Α.  Π.  218
 
 
 
Μακαριώτατε ῞Αγιε Πρόεδρε, ἐν Χριστῷ ἀδελφέ καί συλλειτουργέ, ὁ Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν.
Παρακαλῶ συγχωρήσατέ μοι, ὅπως ἀναφερθῶ δι᾿ ὀλίγων εἰς τό γεγονός τῆς 13ης Σεπτεμβρίου, καθ᾿ ἥν ἡ Μακαριότης σας ἑωρτάσατε τήν 53η ἐπέτειο ἀπό τῆς εἰς ᾿Επίσκοπον χειροτονίας σας, τήν ὁποίαν ἐλάβατε τήν 13-9-1948, διά τῶν χειρῶν τοῦ ἀοιδίμου ῾Αγίου Βρεσθένης Ματθαίου. ῾Η ἐλαχιστότης μου, ὅπως πάντοτε, ἠθέλησα νά τιμήσω αὐτήν τήν μεγάλης ἐκκλησιολογικῆς σημασίας ἐπέτειον, ἀλλά καί τήν Μακαριότητά σας.  ῾Η συμμετοχή μας κατ᾿ ἀρχήν εἰς τήν θείαν λειτουργίαν καί ἡ Κοινωνία ἐκ τοῦ αὐτοῦ Ποτηρίου κατά τήν ἡμέραν αὐτήν, δι᾿ ῾Υμᾶς καί τήν ἐλαχιστότητά μου, ὅσον καί διά τό συλλειτουργήσαν πρεσβυτέριον  καί τόν πιστόν λαόν, ἀπετέλεσαν τήν ζῶσαν ἔκφρασιν τοῦ μυστηρίου τῆς ᾿Εκκλησίας, ὡς μυστικῆς κοινωνίας Χριστοῦ, τήν ὁποίαν διενεργεῖ ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος, δι᾿ ἡμῶν τῶν ᾿Επισκόπων καί Πρεσβυτέρων ὡς οἰκονόμων Αὐτῆς.  ᾿Εδῶ εὑρίσκεται καί ὅλη ἡ σημασία τῆς ἑορτῆς, ἤτοι αἱ κατά τό 1948 χειροτονίαι, δι᾿ ὧν διησφαλίσθη ἡ ᾿Αποστολική Διαδοχή καί ἑπομένως καί τό ἔργον τῆς ᾿Εκκλησίας.
Συγχωρήσατέ μοι ὅμως νά ὑπενθυμίσω, ὅτι μέ τό πέρας τῆς θείας Λειτουργίας καί ἐνῶ ἡ ἐλαχιστότης μου ὡς ᾿Αρχιερεύς θά προσφωνούσαμε καί θά ηὐχόμεθα ἐπ᾿ ᾿Εκκλησίας τήν Μακαριότητά σας, ἔσπευσεν ὁ αἰδ/τος π. Δημήτριος Τσαρκατζόγλου καί ἔλαβε τόν λόγο καί σᾶς προσεφώνησε ἐκεῖνος, ἀδιαφορῶν διά τήν παρουσίαν τοῦ ᾿Αρχιερέως. ῎Ισως εἶναι "δικαιολογημένη" ἡ συμπεριφορά τοῦ Αἰδ/του, διότι ὅλα ἔδειχναν πώς ἔτσι εἶχαν προμελετηθεῖ. Τελειώνων τήν προσφώνησίν του, ἡ Μακαριότης σας εἴπατε ἀμέσως τό "Δι εὐχῶν..." καί ἐπεχειρήσατε νά ἀπομακρυνθῆτε, ἀλλά παραμείνατε διότι ἀμέσως ἡ ἐλαχιστότης μου ἔλαβα τόν λόγον καί σᾶς προσεφώνησα εὐχηθείς τελικῶς νά διαφυλάξωμεν αὐτήν τήν Παρακαταθήκην, τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν, ὅπως μᾶς τήν παρέδωσεν ὁ ἄγιος Πατέρας.
᾿Ελυπήθην ὡστόσον, διότι δέν ἐκρύψατε τήν ἐνόχλησίν σας διότι σᾶς προσφωνοῦσε ὁ ᾿Επίσκοπος Κήρυκος ἐπ᾿ ἐκκλησίας, ἐνῶ εἰς τήν συνέχεια, ὅταν σᾶς ἐπεσκέφθην εἰς τό κελλίον σας, διά νά σᾶς ἐκφράσω καί κατ᾿ ἰδίαν τάς προσωπικάς μου εὐχάς, πάλιν ἐδείχνατε ὅτι δέν σᾶς εὐχαριστοῦσε ἡ παρουσία μου. Σημειωθήτω δέ ὅτι πρό ὀλίγων λεπτῶν ἀντηλλάξαμε ἀνυποκρίτως τόν ἀσπασμόν τῆς συγγνώμης καί τῆς ᾿Αγάπης καί ἐκοινωνήσαμε ἐκ τοῦ ἰδίου Ποτηρίου, ὅπως σᾶς ἐσημείωσα καί εἰς τήν ἀρχήν τῆς παρούσης. Παρά ταῦτα ἡ ἐλαχιστότης μου σᾶς ἐζήτησα νά ἔχουμε μίαν κατ᾿ ἰδίαν συνάντησιν, εἴτε τήν ὥραν ἐκείνην, εἴτε νά ὁρίσετε κάποιαν ἄλλην ὥραν. ῾Η Μακαριότης σας ἀντί ἄλλης ἀπαντήσεως ἐδηλώσατε κοφτά καί ἀπότομα εἰπών: "Δέν ἔχω τίποτα νά συζητήσω". Εἰς τήν ἀνταπάντησίν μου: "῎Εχω ἐγώ Μακαριώτατε καί γι  αὐτό θέλω νά μιλήσουμε προσωπικά", πάλιν μοί ἀπαντήσατε: "῞Οτι ἔχεις νά πῆς, νά τό πῆς στήν Σύνοδο  τήν Τρίτη".  ᾿Επιμείνας διά τρίτην φοράν, ὅτι πρέπει νά μιλήσουμε πρίν ἀπό τήν Σύνοδο, μοί ἐδηλώσατε: "Δέν ἔχω νά μιλήσω τίποτα, διότι εἶμαι στενοχωρημένος μαζί σου. ῎Εχεις γράψει τόσα ἐναντίον μου. Σέ εὐχαριστῶ πολύ". Τότε περίλυπος ἠναγκάσθην νά σᾶς εἴπω, ὅτι: "Διαπιστώνω ὅτι ἤ δέν ἔχετε διαβάσει ὅσα σᾶς ἐπιστέλλω, ἤ δέν ἔχετε καταλάβει ὅσα εἰς αὐτά ἔχω γράψει. Γι αὐτό πρέπει νά σᾶς μιλήσω διά νά σᾶς τά ἐξηγήσω".
῾Η ἐλαχιστότης μου ἐθεώρησα ὅτι αὐτή ἡ ἡμέρα ἦτο ἡ κατ᾿ ἐξοχήν ἁγία ἡμέρα πού μᾶς φέρνει ἀντιμετώπους μέ τήν ᾿Εκκλησιολογία καί τήν ᾿Αποστολική μας Διαδοχή, καί ὅτι κατά τήν ἡμέραν αὐτήν εὐχαρίστως θά ἀνταλλάσαμε κάποιες ἀπόψεις καί θά ἐξετάζαμε κάποια σχετικά θέματα. ᾿Ενωχληθήκατε ὅμως καί μέ ἀναγκάσατε πρίν ἀποχωρήσω καί εἰς ἐπήκοον πέντε Κληρικῶν καί δύο νεαρῶν λαΐκῶν πού παρακολουθοῦσαν νά εἴπω: "῾Επομένως σᾶς ζητῶ νά μιλήσουμε προσωπικά πρίν τήν Σύνοδο καί ἀρνεῖσθε", καί ἐνῶ ἀπεχώρουν περίλυπος προσέθεσα: "Γιά νά καταλάβουμε τέλος πάντων τί συμβαίνει...".
