Α.  Π.  224
 
 
 
 
Σεβασμιώτατε καί ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ καί συλλειτουργέ κ. Νικόλαε, ὁ Χριστός εἴη ἐν τῷ μέσω ἡμῶν.
 
᾿Ελάβομεν τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 1112/7-9-2001 ἐπιστολήν σας, (ὅπως ἤδη σᾶς ἐγνωρίσαμε, μέ τάς δύο προηγουμένας ἐπιστολάς μας), καί ὅπως ὑπεσχέθημεν, σᾶς ἀπαντῶμεν μέ τήν παροῦσαν ἐν πολλῇ ἀγάπῃ, ἀλλά ὅπως πιστεύομεν καί ἐν ἀληθείᾳ. Πρωτίστως σημειώνομεν τό γεγονός, ὅτι μέ τήν ὡς ἄνω τετρασέλιδον ἐπιστολήν σας ἀναφέρεσθε μόνον εἰς τήν τελευταίαν πρός ῾Υμᾶς ἐπιστολήν μου (ὑπ᾿ ἀριθμ. 210/21-7-01), ὄχι ὅμως καί εἰς τήν προηγουμένην (131/19-5-2000). Πρός διευκόλυνσίν σας καί διά νά ἔχετε ἔμπροσθέν σας τήν εἰκόνα τῶν πραγμάτων, ὅπως αὐτά ἐξελίχθησαν, ὑπενθυμίζομεν ὅτι:
 
1) ῾Ημεῖς τόν Φεβρουάριο τοῦ 2000 ἐγράψαμε πόνημα μελέτην (ἐκ 39 σελίδων καί μέ τά συνημμένα ἐκ 52 σελίδων) ὑπό τόν τίτλον: "ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ" (Α.Π. 104/2-2-2000). 
2) ῾Η Σεβασμιότης σας ἐπί τῆς ἀνωτέρω μελέτης μας ὑπεβάλατε πρός τόν Μακαριώτατον τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 1100/2-4-2000 δισέλιδον ᾿Επιστολήν - Καταγγελίαν.
3) ᾿Εν συνεχείᾳ ἡμεῖς εἰς ἀπάντησιν αὐτῆς σᾶς ἀπεστείλαμε τήν προαναφερθεῖσαν ὑπ᾿ ἀριθμ. 131/19-5-2000 "ΑΝΑΓΚΑΙΑΝ ΚΑΙ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠ᾿ 1100/2-4-2000 ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΝ" ἐκ σελίδων 26.
4) ᾿Επειδή ἡ Σεβασμιότης σας καθ῎ ὅλον τό 2000 ἐκινήσατε ψιθύρους καί συκοφαντίας, ἐν τέλει δέ τόν Δεκέμβριον τοῦ 2000 εἰσηγήθητε τήν παῦσίν μου ἐκ τῆς θέσεως τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ἐνῶ ἀπό τό τεῦχος τοῦ ᾿Ιουλίου 2000 τοῦ "ΚΗΡΥΚΟΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ" εἶχον ἤδη ἀρχίσει τά συκοφαντικά καἰ ἀήθη δημοσιεύματα εἰς παγκόσμιον κλίμακα, σᾶς ἀπεστείλαμε τήν ὑπ᾿ ἀριθμ.  210/21-7-2001 ἐπιστολήν μας ἐκ σελίδων 12, εἰς τήν ὁποίαν θέτομεν καί τά θέματα:
α) Τό ὑπ᾿ ἀριθμ.  54/76 "᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα τοῦ Συμβουλίου τῶν Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς", ἄκρως βλάσφημον κατά τῆς ᾿Εκκλησιολογίας καί τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς.
β) Τάς συγχρόνους δικαστικάς ἀποφάσεις
γ) Τόν ἐνεργούμενον Παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν καί
δ) Τούς λόγους πού μᾶς ἠνάγκασαν νά γράψωμεν αὐτήν τήν ἐπιστολήν εἰς τήν ὁποίαν, σημειωθήτω, εἴχομεν συνημμένα ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΨΕΥΣΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ περί τοῦ ἐν ἐξελίξει εὑρισκομένου, ἀπό τήν δεκαετίαν τοῦ 1970, Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
5) ᾿Επ᾿ αὐτῆς μᾶς ἀπεστείλατε τήν ὡς ἄνω 1112/7-9-2001, τήν ὁποίαν καταστήσατε ᾿Ανοικτήν πρός Κληρικούς καί Λαϊκούς ἀδιακρίτως.
6) ᾿Εν συνεχείᾳ ἡμεῖς μέ τάς ὑπ᾿ ἀριθμ. Πρωτ. 220/30-9-2001 καί 222/9-10-2001 συντόμους ἐπιστολάς μας προσπαθήσαμε, νά ἐπιστήσωμεν τήν προσοχήν σας, εἰς τό γεγονός, ὅτι παρακάμπτετε τά θέματα Πίστεως καί ῾Ομολογίας, εἰς τά ὁποῖα ἀναφερόμεθα ἡμεῖς, ἐνῶ οὐσιαστικῶς προβαίνετε εἰς προσωπικήν ἐπίθεσιν  ἐναντίον μας καί διατυπώνετε πολύ βαρεῖς, παραπλανητικούς καί ἀδίκους χαρακτηρισμούς. ᾿Επίσης δι᾿ αὐτῶν ἐζητούσαμε καί τάς Διευθύνσεις ὅλων τῶν παραληπτῶν τῆς ἐπιστολῆς σας προκειμένου νά τούς ἀποσταλῇ καί ἡ παροῦσα ἀπάντησις, ἀλλά δυστυχῶς δέν ἀνταπεκρίθητε! 
Διά τῆς παρούσης ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ κ. Νικόλαε, ἐκφράζω καί πάλιν τήν ἀπορίαν μου, διατί ἀποσιωπήσατε τήν προηγουμένην ὑπό στοιχεῖον 3 καί Α.Π. 131/19-5-2000 ἐπιστολήν μας. Συμφωνεῖτε μέ ὅσα ἐγράψαμεν εἰς αὐτήν; Διότι πῶς ἄλλως νά ἐκλάβωμεν ὅτι "ἀπαντᾶτε" εἰς μεταγενεστέραν ἐπιστολήν μας, πού σᾶς ἀπεστείλαμεν, μόλις πρό δύο μηνῶν (21-7-2001), καί ἀποσιωπᾶτε τήν προηγουμένην, ἡ ὁποία ἐστάλη, πρίν ἑνάμισυ ἔτος, τήν 19-5-2000; 
Πρίν ἔλθω εἰς τό κύριον θέμα τῆς ἐπιστολῆς σας ἐπιτρέψτε μου παρακαλῶ, ὡς ᾿Αρχιερεύς, νά σᾶς εἴπω καί πάλιν, ὅτι ἡ ἐλαχιστότης μου πιστεύω, ὅτι δέν κατηγόρησα καί δέν ἐσυκοφάντησα κανέναν ἀπολύτως. Οἱ ἀναφορές μου εἰς τό σύνολό τους εἶναι μόνον εἰς θέματα καθαρά ᾿Εκκλησιαστικά. ᾿Ιδιαίτερα εἰς τά κείμενα πού σᾶς ἀπηύθυνα, θίγω θέματα πού ἀφοροῦν τήν Πίστιν μας, τήν ῾Ομολογίαν μας, τήν ᾿Αποστολικήν μας Διαδοχήν, τήν Κανονικήν Τάξιν κλπ. Παρακαλῶ, ῞Αγιε ἀδελφέ, νά ἐλέγξετε ἄν καί αἱ ἰδικαί σας ἐπιστολαί εἶναι ἀνάλογοι.
῾Ωστόσον ἐπισημαίνω ὅτι τό νά κατηγορῇ ἕνας ᾿Αρχιερεύς καί νά συκοφαντῆ, ὅπως γράφετε, ἕναν ἄλλο ᾿Αρχιερέα, καί μάλιστα πρεσβύτερον ἐν Χριστῷ ἀδελφόν, ἀλλά καί ἄλλους ᾿Αρχιερεῖς καί τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, αὐτό, ἄν πραγματικά συμβαίνῃ, εἶναι σημεῖον ἐσχάτης καί βαρείας πτώσεως, ὅποιος καί ἄν τό κάνῃ.
῞Οθεν ἄν, καθ᾿ ὑπόθεσιν λέγω, περιέπεσα εἰς αὐτό τό ὀλίσθημα πρέπει νά ζητήσω συγγνώμην, ἀφοῦ πρῶτα μοῦ κάνετε συγκεκριμένας τάς κατηγορίας, δηλαδή νά μοῦ εἴπητε ποῦ καί πότε διετυπώθησαν, αἱ ἀναληθεῖς κατηγορίαι, ἀσέβειαι καί συκοφαντίαι διά νά τάς ἀνακαλέσω δημοσίως, ὅπως ἔχω χρέος ὡς ᾿Αρχιερεύς, ἀφοῦ βεβαίως μοῦ τάς ἀποδείξετε ὡς τοιαύτας.
 
 
῞Οπως ὑπεσχέθημεν, ἀπαντῶμεν πρωτίστως ἐπί τοῦ οὐσιαστικοῦ θέματος τῆς ἐπιστολῆς σας (1112/7-9-2000) καί δευτερευόντως εἰς τά ὑπόλοιπα, ὄχι ὅμως καί εἰς τάς συσσωρευμένας ὕβρεις καί συκοφαντίας αὐτῆς. ᾿Απαντῶμεν μέ εἰλικρινῆ ἀγάπην καί σεβασμόν ὅ,τι πιστεύομεν ἀληθές, ὀρθόδοξον, κανονικόν, δίκαιον καί ἠθικόν, καί τό ὁποῖον θά συμβάλῃ εἰς τήν ἑνότητα καί θά προωθήσῃ τό ἔργον τῆς ᾿Εκκλησίας,  ἐνῶ μέ τήν Χάριν δέ τοῦ Κυρίου μας, θά προσπαθήσω νά μήν ἀντιδικήσω.
Λαμβάνω κατ᾿ ἀρχήν ὑπ᾿ ὄψιν ὅτι παραπονεῖσθε, διότι μετά ἀπό μία 25 ετία ἀσχολούμεθα μέ μίαν ὑπόθεσίν σας, δηλαδή τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 54/76 "᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα" πού σᾶς ἀφορᾶ. ᾿Εν προκειμένῳ, ἀφοῦ μετά ἀπό μία εἰκοσιπενταετία, ἦλθεν τοῦτο εἰς φῶς καί εἴδομεν ὅτι ἀπαλλάσσεσθε μιᾶς ποινικῆς διώξεως μέ τόν κύριον καί μοναδικόν λόγον ὅτι οἱ ᾿Αρχιερεῖς τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος ἦσαν παράνομοι καί ἄκυροι ἀπό τό 1935 καί τό 1948 μέχρι τό 1971, καί ὅτι κατέστησαν ἔγκυροι καί νόμιμοι αἱ χειροτονίαι μας μετά ἀπό τήν λεγομένην "χειροθεσίαν" ἀπό τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς, αὐτό δέν μπορεῖ νά ἀποσιωπηθῇ. ῎Αν συνειδητοποιούσατε καί Σεῖς τί λέγει τό Βούλευμα, πιστεύω ὅτι δέν θά λέγατε ὅτι σᾶς "συκοφαντοῦμε", ἤ ὅτι "ἀνατρέχουμε εἰς τό παρελθόν", ἤ ὅτι "ἐπιλέγουμε γεγονότα" κλπ. Σεβασμιώτατε, ὄχι μετά ἀπό 25 χρόνια, ἀλλά καί μετά ἀπό 250 χρόνια, ἄν ἤρχετο εἰς τό φῶς τό θέμα αὐτό, ὤφειλε ἡ ᾿Εκκλησία νά ἔπαιρνε θέσιν, ὅπως καί τώρα εἶναι ὑποχρεωμένη χωρίς καμμίαν ἀναβολήν νά πάρῃ θέσιν. Τά τρομοκρατικά -  μεσαιωνικά μέτρα πού λαμβάνονται καί ἐφαρμόζονται πρός φίμωσιν καί ἐξουθένωσίν μας, δέν μεταφράζονται ἄλλως παρά ὡς ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ, διότι δι᾿ Αὐτήν τήν Παρακαταθήκην γίνεται ὅλος ὁ ἀγώνας μας.
 
 
᾿Επί τοῦ θέματος αὐτοῦ ἄλλος διηρωτήθη: "Καί τί θέλατε νά κάνῃ ὁ Σεβασμιώτατος Νικόλαος, ἐπειδή τό "Συμβούλιο τῶν ἐν Πειραιεῖ Πλημμελειοδικῶν" ἔγραψε βλασφημίας περί ᾿Εκκλησιολογίας καί περί ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς καί βάσει αὐτῶν τόν ἀπήλλαξεν; Νά κάνει ἔνστασιν ἤ ἔφεσιν, ἤ νά πῇ πρός τούς Πλημμελειοδίκας, ὅτι δέν δέχομαι τήν ἀπόφασίν σας;". Νομίζομεν, ὅτι καί ἔνστασιν ἠδύνασθε καί ἐπεβάλετο νά εἴχατε ὑποβάλει, ἀλλά καί ἄν ἐγίνετο ἐπ᾿ ἀκροατηρίῳ δικαστήριον καί ἀποτολμοῦσε νά πῇ ὁ Πρόεδρος ἤ ὀ Εἰσαγγελεύς ὅσα γράφει τό ᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα, ὁπωσδήποτε θά ἔπρεπε νά δοθῆ ἡ ῾Ομολογία ἐκείνη τήν ὥρα, ἄσχετα μέ τό ἀποτέλεσμα τῆς δίκης, τό ὁποῖον ἀσφαλῶς θά ἦτο, ἕνεκα τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ, καταδικαστικόν. ᾿Εκεῖνο ὅμως πού ἰδιαίτερα ἐπεβάλετο καί ἦτο ὑποχρεωμένη νά πράξῃ ἡ Σεβασμιότης σας, ἦτο  νά φέρετε ἀμέσως αὐτό τό "Βούλευμα" εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον καί νά εἴπῃτε, ὅτι "ἐδῶ ὑπάρχουν δύο μεγάλαι βλασφημίαι, ἡ μία κατά τῆς ᾿Εκκλησιολογίας καί ἡ ἄλλη κατά τῆς ᾿Αποστολικῆς μας Διαδοχῆς. Τό Συμβούλιο τῶν Πλημμελειοδικῶν βλασφημεῖ τήν ᾿Εκκλησιολογίαν μας, διότι λέγει περί δευτέρας ᾿Εκκλησίας πού ἱδρύθη τό 1937, καί ἀναγνωρίζει τάς χειροτονίας μας ὡς ἐγκύρους ἀπό τό 1971, δηλαδή ἐξαρτᾶ τήν ᾿Αποστολικήν μας Διαδοχήν ἀπό τήν Ρωσική Σύνοδο καί δι᾿ αὐτῆς ἀπό τόν Νεοημερολογιτισμόν...Μᾶς ἐξισώνει δηλαδή μέ τούς Φλωρινικούς ᾿Επισκόπους" ᾿Ωφείλατε, λοιπόν  νά εἴχατε προσφύγει εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον ἐνημερώνοντες Αὐτήν, καί νά εἴχατε καταγγείλει καί δηλώσει, ὅτι δέν δέχεσθε τάς βλασφημίας, καί ζητεῖτε νά ἐκδοθῇ Συνοδική ἀπόφασις κατ᾿ αὐτοῦ τοῦ βλασφήμου βουλεύματος, μέ τήν ὁποία θά ἐδίδετο ἡ ῾Ομολογία ὅτι τό 1924, καί τό 1937 δέν ἱδρύσαμε καμμία ᾿Εκκλησία, ἀλλά ἐμείναμε εἰς τήν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν τῆς ῾Ελλάδος, ὅτι εἴμεθα Κανονικοί ᾿Αρχιερεῖς, καί ἔχομεν τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν ἀδιάκοπον πλήρη καί τελείαν ἀπό τάς χειροτονίας τοῦ 1935 καί τοῦ 1948. Νά ἀντικρουσθῇ τέλος πάντων καί τό ψευδές ἐπιχείρημα ὅλων σχεδόν τῶν δικαστηρίων, καθ᾿ ὅ δῆθεν τό 1935 οἱ χειροτονήσαντες τρεῖς ᾿Αρχιερεῖς εἶχον προηγουμένως "καθαιρεθεῖ" καί ὕστερον ἐχειροτόνησαν. Προπάντων δέ νά διακηρυχθῇ πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν, ὅτι καμμίαν χειροθεσίαν δέν ἐδέχθημεν, ὅπως τήν ἐννοεῖ τό "Βούλευμα".
Βέβαια μία τέτοια ὁμολογία, σέ μιά τέτοια περίπτωσι θά εἶχεν ὡς συνέπεια τόν διωγμόν.  Αὐτή ὅμως εἶναι ἀληθής καί γνησία ῾Ομολογία, ὄχι αὐτές πού κάνουμε στά κηρύγματά μας ἐν κλειστῷ διά νά ἐντυπωσιάζουμε τίς ἁπλοϊκές ψυχές τῶν πιστῶν καί νά τούς κάνουμε ὁπαδούς μας... εἰσπράττοντες καί "χειροκροτήματα" καί "ἐπιφωνήματα" ἀνόητα...Οἱ μάρτυρες σέ παρόμοιες περιπτώσεις θά προετίμων χίλιες φορές διωγμόν καί φυλακήν καί θάνατον, παρά ἕνα τέτοιο ἀθωωτικό Βούλευμα, ὅπως τό ἰδικόν σας.
῾Επομένως, Σεβασμιώτατε, ἐπιτρέψτε μου, μέ ὅλο τόν σεβασμό καί τήν ἀδελφική ἐν Χριστῷ ἀγάπῃ, νά εἴπω, ὅτι ἀντί νά γράφετε αὐτά εἰς τήν ἐπιστολή σας (1112/79-2001), θά ἔπρεπε, ὅ,τι δέν κάνατε τό 1976 (πρίν ἀκριβῶς 25 χρόνια) νά τό εἴχατε κάνει μόλις, πρίν ἀπό ἕνα χρόνο, ὅταν ὁ Παν/τος π. ᾿Αμφιλόχιος, κατήγγειλε τό Βούλευμα μέ τό ἀπό 26-9-2000 ῾Υπόμνημά του, (σελ. 14 καί 15), καί σᾶς ὑπέδειξε τάς βλασφημίας του, Δέν ἔπρεπε νά δεχθῆτε, ὥστε οἱ συντάκται τῶν ἐγγράφων τοῦ Μακαριωτάτου καί τοῦ ἰδικοῦ σας, νά χαρακτηρίζουν, τόσον τόν π. ᾿Αμφιλόχιο, ὅσον καί τόν Σεβ/τον κ. Πανάρετον, καί ἡμᾶς, καθώς καί τόν κ. ᾿Ελ. Γκουτζίδη, ὡς δῆθεν "ἀσεβεῖς", "ἐγωϊστάς", καί ὄχι μόνον αὐτά, ἐπειδή ἀκριβῶς ὑποδεικνύομεν κάποιες σοβαρές παραλείψεις ἐπί θεμάτων ΠΙΣΤΕΩΣ- ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ καί ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ, πού εἶναι θέματα ζωῆς ἤ θανάτου.
῾Η ἐμμονή εἰς θέματα Πίστεως, δέν εἶναι ἐγωϊσμός, δέν εἶναι ἀσέβεια, αὐτά τά ἐπινοήματα ἦσαν καί εἶναι τῶν αἱρετικῶν. Μήπως δέν εἶπον ἀσεβῆ, ἀμαθῆ, ἐγωϊστήν...τόν ῞Αγιο Πατέρα τό 1937 καί μετά, μήπως καί τούς μεγάλους ὁμολογητάς Πατέρας δέν τούς ἀπέδωσαν τοιούτου εἴδους χαρακτηρισμούς; ῾Επομένως δέν εἶναι παράξενον ἄν καί πρός ἡμᾶς τούς μικρούς καί ἀσημάντους, πού κάμνομεν αὐτόν τόν ἐλάχιστον ἀγῶνα ὑπέρ τῆς Πίστεως, λέγωνται τά ἴδια.
 
 
Γιατί ὅμως γράφω "ἀπ᾿ ἔξω".  ῎Ας δοῦμε ἀκριβῶς τί λέγει τό "᾿Απαλλακτικόν σας Βούλευμα", καί πόσο βλάσφημο εἶναι, ἀφοῦ αὐτό εἶναι τό κύριον θέμα μας.
Τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 54/76 "᾿Απαλλακτικόν  σας Βούλευμα τῶν ἐν Πειραιεῖ Πλημμελειοδικῶν" εἰς τό 7ον φύλλον περί τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1937, ὑπό τῶν τριῶν ᾿Αρχιερέων (Δημητριάδος, πρ.  Φλωρίνης καί Ζακύνθου), ἀλλά καί περί τῶν κατά τό 1948 ὑπό τοῦ ῾Αγίου Πατρός, προηγουμένως δέ καί περί τῆς ᾿Εκκλησιολογίας, γράφει τά ἐξῆς:
"...εἰ καί διηρημένοι ὄντες (σ.σ. ἐννοεῖ τό σχίσμα τοῦ 1937) ἀπό τινος εἰς δύο ᾿Εκκλησίας, διευθυνομένας ἑκατέρας τούτων ὑπό ἰδίας Συνόδου ἐκ Παλαιοημερολογιτῶν ᾿Αρχιερεων. Διότι ἀπό τοῦ ἔτους 1937 (σ.σ. ἀπό λάθος γράφει 1947) ὁ κατά τήν 26ην Μαΐου 1935 χειροτονηθείς εἰς ᾿Επίσκοπον Βρεσθένης ῾Αγιορείτης ῾Ιερομόναχος Ματθαῖος Λαυρεώτης, περιελθών εἰς ἔριδα μετά τῶν λοιπῶν ᾿Αρχιερέων, ἥν καί τύποις περιέγραψεν, ἵδρυσε νέαν Θρησκευτικήν κοινωνίαν, ἥν ὠνόμασεν ὡσαύτως ᾿Εκκλησίαν τῶν Γνησίων ᾿Ορθοδόξων Χριστιανῶν τῆς ῾Ελλάδος.  ῞Ενδεκα δ᾿ ἔτη βραδύτερον (σ.σ. τό βούλευμα γράφει ἕν ἔτος βραδύτερον, προφανῶς ἐκ λάθους), θεωρήσας τήν ὑπ᾿ αὐτόν ᾿Εκκλησίαν ὡς ἐν διωγμῷ τελοῦσαν καί ἐπικαλεσθείς "ἀπαρρησίαστον ἐπισκόπων καιροῖς χαλεποῖς", προέβη εἰς χειροτονίαν ῾Ιερομονάχου εἰς ᾿Επίσκοπον καί εὐθύς μετά τούτου εἰς χειροτονίας ἑτέρων τριῶν ἱερομονάχων εἰς ᾿Επισκόπους, μεθ᾿ ὧν συνεκρότησεν ἐν συνεχείᾳ τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς Ματθαιϊκῆς λεγομένης παρατάξεως τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γνησίων ᾿Ορθοδόξων Χριστιανῶν. ῾Η ἐν λόγῳ δευτέρα τῶν Παλαιοημερολογιτῶν ᾿Εκκλησία ὑποστηρίζει τήν συγκρότησιν αὐτῆς κατά τά ἐν τῇ ᾿Εκκλησίᾳ τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων τηρηθέντα, μεριμνᾶ δέ νά διακρίνῃ φανερῶς τήν θέσιν αὐτῆς ἐν τῇ Πολιτείᾳ ἀπό πάσης ἄλλης παλαιοημερολογιτικῆς τοιαύτης, ὑποδεικνύουσα τοῦτο κατά τήν ἐκτός τῶν ἱεροτελεστιῶν ἀμφίεσιν τῶν Κληρικῶν καί μοναχῶν ἐν αὐτῇ".  (᾿Αναλυτικά διά τά αἴτια τοῦ σχίσματος τοῦ 1937 μέχρι καί τίς χειροτονίες τοῦ 1948, βλέπε στήν στήλη τῶν "᾿Εκκλησιολογικῶν θεμάτων" εἰς τούς τόμους τοῦ "Κ.Γ.Ο." ἐτῶν 1981 - 1988)
Βλέπετε πόσαι βλασφημίαι κατά τῆς ᾿Εκκλησιολογίας καί τῆς ᾿Αποστολικῆς σας Διαδοχῆς διετυπώθησαν, Σεβασμιώτατε, εἰς τό ἀνωτέρω ἐπίσημο δικαστικό ἔγγραφο πού σᾶς ἀπαλλάσσει; Τοῦτο σαφῶς καί ἐπαναληπτικῶς ὁμιλεῖ: α) Διά δύο ᾿Εκκλησίας Παλαιοημερολογιτῶν! β) Διά νέαν θρησκευτικήν κοινωνίαν, τήν ὁποίαν ἵδρυσεν ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος καί τήν ὁποίαν ὠνόμασεν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ.  γ) Διά δευτέραν τῶν Παλαιοημερολογιτῶν ᾿Εκκλησίαν, ἤτοι σαφῶς βλασφημεῖ κατά τῆς ῾Ομολογίας - ᾿Εκκλησιολογίας  τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας. Δέχεσθε τάς ἀνωτέρω βλασφημίας; ᾿Ασφαλῶς ὄχι. Ταῦτα ὄμως ἀποτελοῦν νομολογία δικαστηρίου, ἐνῶ ἡ Σεβασμιότης σας μᾶς κατηγορεῖτε, ὡς συκοφάντας, διότι τό ἐφέραμε εἰς φῶς!..
 
 
Συνεχίζων τό "᾿Απαλλακτικόν σας βούλευμα" λέγει:
"Αἱ ὑπό τῶν παλαιοημερολογιτῶν ὅμως ὑποστηριζόμεναι ὡς ἄνω ἀπόψεις, περί τοῦ ἀπολύτως κανονικοῦ τῆς ἱερωσύνης αὐτῶν, ὡς καί ἡ ἐνισχυτική τούτων ἀπόψεων γνώμη, καθ᾿ ἥν ὁ καθηρημένος ᾿Ορθόδοξος ᾿Αρχιερεύς χειροτονῶν μετά τήν καθαίρεσιν δέν διαπράττει τό ἀδίκημα τῆς ἀντιποιήσεως ἀρχῆς, ἡ δέ ὑπ᾿ αὐτοῦ γενομένη χειροτονία οὐδόλως εἶναι ἄκυρος ἤ ἀνυπόστατος, ἀφοῦ καί μετά τήν καθαίρεσιν δῆθεν δέν ἐκπίπτει τοῦ ἱερατικοῦ αὐτοῦ ἀξιώματος, τοῦθ᾿ ὅπερ ἅπαξ τῇ ἐπικλήσει τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος ἀποκτηθέν εἶναι ἀναφαίρετον καί ἐσαεί ἀνεξάλειπτον, διότι ἡ θεία χάρις παραμένει δυνάμει ἐν αὐτῷ αἰρομένης δέ τῆς καθαιρέσεώς του ἐπανέρχεται εἰς τόν οἰκεῖον ἱερατικόν βαθμόν ἄνευ ἀναχειροτονήσεως, ἥτις θά ἦτο ἀπαραίτητος, ἐάν εἶχε στερηθῇ ταύτης (Προβλ. καί ΒΑΛΣΑΜΩΝΑ ἐν τῇ ἑρμηνείᾳ  τοῦ 10ου κ. τῆς ἐν Σαρδικῇ (3.2777), ὅτι οὐδένα προκρισματισμόν ὑπέστησαν οἱ παρά τινων καθαιρεθέντων ἤ καί ἀναθεματισθέντων κληρωθέντες" (Δ. Πετρακάκου: Περί τοῦ κύρους τῶν χειροτονιῶν, σελ. 21 καί αὐτόθι παραπομπάς, Ι. Παναγοπούλου: "Περί τοῦ κύρους τῆς χειροτονίας Κληρικοῦ παρά καθηρημένων παλαιοημερολογίτου ἐπισκόπου γενομένης" ΝοΒ 18, σελ. 900 καί ἐπ. καί αὐτόθι παραπομπάς) δέν ἐγένοντο ἀποδεκταί ὑπό τῆς Νομολογίας τῶν Δικαστηρίων, ἅτινα δέχονται, ὅτι οἱ κατά τό ἔτος 1935 καθαιρεθέντες ᾿Αρχιερεῖς μετέστησαν εἰς τήν τάξιν τοῦ μοναχοῦ, μηδεμίαν ἐξουσίαν ἔχοντες πρός ἐνέργειαν τῶν εἰς τούς ᾿Επισκόπους ἐπιτρεπομένων, ἐν οἷς καί ἡ χειροτονία ἱερέως ἤ ᾿Αρχιερέως, ἥτις τυχόν γενομένη εἶναι ἄνευ ἐννομου ἀξίας καί δέν περιποιεῖ τῷ χειροτονηθέντι τήν ἰδιότητα τοῦ κληρικοῦ ἤ τοῦ ἐπισκόπου (Α.Π. 39/1956 Ποιν.  Χρον.  ΣΤ. 190 Α.Π. 176/1957 Ποιν.  Χρον. Ζ, 372)".  (᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα 54/76, Φύλλον 7ον). (᾿Αναλυτικά διά τήν ἐπιστροφή τῶν τριῶν ᾿Αρχιερέων καί τίς χειροτονίες πού ἠκολούθησαν κατά τό ἱστορικόν ἔτος 1935, βλέπ.  στήν στήλη τῶν ᾿Εκκλησιολογικῶν θεμάτων" στόν "Κ.Γ.Ο." τόμου 1980).
Κατ᾿ ἀρχήν τό σκεπτικόν τοῦ ἐν λόγῳ "᾿Απαλλακτικοῦ σας Βουλεύματος" (54/76) ὑποστηρίζει τήν ἱστορικήν ἀναλήθειαν (πλάνη δικαστική;) ὅτι καί ὁ ᾿Αοίδιμος Βρεσθένης  (ὁ ῞Αγιος Πατήρ) δέν ἦτο Κανονικός ᾿Επίσκοπος, διότι τό 1935 ἐχειροτονήθη ἀπό δῆθεν "καθηρημένους" ᾿Αρχιερεῖς!  Θεωρεῖ τήν κατά τό 1935 χειροτονία τοῦ ἁγίου Πατρός Ματθαίου παράνομον καί ἄκυρον καί ἑπομένως καί αἱ χειροτονίαι τάς ὁποίας ἐτέλεσεν οὗτος τό 1948, τάς θεωρεῖ παρανόμους καί ἀκύρους, ὄχι διότι ἔγιναν ὑπό ἑνός, αὐτό δέν τό σχολιάζει τό βούλευμα, ἀλλά διότι ὁ χειροτονήσας προήρχετο  ἀπό δῆθνε "καθηρημένους" ᾿Αρχιερεῖς.
᾿Εάν, τοῦτο ὡς ΑΝΑΛΗΘΕΣ, τό εἴχατε  καταθέσει εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, ὤφειλεν αὕτη τότε νά εἶχε ἀπαντήσει δημοσίως, καί ἀπευθυνομένη πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν, νά ἐκήρυττε τήν ἀλήθεια κατά τήν ὁποίαν οἱ τρεῖς ᾿Αρχιερεῖς (Δημητριάδος Γερμανός, πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος καί Ζακύνθου Χρυσόστομος) ὅταν προέβησαν εἰς τάς γνωστάς χειροτονίας εἰς τήν ῾Ιεράν Μονήν τῆς Παναγίας ἀπό 23 ἕως καί 26 Μαίου 1935, ΔΕΝ ΕΙΧΟΝ ΚΑΘΑΙΡΕΘΕΙ. Αὐτοί "καθηρέθησαν" (ΑΚΥΡΩΣ βεβαίως) κατόπιν, τήν Παρασκευή 1 ᾿Ιουνίου 1935. Εἶναι ἄκυρος καί παντελῶς ἀνυπόστατος ἡ "καθαιρετική ἀπόφασις" ἐκείνου τοῦ "πρωτοβαθμίου Συνοδικοῦ δικαστηρίου" , διότι ἀφ᾿ ἑνός τό ἀποτελοῦσαν  σχισματικοί καί κακόδοξοι ᾿Αρχιερεῖς καί διότι ἀφ᾿ ἐτέρου εἶχον ἀποκηρυχθῇ καί ἐκκρεμοῦσε εἰς βάρος τῆς Νεοημερολογιτικῆς ῾Ιεραρχίας ἡ ἀποκήρυξίς των ὑπό τῶν τριῶν ᾿Ορθοδόξων ᾿Αρχιερέων. ῾Ο κύριος λόγος πού ὡδήγησε τόν Χρυσόστομο Παπαδόπουλο εἰς "καθαιρετικάς πράξεις", ἦτο ἀκριβῶς ὅτι οἱ τρεῖς ᾿Αρχιερεῖς προέβησαν Κανονικῶς καί ᾿Ορθοδόξως εἰς χειροτονίας ᾿Επισκόπων καί συνεκρότησαν τήν 7μελῆ ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς "᾿Ακαινοτομήτου Αὐτοκεφάλου ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος" (Βούλευμα 54/76 Φύλλον 6ον).
 
 
῞Οπως εἴδατε ἀνωτέρω εἰς τήν συνέχεια τό "᾿Απαλλακτικό σας Βούλευμα", λέγει ὅτι οἱ ἑρμηνεῖες Βαλσαμῶνος, Δ. Πετρακάκου, Ι. Παναγοπούλου, κλπ. περί τοῦ ἀπολύτως κανονικοῦ τῆς ἱερωσύνης μας...(τίς ὁποῖες ἀναφέρει σγκεκριμένα), "δέν ἐγένοντο ἀποδεκταί ὑπό τῆς Νομολογίας τῶν Δικαστηρίων[1] ἅτινα δέχονται ὅτι οἱ κατά τό ἔτος 1935 καθαιρεθέντες ἀρχιερεῖς μετέστησαν εἰς τήν τάξιν τοῦ Μοναχοῦ, μηδεμίαν ἐξουσίαν ἔχοντες, πρός ἐνέργειαν τῶν εἰς τούς ᾿Επισκόπους ἐπιτρεπομένων, ἐν οἷς καί ἡ χειροτονία ῾Ιερέως ἤ ᾿Αρχιερέως, ἥτις τυχόν γενομένη εἶναι ἄνευ ἐννόμου ἀξίας καί δέν περιποιεῖ τῷ χειροτονηθέντι τήν ἰδιότητα τοῦ Κληρικοῦ ἤ τοῦ ᾿Επισκόπου".
Δηλαδή τό "᾿Απαλλακτικό σας Βούλευμα" δέν φέρεται νά ἀμφισβητῇ τήν κατά τό 1948 ὑπό τοῦ ἁγίου Πατρός "ὑφ᾿ ἐνός χειροτονίαν", ἀλλά ἐπιχειρεῖ νά προσβάλῃ τήν ᾿Αποστολική Διαδοχή μας μέ τό νά ἀμφισβητῇ τάς χειροτονίας τοῦ 1935 καί κατ᾿ ἐπέκτασιν καί αὐτάς τοῦ 1948, τάς ὁποίας θεωρεῖ ὡς ἀκύρους, μέ τό αἰτιολογικόν ὅτι αὗται ἐγένοντο δῆθεν ὑπό "καθηρημένων" ᾿Αρχιερέων, οἱ ὁποῖοι περιῆλθον εἰς τήν τάξιν τῶν μοναχῶν. Κατ᾿ αὐτό οἱ χειροτονηθέντες τό 1935 καί 1948 ᾿Επίσκοποι δέν εἶναι νόμιμοι καί ἔγκυροι μέχρι τό 1971.
 ᾿Ιδού τί εἰς τήν συνέχεια λέγει: "Πρός θεραπείαν τῆς τοιαύτης "ἀδυναμίας" [2] αἱ δύο θρησκευτικαί κοινωνίαι τῶν παλαιοημερολογιτῶν (Φλωρινικοί καί "Ματθαιϊκοί") προσέφυγον κεχωρισμένως ἑκάστη εἰς τήν ῾Υπερόριον ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν, ἥτις ἐδέχθη τό μέν διά χειροθεσίας, κατ᾿ οἰκονομίαν τοῦ Η᾿ ᾿Αποστολικοῦ[3] Κανόνος τῆς πρώτης Συνόδου .... νά καταστήσῃ κανονικάς τάς ἐκ τοῦ Ματθαίου προερχομένας χειροτονίας τῆς "Ματθαιίκῆς" ῾Ιεραρχίας δυνάμει τῆς ἀρχῆς καθ᾿ ἥν μία ἄνομος πρᾶξις ἐπικυρώνεται ὡς Μυστήριον ἄνευ τῆς ἀνάγκης τῆς ἐπαναλήψεως, ἡ ὁποία (῾Ιεραρχία) δέν ἀνεγνωρίσθη ὑπό τῆς ἄλλης παρατάξεως τῶν Παλαιοημερολογιτῶν, τό δέ διά χειροτονίας[4]..." (Φύλλον 8ον τοῦ Βουλεύματος 54/76).
Προσοχή, τό ὅλον ἀπ᾿ ἀρχῆς σκεπτικόν τοῦ βουλεύματος, ὅπως προέγραψα, ἐκκινεῖ ἐκ τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1935, διότι, κατά τό βούλευμα, ἐκεῖ εὑρίσκεται ἡ ὅλη "ἀδυναμία". Κατά τά ἀνωτέρω οἱ "Ματθαιϊκοί" ᾿Αρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐχειροτονήθησαν τό 1935 καί 1948, ὡς ὑπό δῆθεν "καθηρημένων", καί δῆθεν εἰς τήν τάξιν τῶν μοναχῶν περιελθόντων, καί ἐπομένως "σχισματικῶν" (κατά τό βούλευμα πάντοτε), ἀλλά καί ὑφ᾿ ἐνός (ὅπερ ὅμως δέν προσβάλλει τό βούλευμα), κατέστησαν κανονικάς τάς "ἀνόμους" χειροτονίας των "ἐπικυρώσαντες αὐτάς κατά τόν Η' Κανόνα τῆς Α' Οἰκουμενικῆς Συνόδου, προσφυγόντες εἰς τήν Ρωσικήν Σύνοδον!!!
Κατόπιν ὅλων αὐτῶν, καί ἐπειδή πιστεύω ὅτι οὐδείς ᾿Ορθόδοξος ᾿Αρχιερεύς ἀποδεχόμενος ταῦτα δύναται νά παραμείνῃ ἤ ἀκόμη καί ἁπλῶς νά θεωρῆται ὡς ᾿Ορθόδοξος, τίθεται τό ἐρώτημα : Τί περισσότερον τούτου εἶπε καί ἐνήργησεν ὁ ποτέ Κορινθίας Κάλλιστος;  Καί διατί τότε ἐδόθη πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν ἡ ὀρθόδοξος  ὁμολογιακή ἀπάντησις, ἐνῶ εἰς τήν συγκεκριμένην περίπτωσιν δέν ἐδόθη ἡ ἀπάντησις - ὁμολογία ἔναντι ὅλων αὐτῶν τῶν βλασφημιῶν, ἀλλά καί ἀπεκρύβησαν καί ἀπεσιωπήθησαν; Θά ἰσχυρισθῇ ἐνδεχομένως κάποιος: "Μά ὁ Κάλλιστος ἠρνήθη ὁ ἴδιος τήν ᾿Αποστολική Διαδοχή, ἐδῶ τά λέγει ἡ δικαστική ἀπόφασις, δέν τά λέμε ἡμεῖς". 
Πράγματι, τά λέγει μέν ἡ δικαστική ἀπόφασις, ἀλλ᾿ἡ ἐν λόγῳ ἀπόφασις ἀναφέρεται εἰς τήν ἰδική μας ᾿Εκκλησιολογίαν καί τήν ἰδικήν μας ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν, καί ὄχι εἰς τούς δικαστάς. ῎Ετσι ἀντιστάσεως καί ἐνστάσεως μή οὔσης, τό Βούλευμα τοῦτο ἔγινε νομολογία, καί βάσει αὐτοῦ ἐξεδόθησαν καί νεώτερα "βουλεύματα"[5], μέ τάς αὐτάς ἤ καί χειροτέρας βλασφημίας. Τό ἀκόμη χειρότερον εἶναι ὅτι αὐτά τά ᾿Απαλλακτικά Βουλεύματα, τά κρατοῦν στά χέρια τους οἱ Φλωριναῖοι, τά δημοσιεύουν,  καί μᾶς λένε ὅτι βάσει αὐτῶν ἀναγνωρίζουν τήν ᾿Αποστολική μας Διαδοχή, οἱ δέ Νεοημερολογῖται συζητοῦν διά τήν "ἐπανένταξίν" μας καί ψάχνουν διά τήν "κανονικότητα" τῆς ᾿Αποστολικῆς μας Διαδοχῆς!... ἐνῶ ἡμεῖς σιωπῶμεν.
Εἰς τόν ποτέ Κορινθίας Κάλλιστον μπορεῖ κανείς νά ἀποδώσῃ καί τό "ἀκαταλόγιστον" λόγῳ ἡλικίας καί λόγω "πλύσεως ἐγκεφάλου" πού εἶχεν ὑποστεῖ ἀπό τούς γνωστούς Καλλινίκους καί Καλλιοπίους.  Εἰς ῾Υμᾶς ὅμως, Σεβασμιώτατε, καταλογίζομεν εὐθύνας, διότι οὔτε τότε τό ἐφέρατε στήν ῾Ιερά Σύνοδο, ὡς ὠφείλατε, οὔτε τώρα ἀφήνετε νά ἐξετασθῇ, διά νά δοθῇ ἡ πρέπουσα ἀπάντησις καί κηρυχθῇ καί πρός τά δικαστήρια καί πρός πᾶσαν ἄλλην κατεύθυνσιν ἡ ῾Ομολογία - ᾿Εκκλησιολογία καί ἡ γνησιότης τῆς ᾿Αποστολικῆς μας Διαδοχῆς. Καί αὐτό συμβαίνει, διότι δέν ἀφήνει προφανῶς τό παρασυνοδικόν κατεστημένον, ἀφοῦ μία ὁμολογιακή ἀπάντησις δέν εὐνοεῖ καί τά σήμερον ἐνεργούμενα ὑπ᾿ αὐτοῦ.  Δέν εὐνοεῖ τήν στάσι του ἔναντι τῶν πέντε, οὔτε τήν στάσιν του ἔναντι τοῦ διαλόγου μετά τῶν Φλωρινικῶν, καί γενικώτερα δέν εὐνοεῖ τήν στάσιν καί τίς ἐνέργειες πού προωθοῦνται εἰς τό πλαίσιον τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τόν ὁποῖον, μερικοί... "διορατικοί",  βλέπουν ὑπαρκτόν μόνον "εἰς τήν φαντασίαν μας"!!!
Παρακαλῶ, ἅγιε ἀδελφέ, νά μοῦ ἐπιτρέψῃ ἡ Σεβασμιότης σας νά σᾶς ὑπενθυμίσω καί τοῦτο τό σχετικό: Κατά τήν μετά τό 1977 περίοδον, ὅτε τό θέμα "περί χειροθεσίας" λόγῳ τῆς πτώσεως τοῦ Καλλίστου ἦτο πρῶτον θέμα καί ἐγράφομεν κάποιο Συνοδικό κείμενο, ἡ ῾Αγιωσύνη σας  μοῦ ὑπεδείξατε νά μή γράψω περί τῆς χειροθεσίας, "διότι τά δικαστήρια μᾶς ἀναγνωρίζουν βάσει αὐτῆς"!  Καί ἀσφαλῶς, πιστεύω ὅτι εἴχατε ὑπ᾿ ὄψιν τό συγκεκριμένον "᾿Απαλλακτικόν σας Βούλευμα"...
Σημειώνω, ὅτι τό μεταγενέστερο Βούλευμα τοῦ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν τῆς Δράμας (ὑπ᾿ ἀριθμ. 46/1991), στηρίζεται εἰς τό ἰδικόν σας "᾿Απαλλακτικόν" ὑπ᾿ ἀριθμ. 54/76 τοῦ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς, ἀποφαίνεται δέ καί αὐτό ὅτι οἱ Ματθαιϊκοί ᾿Επίσκοποι ἔλκουν τήν ᾿Αποστολική τους διαδοχή ἀπό τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς, διότι ἔλαβον "χειροτονίαν" παρ᾿ αὐτῶν τό 1971[6], ἀπ᾿ ὅ,τι δέ πρέπει νά ἐνθυμῆσθε καί νά ἐνθυμούμεθα ὅλοι, τά ἴδια φρονήματα εἶχε καί ὁ πρώην ᾿Αττικῆς Ματθαῖος, ὁ ὁποῖος μάλιστα ἔλεγε διά τήν "χειροθεσία" τοῦ 71: "Τώρα ἔχουμε ψηλά τό κεφάλι, τώρα μᾶς ἀναγνωρίζουν ὅλοι".  [7]
 
 
᾿Εάν περαιτέρω ληφθῇ ὑπ᾿ ὄψιν, ὅτι καί οἱ Φλωρινικοί θέλουν τήν λεγομένη "χειροθεσία"  ὡς βάσιν καί ἀφετηρίαν παντός διαβήματος "ἀναγνωρίσεως" καί "ἑνώσεως", ὁ δέ Νεοημερολογιτισμός τήν θέλει διά τήν "ὑπαγωγήν" καί "ἐπανένταξιν" τῶν "Ματθαιϊκῶν" εἰς τόν Νεοημερολογιτισμόν, ἀντιλαμβάνεται κανείς πόσον σοβαρόν εἶναι τό θέμα τοῦ ἄκρως βλασφήμου ᾿Απαλλακτικοῦ σας Βουλεύματος. ῎Ηδη τό εἴπομεν, καί εἶναι γνωστόν, ὅτι ἀπό τό 1992 οἱ Φλωρινικοί ἐδήλωσαν: "᾿Εμεῖς σᾶς ἀναγνωρίζουμε, δηλαδή ἀναγνωρίζουμε τούς ᾿Αρχιερεῖς σας, διότι ἐπεκυρώθησαν αἱ χειροτονίαι τό 1971 ἀπό τήν Ρωσικήν Σύνοδον, ἀπό τήν ἰδίαν Σύνοδον προέρχονται καί οἱ ἰδικοί μας ᾿Αρχιερεῖς, ἑπομένως ἔχομεν τήν ἰδίαν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν, δέν χρειάζεται περαιτέρω θεολογικός διάλογος".
᾿Επίσης καί τό 1994 ὁ "᾿Αρχιεπίσκοπός" τῶν Φλωρινικῶν κ. Χρυσόστομος Κιούσης τά αὐτά ἐπαναλαμβάνει εἰς τήν θλιβεράν του ὑπ᾿ ἀριθμ. 224/30-9-94 "Διακήρυξιν ᾿Ορθοδόξου ῾Ομολογίας". ᾿Επ᾿ αὐτῆς τῆς βάσεως κινεῖται ἡ ὑπ᾿ ἀριθμ. 641/24-7-99 ἐπιστολήν του πρός τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον κ. ᾿Ανδρέαν, μέ τήν ὁποίαν διαγράφει ὅλα τά θέματα περί τοῦ σχίσματος τοῦ 1937, ὡς καί περί τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς, καί προτείνει "νέον Θεολογικόν Διάλογον εἰς τόν ὁποῖον θά τεθοῦν τά σήμερον διαιροῦντα τάς δύο πλευράς σημεῖα". Δηλαδή τά σήμερον διαιροῦντα εἶναι: Τό δῆθεν "ἀμάρτυρον", καί "καινοτομίαν" καί "ἡ ΟΜΟΛΟΓΙΑ τοῦ κ. Γκουτζίδη πού θέλει νά ἐπιβάλῃ εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον"[8].  ῎Αχ αὐτό τό σχίσμα τοῦ 1937 καί αὐτή ἡ ᾿Αποστολική Διαδοχή πού ἐπιμένουμε καί κάνουν μεγάλη "χαλάστρα" στόν παλαιοημερολογιτικό Οἰκουμενισμό.  Πῶς λοιπόν νά μᾶς τό συγχωρήσουν καί πὼς νά μή μετέλθουν κάθε μέσον πρός συκοφάντησιν καί φίμωσίν μας;...(Περί τοῦ θεολογικοῦ Διαλόγου μετά τῶν Φλωρινικῶν βλέπ. εἰς τήν "Ο.Π." στήν στήλη: "᾿Επί ἐνός ἀτυχοῦς δημοσιεύματος", τεύχη 110-112).
Καί ὁ Νεοημερολογιτισμός μέ τήν προϋπόθεσιν, ὅτι Φλωριναῖοι καί "Ματθαιϊκοί" ἔχουν τήν "᾿Αποστολικήν Διαδοχήν" ἀπό τήν Σύνοδο τῆς Ρωσικῆς ᾿Εκκλησίας τῆς Διασπορᾶς, δέχεται τήν ἀναγνώρισιν τοῦ Κλήρου ἀμφοτέρων, καί ἐργάζεται διά νά ξεπεραστοῦν κάποιες δυσκολίες, ὥστε μέσα ἀπό ἕνα "κλῖμα Διαλόγου ἐπανένταξης" πού ἔχει καλλιεργηθεῖ νά ἐπιτευχθῇ ἡ ὑπαγωγή των εἰς τόν Νεοημερολογιτισμόν, διατηρώντας ὅσο παλαιό ἡμερολόγιο ἐπιθυμοῦν..
 ᾿Ιδού μία μόνο πρόσφατη μαρτυρία:
"Προσέγγιση μέ τούς Παλαιοημερολογίτας ἐπιδιώκει ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος (κ. Χριστόδουλος).
Τό ζήτημα τῆς προσέγγισης μέ τούς χριστιανούς πού ἀκολουθοῦν τό Παλαιό ῾Ημερολόγιο συζητήθηκε στήν ῾Ιερά Σύνοδο ἐκτός ἡμερησίας διατάξεως καί ἐξ᾿ ἀφορμῆς διαλόγου  πού ἀφοροῦσε τήν ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα ᾿Ιωάννη - Παύλου τοῦ Β' στήν ᾿Αθήνα.
Σύμφωνα μέ πληροφορίες ἀνατέθηκε στόν Μητροπολίτη Θηβῶν ῾Ιερώνυμο νά ἐρευνήσει κατά πόσον εἶναι δυνατή ἠ προσέγγιση μέ τίς ὁμάδες αὐτές.  Στήν ἐκτενῆ συζήτησι τῶν Συνοδικῶν ᾿Αρχιερέων ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος φέρεται νά τάχθηκε ὑπέρ τῆς προσέγγισης.
Μαζί του συμφώνησαν οἱ περισσότεροι ᾿Αρχιερεῖς, ἐνῶ δύο Μητροπολῖτες οἱ κερκύρας Τιμόθεος καί ᾿Αέξανδρουπόλεως ῎Ανθιμος ἐξέφρασαν ἀμφιβολίες κατά πόσον οἱ Κληρικοί τῶν ὁμάδων αὐτῶν ἔχουν ἱεροσύνη καί ἀποστολική διαδοχή...
Λέγεται πώς ἤδη σέ δύο συγκεκριμένες ὁμάδες Παλαιοημερολογιτῶν ἔχει καλλιεργηθεῖ ἤδη κλῖμα διαλόγου καί ἐπανένταξης, ἀλλά τό ὅλο ἐπιχείρημα παρουσιάζεται ἀρκετά δύσκολο.
᾿Αξίζει νά σημειωθεῖ πώς ἐνδιαφέρον γιά προσέγγιση μέ τούς ἀκολουθοῦντας τό ᾿Ιουλιανό ἡμερολόγιο εἶχε ἐπιδείξει παλαιότερα καί τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, τό ὁποῖο εἶχε στείλει καί ἔγγραφο πρός τήν ᾿Εκκλησία τῆς ῾Ελλάδος". (Στῦλος ᾿Ορθοδοξίας, Σεπτέμβριος 2001, σελ. 23).
 
Λίγο νεωρίτερα ὁ κ. Χριστόδουλος, ἔκανε λόγο διά "γενική ἐκστρατεία γιά ἐνσωμάτω ση (τῶν παλαιοημερολογιτῶν) στήν κανονική ᾿Εκκλησία", δηλαδή στόν Νεοημερολογιτισμόν.[9]  Τά ἐνεργούμενα λοιπόν ὑπό ἡμετέρων, καθώς καί  λεγόμενα ὑπό τῶν Φλωρινικῶν καί τῶν Νεοημερολογιτῶν ἀποκαλύπτουν πολλά. Αὐτά ἀκριβῶς καταγγέλλουμε, καθώς καί τήν ἀδράνειά μας,  καί σεῖς μᾶς χαρακτηρίζετε ὡς "συκοφάντας" καί "ἀσεβεῖς", καί  γράφετε, ὅτι δέν σᾶς ἐνδιαφέρουν ὅλα αὐτ. ῞Οτι τό ἀπαλλακτικό σας Βούλευμα, ἀφορᾶ μόνον τούς δικαστάς καί ὄχι τήν ᾿Αρχιερωσύνη σας; Μά σοβαρολογεῖτε, Δέσποτα. Καί μή μᾶς εἴπητε, ὅτι δῆθεν δέν κρίνονται αἱ δικαστικαί ἀποφάσεις, διότι ἡ ῾Ομολογία τῆς Πίστεως εἰς τοιαύτας περιπτώσεις δέν ἀποτελεῖ κρίσιν, ἀλλά εἶναι πάνω καί ἀπό δικαστάς καί ἀπό δικαστήρια.
 
 
Δέν μπορεῖτε, λοιπόν, Σεβασμιώτατε, νά γράφετε εἰς τήν ἐπιστολήν σας:"᾿Εγώ καυχῶμαι ἐν Κυρίῳ διά τήν πίστιν καί ῾Ομολογίαν μου, δι᾿ ὅσα κατέθεσα ὡς ῾Υπόμνημα - ᾿Απολογία καί ἔχω εὐθύνην μόνον δι᾿ αὐτά. Τό τί γράφουν οἱ δικαστές εἶναι εὐθύνη τῶν Δικαστῶν.[10]  Καί βεβαίως τό τί πιστεύω, ἡ ὁμολογία, τό φρόνημά μου εἶναι ὅ,τι ἐκφράζω ἐγώ προφορικῶς ἤ γραπτῶς καί ὅ,τι ὑπογράφω ὡς μέλος τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου.  ᾿Αλλοίμονον ἄν περίμενα ἀπό τά Δικαστήρια, τά ὁποῖα ἀναγνωρίζουν ὡς μόνην ἀληθινήν ᾿Εκκλησίαν τόν Νεοημερολογιτισμόν - Οἰκουμενισμόν καί πολλές φορές ἴσως ἐπηρεάζονται ἤ κατευθύνονται ἀπό αὐτόν  καί νά ἀποδείξουν ἤ ἐπιβεβαιώσουν τήν πίστι καί τήν ὁμολογίαν μου".
Δέν καλύπτεσθε μέ ὅλα αὐτά, Σεβασμιώτατε, τά ὁποῖα καίτοι ἐν τισι εἶναι ἀληθῆ, ὅμως πρέπει νά γίνῃ ἀπολύτως  σαφές, ὅτι ἀσφαλῶς καί δέν περιμένουμε ἀπό τά δικαστήρια νά κηρύξουν τήν ῾Ομολογίαν μας κλπ., ἀλλά ὅταν αὐτά τήν βλασφημοῦν, ὀφείλουμε, παρά τόν σεβασμόν πρός τάς δικαστικάς ἀρχάς, νά ὁμολογοῦμε τήν ἀλήθεια τῆς Πίστεως, τήν ὁποίαν αὐτά διαστρέφουν καί βλασφημοῦν. Δέν εἶναι ὑπό τήν ἔννοιαν αὐτήν ἡ δικαιοσύνη "μπαμπούλας", ἀλλά ἐλέγχεται κάθε βλασφημία, κάθε ἱστορική ἀναλήθεια, ἔστω καί ἄν αὐτή ἐξέρχεται καί ἀπό τό ᾿Ανώτατο Δικαστήριο τοῦ Κράτους ἤ τό "Διεθνές".  Δέν ἀποτελεῖ ἀσέβειαν ἡ ῾Ομολογία τῆς Πίστεώς μας, καί ἐν προκειμένῳ τῆς ᾿Εκκλησιολογίας καί τῆς ᾿Αποστολικῆς μας Διαδοχῆς.
᾿Εάν ἕνα βούλευμα μία δικαστική ἀπόφασις ἔλεγε, ὅτι "τό συμβόλαιον μέ τό ὁποῖον ἔχετε τό οἰκημα πού μένετε εἶναι ἄκυρον" καί σᾶς ἔβγαζε ἔξω, θά λέγατε τό ἴδιο; Θά λέγατε ὅτι δέν σᾶς ἐνδιαφέρει τί λέγει ἡ δικαστική ἀπόφασις διά τό σπίτι σας;  Φαντασθεῖτε νά λέγαμε, ὅτι δέν μᾶς ἐνδιαφέρει τί ἔλεγε ἡ δικαστική ἀπόφασις τοῦ 1996, βάσει τῆς ὁποίας ἐξωρίζετο ἀπό τήν Μονή ὁ Μακαριώτατος ὡς δῆθεν "καθηρημένος" ἀπό τούς "πέντε"! Διατί τότε μᾶς ἀπησχόλησε καί ὀρθῶς ξεσηκώσαμε τόν κόσμο καί τρέξαμε καί ἀνατρέψαμε ἐκείνην τήν δικαστικήν ἀπόφασιν; Καί γιατί ὅταν οἱ ἀποφάσεις "ἐξορίζουν" (ὑβρίζουν, ἀμφισβητοῦν, βλασφημοῦν) τήν ᾿Εκκλησιολογία καί τήν ᾿Αποστολική Διαδοχή ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ;
Καί πάλιν ἐρωτῶ. Θά ἐδέχεσθε ἕνα παρόμοιο Βούλευμα πού θά ἔλεγε..ὅτι σεῖς ὁ Μητροπολίτης κ. Νικόλαος "ἐκλέψατε" (συγγνώμη διά τό ὑποθετικόν παράδειγμα), ἀλλά ἐπειδή ἐπιστρέψατε τό κλοπιμαῖον, ἀπαλάσσεσθε; Θά ἐδέχετο ὁ οἱοσδήποτε νά τόν παρουσίαζε ἕνα παρόμοιο βούλευμα ὡς ἕνα "μετανοημένο κλέπτη;"  Θά ἐδέχετο κάποιος μίαν ἀπόφασιν, ὅτι ἐπόρνευσε (ἐνῶ δέν ἐπόρνευσε), ἀλλά ἀπαλάσσεται, διότι μετενόησε καί  ἐζήτησε συγγνώμην; Θά ἐδέχετο κανείς διά τῆς σιωπῆς του ἕνα τέτοιο "᾿Απαλλακτικό Βούλευμα", δηλαδή νά χαρακτηρίζεται ὡς ἕνας μετανοημένος "πόρνος", ἐνῶ δέν ἐπόρνευσε;
῎Ισως νά θιγώμεθα καί γιά τήν ἀπλῆ ὑπόθεσι πού κάμνουμε. ῞Ομως δέν ἐθίγητε ἠ Σεβασμιότης σας, διά θέματα Πίστεως,  δέν θιγόμεθα ὅλοι, ὅταν τό ᾿Απαλλακτικόν σας Βούλευμα, λέγει ὅτι ἀνήκουμε σέ μιά "δεύτερη" ᾿Εκκλησία, πού "ἵδρυσε ὁ Βρεσθένης τό 1937, διότι διεφώνησε μέ τούς ἄλλους ᾿Αρχιερεῖς", ἤ ὅτι αἱ χειροτονίαι τοῦ 1935 καί τοῦ 1948 ἦσαν παράνομοι καί ἄκυροι, καί ἔγιναν ἔγκυροι καί νόμιμοι τό 1971! ῎Αν δέν σᾶς ἐνδιαφέρουν αὐτά λυπᾶμαι, διότι ἐγείρονται μείζονα θέματα Πίστεως, διότι εἰς τήν περίπτωσίν σας ἐπεχειρήθη "κλοπή" καί "ἐκπόρνευσις" τῆς Πίστεως, τῆς ῾Ομολογίας, τῆς ᾿Εκκλησιολογίας, τῆς ᾿Αποστολικῆς μας Διαδοχῆς, καί...ΣΙΩΠΟΥΜΕ!. Καί ὄχι μόνο σιωποῦμε, ἀλλά καί θέλουμε νά φιμώσουμε κατά τόν χειρότερο τρόπο, ὅποιον μᾶς ἐνοχλεῖ μέ τάς ἐλεγκτικάς του παρεμβάσεις.
Σεβασμιώτατε οἱ διῶκτες ἔλεγαν εἰς τούς μάρτυρας "μή θυσιάζετε, μόνον νά γράψουμε ὅτι ἐθυσιάσατε καί θά εἶσθε ἐλεύθεροι". Οἱ μάρτυρες ὄχι μόνον ἠρνοῦντο νά θυσιάσουν ἤ νά ὑπογράψουν, ὅτι δῆθεν ἐθυσίασαν, ἀλλά ἠρνοῦντο καί νά εἰσέλθουν εἰς τόν ναόν τῶν εἰδώλων, καίτοι αὐτό τό γεγονός, χωρίς κἄν νά θυσιάσουν, τούς ἐχάριζε τήν ἐλευθερία καί τήν ζωή.  Οἱ μάρτυρες ὅμως ἔλεγαν ΟΧΙ, καί κατεδικάζοντο καί ἀνεδεικνύοντο μάρτυρες Χριστοῦ καί τῆς ᾿Εκκλησίας Του. Μήπως, Σεβασμιώτατε, καί τότε, τό 1976, καί σήμερα δέν ἀπαντᾶμε εἰς τάς βλασφημίας, διά νά μή διωχθῶμεν; Τί συμβαίνει, εἴμεθα Δειλοί, ᾿Ολιγόπιστοι ἤ ἀλλοτριωθέντες δέν θέλουν ὡρισμένοι νά χαλάσουν τά σχέδια τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μέ τά ὁποῖα "ἤδη καλλιεργεῖται κλῖμα διαλόγου καί ἐπανένταξης" εἰς τόν Νεοημερολογιτισμόν, "δύο ὁμάδων παλαιοημερολογιτῶν";  Παρακαλῶ νά μᾶς ἀπασχολήσῃ σοβαρά καί ἐκτενῶς τό θέμα.
Κλείνοντας αὐτή τήν παράγραφο θά ἤθελα νά σᾶς πῶ μιά ταπεινή σκέψι καί ἄν θέλετε ἀκοῦστέ την. ᾿Εάν πράγματι, Σεβασμιώτατε, ἡ ἐν ἔτει 1976 σιωπή σας διά τό ᾿Απαλλακτικό σας Βούλευμα δέν ἦτο σκόπιμος, ὅπως καί θέλομεν νά τό πιστεύωμεν, ἀλλά ἁπλῶς ὠφείλετο στό ὅτι δέν εἴχατε συνειδητοποιήσει τήν σημασία του, διατί καί σήμερα κωλύετε τήν Συνοδική καταδίκη του, ταυτόχρονα δέ καί νεωτέρων Δικαστικῶν ἀποφάσεων. Διατί γενικώτερα ἀντιδρᾶτε, ὅταν ἀποκαλύπτομεν τόν ἀπό τήν δεκαετίαν τοῦ 1970 καί ἐντεῦθεν ὑπαρκτοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ;
 
 
᾿Επίσης εἰς τήν ἐπιστολήν σας μᾶς ἐρωτᾶτε, τί κάναμε ἐμεῖς καί διά τίς σημερινές δικαστικές ἀποφάσεις, τίς ὁποῖες θεωροῦμε, ὅτι εἶναι ὅμοιες ἤ καί χειρότερες τοῦ ἀπαλλακτικοῦ Βουλεύματος. Καί ἡμεῖς ἐκφράζομεν τήν ἀπορίαν μας: "Σύ μόνος παροικεῖς ἐν ῾Ιερουσαλήμ, Σεβασμιώτατε, καί οὔκ οἶδας τά γενόμενα ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις;" Μά δέν βλέπετε, Σεβασμιώτατε, ὅτι αὐτός ἀκριβῶς εἶναι ὁ λόγος πού "δέν ἔμεινε λίθος ἐπί λίθον" ἀπό τούς μ. Μάξιμον καί Δ. Κάτσουρα κλπ. πού διαχειρίζονται τίς σύγχρονες δικαστικές ὑποθέσεις, καί τάς ἀποσιωποῦν μέ κάθε ἐπιμέλεια, διότι εἶναι ἴδιες πρός τό ᾿Απαλλλακτικόν σας Βούλευμα, καί ἐν ἄλλοις χειρότεραι; Προτίμησαν νά μή μείνῃ τίποτα ὄρθιο, οὔτε εἰς τόν ΙΦΣΚΑΕ, οὔτε είς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, προκειμένου νά μήν ἔλθουν καί αὐταί εἰς τό φῶς καί ἐπιληφθῇ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος καί προβεῖ  εἰς ῾Ομολογίαν καί χαλάσουν τά σχέδια τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ πού προωθεῖται καί μέσα ἀπό αὐτάς.
Δι᾿ αὐτό ἔγινε ὅλος αὐτός ὁ σάλος, καί διωκόμεθα μέ ληστρικάς παρασυνοδικάς ἀποφάσεις, καί συκοφαντούμεθα καί μέ αὐτή τήν ἐπιστολή σας. Δυστυχῶς καί μέ αὐτάς τάς μετά τό 1995 δικαστικάς ἀποφάσεις βλασφημεῖται καί ἡ ᾿Εκκλησία καί ἡ ᾿Αποστολική Διαδοχή. Εἶναι καί αὐτές οἱ ἀποφάσεις ἔργα τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ καί τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καί πρέπει νά διερωτηθῆτε μήπως καί Σεῖς παρασυρόμενος (;) τόν ὑπηρετεῖτε μέ αὐτές τίς ἀντιδράσεις.
᾿Ιδού ἡ ἐρώτησίς σας, Σεβασμιώτατε:  "Τί κάνατε σεῖς διά τίς σημερινές Δικαστικές ἀποφάσεις.  Τίς καταγγείλατε εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον,.. κάνατε κάποια σχετική πρότασι ἤ εἰσήγησι εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον καί...σᾶς τήν ἀπορρίψαμε;". ῾῾Η ἐρώτησίς σας, εἶναι ἰδιαιτέρως προκλητική, διότι γνωρίζετε πολύ καλά πόσους ἀγῶνες κάναμε καί κάμνουμε δι᾿ αὐτές τίς σύγχρονες δικαστικές ἀποφάσεις, ὅμως παρά ταῦτα θά σᾶς ἀπαντήσωμεν μέ ἀγάπη καί μέ ἀληθῆ στοιχεῖα.
Πρίν ὅμως ἀπαντήσωμεν, θά κάνουμε καί ἡμεῖς μίαν ἁπλῆν ἐρώτησιν: "Τί κάνατε σεῖς Σεβασμιώτατε, ὅταν ἐπί τρία χρόνια σᾶς ἀποστέλλομεν ἐπιστολάς - ῾Υπομνήματα - ῎Εγγραφα (ἀπευθυνόμενα πρός τήν ῾Ιερά Σύνοδο καί κοινοποιούμενα καί πρός ἐσᾶς) μέ τά ὁποῖα καταγγέλομεν ὅτι τό παρασυνοδικόν κατεστημένον δέν ἀφήνει νά ἔλθουν αὐτές οἱ σημερινές δικαστικές ἀποφάσεις εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον;".
Τί ἔχετε νά ἀπαντήσετε , Σεβασμιώτατε ἀδελφέ, ἐκτός τοῦ ὅτι ὄχι μόνον δέν κάνατε τίποτε, ἀλλά δυστυχῶς παρασύρεσθε καί ἀπό τούς μ. Μάξιμο καί τόν κ. Δ.  Κάτσουρα, καί δέν ἀφήνετε νά ἔλθουν αὐτές οἱ δικαστικές ἀποφάσεις εἰς τήν Σύνοδο; Τί ἄλλο ἀπό τό ὅτι "συνωμοτήσατε" καί "μᾶς πετάξατε ἔξω" καί ἀπό τό Διοικητικό Συμβούλιο, νομίζοντας ὅτι ἔτσι θά μᾶς φιμώσετε, καί εἰς τήν συνέχεια καί ἀπό τήν ᾿Αρχιγραμματεία μέ ληστρικές, ἀντικανονικές, ἄκυρες καί ἀπαράδεκτες ἀποφάσεις. Μέσα σ᾿ αὐτό τό γενικό πλαίσιο ἔφθασε μετά τόν Σεβ/το Διαυλείας καί ὁ Μακαριώτατος (κατά τήν ᾿Ενδημοῦσαν τῆς 19-10-2001), νά μᾶς εἴπῃ "νευριασμένος": "Γιά ποιά θέματα συζητᾶς, αὐτά ἔχουν πάει στό ᾿Αρχεῖο. Τό μόνον θέμα εἶναι νά ἀνακαλέσῃς".  ᾿Ενῶ στήν ῾Ιεραρχία τῆς 2-11-01, πρωτοστατούσης τῆς Σεβασμιότητός σας, "καταδικάσατε"[11] τίς ἐπιστολές μου καί μοῦ ἀποδώσατε "μομφή", διότι γράφω καί διαμαρτύρομαι δι᾿ αὐτήν τήν ἀδράνειά μας. "Καταδικάσατε"[12] καί τό δῆθεν "ἀμάρτυρον", ὅπως ἔδωσε "ἐντολήν" ὁ κ. Καλλίνικος καί ὁ κ. ᾿Αθαν.  Σακαρέλλος, φθάσατε μάλιστα ἐν Συνόδῳ νά ἐπικαλεσθῆτε τά "ἐπιχειρήματα" τοῦ κ. Καλλινίκου, πράγμα τό ὁποῖον μέ ἀνάγκασε νά σᾶς παρακαλέσω νά μή ἀποκαλύπτετε τόσο τήν ἐξάρτησίν σας ἀπ᾿ αὐτόν.
᾿Αλλά ἀπ᾿ ὅ,τι ἀντελήφθην, τινές ᾿Αρχιερεῖς εἶχον στά χέρια των τό τελευταῖο τεῦχος τῆς "Φωνῆς τῆς ᾿Ορθοδοξίας" ὅπου δημοσιεύεται τό τελευταῖο παραπλανητικόν καί διαστρεβλωτικόν ἄρθρον τοῦ ἐν λόγω Φλωριναίου "᾿Επισκόπου". Καί νομίζετε, Σεβασμιώτατε, ὅτι μέ ἱεροεξεταστικές καί μεσαιωνικές μεθοδεύσεις μπορεῖτε νά φιμώσετε τήν ἀλήθεια. ῎Οχι, Σεβασμιώτατε, ὅσο προσπαθεῖτε νά τήν φιμώσετε, τόσον αὐτή ἐκδικῆται. Πρέπει κάποτε νά τό καταλάβετε καί μάλιστα πρίν εἶναι πολύ ἀργά. .
 
 
᾿Εφ᾿ ὅσον λοιπόν μᾶς ἐρωτᾶτε "τί κάναμε", παρ᾿ ὅτι τό γνωρίζετε πολύ καλά, παραθέτομεν ἐνδεικτικῶς τί συγκεκριμένα ἐκάναμε διά τάς συγχρόνους δικαστικάς ἀποφάσεις, διά νά γνωρίζουν καί ὅλοι ὅσοι θά διαβάσουν αὐτό τό κείμενόν μας καί προηγουμένως ἐδιάβασαν τό ἰδικόν σας.
 
1) Μέ τό ἱστορικόν ῎Εγγραφόν μας Α.Π. 162 (14-11-2000) σᾶς ἐνημερώσαμε πλήρως, ὅτι μετά ἀπό ἐπανειλημμένας προφορικάς αἰτήσεις κατά τό 1998 καί 1999 νά ἔλθουν αἱ δικαστικαί ἀποφάσεις εἰς τό Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ καί τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, τό θέμα, τό ἐφέραμε καί εἰς τήν Γενικήν Συνέλευσιν τοῦ ΙΦΣΚΑΕ ἡ ὁποία συνεκλήθη τήν 8/21-12-1999. Κατ᾿ αὐτήν  προεκαλέσαμεν ἐκ μέρους τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως τήν κάτωθι ἀπόφασιν:
"Νά δοθῇ ἐντολή ὑπό τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ εἰς τήν ᾿Επιτροπήν, ἡ ὁποία χειρίζεται τάς μετά τό 1995 δικαστικάς ὑποθέσεις, νά προσκομίσῃ,  ἐντός καθωρισμένου χρόνου, εἰς τά Γραφεῖα τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί τοῦ Συνδέσμου, ὅλας τάς δικογραφίας καί τάς ἤδη ἐκδοθείσας ἀποφάσεις ἐπί τῶν μέχρι σήμερον Δικαστικῶν ὑποθέσεων, καί νά ὑποβάλῃ σχετικήν ῎Εκθεσιν - ᾿Ενημέρωσιν εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς ῾Ιεραρχίας, παρόντος καί τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ". Κατά τήν ἐν λόγῳ ἀπόφασιν,  τοῦτο θά ἔδει νά εἶχε πραγματοποιηθεῖ τό ἀργότερον κατά τήν συνεδρίασιν τῆς Ι.Σ. τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς 17 καί 18 Μαίου 2000, κατά τήν ὁποίαν ὅμως οὐδέν σχετικόν ἔλαβε χώραν, οὔτε καί μέχρι σήμερον[13]. Δυστυχῶς, διά νά μή ἐκτελεσθῇ ἡ ἀπόφασις αὐτή, ὁ Μακαριώτατος δέν συνεκάλεσε ἐπί ἕν ἔτος τό Διοικητικόν Συμβούλιον εἰς τό ὁποῖον συμμετείχαμε μετά τοῦ κ. Γκουτζίδη καί τοῦ π. ᾿Αμφιλοχίου. [14]
 
2) Διά τό θέμα αὐτό σᾶς ἐνημερώσαμε ἐγγράφως μέ τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 161/5/18-11-2000 προηγούμενον ἔγγραφόν μας πρός τόν Μακαριώτατον, ὅπου εἰς τήν σελίδα 5 ἐγράφομεν: "Νά δοθῇ ἐντολή εἰς τόν μ. Μάξιμον νά προσκομίσῃ τούς φακέλλους μέ τάς δικογραφίας καί τάς δικαστικάς ἀποφάσεις ὅλων τῶν δικαστηρίων, χωρίς νά προβληθῇ καμμία ἀπό τίς γνωστές κωλυσιεργίες - προφάσεις, διότι ὁ μ. Μάξιμος, καί κατά τήν ίδίαν σας ὁμολογίαν, εἶναι ὁ ἀποκλειστικός ὑπεύθυνος διά τάς δικαστικάς ὑποθέσεις. Νά γίνῃ, ὅπως ἀκριβῶς ἀπεφάσισεν ἡ Γενική Συνέλευσις τοῦ ΙΦΣΚΑΕ τῆς 8/21-12-99, καί ἡ ὁποία ὁρίζει νά ἐνημερωθῇ ἐπαρκῶς ἡ ῾Ιερά Σύνοδος καί τό Δ.Σ. ἐπί τῶν δικαστικῶν ἀποφάσεων, προκειμένου νά ἀξιολογηθοῦν αὗται καί ἑρμηνευθοῦν δεόντως. ᾿Επιμένομεν, διότι καθ᾿ ἡμᾶς, αἱ δικαστικαί ἀποφάσεις εἶναι ἰδιαίτερα ἀποκαλυπτικαί ἐπί πολλῶν σοβαρῶν πραγμάτων πού συντελοῦνται κατά τῆς ᾿Εκκλησίας". (Βλ. " ᾿Επείγ. Πληροφ. - ᾿Αναφορά", σελ. 18).
 ῾Ο λόγος διά τόν ὁποῖον ἐζητήθη καί θά ἔπρεπε νά εἶχε γίνει πρό πολλοῦ αὐτή ἡ ἐνημέρωσις ἐπί τῶν δικαστικῶν ὑποθέσεων εἶναι ἰδιαίτερα σημαντικός, ἄν ληφθῇ ὑπ᾿ ὄψιν ὅτι μέσα ἀπό τάς Δικαστικάς ὑποθέσεις προκύπτει, (πιστεύομεν ὄχι τυχαίως), μία σύμπτωσις ἐπί τῶν διατυπωθεισῶν θέσεων, αἱ ὁποῖαι κυριολεκτικά ἑτοιμάζουν τό ἔδαφος διά τήν ἐπί ἴσοις ὅροις ἕνωσιν (= προδοσίαν) μετά τῶν πέντε, ὅπως καί μετά τῶν Φλωρινικῶν...........
 
3) ᾿Επίσης εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 162/14/11/2000 "ΕΠΕΙΓΟΥΣΑΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΙΝ ΑΝΑΦΟΡΑΝ" πού σᾶς ἐκοινοποιήσαμε καί διά τήν ὁποίαν ἐδιώχθημεν καί ἀπεκλείσθημεν ἐκ τοῦ Δ.Σ., εἰς τήν σελίδα 4 ἐνημερώναμε καί καταγγέλλαμε:
"῾Ιδιαίτερα σημαντικός λόγος, διά τόν ὁποῖον, καθ᾿ ἡμᾶς,  δέν συνεκλήθη τό Δ.Σ . ἦτο νά μή δοθῇ ἐντολή νά φέρῃ ὁ μοναχός Μάξιμος τό ᾿Αρχεῖον τῶν δικαστικῶν ὑποθέσεων, νά μή ἐνημερωθῇ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος καί τό Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ, τό ὁποῖον, σύμφωνα μέ τήν ἀπόφασι τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως τῆς 8/21-12-99, θά παρίσταται εἰς τήν ἰδίαν ῾Ιεράν Σύνοδον. Καί πάλιν τονίζομεν, διότι ἔχει ἰδιαιτέραν σημασίαν, ὅτι καί κατά τόν Μακαρ. Πρόεδρον, τάς δικαστικάς ὑποθέσεις, αἱ ὁποῖαι σαφῶς δέν ἀφοροῦν μόνον τήν ῾Ιεράν Μονήν, ἀλλά πρώτιστα τήν ᾿Εκκλησίαν, τάς χειρίζεται ἀποκλειστικῶς ὁ μ. Μάξιμος μέ τάς κατά σάρκα ἀδελφάς του καί τόν κ. Δ. Κάτσουρα. ῾Ο μ. Μάξιμος διαχειρίζεται τά πάντα μόνος του, ἤτοι ἐκτιμᾶ τάς διαφόρους ὑποθέσεις, ὁρίζει Δικηγόρους, ἔρχεται εἰς ἐπαφήν μέ αὐτούς, πληρώνει, ἐγκρίνει τάς ἐνεργείας των, καί τά δικόγραφα, "ἀξιολογεῖ" τάς ἀποφάσεις τῶν δικαστηρίων κλπ, μέ ἰδιαιτέραν ἐπιμέλειαν, ὥστε νά μή πληροφορῆται τίποτε οὐδείς ἄλλος. ᾿Επίσης ὁ ἴδιος, κατ᾿ ἀποκλειστικότητα, ἔρχεται εἰς ἐπαφήν καί μέ Πανεπιστημιακούς Καθηγητάς, προκειμένου νά ἐκδοθοῦν εἰδικαί Γνωμοδοτήσεις ἀπό ἁρμοδίους καί ὑπευθύνους ἐπί θεμάτων Κανονικῆς τάξεως καί ᾿Εκκλησιαστικοῦ Δικαίου.
Κατά τόν μ. Μάξιμον, λόγῳ τῶν λεπτῶν ὑποθέσεων καί χειρισμῶν, πού ὁ ἴδιος ἐπιλέγει καί ἀξιολογεῖ, δέν πρέπει νά γνωρίζῃ κανείς τίποτα περί αὐτῶν, οὔτε ἀκόμη καί ἡ ῾Ιερά Σύνοδος(!!!), διότι οἱ ᾿Αρχιερεῖς δέν εἶναι σέ θέσιν, ἀλλ᾿ οὔτε καί πρέπει νά παρακολουθήσουν τούς λεπτούς εἰδικούς χειρισμούς τοῦ μον. Μαξίμου. ῾Ο δέ ᾿Επίσκοπος Κήρυκος, ὁ ὁποῖος ἄν καί εἶναι Πρόεδρος τῆς ᾿Επιτροπῆς, διά τά θέματα τῶν δικαστηρίων: "Δέν πρέπει νά ἐνημερώνεται, διότι δέν εἶναι ἐχέμυθος", ὅπως εἶπε ἐπανειλημμένως ὁ ἴδιος εἰς τόν τρίτον ἐξ ἡμῶν "ἀπολογούμενος", τρόπον τινά,  εἰς τάς παρατηρήσεις πού τοῦ ἐγένοντο, διατί δέν ἐνημερώνει οὐδένα, ἀλλά χειρίζεται αὐστηρῶς προσωπικά μόνος του τάς δικαστικάς ὑποθέσεις, καί πρός τί αὐτή ἡ "μυστικοπάθειά" του. Κατά δέ τόν Μακαριώτατον "....εἶναι πολλά μυστικά, καί μόνον ἡ Μονή - ῾Ηγουμενοσυμβούλιον ἤ ὁ Πνευματικός αὐτῆς, πού γνωρίζει τά μυστικά της, ἔχει τό δικαίωμα νά τά δημοσιεύσῃ καί ὄχι ὁ Μεσογαίας...μήπως (σ.σ. ὁ Μεσογαίας) ἔχει τίς σκέψεις τοῦ πρώην ᾿Αττικῆς...Τό ἔργον αὐτό[15] θά τό δείξω  εἰς τούς ἄλλους θεολόγους καί ὅ,τι ἀποφασίσετε θά εἶμαι καί ἐγώ σύμφωνος". (᾿Απόψεις τοῦ Μακαριωτάτου, 20 Σεπτ.1997, ὅτε ἐξεδόθη "δόγμα" παρά τοῦ περιβάλλοντος του καί νά μή ἐκδοθῇ τό βιβλίον "ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΜΕΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΜΕΝ...", διότι ἀφεώρα καί δικαστικάς ὑποθέσεις, ἀλλά καί διότι ἀπεκάλυπτε καί κατήγγειλε τά "σκοτεινά ἔργα" τοῦ πρώην ᾿Αττικῆς καί τό εὐρύτερον κίνημα τῶν πέντε )[16].
Αὐτά ἀπό μακροῦ μᾶς ἀνησύχησαν καί ἤδη ἀπό δύο ἐτῶν περίπου ζητοῦμε νά ὑπάρξῃ διαφάνεια, δηλαδή νά ἐνημερωθῇ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος καί τό Δ.Σ. καί νά ἑρμηνευθοῦν αἱ μέχρι καί  σήμερον δικαστικαί  ἀποφάσεις, διότι μέσα ἀπό αὐτές τίς ἀποφάσεις, καί μέσα ἀπό τά σκεπτικά των, ἀπό τίς νομολογίες καί τά διατακτικά, ἀποκαλύπτεται μία πραγματικότης, ἡ ὁποία ἀφορᾶ ἄμεσα τήν ᾿Εκκλησία, καί ὄχι μόνον τήν ἱστορικήν ῾Ιεράν Μονήν, ὅπως ἰσχυρίζονται αὐτοί πού θέλουν νά εἶναι ὁ χειρισμός ἀποκλειστικά προσωπική των ὑπόθεσις.
Διά νά κατανοηθῇ, ὅμως, ἡ σοβαρότητος τοῦ θέματος τῶν δικαστικῶν ὑποθέσεων, ἀναφέρομεν ἐνδεικτικῶς τά κύρια σημεῖα ἐκ τοῦ σκεπτικοῦ μιᾶς μόνον δικαστικῆς ἀποφάσεως, αὐτῆς τοῦ ΠΟΛΥΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ Λαρίσης,  ὑπ᾿ ἀριθμ. 28/2000, εἰς τήν ὁποίαν σημειώνονται τά κάτωθι:
- "Οἱ φερόμενοι, ὡς καθαιρεθέντες ὑπό τῶν πέντε Μακαρ. ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Ανδρέας, Πειραιῶς Νικόλαος καί ᾿Αργολίδος Παχώμιος διατηροῦν τόν τίτλο καί τόν θρόνον τους καί δικαιοῦνται νά συμμετέχουν στήν ῾Ιερά Σύνοδο (᾿Εφ. Θεσ. 1938/1948, ᾿Αρμ. 1998, 1175" (σελ. 7β καί 8α τῆς ἀποφάσεως).
- "...για αὐτό καί ἡ ἐν λόγῳ ἀπόφασις τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῶν Γ.Ο.Χ. (σ.σ. τῆς Κανονικῆς καί ᾿Ορθοδόξου ῾Ιερᾶς Συνόδου κατά τῶν πέντε περί ἀργίας καί ἐκπτώσεως ἐκ τῶν θρόνων των) ἐπειδή δέν ἔχει ληφθεῖ κατά τούς ἄνω ῾Ιερούς Κανόνας δέν εἶναι ἔγκυρη, ἀλλά ἀνυπόστατη καί ἔτσι δέν παράγει κανένα ἔννομο ἀποτέλεσμα. Οἱ φερόμενοι δέ ὡς καθαιρεθέντες μέ αὐτή ἐν λόγῳ πέντε Μητροπολῖτες διατηροῦν τόν τίτλον καί τόν θρόνον τους καί δικαιοῦνται νά συμμετέχουν στήν ῾Ιεράν Σύνοδον" (σελ. 9β τῆς ἀποφάσεως).
- ῾῾Ο Μητροπολίτης Λαρίσης κ. Πανάρετος καί ὅλοι οἱ χειροτονηθέντες Κανονικῶς τό 1995 Μητροπολῖται καί ᾿Επίσκοποι τῆς ᾿Εκκλησίας, κατά τό ἐν λόγῳ δικαστήριον, δέν ἀναγνωρίζονται ὡς ᾿Επίσκοποι, διότι "...δέν εἶναι νόμιμα χειροτονημένος Μητροπολίτης, δεδομένου, ὅτι ὅπως ἐκτίθεται σ᾿ αὐτή χειροτονήθηκε (σ.σ. ἀπό Σύνοδο πού)  δέν συγκροτήθηκε Κανονικά κατά παραδοχήν καί τῆς σχετικῆς ἐνστάσεως τῶν ἐναγομένων ὡς βασίμου" (σελ. 9β τῆς ἀποφάσεως).
Δηλαδή ἄκυροι αἱ ἀποφάσεις καί τῶν πέντε, ἀλλά καί τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, καί ἅπαντες δύνανται νά συμμετάσχουν  εἰς τήν Σύνοδο τῆς ῾Ιεραρχίας, ἀρκεῖ νά τούς καλέσῃ ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος, παράνομοι δέ εἶναι μόνον οἱ νεοχειροτονηθέντες, τούς ὁποίους θά "ἀποκαταστήσῃ" μιά ἑνωμένη Σύνοδος, κατά μαρτυρίαν δέ ᾿Επισκόπου εἰς τούς νεοχειροτονηθέντας  "θά διαβαστῇ καί μία εὐχή ἀπό τούς πέντε"!!!
Κατόπιν μόνον τῶν ἀνωτέρω ἐνδεικτικῶς ἐλαχίστων σημειωθέντων  γίνεται φανερόν, ὅτι αἱ δικαστικαί ἀποφάσεις ἐξισώνουν καί θέτουν εἰς ἴσην μοῖραν τούς πέντε σχισματοαιρετικούς πρός τούς Κανονικούς ᾿Αρχιερεῖς τῆς ᾿Εκκλησίας, ἐν συνδυασμῷ δέ καί μέ ἄλλας πολύ σοβαράς ἀποφάσεις, ὡς τοῦ ᾿Εφετείου ᾿Αθηνῶν καί Θεσσαλονίκης, ὅπως ἐπίσης καί τοῦ Πολυμελοῦς Πρωτοδικείου ᾿Αθηνῶν, καθ᾿ ἡμᾶς, ἔχει ἐγερθῇ σοβαρόν Κανονικόν, ᾿Εκκλησιολογικόν καί Δογματικόν θέμα. Διά τοῦτο ἐζητήσαμεν νά ἐνημερωθῇ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος καί τό Δ.Σ, ὥστε νά εἶχον ἑρμηνευθεῖ καί νά εἶχον ἀξιολογηθεῖ αἱ ἀποφάσεις αὗται, καί νά εἶχον ληφθεῖ τά ἐνδεικνυόμενα μέτρα .
Καθ᾿ ἡμᾶς τά δικαστήρια μέ τέτοιου εἴδους θέσεις ἐτοιμάζουν καί πιέζουν διά τήν ἐπί ἴσοις ὅροις  ἕνωσιν τῶν πέντε μετά τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί γενικώτερα προωθεῖται ὁ παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός, ὁ ὁποῖος προωθεῖ νέον ἑνιαῖον παλαιοημερολογιτικόν ΣΧΗΜΑ προκειμένου νά "ἀναγνωρισθῇ" καί ὑπαχθῆ κατά δόλιον τρόπον εἰς τόν Νεοημερολογιτισμόν - Οἰκουμενισμόν. ᾿Επίσης πρέπει νά ληφθῇ ἰδιαιτέρως ὑπ᾿ ὄψιν καί τό γεγονός, ὅτι ἡ ῾Ιερά Σύνοδος δέν διεξεδίκησεν κανένα ἐκ τῶν ῾Ιερῶν Ναῶν πού ἡρπάγησαν καί κατέχονται ὑπό τῶν πέντε σχισματοαιρετικῶν!!!, παρά τό γεγονός, ὅτι τό θέμα τοῦτο ἐτέθη πολλάκις ἐπί τάπητος. Διατί δέν διεκδικεῖ ἡ ᾿Εκκλησία τούς Ναούς; Καθ᾿ ἡμᾶς, ὑπό τήν ἀπάτην μιᾶς "ἐνώσεως", ἐπίκειται νά ἐκδηλωθῇ ἡ μεγαλυτέρα ΠΡΟΔΟΣΙΑ, τήν ὁποίαν ὁ νεοημερολογιτισμός ἐπεδίωξεν ἀπό τό 1924, καί δέν τήν ἐπέτυχεν...."
(᾿Επείγουσα Πληροφόρησις - ᾿Αναφορά, ΑΠ. 162/14-11-2000, σελ. 4-6)
 
4) ᾿Επίσης σᾶς ἐγνωρίσαμεν, ὅτι κατά τήν συνεδρίασιν τοῦ Δ.Σ. τῆς 30-10-2000 ἀπεφασίσθη: "Νά σταλῇ ἔγγραφον εἰς τόν μ. Μάξιμον καί κ. Δ. Κάτσουραν νά προσκομίσουν εἰς τά Γραφεῖα τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί τοῦ ΙΦΣΚΑΕ ὅλας τάς δικογραφίας καί ἀποφάσεις τῶν δικαστηρίων καί νά ἐνημερώσουν σχετικῶς τήν Ι.Σ. καί τό Δ.Σ., ὅπως ἀπεφάσισεν ἡ Γ.Σ. τῆς 8/21-12-99 εἰς τήν ἀμέσως πρώτην συγκληθησομένην Σύνοδον τῆς ῾Ιεραρχίας". (Αὐτόθι σελ. 9).
 
5) ᾿Επίσης σᾶς ἐγνωρίσαμε ὅτι κατά τήν συνεδρίασιν τοῦ Δ.Σ. τῆς 9-11-2000(ν.ἡ.): "Πρίν ἀρχίσῃ ἡ συνεδρίασις, ἀλλά καί κατά τήν διάρκεια τῆς συνεδριάσεως, ἔγινεν ἀναφορά ἐπί τῆς ὑπ᾿ ἀριθ. 28/2000 Δικαστικῆς ἀποφάσεως τοῦ Πολυμελοῦς Πρωτοδικείου Λαρίσης καί ἐτονίσθη πάλιν ἡ σημασία τῶν ἀποφάσεων ὅλων τῶν Δικαστηρίων πού ἔλαβον χώραν μέχρι σήμερον..." καί ὅτι κατά τήν ἰδίαν συνεδρίασιν τοῦ Δ.Σ: ""᾿Επανῆλθε τό θέμα τῶν δικαστηρίων, διότι, μέ τό πρόσχημα ποῖοι εἶναι ἀρμόδιοι καί ὑπεύθυνοι δι  αὐτό τό ἔργον, ἠμφισβητήθη ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου καί τῶν π. Δημητρίου καί π. ᾿Ανανίου καί ἰδιαίτερα ὑπό τοῦ παρανόμως παρισταμένου Σεβ. Διαυλείας κ. ᾿Ανδρέου, ἡ ληφθεῖσα ἀπόφασις κατά τήν προηγουμένην συνεδρίασιν, ἐνῶ διεφάνη σαφῶς πρόθεσις (μᾶλλον προειλημμένη ἀπόφασις) νά μή προχωρήσῃ αὐτό τό θέμα, τό ὁποῖον ἀπεφάσισεν ἡ Γενική Συνέλευσις, καί τό ὁποῖον διά πολλοστήν φοράν ἐπανέφερε τό Δ.Σ. καί κατά τήν προηγουμένην συνεδρίασίν του..."
 
6) Εἰς τό ὑπ᾿ ἀριθμ.  175 /28-12-2000 ἄλλο ἔγγραφόν μας πρός τόν Μακαριώτατον καί τούς Σεβ/τους ᾿Αρχιερεῖς, τό ὁποῖον ἐζητήσαμε νά ἀναγνωσθῇ κατά τήν Συνεδρίαν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς 15-12-2000 καί δέν ἐγένετο δεκτόν, δηλαδή ἀπερρίφθη καί τό ἔγγραφον καί ὁ ᾿Επίσκοπος, διότι ἔπρεπε νά περάσῃ ἡ ἰδική σας εἰσήγησις - πρότασις περί παύσεώς μας ἐκ τῆς διακονίας τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως, διότι ἔτσι εἶχον ἀποφασίσει τό ἰδικό μας καί τό Φλωρινικόν κατεστημένον.  Εἰς τήν ἐν λόγῳ ῾Ιεράν Σύνοδον παραθέσαντες τά θέματα, ἐθέσαμεν ὡς πρῶτον καί ἐπεῖγον θέμα τήν ὑλοποίησιν τῆς ἀποφάσεως τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως τοῦ 1999. Γράφομεν: "῞Ολα τά θέματα τά ὁποῖα προέκυψαν ἐκ τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως κατά τήν 8/21-12-1999, ἤτοι: Θέμα δικαστηρίων: ᾿Ενημέρωσις, ἑρμηνεία καί ἀξιολόγησις ἀποφάσεων..."
 
Σεῖς ὅμως μετά τῶν συμβούλων τοῦ Μακ. ᾿Αρχιεπισκόπου, ἤδη εἴχατε λάβει κακήν βουλήν κατά τοῦ ᾿Επισκόπου Κηρύκου καί τοῦ θεολόγου κ. ᾿Ελευθ.  Γκουτζίδη. ῾Οποία πλάνη! ῾Οποῖον ὀλίσθημα!
 
7) Εἰς τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 176/16-12-2000 ἔγγραφόν μας πρός τόν Μακαριώτατον γράφομεν: "Νά δοθῇ ἐντολή εἰς τόν μ. Μάξιμον νά προσκομίσῃ τούς φακέλλους μέ τάς δικογραφίας καί τάς δικαστικάς ἀποφάσεις ὅλων τῶν δικαστηρίων, χωρίς νά προβληθῇ καμμία ἀπό τίς γνωστές κωλυσιεργίες - προφάσεις, διότι ὁ μ. Μάξιμος, καί κατά τήν ίδίαν σας ὁμολογίαν, εἶναι ὁ ἀποκλειστικός ὑπεύθυνος διά τάς δικαστικάς ὑποθέσεις. Νά γίνῃ, ὅ,τι ἀκριβῶς ἀπεφάσισεν ἡ Γενική Συνέλευσις τοῦ ΙΦΣΚΑΕ τῆς 8/21-12-99, καί ἡ ὁποία ὁρίζει νά ἐνημερωθῇ ἐπαρκῶς ἡ ῾Ιερά Σύνοδος καί τό Δ.Σ.ἐπί τῶν δικαστικῶν ἀποφάσεων, προκειμένου νά ἀξιολογηθοῦν αὗται καί ἑρμηνευθοῦν δεόντως. ᾿Επιμένομεν, διότι καθ᾿ ἡμᾶς, αἱ δικαστικαί ἀποφάσεις εἶναι ἰδιαίτερα ἀποκαλυπτικαί ἐπί πολλῶν σοβαρῶν πραγμάτων πού συντελοῦνται κατά τῆς ᾿Εκκλησίας".
 
8) Εἰς τό ἔγγραφόν μας: "ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ" ὑπ᾿ ἀριθμ. Πρωτ. 185/31-1-2001 εἰς τήν σειράν τῶν ἐκκρεμμούντων σοβαρῶν θεμάτων πάλιν εἰσηγούμεθα νά ἐξετασθοῦν: "῞Ολα τά θέματα τά ὁποῖα προέκυψαν ἐκ τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως κατά τήν 8/21-12-1999". Ταῦτα δυστυχῶς ὄχι μόνον δέν συνεζητήθησαν καί δέν ἀντιμετωπίσθησαν ἀπό τό Διοικητικόν Συμβούλιον, καί ἀπό τήν ἐφετεινήν (16/29-1-2001) Γενικήν Συνέλευσιν ἀλλά καί ἐκκρεμοῦν μέ ὅ,τι σημαίνει τοῦτο, καί ἀπαιτοῦν ἄμεσον ἀντιμετώπισιν, ἄν δέν εἶναι πλέον πολύ ἀργά. Εἶναι δέ αὐτά: Θέμα δικαστηρίων. "᾿Ενημέρωσις, ἑρμηνεία, ἀξιολόγησις ἀποφάσεων καί πορίσματα. Δέν δικαιούμεθα νά ἀφήσωμεν αὐτό τό θέμα, διότι ἐξεδόθησαν ἀποφάσεις αἱ ὁποῖαι προσβάλλουν βαρύτατα τήν ᾿Εκκλησίαν, ἐνῶ ἀποκαλύπτουν ὅτι προωθοῦν τόν παλαιοημερολογιτικόν οἰκουμενισμόν".
 
 
῞Υστερα ἀπό ὅλα αὐτά, Σεβασμιώτατε, πού άναφέραμε ἀνωτέρω, καί τά ὁποῖα εἶναι γνωστά  καί σέ σᾶς, δέν εἶναι ἄκρως προκλητική καί δέν προκαλεῖ ἀγανάκτησιν ἡ ἐρώτησίς σας: "Τί κάνατε διά τά σημερινά δικαστήρια;". Συγχωρεῖστέ με, ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, ἀλλά δυσκολεύομαι, μᾶλλον διστάζω νά χαρακτηρίσω τήν ὅλην κατάστασιν... Πιστεύω ὅτι καί μέ αὐτή τήν ἐπιστολή δέν ἀντιδίκησα, ἀλλά ὅπως ἐδεσμεύθην ἀπήντησα μέ ἀγάπην καί ἐξέθεσα μόνον ἀληθείας, διότι ἔτσι πιστεύω ἀπόλυτα ὅτι ὑπηρετῶ τήν Μητέρα μας ᾿Εκκλησίαν καί ὄχι πρόσωπα.
Θά μποροῦσα νά σιωπήσω καί νά ἔχω τήν ἡσυχία μου, ὅμως δέν τό διανοήθηκα ποτέ, διό εἶναι "καιρός τοῦ λαλεῖν, ἀλλ᾿ οὐ τοῦ σιγᾶν τῷ ὁπωσοῦν δυναμένῳ, ἐπειδάν τις αἵρεσις ἐνίσταται καθυλακτοῦσα τῆς ἀληθείας",  κατά τόν ἅγιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη. Καί ἡ αἵρεσις πού σήμερα "ἐνίσταται καθυλακατοῦσα τῆς ἀληθείας" εἶναι ὁ Νεοημερολογιτικός καί ὁ Παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός. Καί ἀφοῦ "καί ὁ μαθητοῦ τάξιν ἐπέχων" ὀφείλει "ἐπαγωνίζεσθαι" ὑπέρ τῆς ἀληθείας, πόσω μᾶλλον ὁ ᾿Επίσκοπος διά τόν ὁποῖον ἰδιαιτέρως ἰσχύει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ὁ λαληθείς διά τοῦ προφήτου ᾿Ιεζεκιήλ: "῾Υιέ ἀνθρώπου σκοπόν τέθεικά σε τῷ οἴκῳ ᾿Ισραήλ,...καί ἐάν μή λαλήσῃς τοῦ φυλάξασθαι τόν ἀσεβῆ ἀπό τῆς ὁδοῦ αὐτοῦ, αὐτός ὁ ἄνομος τῇ ἀνομίᾳ αὐτοῦ ἀποθανεῖται, τό δέ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῆς χειρός σου ἐκζητήσω" (᾿Ιεζεκιήλ 3, 17-18).
Πόσοι ... ἀσεβεῖς "κύκλωθεν περιπατοῦσιν" καί ἐκμεταλλευόμενοι αὐτάς τάς δικαστικάς ἀποφάσεις, καί αὐτά τά "᾿Απαλλακτικά Βουλεύματα" καί τόσα ἄλλα πού τούς σερβίρει ὁ Παλαιοημερολογιτικός Οἱκουμενισμός, δέν παρασύρουν τούς ᾿Ορθοδόξους μακράν τῆς ᾿Αληθείας; Πρέπει ἐπιτέλους νά συνειδητοποιήσωμεν ὅλοι ὅτι "καιρός ἀγῶνος καί τούτου νομίμου" (Μέγας Βασίλειος) καί "μή σιγήσωμεν ἵνα μή κραυγή Σοδόμων γενώμεθα",  διότι "φοβερόν τό τῆς σιωπῆς κρῖμα..." (῞Αγιος Θεόδωρος Στουδίτης).
 
 
Σεβασμιώτατε, μέ τήν ἐμμονήν εἰς τά λάθη καί τίς κακοτροπίες δέν βλάπτομεν κανένα, ἐκτός ἀπό τόν ἐξαπατημένον ἑαυτόν μας. Μέ τό νά στήνουμε σκευωρίες, ψευδῆ καί χαλκευμένα συκοφαντικά κατηγορητήρια, "δικαστήρια" κλπ., ἐναντίον αὐτῶν πού μᾶς ἀγαποῦν καί μᾶς λένε τήν ἀλήθεια, αὐτή ἡ ἐπιλογή ἀναγκαίως ἐγείρει πάθη, μίση καί ἐν τέλει ἐπιφέρει σκοτισμόν, καί μισαλλοδοξίαν.
῎Ας προσέξουμε, διότι κινδυνεύουμε νά γίνουμε καί ᾿Εκκλησιομάχοι, ὅπως ἔγιναν καί οἱ "πέντε" πρώην Γνήσιοι ᾿Ορθόδοξοι καί ζηλωταί ᾿Αρχιερεῖς. Καί ἄς παύσουμε, τέλος πάντων,  νά ἐνεργοῦμε διά λογαριασμόν τοῦ παρασυνοδικοῦ κατεστημένου.  ῎Ας ἀντιμετωπίσουμε ἀπό κοινοῦ τίς παλαιότερες καί τίς νεώτερες δικαστικές ἀποφάσεις καί γενικώτερα τόν ὑπαρκτό καί ἀπειλητικό στίς ἡμέρες μας Παλαιοημερολογιτικό Οἰκουμενισμό.
 ῎Ας παύσουμε νά θεωροῦμε ἐκείνους πού μᾶς λένε τήν ἀλήθεια διά τόν Παλαιοημερολογιτικό Οἰκουμενισμό, ὅτι εἶναι "θρασεῖς καί ἐπιπόλαιοι καί ἐλεγκταί πάντων". ᾿Ιδού τί γράφετε ἐπακριβῶς εἰς τήν ἐπιστολή σας: "῞Οσα ἐγράψαμε εἰς τό ἀπό 2.4.2000 ἀριθμ.  Πρωτ.  1100 δέν εἶναι εἰς ἀντιπερισπασμόν τοῦ φυλλαδίου σας "ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ", εἶναι ἡ ὀφειλομένη ἐκ τῆς ἀρχιερατικῆς συνειδήσεώς μας "καταγγελία" τῶν ὅσων γράφετε καί ἐνεργεῖτε παρουσιαζόμενος μέ θράσος καί ἐπιπολαιότητα, ὡς κριτής καί ἐλεγκτής πάντων ἀπό τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου μέχρι τοῦ τελευταίου ᾿Αρχιερέως". 
Δέν θά σχολιάσω καί δέν θά ἀναλύσω καί αὐτήν τήν ὑβριστικήν ἐναντίον μου θέσιν σας[17], ἀλλά ἐπιγραμματικῶς θά εἴπω: Σέβομαι τήν ᾿Αρχιερατικήν συνείδησιν κάθε ᾿Αρχιερέως, ἀλλά ἐν προκειμένῳ νομίζω ὅτι ποτέ μία ὑγιής ᾿Αρχιερατική συνείδησις δέν θά ἔγραφε τόσον εὔκολα, δι᾿ ἔνα ᾿Αρχιερέα, μέ ἀφορμή τό πόνημά του "ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ" (Α.Π. 104/29-2-2000), ὅτι μέσα ἀπό αὐτό τό πόνημά μου προκύπτω: "θρασύς, ἐπιπόλαιος καί ἐλεγκτής πάντων". Σᾶς παραπέμπω εἰς τά κείμενά μας, καί ἀφήνω νά σᾶς ὁμιλήσῃ ἡ ᾿Αρχιερατική σας συνείδησις, ἡ ὁποία εὔχομαι νά σᾶς ὁμιλήσῃ ὀρθά.
Πάντως περιμένω ἀκόμη τίς διευθύνσεις ὅπου ἀπεστείλατε τήν ἐπιστολήν σας διά νά στείλω καί ἐγώ τά σχετικά κείμενα, ὥστε μόνοι τους οἱ ἀναγνῶσται νά διαπιστώσουν ἄν "προκύπτω θρασύς, ἐπιπόλαιος καί ἐλεγκτής πάντων" ἤ θά πρέπει κάπου ἀλλοῦ νά ἀποδοθοῦν οἱ ἀνωτέρω χαρακτηρισμοί.
 
Εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 1112/7-9-2001 ἐπιστολήν σας, εἰς τήν ὁποία σᾶς ἀπαντῶμεν ὑπάρχουν καί ἄλλαι διατυπώσεις προκλητικαί, ὡς ἄκρως ἀτυχεῖς, ὅπως π.χ. περί "῾Υπακοῆς", "᾿Εγωϊσμοῦ", "ἀμαρτύρου" καί "καινοτομίας", περί δῆθεν "Συνοδικῶν ἀποφάσεων", κλπ.. Δηλαδή ἀποφάσεων τοῦ παρασυνοδικοῦ, ἀλλά καί παρεκκλησιαστικοῦ καί ἐξωεκκλησιαστικοῦ κατεστημένου, αἱ ὁποῖαι πέρασαν κατάφωρα ἀντικανονικά - ληστρικά, μέσω τῆς γνωστῆς "μειοψηφίας ᾿Αρχιερέων", καί εἶναι ψευδεῖς καί ἄδικοι, καί ἀποβαίνουν εἰς βάρος καί τῆς ἰδίας τῆς μειοψηφίας, δηλαδή τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου , τῆς Σεβασμιότητός σας καί τοῦ Σεβ/του Διαυλείας.  Τοῦτο, ὅμως, κατά τήν ταπεινήν μας ἄποψιν, ἀπειλεῖ τήν διακοπήν τοῦ συνδέσμου μετά τῆς ᾿Αληθείας καί συνεπῶς μετά τοῦ Χριστοῦ καί τῆς ᾿Εκκλησίας Του.
Διά τάς πλείστας ὅσας βαρείας ὕβρεις καί ἄλλα φαιδρά καί ἀτυχῆ, δέν ἀπαντῶμεν ἐδῶ, ἐπιφυλασσόμενοι, ἄν χρειασθῇ, νά συνεχίσωμεν  εἰς ἑπομένην ἐπιστολήν μας: Δέν ἀπαντῶμεν καί διά τούς λόγους ὅτι: 
α) Φοβούμεθα μήπως ὡς ἄνθρωπος ἐκτραπῶμεν, λόγῳ τῶν δεινῶν προκλήσεων τῆς ἐπιστολῆς σας, καί
β) Μᾶς ἐνδιαφέρουν πρωτίστως τά θέματα τῆς Πίστεως καί ῾Ομολογίας.
Εἶναι ἀνάγκη, καί σεῖς καί ὁ Μακαριώτατος καί ὅλοι οἱ ᾿Αρχιερεῖς καί ῾Ιερεῖς καί κάθε Γνήσιον καί Πιστόν μέλος τῆς ῾Αγίας τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας, νά ἐστιάσωμεν τήν προσοχήν μας εἰς τόν νέον κλύδωνα, πού διέρχεται τό σκάφος τῆς ᾿Εκκλησίας, καί νά συνειδητοποιήσωμεν τόν ἀπειλητικόν μέγαν κίνδυνον, προπάντων νά ἐντοπίσωμεν καί ἀντιμετωπίσωμεν τάς ὑποβρυχίους τορπίλλας πού ἐκτοξεύει, δυστυχῶς διά τῆς μειοψηφίας τῶν ᾿Αρχιερέων, τό ΠΑΡΑσυνοδικόν, ΠΑΡΑεκκλησιαστικόν, ὅσον καί τό ΕΞΩεκκλησιαστικόν κατεστημένον.
 
 

---