᾿Εν Κορωπίῳ τῆ 10)9)99 (Ε.Η.)

ΠΡΟΣ
Τόν  Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Αθηνῶν καί πάσης ῾Ελλάδος κ.κ. ᾿Ανδρέαν, Πρόεδρον τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί Τούς Σεβασμιωτάτους ᾿Αρχιερεῖς, μέλη τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος

Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε,
Σεβασμιώτατοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, ῾Ο Χριστός εἴη ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν.
Περιῆλθεν εἰς χεῖράς μου τό ὑπ᾿ ἀριθ. 15)7-9-99 ἔγγραφον τοῦ Σεβ)του Μητροπολίτου Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Παναρέτου, μέ τό ὁποῖον "ἀπεφάσισε" νά ἐπιβάλῃ "ἀργίαν" εἰς τόν ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλόχιον Ταμπουρᾶν. Κατά τήν ἐμήν ταπεινήν γνώμην πρόκειται διά μίαν πράξιν πολλαπλῶς ἀντικανονικήν καί ἐνδεχομένως πρόξενον πολλῶν δεινῶν εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν.  Τήν χαρακτηρίζω, ὡς τορπίλλην εἰς τά θεμέλια τῆς ἑνότητος καί τῆς εἰρήνης εἰς τό Σῶμα τῆς ᾿Εκκλησίας, ἡ ὁποία δυνατόν νά ὡδηγήσῃ καί εἰς πρόκλησιν νέου σχίσματος, τό ὀποῖον ποθοῦν καί προσδοκοῦν αἱ ἴδιαι σκοτειναί δυνάμεις, αἱ ὁποῖαι τελικῶς προεκάλεσαν καί ἐκεῖνο τοῦ 1995.
Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι ᾿Αρχιερεῖς
Δυστυχῶς  διαπιστώνεται ὅτι ἡ ᾿Εκκλησία τοῦ Χριστοῦ συνεχίζει νά διώκεται καί σήμερον ὑπό τῶν ἰδίων κρυπτομένων δυνάμεων τοῦ σκότους. ῾Ο σημερινός διωγμός εἶναι περισσότερον ὕπουλος καί δόλιος ἀπό ἐκεῖνον τοῦ 1995, ὥστε νά μή γίνεται εὐκόλως ἀντιληπτή ἡ μεθοδευομένη προδοσία κατά τῆς ῾Ομολογίας -᾿Εκκλησιολογίας, ἀλλά καί αὐτῆς τῆς ᾿Αποστολικῆς μας Διαδοχῆς. ᾿Ασφαλῶς οἱ πολλοί δέν τό ἀντιλαμβανόμεθα, διά τοῦτο ἐπιφυλάσσομαι, νά κάνω σχετικάς δηλώσεις-᾿Ανακοινώσεις εἰς τήν προσεχῆ συνεδρίασιν τῆς ῾Ιεραρχίας, ἡ ὁποία δέν πρέπει νά καθυστερήσῃ.
᾿Ενταῦθα, ὡς ἐλάχιστος ἐν Χριστῷ ὑμῶν ἀδελφός, ἐκφράζω τήν ἀνησυχίαν μου καί τήν ἀγωνίαν μου κατά πόσον ἡμεῖς, ᾿Αρχιερεῖς ὄντες τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, ἔχομεν ἀντιληφθῇ τόν μεγάλον αὐτόν κίνδυνον, ἤ ἄθελά μας καί ἐν τῇ ἁπλότητι τῆς καρδίας μας, κινδυνεύομεν νά παρασυρθῶμεν εἰς πράξεις ἤ παραλείψεις, αἱ ὁποῖαι χωρίς νά τό ἀντιληφθῶμεν μᾶς ἐκθέτουν, ἐνδεχομένως δέ, μή γένοιτο, νά μᾶς κατατάξουν καί μεταξύ τῶν πολεμίων τῆς ᾿Εκκλησίας. Φαίνεται σκληρός ὁ λόγος, ἅγιοι ἀδελφοί, ἀλλά ἄς ἔχωμεν πάντοτε κατά νοῦν, ὅτι  ᾿Αρχιερεῖς ᾿Ορθόδοξοι ἦσαν καί οἱ πέντε πρώην Μητροπολῖται, οἱ ὁποῖοι ἀπό διάκονοι Χριστοῦ κατεστάθησαν ὑπηρέται τοῦ πονηροῦ, ῾Η πτῶσις τῶν πέντε πρέπει πάντοτε νά μᾶς προβληματίζῃ, διότι μπορεῖ νά ἔχῃ συνέχεια, ἀκόμη καί μεταξύ ἡμῶν, ἄν δέν προσέξωμεν.
