ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΤΙΩΝ

ΤΩΝ ΔΥΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΩΝ

Πολλοί ἀναγνῶστες τῆς ἰστοσελίδος μας ζητοῦν νά πληροφορηθοῦν περί τῶν αἰτίων τῶν δύο τελευταίων σχισμάτων, ἤτοι τοῦ 1995 (τῶν πρώην πέντε Μητροπολιτῶν) καί τοῦ 2005 (τῶν Νικολαϊτῶν). Εἰς ἀπάντησιν παραθέτομεν τήν ὁμιλίαν τοῦ θεολόγου ‘Ελευθερίου Γκουτζίδη εἰς τό ‘Εκκλησιαστικόν Πνευματικόν Κέντρον κατά τήν ἀπογευματινήν ἐκδήλωσιν τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ ἔτους 1996, εἰς τήν ὁποίαν θά εὕρουν τήν ἀπάντησιν ἐπί τῆς ἀπορίας των. Ἔχει τόν τίτλον: «Η ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ» Ἡ ὁμιλία αὕτη ἐδημοσιεύθη καί εἰς τευχίδιον ἀπό τήν σειράν τῶν Ἰεραποστολικῶν ‘Εκδόσεων τοῦ «Κέντρου Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης».

ΣΥΜΒΟΛΗ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

ΑΓΩΝΑ

--------------------------------

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ Χ. ΓΚΟΥΤΖΙΔΗ

ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

Η ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ

ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

(῾Ομιλία τοῦ θεολόγου Καθηγητοῦ κ. ᾿Ελευθερίου

Γκουτζίδη ἐκφωνηθεῖσα εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ ᾿Εκκλησιαστικοῦ

Πνευματικοῦ Κέντρου  κατά τήν Κυριακήν τῆς ᾿Ορθοδοξίας 1996)

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Α' ῎Εκδοσις: Πνευματικά Θησαυρίσματα,

Τεῦχος 284/Φεβρ. 1997). Ἐπανέκδοσις Κορωπί 2004

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ

   ῾Η ῾Ιερά Μητρόπολις Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς εἶναι μία νεοσύστατος καί πτωχή κατά κόσμον Μητρόπολις, μέ τήν Χάριν ὅμως τοῦ Θεοῦ ἀγωνίζεται νά κρατήσῃ ὑψηλά τό λάβαρον τῆς ᾿Ορθοδοξίας καί νά προφυλάξῃ τόν πιστόν λαόν ἀπό τάς ἐπιβολάς τῶν πάσης φύσεως πολεμίων τῆς ᾿Ορθοδοξίας, ὡς καί αὐτῆς τῆς νεοφανοῦς σχισματικῆς παλαιοημερολογιτικῆς παρατάξεως τῶν πέντε πρώην Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπισήμως ἀπεσχίσθησαν ἐκ τῆς ᾿Εκκλησίας τόν Μάϊον τοῦ 1995. Δυστυχῶς πρέπει νά ἀντιμετωπίζωνται ὡς οἱ πλέον ἐπικίνδυνοι διῶκται τῆς ᾿Εκκλησίας, διότι ἀκόμη εἰς τά μάτια πολλῶν ἁπλῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν εἶναι περιβεβλημένοι τόν ψευδῆ μανδύα τῶν δῆθεν "ὀρθοδόξων".

   ᾿Αναφερόμεθα εἰς τούς σχισματικούς πρώην Μητροπολίτας: "Μεσσηνίας" κ. Γρηγόριον, "᾿Αττικῆς" κ. Ματθαῖον, "Φθιώτιδος" κ. Θεοδόσιον, "Κοζάνης" κ. Τίτον καί "Θεσσαλονίκης" κ. Χρυσόστομον. ῾Η ἀνωτέρω ὁμάς ἐκυκλοφόρησεν κατ᾿αὐτάς τό 2ον τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ των, τό ὁποῖον καλύπτεται ἀπό μίαν "ΑΝΟΙΚΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ" εἰς τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 2917/25-3-96[1] ἐπιστολήν τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. κ. ᾿Ανδρέου. Αὐτή ὑπῆρξεν καί ἡ εἰδική αἰτία καί ἀφορμή τῆς ἐπανεκδόσεως τῆς ὁμιλίας τοῦ κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη, ἡ ὁποία εἶχεν δημοσιευθῇ καί παλαιότερον ἀπό τήν σειράν τοῦ φυλλαδίου "Πνευματικά Θησαυρίσματα", ἀριθμ. φύλλου 284, Μάϊος 1996 μέ τόν τίτλον: "Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ", καθ᾿ὅσον μάλιστα ἡ ὁμιλία αὐτή ἀναφέρεται ἀκριβῶς εἰς τό ἐν λόγῳ σχίσμα.

   ῾Η ὁμιλία αὕτη τοῦ Καθηγητοῦ κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη ἀποκαλύπτει καί ἐμφανίζει τό πραγματικόν πρόσωπον τῶν πέντε, τό ὁποῖον καί μέ αὐτήν τήν "ΑΝΟΙΚΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ" των προσπαθοῦν νά κρύψουν καί νά συνεχίζουν νά ἐξαπατοῦν τούς ἁπλοῦς χριστιανούς νά τούς ἀκολουθοῦν καί νά στηρίζουν τό σχίσμα τους.

   Εἰς τήν ἔκδοσιν ταύτην προβαίνομεν κυρίως διά τούς ἀκολουθοῦντας τό σχίσμα τῶν πέντε, οἱ ὁποῖοι ἀνέγνωσαν τήν "ΑΝΟΙΚΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ", νά ἀναγνώσουν τώρα καί τήν ὁμιλίαν τοῦ κ. Καθηγητοῦ. ᾿Επίσης ἐν Παραρτήματι παραθέτομεν καί τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 2917/25-3-96 τρίτην ἐπιστολήν τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου εἰς τήν ὁποίαν δῆθεν ἀπαντοῦν. Μέ τήν ἐπιφύλαξιν, ὅτι θά γίνῃ σοβαρός ἔλεγχος τῆς "ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΣ" καί θά στιγματισθῇ δεόντως ἡ λασπολογία, ἡ ὁποία θυμίζει προηγούμενα γκαιμπελιστικῆς μεθόδου ρυπαρογραφήματα "ἁγιορειτῶν" κλπ. δέν κἀμνουμε καμμίαν πρός τό παρόν κρίσιν, ἀλλά ἀφήνομεν τόν ἔχοντα στοιχειώδη νοημοσύνην ἀναγνώστην νά ἐξάγῃ μόνος του τά συμπεράσματα, ἀφοῦ μελετήσῃ ἀμφότερα τά κείμενα.

Διά τήν ῎Εκδοσιν

 + ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς

ΚΗΡΥΚΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 1996    

Η ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ

ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

""῞Εως θανάτου ἀγώνισαι ὑπέρ τῆς ἀληθείας

καί Κύριος ὁ Θεός πολεμήση ὑπέρ σοῦ."  (Σοφ. Σειράχ Δ 28)

Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, Τίμιε Πρόδρομε, ῞Αγιοι ᾿Απόστολοι, ῞Αγιοι Μάρτυρες καί Προφῆται, ῾Ιεράρχαι, ὅσιοι καί δίκαιοι,῎Αγγελοι καί ᾿Αρχάγγελοι, πρεσβεύσατε πρός Κύριον τοῦ ἐλεηθῆναι καί σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν. ᾿Αμήν.

Μακαριώτατε[2], Σεβασμιώτατοι ᾿Αρχιερεῖς, Αἰδεσιμώτατοι

῾Ιερεῖς καί διάκονοι, ὁσιώτατοι Μοναχοί, προσφιλεῖς ἐν Χριστῷ ᾿Αδελφοί.

῾Η ῾Αγιωτάτη μας ᾿Εκκλησία ἀπό τό 1924 πάντοτε ἐδιώχθη ἀπό τά ὄργανα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ - Νεοημερολογιτισμοῦ μέ ποικίλους τρόπους   ᾿Εδιώχθη μέ τήν ἀπάτην, τό ψεῦδος καί τήν συκοφαντίαν. ῾Ο Νεοημερολογιτισμός ἐχαρακτήρισεν τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ. ὡς δῆθεν "σχισματικήν", ἀπεκάλεσε  τόν ῾Ιερόν Κλῆρον Αὐτῆς "ψευδοϊερεῖς", καί τούς ᾿Επισκόπους Της "ἀνιέρους", ὡς δῆθεν μή ἔχοντας ᾿Αποστολικήν διαδοχήν. ῎Εστειλεν ὄργανά του νά ὑποκριθοῦν τόν "παλαιοημερολογίτην" διά νά προδώσουν  εἰς τήν συνέχειαν τούς Γ.Ο.Χ., ὅπως συνέβη τό 1931-1934.

᾿Απεσχησμάτισεν Κληρικούς, τούς ἐξώρισεν καί τούς ἐφυλάκισεν, ἐσφράγισεν ῾Ιερούς Ναούς, καί ἐφήρμοσεν μεσαιωνικά μέτρα. ῾Ωδήγησεν Κλῆρον καί Λαόν εἰς τά δικαστήρια καί τάς φυλακάς καί ἔφθασεν νά διαπράξη μέχρι καί φόνους[3].

Διενοήθη καί ἐπεχείρησεν νά διαλύση τάς δύο μεγάλας ἱστορικάς ῾Ιεράς Μονάς τῆς ᾿Εκκλησίας μας, διότι ἐξ αὐτῶν  ἐξηρτήθη ἐν πολλοῖς ὁ ῾Ιερός τῆς ᾿Εκκλησίας ἀγών.

᾿Εκεῖνο ὅμως μέ τό ὁποῖον αἱ σκοτειναί δυνάμεις τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ - Οἰκουμενισμοῦ περισσότερον ἔπληξαν τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν ΓΟΧ, εἶναι τό σχίσμα τοῦ 1937, τό ὁποῖον ἐπέτυχον διά τοῦ πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου. ᾿Αφοῦ ὁ Νεοημερολογιτισμός δέν ἠδυνήθη διά τοῦ πρώην Φλωρίνης νά ἀλλοιώση τήν ῾Ομολογίαν - ᾿Εκκλησιολογίαν[4] τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν ΓΟΧ καί νά τούς σύρη εἰς τήν αὐλήν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὡς ἁπλοῦς δεκατριμερίτας, τότε προεκάλεσαν τό σχίσμα τοῦ 1937! Τήν κακοδοξίαν περί δῆθεν "δυνάμει καί οὐχί ἐνεργείᾳ" Νεοημερολογιτικοῦ Σχίσματος, τήν ὁποίαν ἐκήρυξε ὁ πρ. Φλωρίνης καί ἡ ὁποία ἐστάθη ἡ αἰτία καί ἡ ἀφορμή τοῦ σχίσματος τοῦ 1937, τήν διέγνωσεν τότε ὁ πιστός Κλῆρος καί Λαός καί μέ πρωτεργάτην τόν ὁμολογητήν ῾Ιεράρχην, τόν ῞Αγιον Πατέρα Ματθαῖον, ἀντεστάθη καί δέν παρεσύρθη. ῎Εμεινε πιστός εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ. καί ἐκράτησε τήν ὁμολογίαν του καθαράν καί ἀνόθευτον.

῾Ο ἴδιος πάλιν ῾Ιεράρχης, ὁ μακαριστός Ματθαῖος, τό 1948 μέ τάς χειροτονίας ᾿Επισκόπων κατέστησεν τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ. φοβεράν εἰς τάς σκοτεινάς δυνάμεις τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ - Οἰκουμενισμοῦ. Αὗται αἱ χειροτονίαι ᾿Επισκόπων ὠδήγησαν τόν νεοημερολογιτισμόν νά προκαλέση τά θλιβερά γεγονότα τοῦ 1950. ᾿Εξήγειρεν εἰς ἀνταρσίας Κληρικούς καί Μοναχούς Γ.Ο.Χ. Αἱ ῾Ιεραί Μοναί τῆς Μεταμορφώσεως καί τῆς Παναγίας, τάς ὁποίας ἤθελεν νά καταλάβη ὁ πρώην Φλωρίνης, διά νά ἀποδυναμώση τόν ἀγῶνα ἀπό τούς δύο φάρους καί λίκνα τῆς ᾿Ορθοδοξίας, ἐδοκιμάσθησαν δεινῶς.  ῾Ηνωμένοι ὅμως τότε οἱ ᾿Αρχιερεῖς καί τά Μοναχικά τάγματα ὑπό τήν αὐτήν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ - ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ καί τήν ΑΓΑΠΗΝ τοῦ Χριστοῦ, ἀντιμετώπισαν τόν Νεοημερολογιτισμόν καί τόν ᾿Αρχιεπίσκοπον τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ Σπυρίδωνα Βλάχον, ὁ ὁποῖος ἐπίστευεν ὅτι θά διέλυε τούς Γ.Ο.Χ., ἐάν διέλυε τάς δύο μεγάλας ἱστορικάς Μονάς. ῞Οσον καί ἐάν ἐχρησιμοποίησεν προδότας καί μέσα ἀπό τάς ἱεράς Μονάς τῶν ΓΟΧ, δέν τά κατάφερε, διότι ἐπαναλαμβάνω ἡ καθαρά ΟΜΟΛΟΓΙΑ - ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ καί ἡ ΑΓΑΠΗ ἐνίκησαν τόν ἐχθρόν. Αὐτοαπεβλήθησαν ὅμως καί ἐκόπησαν τῆς ᾿Εκκλησίας οἱ ἀνταρσίαι, καί προδόται τῆς ῾Ομολογίας καί ἀρνηταί τῆς ἀγάπης, Κληρικοί, Μοναχοί καί Λαϊκοί [5].

ΑΠΕΤΥΧΟΝ ΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ

Δέν ἡσύχασεν ὁ ἐχθρός καί ἐπανῆλθεν τό 1971! ᾿Επεχείρησεν τό 1971 δολίως νά μολύνη τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν τῶν ᾿Επισκόπων μας, μέ τά σχέδια περί "ἀναχειροτονίας - Χειροθεσίας". ᾿Απέτυχεν ὅμως καί πάλιν , διότι ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ δέν ἐπέτρεψεν νά χαθῆ ὁ θησαυρός τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ.

Τό 1971 δέν ἐγένετο "ἀναχειροτονία" δέν ἐγένετο "Χειροθεσία" ὡς ἐπί σχισματικῶν κατά τόν Η' Κανόνα τῆς Α' Οἰκουμενικῆς, ὅπως εἶχον σχεδιάσει, τά ὄργανα τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων ὥστε μέ τόν τρόπον αὐτόν νά προσβάλουν τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν τῶν ᾿Επισκόπων μας. Δέν ἐθίγη, τό 1971 ἡ δογματική πληρότης καί ἀκεραιότης τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς τῶν ᾿Επισκόπων τῆς ᾿Εκκλησίας, ἀλλά καί ἀνεγνωρίσθη καί ἐκηρύχθη καί ὑπό τῶν ἰδίων τῶν ἐχθρῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπεδίωκον νά τήν μολύνουν καί νά τήν καταργήσουν. Θεός ὅπου βούλεται νικῶνται τῶν ἐχθρῶν  αἱ δυνάμεις καί συντρίβονται τά σχέδιά των[6] .

῾Η Ρωσική Σύνοδος τό 1971 ἀφ᾿ ἑνός μέν φέρεται ὡς ἀποδεχθεῖσα τήν ὁμολογίαν ᾿Εκκλησιολογίαν τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν ΓΟΧ, καί ἀφ᾿ ἑτέρου δέ ἀνεγνώρισεν τήν κατά τό 1948 γενομένην ὑφ᾿ ἑνός ᾿Επισκόπου χειροτονίαν ἤτοι ὑπό τοῦ ῾Αγίου μας Πατρός Ματθαίου.  ῾Η λεγομένη "Χειροθεσία" δέν ἐγένετο κατά τόν Η' τῆς Α' Οἰκουμενικῆς, ὅστις ἀφορᾶ τήν ἐπιστροφήν  σχισματικῶν εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν, ἀλλά ἀπετέλεσεν καθαρά τυπικήν ἐξωτερικήν πρᾶξιν μή θίγουσαν ποσῶς τό μυστήριον, καί τοῦτο πάλιν ἐγένετο δεκτόν κατ᾿ ἄκραν οἰκονομίαν, προκειμένου νά παύσουν νά ἀρνοῦνται οἱ "Φλωριναῖοι" τήν ἐπανένταξίν των εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν, προφασιζόμενοι ὅτι οἱ  ἐπίσκοποι Αὐτῆς εἶναι ἀντικανονικοί ὡς χειροτονηθέντες ὑφ᾿ ἑνός ᾿Επισκόπου, Καί τοῦτο πάλιν ἐγένετο δεκτόν ἀφοῦ προηγουμένως ἡ Ρωσική Σύνοδος τῆς Διασπορᾶς ἐδέχθη καί τήν ὁμολογίαν - ἐκκλησιολογίαν τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ., καί ἐπῆλθεν ἑνότης ἐν τῇ κοινῇ πίστει. Αὐτό προκύπτει ἀπό τά ἐπίσημα ἔγγραφα, αὐτό μᾶς ἐδήλωσεν ἡ ἐξαρχία καί αὐτήν τήν συνείδησιν εἶχεν ἀπ᾿ ἀρχῆς ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. Καί δι᾿ αὐτῶν τῶν ἐνεργειῶν τῶν ἐπιβούλων τῆς ᾿Ορθοδοξίας οἰκονόμησεν ὁ Θεός, ὥστε τό 1971 νά κηρυχθῆ ὅτι ὁ ῞Αγιος Πατήρ ἡμῶν Ματθαῖος δέν ἡμάρτησεν τό 1948, ὅταν μή ὑπάρχοντος ἄλλου ᾿Ορθοδόξου ᾿Επισκόπου, ἐχειροτόνησεν μόνος του εἰς ἐπίσκοπον Τριμυθοῦντος, τόν μακαριστόν Σπυρίδωνα, καί ὅτι ἡ Χειροτονία ἐκείνη ἦτο πλήρης καί τελεία. Αὐτή εἶναι   ἡ ἀλήθεια, αὐτή εἶναι ἡ συνείδησις τῆς ᾿Εκκλησίας (πιστοῦ Κλήρου καί Λαοῦ) καί οὕτω ἐδέχθημεν τήν λεγομένην "χειροθεσίαν" καί ὄχι ὅπως θέλουν νά περάσουν τό μήνυμα  αἱ σκοτειναί δυνάμεις. Καί ὁ μέν Νεοημερολογιτισμός ἔχει τούς λόγους του νά κηρύσση ὅτι δῆθεν τό 1971 "ἐχειροθετήθησαν" εἰς τήν ᾿Αμερικήν οἱ δύο ᾿Αρχιερεῖς μας ὡς "σχισματικοί" καί ὅτι ἐγένοντο "ὀρθόδοξοι" ᾿Επίσκοποι τό 1971. ῎Εχει τούς λόγους του, διότι μέ τόν τρόπον αὐτόν, ἔστω καί ἐκ τῶν ὑστέρων, μέ τό ψευδές τοῦτο κήρυγμα, θέλει νά πλήξη τήν ῾Ομολογίαν - ᾿Εκκλησιολογίαν τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν ΓΟΧ. ῎Εχει τούς λόγους του, διότι μέ τό ψεῦδος καί τήν ἀπάτην περί "Χειροθεσίας" καταργεῖ τούς ᾿Επισκόπους μας, τούς ἐξαρτᾶ ἀπό τόν Νεοημερολογιτισμόν καί οὕτω χάνουν καί τήν 0Μ0Λ0ΓΙΑΝ - ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ καί τήν ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗΝ! Ναί ὅστις δέχεται ὅτι τό 1971 ἐχειροθετήθη πραγματικά κατά τόν Η' Κανόνα τῆς Α' Οἰκουμενικῆς ἤ καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπον δέχεται ἐκ τῶν ὑστέρων τοιαύτας βλασφημίας, αὐτόν ἤ αὐτούς τούς "περιρρέει ἡ ἀνομία τῆς Χειροθεσίας" καί ἑπομένως αὐτοί δέν εἶναι ᾿Ορθόδοξοι Κληρικοί. Καθίστανται εἴτε ἐν γνώσει εἴτε ἐν ἀγνοίᾳ των οὐνῖται τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, καί ἄς ἐμφανίζονται, ὡς ὡρισμένοι πιστεύουν, ὅτι εἶναι ὑπερζηλωταί  Γ.Ο.Χ.

Καί σήμερον λοιπόν ἀφ᾿ ἑνός μέ τάς περί "χειροθεσίας" βλασφημίας τοῦ ἐκπεσόντος ῾Ιερομ. Εὐθυμίου Κυπρίου, τάς ὁποίας καλύπτουν καί δέν καταδικάζουν οἱ 5 ἀποσχισθέντες ᾿Αρχιερεῖς καί τήν ὑπό τῶν ἰδίων παρακώλυσιν χειροτονίας ᾿Επισκόπων, πρός καταρτισμόν δωδεκαμελοῦς ῾Ιερᾶς Συνόδου, εἰς τήν οὐσίαν πολεμοῦν καί παραχαράσσουν τήν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ - ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ καί δολίως ἐπιβουλεύονται τήν ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗΝ. Πρός κάλυψιν δέ ὅλων αὐτῶν τῶν ἀντιεκκλησιαστικῶν καί ἀντορθοδόξων σχεδίων, ἐφαντάσθησαν καί συνέπλασαν τόν κακοήθη μῦθον περί "εἰκονομαχίας"!

ΥΠΟΥΛΟΣ - ΔΟΛΙΟΣ ΔΙΩΓΜΟΣ

Ναί, ἡ ῾Αγιωτάτη Μήτηρ ἡμῶν ᾿Εκκλησία διά ἕκτον ἔτος χειμάζεται, ὑπό τεχνιτῶν σκανδάλων καί ἤδη εὑρίσκεται ὑπό τόν πλέον δύσκολον διωγμόν. Διωγμόν ὕπουλον καί δόλιον! Διωγμός εἰς τόν ὁποῖον ὁ πραγματικός διώκτης[7] δέν ἐμφανίζεται, διότι τήν φορά αὐτή ἐχρησιμοποίησε πρόσωπα ἐκ τῶν ἰδίων τῶν ᾿Αρχιερέων, ῾Ιερέων, Μοναχῶν καί Λαϊκῶν τῆς ᾿Εκκλησίας. Παρέσυρεν πρώην Γνησίους ᾿Ορθοδόξους ᾿Αρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐν ὀνόματι δῆθεν τῆς ᾿Ορθοδοξίας καί τῆς εἰκονοφιλίας, ἐβλασφήμησαν τήν ᾿Ορθοδοξίαν, ἐνῶ καταλύουν τήν ᾿Εκκλησιολογίαν - ῾Ομολογίαν τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν ΓΟΧ, διχάζουν τούς πιστούς, διαιροῦν τόν ἀγῶνα, τάς ἐνορίας, τάς Μονάς, πρός μεγάλην ἰκανοποίησιν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ - Οἰκουμενισμοῦ. Οὗτος ὁ Νεοημερολογιτισμός - Οἰκουμενισμός ἀπό πολύν χρόνον εἶναι θεατής αὐτοῦ τοῦ ὑπούλου καί δολίου διωγμοῦ καί ἀπολαμβάνει τούς καρπούς τῆς πλάνης, τοῦ μίσους, τοῦ διχασμοῦ καί ἰδιαιτέρως τοῦ σχίσματος τῶν 5 πρώην Μητροπολιτῶν ἤτοι: πρώην ᾿Αττικῆς Ματθαίου, πρώην Θεσσαλονίκης Χρυσοστόμου, πρώην Μεσσηνίας Γρηγορίου, πρώην Φθιώτιδος Θεοδοσίου καί πρώην Κοζάνης Τίτου.

Κρύπτεται ὁ Οἰκουμενισμός, τήν φοράν αὐτήν, ἀλλά καί καλύπτει τούς σκανδαλοποιούς ὑπό τόν ἐγειρόμενον πυκνόν καπνόν τῆς δῆθεν "νεοεικονομαχίας", ἐνῶ μέ πραγματικάς βαρυτάτας βλασφημίας ἐπιχειρεῖ ὕπουλα νά κτυπήση τήν ᾿Εκκλησιολογίαν - ῾Ομολογίαν τῆς ᾿Εκκλησίας, διά τῶν ἰδίων τῶν Κληρικῶν της, δηλαδή, τῶν πέντε ἀποσχισθέντων ᾿Επισκόπων καί κυρίως διά τῶν πρωτεργατῶν τῶν σκανδάλων καί τοῦ διωγμοῦ, ἤτοι τῶν πρώην ᾿Αττικῆς κ. Ματθαίου καί πρώην Θεσ/νίκης κ. Χρυσοστόμου[8].

ΟΥΤΕ "ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ" ΕΓΕΝΕΤΟ ΤΟ 1971

ΟΥΤΕ "ΝΕΟΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑ" ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ

Τοῦτο τό ἔργον τῶν  σκοτεινῶν δυνάμεων, τό ἔργον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κατά τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς ἀνέλαβεν ἐπισήμως τό 1991 (20 ἀκριβῶς ἔτη μετά τό 1971), ὁ γνωστός ὡς "ΓΟΧ κληρικός", ὁ ῾Ιερομ. Εὐθύμιος ὁ Κύπριος!

᾿Ανέλαβεν οὗτος, διά δευτέραν φοράν, νά κηρύξη ὅτι τούς ᾿Επισκόπους τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν ΓΟΧ τούς "περιρρέει ἡ ἀνομία τῆς Χειροθεσίας" τοῦ 1971[9]! ῾Ο ρασοφόρος αὐτός εἶχεν καί ἔχει ἐν προκειμένῳ, τήν σύμφωνον γνώμην καί φρόνημα τῶν 5 ἀποσχισθέντων ἐπισκόπων[10]. Οὗτος μέ τήν ἀπό 11-10-92 δολίαν καί βλάσφημον "ἐγκύκλιον ἐπιστολήν" του, καθώς καί οἱ πέντε πραξικοπηματίαι πρώην Μητροπολῖται κηρύσσουν καί ἀποδέχονται καί προπαγανδίζουν ὡς δεδομένον γεγονός τήν λεγομένην "χειροθεσίαν" τοῦ 1971 ὡς ἐπί σχισματικῶν. Κηρύσσουν τήν βλασφημίαν ταύτην διά λογαριασμόν τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ - Νεοημερολογιτισμοῦ, ἐνῶ παράλληλα ἐγείρουν πυκνά νέφη καπνοῦ περί δῆθεν "εἰκονομαχίας" εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν ΓΟΧ, διά νά καλύψουν τήν βλασφημίαν τους καί παρασύρουν τούς ΓΟΧ εἰς διαμάχας, ὥστε νά μήν γίνεται λόγος καί νά μήν ἀντιδρᾶ ὁ πιστός Κλῆρος καί Λαός εἰς τήν βλασφημίαν ταύτην. Κατώρθωσε ὁ Κύπριος ἱερομόναχος μέ τήν σύμφωνον γνώμην, τήν ἀνοχήν καί τήν συμπόρευσιν τῶν 5 πρώην Μητροπολιτῶν νά στραφῆ τό ἐνδιαφέρον τῶν πιστῶν (Κληρικῶν, Μοναχῶν καί Λαϊκῶν) εἰς τήν δῆθεν ἀνυπόστατον "νεοεικονομαχίαν", αἱ δέ βλασφημίαι περί δῆθεν "χειροθεσίας" περί "ἐκτροπῆς ἐκ τῆς γραμμῆς πλεύσεως τοῦ ῾Αγίου Πατρός" κλπ νά ὑποβόσκουν καί ὑπονομεύουν τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ.

Δέν ἀντιλαμβάνονται πλέον ὅτι, καί, ἐάν ἀκόμη αἱ περί "εἰκονομαχίας" ἀνυπόστατοι ψευδεῖς συκοφαντίαι, καί ἄν ἀκόμη ὑποθετικῶς λέγωμεν, ἦσαν ἀληθεῖς, ἦτο μικρόν κακόν[11] ἔναντι τῆς βλασφημίας περί "χειροθεσίας", πόσον μᾶλλον τώρα ὅπου δέν ὑπῆρξεν ποτέ καί δέν ὑφίσταται κἄν θέμα "εἰκονομαχίας", οὔτε καί εἰς τό μέλλον, διότι εἶναι λελυμένον ὑπό τῆς Ζ' ῾Αγίας Οἰκουμενικῆς Συνόδου. ῾Ωστόσον, ὅμως, διαφωνίαι ὡς πρός τήν ᾿Ορθοδοξίαν ὡρισμένων εἰκονικῶν παραστάσεων, ἀντιμετωπίζονται καί λύονται ὑπό τό φῶς τῶν ὅρων τῆς Ζ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί τῆς ᾿Ορθοδόξου Παραδόσεως. Οἱ πέντε ὅμως ᾿Αρχιερεῖς οὔτε τήν ῾Αγίαν Ζ' Οἰκουμενικήν Σύνοδον σέβονται, ἀλλά καί τήν ᾿Ορθόδοξον παράδοσιν συλλήβδην καταπατοῦν καί υἱοθετοῦν νεωτεριστικάς τάσεις, τάς ὁποίας ἀπολυτοποιοῦν εἰς βάρος τῆς μακραίωνος ᾿Ορθοδόξου Παραδόσεως. Μάχονται εἰς τἠν οὐσίαν τήν ᾿Ορθόδοξον Παράδοσιν καί τούς ῾Αγίους Πατέρας[12].

Τάς διαμάχας, πλάνας ἤ καί κακοδοξίας, περί τῶν δύο συγκεκριμένων ῾Ιερῶν Εἰκόνων: τῆς ᾿Αναστάσεως καί τῆς ῾Αγίας Τριάδος, τάς ἀντιμετώπισεν ἡ ᾿Εκκλησία μέ τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 2566/23-1-92 Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον, εἰς τήν ὁποίαν ὑπήκουσεν τό πλήρωμα τῆς ᾿Εκκλησίας. Πλήν ὁ κ. Ματθαῖος καί ὁ μηχανισμός του δέν ἡσύχασαν, δέν εἰρήνευσαν, διότι ἄλλοι ἦταν οἱ στόχοι των. ῎Οχι ἡ εἰρήνη, ἡ ἀγάπη καί ἡ ἑνότης. ῎Οχι ἡ κλιμάκωσις καί ἡ πρόοδος τοῦ ἀγῶνος τῆς ᾿Εκκλησίας.

᾿Ενῷ θά ἔπρεπε ἀμέσως μετά τήν ἐν λόγῳ Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον, ἡνωμένοι ᾿Αρχιερεῖς, ῾Ιερεῖς, Μοναχικά Τάγματα καί πιστός λαός νά δώσωμεν τήν "μάχην" κατά τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους, ἐνῶ θά ἔπρεπε νά εἶχε συγκροτηθῆ Δωδεκαμελής ῾Ιερά Σύνοδος, νά εἴχωμεν τελέσει ῞Αγιον Μῦρον, νά εἴχωμεν καταδικάσει τόν Οἰκουμενισμόν - Νεοημερολογιτισμόν, νά εἴχωμεν ἀνάψει  ὅλα τά φῶτα τῆς ᾿Ορθοδοξίας καί νά εἴχωμεν ἀνοίξει τάς πύλας νά εἰσέλθουν εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν ὅλοι οἱ εὐσεβεῖς νεοημερολογῖται, ἀλλά καί ἀποκεκομμένοι παλαιοημερολογῖται, τί κάμνομεν; Προδίδουν τινές τήν ᾿Ορθοδοξίαν δεχόμενοι τάς βλασφημίας περί "χειροθεσίας", προκαλοῦν σκάνδαλα καί κηρύσσουν κατά φαντασίαν αἱρέσεις καί προκαλοῦν σχίσμα, ἀφοῦ ἄλλως δέν ἠδυνήθησαν νά πλήξουν τήν ᾿Εκκλησίαν. ῞Ωστε, ὄχι μόνον δέν ἐπραγματοποιήθη, κατά τήν παρελθοῦσαν πενταετίαν, τίποτε ἀπό ὅλα ἐκεῖνα, τά ὁποῖα ἀπήτει καί ἀπαιτεῖ ὁ ἀγών τῆς ᾿Εκκλησίας, ἀλλά καί ἐπεχειρήθη νά "δολοφονηθοῦν" μέλη τῆς ᾿Εκκλησίας μέ τήν μάχαιραν τοῦ ψεύδους, τῆς συκοφαντίας, τῆς πλάνης, τοῦ μίσους!

Μία πλάνη, μία ἀμφιβολία, μία διαφωνία ὡς πρός τήν ᾿Ορθοδοξίαν μιᾶς εἰκονογραφικῆς παραστάσεως, δέν ἀποτελεῖ εἰκονομαχίαν, ἄπαγε τῆς βλασφημίας. ᾿Εάν κάποιοι, τολμῶ εἰπεῖν, μᾶς ἀφαιροῦσαν τάς ῾Ιεράς Εἰκόνας, ἡμεῖς ὡς ᾿Ορθόδοξοι πάλιν, θά ἐζωγραφίζαμεν ἄλλας ῾Ιεράς Εἰκόνας καί περισσότερον εἰκονόφιλοι θά ἐγινόμεθα. ῎Αν ὅμως κάποιος βλασφημῆ εὐθέως κατά τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, "οὐκ ἀφεθήσεται αὐτῷ εἰς τόν αἰῶνα". ᾿Εάν κάποιος βλασφημήση κατά τῆς ᾿Αρχιερωσύνης του ἤ δεχθῆ νά τοῦ τήν βλασφημήσουν ἄλλοι, αὐτός ἄλλην ἀρχιερωσύνην δέν μπορεῖ νά λάβη, τήν ἔχασε διά παντός. ῾Ο ἀρνητής ἤ βλάσφημος κατά τῆς ᾿Αρχιερωσύνης του, ῞Αγιος γίνεται, ἀλλά ᾿Επίσκοπος δέν ξαναγίνεται. 

῾Ο Θεός οἰκονόμησεν καί τό 1935 ἀπέστειλεν εἰς τήν χειμαζομένην ᾿Εκκλησίαν ᾿Αρχιερεῖς. Τότε ὁ Νεοημερολογιτισμός εἶπεν: νά μή ξαναγίνουν χειροτονίες ἐπισκόπων εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν ΓΟΧ, διά νά χαθῆ μέ τά χρόνια ἡ ᾿Αποστολική Διαδοχή καί νά διαλυθοῦν  οἱ παλαιοημερολογῖται. Τί θά κάνουν χωρίς ἐπισκόπους; Κάποια ἡμέρα θά διαλυθοῦν. Διά τοῦτο ἐπολεμήθη ὁ ῞Αγιος μας Πατήρ, ὁ Νέος οὗτος Μάρκος ὁ Εὐγενικός, διά τοῦτο ἀπεμονώθη μετά τό 1937, διά νά μή ἔχη σύμψηφον καί ἔτσι νά μή δύναται νά χειροτονήση ᾿Επισκόπους. ῾Ο ῞Αγιος ὅμως οὗτος, ὡς σκεῦος ἐκλογῆς, ἐφωτίσθη καί ὑπερέβη (δέν παρεβίασε) τήν Κανονικήν τάξιν καί μόνος του ἐχειροτόνησε τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1948 τόν πρῶτον ἐπίσκοπον καί κατόπιν οἱ δύο ὁμοῦ συνέχισαν ἄλλας χειροτονίας καί συνεκρότησαν ῾Ιεράν Σύνοδον, πρός μεγάλην ἀπαγοήτευσιν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ - Οἰκουμενισμοῦ.  Καί μόνον δι᾿ αὐτήν τήν συνέπειαν πρός τήν ὁμολογίαν του καί πρός τήν χειμαζομένην ᾿Εκκλησίαν, ἡγιάσθη καί ἐστεφανώθη ὑπό τοῦ Χριστοῦ ὁ ἄτλας τῆς ᾿Ορθοδοξίας, ὁ ἀοίδιμος ᾿Αρχιεπίσκοπος ΜΑΤΘΑΙΟΣ.

Διά τόν ἴδιον λόγον καί σήμερον διώκεται, συκοφαντεῖται, ὑβρίζεται καί σταυρώνεται καθημερινῶς καί ὁ ἄξιος διάδοχος τοῦ ῾Αγίου Πατρός, ὁ Μακαριώτατος ᾿Αρχιεπίσκοπος κ. ᾿Ανδρέας. Διότι ἐζήτησε χειροτονίας ἀξίων Κληρικῶν, διότι ἐζήτησε νά συγκροτηθῆ κανονική 12μελής ῾Ιερά Σύνοδος, ὅπως ἀπαιτεῖ ἡ κανονική τάξις καί ἡ ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησιαστική δεοντολογία. Διότι ἐζήτησε νά διασαλπισθῆ ἡ ΟΜΟΛΟΓΙΑ - ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ καί νά καταδικασθῆ ὁ Οἰκουμενισμός. Διότι ἐζήτησε νά προχωρήση ἀποφασιστικά ὁ ᾿Αγών τῆς ᾿Εκκλησίας καί νά προωθηθῆ ἡ ῾Ιεραποστολή εἰς τό ἐσωτερικόν καί ἐξωτερικόν.

Διότι ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ἐνεθάρρυνε καί προώθησε τήν Κανονικήν ὁδόν διά τήν ἐπανένταξιν καί ἕνωσιν τῶν ἀποκεκομμένων ἀπό τό 1937 ἀδελφῶν παλαιοημερολογιτῶν. Εἰς ὅλα αὐτά ἀπήντησαν αἱ δυνάμεις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τοῦ Βατικανοῦ μέ σκάνδαλα, συκοφαντίας καί ἐν τέλει μέ τό νέο σχίσμα τῶν 5 πρώην Μητροπολιτῶν.

Τόσο εἶναι τό κακόν, τό ὁποῖον ἐπετέλεσεν ἡ πεντάς τῶν πρώην Μητροπολιτῶν, ὥστε εὐθέως διερωτᾶται κανείς: τί ἄφησαν νά κάμη ἡ μασωνία μετά τῶν λοιπῶν σκοτεινῶν  δυνάμεων τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ - Οἰκουμενισμοῦ καί ἰδίᾳ τοῦ Βατικανοῦ; Κάλλιο νά ἔχης νά ἀντιμετωπίσης χίλιους Μασώνους παρά ἕναν προδότη καί ἐπίορκο ᾿Επίσκοπο.

ΘΙΑΣΩΤΗΣ ΤΗΣ "ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΣ" ΚΑΙ ΤΗΣ "ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ"

Σεβασμιώτατοι ᾿Αρχιερεῖς, Τιμιώτατον πρεσβυτέριον, ἀγαπητοί ἐν Χριστῶ ἀδελφοί

Εἶναι δύσκολον νά συλλάβη κανείς τό μέγεθος τῆς προδοσίας κατά τῆς ᾿Ορθοδοξίας, ἡ ὁποία συντελεῖται ἀπό πολλῶν ἐτῶν καί ἀποκαλύπτεται σήμερον ἐκ τῶν ἀποτελεσμάτων της. Εἶναι δύσκολον, διότι ἡ προδοσία[13] ἔγινε μέ μεγίστην καί τελείαν κάλυψιν καί συγχρόνως τήν δημιουργίαν ἑνός ἀθλίου  ἄλλοθι.

Δέν ἀναφερόμεθα εἰς τόν Νεοημερολογιτισμόν καί τόν Οἰκουμενισμόν, οὔτε εἰς τό Βατικανόν καί τήν νέαν τάξιν πραγμάτων, οὔτε εἰς τήν  Μασωνίαν καί τόν Σιωνισμόν. Αὐτῶν αἱ προθέσεις τά σχέδια καί τά ἔργα εἶναι γνωστά. ῾Ο ἐχθρός ὅταν ἐνεργεῖ ἐμφανῶς κατά μέτωπον, εἶναι ὀλιγώτερον ἐπικίνδυνος, ἐνῶ, ὅταν καλύπτεται, ὅπως ὁ λύκος μέ τήν δοράν προβάτου καί ὡς ἄκακον ἀρνίον εἰσέρχεται ἐντός τῶν τειχῶν, καταλαμβάνει τά φρούρια καί παραδίδει τήν πόλιν εἰς τούς ἐχθρούς.

᾿Εν προκειμένῳ αὐτό συνέβη εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ. ἀπό εἰκοσαετίας, καί πλέον, ἰδιαιτέρως δέ τά τελευταῖα ἔτη. Πρόσωπα τά ὁποῖα ἐτάχθησαν νά φυλάσσουν καί νά ᾿Επισκοποῦν τήν ᾿Εκκλησία, πρόσωπα τά ὁποῖα ἐθεωροῦντο ὅτι ἦσαν ἕτοιμα νά χύσουν καί τό αἷμα τους διά τήν ᾿Ορθοδοξίαν, ἀπεδείχθησαν ὅτι ἦσαν "ὀφθαλμοί" καί "πόδες" καί "χεῖρες" τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων. Δυστυχῶς τοιοῦτοι ἀπεδείχθησαν οἱ μέχρι πρότινος θεωρούμενοι Γνήσιοι ᾿Επίσκοποι [14] κ.κ. Ματθαῖος Μακρῆς καί Χρυσόστομος Μητρόπουλος.

῾Ο κ. Ματθαῖος Μακρῆς, (πρώην Μητροπολίτης ᾿Αττικῆς καί Μεγαρίδος) εἴτε ἐνσυνειδήτως, εἴτε ἀσυνειδήτως, κατ᾿ ἀρχήν ἀπό τό 1971 καί ἰδιαιτέρως ἀπό τό 1974 ἐνεργεῖ κατά τῆς ᾿Ορθοδοξίας, ὡς πάντοτε προκύπτει ἐκ τῶν λόγων του καί τῶν ἔργων του.

Πρῶτον ἀπό τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1971 γίνεται θιασώτης τῆς λεγομένης "χειροθεσίας" καί συνεχίζει ἔκτοτε νά σεμνύνεται ὅτι πλέον μέ τήν "χειροθεσίαν ἀπέκτησε κῦρος", "ἔχει ὑψηλά τό κεφάλι του καί τυγχάνει εὑρυτέρας ἀναγνωρίσεως". Κατάληξις αὐτοῦ τοῦ φρονήματος εἶναι τό 1991 νά ἐγκρίνη μαζί μέ ἄλλους τήν ἀπό 11-10-91 βλάσφημον "ἐγκύκλιον" τοῦ ῾Ιερομ. Εὐθυμίου διά τῆς ὁποίας θεωρεῖται ὡς δεδομένη ἡ χειροθεσία καί πρέπει νά καταδικασθῆ ἤ νά ἀποκηρυχθῆ. Γενομένη δεκτή ἡ τοιαύτη περί "καταδίκης" ἤ "ἀποκηρύξεως" σατανικωτάτη ἐπινόησις, κάμνει ἀποδεκτήν ὡς ὑπαρκτήν τήν περί χειροθεσίας βλασφημίαν μέ ἀποτέλεσμα ὅ,τι δέν ἔγινε τό 1971 νά γίνη διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ σήμερον!

Δεύτερον ὁ κ. Ματθαῖος κατά ᾿Οκτώβριον 1993 ἠμφεσβήτησεν ἐν Συνόδῳ τήν ἀπόφανσιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας διά τῆς ὁποίας τό 1982 ἀπεφάνθη καί ἐπισήμως διετύπωσεν τήν κοινήν  συνείδησιν τοῦ Σώματος τῆς ᾿Εκκλησίας, ὅτι ἡ λεγομένη "χειροθεσία" δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μία καθαρά τυπική ἐξωτερική πρᾶξις, μή καθαπτομένη τῆς δογματικῆς ἀκεραιότητος τοῦ μυστηρίου τῆς χειροτονίας τῶν ᾿Επισκόπων μας. ῾Η λεγομένη "χειροθεσία" ἔγινε δεκτή ὡς ἁπλῆ συγχωρητική εὐχή καί τοῦτο ὄχι διά παράβασιν Κανονικήν, ἀλλά δι᾿ ὑπέρβασιν σχετικοῦ κανόνος, ὅστις ὁρίζει ἡ χειροτονία ᾿Επισκόπου νά γίνεται ὑπό δύο ἤ τριῶν ᾿Επισκόπων καί ὄχι ὑπό ἑνός. Τοῦτο ὡς προελέχθη ἐγένετο τό 1948 ὑπό τοῦ ἀοιδίμου ῾Αγίου Πατρός, διότι ἀποδεδειγμένως ὑπῆρξεν ἀδήριτος ἐκκλησιαστική ἀνάγκη, ἀφοῦ δέν ὑπῆρχεν ἕτερος ᾿Ορθόδοξος ᾿Επίσκοπος. ῾Υπερέβη τόν ῾Ιερόν Κανόνα,ὁ ὁποῖος προβλέπει τήν κανονικήν μετάδοσιν τῆς ᾿Αποστολικῆς διαδοχῆς, ἀκριβῶς διά νά μεταδώση τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν. Δέν κατεπάτησε τόν ῾Ιερόν Κανόνα, διότι δέν ὑπῆρξεν ἄλλος ᾿Ορθόδοξος ᾿Επίσκοπος ἀλλά καί διότι δέν ἐχειροτόνησεν ἀναξίους καί διαβεβλημένους, δέν ἐχειροτόνησεν διά νά προκαλέση σχίσμα ἤ ἄλλο τι εἰς βάρος τῆς ἑνότητος τῆς ᾿Εκκλησίας, ἀλλά διά νά ὑπηρετήση Αὐτήν. ᾿Εν προκειμένῳ ἐνήργησεν κατά τήν βούλησιν τοῦ Σώματος τῆς ᾿Εκκλησίας (Κλήρου καί Λαοῦ) καί κατ᾿ ἐντολήν αὐτοῦ ἐχειροτόνησεν ἀξίους καί ἁγίους ᾿Αρχιερεῖς.᾿Εννοεῖται ὅτι μόνος του ἐχειροτόνησεν μόνον τόν ἀοίδιμον Τριμυθοῦντος Σπυρίδωνα, ὅστις ἀπεδείχθη ἅγιος ᾿Επίσκοπος, τούς δέ ὑπολοίπους κανονικῶς.

Δι᾿ αὐτήν τήν ἀναγνώρισίν του, ὁ κ. Ματθαῖος Μακρῆς, δέν ἐδίστασε νά ζητήση καί τήν συνδρομήν μου, ἐπεθύμει νά εἶμαι συνεργάτης του παρασύρων με εἰς τά σχέδιά του. Δέν τό ἐπέτυχε καί πλέον μᾶς μισεῖ καί μᾶς πολεμεῖ. ᾿Αποκαλύπτομεν λοιπόν, ὅτι κατά τήν 10ετίαν τοῦ 1980-1990 δίς μέ ὡδήγησεν εἰς πολιτικά πρόσωπα (ἀμφοτέρων τῶν πολιτικῶν κυβερνητικῶν σχημάτων, τά ὁποῖα κυβερνοῦν τάς τελευταίας δεκαετίας) καί συμφώνως πρός τό πάγιον τέχνασμα τοῦ νεοημερολογητισμοῦ, ἐπεδιώχθη νά πεισθῶ, ὅτι πρέπει, διά τό ἐθνικόν καί ἐκκλησιαστικόν συμφέρον, νά ἀναγνωρισθῆ ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ., ἀφοῦ ὑπαχθῆ πνευματικῶς καί διοικητικῶς ὑπό τό πρεσβυγενές καί ἐν δυσκόλῳ καταστάσει εὑρισκόμενον Πατριαρχεῖον τῶν ῾Ιεροσολύμων. ῾Ως ἀντάλλαγμα δέ ὑπέσχοντο οἱ πολιτικοί παράγοντες δωρεάν αὐτοκίνητα, μισθούς, συντάξεις καί "ἀναγνώρισιν"!! Καί τότε ὅμως καί τώρα καί πάντοτε θά δηλώνωμεν μετά παρρησίας ὅτι ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. τῆς ῾Ελλάδος εἶναι ἕτοιμη νά ἔλθη εἰς κοινωνίαν μέ ὅποια ᾿Εκκλησία - Πατριαρχεῖον ἐπανέλθη εἰς τήν πρό τοῦ 1924 ἐκκλησιαστικήν κατάστασιν, καταδικάση τήν Οἰκουμενιστικήν ᾿Εγκύκλιον τῆς Συνόδου τῆς Κων/λεως τοῦ 1920, ἐξέλθη τοῦ βδελύγματος τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου τῶν ᾿Εκκλησιῶν καί ὁμολογήση τήν Γνησίαν ᾿Εκκλησιολογίαν τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως[15].

῎Ισως ἀπαγοητεύσαμεν τότε, ὅπως καί τώρα τόν κ. Ματθαῖον Μακρῆ, διότι ἡ ᾿Εκκλησία τοῦ Χριστοῦ δέν θέλει τήν "ἀναγνώρισιν τοῦ Καίσαρος", ἀλλ᾿ ἀπαιτεῖ μόνον τόν πρός Αὐτήν σεβασμόν τοῦ Καίσαρος, δηλαδή τήν ἐλευθερίαν της, ἡ ὁποία ἀκόμη πηγάζει ἀπό τό Σύνταγμα καί τίποτε περισσότερον. Οὔτε τάς τιμάς, οὔτε τά χρήματα, οὔτε τάς συντάξεις, οὔτε... οὔτε.... ἀπολύτως τίποτε δέν θέλει ἡ ᾿Εκκλησία.

Διά τόν κ. Ματθαῖον μετά τό σχίσμα του ἤνοιξε ὁ δρόμος διά τήν ἀναγνώρισίν του ... ἄς πορευθῆ πλέον ἐλεύθερα πρός τήν ἀναγνώρισιν. Τά ξίφη τά ὁποῖα ἀκονίζει, τάς ἀπειλάς, τάς ὁποίας ἐκτοξεύει καί μέ τάς ὁποίας φανατίζει καί σκοτίζει τούς ὁπαδούς του στρέφονται ὅλα ἐναντίον του. Τόν προειδοποιήσαμε τόν κ. Ματθαῖον, ὅτι ὁ χειμών τόν ὁποῖον ἔφερε τήν 30-10-91 εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν, αὐτόν μέν θά τόν "ξεπαγιάση", διά τήν ᾿Εκκλησίαν ὅμως θά "ἀνθίση τό πρωτοκαίριον ἔαρ, ἐν ᾧ τόν εὐχαριστήριον ἐπ᾿ ἀγαθοῖς θερισμόν"[16] θά ποιήσωμεν. ῾Ο κ. Ματθαῖος καί οἱ μετ᾿ αὐτοῦ συμπορευόμενοι ἤδη αὐτοαπεβλήθησαν ἐκ τοῦ ῾Ιεροῦ Φιλανθρωπικοῦ Συνδέσμου τήν 1/14-12-1994, τόν δέ ᾿Ιούνιον τοῦ 1995 ἐκόπησαν καί ἐκ τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί αὐτοαπεβλήθησαν καί ἐκ τοῦ Σώματος τῆς ᾿Εκκλησίας, τό δέ χείριστον, ἐσκληρύνθησαν εἰς τό κακόν τῆς ἀποστασίας καί ἀρνοῦνται νά ἐνδυθοῦν τήν σύνεσιν, τήν ἀγάπην, τήν ταπείνωσιν καί νά ἀναθεωρήσουν.

Τό σχίσμα τοῦ ᾿Ιουνίου τοῦ 1995 ὑπό τῶν 5 πρώην Μητροπολιτῶν κ.κ. Ματθαίου, Χρυσοστόμου, Γρηγορίου, Θεοδοσίου καί Τίτου.

᾿Ασφαλῶς ὁ κ. Ματθαῖος δέν εἶχεν ἐξ ἀρχῆς ὡς σκοπόν του τό σχίσμα. Σκοπός τοῦ κ. Ματθαίου καί τοῦ κ. Χρυσοστόμου μετά τῶν λεγομένων ζηλωτῶν ῾Αγιορειτῶν καί λοιπῶν ἦτο νά ἡγηθῆ ὁ κ. Ματθαῖος τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. καί νά γίνη αὐτός ὁ ρυθμιστής Της. Τίνι τρόπῳ;

Πρῶτον: Μέ τό νά ἐμποδίση καί νά ματαιώση τήν ἐπισκοποίησιν Θεολόγων Κληρικῶν ἤ καί γενικῶς νά μή γίνουν χειροτονίαι νέων ῾Επισκόπων.

Δεύτερον: Μέ τό νά γίνη κύριος τῶν δύο μεγάλων Συνοδικῶν - Σταυροπηγιακῶν ῾Ιερῶν Μονῶν, ἐκδιώκων ἐξ αὐτῶν τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον καί ἀνατρέπων αὐτόν ἐκ τοῦ θρόνου τῶν ᾿Αθηνῶν.

Τρίτον: Μέ τό νά περιέλθη ὁ θρόνος τῶν ᾿Αθηνῶν εἰς τόν ἴδιον καί κατόπιν τούτων θά καθίστατο Μονοκράτωρ καί ὡς "χειροθετημένος" ἦτο εὔκολον νά ἀναγνωρισθῆ καί ἐπισήμως ὡς "᾿Αρχιεπίσκοπος" καί ὡς "᾿Εκκλησία" ἀπό τό Κράτος καί τόν Οἰκουμενισμόν.

῎Ελειπε ὅμως ἡ ἀφορμή διά νά διαβάλη τούς ἀδιαβλήτους ὑποψηφίους διά τό ᾿Αρχιερατικόν ἀξίωμα κληρικούς, καί εὗρε τήν ἀφορμή τῆς "εἰκονομαχίας".

Προσοχή, ἡ ὅλη ἔριδα διά τάς συγκεκριμένας ἱεράς εἰκόνας ἐξεκίνησε ἀπό τό περιβάλλον τοῦ κ. Ματθαίου, διότι παραδοσιακάς ἱεράς εἰκόνας, τάς παρεχάρασσον ἤ τάς ἐβλασφήμουν. Π.χ. τήν συμβολικήν Θεοφάνειαν τῆς ῾Αγίας Τριάδος εἰς τήν Φιλοξενίαν τοῦ ᾿Αβραάμ ἐχαρακτήριζον μέ χυδαίας φράσεις καθώς καί ὡς "῾Εβραϊκήν"! ᾿Επειδή δέ ἡ Θεοφάνεια αὕτη ἀνήκει εἰς τήν Π.Δ. κατήργουν καί τήν Π.Δ., ὡς δῆθεν ἀφορῶσαν τούς ῾Εβραίους καί ὄχι τήν ᾿Εκκλησίαν! Τήν δέ ᾿Ορθόδοξον Εἰκόνα τῆς ᾿Αναστάσεως, τήν ὁποίαν ἡ ᾿Εκκλησία ἀπό τούς πρώτους αἰῶνας ἐδέχθη καί ἐβίωσεν, μετονομάζουν "εἰς ῞Αδου Κάθοδον", θεωροῦν δέ αἱρετικάς ὅλας τάς εἰκόνας, αἱ ὁποῖαι ἀρχαιόθεν  φέρουν τήν ἐπιγραφήν "᾿Ανάστασις" ἤ "᾿Ανάστασις τοῦ Χριστοῦ" ἤ "῾Η ῾Αγία τοῦ Χριστοῦ ᾿Ανάστασις" καί χαρακτηρίζουν ὡς "῾Εβραίους" καί "αἱρετικούς" ὅσους τήν δέχονται, ὅπως ἀκριβῶς τάς ἐδέχθη ἡ μακραίων παράδοσις τῆς ᾿Εκκλησίας. Βλασφημοῦν μέ τάς πιό φρικτάς βλασφημίας, τόσον τήν συμβολικήν ἀποκάλυψιν τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ εἰς τόν ᾿Αβραάμ, ὅσον καί τήν δογματικήν εἰκόνα τῆς ᾿Αναστάσεως περιπίπτοντες εἰς τόν δυτικόν καθαρά ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΝ, ὁ ὁποῖος καταργεῖ τά μυστήρια (τάς μυστικάς ἀληθείας - δογματικάς ἀληθείας) καί τά ἐξανθρωποποιεῖ καί τά θέτει κάτω ἀπό τόν ἀνθρώπινον λόγον. Διά τοῦτο δέχονται ὅτι "εἰκόνα τῆς ῾Αγίας Τριάδος εἶναι ἡ τῶν τριῶν προσώπων" καί "εἰκόνα τῆς ᾿Αναστάσεως εἶναι ἡ ἐκ τάφου ἔγερσις". Καί εἶναι βεβαίως γεγονός, ὅτι καί αἱ δύο αὐταί εἰκόνες χρησιμοποιοῦνται εἰς τήν λατρεία χωρίς ἰδιαιτέρως νά ἐξετάζωνται. ῞Ομως νά βλασφημοῦν τήν εἰκόνα τῆς Φιλοξενίας τοῦ ᾿Αβραάμ εἰς τήν ὁποίαν ἡ ᾿Εκκλησία εἶδε τήν συμβολικήν ἀποκάλυψιν τοῦ Τριαδικοῦ τῆς Θεότητος, νά ἀποκαλοῦν δέ καί τήν λεγομένην εἰκόνα "τῶν τριῶν προσώπων" ὅτι "αὐτή εἶναι ἡ ῾Αγία Τριάδα[17] καί ὄχι ἡ ἄλλη πού εἶναι γιά τούς ῾Εβραίους" αὐτό μόνον ὀρθόδοξον δέν εἶναι, ἀλλά καί εἰδωλολατρεία δύναται νά χαρακτηρισθῆ,

Δέν κατώρθωσε ὅμως νά ἐφαρμόση τά σχέδιά του παρά τάς ἀπεγνωσμένας προσπαθείας του. ᾿Εκινητοποιήθησαν ἐν προκειμένῳ Εὐθύμιοι, ᾿Αλεξόπουλοι, ῾Αγιορεῖται, Γορτινιανοί, Μαγδαληνές, Δήμαρχοι, Εἰσαγγελεῖς, Δικαστήρια κλπ., ὅμως προσέκρουσαν εἰς τόν βράχον τῆς ᾿Ορθοδοξίας ἤτοι τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου, τῶν Μητροπολιτῶν Πειραιῶς κ. Νικολάου καί ᾿Αργολίδος κ. Παχωμίου καί τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ἀλλά καί γενικώτερον εἰς τό σῶμα τῶν Θεολόγων, τῶν μοναχῶν καί μοναζουσῶν καί τοῦ εὐσεβοῦς πληρώματος.

᾿Αφοῦ δέν πέρασε ἡ πλάνη περί "εἰκονομαχίας", παρά τάς ὑποδείξεις του: "μόνο εἰκονομαχία νά λέτε", ἀφοῦ ἀπεκαλύφθησαν τά σχέδιά του καί ὁ μηχανισμός του, ἀφοῦ δέν πέρασε ἡ βλασφημία του περί "χειροθεσίας", ἀφοῦ δέν πέρασαν οἱ "ἀφορισμοί" καί τά πραξικοπήματά του, ἀφοῦ δέν ἔγινε κύριος τῶν ῾Ιερῶν Μονῶν, τότε ἀπεφάσισε τό ΣΧΙΣΜΑ μέσα εἰς τό ὁποῖον θάπτεται καί ἐνταφιάζεται ὁ ἴδιος καί ἡ ὁμάδα του.

῾Η φύσις τοῦ σχίσματος τῶν 5

῞Οπως τό σχίσμα τοῦ 1937, τό ὁποῖον προεκάλεσε ὁ πρώην Φλωρίνης μέ τό περί "δυνάμει καί οὐχί ἐνεργείᾳ" νεοημερολογιτικοῦ σχίσματος τοῦ 1924, εἶχεν λόγους δογματικούς - ᾿Εκκλησιολογικούς, ἔτσι καί τό σχίσμα τῶν 5 ἐπισκόπων ἔχει ὁμοίως δογματικούς - ᾿Εκκλησιολογικούς λόγους.

᾿Εν προκειμένῳ αἱ περί "χειροθεσίας" ἀντιλήψεις καί θέσεις τοῦ κ. Ματθαίου καί τῶν ὁμοφρόνων του ἔχουν εὐθέως ἐκκλησιολογικόν - ὁμολογιακόν - Δογματικόν χαρακτῆρα. ῾Η ἄρνησις των  νά καταδικάσουν τάς περί χειροθεσίας βλασφημίας τῆς ἐπισήμου "ἐγκυκλίου" τοῦ κ. Εὐθυμίου τοῦ Κυπρίου (ἀπό 11-10-91), αἱ δηλώσεις τοῦ κ. Ματθαίου  καί ἐνώπιον τῆς Συνόδου (᾿Οκτώβριος 1993) ὅτι δέν τόν ἐκφράζει ἡ ἀπόφανσις τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τοῦ 1982 (Β' Πράξις ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας 19 -8-1982), διότι "αὐτήν τήν ἔγραψε ὁ Γκουτζίδης" καί εἶναι φρόνημα καί ἀπόφανσις ἰδική μου. ᾿Επίσης αἱ ἀπ᾿ ἀρχῆς (Σεπτέμβριος τοῦ 1971) προηγηθεῖσαι δηλώσεις του, ὅτι ἐδέχθη χειροθεσία καί ὅτι "τώρα τόν ἀναγνωρίζουν ὅλοι" καί "ἔχει ψηλά τό κεφάλι", εἶναι οἱ φοβεροί δογματικοί - ᾿Εκκλησιαστικοί λόγοι καί πραγματικαί αἰτίαι τοῦ σχίσματός του.

᾿Επειδή δέ παρά τάς περί "εἰκονομαχίας"  συκοφαντίας του κλπ. δέν κατώρθωσε νά περιέλθη εἰς τάς χεῖρας του ἡ πλοήγησις τοῦ σκάφους τῆς ᾿Εκκλησίας, καί μή ἔχων ἄλλην ἐπιλογήν, κατέληξεν νά ἐπιφέρη βαρύτατον πλῆγμα εἰς τό Σῶμα τῆς ᾿Εκκλησίας προκαλέσας σχίσμα.

Αἱ περί "ἐκπτώσεων", "ἀργιῶν", "καθαιρέσεων" κλπ.

ἀποφάσεις τῶν 5 σχισματικῶν ᾿Αρχιερέων.

Αἱ ἐνέργειαι τῶν σχισματικῶν γενικῶς εἶναι ἄκυροι, ἀλλά καί τῶν μή σχισματικῶν, ὅταν εἶναι ἀντικανονικαί, φατριαστικαί, δόλιοι κλπ. ὄχι μόνο εἶναι ἄκυροι, ἀλλά καί ἐπιφέρουν τήν ποινήν τῆς καθαιρέσεως εἰς τούς ἰδίους. ᾿Εν προκειμένῳ οἱ 5 ᾿Αρχιερεῖς ἔλαβον κάποιες ἀποφάσεις κατά τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου καί τῶν λοιπῶν ᾿Αρχιερέων. Αὗται, ἐνῶ, ὡς παράνομοι καί ἀντικανονικαί, εἶναι παντελῶς ἄκυροι καί ἀνυπόστατοι δι᾿ ἐκείνους πρός τούς ὁποίους ἀπευθύνονται, ὅμως δι᾿ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἔλαβον αὐτάς τάς ἀποφάσεις, ἰσχύουν αἱ φοβεραί Κανονικαί συνέπειαι διά τά πραγματικά ἀδικήματα τῆς συνωμοσίας, φατρίας καί τυρείας.

Οἱ 5 ἐν τῆ ἀφελείᾳ των ἤ ἐν τῷ σκότει τῆς μισαλλοδοξίας των, ἐνόμισαν, ὅτι κάτι θά πετύχουν μέ τάς "ἀποφάσεις" των, ἐνῶ εἰς τήν οὐσίαν αὐταί αἱ ἀποφάσεις των ἐστράφησαν ἐναντίον των πολλαπλῶς.