Μακαριώτατε τήν ἡμέρα αὐτή τήν ἱστορική καί βαρυσήμαντη τό πρῶτον πού ἤθελα νά θέσω ὑπ᾿ ὄψιν Σας ἦτο ἀκριβῶς τό θέμα τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς.  ῎Ηθελα σάν ᾿Αρχιερεῖς νά μιλήσουμε πολύ λίγο γιά τό 1971, τόν Κάλλιστο, τόν Σεβ/το ᾿Επιφάνειο (τά γνωστά κείμενα τῆς περιόδου τοῦ 1977 καί ἐξῆς), τί εἶπαν οἱ Νεοημερολογῖται γιά τό ἴδιο θέμα, τί εἶπεν ὁ πρώην ᾿Αττικῆς, τί ἔγραψεν ὁ ῾Ιερομ.  Εὐθύμιος καί ποία ἡ στάσις τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου ἔναντι ὅλων αὐτῶν. ῎Ηθελα ἰδιαιτέρως νά συσκεφθοῦμε ἐπάνω στό ᾿Απαλλακτικό Βούλευμα τοῦ 1976, καί πῶς θά ἀντιμετωπισθῇ κανονικά καί ὀρθόδοξα, διότι εἶναι εἰρωνεία νά ἐορτάζουμε τήν ἐπέτειο τῆς χειροτονίας σας καί τό βούλευμα μέ ὅ,τι λέγει, νά τήν βλασφημῇ. ῎Ηθελα νά σᾶς παρακαλέσω νά προσκομίσῃ καί ὁ κ. Κάτσουρας τά στοιχεῖα πού μοί ἐδήλωσε ὅτι ἔχει γιά τό 1971 καί ὁ μ. Μάξιμος νά ἐξηγήσῃ τί ἐννοεῖ, ὅταν λέγῃ ὅτι "βιάσθηκε τό 1937 ὁ ἅγιος Πατέρας καί ἀπεκήρυξε τόν Φλωρίνης".  ᾿Αφοῦ ὅμως ἀρνηθήκατε νά μιλήσουμε κατά τήν ἡμέραν τῆς ἐπετείου τῆς χειροτονίας σας, σᾶς παρακαλῶ νά τά συζητήσουμε εἰς τήν Σύνοδο τήν Τρίτην 19ην Σεπτ. 2001, εἰς τήν ὁποίαν μέ παραπέμψατε.
῞Οσον ἀφορᾶ, Μακαριώτατε, αὐτό τό ὁποῖον λέγετε πρός κάθε κατεύθυνσιν, ὅτι σᾶς συκοφαντῶ κλπ. κλπ, ἔχω νά σᾶς εἴπω τοῦτο: ῎Αν πράγματι σᾶς συκοφαντήσαμε, θά ἔπρεπε, κατ᾿ ἀρχήν νά χαίρεσθε, διότι ἀκριβῶς, ὅπως μᾶς ἔχετε διδάξει καί τελευταῖα λέγατε καί εἰς τόν κ. ᾿Ελευθέριο Γκουτζίδη, αἱ "συκοφαντίαι" γίνονται στέφανα εἰς τήν κεφαλήν τοῦ συκοφαντουμένου καί λαμπρύνεται ἡ ψυχή του. Θά ἔπρεπε, λοιπόν καί ἡ Μακαριότης σας, νά χαίρεσθε. Νά λυπῆσθε δέ μόνον  διότι ὁ συκοφάντης μιμεῖται τό ἔργον τοῦ πονηροῦ καί κολάζεται. ῾Ως ἐκ τούτου ὡς φιλόστροργος πατήρ θά ἔπρεπε νά μᾶς ἀναζητούσατε νύκτα καί ἡμέρα, καί νά μή ἡσυχάζατε μέχρις ὅτου μᾶς  φέρετε εἰς ἐπίγνωσιν καί μετάνοιαν. ᾿Ενθυμεῖσθε πόσες φορές σᾶς εἶπα νά συζητήσωμεν προσωπικῶς αὐτά τά θέματα, ἤ νά καλέσετε καί "τίς δύο πλευρές" καί δέν τό δεχθήκατε; ᾿Ενθυμεῖσθε πόσες φορές ἤλθαμε μετά τοῦ κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη καί ἠρνήθητε κάθε συζήτησιν; Δι᾿ ἡμᾶς Μακαριώτατε πρώτιστα εἶσθε Πατέρας μας καί ἡμεῖς παιδιά σας, καί ὁ Κύριος πού ἐτάζει καρδίας καί νεφρούς γνωρίζει ὅτι δέν διενοήθημεν ποτέ ἐναντίον τοῦ Πατρός μας καί ᾿Αρχιεπισκόπου (ἀλλά καί ἐναντίον οὐδενός), καμμίαν συκοφαντίαν. Πιστεύομεν, ὅτι εἰς τό σεπτόν Πρόσωπόν σας μόνον ἀγάπην καί τιμήν ἐπεδείξαμεν κατά τήν πολυετῆ διακονίαν μας, καί ὅταν ἀναγκασθήκαμε νά ἐλέξγωμεν καί νά καταγγείλωμεν (διότι δέν εἴχομεν ἄλλην ἐπιλογήν), κάποιες συγκεκριμένες καί συστηματικές ἀντικανονικότητες, καί παραλείψεις, αἱ ὁποῖαι προωθήθησαν μέ τήν δική σας κάλυψι, ἤτοι παραλείψεις καί ἀντικανονικότητες πού πολλές φορές ἔφθαναν μέχρι τήν προδοσία, τοῦτο τό κάμνομεν μέ κριτήριο τήν ἀγάπην, καί τήν ἀλήθειαν, ἔχοντας ὑπ᾿ ὄψιν καί ὅτι "ἀξιοπιστότερα τραύματα φίλων, ἤ φιλήματα ἐχθρῶν". Δέν εἶναι σεβασμός, οὔτε ἀγάπη νά σᾶς κολακεύωμεν ὅταν βλέπουμε, ὅτι παρασύρεσθε ἀπό τό παρασυνοιδκόν κατεστημένον, καί διαπράττωνται Κανονικά κατά τῆς Πίστεως ἐγκλήματα. ῎Οχι, Μακαριώτατε, μή γένοιτο τοιαύτη ἄτιμη καί αἰσχρή, ἐκ μέρους μας, συμπεριφορά πρός τόν ᾿Αρχιεπίσκοπον καί Πατέρα μας.
Σᾶς παρακαλῶ, σᾶς ἱκετεύω, Μακαριώτατε Πάτερ, μή σᾶς πλανοῦν κάποιοι ἐπιτήδειοι, οἱ ὀποῖοι μισοῦν καί τήν Μακαριότητά σας καί τήν ἀλήθεια. Πιστεύομεν, ὅτι Σᾶς ἀγαπῶμεν, ὅπως ὁρίζει ὁ Χριστός, Σᾶς εὐλαβούμεθα, καί ὡς υἱοί ἐν Κυρίῳ ἔχομεν ἀναλάβει τάς εὐθύνας μας, τάς ὁποίας ἴσως ἡ ἀνεπάρκειά μας νά τάς ἀδικῇ. Δέν εἴμεθα ἅγιοι, ἄν κάνουμε λάθη εἰς τόν ἀγῶνά μας παρακαλῶ βοηθῆστέ μας νά τά διορθώσουμε. Παρακαλοῦμεν, λοιπόν ὡς ᾿Αρχιεπίσκοπος καί ὡς Πατήρ δείξατε ἀγάπην. Μή λέγετε ὅμως ὅτι γράφομεν ψεύδη, καί ἐπί πλέον μή διαβεβαιώνετε ὅτι δέν ἐπεχειρήθη προδοσία μέσω π.χ. καί τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου, διότι σᾶς διαψεύδει ἡ ὅλη ἀλληλογραφία μέ τούς Φλωριναίους, καί ἰδιαιτέρως ἡ ἐπιστολή πού σᾶς συνέταξε τό παρασυνοδικόν κατεστημένον καί ἀπεστείλατε πρός αὐτούς περί τό τέλος τοῦ 1999, ἤ ἀρχάς τοῦ 2000, καί τήν ὁποίαν κρατᾶτε ἀκόμη μυστική καί παρά τό ὅτι σᾶς ἐζητήθη δέν μᾶς τήν παραδώσατε, καίτοι εἴμεθα Πρόεδρος τῆς Συνοδικῆς ᾿Επιτροπῆς. Σᾶς διαψεύδει, ἅγιε Πατέρα καί Μακαριώτατε ἐν Χριστῷ πρεσβύτερε ἀδελφέ τό γεγονός, ὅτι ἀπορρίψατε τήν Κανονικήν, ὀρθόδοξον ὁμολογιακήν, τιμίαν καί σαφῆ ἐπιστολήν πού σᾶς ἐπροτάθη ὑφ᾿ ἡμῶν, ὡς Προέδρου τῆς Συνοδικῆς ᾿Επιτροπῆς, καί τοῦ κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη. Σᾶς διαψεύδουν καί ἄλλα πράγματα, τά ὁποῖα ζητῶ ἀπό διετίας νά καταθέσω ἐν ὠμοφορίῳ εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον καί δέν τό δέχεσθε. ῎Ηδη ὅμως οἱ Φλωρινικοί ἄρχισαν τάς φοβεράς των ἀποκαλύψεις, αἱ ὁποῖαι δι᾿ ἡμᾶς ποτέ δέν ἦσαν ἄγνωστοι, καί σᾶς ἐνημερώσαμε ἐπανειλημμένως, ἀλλά μᾶς χαρακτηρίζετε ὡς "ψεῦτες καί ἀσεβεῖς". Μακαριώτατε προδοσία συντελεῖται καί μέ τήν στάσι μας ἔναντι τῶν πέντε καί ἔναντι τοῦ θεολογικοῦ Διαλόγου καί ἔναντι τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Μήπως τόν ἀμφισβητῆτε καί αὐτόν; Μήπως συκοφαντοῦμε καί ἐδῶ. Μακαριώτατε θά φωνάξουν καί οἱ πέτρες, θά μιλήσῃ καί ἡ ὄνος τοῦ Βαλαάμ ἐάν ἡμεῖς σιωπήσωμεν.
Μακαριώτατε, διατί δέν δέχεσθε νά ὁμιλήσουμε προσωπικά; Ποίους φοβεῖσθε καί διατί; Δέν θέλουμε τήν ἀγάπην, τήν ἀλήθεια, τήν συγγνώμη, τήν διόρθωσι, τήν δόξα τῆς ᾿Εκκλησίας καί τήν εἰρήνην τοῦ πληρώματος; Καταλαβαίνετε ὅτι μέ αὐτήν τήν ἄρνησίν σας ἀποκαλύπτετε τήν "αἰχμαλωσίαν" Σας ὑπό τοῦ κακοῦ περιβάλλοντός σας; ᾿Εφ᾿ ὅσον ὅμως θέλετε νά τά εἴπωμεν εἰς τήν Σύνοδον νά εἶναι εὐλογημένον καί τρισευλογημένον. Σᾶς ἐρωτῶ ὅμως, θά μᾶς ἐπιτρέψετε, ἤ θά μᾶς ἐπιστρέψουν αἱ συνθῆκαι νά γίνῃ διάλογος ἀγάπης καί ἀληθείας, ἤ θά ἀκολουθήσῃ ἡ ἴδια διαδικασία τῶν προηγουμένων συνεδριάσεων, ἡ ὁποία καί ἐξευτελιστική καί βλάσφημος ἀποδεικνύεται. Τουλάχιστον ἡ ῾Ημερησία Διάταξις πού μᾶς ἀπεστείλατε καί ὀλόκληρος ἡ πρόσκλησίς σας αὐτό λέγει. Εἴθε τήν προσεχῆ Τρίτην νά διαψευσθῶ ἐν τοῖς πράγμασιν. ῎Αλλωστε πῶς θά λειτουργήσῃ καί αὐτή ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, ἀφοῦ ἐκκινῆτε τά θέματα ἀπό τό τέλος, δηλαδή δέν ἱεραρχοῦνται αὐτά οὔτε χρονικῶς, οὔτε οὐσιαστικῶς, ἀλλά προσδιορίζονται ἀνάλογα μέ ποιές ἀποφάσεις ἔχει ἑτοιμάσει καί θέλει νά ἐπιβάλῃ τό παρασυνοδικόν κατεστημένον, διά λογαριασμόν τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ;
Μακαριώτατε, ὅσον καί ἄν λυποῦμαι ὀφείλω νά σᾶς πῶ, ὅτι ἄν μέ αὐτάς τάς διαθέσεις καί δεσμεύσεις ἔλθετε νά πραγματοποιηθῇ καί αὐτή ἡ συνεδρίασις (τῆς Τρίτης 19-9-2001), κατά τήν ταπεινότητά μου, θά εἶναι εἰς κρῖμα καί κατάκρισίν μας. Τολμῶ νά εἴπω, ὅτι εἶναι προτιμότερον νά κατηγορηθῆτε ὅτι δέν συγκαλεῖτε ἤ ματαιώνετε τήν Σύνοδον, παρά νά χρεωθῆτε ὅτι προεδρεύσατε μιᾶς ἀκόμη συνεδριάσεως, καθ᾿ ὑπαγόρευσιν - ἐντολήν τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως συμβαίνει καθ᾿ ὅλα τά τρία τελευταῖα χρόνια. Θά μέ κατακρίνετε πάλιν, ὅτι "δέν εἶμαι μαζί σας", ἤ ὅτι γράφω "ἀσέβειες", ἤ γράφω συνεχῶς ἐπιστολές, ὑπομνήματα κλπ. Εἶναι γεγονός, ὅτι ἔγραψα πάρα πολλά, καί πάλιν αὐτή τήν ὥρα γράφω πολλά, ἀλλά ἡ Μακαριότης σας ἀπό τά τόσα πολλά δέν βρήκατε οὔτε ἕνα καλό;
