Τήν ΠΕΜΠΤΗ 25/28 Αὐγούστου 2008, οἱ Γνήσιοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἑορτάζομεν τήν μεγάλην ἑορτήν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, τό «Πάσχα τοῦ Καλοκαιριοῦ», ὅπως συνηθίζεται νά ὀνομάζεται.
Αἱ ἑόρτιοι ἐκδηλώσεις θά λάβουν χώραν εἰς τόν Ὀρθόδοξον Ἱερόν Ναόν Παναγίας Ἀθηνιωτίσσης Σουμελᾶ  Ἀχαρνῶν καί Ὁδηγητρίας τῶν ἀπανταχοῦ Ὀρθοδόξων, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται εἰς τήν περιοχήν Πλάτωνος, εἰς τήν ὁδόν Ἀνδρέα Συγγροῦ τέρμα καί εἰς τό παραπλεύρως λειτουργοῦν Ἱερόν Ἠσυχαστήριον Παναγίας Παραμυθίας.
Τήν Τετάρτην τό ἀπόγευμα (παραμονή περί ὥραν 7ην μ.μ.) θά ψαλῆ ὁ Μέγας Ἑσπερινός καί ὁ Ἐπιτάφιος τῆς Παναγίας. Τήν κυριώνυμον ἡμέραν (Πέμπτην) θά ψαλῆ ὁ Ὄρθρος καί θά τελεσθῆ ἡ Ἀρχιερατική θεία Λειτουργία καί εἰς τήν συνέχειαν θά γίνη ἡ περιφορά τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος καί μικρά δέησις εἰς τόν χῶρον, ὅπου θά ἀνεγερθεῖ τό παρεκκλήσιον τῆς Παναγίας Παραμυθίας.
Τῶν ἑορτίων ἐκδηλώσεων θά προϊσταται ὁ ἐπιχώριος Μητροπολίτης τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Σεβ. Κήρυκος, ὁ ὁποῖος καί θά ἀπευθύνη ἑόρτιον Μήνυμα.
Καλοῦνται οἱ φιλέορτοι, οἱ θέλοντες νά τιμήσουν ὀρθοδόξως τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ Σουμελᾶ, ἤτοι ὄπως ἐτιμᾶτο πάντοτε εἰς τήν Ἀθήνα πρότερον ὡς Ἀθηνιώτισσα καί εἰς τόν Πόντον κατόπιν ὡς Σουμελιώτισσα, καί σήμερον ὡς Παναγία τῶν Ἀχαρνῶν καί Ὁδηγήτρια τῶν ἀπανταχοῦ Ὀρθοδόξων, νά προσέλθουν μέ πίστιν εἰς τάς ἑορταστικάς αὐτάς ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τῆς Παναγίας καί διά νά λάβουν πλουσίαν καί τήν θείαν εὐλογίαν, τήν ὀποίαν ἔχομεν ἀνάγκην περισσότερον ἀπό κάθε ἄλλην φοράν.  

(Σημείωσις: Γνωρίζομεν εἰς τούς Ὀρθοδόξους, ὅτι πρέπει νά προσέξουν νά μή πέσουν εἰς τήν παγίδα τήν ὁποίαν ἔχουν στήσει οἱ νεοημερολογῖτες οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι διά νά παραπλανήσουν τούς Ὀρθοδόξους Ποντίους καί τούς παρασύρουν εἰς τήν οἰκουμενιστικήν των ἀποστασίαν, ἀνεγείρουν ἄλλον Ναόν Παναγίας Σουμελᾶ, ὁ ὁποῖος ἐνῶ ἀκολουθεῖ τό νέον Ἡμερολόγιον, τήν ἑορτήν τῆς Παναγίας καί ἄλλας ἑορτάς οὗτοι ἑορτάζουν δίκην παπικῆς οὐνίας καί μέ τό παλαιόν, ἐμπαίζοντες Θεόν καί ἀνθρώπους).



«Η Παναγία Σουμελά αποτελεί το σύμβολο της ποντιακής πίστης, αν και η πρώτη ονομασία της θαυματουργής εικόνας ήταν Αθηνιώτισσα.
Την εικόνα της Παναγίας Σουμελά αγιογράφησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς και μετά το θάνατό του τη μετέφερε στην Αθήνα ο μαθητής του Ανανίας και την τοποθέτησαν σε περικαλλή ναό της Θεοτόκου. Έτσι αρχικά ονομάστηκε ως Παναγία η Αθηνιώτισσα.
Στο τέλος του 4ου αιώνα (380-386 μ.Χ.), η Παναγία η Αθηνιώτισσα εμφανίστηκε ως όραμα στους μοναχούς Σωφρόνιο και Βαρνάβα, στη Αθήνα και τους κάλεσε στην εκκλησία.
Εκεί είδαν την εικόνα να σηκώνεται από το προσκυνητάρι, να βγαίνει από το παράθυρο και να πετάει προς τα ουράνια. Συγχρόνως, άκουσαν την Θεοτόκο να λέει: «Πηγαίνω στην Ανατολή. Προπορεύομαι στο όρος Μελά. Ακολουθήστε με...».
Οι μοναχοί την ακολούθησαν και στο όρος Μελά, στον Πόντο, όπου στάθηκε, κτίστηκε μεγάλος Ναός και Μονή. Έτσι η εικόνα πήρε την ονομασία Σουμελά από τη φράση «στου Μελά».
Το 1922, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, μοναχοί έθαψαν την εικόνα, μαζί με άλλα κειμήλια.
Με την ανταλλαγή, τα ιερά κειμήλια παραχωρήθηκαν, και το 1931 τα ξέθαψε και τα έφερε στην Ελλάδα, ο Αμβρόσιος ο Σουμελιώτης. Η εικόνα επανήλθε στην Αθήνα και παρέμεινε στο Μουσείο έως το 1951. Τότε, το Σωματείο «Παναγία Σουμελά» Θεσσαλονίκης πρότεινε το κτίσιμο ναού στις πλαγιές του Βερμίου, στην Καστανιά Βέροιας». (Ἀπό τό ΙΝΤΕΡΝΕΤ)

Καί μία μικρή σημείωσις - σχόλιον: Ἡ Εἰκόνα τῆς Παναγία Σουμελᾶ στό Βέρμιο δέν ἑορτάζεται, ὅπως ἑωρτάζετο ἡ Εἰκόνα ἐπί χίλια πεντακόσια χρόνια, ἤτοι κατά τό ὀρθόδοξον παλαιόν ἑορτολόγιον, ἀλλά  κατά τό νέον παπικόν. Διά τοῦτο ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι τῶν Ἀχαρνῶν (τοῦ παλαιοῦ Ἡμερολογίου) ἐκτίσαμε τόν Ναόν τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, διά νά ἑορτάζωμεν ὀρθοδόξως τήν μεγάλην αὐτήν ἑορτήν. Ὁ ἕτερος Ναός Παναγίας Σουμελᾶ Ἀχαρνῶν, ὁ ὁποῖος ἀνηγέρθη ἀργότερον λειτουργεῖ μέ τό νέον Παπικόν Ἡμερολόγιον καί πρός παραπλάνησιν τῶν Ὀρθοδόξων τήν μεγάλην ἑορτήν τῆς Παναγίας τήν ἑορτάζει μέ τόν παλαιόν, δίκην παπικῆς Οὐνίας. Ἀλλά ἀπό τόν λόγον τοῦ Θεοῦ διδασκόμεθα ὅτι τοιαύτας ἑορτάς δέν ἀποδέχεται ὁ Θεός, ἀλλά καί κολάζει αὐτούς πού χρησιμοποιοῦν τοιαύτας παραπλανητικάς μεθοδεύσεις.