Μακαριώτατε καί ἅγιοι ἀδελφοί, ἐτάχθημεν νά φυλάσσωμεν τάς "Θερμοπύλας" τῆς ᾿Εκκλησίας. ᾿Ωμόσαμεν ἐνώπιον τοῦ ῾Ιεροῦ Θυσιαστηρίου, ὅτι θά θυσιάσωμεν καί τήν ψυχήν μας διά τήν ᾿Αγάπην τοῦ Χριστοῦ. Καί ὑπεσχέθημεν, ὅτι θά διατηρήσωμεν ἀντί πάσης θυσίας τήν ᾿Αγάπην μας πρός τήν Νύμφην μας ᾿Εκκλησίαν, ἡ ὁποία ᾿Αγάπη - θυσία πρός Αὐτήν ἐκφράζεται μέ τήν διαφύλαξιν ἀκαινοτομήτου τῆς ᾿Αποστολικῆς Πίστεως, τῆς Κανονικῆς τάξεως, τοῦ Δικαίου καί τῆς ᾿Αγάπης τοῦ Χριστοῦ. ᾿Εκφράζεται μέ τήν διασφάλισιν τῆς εἰρήνης καί τῆς ἑνότητος τοῦ Σώματος τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
Διερωτῶμαι Μακαριώτατε καί ἁγιοι ᾿Αρχιερεῖς: ῾Ο Σεβασμιώτατος κ. Πανάρετος, ἀχθείς ἤ παρασυρθείς εἰς τήν ἀπόφασίν του αὐτήν, ἐνήργησε μέ γνώμονα καί κριτήριον τήν Κανονικήν τάξιν, τήν ἀλήθειαν, τήν ἀγάπην καί τό Δίκαιον;  ῎Ελαβεν ὑπ᾿ ὄψιν του, ὅτι οἱαδήποτε πράξις διά νά εἶναι ἔγκυρος πρέπει νά ἐπιβληθῇ ὑπό τοῦ ἁρμοδίου  ἐκκλησιαστικοῦ ὀργάνου, τό ὁποῖον πρωτίτως συντάσσει ὑπευθύνως κατηγορητήριον, τό κοινοποιεῖ καί καλεῖ κανονικῶς τόν κατηγορούμενον, ἀκούει ἐλεύθερα τήν ἀπολογίαν του, καί μέ φόβον Θεοῦ ἀποφασίζει κανονικῶς καί δικαίως; Σέ τί διαφέρει ἡ "ἀπόφασις" τοῦ ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ κ. Παναρέτου πρός ἐκείνην τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 95)10-5-1995, καί ὅλας τάς ὑπολοίπους τῶν πέντε; ᾿Εκείνους μιμούμεθα;
Γνωρίζει ὁ Σεβασμιώτατος ἀδελφός καί συλλειτουργός μας, ὅτι ὁ μόνος ἁρμόδιος διά μίαν τοιαύτην ἀπόφασιν κατά τοῦ π. ᾿Αμφιλοχίου εἶναι ὁ Μακαριώτατος ᾿Αρχιεπίσκοπος, καί Οὗτος πάλιν κατόπιν αὐστηρᾶς κανονικῆς διαδικασίας καί τηρήσεως τῶν ἀρχῶν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ δικαίου καί πέραν πιέσεων καί σκοπιμοτήτων; ῎Ελαβεν ὁ Σεβασμιώτατος ὑπ᾿ ὄψιν του τόν Κανόνα, ὁ ὁποῖος λέγει, ὅτι ἡ κατά ἀπόντος καί μή κληθέντος εἰς ἀπολογίαν ἐπιβληθεῖσα ποινή εἶναι παντελῶς ἄκυρος καί ὡς μή γενομένη λογίζεται; ῎Ελαβεν ὑπ᾿ ὄψιν του, ὅτι διά παρομοίαν ἐνέργειαν, ὄχι ἑνός ᾿Επισκόπου, ἀλλά ὁλοκλήρου Συνόδου ὁ ἅγιος ᾿Ιωάννης ὁ Χρυσόστομος εἶπεν, ὅτι αὐτά δέν γίνονται οὔτε εἰς τούς βαρβάρους "Σαυρομάτες";  ῎Ελαβεν ὑπ᾿ ὄψιν του, ὅτι πᾶσα πρᾶξις μή στηριζομένη ἐπί τῆς Κανονικῆς τάξεως ἀποβαίνει εἰς βάρος ἐκείνου πού τήν ἀποφασίζει; Καί τό κυριώτερον, ἔλαβεν ὑπ᾿ ὄψιν του, ὅτι κατά τοῦ π. ᾿Αμφιλοχίου ὑπάρχει παρά τῇ ῾Ιερᾷ Συνόδῳ καταγγελία τοῦ Σεβασμιωτάτου ἀδελφοῦ κ. Γοργονίου, ἡ ὁποία ἀδικαιολογήτως ἐκκρεμεῖ (βέβαια προηγοῦνται ἄλλαι καταγγελίαι, αἱ ὁποῖαι πρέπει κατά τήν κανονικήν τάξιν νά ἐκδικασθοῦν, τηρουμένης αὐστηρῶς τῆς σειρᾶς, ὅπως προέκυψαν). ῎Εχομεν χρέος καί αὐτήν, ἀλλά καί τό ἐσχάτως κυκλοφορῆσαν "ΥΠΟΜΝΗΜΑ-ΑΝΑΦΟΡΑ-ΟΜΟΛΟΓΙΑ", νά ἐξετάσωμεν ἐν πλήρει ἐλευθερίᾳ, ἀντικειμενικότητι, δικαιοσύνῃ καί κατά τήν Κανονικήν τάξιν, διότι τοῦτο ἀπαιτεῖ ἡ ᾿Αλήθεια καί τό Δίκαιον, τά ὁποῖα ἐτάχθημεν νά διακονήσωμεν. Οὕτω θά ἀποδειχθῶμεν γνήσιοι διάκονοι Χριστοῦ.