῎Αλλος, Μακαριώτατε, μέ παρετήρησε ὅτι ὡς ᾿Αρχιερεύς ἔπρεπε νά εἶχα ἐνεργήσει ἐξ᾿ ἀρχῆς τυπικά καί Κανονικά καί νά εἶχα ξεκαθαρίσει τήν θέσι μου, ἐπισημαίνοντας τά θέματα Πίστεως, Κανονικῆς Τάξεως καί Δικαιοσύνης, ὅπως ἔκανε ὁ ἁγιος Πατέρας τό 1937 ἔναντι τῶν Φλωρινικῶν[1].  ῞Οσον καί ἄν αὐτό θεωρεῖται ἀπό πολλούς ὀρθόν καί ἐπιβεβλημένον, δέν τό ἐφηρμόσαμε, δηλαδή ἐνῶ διατυπώσαμε πολλάκις τά θέματα Πίστεως καί ῾Ομολογίας, δέν προέβημεν, οὔτε σπεύδομεν νά προβῶμεν εἰς περαιτέρω ἐφαρμογήν τῶν Κανονικῶν μας δικαιωμάτων, ὅσον καί ἄν φαινώμεθα εἰς ὡρισμένους ἐκτεθειμένοι. Δέν σᾶς ἀποκρύπτομεν καί τόν λόγον διά τόν ὁποῖον ἐκρατήσαμε καί κρατᾶμε αὐτήν τήν στάσιν ὑπομονῆς καί γράφομεν μόνον. Τοῦτο γίνεται, διότι εὐθύς ἐξ᾿ ἀρχῆς διεβεβαιώθημεν, ὅτι τό παρασυνοδικόν κατεστημένον καί εὐρύτερα ὁ Παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός, κατ᾿ ἀρχήν ἤθελε νά μήν προσκόψουν τά σχέδιά του ἔναντι τῶν πέντε καί τῶν Φλωρινικῶν, εἰς οὐδενός τήν ἀντίδρασιν. ᾿Εφ᾿ ὅσον ὅμως ὁ Παν/τος ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλόχιος παρηνώχλησε μέ τάς ἐπιστολάς του (1998) ἀπεφασίσθη μέ κάθε μέσον, ἀκόμη καί μεσσαιωνικόν - παπικόν νά φιμωθῇ, καί ἐν συνεχείᾳ νά φιμωθοῦν καί ὅλοι ὅσοι ἀντιμετώπισαν τά θέματα Πίστεως καί ῾Ομολογίας καί ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς. Θυμηθεῖτε παρακαλῶ ὅλες τίς συνεδριάσεις μεθ᾿ ἡμῶν καί τῶν Συμβούλων σας κατά τήν περίοδον τέλος τοῦ 1998 καί ἀρχάς τοῦ 1999. ῞Ολη αὐτή ἡ βάναυση καί βάρβαρη συμπεριφορά, ὅλη αὐτή ἡ τρομοκρατία κατά τοῦ π. ᾿Αμφιλοχίου καί ἔναντι ὅλων μας τελικά ἐκεῖ ἀπέβλεπε, εἰς τό νά ἀγανακτήσουμε καί νά προβῶμεν (κατ᾿ ἀρχήν ὁ π. ᾿Αμφιλόχιος καί μετά καί ἄλλοι) καί εἰς μίαν Κανονικήν καί δικαίαν ἀποτείχισιν ἤ καί ἀποκήρυξιν, τήν ὁποίαν τό παρασυνοδικόν κατεστημένον θά τήν διέστρεφε, ὅπως οἱ πέντε διέστρεψαν τότε τήν ἀποτείχισιν τοῦ π. ᾿Αμφιλοχίου, προκειμένου νά στηρίξουν τό σχίσμα των.
