1. Ο άγιος Μάξιμος (550 – 662) είναι ένας από τους μεγαλύτερους Πατέρες της Εκκλησίας. Νέος έλαβε σπουδαιότατη μόρφωση. Σε ηλικία 30 χρόνων διορίστηκε από τον αυτοκράτορα Ηράκλειο (610- 641) αρχιγραμματέας του. Το αξίωμα αυτό γρήγορα το εγκατέλειψε για να μονάσει. Το 626 εγκατέλειψε τη Μονή του και διέφυγε στη Βόρεια Αφρική, την Καρχηδόνα. Κατά το βιογράφο του αιτία ήταν ο Μονοθελητισμός, ο οποίος την εποχή αυτή άρχισε να κάνει την εμφάνισή του. Στη Βόρεια Αφρική ο Μάξιμος οργάνωσε την αντίστασή του κατά της νέας αίρεσης του Μονοθελητισμού, βοηθώντας τη σύγκλιση τοπικών Συνόδων για την καταδίκη του. Το 646 πήγε στη Ρώμη. Πάπας τότε ήταν ο άγιος Μαρτίνος ο ομολογητής, ο οποίος συγκάλεσε το 649 τη Σύνοδο του Λατερανού. Υποκινητής της σύγκλισης της Συνόδου αυτής και ψυχή της, όπως και όλου του αντιμονοθελητικού αγώνα στη Δύση, ήταν ο άγιος Μάξιμος. Η Σύνοδος αυτή καταδίκασε την αίρεση του Μονοθελητισμού και αναθεμάτισε τους Πατριάρχες Κων/πόλεως Σέργιο, Πύρρο, Παύλο, τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Κύρο και τον Πατριάρχη Αντιόχειας Μακάριο. ΄Ετσι, με τη Σύνοδο αυτή το Πατριαρχείο της Ρώμης έπαυσε την «κοινωνία» του με τα Πατριαρχεία της Ανατολής. Έχουμε δηλ. ένα σχίσμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης για λόγους Ορθόδοξης Πίστης.
2. Οι αποφάσεις της Συνόδου του Λατερανού εξόργισαν τον αυτοκράτορα Ηράκλειο, ο οποίος συνέλαβε τον άγιο Μάξιμο και τον οδήγησε στη Κων/πολη. Στην Κων/πολη σε συζήτηση, που είχε με τον πατρίκιο Τρωΐλο και το Σέργιο Ευκρατά, όταν ρωτήθηκε να τους διηγηθεί για το διάλογο, που είχε στην Αφρική με τον μονοθελήτη Πατριάρχη Πύρρο, ο άγιος Μάξιμος τους είπε μεταξύ άλλων: «... Εγώ δική μου διδασκαλία δεν έχω, αλλά την κοινή της καθολικής Εκκλησίας. Μετά την αφήγησή του, του λένε: - Δεν κοινωνείς με το θρόνο της Κων/πολης; Και αυτός είπε: - Δεν κοινωνώ. Και αυτοί του είπαν: - Για ποιά αιτία δεν κοινωνείς; Απάντησε: - Επειδή απέρριψαν τις άγιες τέσσερες συνόδους .... κτλ. Και του απαντούν αυτοί: - Μόνο εσύ θα σωθείς; Και αυτός είπε: - ...ας μην επιτρέψει ο Θεός να καταδικάσω κάποιον, ή να πω, ότι μόνο εγώ σώζομαι. Προτιμώ να πεθάνω, πάρά να έχω ταραχή στη συνείδησή μου, ότι με οποιοδήποτε τρόπο πλανήθηκα στη πίστη μου προς το Θεό. Του λένε τότε: - Και τι θα κάνεις όταν οι Ρωμαίοι ενωθούν με τους Βυζαντινούς; Γιατί να, χθες ήρθαν οι αποκρισιάριοι της Ρώμης και αύριο κοινωνούν με τον πατριάρχη, και γίνεται φανερό ότι εσύ διαστρέβλωσες τη γνώμη των Ρωμαίων. Και πραγματικά, μόλις εσύ αναχώρησες από εκεί, συμφώνησαν με τους εδώ. Και αυτός είπε προς αυτούς: - ....ας κοινωνήσουν, αφού δεν έφεραν επιστολή στον Πατριάρχη. Και οπωσδήποτε δεν πείθομαι ότι οι Ρωμαίο ενώνονται με τους εδώ... Του λένε εκείνοι: _ Και αν οι Ρωμαίοι συμβιβαστούν με τους εδώ, εσύ τι θα κάνεις; Αυτός απάντησε: - Το άγιο Πνεύμα με το στόμα του Αποστόλου αναθεματίζει ακόμα και αγγέλους, αν δέχονται άλλο νόμο από αυτόν που έχει κηρυχθεί». ( βλ. Φιλοκαλία 15Γ, Μαξίμου Ομολογητού, Θεσ/κη 1995, 89-93).
