Η
ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΙΕΡΟΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΙΤΙΟΥ κ.κ. ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ 15/28.09.2008 Προσφώνηση
εκφωνηθήσα εκ μέρους του ποιμνίου της Εκκλησίας της Κύπρου
εις την ενθρόνιση του πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κιτίου και Εξάρχου πάσης Κύπρου των Γ.Ο.Χ. κ.κ. Παρθενίου. Πανιερώτατε Μητροπολίτη Κιτίου κ.κ. Παρθένιε, Σεβασμιότατοι Μητροπολίτες κ.κ. Κήρυκε και Γερόντιε, Σεβαστό Ιερατείο Αγαπητοί προσκεκλημένοι Αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί, Σήμερα είναι μια ιστορική μέρα για την Εκκλησία των Γ.Ο.Χ. Κύπρου αλλά και για την Καθολική Εκκλησία γενικότερα. Με την χειροτονία πριν δύο μήνες και ενθρόνιση σήμερα του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Παρθενίου, η Εκκλησία απέκτησε μετά από τρία χρόνια χηρείας του επισκοπικού θρόνου και κατόπιν μεγάλων περιπετειών, κεφαλή. Η χαρά όλων μας είναι έκδηλη γιατί ο Θεός δεν μας ξέχασε και έδωσε κατά την καρδίαν του λαού, δηλαδή άξιον ποιμένα, ο οποίος θα αγρυπνά, θα επισκοπεί και θα προστατεύει το ποίμνιον από τις εισβολές των νοητών λύκων. Οι ελπίδες των μελών της ακαινοτομήτου Εκκλησίας της Κύπρου είναι σήμερα αναπτερωμένες και προσδοκούμε όλοι σε καλύτερες μέρες με ποιμενάρχη μας τον σεβασμιώτατο Παρθένιον. Είμαστε βέβαιοι, ότι ο νέος ποιμενάρχης μας, θα κρατήσει σε σταθερή πορεία την νοητή κιβωτό, δηλαδή την Εκκλησία, γιατί γνωρίζει καλά να κρατά το πηδάλιο. Μπορεί να είναι νεότατος στην ηλικία αλλά είναι πολύ καλός μαθητής του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου. Γνωρίζει πολύ καλά τους Ιερούς Κανόνες γιατί μελετά το Ιερό Πηδάλιο του Αγίου Νικοδήμου και είναι εραστής της πιστής εφαρμογής των Ιερών Κανόνων. Δεν συμβιβάζεται με την παράβαση των κανόνων και δεν δέχεται οι εκκλησιαστικές οικονομίες να επεκτείνονται χρονικά γιατί έπειτα γίνονται κανόνες παρανομίας. Η εμμονή του στην εφαρμογή των Ιερών Κανόνων δείχνει ότι είναι ένας γνήσιος διάδοχος των Αγίων Αποστόλων και με την ανάδειξη του στον βαθμό της αρχιεροσύνης μεταδίδεται και διαιωνίζεται η γνήσια αποστολική διαδοχή και η ορθόδοξος πίστη. Με την χειροτονία ενός γνήσιου ποιμένα, πραγματικού διαδόχου των Αγίων Αποστόλων, διασφαλίζεται η γνήσια ορθόδοξος εκκλησιολογία και ομολογία, δια την οποίαν εμείς οι γνήσιοι ορθόδοξοι ξεχωρίζουμε από όλους όσους φέρουν την ταμπέλλα του ορθόδοξου. Σε μία εποχή που διαφημίζεται παντού το σύνθημα του "Σεβασμού της διαφορετικότητας και της ειρηνικής συνύπαρξης" με σκοπό να υπηρετηθεί η παναίρεση του οικουμενισμού και κατ΄ επέκταση η παγκοσμιοποίησης, δηλαδή η δημιουργία ενός παγκόσμιου κράτους όπου θα βασιλεύσει ο αναμενόμενος από τους Εβραίους Μεσσίας δηλ. ο αντίχριστος, εμείς φωνάζουμε και ομολογούμε ναι στον σεβασμό της διαφορετικότητας αλλά συνεχίζουμε και λέγουμε ότι εκτός της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας δεν υπάρχει ουδεμία ελπίδα σωτηρίας. Οι οικουμενιστές κτίζουν μία νέα Εκκλησία όπου ο καθένας μπορεί να είναι μέλος κρατώντας την δική του πίστη και ομολογία, ενωμένη όλοι στην βάση του σεβασμού της διαφορετικότητας και όχι της αλήθειας και της δικαιοσύνης του Θεού. Εμείς, τα μέλη της ακαινοτομήτου Εκκλησίας της Κύπρου, με κεφαλή μας τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Παρθένιον, πιστεύουμε και ομολογούμε μία Εκκλησία, μία πίστη, μία ομολογία και διακηρύσσουμε με παρρησία ότι η Εκκλησία μας κατέχει την Καθολική αλήθειαν, δηλαδή ολόκληρη την αλήθεια και όχι ένα μέρος μιας κατάθριματισμένης αλήθειας όπως διακηρύσσει το παγκόσμιο συμβούλιο των εκκλησιών, όπου δυστυχώς συμμετέχουν σ΄ αυτό και εκείνοι οι οποίοι θέλουν να ονομάζονται ορθόδοξοι, και βρίσκονται σε αντίθεση με την ορθόδοξη εκκλησιολογία και άρα στην αίρεση. Η αλήθεια είναι μία κατάσταση μνήμης. Η μνήμη έχει δύο καταστάσεις, την λήθη και την αλήθεια. Όσοι κρατούν στην μνήμη τους τον Χριστό, τους Αγίου Αποστόλους, τις οικουμενικές συνόδους, τους μάρτυρες και ομολογητές της πίστης μας και ακολουθούν αυτούς βρίσκονται στην αλήθεια. Όσοι έχουν χάσει τη μνήμη τους και βρίσκονται σε κατάσταση λήθης είναι εκτός αληθείας. Εμείς τα μέλη της ακαινοτομήτου Εκκλησίας της Κύπρου ομολογούμε ότι κατέχουμε την αλήθεια γιατί δεν λησμονήσαμε και κρατούμε ζωντανά στην μνήμη μας αυτά που μας παρέδωσε η Εκκλησία. Υπάρχουν δύο κατηγορίες Επισκόπων. Οι Θεόκλητοι και οι αυτόκλητοι. Οι αυτόκλητοι είναι άνθρωποι ματαιόδοξοι και συμφεροντολόγοι και για να ανέλθουν στον Θρόνο προσχεδιάζουν, δημιουργούν ομάδες που τους προωθούν, δίδουν υποσχέσεις, δεσμεύονται να βοηθήσουν του συνεργάτες τους. Όταν τα καταφέρουν με τις πονηρές μεθοδεύσεις να αναρριχηθούν στον θρόνο, πρώτο τους μέλημα είναι να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους προς αυτούς που τους ανέδειξαν και τους βοήθησαν και όχι η διαποίμανση και προστασία του ποιμνίου τους. Τότε ξεκινούν τα προβλήματα, τα σκάνδαλα, τα σχίσματα και οι μεγάλες αποστασίες από την Ορθόδοξη πίστη. Εφαρμόζεται απόλυτα ο λόγους του Χριστού ότι "Ο μη εισερχόμενος διά της Θύρας κλέπτης εστίν και ληστής". Οι Θεόκλητοι επίσκοποι έχουν κλήση από τον Θεό και ανέρχονται στον Θρόνο με νόμιμες εκκλησιαστικές διαδικασίες. Οι Θεόκλητοι επίσκοποι δεν έχουν υποχρεώσεις και δεσμεύσεις σε κανέναν. Είναι ελεύθεροι να επιτελέσουν το έργο που τους ανάθεσε η Εκκλησία ως πραγματικοί και γνήσιοι ποιμένες χωρίς να υπολογίζουν το προσωπικό τους συμφέρον αγνοώντας κόπους, πόνους και θυσίες. Τέτοιος Αρχιερέας ήταν ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Επειδή ήταν Θεόκλητος, το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν η ορθόδοξος πίστη και ηθική. Γι΄ αυτόν τον λόγο δεν εδίστασε να τα βάλει με την κοσμική εξουσία, με την Βασίλισσα, με το ίδιο το κράτος. Δεν σκέφτηκε ότι θα χάσει τον θρόνο του, δεν σκέφτηκε την εξορία ούτε το κρύο, την ζέστη και γενικά την εξόντωση του. Ήταν αδιάφθορος και δεν συμβιβαζόταν με την αδικία, την παρανομία και την εκτροπή από την ορθόδοξον πίστη. Μπορεί ο Άγιος Χρυσόστομος να πέθανε στην εξορία αρνούμενος να συμβιβαστεί με τα ασυμβίβαστα, αλλά η εκκλησία τον δικαίωσε και σήμερα είναι για όλους αναμφισβήτητος άσβεστος φάρος της ορθοδοξίας. Ο ενθρονιζόμενος σήμερα μητροπολίτης μας κ.κ. Παρθένιος ανήκει αναμφισβήτητα στην τάξη των Θεόκλητων Επισκόπων. Δεν έκανε καμμία συνεργασία με κανένα, δεν κατέστρωσε σχέδια και δεν κατεύθυνε παρασκηνιακά την εκλογή του στον θρόνο της αρχαιοτάτης και αγιοτάτης Μητροπόλεως Κιτίου. Αντίθετα, θυσίασε τον εαυτό του όταν η Εκκλησία τον κάλεσε να την υπηρετήσει. Εγκατέλειψε την όμορφη πατρίδα του, τους συγγενείς του, τους γνωστούς του, το μοναστήρι του και γενικά όλο του το είναι και δέχθηκε την κλήση από τον Θεό να ποιμάνει άγνωστους μέχρι χθες, που δεν μιλούσε ούτε την γλώσσα τους. Γι΄ αυτόν τον λόγο ο σεβασμιότατος δεν είναι υποχρεωμένος σε κανένα. Δεν έχει ανάγκη να κάμνει χατίρια και υποχρεωμένος είναι μόνο στον Θεό, ο οποίος του ανάθεσε την διαποίμανση μας και εν ημέρα κρίσεως θα αποδώσει λόγο για μας. Σεβασμιότητε άγιε Κιτίου κ.κ. Παρθένιε, η θυσία που κάνατε για μας να αναλάβετε το φορτίο της διαποίμανσης μας, μας υποχρεώνει να σας δώσουμε μία καθολική υπόσχεση ότι θα είμαστε δίπλα σας στον κοινό και δύσκολο αγώνα της Εκκλησίας και θα πειθαρχούμε στις συμβουλές σας όπως τα μικρά παιδιά στον πατέρα τους, γιατί σας θεωρούμε γνήσιο πνευματικό μας πατέρα. Σας παρακαλούμε να μας δείξετε κατανόηση και ανοχή γιατί στην πνευματική ζωή βρισκόμαστε ακόμη σε νηπιακή ηλικία. Ιδιαίτερα, θερμές ευχαριστίες απευθύνουμε στην διοικούσα εκκλησία της Ρουμανίας, στον Σεβασμιότατο Κασιανό, στον Σεβασμιότατο Γερόντιο και σε όλο τον κλήρο της κατακομβικής και μαρτυρικής Ρουμάνικης Εκκλησίας. Όταν τους ζητήσαμε βοήθεια, στην αρχή ήταν αρνητικοί και μας υπέδειξαν ότι πρέπει να αναδείξουμε επίσκοπο μέσα από την δική μας Εκκλησία. Ύστερα από την επιμονή μας έθεσαν το θέμα στην σύνοδο τους και πραγματικά απεφάσισαν ως γνήσιοι χριστιανοί και παραχώρησαν ένα άξιο κληρικό τους που τον προόριζαν για επίσκοπο στην τοπική τους Εκκλησία. Η ενέργεια τους μας συγκινεί βαθύτατα και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ αυτή την ενέργεια τους. Ευχόμαστε ο Θεός να ανταμείψει την αγαθή τους πράξη και να τους αναδείξει δέκα επισκόπους ισάξιους του Πανιερωτάτου μητροπολίτη μας κ.κ. Παρθενίου. Θα ήταν προκλητική παράλειψη εάν δεν αναφερόμαστε στην βοήθεια που μας πρόσφερε ο Σεβασιμιότατος Κήρυκος. Μετά την αντιεκκλησιαστική εισβολή του Νικολαϊτών στην Εκκλησία μας και της παράνομης χειροτονία του αναξίου Σεβαστιανού, χτυπήσαμε πολλές πόρτες. Όλοι μας έβρισκαν δίκαιο αλλά κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να μας βοηθήσει. Ο λόγος είναι ότι όλοι εξέπεσαν της ορθοδόξου ομολογίας και εκκλησιολογίας. Ο μόνος ο οποίος έδειξε ενδιαφέρον να μας βοηθήσει ήταν ο Σεβασμιότατος Κήρυκος. Πιστεύουμε πως ότι συνέβηκε τον τελευταίο καιρό ήταν σχέδιο του Θεού για να ενωθούμε όλοι οι ορθόδοξοι της υφηλίου και να προχωρήσουμε όλοι μαζί στους δύσκολους έσχατους καιρούς του Αντιχρίστου. Σας ευχαριστούμε Σεβασμιότατε Κήρυκε και να είστε βέβαιος ότι ο αγώνας σας και οι κόποι σας δεν πηγαίνουν χαμένοι. Τελειώνοντας, ευχαριστούμε τον Θεό που δεν μας ξέχασε, άκουσε τις προσευχές μας και κάλεσε για ποιμένα μας τον Σεβασμιότατο Παρθένιο. Τον παρακαλούμε θερμά να δίδει στον αρχιερέα μας υγεία, μακροημέρευση και φωτισμό ώστε να ορθοτομεί τον λόγο της αληθείας και την ημέρα της κρίσεως να αποδώσει καλήν απολογία για τις ψυχές μας. Ευχόμαστε
σεβασμιότατε κ.κ. Παρθένιε, να μείνετε στην εκκλησιαστική ιστορία ως
ένας άξιος επίσκοπος!
Α Ξ Ι Ο Σ ! |