Βλέπετε ὅμως, ὅτι μέ τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ καί μέ τίς εὐχές σας οὔτε ἐφιμώθη κανείς, ἀλλά οὔτε καί  ἀπετείχισιν ἐκάναμε, οὔτε ἀπεκηρύξαμεν οὐδένα, καίτοι οἱ λόγοι Κανονικοί, Πίστεως καί Δικαιοσύνης τό ἐπέβαλον καί τό ἐπιβάλλουν, ἀλλά στηρίζομεν τήν ἑνότητα ὑπερασπιζόμενοι καί διεκδικοῦντες τήν ᾿Αλήθεια, τήν Κανονικότητα, τό Δίκαιον, ἐνῶ ἀποκαλύπτομεν καί κατελέγχομεν καί τόν Παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν..
῾Ωστόσον ὅμως φοβούμεθα, μήπως εἶναι ἐγγύς ἡ ἐπανάληψις τοῦ διαβήματος τῶν πέντε. Φοβούμεθα διότι μετά ἀπό τήν σωρείαν τῶν ἀντικανονικοτήτων πού διεπράχθησαν εἰς βάρος τῆς Πίστεως καί ῾Ομολογίας, ἀλλά καί τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς, δύο ἐπιλογές ἀπομένουν εἰς τό παρασυνοδικόν κατεστημένον καί εὐρύτερον εἰς τόν Παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν. ῎Η νά ὑπάρξῃ ἀναθεώρησις μετ᾿ ἀναλόγου μετανοίας, καί συστράτευσις πρός διόρθωσιν, ἤ, μή γένοιτο, νά συμβῇ, ὅ,τι συνέβη τόν Μαϊον τοῦ 1995 μέ τούς πέντε, ὁπότε θά "ἐλευθερωθοῦν" ὅσοι ἤθελον προχωρήσει εἰς τό μοιραῖον τοῦτο διάβημα, θά τά βροῦνε εὔκολα μέ τούς πέντε (σήμερα τέσσερις), ἀφοῦ δέν καθηρέθησαν ὑπό τῆς ᾿Εκκλησίας, καί ἔτσι δέ θά ἀποκτήσουν καί τήν "συντριπτικήν πλειοψηφίαν", καί πιό εὔκολα θά ἀντιποιηθοῦν πλέον ὅλοι μαζί τήν ῾Ιεράν Σύνοδον καί τήν ᾿Εκκλησίαν.  ῎Αν δέ μέ βάσιν μόνον τήν "κοινήν ὁμολογίαν" τά βροῦνε, καί ἑνωθοῦν καί μέ τούς Φλωρινικούς, τότε ἐπειδή οὔτε ὁμολογία, οὔτε ᾿Αποστολική Διαδοχή θά ἔχῃ μείνει, θά ἀναγνωρισθοῦν καί ἀπό τόν κ. Χριστόδουλο ὡς δεκατριμερῖτες παλαιοημερολογῖτες καί τότε... "ἀλλοίμονον" σέ μᾶς τούς ὀλίγους καί "μή ἀναγνωρισμένους", τούς καθ᾿ ῾Υμᾶς "συκοφάντας" καί "ἀσεβεῖς" κλπ. ᾿Αλλά τότε ἐπίσημα θά ἔχει εἰσέλθει ἡ Γνησία ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία εἰς τίς Κατακόμβες. Εἴθε, Μακαριώτατε, νά μείνουμε ὅλοι μέ τούς ὀλίγους, τούς μή ἀναγνωρισμένους, τούς παρανόμους κατά κόσμον, ὅπως ἔμειναν οἱ Πατέρες μας τό 1924 καί τό 1937.
Μακαριώτατε, καί μέ αὐτή τήν ἐπιστολή πού σᾶς ἐπιστέλλω σήμερα Κυριακή 17-9-2001 (π.ἡ.) σᾶς παρακαλῶ νά ἀποδεσμευθῆτε καί νά συναντηθῶμεν μέ τήν διπλῆν σχέσιν, ἀφ᾿ ἐνός ὡς ᾿Αρχιερεῖς καί ἀφ᾿ ἑτέρου ὡς Πατήρ πρός υἱόν. ῎Αν δέν τό δεχθῆτε μόνον ὁ πονηρός θά χαρῆ, ἐνῶ ὁ ἄγγελός σας θά πενθῇ καί θά ὀδύρεται. Σᾶς γνωρίζω ὅτι αὔριο Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου τό ἀπόγευμα, θά εὑρίσκωμαι εἰς τά Γραφεῖα, διότι προσδιώρισα συνάντησιν μέ τά μέλη τῆς Συνοδικῆς ᾿Επιτροπῆς τοῦ Διαλόγου μετά τῶν Φλωρινικῶν.
 

---