ΟΙ ΟΣΙΩΤΑΤΑΤΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΚΑΙ ΒΑΡΝΑΒΑΣ
ΔΙΑΚΗΡΥΤΤΟΥΝ ΜΕ ΠΑΡΡΗΣΙΑΝ ΤΗΝ ΚΑΛΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ

 ‘Εν Κορωπίῳ τῆ 6.9.2006 (π.ἡ.)

 
Παν/τε πρώην Γέροντα Καθηγούμενε κ. Στέφανε, ὁ Κύριος ἀς μᾶς δίδη σύνεσιν διά νά μή κριθῶμεν ὡς σύγχρονοι Φαρισαῖοι, οἱ ὁποῖοι ἐνῶ προδίδομεν τήν Ἁγιωτάτην μητέρα μας Ἐκκλησίαν, ἐμφανιζόμεθα καί ὡς δῆθεν «γνήσιοι»!.
‘Επειδή καί μέ τό δεύτερον ἔγγραφόν σας, ὑπ’ ἀριθμ. 28/8.8.2006, τό ὁποῖον μοῦ έπέστειλεν πάλιν ἀντί ὑμῶν, ὁ φερόμενος ὡς «πνευματικός καί Διοικητικὀς Προϊστάμενος τῆς ‘Ανδρώας Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος», Σεβ. κ. ‘Ανδρέας, δυστυχῶς πάλιν ἀπό κοινοῦ ἐκτρέπεσθε, διότι καί δι’ αὐτοῦ ὑβρίζετε καί συκοφαντεῖτε καταχρώμενοι τό ἐξωτερικόν σχῆμά σας, τό ὁποῖον σᾶς ἀπέμεινε, διά τοῦτο εἶμαι καί πάλιν ὑποχρεωμένος, ὡς ὁ ἐλάχιστος ἐν Μοναχοῖς, πλήν Ὀρθόδοξος, νά προβῶ εἰς αύτήν τήν ἀπάντησιν, ἀφοῦ πρῶτον παραθέσω ἀκριβῶς ὅσα τό ὑπ’ ἀριθμ. 28/8.8.06 ἔγγραφό σας περιλαμβάνει, ὥστε ὅσοι θά ἀναγνώσουν καί αὐτήν τήν δευτέραν μου ἀπάντησιν, νά γνωρίζουν τί ἀκριβῶς προηγουμένως ἐγράψατε:

Πρός τόν Ὁσιώτατον Μοναχόν Κύριλλον, κατά κόσμον Δημήτριον Παρασκευᾶν, Ἡσυχαστήριον Ἁγίας Αἰκατερίνης, Κορωπί Ἀττικῆς.
Ἔχοντες ὑπ’ ὄψιν:
1. Τήν ὑπ’ ἀριθμ. 409/12.5.2006 ἀναφοράν τοῦ Παν/του Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς ΜΟνῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Κουβαρᾶ Ἀττικῆς π. Στεφάνου, διά τῆς ὁποίας ἀνεκοίνωσεν εἰς ἡμᾶς τήν αὐτοαποκοπήν τοῦ μοναχοῦ Κυρίλλου, κατά κόσμον Δημητρίου Παρασκευᾶ, ἀπό τήν Μϊαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί ‘Αποστολικήν τοῦ Χριστοῦ ‘Εκκλησίαν, μέ τήν προσχώρησίν του εἰς τήν σχισματοαιρετικήν ὁμάδα τοῦ ἐκπεσόντος καί τεθέντος ἤδη εἰς ἀργίαν καί ὑποδικίαν ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διά τά κακόδοξα αὐτοῦ φρονήματα περί «ἀνάρχου Ἐκκλησίας» ἐπισκόπου Κηρύκου ΚΟντογιάννη, ὁ ὁποῖος «γυμνῆ τῆ κεφαλῆ» διδάσκει τήν κακοδοξίαν περί τῆς κοινωνίας τῶν τριῶν προσώπων ὡς πρώτης «ἀνάρχου Ἐκκλησίας» τήν ὁποίαν ἡ Ἱερά Σύνοδος ἔχει δεχθῆ ὡς καινοτομίαν.
2. Τήν ἀπό 6/19.6.2006 πρόσκλησιν ἡμῶν πρός ἀπολογίαν τοῦ μοναχοῦ Κυρίλλου, κατά κόσμον Δημητρίου Παρασκευᾶ, ὅπως προσέλθη τήν 20ήν Ἰουνίου (Ε.Η.) 2006 ἐνώπιόν μας καί ἀπολογηθῆ διά τήν συμπεριφοράν του αὐτήν, κατά τήν πρόβλεψιν τοῦ 20^ου Κανόνος τῆς ἐν Καρθαγένη Συνόδου (κατ’ ἀρίθμησιν τοῦ Πηδαλίου 28^ος).
3.  Τήν ἄρνησιν τοῦ μοναχοῦ Κυρ’΄ιλλου νά προσέλθη ἐνώπιόν μας, κατά τήν ὁρισθεῖσαν ἡμερομηνίαν νά ἀπολογηθῆ διά τήν ἀπαγγελθεῖσαν κατ’ αὐτοῦ κατηγορίαν τῆς προσχωρήσεως εἰς τήν σχισματοαίρεσιν τοῦ ἐπισκόπου Κηρύκου, πράγμα τό ὁποῖον φανερώνει ὅτι ὁ ἐν λόγω μοναχός πασραμένει ἀμετανόητος μέ σκληρυνθιεῖσαν τήν καρδίαν του ἀπό τήν πλάνην τοῦ διαβόλου.
4.  Τήν ὑπ’ ἀριθμ. 3224/12.10.2006 (Ε.Η.) ἀπόφασιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας ΓΟΧ «Ελλάδος, διά τῆς ὁποίας ἀνετέθη εἰς ἡμᾶς ἡ ποιμαντική εὐθύνη ἐπί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Κουβαρᾶ. 