᾿Εάν ἦσαν ἁπλῶς ἄκυροι καί ἀνυπόστατοι ἦτο ἁπλοῦν τό πρᾶγμα, τώρα ὅμως συμβαίνει κάτι περισσότερο.

᾿Εν προκειμένῳ ὕβρισαν, ἐσυκοφάντησαν διά νά καλύψουν τήν προδοσίαν των καί ἔλαβαν ἀποφάσεις, αἱ ὁποῖαι ἐνῶ δέν ἀγγίζουν ἐκείνους διά τούς ὁποίους τάς ἔλαβον, ὅμως διά τούς ἰδίους εἶναι ἀποκαλυπτικαί καί τούς καταδικάζουν. Αἱ ἀποφάσεις τῶν 5 ἐνῶ δέν παράγουν ἀπολύτως κανέν ἔργο κατά τῶν κανονικῶν ᾿Επισκόπων καί τῆς Κανονικῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ὅμως διά τούς ἰδίους, αἱ ἴδιαι ἀποφάσεις των τούς καταδικάζουν εἰς καθαίρεσιν καί ἀφορισμόν.

Τό μαχαῖρι μέ τό ὁποῖον ἠθέλησαν νά "σφάξουν" τούς Κανονικούς ᾿Αρχιερεῖς, μέ τό ἴδιο μαχαῖρι θά τούς "σφάξη" ἡ ᾿Εκκλησία ἤ μᾶλλον μέ τό ἴδιο μαχαῖρι ἔχουν αὐτοκτονήσει, ἀποκοπέντες τοῦ Σώματος τῆς ᾿Εκκλησίας καί ἐξελθόντες Αὐτῆς.

῾Ομοιάζουν μέ φονιάδες, οἱ ὁποῖοι ἐνῶ ἀπεφάσισαν νά φονεύσουν ἀθώους διά νά τούς ληστεύουν, ὅμως τά "μαχαίρια" τους δέν ἔκοβαν καί τά "πιστόλια" τους δέν ἐκτύπησαν, μέ ἀποτέλεσμα οἱ ἐπίδοξοι "δολοφόνοι" καί "κληρονόμοι" νά συλληφθοῦν καί νά ἀπειλοῦνται ὡς ἐπικίνδυνοι δι᾿ "ἀνθρωποκτονίαν" καί "ληστείαν" ἐκ προθέσεως.

῎Ετσι ὁμοιάζουν αἱ ἀποφάσεις τῶν 5 ᾿Αρχιερέων. Οἱ ἄνθρωποι ἐν τῇ ἀγνοίᾳ των, ἀλλά κυρίως ἐν τῇ σκοπιμότητί των δέν ἐλέγχουν, οὔτε τί λέγουν, οὔτε τί "ἀποφασίζουν", οὔτε τί πράττουν, μέ ἀποτέλεσμα αἱ ἴδιαι αἱ ἀποφάσεις των νά τούς καταδικάζουν εἰς τήν ἐσχάτην τῶν ποινῶν, ἤτοι τῆς καθαιρέσεως.

Αὐτοκτόνησαν πνευματικῶς οἱ πέντε μέ τήν δημιουργίαν τοῦ σχίσματός των καί προηγουμένως μέ τάς βλασφημίας των περί "χειροθεσίας", τά σκάνδαλα, τάς συκοφαντίας, τό μῖσος κλπ.

῾Οποιαδήποτε πλέον πρᾶξις τῆς ᾿Εκκλησίας κατά τῶν 5 θά ἔχη ἁπλῶς διαπιστωτικόν χαρακτῆρα καί θά ἀποσκοπῆ εἰς ποιμαντικούς λόγους.

Εἰδικῶς αἱ ὑπ᾿ ἀριθμ. 95/10-5-95, 4/7-6-95 καί 10/25-6-95 ἀποφάσεις τῶν 5 ᾿Αρχιερέων, δέν ἔχουν ἀπολύτως κανέν  κῦρος, διότι αὐτοί οἱ ὁποῖοι τάς ἔλαβον δέν ἦσαν οὔτε Σύνοδος, οὔτε Δικαστήριον, ἀλλά πέντε πραξικοπηματίαι, πέντε ἀνταρσίαι, πέντε καταπατηταί τῆς κανονικῆς τάξεως καί ὡς ἐκ τούτου δέν νομιμοποιοῦνται καί κανένα νόμιμον ἔργον δέν παράγουν. Αἱ ἀποφάσεις των εἶναι ἄκυροι καί ἀνυπόστατοι. ᾿Επλανήθησαν ἴσως οἱ ἄνθρωποι ἀπό τήν πρός καιρόν πλειοψηφίαν των καί σκοτισθέντες λαμβάνουν "ἀποφάσεις" διά τῶν ὁποίων αὐτοκαταδικάζονται. Καί διά τόν κόσμον τοῦτον ἡ παράνομος πλειοψηφία δέν παράγει οὐδέν νόμιμον ἔργον, ἀλλά περισσότερον διά τήν ᾿Εκκλησίαν, ἡ ἐν τῇ ἀντικανονικότητι ἤ ἐν τῇ φατρεία καί τυρεία καί συνομωσία πλειοψηφία πολλαπλασιάζει τό ἔγκλημα. Καί ἄν ἀκόμη ἦσαν 555 οἱ πραξικοπηματίαι, τό πραξικόπημά τους θά ἦτο 555 φορές χειρότερον καί δέν θά ἐνομιμοποιεῖτο.

῞Οσον περισσότεροι εἶναι οἱ φατριάζοντες καί παρανομοῦντες τόσον περισσότερον καταδικάζονται ἐνῶ, ἐπαναλαμβάνομεν, κανέν νόμιμον ἔργον - ἀποτέλεσμα δέν παράγουν. Εἴτε "ἀπεφάσισαν ἀργίαν", εἴτε "ἔκπτωσιν", εἴτε "καθαίρεσιν", ταῦτα πάντα εἶναι ἄκυρα καί εἶναι σάν νά μή ἔγιναν διά τόν κανονικόν ᾿Αρχιεπίσκοπον καί τήν Κανονικήν ῾Ιεράν Σύνοδον, ἐνῶ διά τούς ἰδίους ἐγείρονται σκληροί οἱ θεῖοι καί ἱεροί Κανόνες περί συνομωσίας, φατρίας καί τυρείας, καί ὄχι μόνον αὐτοί [18].

Διά τόν λόγον αὐτόν ἡ ῾Ιερά Σύνοδος δέν ἔλαβεν ὑπ᾿ ὄψιν της τάς τοιαύτας ἀποφάσεις, ἀλλά ἐνέσκυψεν μετά πολλῆς συνέσεως καί προσοχῆς καί ἀγωνίας εἰς τό τραῦμα πού προεκάλεσε τό σχίσμα τῶν 5 καί ἀδιαφοροῦσα ἄχρι καιροῦ διά τάς ἀποφάσεις των, καταβάλλει κάθε προσπάθειαν, μήπως ἔστω καί μετά τό ναυάγιον τῶν 5, τείνει κάποιος χεῖρα καί ζητήσει τήν σωτηρίαν του. Θά ἔδει νά ἦτο ἄμεσος ἡ κανονική ἀντιμετώπισίς των καί ἐπιβολή τῶν ποινῶν, τάς ὁποίας προβλέπει καί ἐπιβάλλει τό Κανονικόν ᾿Εκκλησιαστικόν Δίκαιον. ῞Ομως πρός καιρόν ἡ ῾Ιερά Σύνοδος ἐποίησεν τήν ἐσχάτην οἰκονομίαν, δηλαδή ἐμακροθύμησεν καί εἰς τάς ἀφρόνους ἐνεργείας τῶν 5 ἀπήντησεν μέ ἀγάπην καί ἐκκλησιαστικήν συνέπειαν πού πρέπει νά διακρίνη τούς ᾿Επισκόπους καί ὡς ἄτομα καί ὡς ῾Ιεράν Σύνοδον. ᾿Εκάλεσε τούς 5 διά κανονικῆς προσκλήσεως νά προσέλθουν εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον διά νά ἀντιμετωπισθῆ τό σχίσμα καί θεραπευθῆ τοῦτο ἐν τῇ γενέσει του.

Τήν 25-8-95 ἡ ῾Ιερά Σύνοδος ἀπηύθυνε πρός τούς 5 πραξικοπηματίας τήν κάτωθι ἐπιστολήν - πρόσκλησιν:

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΟΧ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ

Μ. Μπότσαρη 8- ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ

ΑΡ. ΠΡΩΤ.  2876                                        ᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 25-8-95 (Π.Η.)

Πρός

τούς Σεβ/τους: κ. Γρηγόριον, κ. Ματθαῖον,κ.Θεοδόσιον,                κ. Τίτον καί κ. Χρυσόστομον

Σεβασμιώτατε.

Διά τῆς παρούσης ἐπιστολῆς, τήν ὁποίαν σᾶς ἀποστέλλω τῆ ἐντολῇ τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας σᾶς γνωρίζω τά κάτωθι:

῾Η ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας, συσκεψαμένη ἐν ῾Αγίῳ Πνεύματι καί μετά συνοχῆς καρδίας ἐξετάσασα τήν  ὑφισταμένην σήμερον ἐκκλησιαστικήν κατάστασιν, ὅπως αὕτη ἐδημιουργήθη, ἐξελίχθη καί τελικῶς διεμορφώθη, ἰδιαιτέρως μετά τήν 9-6-95 (ν. ἡ.), ἐν βαθείᾳ θλίψει διά τά συμβαίνοντα, ἐκφράζει τήν διακαῆ ἐπιθυμίαν καί τήν ἐκτενῆ εὐχήν, ὅπως ἅπαντες ἐνωτισθῶμεν τήν ἐντολήν τῆς ἀγάπης τοῦ Κυρίου καί ἐκ βάθους ψυχῆς ἐκζητήσωμεν τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἵνα καί πάλιν "ὅπου ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερπερισεύση ἡ χάρις" (Ρωμ. 5, 20). Καί ἡ χάρις τοῦ Κυρίου, ὅταν ὑπάρχη ἀληθής πίστις, εἰλικρινής ταπείνωσις καί ἀνυπόκριτος ὑπακοή εἰς τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, δύναται νά θεραπεύση τά πάντα. ῎Αν ὅσα συνέβησαν καί συμβαίνουν εἶναι ἔργα καί συνέπειαι τῆς ἀνθρωπίνης ἀδυναμίας καί ἀτελείας καί δέν εἶναι ἐξελισσόμεναι ἐνέργειαι προδιαγεγραμμένου σχεδίου ἑτεροκινήτων καί σκοτεινῶν δυνάμεων, εἶναι δυνατόν διά τῆς χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος νά διορθωθοῦν ὅλα τά σφάλματα τῆς ἀνθρωπίνης ἀτελείας καί νά θεραπευθοῦν ὅλα τά τραύματα τῆς ἀνθρωπίνης ἀδυναμίας, ἀρκεῖ νά ὑπάρξη πραγματική διάθεσις ταπεινώσεως ἐν ἀληθείᾳ καί ἀγάπῃ ἐνώπιον τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ. Καί τότε ἡ προσευχή τοῦ Θεανθρώπου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ "ἵνα πάντες ἕν ὦσιν", θά γίνη ἀμέσως πραγματικότης, πρός δόξαν τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ἡμῶν καί τῆς ῾Αγίας τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας καί πρός σωτηρίαν ἡμῶν καί τῶν πιστῶν τέκνων Αὐτῆς.  

῾Η ῾Ιερά Σύνοδος λαμβάνουσα ὑπ᾿ ὄψιν ὅτι δύο εἶναι τά ἀσυγχώρητα ἁμαρτήματα ἤτοι:  α) ἡ βλασφημία κατά τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος καί β) τό σχίσμα, τοῦ ὁποίου τήν ἁμαρτίαν οὔτε αἷμα μαρτυρικόν δέν τήν ἐξαλείφει, ἐπιθυμεῖ καί παρακαλεῖ νά προληφθῆ καί μή παγιωθῆ τό προκληθέν σχίσμα, διότι κανέν ἐκ τῶν μέχρι σήμερον ἐπισυμβάντων σχισμάτων δέν ἐθεραπεύθη.

᾿Εάν ἀληθῶς εἴμεθα ἐλεύθεροι ἐν Χριστῷ καί δέν εἶναι τινές δεσμευμένοι εἰς τρίτους ἐκτός ᾿Εκκλησίας παράγοντας, ἐάν ἀληθῶς πιστεύωμεν  εἰς τόν Θεόν καί τήν ῾Αγίαν Του ᾿Εκκλησίαν, κανέν πρόβλημα, ἀπό τά πολλά ὑφιστάμενα, δέν εἶναι ἱκανόν νά προκαλέση πραγματικόν ἀδιέξοδον εἰς τήν κρίσιν, τήν ὁποίαν διέρχεται σήμερον ὁ ῾Ιερός τῆς ᾿Εκκλησίας ᾿Αγών καί νά παγιωθῆ ἕν σχίσμα, τό ὁποῖον ἱκανοποιεῖ ἀπολύτως τόν Νεοημερολογιτισμόν - Οἰκουμενισμόν.

Δέν νοεῖται νά ὁμολογῆτε πίστιν εἰς τόν Θεόν, πίστιν εἰς τήν ῾Αγίαν Του ᾿Εκκλησίαν, ὅτι εἶσθε ἐλεύθεροι ἐν Χριστῷ, καί προφασιζόμενοι δῆθεν "εἰκονομαχίαν" νά προκαλῆτε σχίσμα. ᾿Εν προκειμένω καί ἐάν καθ᾿ ὑπόθεσιν δεχθῶμεν, ὅτι ὑπάρχει "εἰκονομαχία", πού ἀσφαλῶς δέν ὑπάρχει, αὕτη δέν ἀντιμετωπίζεται διά τοῦ σχίσματος, ἀλλά διά τῆς μόνης κανονικῆς ἐκκλησιαστικῆς ὁδοῦ, ἡ ὁποία εἶναι ὁ ἐν ἀγάπη καί ἀληθεία διάλογος. Εἴδομεν ὅτι διατυπωθεῖσαι πλάναι, ἀκρότητες καί τινες κακοδοξίαι, διά τῆς σωστῆς πληροφορήσεως, ἀνεκλήθησαν, ἀπεκηρύχθησαν ὑπό τῶν συντακτῶν των καί διά τῆς ὑπ᾿ ἀριθμ. 2566/23-1-92 Ποιμαντορικῆς ᾿Εγκυκλίου ἡ ῾Ιερά Σύνοδος διεφύλαξεν τό 1992 τήν ἑνότητα. Τό σημερινόν ὅμως σχίσμα, ἐάν δέν ἀντιμετωπισθῆ ἐγκαίρως, ἴσως νά μή θεραπευθῆ ποτέ. Καί ἐνῶ ἡ ᾿Εκκλησία θά συνεχίση τήν πορείαν της, οἱ πραγματικοί σχῖσται, ὡς καί οἱ ἀνά τούς αἰῶνας Σχισματικοί, δέν θά ἴδουν πρόσωπον Θεοῦ.

᾿Ενῶ θέμα "εἰκονομαχίας", ὡς ἐτονίσθη, δέν ὑφίσταται, ὅμως ὑφίσταται ἡ βλασφημία κατά τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος καθ᾿ ἥν, ὡς ἰσχυρίζεται εἰς τήν ἀπό 11-10-91 "᾿Εγκύκλιόν" του ὁ θεολογικός σας σύμβουλος, "μᾶς περιρρέει ἡ ἀνομία τῆς χειροθεσίας τοῦ 1971", καθώς καί ἡ βλασφημία ὅτι "ἐξεφύγομεν τῆς γραμμῆς πλεύσεως τοῦ ῾Αγίου Πατρός" κλπ. Ταῦτα εἶναι μείζονα αἱρέσεως καί θερμῶς παρακαλεῖ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, διά τήν ἑνότητα καί τήν εὐόδωσιν τοῦ ἀγῶνος τῆς ᾿Ορθοδοξίας, νά ἀποκηρυχθοῦν, νά καταδικαστοῦν καί νά ὁμολογήσωμεν τήν ἀλήθειαν καί τήν κοινήν συνείδησιν τῆς ᾿Εκκλησίας, τήν ὁποίαν ἐξέφρασεν ἡ ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας διά τῆς Β' Πράξεώς της τῆς 19-8-1982,ὡς καί ἡμεῖς ἐπράξαμεν τήν 4-4-94 κατά τό Συνοδικόν Πανιερατικόν Συλλείτουργον, ὅτε κατεδικάσαμεν τόσον τάς ἐν λόγῳ βλασφημίας, ὅσον καί τάς ὑπό ἀμφοτέρων τῶν πλευρῶν διατυπωθείσας κακοδόξους ἐκφράσεις.

Σεβασμιώτατε

Διά τό ἅγιον τοῦτο ἔργον, ἤτοι διά τήν ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ ἀποκατάστασιν τῆς ἑνότητος σᾶς προσκαλοῦμεν εἰς κοινήν σύσκεψιν μεθ᾿ ἡμῶν τήν 9-9-95 (π.ἡ.), ἡμέραν Παρασκευήν καί ὥραν 10ην π.μ., δηλοῦντες, ὅτι δέν κωλυόμεθα ἀπό τάς μέχρι σήμερον ἀτυχεῖς ἐνεργείας - "ἀποφάσεις" ὑμῶν, διότι δέν μᾶς ἀγγίζουν καί διότι σᾶς θεωροῦμεν εἰσέτι ἐν Χριστῷ ἀδελφούς.

῾Η προσωπική σας πρόθυμος ἀνταπόκρισις ὡς καί τῶν ἑτέρων τεσσάρων Σεβ/των ᾿Αρχιερέων εἰς τήν παροῦσαν πρόσκλησιν καί ἡ θερμή διάθεσις καί διακαής πόθος νά  ἐκφρασθῆ ὑφ᾿ ὅλων, ἐν ἑνί πνεύματι καί μιᾷ καρδίᾳ, τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ, "ἵνα ὦμεν οἱ πάντες ἕν", θά συντρίψη τόν διάβολον τοῦ σχίσματος, θά καταισχύνη τάς σκοτεινάς δυνάμεις, καί χαρά θά γίνη ἐν τῷ οὐρανῷ μεγάλη ἀλλά καί εἰς τάς καρδίας ὅλων ἡμῶν καί ἰδιαιτέρως τῶν πενθούντων Γνησίων ᾿Ορθοδόξων Χριστιανῶν, πιστῶν τέκνων τῆς ῾Αγιωτάτης τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας.

Πρός τοῦτο αἱ τυχόν δικαστικαί ὑποθέσεις, αἱ ἐκκρεμοῦσαι εἰς τά πολιτικά δικαστήρια καί ἐκδικαζόμεναι κατά τήν περίοδον ταύτην, θά ἀνασταλοῦν.

᾿Αποφάσει - ᾿Εντολῇ τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου

῾Ο ᾿Αρχιγραμματεύς

+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος

Υ.Γ. Παρακαλοῦμεν, ὅπως, ἐφ᾿ ὅσον γίνη ἀποδεκτή ὑφ᾿ ὑμῶν ἡ πρότασίς μας περί τῆς ἀπό κοινοῦ συσκέψεως μᾶς ἐνημερώσητε πρό τεσσάρων τουλάχιστον ἡμερῶν ἀπό τῆς προσδιορισθείσης ἡμερομηνίας συσκέψεως."

῾Η ἀπάντησις τῶν 5 ᾿Αρχιερέων εἰς τήν πρόσκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου.

Εἰς τήν πρόσκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου οἱ 5 πραξικοπηματίαι ᾿Αρχιερεῖς ἀπήντησαν μέ τήν συνήθη ἄρνησιν καί τήν συνέχισιν τῶν συκοφαντιῶν καί τῶν βλασφημιῶν.  ῎Ας παρακολουθήσωμεν τήν θλιβεράν ἀπάντησίν τους:

"ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΟΧ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ-ΑΡΧΙΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

Κων/λεως 22- 118 54 ᾿Αθῆναι

ΑΡ.ΠΡΩΤ.15                                               ᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 28 Σεπτεμβρίου 1995 (Π.Η)

Πρός τόν τέως ᾿Αρχιγραμματέαν π. Κήρυκον Κοντογιάννην

Εἰς  Περιστέρι ᾿Αθηνῶν.

Διά τῆς παρούσης ἐπιστολῆς, τήν ὁποίαν σᾶς ἀποστέλλω τῇ ἐντολῇ τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας, σᾶς γνωρίζω τά κάτωθι:

῾Η ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος, μελετήσασα τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 2876 ἐπιστολήν σας, τῆς 25-8-95 (Π.Η), σᾶς γνωρίζει, ὅτι, ἡ πρότασίς σας διά συνάντησιν, μετά τῆς ῾Ιερᾶς ἡμῶν Συνόδου, εἶναι ἀδύνατον νά πραγματοποιηθῆ, ὑπό τάς παρούσας συνθήκας.

Εἰς τήν παροῦσαν, σᾶς ἀναφέρομεν συνοπτικῶς τούς βασικωτέρους λόγους τῆς εὐθύνης, ὑμῶν, τῶν τριῶν πρώην ᾿Αρχιερέων ᾿Ανδρέου, Νικολάου, Παχωμίου καί τῆς ὑμετέρας ψευδοσυνόδου:

1) ῾Η κάλυψις καί μή καταδίκη τῶν βλασφημιῶν καί αἱρετικῶν πονημάτων καί φρονημάτων Κασσιανοῦ Μπράουν, ᾿Αμφιλοχίου Ταμπουρᾶ, Μαξίμου, Νεοφύτου καί Στεφάνου Τσακίρογλου, Κηρύκου Κοντογιάννη, Δημ. Κάτσουρα, ᾿Ελευθ. Γκουτζίδη καί ἄλλων, ἐκ μέρους σας.

2) ῾Η ἐμμονή σας, ὅτι, δέν ὑπῆρξεν καί δέν ὑπάρχει εἰκονομαχία καί εἰκονομάχοι, παρά τήν ἀπόρριψιν τῶν εἰκόνων τῆς ῾Αγίας Τριάδος, τῆς ᾿Αναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἐκ τοῦ Τάφου, καί ἄλλων, ἐκ μέρους τῶν ἀνωτέρω Νεοεικονομάχων!

3) ῾Η ἐπανειλημμένη ἄρνησις τοῦ τέως ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Ανδρέου, ὅπως συγκαλέση Σύνοδον τῆς ῾Ιεραρχίας διά τήν λύσιν τῶν προβλημάτων τῶν προκυψάντων ἐκ τῆς Νεοεικονομαχικῆς αἱρέσεως.

4) ῾Η ἄρνησις, τοῦ τέως ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Ανδρέου, νά προσέλθη καί ἀπολογηθῆ, ἐνώπιον τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, διά συγκεκριμένας Κανονικάς παραβάσεις καί ἀντικανονικάς ἐνεργείας, διά τάς ὁποίας κατηγορήθη.

5) ῾Η δημιουργία πραξικοπήματος, διά τῆς ἀνακηρύξεώς σας, ὡς "Κανονικῆς Συνόδου", ἀγνοοῦντες, τήν πλειοψηφίαν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί ἀποσχισθέντες αὐτῆς.

6) ῾Η δημιουργία ὁριστικοῦ σχίσματος διά τῶν "ψευδοχειροτονιῶν ὑμῶν"

᾿Εκ τῶν ἀνωτέρω καί μόνον συνοπτικῶς ἀναφερθέντων λόγων, ἀποδεικνύεται ἡ εὐθύνη σας, διά τήν ὁριστικοποίησιν τοῦ σχίσματος.

῾Ως ἐκ τούτου, καί δεδομένου, ὅτι ἐκ τῆς ἐπιστολῆς σας, οὐδεμία ἔνδειξις μεταμελείας διαφαίνεται, δέν ἔχει "νόημα" καί "περιεχόμενον" μία τοιαύτη συνάντησις.

᾿Επί πλέον σᾶς γνωρίζομεν, ὅτι, ἐντός τῶν ἡμερῶν θά κυκλοφορήση, ᾿Εγκύκλιος τῆς ῾Ιερᾶς ἡμῶν Συνόδου, εἰς τήν ὁποίαν καταδεικνύεται τό περιεχόμενον τῆς ἐπιστολῆς σας, ὡς ἀβάσιμον, δόλιον, ὕπουλον καί παραπλανητικόν.

᾿Αναμένοντες, τήν πραγματικήν μετάνοιαν ὑμῶν

ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

῾Ο ᾿Αρχιγραμματεύς

῾Ο Θεσσαλονίκης Χρυσόστομος

 Καί μόνον τό ἀνωτέρω συκοφαντικόν καί βλάσφημον ἔγγραφον τῶν 5 ἀποκαλύπτει, ὅτι δέν ἔχουν οὔτε ᾿Ορθοδοξίαν, οὔτε ἦθος χριστιανικόν, οὔτε σκέπτονται ὡς ἐκκλησιαστικοί ἄνδρες. ᾿Απεμπόλησαν τά πάντα καί πολεμοῦν διά τοῦ σχίσματος πλέον τήν ᾿Εκκλησίαν. Παρά ταῦτα ἡ ῾Ιερά Σύνοδος συνεδριάσασα καί συσκεψαμένη, ἀφοῦ ὑπογράμμισε καί ἐστιγμάτισε τά νέα ἀδικήματα τῶν 5 ἤτοι α) τήν ἀντιποίησιν ὑπό τῶν 5 τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ καί τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου β) Τήν συκοφαντίαν περί καλύψεως καί μή καταδίκης βλασφημιῶν κλπ. γ) Τήν συκοφαντίαν περί δῆθεν μή συγκλήσεως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου δ) Τήν θρασεῖαν πρόκλησιν νά ἀπολογηθῆ ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ἐπί ψευδοῦς καί ἀνυποστάτου κατηγορητηρίου, τό ὁποῖον οἱ ἴδιοι οἱ πραξικοπηματίαι συνέπλασαν, καθώς καί τήν ὁμοίαν ἀπαίτησιν νά ἀπολογηθῆ ἐνώπιον τῶν πραξικοπηματιῶν (οἱ κατήγοροι καί κριταί καί δικασταί!), οἱ ὁποῖοι ἤδη τόν "ἔκρινα" καί ἀφρόνως τοῦ ἐπέβαλον τήν ποινήν τῆς ἀργίας! ε) Τήν ἀσέβειαν πρός τήν κανονικήν ἱεράν Σύνοδον στ) Τήν βλασφημίαν περί δῆθεν "ψευδοχειροτονιῶν" ζ) Τόν χαρακτηρισμόν τῆς προσκλήσεως ὡς ἀβασίμου, δολίας, ὑπούλου καί παραπλανητικῆς. Ταῦτα ὑπογραμμίσασα ἡ ῾Ιερά Σύνοδος ἀπεφάσισε νά μακροθυμήση πρός καιρόν καί νά ἀποστείλη δευτέραν ἐπιστολήν - πρόσκλησιν.

᾿Ιδού καί ἡ δευτέρα ἐπιστολή - πρόσκλησις:

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΟΧ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ

Μ.Μπότσαρη 8 - Περιστέρι

                    ΑΡ. ΠΡΩΤ. 2903                  ᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ    29/16-1-1996

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους:

κ. Γρηγόριον, κ. Ματθαῖον, κ. Θεοδόσιον, κ. Τίτον

καί κ. Χρυσόστομον.

Σεβασμιώτατοι,

Διά τῆς ὑπ᾿ ἀριθμ. 2876/25-8-95 (ὀ.ἡ.) ἐπιστολῆς ἡμῶν, κοινῇ ἀποφάσει ὅλων τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, προσεκαλέσαμεν ὑμᾶς νά παραστῆτε εἰς "κοινήν μετά τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου σύσκεψιν, ἵνα συντριβῆ ὁ διάβολος τοῦ σχίσματος καί καταισχυνθοῦν αἱ σκοτειναί δυνάμεις". Εἰς ἀπάντησιν τῆς ἀνωτέρω προτάσεως ἡμῶν ἀπεστείλατε τό  ὑπ᾿ ἀριθμ. 15/28-9-95 ὑμέτερον ἔγγραφον, διά τοῦ ὁποίου ἠρνήθητε τήν ὡς ἄνω πρότασιν - πρόσκλησιν ἡμῶν.

Κατόπιν τούτου ἡ ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας συνελθοῦσα εἰς τακτικήν  συνεδρίασιν καί ἐν ῾Αγίῳ Πνεύματι καί μετά προσοχῆς καί ἐκκλησιαστικῆς συνεπείας ἐξετάσασα  τήν διαμορφωθεῖσαν κατάστασιν, αὖθις τε ὁμοφώνως ἀπεφάσισεν νά καλέση πάντας ὑμᾶς καί ἕνα ἕκαστον ἐξ ὑμῶν διά μίαν εἰσέτι φοράν εἰς κοινήν μετ᾿ Αὐτῆς σύσκεψιν διά τήν κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τήν ἐκκλησιαστικήν τάξιν ἐξέτασιν καί ἐπίλυσιν τῶν δημιουργηθέντων προβλημάτων, καί δή καί τοῦ προκληθέντος σχίσματος. Καί τοῦτο, διότι εἶναι βαθεῖα συνείδησις ἁπάντων τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν, ὅτι θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἐντολή  τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ ἑνότης τῶν πιστῶν κατά τόν λόγον τῆς ᾿Αρχιερατικῆς Αὐτοῦ προσευχῆς "Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτούς ἐν τῷ ὀνόματί σου, οὕς δέδωκάς μοι, ἵνα ὧσιν ἕν καθώς ἡμεῖς" (᾿Ιωαν. 17,11,21).

᾿Αδελφοί,

Αὐτήν τήν ἑνότητα μετά τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, ἤτοι τῆς ῾Αγίας Αὐτοῦ ᾿Εκκλησίας, ἅπαντες οἱ Σεβ. ᾿Αρχιερεῖς ποθοῦντες καί μετά ζήλου καί τῆς ἐν Χριστῶ ἀγάπης ἐπιδιώκοντες διά πάντας τούς ᾿Αδελφούς - ὑπέρ ὧν Χριστός ἀπέθανεν - παραβλέπομεν ἐπί τοῦ παρόντος πάσας τάς καθ᾿ ἡμῶν παλαιοτέρας καί προσφάτους κατηγορίας, ὕβρεις, διαστροφάς, συκοφαντίας καί ἀνοικείους προσφωνήσεις καί ἐκφράσεις - ὡς καί εἰς τήν τελευταίαν ὑπό τόν τίτλον: "Καιρός παντί πράγματι" μακροσκελῆ καί πολύλογον ἐγκύκλιον ὑμῶν ἐπαναλαμβάνονται διά πολλοστήν φοράν - καί προβαίνομεν εἰς τήν παροῦσαν δευτέραν πρόσκλησιν πρός ὑμᾶς διά κοινήν σύσκεψιν μετά τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, προσπίπτοντες καί μετά ζεούσης καρδίας ἐκλιπαροῦντες τό ἄρρητον ἔλεος καί τήν ἄπειρον μακροθυμίαν τοῦ πανοικτίρμονος καί πολυευσπλάγχνου Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ "ὅς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν" ( Α' Τιμ. 2,4).

Σεβασμιώτατοι,

Τόν θεῖον φωτισμόν ἐκτενῶς καί μετά φιλαδελφείας ἐπικαλούμεθα διά πάντας ὑμᾶς, διότι θέλομεν νά σᾶς θεωρῶμεν εἰσέτι ᾿Αδελφούς, ἔχοντες ὑπ᾿ ὄψιν ὅτι πρό ὀλίγου καιροῦ ἀπό κοινοῦ ἐκοπιάζαμεν εἰς τόν ἀγῶνα ὑπέρ τῆς φιλτάτης ᾿Ορθοδοξίας καί ἐργαζόμεθα μετά ζήλου καί ἀγάπης εἰς τόν ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου καί διά τοῦτο ἄλγος βαρύ αἰσθανόμεθα εἰς τάς καρδίας ἡμῶν προσωπικῶς δι᾿ ἕναν ἕκαστον ἐξ ὑμῶν καί διά τόν Κλῆρον καί τόν Λαόν, οἱ ὁποῖοι παρεσύρθησαν καί σᾶς ἀκολουθοῦν εἰς τήν δύστηνον ὁδόν τοῦ σχίσματος.

Εὐελπιστοῦντες ὅτι ἡ μετά βαθείας καί εἰλικρινοῦς ἀγάπης προσευχή ἁπάντων τῶν Σεβ. ᾿Αρχιερέων καί ἡ ἐξ αὐτῆς πηγάζουσα παροῦσα δευτέρα πρόσκλησις θά εὕρη ἀγαθόν ἔδαφος καί θετικήν ἀνταπόκρισιν εἰς τάς καρδίας ὑμῶν, σᾶς πληροφοροῦμεν ὅτι ἡ ῾Ιερά Σύνοδος θά ἀναμείνη τήν κατά Θεόν προσδοκωμένην ἀπάντησιν ὑμῶν ἐπί τῆς δευτέρας ταύτης προσκλήσεως, ἥτις δέον νά ἀποσταλῆ δι᾿ ἐγγράφου ὑμῶν εἰς τά Γραφεῖα τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ἐπί ἀποδείξει, τό ἀργότερον μέχρι τῆς 17 Φεβρουαρίου 1996, κατά τό ἐκκλησιαστικόν ἡμερολόγιον, διά νά ὁρισθῆ εἰς τήν συνέχειαν ὁ τόπος καί ὁ χρόνος τῆς κοινῆς συσκέψεως.

᾿Εντολῇ τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου

Ο ΑΡΧΙΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ                          

+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς ΚΗΡΥΚΟΣ

Δυστυχῶς καί εἰς αὐτήν τήν δευτέραν πρόσκλησιν, ἡ ὁποία πρέπει νά ὑπογραμμισθῆ, ἔγινε κατ᾿ ἄκραν οἰκονομίαν, οἱ 5 δέν ἀπήντησαν μέχρι σήμερον Κυριακή τῆς ᾿Ορθοδοξίας, πλήν ὅμως δέν παύουν νά δηλώνουν διά τοῦ κ. Ματθαίου, ὅτι τούς παρακαλοῦμε (ἡ ῾Ιερά Σύνοδος), διότι εὑρισκόμεθα σέ ἀδιέξοδο καί ὅτι θά μᾶς διαλύσουν καί θά μᾶς λυώσουν κυριολεκτικά !!

Σημειώνουμε ὅτι ἡ 17 Φεβρουαρίου παρῆλθεν καί ἡ μή ἀπάντησις ἀποτελεῖ ἀπόρριψιν ἐκ μέρους των καί τῆς δευτέρας προσκλήσεως. Διά τοῦτο πλέον ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, εἶναι ὑποχρεωμένη ὑπό τῆς Κανονικῆς ᾿Ορθοδόξου δεοντολογίας, διά τό καλῶς νοούμενον συμφέρον τῆς ᾿Εκκλησίας (τοῦ Σώματος τῆς ᾿Εκκλησίας), ἀλλά καί τῶν ἰδίων τῶν πραξικοπηματιῶν καί τοῦ ἁπλοῦ λαοῦ, ὅπου παρασύρεται ὀπίσω αὐτῶν, νά ἀντιμετωπίση τήν συνομωσίαν - φατρίαν καί τυρείαν τῶν 5, καθώς καί τό σχίσμα των κατά τήν κανονικήν πλέον ἀκρίβειαν. Αἱ ἁπλῶς διαπιστωτικαί ἐνέργειαι τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, καί αὐταί πράξεις εἰλικρινοῦς ἀγάπης, εἶναι βέβαιον ὅτι θά βοηθήσουν τούς ἐξ ἀγνοίας παρασυρθέντας εἰς τό σχίσμα. Λέγομεν, ὅτι ἡ ἀπόφασις τοῦ Κανονικοῦ Συνοδικοῦ δικαστηρίου θά ἔχη διαπιστωτικόν χαρακτῆρα, διότι ἤδη οἱ 5 διά τῶν βλασφημιῶν των καί διά τοῦ τετελεσμένου σχίσματος, ἔθεσαν ἑαυτούς ἐκτός ᾿Εκκλησίας καί δέν δύνανται νά θεωροῦνται οἰκονόμοι τῆς χάριτος τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος.

῾Η ψευδοκατηγορία περί μή συγκλήσεως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου.

Δέν εἶναι δυνατόν ἀπόψε νά ἀναλύσω τάς ψευδεῖς δικαιολογίας τῶν 5, ἀλλά θά περιορισθῶ μόνον εἰς μίαν ἐκ τῶν πολλῶν:

᾿Ισχυρίζονται ὅτι ὁ Μακαριώτατος δέν συνεκάλει τήν ῾Ιεράν Σύνοδον. ῾Η ἀλήθεια ὅμως, ὅπως προκύπτει ἀπό τάς πηγάς, τά ἀδιάψευστα ἐπίσημα κείμενα, εἶναι τελείως διαφορετική. Οἱ 5 ἐπ᾿οὐδενί ἤθελονκανονικήν σύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, διότι τά θέματα ἦταν σοβαρά καί δέν ἤθελον νά τά συζητήσουν.

Πρίν ὅμως ἐκθέσωμεν τήν ἀλήθειαν, ἡ ὁποία εἶναι πολύ σκληρά, θά δεχθῶμεν πρός στιγμήν δεκτήν τήν κατηγορίαν, ὅτι δῆθεν ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος δέν συνεκάλει, ὅπως ἰσχυρίζονται, τήν ῾Ιεράν Σύνοδον.

Πέραν τοῦ ὅτι ἡ σύγκλησις τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου εἶναι κανονικόν δικαίωμα καί καθῆκον τοῦ πρώτου τῆ τάξει, ἐν προκειμένω τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου, πρέπει  νά τονίσωμεν, ὅτι:

1ον: Τό ἔτος 1994 συνεκλήθη τρεῖς φορές ἡ ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας, ὥστε καί ἀπό  τήν ἄποψιν  αὐτήν τό ἐπιχείρημα τῶν πέντε εἶναι ψευδές.

2ον: ῾Η τρίτη  ῾Ι. Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας κατά τό ἔτος 1994 συνεκλήθη  κατά  μῆνα  ᾿Ιούλιον 1994.

3ον: ᾿Εάν ὑπῆρχον  λόγοι, διά τούς ὁποίους ἔκριναν οἱ 5, ὅτι  ἔπρεπε νά συγκληθῆ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος καί δέν τήν συνεκάλει ὀ ᾿Αρχιεπίσκοπος - παράνομα καί ἀντικανονικά, τότε  οἱ 5 μποροῦσαν  νά ἀκολουθήσουν τήν κανονικήν ὁδόν, ὥστε νά συγκληθῆ ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας καί παρά τήν ὑποτιθεμένην ἄρνησιν τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου. ᾿Ηδύναντο, διότι εἶχον τό δικαίωμα, ἀλλά καί τήν ὑποχρέωσιν, νά προσφύγουν κανονικῶς εἰς τόν ἔχοντα τά πρεσβεῖα τῆς ᾿Αρχιερωσύνης ᾿Επίσκοπον καί νά ζητήσουν νά συγκαλέση ἐκεῖνος τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, ἐάν πράγματι θά συνέτρεχον οἱ κανονικοί λόγοι. 

4ον: ᾿Ηδύνατο κατόπιν τούτου ὁ ἔχων τά πρεσβεῖα ᾿Επίσκοπος (ἐν προκειμένω ὁ τότε Μεσσηνίας Γρηγόριος) νά καλέση κανονικῶς ἅπαντα τά μέλη εἰς Σύνοδον.

Διατί δέν διεξεδίκησαν καί δέν ἐχρησιμοποίησαν τά κανονικά των δικαιώματα; Δέν τό ἔκαμαν δέ, ἐνῶ εἶχαν καί τήν πλειοψηφία! Δηλαδή ἡ ὁμάς τῶν πραξικοπηματιῶν ἀριθμοῦσε πέντε ᾿Επισκόπους, ἐνῶ τά ὑπόλοιπα μέλη τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, μετά τοῦ Προέδρου ἦσαν τρία καί τέταρτον μέλος ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κιτίου, ὁ ὁποῖος, κατά παγίαν τακτικήν, συμμετέχει εἰς ἁπάσας τάς συνεδριάσεις τῆς ῾Ιεραρχίας, ὅταν τά θέματα εἶναι  γενικῆς φύσεως, ἤ θέματα  Πίστεως καί ῾Ομολογίας.

Διατί δέν ἠκολούθησαν τήν κανονικήν ὁδόν νά διεκδικήσουν τά κανονικά τους δικαιώματα κάμνοντας καί τό καθῆκόν τους;

Δέν ἐπροχώρησαν εἰς τήν κανονικήν ταύτην ὁδόν, διότι:

α) Δέν εἶχον πραγματικούς λόγους, θέματα, ὥστε νά διεκδικήσουν καί νά θεμελιώσουν μίαν τοιαύτην κανονικήν ἐνέργειαν, ἀλλά καί διότι ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος δέν ἠρνήθη ποτέ τήν σύγκλησιν τῆς ῾Ι.Σ., οὔτε εἶχε λόγους νά τήν ἀρνηθῇ.

β) Δέν ἠδύναντο οἱ πέντε νά παραστοῦν προσωπικῶς εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, διότι δέν ἠδύναντο κἄν νά ἀντικρύσουν τόν ᾿Αρχιεπίσκοπον, ἤ τούς ὑπολοίπους ᾿Αρχιερεῖς, ἀλλά καί διότι δέν ἠδύναντο νά ὑποστηρίξουν καμμίαν ἀπό τάς κατηγορίας κατά τοῦ Προκαθημένου, ὡς ψευδεῖς καί συμπεπλασμένας ὑπό τῶν ἰδίων.

γ) ᾿Εφοβοῦντο (οἱ ἀρχηγοί τοῦ σχίσματος κ.κ. Ματθαῖος καί Χρυσόστομος) μήπως μέσα ἀπό τήν κανονική διαδικασία, κάποιος ἀπό τήν ὁμάδα τους ἐλεγχόμενος, ἀπεδεσμεύετο, πράγμα τό ὁποῖον εἰς οὐδεμίαν περίπτωσιν ἤθελον νά διακινδυνεύσουν. ᾿Εάν οἱ πέντε ἤθελον πράγματι τήν σύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, τήν εἶχον ὁποιανδήποτε ὥραν ἤθελον, ἀρκεῖ νά ἐνεργοῦσαν κανονικῶς καί λογικῶς.