Στο βίο του αγίου Μαξίμου διαβάζουμε:
« Λίγος καιρός πέρασε από τότε και έρχονται σ’ αυτόν άλλοι, ενώ ήταν πλέον φυλακισμένος. Έλεγαν αυτοί που ήρθαν ότι τους είχε στείλει ο Πατριάρχης. Και του λένε: - Εσύ σε ποιά εκκλησία ανήκεις;» (θα χρησιμοποιήσω τα ίδια τους τα λόγια), «του Βυζαντίου, της Ρώμης, της Αντιόχειας, της Αλεξάνδρειας, των Ιεροσολύμων; Ορίστε, όλες αυτές και μαζί και οι επαρχίες τους ενώθηκαν. Αν είσαι, λοιπόν, και εσύ της Καθολικής Εκκλησίας, ενώσου... Σ’ αυτούς, ο μακάριος αποκρίνεται: - Καθολική Εκκλησία είπε ο Κύριος, ότι είναι η ορθή και σωτήρια ομολογία της πίστεως, γι’ αυτό και μακάρισε τον Πέτρο, που ομολόγησε καλά, πάνω στον οποίο διεκήρυξε ο Θεός των όλων ότι θα οικοδομήσει αυτή την Εκκλησία. ( βλ. Φιλοκαλία 15Γ, Μαξίμου Ομολογητού, Θεσ/κη 1995, σ. 313)
3. Στη συνέχεια ο άγιος Μάξιμος, με τους δύο μαθητές του, τους Αναστάσιους, εξορίζεται στη Βιζύη. Εκεί τον επισκέπτονται ο Μονοθελήτης επίσκοπος Καισάρειας Θεοδόσιος, απεσταλμένος του Πατριάρχη Πέτρου, και δύο ύπατοι, οι οποίοι σε συζήτηση, που είχαν μαζί του, τον ρώτησαν: - Μεταφέρουμε παράκληση του βασιλιά και του Πατριάρχη να μάθουν από σένα, για ποιά αιτία δεν θέλεις να έχεις κοινωνία με το θρόνο της Κωνσταντινούπολης; - ΜΑΞΙΜΟΣ: ...Άλλοι ίσως θα μπορούσαν να με ρωτήσουν την αιτία, αλλά εσείς δεν έχετε το δικαίωμα, γιατί γνωρίζετε την αιτία καλύτερα από εμένα. Γνωρίζετε τους νεωτερισμούς, που άρχισαν από την Αλεξάνδρεια, με τα εννέα κεφάλαια, που ανέπτυξε ο Κύρος και βεβαιώθηκαν από τον θρόνο της Κων/πολης, καθώς και τις αλλοιώσεις, προσθήκες και αφαιρέσεις, που έγιναν σε σύνοδο από τους Προέδρους της Εκκλησίας των Βυζαντίων, εννοώ τον Σέργιο, τον Πύρρο και τον Παύλο, τις οποίες καινοτομίες γνωρίζει όλη η οικουμένη. Γι’ αυτήν την αιτία δεν έχω κοινωνία με την Εκκλησία της Κων/πολης. Ας αρθούν τα εμπόδια που έβαλαν αυτοί, που ανέφερα, και αυτοί οι ίδιοι μαζί με τα εμπόδια, και βαδίζω την ελεύθερη από τα αγκάθια κάθε αιρετικής πλάνης οδό του Ευαγγελίου.
4. Στη συνέχεια μετέφεραν τον άγιο Μάξιμο στο Ρήγιο, όπου τον επισκέφτηκαν οι πατρίκιοι Επιφάνιος και Τρωΐλος, μαζί με τον επίσκοπο Καισαρείας Θεοδόσιο. - Σε μεταξύ τους συζήτηση ο πατρίκιος Επιφάνιος του είπε: Επειδή όλη η Δύση και όλοι όσοι ζούνε στην Ανατολή προσβλέπουν σε εσένα και όλοι στασιάζουν εξ αιτίας σου και δεν θέλουν να συμβιβαστούν μαζί μας εξ αιτίας της πίστεως, να σου δώσει ο Θεός την καλή διάθεση ν’ αποδεχθείς από κοινού με εμάς τον Τύπο που εκδώσαμε και ερχόμαστε και σε ασπαζόμαστε και σου δίνομε το χέρι και με κάθε τιμή και δόξα σε εισάγομe στη μεγάλη Εκκλησία και σε βάζομε μαζί μας, εκεί όπου συνηθίζεται να στέκονται οι βασιλείς, και κοινωνούμε τα άχραντα μυστήρια και σε ανακηρύττουμε πατέρα μας, και θα γίνει χαρά όχι μόνο στη πόλη μας, αλλά σε όλη την οικουμένη. Γιατί είμαστε βέβαιοι, ότι όταν κοινωνήσεις εσύ με τον άγιο θρόνο των εδώ, θα ενωθούν όλοι μαζί μας, όσοι εξαιτίας σου και της διδασκαλίας σου αποσχίστηκαν από την κοινωνία μας. Του λέγει τότε ο Μάξιμος: - Όλη η δύναμη των ουρανών, δεν με πείθει να το δεχθώ αυτό. Με αυτό το λόγο σηκώθηκαν, και όλους αυτούς τους κυβερνούσε ο θυμός. Του τραβούσαν τα μαλλιά, τον έσπρωχναν, τον χτυπούσαν, τον παρέλυσαν κυριολεκτικά και από τον κορφή ως τα νύχια τον γέμισαν φτυσίματα.... Μόλις τους έπεισε ο επίσκοπος να ησυχάσουν, κάθισαν πάλι και αφού τον έψεξαν, περιλούζοντάς τον με μύριες βρισιές και κατάρες, που δεν τις βάζει ο νους, με θυμό τότε και αγριότητα ο Επιφάνιος είπε: - Πες μας, του κακού κατακάθι, παλιόσκυλο. Τα είπες αυτά τα λόγια, θεωρώντας αιρετικούς εμάς και την πόλη μας και το βασιλιά μας. Είμαστε στην πραγματικότητα πιό Χριστιανοί από εσένα και ορθόδοξοι και ομολογούμε.... Ο αββάς Μάξιμος αποκρίθηκε τότε και είπε: - Αν πιστεύετε έτσι, όπως οι νοερές φύσεις και η Εκκλησία του Θεού, πως με αναγκάζετε να κοινωνήσω με τον Τύπο, που περιέχει μόνο την αναίρεση αυτών; Ο ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ: - Αυτό έγινε για λόγους οικονομίας, για να μην υποστούν βλάβη τα πλήθη με τέτοιες λεπτομερείς διακρίσεις. Απαντώντας τότε ο Μάξιμος είπε: - Αντίθετα κάθε άνθρωπος αγιάζεται με την ακριβή ομολογία της πίστεως, και όχι με την αναίρεση, που υπάρχει στον Τύπο». ( βλ. Φιλοκαλία 15Γ, Μαξίμου Ομολογητού, Θεσ/κη 1995, σ. 53- 57) Επειτα από αυτά τους μετέφεραν στην Κων/πολη και αφού τους αναθεμάτισαν και καταράστηκαν, τους παρέδωκαν στους άρχοντες
5. Στη συνέχεια, οι άρχοντες αφού ξερίζωσαν τη γλώσσα κι έκοψαν το δεξί χέρι τους, τους έστειλαν εξορία. Τον άγιο Μάξιμο τον εξόρισαν στη Λαζική του Καυκάσου, δηλ. τη σημερινή δυτική Γεωργία, όπου το 662 πέθανε....
![[info]](../../../img/userinfo.gif){kind=small}
kirykos) wrote,