Εἰς τόν ἐκπεσόντα ἀπό τήν Ὀρθόδοξον πίστιν μοναχόν Κύριλλον, κατά κόσμον Δημήτριον Παρασκευᾶν, τό ἐπιτίμιον τῆς «ἀκοινωνησίας» μέ τήν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ κατά τήν θεοπαράδοτον διδασκαλίαν τῶν ἀγίων Πατέρων Αὐτῆς τήν ἀποκλειστικήν ὁδόν τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου, μή δυναμένου τούτου ἐφεξῆς γιά οἱανδήποτε αἰτίαν νά ἐκκλησι’΄αζεται εἰς ναούς τῆς Ἐκκλησίας, νά μετέχη τῶν ἀχράντων μυστηρίων, καί γενικῶς νά ἐξυπηρετῆται πνευματικῶς ἀπό κληρικούς Αὐτῆς, ἄχρι τῆς μετανοίας αὐτοῦ.  
 
Κατ’ ἀρχάς καί πρίν ἀπαντήσω ὁτιδήποτε ἐπί τοῦ περιεχομένου τοῦ παραπάνω ἐγγράφου σας, παρακαλῶ ὅπως ἐπειγόντως κοινοποιήσετε εἰς τήν ἐλαχιστότητά μου, 1^ον. Τἠν ἀναφερομένην εἰς αὐτό «ὑπ’ ἀριθμ. 3224/12.10.2006 (ἐκ. ἡμερ.) ἀπόφασιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς ‘Εκκλησίας Γ.Ο.Χ.  Ἑλλάδος», καί 2^ον. Τήνἐπίσης ἀναφερομένην ὑπ’ ἀριθμ. 409/12.5.2006 ἔγγραφον ἀναφοράν σας κατ’ ἐμοῦ πρός τόν Σεβ. κ. ‘Ανδρέαν. Παρακαλῶ μήν ἀρνηθῆτε τήν κοινοποίησίν των, διότι δἐν άποκλείεται νά τά ζητήσωμεν καί νά λάβωμεν ταῦτα δι’ ἄλλης ὁδοῦ.
Ἐπί τοῦ περιεχομένου τοῦ ἐγγράφου σας, τοῦτο, καθ’ ἡμᾶς προκύπτει εὐθύς ἐξ  ἀρχῆς, εὐτελές καί κατάπτυστον ὡς ψευδές καί ὑβριστικόν, ἐνῶ τό χαρακτηρίζουν καί ἡ δειλία καί ὁ φόβος νά ἔλθετε ἐπί τῆς οὐσίας τῶν κατηγοριῶν σας, ἀλλά καί τῶν ἐγκλημάτων τά ὁποῖα διεπράξατε καί συνεχίζετε. Δέν ἀπαντᾶτε καί δέν ἀποδεικνύετε τάς βλασφήμους καί ψευδεῖς κατηγορίας σας. Νομίζω ὅτι ἀντιλαμβάνεσθε τί ὕβρις, τί βλασφημία, τί βαρβαρότητα εἶναι νά ἀποκαλῆς ἕναν Ὀρθόδοξον Ὁμολογητήν Ἀρχιερέα καί ὅλους τούς Ὀρθοδόξους Μοναχούς καί Λαϊκούς ὡς δῆθεν «σχισματοαιρετικούς», ἤ «σχισματοαιρετική ὁμάδα», ἐνῶ Σεῖς οἱ ἴδιοι, ὡς ἀποδεδειγμένα ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ καί ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΑΧΟΙ, σκευωροί, ὑποκριταί καί Φαρισαῖοι, ἐθέσατε ἑαυτούς ἔξω τῆς Ἐκκλησίας κατασταθέντες διά τῶν ἰδίων τῶν λόγων σας ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΤΙΚΟΙ.  Βέβαια σεῖς, ἀγαπητέ πρώην Γέροντά μου, ὅπως συνηθίζετε νά ἀπολογεῖσθε, «δέν γνωρίζετε», «δέν διαβάζετε», «δέν μελετᾶτε», διότι ἐμφανίζεσθε ὅτι ἀνήλθατε εἰς ὕψη πνευματικότητος, καί ὡς «μεγάλος ἀσκητής», «ἐξώκοσμος» ἤ καλύτερον εἰπεῖν «Εὐρωπαῖος», διότι ἐκεῖ τακτικά «ἀσκητεύετε» καί ἑπομένως ἀναθέτετε εἰς τόν ὑποτακτικό σας ‘Επίσκοπο νά ἀσχολῆται καί μέ ἐμένα τό σκουλῆκι πού τόλμησα ὡς Ὀρθόδοξος Μοναχός νά ὑψώσω φωνήν ὁμολογιακήν. Προφανῶς δι’ ὅλους αὐτούς τούς λόγους δέν εἴχατε χρόνον νά μελετήσετε καί τό ἀπό 17/6/2006 προηγούμενο ἀπαντητικόν μου ἔγγραφον ἐπί τοῦ ὑπ’ ἀριθμ. 8/19.6.2006 ἰδικοῦ σας «κλητηρίου ἐγγράφου» πρός τήν ἐλαχιστότητά μου. Λυποῦμαι, ἀλλά τό γεγονός ὅτι δέν ἀπαντᾶτε ἤ δέν κατελέγχετε ὅσα σᾶς ἀπήντησα καί μόνον δι’ αὐτό άπολύτως δικαίως χαρακτηρίζεσθε ὡς δειλοί καί ἔνοχοι. Διά τόν λόγον αὐτόν ἀναφέρομαι καί πάλιν εἰς τάς θέσεις μου τάς ὁποίας σᾶς ἔγραψα καθαρά καί ζητῶ κατά στοιχειώδη ἀξιοπρέπειαν καί συνέπειαν νά τίς λάβετε ὑπ’ ὄψιν καί νά ἀξιωθῶ μιᾶς γενικῆς καί ἐπί τῶν δύο ἐπιστολῶν μου ἀπαντήσεώς σας.
