Η ΧΑΡΤΟΠΑΙΞΙΑ (ΤΟ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΟΜΕΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΝ ΔΙ' ΩΦΕΛΕΙΑΝ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ)
Yπάρχει, άγαπητοί μου,μια κοινωνικη πληγή, που μοιάζει με φοβερο φίδι. Το φίδι αυτο ολο το χρόνο λουφάζει. Τώρα στις έορτες βγαίνει. Ποιό είνε το φίδι; Ας γελάς εσυ που μ' άκους, οποιος και νά 'σαι. 'Εγω θα σου πώ την άλήθεια, και άδιαφορώ τί θα πεις εσύ. Το φίδι, λοιπόν, που μαστίζει την κοινωνία τις ήμέρες αυτες και ίδίως τη νύχτα της πρωτοχρονιας, είνε ή χαρτοπαιξία. Μεγάλο φίδι ... -Δε μ' άφήνεις ησυχο να παίξω για το καλό του χρόνου; σου λέει ο αλλος. «Για το καλό του χρόνου»; Μα δε' φέρνει κανένα καλό ή χαρτοπαιξία. Δεν είναι άθώο παιχνιδάκι. Είνε παιχνίδι δαιμονικό. Είναι σατανάς ολόκληρος με εκατόν πενήντα κέρατα. 1.Παίζεις χαρτιά; Πρώτα - πρώτα χάνεις το χρόνο σου. 'Ήξερα ενα παιδι που ηρθε πρώτος στο πανεπιστήμιο στην Άθήνα. Τον πρώτο χρόνο πήγαινε καλά, έπαιρνε και υποτροφία. Το δεύτερο χρόνο έμπλεξε με παρέες και τον μάθανε να χαρτοπαίζει. 'Έ, μέχρι σήμερα δίπλωμα δεν πηρε. Άντι να ξενυχτάει στα γράμματα ξενυχτουσε στο χαρτοπαίγνιο. 'Έτσι καταστράφηκε. Οι χαρτοπαίκτες χάνουν το χρόνο τους. Να χτυπήσει ή 'Εκκλησία την καμπάνα και να καλέσει σε άγρυπνία, δεν έρχονται. 'Όταν ομως ο σατανας καλεί για χαρτοπαίγνιο, κάθονται εκεί μέχρι τις πρωϊνες ώρες χάνοντας το χρόνο τους. 2.Παίζεις χαρτιά;Χάνεις κάτι ακόμα ανώτερο,χάνεις την ειρήνη της ψυχής σου.Γιατί;Γιατί από την ώρα που θα πιάσεις το χαρτί στα χέρια έρχεται ένας σκορπιός και σε τσιμπάει-Άχ θα κερδίσω;...Και ο άνθρωπος μπαίνει σε μια διαρκή αγωνία.Κι όπως λένε οι γιατροί οι χαρτοπαίκτες είνε νευρικοί, και οι περισσότεροι πεθαίνουν καρδιακοί. 3.Παίζεις χαρτιά; Παραβαίνεις εντολη του Θεου. Ποιά εντολή; Το «Ού κλέψεις,» ("Εξ. 20,14), δεν επιτρέπεται να κλέψεις. Μπα; θα πης. Μάλιστα. Δεν είνε κλέφτες και λησταί μόνο αυτοί που γυρίζουν στα βουνα η μ' ενα πιστόλι μπαίνουν στις τράπεζες και γδύνουν τους ανθρώπους και τα ταμεία. Γκάγκστερ και λnσται είνε και οι χαρτοπαίκτες. «'Έλα απόψε να περάσουμε μια ώραία βραδιά θα έχουμε ζεστασιά, γλυκά, πιοτό, το ενα το άλλο ... ». Αυτα είνε τα δολώματα. 'Όπως το ποντικάκι με το τυρί μπαίνει στη φάκα, έτσι κ' εδω. 'Ο πιο καπάτσος, με μαεστρία, κλέβει η αλλάζει τα χαρτιά, και στο τέλος μαδανε τον αφελη, σαν κοτόπουλο που τού βγάζουν όλα τα φτερά. Βγαίνει πια τις πρωϊνες ώρες ζαλισμένος, στενοχωρημένος, χωρίς λεπτα και σπίτι. Οί επιτήδειοι στα τυχερα παιχνίδια είνε κλέφτες και λnσταί. Δεν το λέω εγώ' το λέει ό μεγάλος φιλόσοφος Άριστοτέλης. Τώρα εσυ τί λές, οτι το χαρτοπαίγνιο είνε αθώο; 4. Παίζεις χαρτιά; Καταστρέφεις το σπίτι σου. 'Όταν ημουν στα Γιάννενα, μια μέρα μου λένε' «'Έλα, πάτερ μου, να δείς τα χάλια μας». Πάω σ' ενα σπίτι εκεί κοντα στη λίμνη. Μπηκα μέσα, τί να δώ; Ρημαγμένο το σπίτι. Δεν είχαν καρέκλα να καθήσουν. Γυμνη ή γυναίκα, τα παιδια πεινασμένα, ελεεινά. ουτε κάρβουνο για τη φωτιά, ούτε τίποτα. Που είνε ό άντρας; ρωτώ, δουλεύει; «"Αχ, πάτερ μου, μόλις βασιλέψn ό ηλιος και μέχρι τις πρωϊνες ώρες πάει στα χαρτιά. Κι ότι κερδίζει τα παίζει, και μας αφήνει νηστικους και γδυτούς ... ». 5. Άλλα κ' ενα άλλο κακό. Παίζεις χαρτιά; Μυστήριο πραγμα' αυτος που χαρτοπαίζει είνε γεμάτος προλήψεις και δεισιδαιμονίες. Μου 'λεγε ενας καλός παπας Δεν ξέρω πως μπηκα σ' ενα σπίτι και είδα να στρώνουνε την πράσινη τσόχα. Στάθηκα να δώ τί κάνουνε. Μόλις όμως βρέθηκα πάνω απ' το κεφάλι ένός, μ' έδιωξε «φύγε απο μένα, παπα!». Διώχνανε τον παπα, γιατι θεωρούσαν οτι θα τους φέρn γρουσουζιά. Άντιθέτως, για νά 'χουν γούρι δπως λένε, παίρνουν κοντά τους διεφθαρμένα γύναια. Αυτο είνε πρόληψις. Ο παπας θα τους κάvn κακό' αν βρούν καμμια πόρνη, την παίρνουν κοντά τους, νά 'νε πάνω απ' το κεφάλι τους ... Ας είνε επιστήμονες με διπλώματα, ας κάνουν τονέξυπνο. τους έχει πιάσει για καλα ό διάβολος και τους ξευτελίζει. 6. Ό χαρτοπαίκτης όµως εκτος από δεισιδαίµων γίνεται και όλκοολικός. Γιατι τόσες ώρες εκεί, τα νευρα κουράζονται και θέλουν ενίσχυσι. Γι' αυτο κατεβάζουν συνεχως οίνοπνευµατώδη ποτά. 'Έτσι οι περισσότεροι χαρτοπαίκτες γίνονται αλκοολικοί. 7. Ό χαρτοπαίκτης ακόµα, κοντα στα άλλα, γίνεται βλάστηµος. Ω θεέ µου, άλλο κι αυτο το άµάρτηµα! 'Όταν χάνει, αντι να χτυπάει το κεφάλι του, τί κάνει; Βλαστηµάει το θεό, την Παναγία, τους αγίους, τα πάντα. Οι µεγαλύτερες βλαστήµιες ακούγονται στά χαρτοπαίγνια. 8. Και το τέλος ποιό εινε; Έµένα ρωτάτε; οι χαρτοπαίκτες συνήθως δεν κερδίζουν τα χρήµατα δουλεύοντας µε το φτυάρι και τον κασµά' στην πλάτη τους τα κολλάνε. Στο τέλος όµως πεθαίνουν πολλες φορές, αφου τα ξεράσουν δλα. 'Έτσι κάνει ό διάβολος σου τα δίνει στην αρχή, και µετα στο τέλος τα παίρνει όλα. "Αν εξετάσετε, θα δητε, ότι διάσηµοι παίκτες των καζίνων δεν είχαν καλό τέλος.Το τέλος τους ποιό ηταν; Ή αγχόνη αυτοκτόνησαν. Έκατο μεγάλοι χαρτοπαίκται έχουν αυτοκτονήσει. Έκεί καταλήγει το κακο αυτό. Ας προσθέσουμε σ' αυτά, οτι και ίστορικώς αποδεικνύεται ό ολεθρος της χαρτοπαιξίας. Θά 'χετε ακούσει για τη 'Ρωμαϊκη αυτοκρατορία. Οι στρατιωτες της 'Ρώμης ξαπλώσανε σ' ολο τον κόσμο και κατέκτησαν ολα τα βασίλεια. Στην αρχη οί 'Ρωμαίοι ηταν πειθαρχημένοι και δίκαιοι' Στο τέλος ομως, οταν μαζέψανε λεπτά, γύρισαν στη 'Ρώμη, κ' εκεί το ρίξανε έξω' διασκεδάσεις, πιοτό, γυναίκες, και χαρτοπαίγνιο. 'Όλη ή 'Ρώμη χαρτόπαιζε! πρωτα χαρτια και ζάρια δεν ξέρανε. Μετα ξέρετε που φθάσανε; Βάζανε στην πλάτη τα χρηματοκιβώτια, και πηγαίνανε στα χαρτοπαικτικα κέντρα, και παίζανε απο ανατολης μέχρι δύσεως του ηλίου. Παίζανε λεπτα και περιουσίες, παίζανε τα αξιώματά τους, παίζανε -που καταντάει ο άνθρωπος!- ακόμα και τα ρουχα τους. Παίζανε τα πάντα, και τελευταία τί παίζανε; την τιμή τους! Παίζανε ακόμα και τη γυναίκα τους! Τέτοια διαφθορά, δπως βεβαιώνει ό ίστορικός Τάκιτος. Γι' αυτο ό Δάντης, μεγάλος ποιητής, σ' ενα ποίημα για την κόλασι, εκεί σε κάποιο κύκλο της κολάσεως έβαλε και τους χαρτοπαίκτες. Βλέπεις, λέει, τα σπίτια αυτα που γίνεται το χαρτοπαίγνιο; (σήμερα θα έλεγε τις λέσχες και τα καζίνο) έχουν δυο πόρτες μία εισόδου και μία εξόδου. Στην είσοδο γράφει ελπίδα, και στην εξοδο όλεθρος, καταστροφή. Και το αποκορύφωμα του κακου. Που βλέπουμε τους χαρτοπαίκτες; Στο Γολγοθά τη Μεγάλη Παρασκευή! 'Ο Χριστος αγωνιουσε πάνω στο σταυρό, σταγόνα - σταγόνα επεφτε το αίμα του, και κάτω ΟΙ 'Ρωμαίοι στρατιωτες ρίχνανε τα ζάρια και παίζανε. «Διψερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοις, και επι τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον» (Ψαλμ. 21,19' Ίωάν. 19, 24). Τέτοιο κακο είνε τα τυχερα παιχνίδια. 'Όποιος δεν πείθεται απο αυτά, ας διαβάση και το Πηδάλιο. Τι θα πει Πηδάλιο; Είνε οι κανόνες της αγίας μας 'Εκκλησίας. Τί λένε οι κανόνες; 'Ο 42 (Μ Β') και ό 43 (ΜΓ') αποστολικός κανόνας και ο 50 (Ν') της Εκτης (ΣΤ') Οίκουμενικης Συνόδου λένε, οτι όποιος δεσπότης η παπας η διακος παίζει ζάρια (καί, κοντα στα ζάρια, χαρτιά), αυτός, λέει, η θα σταματήσει τα παιχνίδια αυτα η θα καθαιραιθει και όποιος αναγνώστης η ψάλτης η λαϊκός, άντρας η γυναίκα, κάνει το 'ίδιο, η θα σταματήσn η θα αφορισθεί. Αυτα λένε οι Ιεροί κανόνες. 'Επιστημονικως, ψυχολογικως, ιστορικως σας ανέπτυξα τί είνε τό χαρτοπαίγνιο. Γι' αυτό, αγαπητοί μου, προτρέπω όλο τον ευσεβη λαό. "Αν θέλετε με το νέο έτος να έχετε την ευλογία του Θεου, χαρτια μην πιάσετε! Πηγαίντε στα σπίτια σας, βάλτε φωτια και κάψτε τα χαρτιά. Μην πιάσετε χαρτια ουτε σείς ουτε οι δικοί σας, κανείς απολύτως. Κηρύξτε πόλεμο εναντίον της χαρτοπαιξίας. Και κανείς μην εμπαίξει τα λόγια αυτά. 'Όπως ακούσατε, οί καταπατηται των Ιερών κανόνων υπόκεινται σε αφορισμό. Δεν επιτρέπεται χαρτοπαίκτης να κοινωνει τα αχραντα μυστήρια! Σας παρακαλώ όλους, αντρες-γυναίκες, να διαφωτίσετε τους γνωστούς σας. Ας μας κυβερνήσει τό Πνεύμα το Αγιο. Βοηθηστε κ' εσείς, ωστε οί γιορτες να περάσουν χωρις χαρτιά. για νά 'χουμε την ευλογία του Θεού.Με την ελπίδα δτι θα με ακούσετε σας ευλογώ εν ονόματι Ίησου Χριστού ω ή δόξα και το κράτος εις αιώνας αιώνων. Αμήν. (π.Αυγουστίνος Καντιώτης)