῎Ας ἴδωμεν, ὅμως, τί προκύπτει καί ἀπό τά ἐπίσημα ἔγγραφα σχετικῶς μέ τό θέμα αὐτό, διότι καί ἐξ αὐτῶν καταδεικνύεται, ὅτι οἱ πέντε δέν ἤθελον οὔτε θέλουν νά παραστοῦν εἰς κανονικήν ῾Ιεράν Σύνοδον, διότι ἐφοβοῦντο τά σοβαρά θέματα, τά ὁποῖα εἰσηγεῖτο ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος καί ἐζήτει νά ἐξετασθοῦν καί ληφθοῦν ἀποφάσεις ἐπ᾿ αὐτῶν.

Τό 1994, ἐπαναλαμβάνομεν, συνεκλήθη τρεῖς φορές ἡ ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας, ἤτοι:

Τήν 29-4-94 συνεκλήθη ἡ Α' Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας, ἡ ὁποία κατέληξε νά ὑποδειχθοῦν εἰς τούς 5 τά μεμπτά σημεῖα τῆς λεγομένης "β' ᾿Εγκυκλίου" διά νά τά ἐλέγξουν οἱ πέντε, οἱ ὁποῖοι καί κατά τήν Σύνοδον ταύτην ἐνεργοῦσαν ὡς ὁμάδα.

Τήν 9 καί 10-6-Ι994, συνεκλήθη ἡ Β' Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας, ἡ ὁποία μετά ἀπό δύο ἡμερῶν περιπετειώδεις συνεδριάσεις, κατέληξε νά ζητηθῇ ἀπό τούς θεολόγους νά γνωμοδοτήσουν γραπτῶς ἐπί τῆς "β' ᾿Εγκυκλίου" τῶν πέντε καί νά ὑποβάλουν τάς γνωμοδοτήσεις των εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον ἐντός 10 ἡμερῶν.

Τήν 13-7-1994 συνεκλήθη ἡ Γ' Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας [19], ἡ ὁποία, ἀφοῦ ἔλαβεν ὑπ᾿ ὄψιν τάς πραγματικάς γνωμοδοτήσεις τῶν θεολόγων: π. Κηρύκου, π. Εὐσταθίου, π. Νεοφύτου, κ. Δημ. Κάτσουρα, καί κ. Πέτρου ᾿Ιωάννου, "᾿Απεφάσισεν ὁμοφώνως, ὅπως χωρίς νά γίνῃ λόγος περί τῆς ἐξεταζομένης ᾿Εγκυκλίου, συνταχθῇ νέα ᾿Εγκύκλιος..."

 Μετά ἀπό τήν Γ' σύγκλησιν τῆς ῾Ιεραρχίας ἡ ὁμάς τῶν 5 ἐπιχειρεῖ μέ πραξικόπημα νά ἀκυρώσῃ καί τάς τρεῖς ῾Ιεραρχίας. Οὗτοι μετά τήν λῆξιν τῶν ἐργασιῶν τῆς Γ' ῾Ιεραρχίας (13-7-94), εὐθύς ὡς ἀνεχώρησαν, ἤρχισαν νά συνομωτοῦν εἰς τάς ὁδούς τοῦ Περιστερίου καί αὐθημερόν "ἀπεφάσισαν" οἱ πέντε τήν λεγομένην "Διευκρίνισιν", διά τῆς ὁποίας ἐπεχείρησαν νά ἐπαναφέρουν τήν παραμερισθεῖσαν "β' ᾿Εγκύκλιον" των (Βλέπε ταῦτα εἰς τό βιβλίον τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου  κ. ΑΝΔΡΕΟΥ "ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ", ᾿Αθήνα 1994, σελ. 20-66).

Μετά τό ἐν λόγῳ Πραξικόπημα τῶν 5, ἐπανέρχονται μέ τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 76/22-10-94 ἔγγραφον τοῦ τότε ᾿Αττικῆς κ. Ματθαίου Μακρῆ καί ζητοῦν πάλιν σύγκλησιν τῆς ῾Ιεραρχίας (ὅρα αὐτόθι σελ. 81) μέπροτεινόμενα θέματα:

"α) ᾿Ενημέρωσις ἐπί τῶν ἐργασιῶν τῶν θεολόγων

β) ῾Ορισμός Γενικῆς Συνελεύσεως τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ

γ) Διότι κατά μῆνα ᾿Οκτώβριον συνέρχεται αὐτοδικαίως ἡ ῾Ι.Σ.

δ) ῾Υπάρχει ἀνησυχητική παραπληροφόρησις".

ΠΡΩΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΤΟΥ ΜΑΚ/ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

(᾿Αριθμ. Πρωτ. 2789/5-11-94)

῾Ο Μακαριώτατος ἀπαντήσας εἰς τούς 5 μέ τό ὑπ᾿ἀριθμ. 2789/5-11-94 ἐπίσημον ἔγγραφόν του λέγει: "...᾿Επί τοῦ θέματος τῆς συγκλήσεως τῆς ῾Ιεραρχίας κατά μῆνα ᾿Οκτώβριον μέ εὑρίσκετε ἀπόλυτα σύμφωνον, μάλιστα μέ ἀπησχόλησε τό θέμα πρίν ἀπό τήν ἐπιστολήν σας, καθ᾿ ὅτι ἀπό καιρόν μελετῶ τούς φακέλλους τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί ἐπισημαίνω πολλά ἐκκρεμοῦντα θέματα. ᾿Επ᾿ αὐτοῦ θά ἀκολουθήσῃ εἰδική ἐπιστολή πρός ὅλους τούς Σεβασμιωτάτους ᾿Αρχιερεῖς, προκειμένου τό δυνατόν συντομώτερον, νά συγκαλέσωμεν τήν ῾Ιεράν Σύνοδον" καί ἐπάγεται:  "Πέραν ὅμως τῶν τεσσάρων θεμάτων, τά ὁποῖα ἀναφέρετε εἰς τήν ἐπιστολήν σας καί εἰς τά ὁποῖα ἐν πολλοῖς μέ εὑρίσκετε  σύμφωνον, ὑφίστανται ἐν ἐκκρεμμότητι ἕτερα λίαν σοβαρά θέματα, τά ὁποῖα δέν ἐθίξατε. Περί ὅλων αὐτῶν θά σᾶς ἐνημερώσω μέ ἄλλην ἐπιστολήν μου, ἡ ὁποία θά ἀκολουθήσῃ καί θά ἀπευθύνεται πρός ὅλους τούς Σεβ/τους Μητροπολίτας"

Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΥΠΟΜΝΗΣΙΣ

ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΛΗΣΙΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(᾿Αριθμ. Πρωτοκ. 2792/15-11-94)

᾿Εν τῇ προσπαθείᾳ του ὁ Μακαριώτατος  νά καταστήσῃ κοινωνούς τούς 5 ἐπί τῆς σοβαρότητος τῶν θεμάτων, τά ὁποῖα ἔχει νά ἀντιμετωπίσῃ  ἡ ῾Ιερά Σύνοδος καί ἑπομένως νά γίνῃ καταφανές πόσον ἀπαραίτητος ἦτο ἡ σύγκλησίς της, ἀποστέλλει μακράν ἀναλυτικήν ἐπιστολήν, εἰς τήν ὁποίαν χαρακτηριστικῶς λέγει:

"Μελετῶν καθ᾿ ὅλον τό διάστημα, ἀπό τήν τελευταίαν σύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας (13-7-94) τόν φάκελον τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί θεωρῶν τήν ὅλην κατάστασιν, ὅπως διεμορφώθη κατά τά τελευταῖα 4 ἔτη καί ὅπως συνεχίζει νά διαμορφώνεται αὕτη, θλίβομαι καί πενθῶ, ἀλλά καί πιστεύω, ὅτι καί αὐτά τά ὁποῖα ἔγιναν, καί ὅσα ἐνδεχομένως ἀπαράδεκτα θά συμβοῦν, ἔπρεπε καί πρέπει νά συμβοῦν, διότι συμβαίνουν κατά παραχώρησιν Θεοῦ, διά τάς πολλάς ἁμαρτίας μας, κυρίως ἡμῶν τῶν ᾿Αρχιερέων..."

Εἰς τήν συνέχειαν, ἀφοῦ ἐκθέτει καί ἀναλύει καί τά θέματα τῆς ὑπό σύγκλησιν ῾Ιερᾶς Συνόδου, τονίζει:

"Εἶναι ἀπαραίτητον νά συγκληθῇ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, ἐνῶ σᾶς γνωρίζω καί τά θέματα, τά ὁποῖα ἡ ταπεινότης μου θεωρεῖ ἄκρως σοβαρά καί ἐπείγοντα [20], διά νά λάβετε  ὑπ᾿ ὄψιν σας καί νά εἰσηγηθῆτε καί ὑμεῖς ἕτερα, ἵνα εἰς ἀμέσως ἑπόμενον ἔγγραφόν μας ὁρίσωμεν τήν ἡμερομηνίαν (ἐντός τοῦ φθίνοντος ἡμερολογιακοῦ ἔτους 1994) καί διατυπωθῶσιν ἐπακριβῶς καί τά θέματα τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς  ῾Ιεραρχίας, ἡ ὁποία ἀσφαλῶς θά εἶναι πολυήμερος[21]".

᾿Εν προκειμένῳ ὁ Μακαριώτατος μέχρις ἐδῶ ὄχι μόνον δέν ἀρνεῖται τήν σύγκλησιν τῆς ῾Ιεραρχίας, ἀλλά εἶναι καί κατηγορηματικός, ὅτι ἀπαιτεῖ νά συγκληθῇ κανονικῶς, ἔχει νά ἀντιμετωπίση  σοβαρά θέματα καί τήν προβλέπει πολυήμερον.

Η ΤΡΙΤΗ ΥΠΟΜΝΗΣΙΣ

ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΛΗΣΙΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(᾿Αριθμ. Πρωτ. 2803/17-1-95)

 ᾿Επειδή ἤδη εἶχον παρέλθει δύο ὁλόκληροι μῆνες  καί οἱ 5 δἐν ἀνταπεκρίθησαν εἰς τό νά συγκληθῇ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, ὁ Μακαριώτατος ἀποστέλλει ἄλλην ἐπιστολήν εἰς τήν ὁποίαν  λέγει χαρακτηριστικῶς:

"... 1. Δυστυχῶς μετά παρέλευσιν δύο μηνῶν ἀπό τῆς ἀποστολῆς τῆς ὑπ᾿ ἀριθμ. 2792/28/15-11-94 ἐπιστολῆς μου, δέν εὐαρεστηθήκατε νά ἀνταποκριθῆτε... ἀλλά τήν ἀγνοήσατε... Εἰς τήν ἀνωτέρω ἐπιστολήν μου ἐξέθεσα καί ἀνέλυσα συγκεκριμένα θέματα, τά ὁποῖα ἐχαρακτήρισα καί πάλιν χαρακτηρίζω ὡς σοβαρά, τά ὁποῖα χρονίζουν ἐπικινδύνως καί ἐτόνισα, ὅτι μᾶς ἐκθέτουν καί ὡς ᾿Αρχιερεῖς καί ὡς ῾Ιεράν Σύνοδον..."

καί ἐπάγεται:

"Εἰς τήν ἀνωτέρω ἐπιστολήν μου διετυπώθησαν σοβαρά θέματα καί ἐζητήθη ρητῶς νά διατυπωθῇ παρ᾿ ῾Υμῶν οἱαδήποτε ἐπ᾿ αὐτῶν κρίσις, παρατήρησις καί νά προτείνετε καί ῾Υμεῖς καί ἕτερα θέματα, προκειμένου νά συνεκαλεῖτο ἡ ῾Ιερά Σύνοδος πρίν ἀπό τάς ἑορτάς[22]..."

Τέλος τήν μακράν ταύτην ἐπιστολήν του ὁ Μακαριώτατος κλείνει μέ τήν κατάληξιν:

"῞Οθεν προτείνομεν, ὅπως ἡ ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας συγκληθῇ τήν Τρίτην, 1ην Μαρτίου 1995. ᾿Επί πᾶσι τούτοις παρακαλοῦντες, ὅπως ἔχωμεν τήν ὁμόφωνον ῾Υμῶν γνώμην, διατελοῦμεν τῇ ἐν Χριστῷ ἀγάπῃ..."

Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΤΩΝ 5

Εἰς τήν πρότασιν διά σύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου κατά τήν 1-3-95, οἱ 5 ᾿Αρχιερεῖς, ἤδη ἀπό πολλοῦ χρόνου ἐνεργοῦντες ὡς φατρία ἀπήντησαν μέ τήν ἀπό 17/4-2-95 ἐπιστολήν τους λέγοντες:

"῾Η προτεινομένη ὑφ᾿ ὑμῶν ἡμερομηνία πραγματοποιήσεως τῆς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας, τήν 1-3-95 οὐδόλως ἐνδείκνυται νά γίνῃ ἐν ἡμέραις Μ. Τεσσαρακοστῆς... προτείνομεν ὡς ἡμερομηνίαν συγκλήσεως τήν Τρίτην καί Τετάρτην 15 καί 16 Φεβρουαρίου ἐ.ἔ 1995. Κατ᾿ αὐτήν θά τεθῶσιν εἰς συζήτησιν ὅλα τά θέματα τά ἐκκρεμοῦντα καί ἀπασχολοῦντα τήν ῾Αγίαν ἡμῶν ᾿Εκκλησίαν ζητήματα καί ἐκτός τῶν ὑπό τῆς ῾Υμετέρας Μακαριότητος τιθεμένων ζητημάτων, θά θέσωμεν πρός συζήτησιν ὅλα τά καθ᾿ ὑπαγόρευσιν τῆς ἡμετέρας ᾿Αρχιερατικῆς συνειδήσεως τιθέμενα θέματα[23]"

Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΥΠΟΜΝΗΣΙΣ

ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΛΗΣΙΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(᾿Αριθμ. Πρωτ. 2806/20/7-2-95)

᾿Επειδή οἱ 5  ἀπορρίπτοντες τήν ἡμερομηνίαν τήν ὁποίαν ὥρισεν ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος καί ὁρίζοντες ὡς ἡμερομηνίαν συγκλήσεως τήν 15 καί 16 Φεβρουαρίου, εἰς τήν οὐσίαν σαφῶς ἐπεδίωκον νά μή συγκληθῇ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, διότι, ἀφ᾿ ἑνός ὁ χρόνος, ὁ ὁποῖος ἐμεσολάβει ἦτο ὀλιγώτερος τῶν ὀκτώ ἡμερῶν, ἑπομένως ἦτο ἀδύνατον νά εἰδοποιηθοῦν ἐγγράφως οἱ ᾿Αρχιερεῖς καί νά σταλῇ ἡ ῾Ημερησία Διάταξις τῶν θεμάτων, καί ἀφ᾿ ἑτέρου, ἐνῶ οἱ 5 γράφουν, ὅτι ἔχουν θέματα, ὅμως δέν τά διατυπώνουν, ἀλλά δηλώνουν, ὅτι θά τά ἀνακοινώσουν ἐν Συνόδῳ... ᾿Ιδού, ὅμως, τί ἀπαντᾶ πάλιν ὁ Μακαριώτατος ἐπιμένων ρητῶς νά συγκληθῇ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος τήν ἡμερομηνίαν τήν ὁποίαν ἀρχικῶς ὥρισεν:

"...῾Ημεῖς δέν θά εἴχομεν ἀντίρρησιν νά δεχθῶμεν τήν πρότασίν σας... πλήν ὅμως τοῦτο δέν εἶναι ἐκ τῶν πραγμάτων ἐφικτόν, διότι: Δέν εἶναι δυνατόν εἰς τόσον χρονικόν διάστημα πού προτείνετε νά εἰδοποιηθῇ ὁ Σεβ/τος Κιτίου καί νά προγραμματίσῃ τά τοῦ ταξειδίου του. Τά θέματα διά τά ὁποῖα γράφετε, ὅτι ἐπιθυμῆτε νά τεθοῦν εἰς τήν ῾Ημερησίαν Διάταξιν καί νά συζητηθοῦν δέν τά ἔχετε ἀποστείλει... ᾿Εφ᾿ ὅσον τά ἐζητήσαμε καί μέ τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 2803/17-1-95 ἐπαναληπτικόν μας ἔγγραφον, διατί παρακαλῶ  δέν μᾶς τά ἀποστείλατε... διά νά τά μελετήσωμεν... νά ἱεραρχηθοῦν καί νά συμπεριληφθοῦν εἰς τήν ῾Ημερησίαν Διάταξιν; ῞Οσον ἀφορᾶ τόν ῾Ιερόν Κανόνα πού ἐπικαλεῖσθε... νά μελετήσετε μαζί μέ αὐτόν καί τούς 32ον τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων, 19ον τῆς Δ' Οἰκουμενικῆς, τόν 8ον τῆς ΣΤ' Οἰκουμενικῆς καί τόν 6ον τῆς Ζ' Οἰκουμενικῆς... νά ἐξετάσετε μήπως δέν ἐνδείκνυται νά γίνωνται οὔτε δικαστήρια "ἐν ἡμέραις προσευχῆς καί νηστείας". Διότι αὐτό ξεπερνάει καί τήν φαρισαϊκήν ὑποκρισίαν... Κατόπιν τούτων παραμένομεν εἰς τήν πρότασίν μας περί συγκλήσεως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας, τήν 1ην Μαρτίου 1995..."

   Η ΠΕΜΠΤΗ ΥΠΟΜΝΗΣΙΣ

ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΛΗΣΙΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(᾿Αριθμ. Πρωτ. 2811/23-2-95)

Πάλιν οἱ 5, ἐπειδή δέν ἤθελον νά συγκληθῇ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, δέν ἀνταπεκρίθησαν, δέν ἀπήντησαν, ἀλλά καί ἤδη εἶχον προσφύγει ἀπό τήν 6-2-95 καί εἰς τά πολιτικά δικαστήρια κατά τοῦ ῾Ιεροῦ Συνδέσμου καί οὐσιαστικά κατά τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου.

῾Ο Μακαριώτατος πρό τῆς σιωπηλῆς ἀρνήσεώς των[24], 5 ἡμέρας πρίν ἀπό τήν ὁρισθεῖσαν ἡμερομηνίαν μή δυνάμενος νά συντάξῃ ῾Ημερησίαν Διάταξιν, ὅπου θά συμπεριλαμβάνονταν καί τά θέματα τῶν 5, καί νά καλέσῃ τούς ᾿Αρχιερεῖς, ἀναγκάζεται νά ἀναβάλῃ τήν ῾Ημερομηνίαν συγκλήσεως. Μέ νέον ἔγγραφόν του, εἰς τό ὁποῖον τούς ἐκθέτει τήν ἀσυνέπειάν των, ἀπό τόν ᾿Οκτώβριο τοῦ 1994. ἐξ αἰτίας τῆς ὁποίας δέν συνεκλήθη ἡ ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας, καυτηριάζει δέ τήν προσφυγήν των εἰς τά Δικαστήρια καί τάς ψευδορκίας τῶν μαρτύρων Κληρικῶν, πού ἀπέστειλαν οἱ πέντε διά νά ψευδορκήσουν διά λογαριασμόν τους, καταλήγει:

"Πάντα τά ἀνωτέρω θέτομεν ἐν βαρείᾳ συνειδήσει ὑπ᾿ ὄψιν ὅλων τῶν ῾Αγίων ᾿Αδελφῶν καί τοῦ ῾Ιεροῦ Κλήρου, πρός τόν ὁποῖον κοινοποιοῦμεν τήν παροῦσαν ἐπιστολήν ἡμῶν καί ἀναμένομεν τήν ἀπάντησιν τῶν πέντε Σεβ/των ᾿Αρχιερέων διά νά συγκληθῇ εἰς νέαν ἡμερομηνίαν εἰς συνεδρίασιν ἡ ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας"

Οἱ πέντε καί πάλιν ἐνώπιον τῆς ἐπιμονῆς τοῦ Μακαριωτάτου νά συγκληθῇ κανονικά ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, δηλαδή νά ἀποστείλουν τά θέματά τους καί νά ὁρισθῇ νέα ἡμερομηνία, ἀλλά καί πανικοβεβλημένοι καί ἐκ τῆς ἀτυχοῦς ἀκροαματικῆς διαδικασίας εἰς τό Μονομελές Πρωτοδικεῖον, τό ὁποῖον ἐξεδίκασε τήν μίαν ἐκ τῶν δύο προσφυγῶν των, προβαίνουν εἰς τήν ἀποστολήν τῆς ὑπ᾿ ἀριθμ. 87/6-3-95 ἐπιστολῆς των διά τῆς ὁποίας ἀπαιτοῦν νά συγκληθῇ πρίν ἀπό τήν Σύνοδον τῆς ῾Ιεραρχίας ἡ ᾿Ενδημοῦσα  καί ἐκεῖ νά καταθέσουν τά θέματά των[25].

Γράφουν χαρακτηριστικῶς:

"῞Ολως παραδόξως ἐσχάτως ἀντικαταστήσατε τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, καθώς καί τήν ᾿Ενδημοῦσαν ῾Ιεράν Σύνοδον δι᾿ ἀλληλογραφίας, τό ὁποῖον, ὅπως γνωρίζετε εἶναι ἀντικανονικόν. Δι᾿ αὐτό δέν πρόκειται νά σᾶς προτείνωμεν δι᾿ ἐπιστολῆς τά θέματα εἰ μή μόνον εἰς κανονικῶς συνελθοῦσαν συνεδρίασιν τῆς ᾿Ενδημούσης ῾Ιερᾶς Συνόδου... Κατόπιν τούτων, αἰτοῦμεν, ὅπως ἐντός 15 ἡμερῶν ἀπό τῆς λήψεως τῆς παρούσης ὁρίσετε καί συνέλθῃ ἡ ᾿Ενδημοῦσα ῾Ιερά Σύνοδος, ἡ ὁποία θά προγραμματίσῃ τήν σύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας..."  (᾿Επιστολή ὑπ᾿ ἀριθμ. 87/6-3-95, ἡ ὁποία ἐκδίδεται ὑπό τῆς ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως ᾿Αττικῆς καί ὑπογράφει ὁ ᾿Αττικῆς Ματθαῖος "ἔχων καί τήν σύμφωνον γνώμην" τῶν ὑπολοίπων τεσσάρων τῆς ὁμάδος του).

᾿Επειδή εἰς τήν ἐπιστολήν του αὐτήν ὁ κ. Ματθαῖος Μακρῆς, πλήν τῶν ἀνωτέρω ἐξετράπη καί εἰς σωρείαν πλαστῶν κατηγοριῶν κατά τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου, χαρακτηρίζει δέ "αἱρετικούς", "σκολιούς" καί "πανούργους" ὅλους τούς συνεργάτας Αὐτοῦ, ἐνῶ δέν παραλείπει ὁ ἴδιος νά κηρύξῃ καί αἱρετικά φρονήματα[26], ὁ Μακαριώτατος καί πάλιν διά μακρᾶς καί ἐμπεριστατωμένης ἐπιστολῆς του ἀπαντᾶ εἰς ὅλα τά θέματα καί ἰδιαιτέρως διά τήν πολυθρύλητον σύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας, μέ τήν ἀπό 2-4-95 μεγάλην ἐπιστολήν.

Προηγουμένως ὅμως, τήν 30-3-95, τούς ἀποστέλλει ἄλλην ἐπιστολήν διά τῆς ὁποίας ἀναλύει ὡρισμένα μεγάλα θέματα ἀπό τά ὁποῖα προκύπτει, ὅτι οἱ πέντε ἐνεργοῦν ὡς σχισματικοί καί ὡς διῶκται τῆς ᾿Εκκλησίας. Ταῦτα εἶναι:

1ον. ῾Η διακοπή πνευματικῆς κοινωνίας τόσον ἀπό τοῦ τότε Μεσσηνίας κ. Γρηγορίου, ὅσον καί ἀπό τοῦ τότε Κοζάνης κ. Τίτου.

2ον. ῾Η προσφυγή τῶν 5, εἰς τά πολιτικά δικαστήρια διά νά ἐπιλύσουν θέματα καθαρῶς ἐκκλησιαστικά, διά τά ὁποῖα δέν εἶχαν καμμίαν ἁρμοδιότητα τά πολιτικά δικαστήρια. ᾿Εν τούτοις οἱ δικασταί ἐκεῖνοι ὑπῆρξαν τόσον ἔντιμοι εἰς τάς ἀποφάσεις των, ὥστε ἀπέρριψαν τάς προσφυγάς των  καί τούς ἀπέδειξαν ὡς πράγματι ψευδῶς καταγγείλαντας, ψευδῶς καταθέσαντας, ἀλλά καί ἐπιόρκους καί ψευδόρκους.

3ον. ῾Ο τότε Κοζάνης κ. Τίτος κατά τό ἴδιον χρονικόν διάστημα  δι᾿ ἀσεβεστάτου ἐγγράφου του[27] ὑβρίζει σκαιῶς τόν Μακαριώτατον καί ἀποκαλεῖ τόν "ΙΕΡΟΝ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟΝ" "ἀντίχριστον"!!! Δηλαδή ὅλος ὁ Κλῆρος, ὁ ὁποῖος ἀπό τό 1982 ἵδρυσε τόν ῾Ιερό Φιλανθρωπικό Σύνδεσμο καί ὅλα τά ἀρωγά μέλη εἶναι κατά τόν κ. Τίτο "ἀντίχριστοι"!!! ᾿Ασφαλῶς ὁ χαρακτηρισμός ὡς δαιμονιώδης, ὡς ἐπινόησις τοῦ Σατανᾶ, τοῦ ἰδίου τοῦ ᾿Αντιχρίστου ἐν προκειμένῳ, δέν ἔχει σχέσιν μέ τόν ῾Ιερόν Σύνδεσμον, ἀλλά ὁ γράψας αὐτόν τόν χαρακτηρισμόν ὄντως ἐπετέλει ἔργον ἀντίθετον πρός τήν ἰδιότητά του ὡς ᾿Επισκόπου. Τό ἔργον του, ἡ συμπεριφορά του, τό ἦθός του ὑπῆρξε κάθε ἄλλο παρά χριστιανικόν. Εἶναι ἐπίσης ἀναμφισβήτητον, ὅτι ἡ ὅλη ἐπίθεσις κατά τοῦ ῾Ιεροῦ Φιλανθρωπικοῦ Συνδέσμου τῶν Κληρικῶν τῆς ᾿Ακαινοτομήτου ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. Ματθαῖος ὁ Α', τόσον ἀπό τόν κ. Τίτο Βλάχο, ὅσον καί ἀπό τούς ὁμόφρονάς του, εἶναι ἔργον, τό ὁποῖον ἐκκινεῖ ἐκ τῶν προδρομικῶν ὀργάνων τοῦ ᾿Αντιχρίστου.

4ον. ῾Ο τότε Μεσσηνίας κ. Γρηγόριος μετά τῆς περί αὐτόν ἀδελφότητος, κατά τήν Κυριακή τῆς ᾿Ορθοδοξίας, "μαγαρίζων" τό Συνοδικόν τῆς ᾿Ορθοδοξίας, προσθέτει ἰδικά του "ἀναθέματα" κατά ἀδελφῶν του ᾿Επισκόπων, Κληρικῶν, Μοναχῶν καί Λαϊκῶν ἱεροσυλῶν, βλασφημῶν καί κηρύσσων αἱρέσεις, ἐνῶ ἀπό ἔτους καί πλέον εἶχεν διακόψει καί τήν πνευματικήν ἐν τῇ λατρείᾳ κοινωνίαν.

Ταῦτα, τονίζει ὁ Μακαριώτατος, ὅτι ἀποτελοῦν πραγματικά κωλύματα διά τούς ἀνωτέρω προκειμένου νά συμμετάσχουν εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον.

Παρά ταῦτα ὁ Μακαριώτατος ἐν ὄψει τοῦ ῾Αγίου Πάσχα κλείνει τήν ἐπιστολήν του μέ τήν εὐχήν:

"᾿Επί τούτοις εὔχομαι, ὅπως διέλθωμεν ἅπαντες τήν ῾Αγίαν καί Μεγάλην ῾Εβδομάδα ἐν συντριβῇ καί ἀληθεῖ μετανοίᾳ, ἵνα ἀξιωθῶμεν καί συσταυρωθῶμεν τῷ Χριστῷ καί συναναστῶμεν καί ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν" (᾿Αριθμ. Πρωτ. 2817/30-3-95). Διά τῆς ἰδίας ἐπιστολῆς ἐνημερώνει τούς πέντε ὅτι ἀκολουθεῖ ἐκτενής ἐπιστολή-ἀπάντησις..., ἡ ὁποία ἐστάλη μετά τό Πάσχα.

Η ΕΚΤΗ ΥΠΟΜΝΗΣΙΣ

ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΛΗΣΙΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(᾿Αριθμ. Πρωτ. 2818/2-4-95)

᾿Επειδή οἱ πέντε ἐξετράπησαν ἔργῳ καί λόγῳ καί "ἔπαιζον ἐν οὐ παικτοῖς" εἰς τήν ἀπό 2-4-95 μακροσκελῆ ἐπιστολήν του ὀ Μακαριώτατος ἐκ προοιμίου τονίζει καί ἐφιστᾶ τήν προσοχήν εἰς τούς πέντε λέγων:

"Τούς ἀνθρώπους μποροῦμε νά τούς ἐξαπατῶμεν, ἀδελφοί, ἀλλά τόν Θεόν δέν δυνάμεθα. ᾿Απορῶ, δέν σκεπτόμεθα τουλάχιστον τήν ἡμέραν τῆς κρίσεως; Δυστυχῶς οἱ λόγοι, τά γραπτά καί αἱ πράξεις ὑμῶν δημιουργοῦν τάς ἀπορίας - ἐρωτηματικά:

Πιστεύουν τινές εἰς τόν Θεόν;

Πιστεύουν εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν;

Πιστεύουν εἰς τούς ῾Ιερούς θεσμούς καί τούς ῾Ιερούς Κανόνας;

Μήπως εἶναι δεσμευμένοι εἰς τρίτους καί ἐνεργοῦν παρά τήν θέλησίν των;"

Εἰς τήν συνέχεια τούς ἐφιστᾶ τήν προσοχή διά τό σχίσμα, τό ὁποῖον ἤδη εἶχον ἐνεργήσει, ἀλλά δέν τό κηρύσσουν ἐπισήμως ἀκόμη διά συγκεκριμένους λόγους[28].

῾Ως πρός τήν κατηγορία τῶν πέντε, ὅτι κατήργησε τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, πάλιν διά νά εἶναι ἀναπολόγητοι καί ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως, ἐνῶ τούς ἀποδεικνύει, ὅτι ποτέ δέν ἠρνήθη τήν σύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ἀλλά ἤθελε καί νά μή βλασφημῆται ὁ ἀνώτατος ἐκκλησιαστικός θεσμός, ἀλλά νά λειτουργῇ κανονικῶς καί κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, εἰς τό τέλος τῆς ἐπιστολῆς καταλήγει:

"... 4. Δέν ἀρνούμεθα, οὔτε ματαιώνουμε τήν σύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου. ῾Ο ᾿Αρχιεπίσκοπος δέν ἠρνήθη ποτέ τήν σύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, οὔτε ματαίωσε[29] καμμίαν προγραμματισμένην Σύνοδον, ἀλλά σεῖς προκαλεῖτε τήν ἀναβολήν τῆς συγκλήσεως αὐτῆς... α) ῾Ημεῖς προτείνομεν σύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου ἀπό τόν Νοέμβριο τοῦ 1994 καί σεῖς κωφεύετε, διότι σᾶς ἐνοχλοῦν τά θέματα, τά ὁποῖα προτείνει ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος.... Σεῖς ματαιώνετε, σεῖς δέν θέλετε νά συγκληθῇ καί νά λειτουργήσῃ κανονικῶς καί ὀρθοδόξως ἡ ῾Ιερά Σύνοδος. ῾Ημεῖς δέν ἀρνούμεθα τήν σύγκλησίν της, ἀλλά καί δέν ἐννοοῦμεν νά εὐτελίσωμεν τόν ἱερώτατον αὐτόν θεσμόν. Σᾶς παρακαλῶ... συμβάλατε διά τήν κατά Θεόν σύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου"

Καί καταλήγει εἰς τήν μεγάλην αὐτήν ἐπιστολήν του:

"Αὖθίς τε θερμῶς παρακαλῶ... λάβετε ὑπ᾿ ὄψιν ὅσα σᾶς ἔχω γράψει ἀπό τόν παρελθόντα Νοέμβριον... Προτείνετε τά θέματά σας καί συμβάλετε, ὥστε νά συγκληθῇ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος. Αὐτή εἶναι ἡ θερμή μου παράκλησις καί προτροπή..."

ΕΝΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΑΙ ΑΠΕΙΛΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ

Οἱ δύο πρωτεργάται τοῦ σχίσματος τοῦ ᾿Ιουνίου τοῦ 1995, δηλαδή ὁ κ. Ματθαῖος Μακρῆς καί ὁ κ. Χρυσόστομος Μητρόπουλος, προκειμένου νά ἑτοιμάσουν τήν κήρυξιν τοῦ σχίσματός των, τήν 20ήν ᾿Απριλίου 1994, ἐπισκέπτονται τόν Μακαριώτατον διά νά τοῦ ἐπιστήσουν δῆθεν τήν προσοχήν, διότι ἐνεργεῖ ἀντικανονικά καί ἑπομένως θά ἔχῃ συνεπείας. Εἰς ἔγγραφον30] τό ὁποῖον παρέδωκαν εἰς τόν Μακαριώτατον τήν ἰδίαν ἡμέραν γράφουν:

"Κατόπιν τῆς ἀρνήσεώς σας, καθώς ἀναφέρετε εἰς τήν ἐπιστολήν σας ἀριθμ. 2817/30-3-95 νά συγκαλέσετε τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, ὅπως σᾶς εἴχομεν προτείνει[31], ἐκρίναμεν ἀναγκαῖον νά σᾶς ἐπισκεφθῶμεν..."

Καί καταλήγουν εἰς τό ἔγγραφόν των:

"Εὐελπιστοῦμεν, ὅτι δέν θά ἀπορρίψετε τήν παροῦσαν πρότασιν καί θά δεχθῆτε τήν σύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου ῾Ιεραρχίας. ῾Ως πρός τήν ἡμερομηνίαν συγκλήσεως θεωροῦμεν καταλληλοτέραν τήν προσεχῆ Τρίτην 26 ᾿Απριλίου 1995 (Παλ. ῾Ημερ)..."

Εἶναι πολύ λυπηρόν, ὅτι καί ἡ ἐνέργεια αὐτή τῶν δύο ἀρχηγῶν τοῦ σχίσματος τοῦ ᾿Ιουνίου 1995 εἶναι τόσον δολία καί ἐνέχει τοιαύτην ὑστεροβουλίαν καί φαρισαϊσμόν, τά ὁποῖα δέν συλλαμβάνει ὁ ἀνθρώπινος νοῦς, διότι:

α) Τούς ἔχει γράψει τόσα καί τόσες φορές καί ἠναγκάσθη νά τούς γράψῃ καί ὅτι "παίζουν ἐν οὐ παικτοῖς", ὅτι πρέπει νά προσέλθουν εἰς Κανονικήν  ῾Ιεράν Σύνοδον μέ ἡμερησίαν Διάταξιν, συγκεκριμένα θέματα, τά ὁποῖα θά ἔχουν μελετηθῇ, προκειμένου νά ληφθοῦν ἀποφάσεις. Αὐτοί ἀγνοοῦν τά πάντα καί μέ καταφανῆ ὑστεροβουλίαν ἐπισκέπτονται τόν Προκαθήμενον διά νά τό χρησιμοποιήσουν ἰσχυριζόμενοι, ὅτι ἐκάμαμε τό πᾶν ἀκόμη καί προσωπικά τόν ἐπεσκέφθημεν δύο ᾿Αρχιερεῖς καί τοῦ προτείναμε νά συγκαλέσῃ τήν Σύνοδον.

β) Προτείνουν σύγκλησιν τῆς ῾Ιεραρχίας, ἐνῶ πρό ὀλίγου ζητοῦσαν ᾿Ενδημοῦσαν Σύνοδον[32] διά νά προγραμματίσῃ τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς ῾Ιεραρχίας καί τά θέματα τῆς ῾Ημερησίας Διατάξεως. ῎Ηδη ὑπανεχώρησαν καί ζητοῦν ἄμεσον σύγκλησιν τῆς ῾Ιεραρχίας, χωρίς θέματα διαγράφοντες καί τάς ἑκατοντάδας σελίδας, τάς ὁποίας τούς ἀπηύθυνε ὁ Μακαριώτατος διά τήν κανονικήν σύγκλησιν τῆς Συνόδου. Ζητοῦν νά συγκληθῇ ἐντός 5 ἡμερῶν γνωρίζοντες ἐκ τῶν προτέρων, ὅτι ἦτο ἀδύνατον νά πραγματοποιηθῇ, διότι οὔτε πρόσκλησις ἦτο δυνατόν νά γραφῇ καί ἀποσταλῇ εἰς τούς ᾿Αρχιερεῖς, οὔτε θέματα ἐνεκρίθησαν, οὔτε ἦτο δυνατόν νά ἑτοιμασθοῦν καί νά προσέλθουν ὅλοι οἱ ᾿Αρχιερεῖς, ἰδιαιτέρως δέ ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης Κιτίου.

᾿Ενῶ ὅμως ἐνεργοῦν ταῦτα δολίως καί μέ καταφανῆ ὑστεροβουλία, δηλαδή διά νά χρησιμοποιήσουν τό γεγονός, ὅτι ἔκαμαν τό πᾶν καί ἠρνήθη τήν σύγκλησιν τῆς ῾Ιεραρχίας ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος, συγχρόνως ἑτοιμάζουν καί τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 95/15-5-1995 "᾿Απόφασιν περί ἐκπτώσεως καί ἀργίας τοῦ Μακαριωτάτου[33]", ἡ ὁποία ὅμως ἀπέβη μοιραία, διότι ἔγινε ὁ λάκκος καί ἡ ταφόπετρα, ἡ ὁποία τούς ἐσκέπασε.

Παρά ταῦτα καί μετά τό σχίσμα καί μετά ὅσα προηγήθησαν πάλιν ἐκλήθησαν νά προσέλθουν εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον καί πάλιν ἀρνοῦνται καί πάλιν βλασφημοῦν καί πάλιν συκοφαντοῦν.

᾿Ιδού τό ψεῦδος καί ἡ ἀπάτη τήν ὁποίαν συνεχίζουν οἱ ὡς σκληροτράχηλοι καί "ἀπερίτμητοι τῇ καρδίᾳ" ἀποδεικνυόμενοι 5 πραξικοπηματίαι.

᾿Ιδού ὅτι καί πρό τοῦ σχίσματός των καί μετά ἀπό αὐτό ἐκλήθησαν εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, ἀλλά αὐτοί ἠρνήθησαν καί ἀρνοῦνται.

Τό βασικόν τους λοιπόν ἐπιχείρημα ὅτι αἰτία ὅλων τῶν κακῶν αἰτία τοῦ σχίσματός των εἶναι ὅτι δέν συνεκάλει τήν ῾Ιεράν Σύνοδον ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος εἶναι κακοηθέστατον ψεῦδος.

Τοιαῦτα ψευδῆ καί ἀπατηλά εἶναι ὅλα τά ἐπιχειρήματά τους μέ τά ὁποῖα ἐξαπατοῦν τούς ὁπαδούς των καί στερεώνουν τό σχίσμα των πρός μεγίστην χαράν τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων.

Πατέρες καί ἀδελφοί,

῾Η σημερινή Κυριακή τῆς ᾿Ορθοδοξίας μᾶς καλεῖ νά συνειδητοποιήσωμεν ὅτι ἡ ᾿Εκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἤδη ἀπό πενταετίας εὑρίσκεται εἰς ἕνα πρωτοφανή διωγμό, ὁ ὁποῖος δέν ἐνεργεῖται εὐθέως ὑπό τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, ἀλλά ἀπό ἐκείνους τούς ὁποίους ἐθεωρούσαμε πραγματικούς ᾿Επισκόπους καί φύλακας καί ὑπερασπιστάς Αὐτῆς. ῾Η προδοσία συνετελέσθη, οἱ προδόται ὅμως δέν ἡσυχάζουν. Ζητοῦν τόν ἀφανισμόν καί τήν παντελῆ ἐξουθένωσιν τῶν πραγματικῶν ᾿Επισκόπων, Πρεσβυτέρων, Μοναχῶν καί λαϊκῶν. Διά τοῦτο δέν σταματοῦν, ἀλλά κινοῦν κάθε ἡμέρα νέα δικαστήρια, μηνύσεις, συνεχίζουν τάς πλεκτάνας καί τάς συκοφαντίας, προσφεύγουν εἰς πολιτικούς παράγοντας καί διαθέτουν ὑπέρογκα ποσά διά νά κινῆται αὐτός ὁ διωγμός.

Δέν φοβούμεθα, τούς ἀντιμετωπίσαμε καί θά τούς ἀντιμετωπίσωμεν μέ τό πιό ἰσχυρό ὅπλο πού εἶναι ἡ ᾿Αγάπη, ἡ ᾿Αλήθεια καί ἡ Δικαιοσύνη τοῦ Χριστοῦ. Θά φυλάξωμεν καί θά διατρανώσωμεν τήν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ἀπό τήν ῾Οποίαν αὐτοί ὡς σεσηπότα μέλη αὐτοαπεβλήθησαν.

῾Ο χρόνος καί ἡ περαιτέρω πορεία πού θά ἀκολουθήσουν καί ἡ ἐν γένει ἐξέλιξίς των θά τούς ἀποκαλύψη πλήρως.

῾Υποσχόμεθα καί ἀπό τοῦ βήματος αὐτοῦ,  ἀλλά καί δημοσιογραφικῶς, νά ρίψωμεν τό Φῶς τῆς ᾿Αληθείας εἰς ὅλας τάς πτυχάς τῆς πενταετίας, ὥστε νά μή κριθῶμεν ἀπό τόν Χριστόν μας ὡς δειλοί, οἱ ὁποῖοι ἐδειλιάσαμεν πρό τοῦ Μηχανισμοῦ τῶν 5 Πραξικοπηματιῶν καί ὅτι δέν ἐκηρύξαμεν τήν ἀλήθειαν....

                                       ᾿Ελευθέριος Χ. Γκουτζίδης                                                                                                         

ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΙΝ

ΤΗΣ ΩΣ ΑΝΩ ΟΜΙΛΙΑΣ ΠΑΡΑΤΙΘΕΤΑΙ

ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ.κ. ΑΝΔΡΕΟΥ 

ΠΡΟΣ

ΤΟΥΣ ΠΕΝΤΕ ΑΠΟΣΤΑΤΑΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ

Τήν Κυριακήν τῶν Βαίων τοῦ προγουμένου ἔτους 1996, ἑορτήν καί τοῦ Εὐαγγελισμοῦ ἡ Α.Μ. ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αθηνῶν καί πάσης ῾Ελλάδος κ. ᾿Ανδρέας, ἀπέστειλεν πρός τούς πέντε ἀποστατήσαντας ᾿Αρχιερεῖς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. Πρωτ. 2917/25.3.1996 βαρυσήμαντον ἐπιστολήν. Εἰς αὐτήν διαφαίνεται ὡς ἅριστα ἡ σύγχρονος ἐκκλησιαστική κατάστασις, ἡ ἀγωνία τοῦ Μακαριωτάτου διά τήν ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ ἑνότητα τῆς ᾿Εκκλησίας, ἀλλά κυρίως τό μέγεθος τοῦ ἐγκλήματος τῶν πέντε ἀποστατῶν ᾿Αρχιερέων.   

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους:

κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΝ, κ. ΜΑΤΘΑΙΟΝ, κ. ΘΕΟΔΟΣΙΟΝ,

κ. ΤΙΤΟΝ καί κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΝ

Σεβασμιώτατοι

῾Ως ἄνθρωπος ἐκουράσθην νά σᾶς γράφω καί νά σᾶς παρακαλῶ, ἀλλά πάλιν ἐν ὄψει τῆς Μεγάλης ῾Εβδομάδος, βλέπων τόν ᾿Αναμάρτητον νά πλένῃ τούς πόδας τῶν μαθητῶν του, νά δέχεται εἰς τόν Κῆπο τῆς ᾿Αγωνίας τό φίλημα τοῦ προδότου, νά ραπίζεται, νά ἐμπτύεται καί νά ἀναρτᾶται ἐπί τοῦ Σταυροῦ, ἔλαβον πολλήν δύναμιν καί παρά τό ἀσθενές τῆς σαρκός σᾶς γράφω.

Βλέπω ἰδιαιτέρως τούς στρατιώτας νά μή τολμοῦν νά σχίσουν τόν ἄρραφον χιτῶνα τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά νά λέγουν: "...πρός ἀλλήλους· μή σχίσωμεν αὐτόν, ἀλλά λάχωμεν περί αὐτοῦ τίνος ἔσται, ἵνα ἡ γραφή πληρωθῇ ἡ λέγουσα, διεμερίσαντο τά ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς καί ἐπί τόν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον" (᾿Ιω. ιθ', 24). ῏Ω ἀδελφοί, ὅταν συνειδητοποιήσῃ κανείς τοῦτο, ὅτι δηλαδή οἱ ἄπιστοι στρατιῶται δέν ἔσχισαν τότε τόν ἄρραφον χιτῶνα τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ τό 1995, ὄχι ἄπιστοι στρατιῶται, ἀλλά ᾿Αρχιερεῖς ἔσχισαν τό Σῶμα τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί ἀγωνίζονται καί τρέχουν στά δικαστήρια διά νά "μοιράσουν"  καί καταλάβουν τά ἀκίνητα, Μονές καί Ναούς, τί νά εἴπωμεν;

Πῶς, ἀδελφοί, θά ἑορτάσωμεν Σταύρωσιν καί ᾿Ανάστασιν; Πῶς εἶναι δυνατόν νά ψάλωμεν καί νά ὁμολογήσωμεν τό μήνυμα τῆς ᾿Αναστάσεως φέροντες τήν θανάσιμον ἁμαρτίαν τοῦ σχίσματος; ᾿Αδελφοί ὁ Χριστός ἀνέστη, ὁ Χριστός κατέλυσε τό κράτος τοῦ θανάτου, συνέτριψε τήν ἰσχύν τοῦ ῎Αδου, ἀλλά τό σημερινόν μῖσος, τό σχίσμα, ἀποτελοῦν εὐθεῖαν ἄρνησιν τῆς ᾿Αναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.

᾿Αδελφοί, σᾶς παρακαλῶ μετά δακρύων, ἐπιδείξατε ὀλίγην ἀγάπην. ᾿Αντλήσατε ἀγάπην ἀπό τήν λογχευμένην πλευράν τοῦ Κυρίου. Εἰς τί θά μᾶς ὠφελήσῃ ὁ Σταυρός καί ἡ ᾿Ανάστασις τοῦ Κυρίου, ὅταν, ὡς ὁ ᾿Ιούδας προδίδωμεν, σταυρώνωμεν καί διαμελίζωμεν τό Σῶμα τοῦ Κυρίου; Μή πλανώμεθα ἀδελφοί, ἀλλά ἄς προσπαθήσωμεν νά ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, ἵνα διακρίνωμεν καί τήν πλάνην. Διότι τό μῖσος σκοτίζει τόν ἄνθρωπον. Δέν γνωρίζομεν ποῖος θά φύγη πρῶτος ἀπό αὐτόν τόν μάταιον κόσμον, ἀπό τόν ὁποῖον ὅμως ἐξαρτᾶται ἡ αἰωνιότης! Βεβαίως ὡς γεροντότερος καί ὡς ἀσθενής ἐγώ πρέπει νά φύγω πρῶτος, καί ἄν ἠδυνάμην θά ἠρχόμην καί εἰς ἕνα ἕκαστον προσωπικά. Διά τοῦτο καί κυρίως ἐν ὄψει τοῦ Σταυροῦ καί τῆς ᾿Αναστάσεως σᾶς γράφω καί σᾶς λέγω, ὅσα ὡς ἄνθρωποι μοί ἐπταίσατε νά εἶσθε καί ἐν τῷ νῦν καί ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι συγκεχωρημένοι, σᾶς παρακαλῶ δέ καί ὅσα ἡ ταπεινότης μου, ὡς ἄνθρωπος σᾶς ἔπταισα νά μέ συγχωρήσετε. Δι᾿ ὅσα, ὅμως, ἀδελφοί ἐπταίσατε κατά τῆς ᾿Εκκλησίας δέν εἶναι τῆς δυνατότητός μου νά συγχωρήσω. Τούς ἀλύτους δεσμούς τοῦ σχίσματος οὐδείς δύναται νά λύση παρά μόνον ἡ θεραπεία αὐτοῦ.

 ᾿Αδελφοί, ἄφετε πλέον τάς προφάσεις, ἄφετε τά περί "εἰκονομαχίας", διότι, ὅσα ἐπέβαλεν ἡ ἀκρίβεια καί ἡ οἰκονομία διά τήν ἀγάπην καί τήν ἑνότητα τῆς ᾿Εκκλησίας, τό ἐποιήσαμεν διά τῆς ὑπ᾿ ἀριθμ. 2566/23-1-1992 Ποιμαντορικῆς ᾿Εγκυκλίου. Καί ὅταν θά ἐπανέλθη ἡ ἀγάπη καί ἄλλας ᾿Εγκυκλίους σχετικάς δυνάμεθα νά ἐκδώσωμεν. ᾿Εγκυκλίους ὅμως καί ἀναθέματα ὑπαγορευόμενα  ὑπό τοῦ πονηροῦ, ὡσάν τήν τοιαύτην οὕτως ἀποδειχθεῖσαν "Β' ᾿Εγκύκλιόν" σας, δέν θά δεχθῶ. Μέ τήν ᾿Αγάπην καί τήν ᾿Αλήθειαν τοῦ Χριστοῦ εἶμαι ἕτοιμος τά πάντα νά ποιήσω, ἀδυνατῶ ὅμως νά συνεργήσω εἰς ἔργα μίσους,  εἰς ἀπάτας, βλασφημίας  καί ψεύδη.

᾿Αδελφοί διά πολλοστήν φοράν σᾶς γράφω, μή πλανᾶσθε καί μήν ἀντιποιῆσθε τήν "῾Ιεράν Σύνοδον" καί τήν "᾿Εκκλησίαν" διά νά καλύψετε τό σχίσμα, διότι αὐτό δέν καλύπτεται, μόνον θεραπεύεται, ὅταν ἀσφαλῶς ὑπάρχει διάθεσις καί μετάνοια. ῾Η φατρία, ἡ παρασυναγωγή, τό σχίσμα δέν γίνονται ποτέ οὔτε Σύνοδος, οὔτε ᾿Εκκλησία, ἀλλά παραμένουν συναγωγαί πονηρευομένων κατά τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ.

 Πρέπει νά τό ἀντιληφθῆτε, ὅτι αἱ ἀποφάσεις σας ἐναντίον μας καί ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων καί ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄκυροι καί ἀνυπόστατοι. Δέν τά λέγω ἐγώ αὐτά, ἀλλά ἡ ᾿Εκκκλησία, οἱ Κανόνες, τό ᾿Εκκλησιαστικόν Δίκαιον. Αἱ ἐνέργειαί σας εἶναι ὅλως ἀντίθετοι πρός τήν Κανονικήν τάξιν τῆς ᾿Εκκλησίας. ᾿Αλλοίμονον ἄν κάθε ὁμάδα ἀποκοπτομένη καί ἐνεργοῦσα, ὅπως ἐνεργήσατε ἐσεῖς, ἐνομιμοποιεῖτο καί αἱ ἀποφάσεις της εἶχον ἔννομον-κανονικόν ἀποτέλεσμα.

᾿Αδελφοί, Σεῖς οἱ πέντε, ἐξωσυνοδικῶς, κατά παράβασιν κάθε ἐννοίας κανονικῆς τάξεως καί δικαίου, συνωμοτεῖτε, φατριάζετε, ἀγνοεῖτε τόν ᾿Αρχιεπίσκοπον  καί τούς ὑπολοίπους ᾿Αρχιερεῖς καί πραξικοπηματικά καί ἐνάντια πρός τόν 34ον ᾿Αποστολικόν Κανόνα, ἐνάντια πρός τόν 9ον, 16ον καί 20όν τῆς ᾿Αντιοχείας, καθώς καί τόν 4ον τῆς Α' Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἀποφασίσατε "ἀνατροπήν" τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου, "ἀργίαν" κλπ. Σᾶς ὑπενθυμίζω τί λέγουν οἱ σχετικοί Κανόνες:

῾Ο 34ος τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων: "Τούς ᾿Επισκόπους ἑκάστου ῎Εθνους, εἰδέναι χρή τόν ἐν αὐτοῖς πρῶτον καί ἡγεῖσθε αὐτόν ὡς Κεφαλήν, καί μηδέν τι πράττειν περιττόν, ἄνευ τῆς ἐκείνου γνώμης...". ῾Ο 4ος τῆς Α' Οἰκουμενικῆς: "...τό δέ κῦρος τῶν γινομένων δίδοσθαι καθ᾿ ἑκάστην ἐπαρχίαν τῷ Μητροπολίτῃ" (παράβαλ. καί 6ον τῆς αὐτῆς). ῾Ο 9ος τῆς ᾿Αντιοχείας: "Τούς καθ᾿ ἑκάστην ἐπαρχίαν ᾿Επισκόπους εἰδέναι χρή τόν ἐν τῇ Μητροπόλει προεστῶτα ᾿Επίσκοπον...". ῾Ο 16ος τῆς ᾿Αντιοχείας: "Εἴ τις ᾿Επίσκοπος... ὑφαρπάζοι τόν Θρόνον δίχα Συνόδου τελείας, τοῦτον ἀπόβλητον εἶναι... Τελείαν δέ ἐκείνην εἶναι Σύνοδον, ἧ συμπάρεστι καί ὁ τῆς Μητροπόλεως" (παράβαλ. καί 20όν τῆς ᾿Αντιοχείας).

Συνειδητοποιῆστε παρακαλῶ, ὅτι ἡ συνάθροισίς σας τῆς 10/23-5-1995, ὡς καί πᾶσα ἄλλη ἀκολουθήσασα, δέν ἀποτελοῦν Σύνοδον καί δέν παρήγαγον κανέν ἀπολύτως ἔννομον - κανονικόν ἀποτέλεσμα. Δέν ἀποτελούσατε, καί δέν ἀποτελεῖτε, οὔτε ποτέ θά ἀποτελέσετε Σύνοδον. Οὔτε ὅμως καί ὡς ὁμάδα ἐφροντίσατε νά σεβασθῆτε κάποιους Κανόνας. Δέν ἐλάβατε ὑπ᾿ ὄψιν, οὔτε τόν 62ον Κανόνα τῆς Β' Οἰκουμενικῆς Συνόδου, οὔτε τόν 34ον ᾿Αποστολικόν, οὔτε τόν 19ον τῆς Καρθαγένης.  Παρακαλῶ νά ἀνοίξετε τό Πηδάλιον καί νά μελετήσετε καί αὐτούς τούς ῾Ιερούς Κανόνας, διά νά κατανοήσετε, ὅτι δέν παρατυπεῖτε ἁπλῶς, ἀλλά καταργεῖτε κάθε ἔννοιαν Κανονικῆς τάξεως καί᾿Εκκλησιαστικοῦ Κανονικοῦ Δικαίου. Καί ἐάν μέν ἐξ᾿ ἀγνοίας  καί ἐμπαθείας διεπράξατε, ὅσα διεπράξατε, εἶναι καιρός δι᾿ ὑμᾶς νά ἀνανήψετε. ᾿Εάν ὅμως ἐνσυνειδήτως ἐνεργήσατε, διότι ἔπρεπε νά ἐνεργήσετε τά σχέδια τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, τότε ἀλλοίμονον εἰς ὑμᾶς ἀδελφοί, διότι πρός καιρόν μέν ἐξαπατήσατε τούς ἁπλοῦς Κληρικούς, Μοναχούς, Μοναχάς, καθώς καί τούς λαϊκούς μέ τήν ἀπάτην περί "εἰκονομαχίας" καί μέ τόσα ἄλλα ψεύδη, ἐνώπιον ὅμως τοῦ Θεοῦ τί θά ἀπολογηθῆτε;

Δυστυχῶς, δι᾿ ὑμᾶς ἀδελφοί, διότι αἱ ἀποφάσεις  σας πέραν τοῦ ὅτι δέν προέρχονται ἀπό ἁρμόδιον ᾿Εκκλησιαστικόν ῎Οργανον, ὅπερ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, ἡ Κανονική καί ᾿Ορθόδοξος, δέν ἔχουν καί κανέν ἀπολύτως κανονικόν ἔρεισμα. ᾿Αντιθέτως, συνεπάγονται δι᾿ ὑμᾶς τό ἀδίκημα τῆς συνωμοσίας, φατρίας καί τυρείας διά τά ὁποῖα οἱ ῾Ιεροί Κανόνες 18ος τῆς Δ' Οἰκουμενικῆς καί ὁ 34ος τῆς ΣΤ' τῆς ΣΤ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου (τῆς ἐν Τρούλλῳ) ὁρίζουν: "ἐκπιπτέτωσαν (οὗτοι) πάντη τοῦ οἰκείου βαθμοῦ".

᾿Ιδού πάλιν τί διαγορεύουν οἱ σχετικοί ῾Ιεροί Κανόνες:

῾Ο 18ος τῆς Δ' Οἰκουμενικῆς: "Τό τῆς συνομωσίας, ἤ φατρίας ἔγκλημα, καί παρά τῶν ἔξω νόμων πάντη κεκώλυται, πολλῷ δέ μᾶλλον τῇ τοῦ Θεοῦ ᾿Εκκλησίᾳ τοῦτο γίνεσθαι ἀπαγορεύειν προσήκει. Εἴ τινες τοίνυν Κληρικοί ἤ μονάζοντες εὑρεθεῖεν, ἤ συνομνύμενοι ἤ φατριάζοντες, ἤ κατασκευάς τυρεύοντες ᾿Επισκόποις ἤ Συγκληρικοῖς, ἐκπιπτέτωσαν πάντη τοῦ οἰκείου βαθμοῦ". ᾿Ανάγνωθι ταῦτα καί εἰς τόν 34ον τῆς ΣΤ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

᾿Αδελφοί διεσαλεύσατε ὁλόκληρον τήν ἔννομον καί κανονικήν τάξιν τῆς ᾿Εκκλησίας, διά ποῖον λόγον; Καί μόνον πού συνελάβατε εἰς τήν σκέψιν καί πρόθεσίν σας τό τῆς συνωμοσίας καί φατρίας ἔγκλημα καταδικάζεσθε. ᾿Από τήν στιγμή δέ πού τό ἐκτελέσατε καί λάβατε τάς δῆθεν "ἀποφάσεις" σας, τό ἀδίκημα εἶναι ὠλοκληρωμένον ἐκκλησιαστικόν ἔγκλημα, τοῦ ὁποίου καρπός θανάσιμος δι᾿ ὑμᾶς ὑπῆρξε τό σχίσμα σας.

Δυστυχῶς, προκειμένου νά δώσετε "κῦρος" εἰς τήν ΑΚΥΡΟΝ καί ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟΝ "ἀπόφασίν" σας τῆς 10/23-5-95 καί νά καλύψετε τό τετελεσμένον ἐκκλησιαστικόν σας ἔγκλημα τῆς συνωμοσίας, φατρίας καί τυρείας, συμπήξατε νέαν "θρησκευτικήν Κοινότητα" μέ ἕδραν τήν Μητρόπολιν ᾿Αττικῆς καί ἐγκαινιάσατε νέον Πρωτόκολλον, νέαν σφραγίδα, αὐτοαπεκλήθητε "Σύνοδος" καί "᾿Εκκλησία" μέ ἀποτέλεσμα ὅλα αὐτά νά ἔχουν ἕνα μόνον πραγματικόν ἀποτέλεσμα: Τήν ἐπισημοποίησιν τοῦ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ ὑμῶν τῶν πέντε ᾿Επισκόπων, ἀφοῦ καί ἠθελημένα καί προμελετημένα ἀπεκόπητε ἀπό τήν Κανονικήν ἑνότητα καί τήν εὐταξίαν τῆς ᾿Εκκλησίας.

Δυστυχῶς αὐτή εἶναι ἡ πραγματικότης, τήν ὁποίαν καλεῖσθε νά συνειδητοποιήσετε. ῾Ημεῖς ἐν προκειμένῳ οὐδέν ἄλλο πράττομεν, εἰ μή νά σᾶς βοηθήσωμεν νά διαπιστώσετε τά ἀνωτέρω, διότι ἀπό τό σημεῖο αὐτό, τῆς διαπιστώσεως, ἐλπίζει κανείς νά προέλθῃ καί ὁ πόθος τῆς διορθώσεως. Αὐτός, ναί εἶναι καί ὁ λόγος πού σᾶς γράφω καί αὐτήν τήν ἐπιστολήν μου, ἡ ὁποία εὑρίσκεται εἰς ἀδιάσπαστον ἑνότητα καί ἀκολουθίαν μεθ᾿ ὅλων τῶν προηγηθεισῶν. Εἶναι εὔκολον πλέον, ἀδελφοί, διά τήν ῾Ιεράν Σύνοδον νά καταγνώσῃ ποινάς καθ᾿ ὑμῶν, δύσκολον, ὅμως, νά διορθωθῇ τό κατά τῆς ᾿Εκκλησίας ἔγκλημά σας, ἐάν δέν τό θελήσητε σεῖς, οἱ ὁποῖοι τό ἐνεργήσατε.

Θρηνοῦμε, πενθοῦμε καί κλαίομεν διά τήν πτῶσιν ὑμῶν καί διά τοῦτο μετά δακρύων σᾶς παρακαλῶ, ἄς σταθῶμεν ἐνώπιον τοῦ ᾿Εσταυρωμένου Κυρίου μας καί ἄς ἀντλήσωμεν ἀγάπην καί ταπείνωσιν ἐκ τοῦ καθημαγμένου ἀπό τούς ἥλους καί τήν λόγχην ἁγίου Σώματος Αὐτοῦ καί ἄς τόν παρακαλέσωμεν νά μᾶς παράσχῃ τήν δύναμιν νά σπογγίσωμεν καί τά αἵματα ἐκ τοῦ καθημαγμένου Σώματος τῆς ᾿Εκκλησίας Του, τό ὁποῖον  ἐπλήγωσε τό σχίσμα τοῦ 1995.

᾿Αδελφοί, ἄν μή ἀμελήσωμεν ταῦτα, διότι τότε εἰς οὐδέν θά μᾶς ὠφελήσῃ ὁ Σταυρός καί ἡ ᾿Ανάστασις τοῦ Κυρίου. ῞Οθεν, ἄς σταυρωθῶμεν καί ἡμεῖς διά νά μᾶς ἀναστήσῃ ὁ Κύριος καί ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν.

᾿Από καρδίας εὐχόμενος ΚΑΛΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ

                                                διατελῶ τῇ ἐν Χριστῷ ᾿Αγάπῃ.

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

+ ῾Ο ᾿Αθηνῶν καί Πάσης ῾Ελλάδος

ΑΝΔΡΕΑΣ