Α. Δέν ἐλάβετε ὑπ’ ὄψιν καί δέν ἀνταπεκρίθητε εἰς τήν ὑπό στοιχεῖον 1, παράγραφον τοῦ πρώτου ἀπαντητικοῦ μας ἐγγράφου (17.6.2006 ἐκ.ἡμ.), τό ὁποῖον ἔχετε ἤδη είς χεῖράς σας, ἐδημοσιεύθη δέ καί εἰς τήν «Ο.Π.»τοῦ Μαίου - Ἰουνίου 2006, σελ. 132-136, εἰς τήν ὁποίαν σᾶς ἐγράψαμεν:
«1) Δέν γνωρίζω κανένα «Πνευματικό καί Διοικητικό Προϊστάμενο» τῆς Μονῆς τῆς μετανοίας μου, δηλαδή τῆς Ι.Μ. Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, ἐκτός ἀπό ὑμᾶς τόν Καθηγούμενον αὐτῆς ‘Αρχ/την π. Στέφανον, μετά τοῦ ὁποίου πράγματι διέκοψα κοινωνίαν διά λόγους καθαρά ΠΙΣΤΕΩΣ καί ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ. Σεῖς ὀφείλετε, ἄν δέν κατανοῆτε τούς λόγους ΠΙΣΤΕΩΣ, νά μᾶς ζητήσετε τόν λόγον καί νά εἶσθε βέβαιος ὅτι δέν θά τόν ἀρνηθοῦμε. Εἶναι δέ ἀπορίας ἄξιον διατί ὡς Πατήρ καί Γέροντας,  δέν μᾶς ἀναζητήσατε, καί δέν μᾶς ἐκαλέσατε νά ὁμιλήσωμεν ἤ νά ἀπολογηθῶμεν διά τήν μεθ’ ὑμῶν διακοπήν πνευματικῆς μας κοινωνίας καί προσφύγατε εἰς ἀλλότριον ‘Επίσκοπον, ὁ ὁποῖος ἀπό «Διαυλείας», ἔγινε «Μητροπολίτης Θηβῶν καί Λεβαδείας» καί τόν χρησιμοποιεῖτε καί ὡς «Πνευματικόν καί Διοικητικόν Προϊστάμενον» τῶν δύο Ἱερῶν Μονῶν (Παναγίας καί Μεταμορφώσεως), ἐνῶ καί μέ τήν παραπάνω «Κλῆσιν», μᾶς δείχνει τά «ξένα δόντια», μέ τά ὁποῖα ἐπιχειρεῖ νά «δαγκώση» τόν Κανονικόν, Ὀρθόδοξον καί οἰκεῖον Μητροπολίτην κ. Κήρυκον.
Παρακαλῶ νά ὑπάγη εἰς τήν ἕδραν του καί ἐκεῖ νά ἀναλάβη τάς «Πνευματικάς καί Διοικητικάς ἁρμοδιότητας» καί νά μήν συνεχίση τήν μοιχικῶ τῶ τρόπῳ κατάληψιν τοῦ Ἐπισκοπείου τοῦ Ἁγίου Μοδέστου εἰς τήν Γυναικείαν Ἱεράν Μονήν τῆς Παναγίας παρά τήν Κερατέα, πρίν μέ αὐτήν τήν συνείσακτον (μετά γυναικῶν μοναζουσῶν) κατάστασιν προκαλέση νέα σκάνδαλα, ἀλλά καί ἐξασφαλίση ἕναν ἀκόμη λόγον καθαιρέσεώς του. Ἄν μᾶς πῆ ὅτι «κάνει ΥΠΑΚΟΗΝ εἰς τήν Ἱεράν σας Σύνοδον», ὅπως συνήθως κάνη ὑπακοήν εἰς ὑμᾶς τούς Τσακίρογλου, τόν παρακαλοῦμε νά ἀφήση αὐτήν τήν διαβολικήν ὑπακοήν καί ἐπί τοῦ «ἐνθρονισμοῦ» του εἰς τό ἐν λόγῳ Ἐπισκοπεῖον, ὁπόθενδήποτε καί ἄν προέρχεται καί ὁποιοιδήποτε κι’ ἄν τόν ἀπεφάσισαν. Διότι ἐν τέλει τοῦτο εἶναι ἔργον ὑμῶν τῶν ἐχθρῶν τῶν Ἱερῶν Μονῶν καί τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, δηλαδή τῶν ἕξι αὐταδέλφων Τσακίρογλου, οἱ ὁποῖοι στό πρόσωπό του ἀπεκτήσατε ἀπό τήν ἀρχή ἕναν τέλειον «ὑποτακτικόν» σας, ὁ ὁποῖος ἐκτελεῖ ἀδιάκριτα καί τυφλά τίς ἐντολές καί τά σχέδιά σας.».
Εἰς τήν παραπάνω παράγραφον ρητά σᾶς δηλώσαμε ὅτι ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΜΕΝ κανένα Πνευματικόν καί Διοικητικόν Προϊστάμενον τῆς Μονῆς τῆς μετανοίας μου «ἐκτός ἀπό ὑμᾶς τόν Καθηγούμενον ‘Αρχ/την Στέφανον, μετά τοῦ ὁποίου πράγματι διέκοψα κοινωνίαν διά λόγους καθαρά καί μόνον ΠΙΣΤΕΩΣ καί ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ» καί προσέθετον «ἄν δέν κατανοεῖτε τούς λόγους ΠΙΣΤΕΩΣ νά μᾶς ζητήσετε (σεῖς) τόν λόγον καί νά εἶσθε βέβαιος ὅτι δέν θά τόν ἀρνηθοῦμε». ‘Επειδή δέν ἐλάβατε αὐτά ὑπ’ ὄψιν, καί πάλιν ζητοῦμεν νά ὁμιλήσουμε περί αὐτῶν τῶν θεμάτων καί μάλιστα εἰς γενικήν Σύναξιν τῆς ‘Αδελφότητος. Ἑπομένως μετά τήν συγκεκριμένην αὐτήν διακοπήν κοινωνίας μεθ’ ὑμῶν διά καθαρῶς λόγους Πίστεως, καί μετά τήν πρότασιν νά έξετάσωμεν τούς λόγους τῆς μεθ’ ὑμῶν διακοπῆς πάσης κοινωνίας, δέν ἔχετε οὔτε Σεῖς, οὔτε πολύ περισσότερον ἄλλος κανείς τό δικαίωμα νά προβαίνετε εἰς ἐνεργείας, ὅπως αὐτήν μέ τό δεύτερον ἔγγραφόν σας (Α.Π. 28/8.8.2006), τό ὁποῖον πρέπει νά ἀντιλαμβάνεσθε ὅτι τό ὀλιγώτερον εἶναι ἄκυρον. Βάσει ποίας λογικῆς, ἠθικῆς, ἤ ποίας χριστιανικῆς, Μοναχικῆς, καί Κανονικῆς ἀρχῆς, δέν ἐλάβετε ὑπ’ ὄψιν σας τά ἀνωτέρω; Ποῦ προσκρούουν; Μά καί ἄν ἀκόμη προσέκρουσαν, τότε πολύ περισσότερον ὡς γέροντας ἔπρεπε νά ἀσχοληθῆτε καί νά ἀναζητήσετε τό «ἀπολωλός».
Β΄. Δέν ἐλάβετε ὑπ’ ὄψιν καί τήν ὑπό στοιχεῖον 2 παράγραφον τοῦ ἰδίου ἀπαντητικοῦ μας ἐγγράφου, είς τήν ὁποίαν ὡς Ὀρθόδοξος Μοναχός τόν ὁποῖον ἐγκαλέσατε εἰς ἀπολογίαν μέ ψευδές καί ἀνυπόστατον, ἀλλά καί βδελυκτόν ὡς βλάσφημον κατηγορητήριον, σᾶς ἀπαντήσαμε ὡς κάτωθι:
«2) Εἶναι πολύ μικρό τό ἀνάστημα τοῦ Σεβ/του κ. ‘Ανδρέου, νά χαρακτηρίση τόν Ὁμολογητήν Μητροπολίτην κ. Κήρυκον καί τό λεῖμμα τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ ὡς «σχισματική ὁμάδα» πολύ δέ περισσότερον ὅτι δῆθεν ὁ Μητροπολίτης «ἐτέθη εἰς ἀργίαν καί ὑποδικίαν ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διά τά κακόδοξα αὐτοῦ φρονήματα». ‘Επ’ αὐτῶν σᾶς ΕΓΚΑΛΕΙ ἡ ἐλαχιστότης μου, ὡς ὁ ἔσχατος, πλήν Ὀρθόδοξος Μοναχός Κύριλλος καί ἐσᾶς τόν πρώην Γέροντά μου π. Στέφανο, ἀλλά καί τόν φερόμενον ὡς «Μητροπολίτην Θηβῶν καί Λεβαδείας», νά ὁμολογήσετε «μέ ποίαν ‘Εκκλησίαν διακόψαμε ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν», τόσον ὁ ὁμολογητής Μητροπολίτης κ. Κήρυκος καί λοιποί, καί κατόπιν καί ἡ ἐλαχιστότης μου, καί «εἰς τήν δικαιοδοσίαν ποίας ‘Εκκλησίας ἀνήκει ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή»; Ποία εἶναι ἡ Ἐκκλησιολογία αὐτῆς τῆς «Ἐκκλησίας» σας καί πόθεν ἀπό τό 2003 καί ἑξῆς ἔχετε τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν καί σεῖς, ὁ πρώην Γέροντάς μου, καί ὁ φερόμενος ὡς «Θηβῶν καί Λεβαδείας» κ. ‘Ανδρέας, ἤ καί ὅλοι οἱ ἀπαρτίζοντες τήν βλάσφημη καί ἀσεβῆ ὁμάδα ὑπό τόν μοιχεπιβάτην κ. Νικόλαον, τόν πρῶτον βλάσφημον καί αἱρετικόν, ἀλλά καί τούς ὁμοίους του «Ἀργολίδος» κ. Παχώμιον καί «Περιστερίου» κ. Γαλακτίωνα καί λοιπούς; Εἶσθε τόσον σκοτισμένοι, ἤ ἐμέ τόν εὐτελῆ θεωρεῖτε ὡς ἐσκοτισμένον καί ἀνόητον; Ὁμολογῶ ὅτι καί ὀλιγογράμματος καί ἁμαρτωλός εἶμαι, ἀλλά ὡς Ὀρθόδοξος ἀνεζήτησα Ὀρθόδοξον Μονήν Μετανοίας διά νά σωθῆ ἡ ψυχή μου. Ὅσον ἀνόητος καί ἐσκοτισμένος θά μποροῦσα  νά εἶμαι ὅταν τό 1991 προσέφυγα εἰς τήν Ὀρθόδοξον ‘Αδελφότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως, ἄλλο τόσον καί ὅταν πρό ἔτους διέκοψα τήν πνευματικήν κοινωνίαν μετ’ αὐτῆς, ἐκεῖ πού τήν φέρατε.
Μέ τήν χάριν τοῦ Θεοῦ διδάχτηκα ὅτι ὡς μοναχός πρέπει νά εἶμαι σάν νεκρός, ὅταν ὅμως προσβάλλεται ἡ Πίστις μου, ἡ Ἐκκλησιολογία - Ὁμολογία μου καί ἡ Ἀποστολική Διαδοχή τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τότε οὔτε είς Γέροντα, οὔτε εἰς Ἐπίσκοπον οὔτε εἰς Σύνοδον ὑποχρεοῦμαι νά ὑπακούσω, ἀλλά εἶναι ἡ μοναδική περίπτωσις πού ὀφείλω νά ὑψώσω τήν Ὁμολογιακή μου φωνή,  ὥστε νά φθάση εἰς τά τέσσαρα σημεῖα τῆς γῆς καί νά ἀνέβη καί εἰς τόν οὐρανόν. Λυποῦμαι θρηνῶ καί ὀδύρομαι διότι τόσους Ἱερομονάχους καί Ἀδελφούς τῆς Μονῆς τῆς Μετανοίας μου τούς κάματε καί ἔχασαν τά κριτήρια τῆς Ὀρθοδοξίας καί τούς ἀχρηστεύετε τόσους πνευματικούς ἀγῶνας καί ἄσκησιν, ἐνῶ οἱ ἴδιοι δέν κρύπτουν ὅτι  τά μέσα τά ὁποῖα μετέρχεσθε οἱ ἀδελφοί Τσακίρογλου δἐν εἶναι οὔτε χριστιανικά, οὔτε μοναχικά, ἀλλά κάτι σάν σατανικά, διότι μέ τό πρόσχημα τῆς ὑπακοῆς κάμνετε τούς Μοναχούς καί χάνουν τήν ἐν Χριστῶ ἐλευθερία καί τήν λογικήν τους καί παύουν νά εἶναι πρόσωπα κατ’ εἰκόνα Θεοῦ, ἀφοῦ τυφλά ὑπακούουν καί εἰς τήν προδοσίαν σας κατά τῆς Ἐκκλησίας. Τί τούς ὠφελεῖ σ’ αὐτή τήν περίπτωσι ἡ ὑπόλοιπη Καλογερική; Δέν διδαχθήκαμε ὅτι οἱ Μοναχοί πρέπει νά εἶναι οἱ Ἀετοί τῆς Ὀρθοδοξίας; Ἔχω γνῶσιν ὅτι δέν εἶμαι ἀετός, ἀλλά ἕνα σκουλῆκι πού θέλω νά πετάξω μέ τά φτερά τῆς Ὀρθοδοξίας.».
Διατί παρακαλῶ, καί αὐτά δέν τά ἐλάβετε ὑπ’ ὄψιν σας; Ἤ ἄν διαφωνῆτε ποῦ καί εἰς τί διαφωνεῖτε; Παρακαλῶ τουλάχιστον τώρα λάβετε ὑπ’ ὄψιν αὐτά πού ἡ ἐλαχιστότης μου σᾶς ἔγραψα καί πάλιν ἐπανέλαβα, καί ἀρθῆτε εἰς τό ὕψος τό πνευματικόν καί ὁμολογιακόν, τό ὁποῖον ἀπαιτοῦν οἱ καιροί καί ἡ ἰδιότητά σας ὡς Μοναχοῦ - ΄Αρχ/του καί Καθηγουμένου, καί πέστε μας εἰς ποίαν Ἐκκλησίαν ἀνήκετε, ποία ἡ Ἐκκλησιολογία της, πόθεν ἔχετε τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν, ποία εἶναι ἡ «Σύνοδός» σας, ἡ ὁποία «ἔθεσεν εἰς ἀργίαν καί ὑποδικίαν» τόν Σεβ.  Μητροπολίτην κ. Κήρυκον καί ποῖα τά «κακόδοξα φρονήματα» τοῦ Μητροπολίτου μας. Τώρα δυστυχῶς συνειδητοποιῶ τό γεγονός, ὅτι διά τήν ἰδίαν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ  ὅλοι οἱ μεγάλοι ὁμολογηταί τῆς Πίστεως Ἅγιοι Γρηγόριος, ‘Αθανάσιος, Χρυσόστομος, Βασίλειος ... Μάξιμος .... καί ὁ Ἅγιος Πατέρας ἐσυκοφαντήθησαν, ἐδιώχθησαν, ἐπέρασαν τά περισσότερα χρόνια εἰς ἐξορίας ἤ ἀπέθανον εἰς τάς ἐξορίας. Τότε ‘Αρειανοί, Χριστομάχοι, Πνευματομάχοι, ἀργότερα εἰκονομάχοι, παπικές σταυροφορίες, Οὐνία καί τώρα Οἱκουμενισμός (Νεοημερολογιτικός καί Παλαιοημερολογιτικός) κάμνει τά ἴδια μέ τά ὄργανά του καί μέ ἐσᾶς τόν πρ. Γέροντά μου καί τόν τυφλό ὑποτακτικό σας τόν νεαρό συνείσακτο Δεσπότη. Παρακαλῶ μή κρύπτεσθε πίσω ἀπό τόν ἀτυχήσαντα «Σεβασμιώτατο» ‘Ανδρέα, ὁ ὁποῖος κανείς δέν ἀγνοεῖ ὅτι μιά ζωἠ εἶναι κατευθυνόμενον τυφλόν καί πειθήνιον ὄργανον τοῦ «ἀδελφάτου» σας, τῶν Τσακίρογλου, διότι δυστυχῶς ἔτσι τόν καταντήσατε μέ τίς διάφορες ἐξωχριστιανικές μεθόδους σας.
Φοβοῦμαι μήπως σεῖς οἱ «ἔξυπνοι» εἶσθε καί πράκτορες τοῦ Βατικανοῦ καί ὄχι μόνον. Δέν νομίζετε ἤ καλύτερα δέν ἀντιλαμβάνεσθε ὅτι αὐτό τό ἔργο σας πού τόσα χρόνια ἐνεργεῖτε καί τώρα ἀποκαλύπτεται εἶναι καθαρά προδρομικόν ἔργον τοῦ Ἀντιχρίστου; Διότι τί ἄλλο θέλει ὁ πραγματικός ‘Αντίχριστος, τό θηρίον τῆς Ἀποκαλύψεως νά προηγηθῆ, πρίν ἐμφανισθῆ καί ἐπιβάλη τό χάραγμα καί τήν «παγκόσμια» κυριαρχία του; Δέν θέλει νά ἀφανίση τήν Ἐκκλησία, νά πῆ ὅτι ἀπέθανε τό ‘Αρνίον καί οὐδείς ὁμολογεῖ τόν ‘Αναστάντα Χριστόν καί τήν Ἐκκλησίαν Του; Νά αὐτό κάμνετε μέ τήν «Σύνοδό» σας πού τήν φέρατε ἐκεῖ πού ζητοῦσαν καί πάλιν ὁ Οἰκουμενισμός σας, ἡ Μασωνία καί ὁ Ἑβραϊκός Σιωνισμός θέλουν νά μήν ἀλλάξη ἡ στάσις σας ἐπί τῆς λεγομένης «χειροθεσίας» μιά καί περί ‘Εκκλησιολογίας ποτέ δέν καταλάβατε τίποτε!... 
Γ΄. ‘Επίσης δέν ἐλάβετε ὑπ’ ὄψιν καί ὅσα εἰς τήν ὑπό στοιχεῖον 3 παράγραφον τῆς προηγουμένης ἐπιστολῆς μας, σᾶς ἐπεσημάναμεν καί μᾶς ἀναγκάζετε νά τά παραθέσωμεν καί πάλιν αὐτούσια:
«3) Ζητῶ νά ὁμολογήσετε σεῖς, ὁ πρώην Γέροντάς μου καί ὁ ὡς «Μητροπολίτης» φερόμενος κ. ‘Ανδρέας, ποῖα εἶναι τά «κακόδοξα φρονήματα» τοῦ Σεβ/του Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κηρύκου (ὑπό τό ὠμοφόριον τοῦ ὁποίου προσφύγαμε). Παρά τήν ἀγραμματωσύνη μου καί τήν εὐτέλειά μου, μελέτησα καί μελετῶ ὅλα ὅσα ἐγράφησαν καί ἀπό τίς δύο πλευρές, [1]  καί δέν βρῆκα τίποτε τό κακόδοξον εἰς τήν ὁμιλίαν τοῦ θεολόγου ‘Ελευθερίου (Κυριακή Ὀρθοδοξίας 1997), ἀλλά τήν εἶδα ὡς γυμνό σπαθί κατά τῶν ἐχθρῶν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, εἰς τούς ὁποίους ἐπίσημα ἀπό τό 2003 προσχωρήσατε καί ἐσεῖς. ‘Αντιθέτως εὑρῆκα πολύ διαστροφή, καί παρερμηνεῖες εἰς ὅσα ἔγραψαν οἱ Φλωρινικοί, στίς ἀποφάσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ‘Ανδρέου, στήν εἰσήγησι τοῦ «Πειραιῶς» Νικολάου, ὁ ὁποῖος εἶναι στολισμένος μέ τόσες βλασφημίες καί αἱρετικά φρονήματα, ἀκόμη καί στήν εἰσήγησί του τῆς 14.2.2002, μέ τήν ὁποία ἐκείνη ἡ «Ἱερά Σύνοδος» ἔθεσε τό ἐπιτίμιο τοῦ «ἀφορισμοῦ» εἰς τόν θεολόγο Ἐλευθέριο, ὁ ὁποῖος ἀπό τό 1960 ἦταν τό καύχημά τους, ὁ δάσκαλός τους καί ὁ πιστός καί ἀνιδιοτελής ἐργάτης ὅλων. Καλεῖσθε λοιπόν νά ἀποδείξετε τήν κακοδοξίαν, διότι μέχρι σήμερα ΚΑΝΕΙΣ, ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΝΕΙΣ, δέν τό ἔκαμε, ἀλλά καί αὐτοί πού τό ἐπεχείρησαν ἀπεδείχθησαν ψεῦστες καί διαστροφεῖς, ἐνῶ ὁ «Πειραιῶς» ἐκήρυξε καί νέας αἱρέσεις ἐπί τοῦ τριαδολογικοῦ δόγματος.».
Πῶς ἀγνοήσατε καί τά ἀνωτέρω καί ὡς ἀπό καθέδρας παπιστίδια, ἀποφαίνεσθε ἀναποδείκτως, ἀσεβέστατα καί θρασύτατα, ὅτι ἡ ἐλαχιστότης μου σᾶς «ἀνεκοίνωσεν τήν αὐτοαποκοπήν μου ἀπό τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί ‘Αποστολικήν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν μέ τήν προσχώρησίν μου εἰς τήν σχισματοαιρετικήν ὁμάδα τοῦ ... ‘Επισκόπου Κηρύκου Κοντογιάννη...»; Αὐτό κατά τήν ἐλαχιστότητά μου θά τό ἀποτολμοῦσε μόνον ἔνας παράφρων ἤ συνειδητός πράκτορας τῶν σκοτεινῶν κέντρων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς παγκοσμιοποιήσεως. Ἀγαπητέ μου πρώην Γέροντα π. Στέφανε, παρακαλῶ σκεφθῆτε λογικά, χριστιανικά καί κατανοῆστε ὅτι ἡ ἐλαχιστότης μου, ΔΕΝ ΑΥΤΟΑΠΕΚΟΠΗΝ καί δέν ἐξῆλθον τοῦ Σώματος τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί ‘Αποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, ἀλλά κατά τήν ἐντολήν τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος λέγει: «ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καί ἀφορίσθητε» (χωρισθῆτε ἀπομακρυνθῆτε, μή ἔχετε κοινωνίαν), ἐξήλθαμε ἐκ μέσου ὑμῶν, διεκόψαμεν τήν μεθ’ ΥΜΩΝ κοινωνίαν ὡς βλασφήμων κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, διά νά μή κοινωνοῦμε τῶν φρικτῶν βλασφημιῶν σας καί τῆς ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΣΑΣ. ‘Εξήλθομεν, ὅπως τό 1924 ἐξῆλθον ἐκεῖνοι οἱ ὁμολογηταί Πατέρες μας ἀπό τόν Νεοημερολογιτισμό – Οἰκουμενισμό, ὅπως τό 1937 ἐξῆλθον ἀπό τήν σχισματοαίρεσιν τοῦ πρ.  Φλωρίνης, ὅπως ἐξήλθομεν τό 1995 ἀπό τό Ἐκκλησιομάχον κίνημα τῶν πέντε. Ἔτσι καί τώρα ἐξήλθομεν ἐκ τοῦ ἰδικοῦ σας ‘Εκκλησιομάχου κινήματος τό ὁποῖον ἀπροκαλύπτως ἀπό τό 2003 ἐκπροσωπεῖ καί ἐκφράζει καί ἐνεργεῖ τά σχέδια καί τούς στόχους τοῦ 1924, τοῦ 1937 καί τοῦ 1995. Ἄν δέν τά καταλαβαίνετε καί πάλιν παρακαλῶ μέ τήν χάριν τοῦ Κυρίου μας, νά ἔλθωμεν ἐνώπιον τῆς Ἀδελφότητος νά σᾶς τά εἴπωμεν ἡμεῖς οἱ ἐλάχιστοι, οἱ ἀγράμματοι καί ἁμαρτωλοί. Ἄν τό ἀρνηθῆτε τότε ἕνα καί μόνον θά βεβαιώσετε ὅτι εἶσθε ἐντελῶς ἄπιστοι, καί ἐνεργεῖτε χωρίς δισταγμόν ἐντολάς καί σχέδια ἀλλοτρίων.
