός νά σᾶς κατευθύνῃ καί νά εὐλογῇ τόν ζῆλόν σας, ὥστε νά εἶναι κατά τό ἅγιον Του θέλημα. Μετ᾿ εὐχῶν ἐν Κυρίῳ
+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος |