᾿Εν Κορωπίῳ τῆ 4 Σεπτ. 1999 (Ε.Η.)

ΠΡΟΣ
τήν Α. Μακαριότητα τόν ᾿Αρχιεπίσκοπον
᾿Αθηνῶν καί πάσης ῾Ελλάδος κ.κ. ᾿Ανδρέαν

Μακαριώτατε ἡ εὐχή σας. ῾Ο Χριστός εἴη ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν.
Τήν 3.09.1999, ἡμέραν Πέμπτην, διελθών ἐκ τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου, εὗρον ἐπί τοῦ Γραφείου σας φάκελλον περιέχοντα τήν συνημμένην ὑπ᾿ ἀριθμ 228/31 Αὐγ. 1999 ἐπιστολήν τοῦ κ. Δ. Κάτσουρα, τήν ὁποίαν ἀπευθύνει προσωπικά εἰς ἐμέ.
Δι᾿ αὐτῆς, ὡς ἐν τελεσιγράφῳ ζητεῖ ἀπό ἐμέ προσωπικῶς, ὡς μέλος τῆς ᾿Εποπτευούσης ᾿Επιτροπῆς καί "πρός ἀποφυγήν παρεξηγήσεων", ὅπως γράφει, "τήν ἔγγραφον ἐντολήν διά τήν δημοσίευσιν ἤ μή τοῦ ἐπιμάχου ἄρθρου...(ἐννοεῖ τό ἄρθρον τοῦ κ. Γκουτζίδη, τό ὁποῖον δέν ἐδημοσιεύθη εἰς τό τεῦχος τοῦ ᾿Ιουνίου)...ἀναλαμβάνοντες οὕτω τήν εὐθύνην διά τήν ὀρθότητα τῆς ἐν αὐτῷ ὑποστηριζομένης γνωστῆς θεολογικῆς θέσεως", διότι ὁ ἴδιος "δέν ἐπιθυμεῖ νά ἀναλάβῃ τήν τοιαύτην εὐθύνην". Κορυφώνεται δέ ὁ τελεσιγραφικός ἐκβιασμός του μέ τόν ὅρον ὅτι ἐάν ἐντός 5 ἡμερῶν δέν τοῦ ἀπαντήσω ἐγγράφως, τοῦτο θά θεωρηθῇ  ἐκ μέρους του ὅτι ἡμεῖς δέν ἐγκρίνομεν τήν ἐκτύπωσιν τοῦ συγκεκριμένου ἄρθρου καί τοῦτο, ὡς σημειώνει, θά τό ἑρμηνεύσῃ ὅτι δέν συμφωνοῦμε μέ τό περιεχόμενον τοῦ ἄρθρου, εἰς τήν περίπτωσιν δέ αὐτήν θά προχωρήσῃ εἰς τήν ἐκτύπωσιν τοῦ τεύχους (᾿Ιουλίου) χωρίς τήν καταχώρησιν αὐτοῦ.
Τό ἔγγραφον τοῦτο, Μακαριώτατε,  καί ὡς ἐνέργεια καί ὡς περιεχόμενον ὑφ᾿ ἡμῶν κρίνεται ἀπαράδεκτον, διό τό ἀπορρίπτομεν,πρός δέ τήν Μακαριότητά σας σημειώνομεν τά κάτωθι:
1. Διατί ὁ κ. Κάτσουρας ἀπηυθύνθη μονομερῶς πρός ἐμέ, τόν Μεσογαίας, καί ὄχι καί πρός τήν Μακαριότητά σας, ὡς ἀπό κοινοῦ ἀποτελοῦντες τήν ᾿Εποπτεύουσαν ᾿Επιτροπήν; ῾Η ἐνέργεια αὐτή τοῦ κ. Κάτσουρα ἐπιτρέπει νά ἐννοηθῇ ὅτι οὗτος τά "συνεφώνησε", κατά τό κοινῶς λεγόμενον, μαζί σας καί άπομένει νά ἐκβιασθῶ ἐγώ καί νά ὑποκύψω εἰς τήν σκοπιμότητά του, ἐνῶ ὑμεῖς γνωρίζετε τήν θέσιν μου, διότι σᾶς τήν ἐδήλωσα ρητῶς πρίν φύγω διά τό ᾿Εξωτερικόν. ᾿Αντλαμβάνεσθε, ὅτι μέ τά γραφόμενα τοῦ κ. Κάτσουρα ἐκτίθεται ἡ Μακαριότητά σας βαρύτατα, ἐνῶ προκαλεῖται πρόβλημα καί μεταξύ τῶν μελῶν τῆς ᾿Εποπτευούσης ᾿Επιτροπῆς.
2. ῞Οσον ἀφορᾶ τόν ἐκβιασμόν, καθ᾿ ὅν "πρός ἀποφυγήν παρεξηγήσεων" ζητεῖ  νά τοῦ δώσωμεν ἡμεῖς προσωπικῶς γραπτήν ἐντολήν "ἀναλαμβάνοντες οὕτω τήν εὐθύνην διά τήν ὀρθότητα τῆς ἐν αὐτῷ ὑποστηριζομένης γνωστῆς θεολογικῆς θέσεως" εἰσηγοῦμαι τά κάτωθι: ᾿Επειδή μέ τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 225) 24)11-8-1999 ἐπείγουσαν ἐπιστολήν του πρός τήν ᾿Εποπτεύουσαν ἔχει προκαλέσει μεγάλην σύγχυσιν, εἶναι ὑποχρεωμένος ὁ ἴδιος, ὁ ὁποῖος ἐδημιούργησε τό πρόβλημα, περί δημοσιεύσεως ἤ μή τοῦ ἄρθρου, νά ἀναλάβῃ καί τήν εὐθύνην νά προσδιορίσῃ ἐπακριβῶς τήν θέσιν, καί νά τεκμηριώσῃ τήν ἄποψίν του - κατηγορίαν, καί ἡμεῖς ἐν συνεχείᾳ θά κρίνωμεν καί θά ἀποφασίσωμεν. Καί θά ἀναλάβωμεν τάς εὐθύνας μας καί διά τό γεγονός, ὅτι ἡ ἰδία θέσις ἐδημοσιεύθη καί ἐν τοῖς προηγουμένοις.
3. Σχετικῶς μέ τήν τελευταίαν παράγραφον τοῦ τελεσιγράφου του, καθ᾿ ἥν προκλητικῶς προεξοφλεῖ καί ἀποφασίζει ὅτι "ἄν ἐντός πέντε ἡμερῶν δέν ἀπαντήσωμεν ἐγγράφως", τοῦτο θά τό θεωρήσῃ ὡς "ἄρνησιν ἐκ μέρους μου νά ἐγκρίνω τήν δημοσίευσιν τοῦ ἄρθρου", διότι αὐτό θά τό ἐρμηνεύσῃ  ὡς "μή συμφωνία" μου μέ τό περιεχόμενόν του, λυποῦμαι διότι ἡ συμπεριφορά αὐτή εἶναι ἀπαράδεκτος καί ἄκρως ἀνησυχητική.  Ο κ. Κάτσουρας ἐξέφυγεν ἀπό κάθε μέτρον καί νομίζει, ὅτι ἀπευθύνεται σέ κάποιον ὑπάλληλόν του. ᾿Επίσης, Μακαριώτατε, πρέπει νά ὑπογραμμίσω, ὅτι αὐτὀς ὁ τρόπος "συνεργασίας", δι᾿ ἔγγράφων, μόνον συνεργασία δέν εἶναι. Εἰς τό θέμα τοῦτο τῆς συνεργασίας, ὁ Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος εἶχεν ἀπόλυτα δίκαιον, διότι ὄντως ὅλα αὐτά τά χρόνια, πλήν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, δέν λειτούργησε οὔτε ἡ ᾿Εποπτεύουσα, οὔτε ἡ Συντακτική ᾿Επιτροπή. ᾿Ελάχιστες φορές, καί τοῦτο ἐπιλεκτικά, ἐνημερωθήκαμε, ὡς ᾿Εποπτεύουσα ᾿Επιτροπή. Τοῦτο δέν ἐπιτρέπεται νά συνεχισθῇ ἐπ᾿ οὐδενί.
Τέλος, ὁ κ. Κάτσουρας ἀφοῦ δέν θεωρεῖ τόν ἑαυτόν του ὑποχρεωμένον νά ἀναλάβῃ "τοιαύτην εὐθύνην", δημοσιεύων τό ἄρθρον, ἡμεῖς "πρός ἀποφυγήν παρεξηγήσεων" δηλώνομεν, ὅτι δέν ἔχομεν λόγον νά μή ἀναλάβωμεν "τήν τοιαύτην εὐθύνην", διότι ἡ μή δημοσίευσις τοῦ ἄρθρου θά σημάνῃ, ὅτι θά τό θεωρήσωμεν ὡς περιέχον αἱρετικόν φρόνημα, πράγμα τό ὁποῖον δέν ἔχει ἀποδειχθῆ.
Πέραν αὐτοῦ ἡ μή δημοσίευσις τοῦ συγκεκριμένου ἄρθρου, τό ὁποῖον κατελέγχει τά συσσωρευμένα ψεύδη τοῦ κ. Καλλινίκου, τάς βλασφημίας, τήν παραπληροφόρησιν, καί τάς συκοφαντίας, οὐχί μόνον κατά προσώπων, ἀλλά καί κατά τῆς ἱστορικῆς - ἐκκλησιαστικῆς ἀληθείας, θά ἀποτελέσῃ οὐχί ἁπλῶς κάλυψιν αὐτοῦ (τοῦ Φλωρινικοῦ ᾿Επισκόπου κ. Καλλινίκου), ἀλλά καί ἀνεπίτρεπτον συνεργίαν εἰς τά σχέδιά του. ᾿Αντιλαμβάνεσθε, ὅτι οὐσιαστικά τοῦτο θά ἀποτελέσῃ ἕνα εἶδος προδοσίας εἰς τόν διεξαγόμενον ἀγῶνα, ἀλλά καί δέν συμβάλλει θετικά εἰς τήν διεξαγωγήν τοῦ διαλόγου μετ᾿ αὐτῶν "ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ", θέσις εἰς τήν ὁποίαν ἀμετακινήτως ἀπ᾿ ἀρχῆς ἐμμένει ἡ ῾Ιερά Σύνοδος.
᾿Εν κατακλεῖδι, καί ἐπειδή  κατά κόρον ἡ Μακαριότης σας λέγετε, ὅτι "αὐτά εἶναι τῶν θεολόγων" καί ἐπιφυλάσσεσθε νά ἔχετε ἐκπεφρασμένην τήν γνώμην σας, σᾶς γνωρίζομεν, ὅτι ἡ ἰδική μας ὑπεύθυνος γνώμη ὡς ᾿Αρχιερέως καί θεολόγου εἶναι ὅτι ἐγκρίνομεν ἀπ᾿ ἀρχῆς μέχρι τέλους τό ἄρθρον τοῦ κ. Γκουτζίδη καί δέν ἔχομεν καμμίαν ἐπιφύλαξιν νά δημοσιευθῇ τοῦτο εἰς τό τεῦχος τοῦ ᾿Ιουλίου 1999, τοῦ ὁποίου τήν ὕλην ἐν τῷ συνόλῳ της, πρέπει ἀπαραιτήτως νά τήν ἴδωμεν καί νά τήν ἐγκρίνωμεν, καί κατόπιν νά προχωρήσῃ ἡ ἐκτύπωσις.

᾿Ελάχιστος ἐν ᾿Επισκόποις
+ Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΚΗΡΥΚΟΣ  

Υ.Γ. Καθυστερήσας τήν ἀποστολήν τῆς παρούσης, ἔλαβον ἄλλο ἔγγραφον  τοῦ κ. Κάτσουρα (Α.Π. 226)2-9-99) εἰς τό ὁποῖον μετ᾿ ἐκπλήξεως εἶδον νά ὑπερβαίνῃ ἤ νά καταλύῃ τήν ᾿Εποπτεύουσαν ᾿Επιτροπήν καί νά ἀπευθύνεται πλέον "πρός τόν ἐκδότην τοῦ Κ.Γ.Ο." ! Μακαριώτατε, καίτοι θά σᾶς γράψω σχετικῶς, ὅμως δράττομαι τῆς εὐκαιρίας νά σᾶς εἴπω: Πρόσχωμεν, διότι βλέπω νά διακυβεύωνται ἡ ἀγάπη καί ἠ ἐνότης......Φέρομεν ἀκεραίαν τήν εὐθύνην. Πρέπει νά λειτουργήσῃ κανονικῶς ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, νά ἐφαρμοσθῇ σχολαστικῶς ἡ Κανονική τάξις, νά γίνῃ σεβαστή ἡ ἀλήθεια, καί νά μή στραγγαλίζεται τό δίκαιον.

῾Ο ἴδιος