Δέν ἀπεκόπην πρώην Γέροντά μου ἐκ τοῦ ζωηφόρου σώματος τῆς Ἐκκλησίας καί δέν προσεχώρησα εἰς καμμίαν «σχισματοαιρετικήν ὁμάδα», ἀλλά ἐξῆλθον ἐκ μέσου ὑμῶν, διότι ἀπεδείχθητε οἱ πιό ὕπουλοι καί καταχθόνιοι ἐχθροί τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, διότι αὐτό τό ὁποῖον ἐπί δεκαετίες ὕπουλα ἐνεργούσατε, πλέον ἀπό τό 2003 ἀπροκάλυπτα προσπαθῆτε νά ἐπισημοποιήσετε, δηλαδή μέ τό κάλυμμα τοῦ «Παλαιοημερολογίτου» βλασφημεῖτε καί ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗΝ καί τήν ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ. ‘Εχωρίσθην, λοιπόν, ἀπό ‘Εκκλησιομάχους, φοβερούς Φαρισαίους καί ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ.
Δ΄ Δέν ἐλάβατε ὑπ’ ὄψιν καί ὅσα καθαρά σᾶς ἔγραψα εἰς τήν ὑπό στοιχεῖον 4 παράγραφον τῆς ἰδίας πρώτης μου ἐπιστολῆς. Εἰς αὐτήν εὐθέως καί χωρίς πολλά λόγια σᾶς ἔγραψα:
«4) Δέν ἀρνοῦμαι, παρά ταῦτα, νά ἐμφανισθῶ τήν 20ήν Ἰουνίου μέ ὅποιους μάρτυρας ἐπιλέξω διά νά ἀπολογηθῶ πρός δόξαν τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του, ὑπό τάς κάτωθι προϋποθέσεις: α) Ἡ ἀπολογία μου θά γίνη ὄχι εἰς τήν Γυναικείαν Μονήν τῆς Παναγίας, ὅπου ὡς καταληψίας ὁ «Θηβῶν καί Λεβαδείας» ἐπεκάθησε, ἀλλά εἰς τό Καθολικόν τῆς Μονῆς τῆς Μετανοίας μου. β) Θά ἀπολογηθῶ εἰς ὑμᾶς τόν πρ. Γέροντά μου, τό Ἡγουμενοσυμβούλιον καί ἐνώπιον ὅλης τῆς ‘Αδελφότητος, διά νά μέ ἀνακρίνουν ὅλοι καί κατόπιν νά μέ κρίνουν.
Θέτω αὐτούς τούς ὅρους, διότι δέν πρόκειται διά καμμίαν μορφήν καλογερικῆς ἀνταρσίας, ἀλλά περί διακοπῆς διά καθαρά λόγους ΠΙΣΤΕΩΣ καί ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ, διά τούς ὁποίους οἱ Μοναχοί πρῶτοι πρέπει νά ὑψώνουν τήν φωνήν τους καί πρῶτοι ἄν χρειασθῆ νά χύσουν καί τό αἷμα τους. Θά ἀναμένω σχετικήν ἐπιστολήν ἄν οἱ ἀνωτέρω ὅροι – προϋποθέσεις γίνωνται ἀπδεκτές. Ὁ ἐλάχιστος ἐν Μοναχοῖς, Μοναχός Κύριλλος»
Τί σᾶς ἀπήντησα λοιπόν καί ἐπ’ αὐτοῦ; Ὅτι «ἀρνοῦμαι» ἤ ὅτι «ΔΕΝ ΑΡΝΟΥΜΑΙ, παρά ταῦτα, νά ἐμφανισθῶ τήν 20ήν Ἰουνίου μέ ὅποιους μάρτυρας ἐπιλέξω...»; Διατί, πρώην Γέροντά μου, ψεύδεσθε τόσον προκλητικά καί δι’ αὐτοῦ τοῦ ἀθλίου δευτέρου ἐγγράφου σας; Διατί, καί διά ποίαν σκοπιμότητα, γράφετε ἀναληθῶς ὅτι ἡ ἐλαχιστότης μου ὁ μοναχός Κύριλλος ἐδήλωσεν «ΑΡΝΗΣΙΝ» νά ἀπολογηθῆ; Εἶναι καταφανέστατοι καί συγκεκριμένοι οἱ λόγοι πού ὡδήγησαν αὐτούς τούς ἐσκοτισμένους πού σᾶς ἔγραψαν καί αὐτό τό κείμενον, νά διατυπώσουν καί αὐτό τό ψεῦδος! Κατ’ ἐμέ τόν ἀγράμματο αὐτοί οἱ λόγοι εἶναι: 
Ὁ πρῶτος λόγος εἶναι διότι δέν ἠδύναντο νά ἀπαντήσουν μέ τιμιότητα περί ὅσων ἔγραψα εἰς τήν ἐπιστολήν μου διά τόν συνείσακτον κ. ‘Ανδρέα κλπ.
Ὁ δεύτερος λόγος εἶναι διότι δέν ἔχουν τί νά ἀντείπουν εἰς τήν ΕΓΚΛΗΣΙΝ μου νά ἀπαντήσετε ἀπό ποίαν Ἐκκλησίαν ἀπεσχίσθην, ποία εἶναι ἡ Ἐκκλησιολογία σας, πόθεν ἀπό τό 2003 ἔχετε τήν ‘Αποστολικήν Διαδοχήν.
Ὁ τρίτος λόγος ἦτο ἡ παντελής ἀδυναμία νά ἀποδείξετε τά δῆθεν «κακόδοξα φρονήματα» τοῦ Σεβ/του κ. Κηρύκου καί διότι ἡ περί αὐτῶν σκευωρία Φλωρινικῶν καί τῶν ἐγκαθέτων των, δηλαδή Ὑμῶν τῶν ‘Αδελφῶν Τσακίρογλου καί τοῦ Δημ.  Κάτσουρα, εἶναι τόσον ἀήθης καί τόσον σατανική, ἡ ὁποία σᾶς πνίγει καί σᾶς σκοτώνει.
‘Εν τέλει ὁ ἄλλος λόγος πού σᾶς ὡδήγησε σ’ αὐτό τό χαρτί ἦταν καί παραμένει ὅτι θά ἔλθω μέ ὅποιους μάρτυρες ἐπιλέξω, ὅτι ζητῶ νά ἀπολογηθῶ ἐνώπιον ὑμῶν τοῦ πρώην Γέροντός μου καί τοῦ Ἡγουμενοσυμβουλίου, παρόντων καί ὅλων τῶν ἐν Χριστῶ σεβαστῶν ‘Αδελφῶν διά νά μέ ἀνακρίνουν καί αὐτοί καί νά μέ κρίνουν.
Ὅλη αὐτή ἡ συμπεριφορά σας διά ποῖον λόγον; Διά νά καταλήξετε εἰς αὐτό τό: «ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕ .... τό ἐπιτίμιον τῆς ἀκοινωνησίας μέ τήν Ἐκκλησίαν... μή δυναμένου τούτου (δηλαδή τῆς ἀναξιότητός μου) ... νά ἐκκλησιάζεται εἰς ναούς τῆς ‘Εκκλησίας, νά μετέχη τῶν ἀχράντων μυστηρίων, καί γενικῶς νά ἐξυπηρετῆται πνευματικῶς ἀπό Κληρικούς Αὐτῆς, ἄχρι μετανοίας αὐτοῦ»!!! .  Δηλαδή «παλιά μου τέχνη κόσκινο», ὅπως λένε στήν πατρίδα μου. 
Παρατηρῶ λοιπόν ὅτι κατ’ ἀρχάς συνεχίζετε τόν ἴδιον ἄθλιον τρόπον πρός ἐκφοβισμόν μου καί ἐντυπωσιασμόν διά τούς λοιπούς, τόν ὁποῖον πρῶτος τό 1993 διενοήθη ὁ τότε ‘Αττικῆς Ματθαῖος καί τό 2002 ἡ ὑπό τόν τότε ‘Αρχιεπίσκοπον ‘Ανδρέαν «Ἱερά Σύνοδος» (= κακή καί ἀσεβής συμμορία), ἐν προκειμένῳ ὅμως σεῖς φέρεσθε ὡς νά περιπέσατε εἰς πυκνότερον σκότος, διότι πῶς διαφορετικά «ἐπιβάλλετε άκοινωνησίαν» εἰς ἕνα Μοναχόν, ὁ ὁποῖος, ἀκριβῶς διά τόν λόγον νά μή χάση τήν ΚΟΙΝΩΝΙΑΝ μέ τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἴδιος διέκοψε κάθε κοινωνίαν μέ τήν «συμμορίαν» σας καί δέν δέχεται οὔτε τήν συμπροσευχήν, οὔτε ἄλλην «κοινωνίαν» μεθ’ ὑμῶν καί ὅλων τῶν Κληρικῶν σας, οἱ ὁποῖοι στεροῦνται Ὁμολογίας καί κοινωνοῦν ὅλων τῶν βλασφημιῶν σας καί γενικῶς στηρίζουν, ἔστω καί μέ τήν σιωπήν τους καί τήν συμπόρευσιν εἰς τήν ‘Αντίχριστον προδοσίαν σας.
‘Αλήθεια οἱ ἐσκοτισμένοι αὐτοί πού ἔγραψαν ἐναντίον μου καί αὐτό τό «ἐπιτίμιον», δέν ἦσαν σέ θέσιν νά συνειδητοποιήσουν καί νά εἴπουν εἰς τούς ἑαυτούς τους: «Τί εἶναι αὐτά τά βλακώδη πού γράφουμε; Ποῖον καί ἀπό ποίους καί πρός τί θέτουμε εἰς ἀκοινωνησίαν, ἀφοῦ ὁ Κύριλλος ἤδη δέν ἐπικοινωνεῖ καί δέν ἀναγνωρίζει οὔτε τήν «ἱερωσύνη» μας, οὔτε τήν «ἐκκλησία» μας, οὔτε τήν «σύνοδό» μας, ἀλλά καί μᾶς ἀποκαλεῖ προδότας καί ἐκτός ‘Εκκλησίας, διότι πράγματι ἐβλασφημήσαμε καί βλασφημοῦμε καί τήν ‘Αποστολική μας Διαδοχή καί τήν Ἐκκλησιολογία καί εἴμεθα μέχρι τ’ αὐτιά βουτηγμένοι στόν παλαιοημερολογιτικό μας οἰκουμενισμό; Δυστυχῶς δέν ἦσαν καί δέν εἶσθε εἰς θέσιν νά σκεφθῆτε τόσο ἁπλᾶ πράγματα!   
Παρακαλῶ, ἁφοῦ λάβετε αὐτἠν τήν ἐπιστολήν μου, τήν ὁποίαν μέ ἀναγκάζετε μέ τήν συμπεριφορά σας νά ἀποστείλω διά δικαστικοῦ Ἐπιμελητοῦ, νά τήν μελετήσετε καί νά ἀξιωθῶ μιᾶς ἀπαντήσεως πάντοτε πρός ἀπολογίαν μου ὅπως ταιριάζει εἰς ἕναν ὀρθόδοξον Μοναχόν.
 
 
 
 
Καί ἡ παροῦσα γραφή, ὅπως καί ἡ πρώτη τοῦ ἐν Χριστῶ ἀδελφοῦ Κυρίλλου εἶναι γραφή καί τῆς ἐλαχιστότητός μου καί πρός βεβαίωσιν θέτω καί εἰς αὐτήν τήν ὑπογραφήν μου.