᾿Εν κατακλεῖδι, κατά τήν ἐμήν ταπεινήν γνώμην, ἡ ἀπόφασις αὕτη τοῦ Σεβ. κ. Παναρέτου, ἄν δέν ἀνακληθῇ ἐν τῇ γενέσει της,  κινδυνεύει νά ἀποβῇ, ὅπως προεῖπον, τορπίλλη εἰς τά θεμέλια τῆς εἰρήνης καί τῆς ἑνότητος τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, καί νά ὁδηγήσῃ εἰς σχίσμα, ὅπερ ἀπεύχομαι, διότι τό ἁμάρτημα τοῦτο οὔτε μαρτυρικόν αἷμα δέν ἐξαλείφει. Πέραν τούτου ὡς πράξις ἀποτελοῦσα ὑπέρβασιν καθήκοντος θίγει βαρύτατα τό κῦρος τοῦ Σεβασμιωτάτου ἀδελφοῦ καί τελικῶς, καθ᾿ ἡμᾶς, θά ἀποβῇ εἰς βάρος του.
Τέλος, ἄν ἀποδειχθῇ ἀληθής ἡ πληροφορία, τήν ὁποίαν ἔχομεν, καθ᾿ ἥν ἡ ἀντικανονική αὕτη ἀπόφασις τοῦ Σεβασμιωτάτου ἀποτελεῖ πραγματοποίησιν σχετικῆς προτάσεως τοῦ μοναχοῦ Μαξίμου Τσακίρογλου, αὐτό προκαλεῖ μεγίστην ἀνησυχίαν καί δίδει μεγαλυτέρας διαστάσεις εἰς τό φαινόμενον. Διότι, ποῖος εἶναι ὁ μοναχός Μάξιμος, ὁ ὁποῖος εἰσηγεῖται, ἀποφασίζει καί κάμνει πράξεις τάς εἰσηγήσεις του; Πόθεν κινεῖται καί ὑπό ποίαν ἰδιότητα εἰσηγεῖται καί ποῖον καλῶς νοούμενον συμφέρον ὑπηρετεῖ ἤ ποίους ἐξυπηρετεῖ;
Μακαριώτατε καί Σεβ)τοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί καί συλλειτουργοί.
Η ᾿Αρχιερατική μου συνείδησις διαφωνεῖ μέ τήν ἐνέργειαν τοῦ ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ κ. Παναρέτου, διότι αὕτη ἀποτελεῖ πρόκλησιν διά σχίσμα, διά τό ὀποῖον ἐάν, μή γένοιτο, συμβῇ, τόσον ὁ Σεβασμιώτατος, ὅσον καί ἐκεῖνοι πού καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπον, ἀκόμη καί διά τῆς ἀνοχῆς, εὐνόησαν αὐτήν τήν πρᾶξιν, τήν καθ᾿ ἡμᾶς πρᾶξιν κακῆς σκοπιμότητος, θά φέρουν ἀκεραίαν τήν εὐθύνην.
Κατόπιν ὅλων αὐτῶν, φιδαδέλφως καί κατά ᾿Αρχιερατικόν καθῆκον παρακαλῶ καί προτείνω, ὅπως ὁ Σεβασμιώτατος  ἐν Χριστῷ ἀδελφός κ. Πανάρετος σταθμίσῃ τάς εὐθύνας του ἔναντι τῆς εἰρήνης καί τῆς ἑνότητος τῆς ᾿Εκκλησίας, ἀποδεσμευθῇ ἀπό ἐκείνους πού ἐνδεχομένως τόν παρέσυραν εἰς αὐτήν τήν ἀντικανονικήν ἐνέργειαν καί ἀνακαλέσῃ αὐτήν, διότι πάντοτε, ὅταν ἔμπροσθέν μας εἶναι ὁ γκρεμός ἐπιβάλλεται νά κάνωμεν τά εὐλογημένα πρός τά ὀπίσω βήματα.

᾿Επί τούτοις διατελῶ τῇ ἐν Χριστῷ ἀγάπῃ
᾿Ελάχιστος ἀδελφός ῾Υμῶν καί συλλειτουργός.
+ Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΚΗΡΥΚΟΣ