ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ
ΤΙ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ
῾Ο Οἰκουμενισμός διδάσκει τά ἀντίθετα πρός τήν ᾿Ορθοδοξίαν σέ ὅλα τά θέματα. Προσπαθεῖ νά θέσῃ τήν ᾿Εκκλησία εἰς τήν ὑπακοήν καί τήν ὑπηρεσίαν τοῦ κόσμου τούτου. Δέν βασίζεται ἐπί τοῦ Θεοῦ πού εἶναι ἡ ᾿Αλήθεια, ἀλλά ἐπί τοῦ άνθρώπου καί μάλιστα τοῦ μακράν τοῦ Θεοῦ εὑρισκομένου. Τήν μεγαλυτέραν θέσιν εἰς τόν Οἰκουμενισμόν τήν ἔχει ὁ ἄνθρωπος καί ἡ λογική του. ῾Ο Οἰκουμενισμός δέν ἐνδιαφέρεται διά τό τί λέγει καί τί ἐντέλλεται ὁ Θεός, ἀλλά διά τήν ἀνθρώπινη ἔγκρισι καί συμφωνία. Εἶναι ἀνθρωποκεντρική ἡ βάσις του. Καί ἐκκοσμικευμένος ὁ χαρακτήρας του. Εἶναι ὁ ἀντίποδας τῆς ᾿Ορθοδοξίας. Εἰς τόν παπικόν οἰκουμενισμόν δεσπόζει ὁ ἄνθρωπος Πάπας. Εἰς τόν Προτεσταντικόν Οἰκουμενισμόν δεσπόζουν οἱ πολλοί πάπαι, τό Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν ᾿Εκκλησιῶν, δηλ. πάλιν ὁ ἄνθρωπος, ῾Ο ἄνθρωπος καί ὄχι ὁ Θεός εἶναι ἡ βάσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Εἶναι δηλ. ἀνθρωπισμός μέ ἔνδυμα θρησκευτικόν. Εἶναι μία κοσμική ὀργάνωσις.
ΚΟΣΜΙΚΟΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΟΝ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ
Κοσμικά, ἀνθρωποκεντρικά, ἀντιμετωπίζει ὁ Οἰκουμενισμός ὅλα τά θέματα. ῞Οπως τό θέμα τοῦ συνεορτασμοῦ τοῦ Πάσχα, τό ὁποῖον εἶναι τόσον παλαιόν, ὅσον καί πρόσφατον καί ἐπίκαιρον. Εἶναι φανερός ὁ ἀνθρωποκεντρικός, κοσμικός χαρακτήρ τῶν προσπαθειῶν τοῦ Φαναρίου καί εἰς πολλά ἄλλα θέματα, ἀλλά προπάντων στό θέμα αὐτό. Εἰς τό ἀπό 26 Μαίου 1995 ἔγγραφον τῆς ᾿Αρχιγραμματείας τοῦ Πατριαρχείου Κων/λεως μόλις εἰς τήν πρώτην παράγραφον-ἐρώτησιν φαίνεται καθαρά τό κοσμικόν πνεῦμα σκέψεως.. ᾿Ιδού δύο ἐρωτήσεις πρός τούς ᾿Επισκόπους τοῦ Θρόνου ἀπό τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο:
"α) Ποῖαι δυσκολίαι συναντῶνται ἀπό κοινωνικῆς, ἐργασιακῆς, πολιτισμικῆς καί ψυχολογικῆς πλευρᾶς παρά τῷ Κλήρῳ καί τῷ λαῷ τῆς θεοσώστου ἐπαρχίας ὑμῶν ἐκ τοῦ μή ἀπό κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα ὑπό πάντων τῶν χριστιανῶν σήμερον"καί
"γ) Ποῖαι αἱ ἀπόψεις καί ἐπιθυμίαι τοῦ ᾿Ορθοδόξου ποιμνίου ὡς πρός τόν πιθανόν ἑορτασμόν τοῦ Πάσχα ἀπό κοινοῦ μετά τῶν μεθ᾿ὡν συνυπάρχει καί συναλάσσεται ἑτεροδόξων"
Δεσπόζει δηλαδή τό συμφέρον τοῦ κόσμου τούτου, κυριαρχεῖ ὁ ἀνθρώπινος ὑπολογισμός καί τό ἀνθρώπινο θέλημα καί ὄχι τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Παρά τό γεγονός ὅτι πρόκειται γιά ἕνα θέμα καθαρά ἐκκλησιαστικόν πνευματικόν πού ἀπαιτεῖ ἰδαιτέραν προσοχήν καί σεβασμόν.
Τό κοσμικόν-ἀνθρωποκεντρικόν αὐτό πνεῦμα τό βλέπομεν ὄχι μόνον εἰς τό γεγονός αὐτό καθ᾿ ἑαυτό τῆς ἀλλαγῆς τοῦ Πασχαλίου διά τόν κοσμικόν συνεορτασμόν μετά τῶν λαῶν τῆς Δύσεως, ἀλλά καί γενικώτερα στίς προσπάθειες καί στόν τρόπον ἀντιμετωπίσεως τοῦ θέματος. Καί αὐτήν τήν ἐπισήμανσιν τήν ἔκαμαν καί νεοημερολογῖται συντηρητικοί. ᾿Ιδού τί γράφει ὁ ᾿Αρχιμ. Σπυρίδων Μπιλάλης στό βιβλίο του "ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΣ" Τόμος Β', σελ. 570, ἐξ᾿ ἀφορμῆς παλαιοτέρας ἀνακινήσεως τοῦ θέματος τούτου ἀπό τούς Οἰκουμενιστάς καί δή τοῦ τότε Οἰκουμενιστοῦ Πατριάρχου ᾿Αθηναγόρα: "Εἶναι ὄντως ἀπορίας ἄξιον, πῶς ἕν τόσον ἱερόν θέμα συνεζητήθη κατά τό Β' Οἰκουμενικόν Εὐρωπαϊκόν Συμπόσιον, τό ὁποῖον ἔλαβε χώραν ἐν ᾿Αθήναις τῇ ΙΙ ᾿Ιουνίου 1969, τῇ πρωτοβουλία τοῦ... Ρουμανογάλλου καθηγητοῦ τῆς Νομικῆς τοῦ Παν/μίου τῆς Ρώμης καί μεγάλου ἐπιχειρηματίου... Ποίους ἆραγε σκοπούς ἐπιδιώκει ὁ Ρουμανογάλλος μεγαλοεπιχειρηματίας τῆς Ρώμης διά τῆς πρωτοβουλίας του εἰς θέμα ἐντελῶς ξένον πρός τήν ἁρμοδιότητά του. Διότι, ὡς γνωστόν, τοιαῦτα ἱερώτατα θέματα δέν ἀναπτύσσονται εἰς μίαν "πρές κόφερανς" ἐντός τῶν κοσμικῶν αἰθουσῶν τοῦ Χίλτον...."
Ποιός εἶναι αὐτός ὁ Ρουμανογάλλος ἐπιχειρηματίας; Εἶναι ὁ περιβόητος Δραγάν, τοῦ ὁποίου μάλιστα ἡ ἀδίστακτος δήλωσις εἶναι πολύ χαρακτηριστική, καί ἀσφαλῶς ἐκφράζει ἀπόλυτα τό κοσμικόν πνεῦμα ὅλων τῶν οἰκουμενιστῶν. ᾿Ιδού τί ἀκριβῶς μέ πολλήν ἀδιστακτοσύνην ἐξεστόμισεν:
"Δέν πρόκειται περί δόγματος, ἀλλά περί ἁπλοῦ τυπικοῦ Κανόνος, εἰσαχθέντος ἀπό ἀνθρώπους, ὅπως ἡμεῖς, ὑποκειμένου εἰς μετατροπήν, ὅπως πολλά θά μετατραποῦν κατά τήν προσεχῆ μεγάλην ᾿Ορθόδοξον Σύνοδον, ἡ ὁποία ἔχει νά συνέλθῃ ἀπό χιλίων ἐτῶν"
῞Οπως γράφει κάποιος σύγχρονος ἀντιοικουμενιστής συγγραφεύς οἱ οἰκουμενισταί σέ αὐτό τό θέμα μοιάζουν μέ τά παιδιά τοῦ Βενιαμίν τά ὁποῖα "πρός μέν τόν νόμον οὐκ ἔβλεπον, κατά δέ τριχός ἐτοξάζοντο" (Κριτ. κ,16). Δηλ. τόν νόμον δέν μποροῦσαν νά τόν διακρίνουν, ἦσαν ὅμως ἀκριβεῖς σφενδονῆται πρός τρίχαν. Πρόσεχαν ὅμως, ὥστε νά εἶναι ἀκριβεῖς στό νά πετύχουν μέ τήν σφενδόνη των τήν τρίχα. ῾Η ῾Αγία Γραφή μέ αὐτό πού ἀναφέραμε θέλει νά τονίση ὅτι τά παιδιά τοῦ Βενιαμίν ἀσχολοῦνταν μέ μάταια πράγματα καί "τῶν μέν ἀνωφελῶν καί ἀνυποστάτων" ῆσαν ἀκριβεῖς καί εὐφυεῖς στοχασταί διά ἐκεῖνα ὅμως πού πράγματι ὠφελοῦν ἦσαν "άμαθεῖς καί άμελέτητοι" Καί ἀκόμη μιά παρομοίωσι ἀπό τόν Μέγα Βασίλειο πού ἁρμόζει πολύ στούς οίκουμενιστάς: Οἱ οἰκουμενισταί μοιάζουν μέ τήν κουκουβάγια τῆς ὁποίας τά μάτια τήν νύκτα δυναμώνουν, μόλις ὅμως βγῆ ὁ ἥλιος ἀμαυροῦνται καί χάνονται. " Καί τούτων ἡ διάνοια ὀξυτάτη μέν ἐστί πρός τήν τῆς ματαιότητος θεωρίαν, πρός δέ τήν τοῦ ἀληθινοῦ φωτός κατανόησιν ἐξαμαυροῦται". (Μ. Βασιλείου Μίγν. 91,820).
(Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ἐν ἔτει 1996 γενομένην εἰσήγησιν τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κηρύκου τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐπί τοῦ θέματος «ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ»)
[ Home | Update Journal | Login/Logout | Search | Account | Site Map ]
![[info]](../../../img/userinfo.gif){kind=small}
kirykos) wrote,