kirykos: ΟΤΑΝ ΠΡΟΔΙΔΕΤΑΙ Η ΠΙΣΤΙΣ Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ

ΟΤΑΝ ΠΡΟΔΙΔΕΤΑΙ Η ΠΙΣΤΙΣ Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΛΕΤΙΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΠΑΡΑΙΝΕΙ

‘Ανέγνωσα εἰς κάποιαν ἰστοσελίδα, τήν ἐρώτησι πού κάμνει ἕνας Ὀρθόδοξος («παλαιοημερολογίτης») σέ ἕνα κακόδοξο (νεοημερολογίτη), ἡ ὁποία ἔχει οὕτως: «Ἔπρεπε, να δεχτούμε το Νέο Καλανδάριο των αθέων αστρονόμων του Πάπα, όπως αναφέρει ἡ Πανορθόδοξη Σύνοδος, μόνο και μόνο διά να μην επέλθει σχἰσμα;».
Εἶδα καί τήν εὔστοχον ἀπάντησιν ἔχουσαν οὕτω: «Ο Άγιος Μελέτιος ο Ομολογητής, στην Αλφαβηταλφάβητο του λέει: Τίς ευσεβής σιγήσειε τις όλως ηρεμήσει; καί γαρ την συγκατάθεσιν η σιωπή σημαίνει, και τούτο δείκνυσι σαφώς ο Πρόδρομος Κυρίου και Μακαβαίοι συν αυτώ μικράς νομοθεσίας προκινδυνεύοντες στερρώς μέχρις αυτοθανάτου και μήτε το βραχύτατον του Νόμου παριδόντες. Μή πείθεσθε μονάζουσι μηδέ τοις πρεσβυτέροις, εφ΄ οις ανόμως λέγουσι, κάκιστα εισηγούνται, και τι φημι μονάζουσι, και τι τοις πρεσβυτέροις. Μηδ΄ επισκόποις είκετε, τα μη λυσιτελούντα πράττειν και λέγειν και φρονείν, δολίως παραινούσιν, ἐπαινετός ο πόλεμος γνωρίζεται πολλάκις και μάχη κρείτων δείκνυται, ψυχοβλαβούς ειρήνης. Βέλτιον γαρ αφίστασθαι τοις ου καλώς φρονούσι, ή τούτοις επακολουθείν κακώς ομονοούντας ΧΩΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟΙΣ ΕΝΩΜΕΝΟΥΣ».
Ἡμέτερα σχόλια:
1) Ἐφ’ ὅσον καί μέσα ἀπό τό διαδίκτυο πλέον, ἀκούεται καί ἡ φωνή τῆς Ἐκκλησίας (ἡ Ἀλήθεια), οἱ ἄνθρωποι πού παραμένουν στό σκοτάδι καί κλείνουν τά μάτια τους μπροστά στό φῶς τῆς ἀληθείας, θά βρεθοῦν ἀναπολόγητοι ἐν ἡμέρα κρίσεως, ἀφοῦ ἔχουν τόσες εὐκαιρίες νά γνωρίσουν τήν ἀλήθεια καί ἀδιαφοροῦν. Εὐτυχῶς πού ὑπάρχουν καί ἄνθρωποι πού παρακολουθοῦν, ἀναζητοῦν καί ἐνδιαφέρονται διά τήν Ἀλήθεια καί τήν ἀκολουθοῦν.
2) Τό ἀνωτέρω κείμενον τοῦ Ἀγίου Μελετίου τοῦ Ὀμολογητοῦ τό θέσω ὑπ’ ὄψιν στούς ἀγαπητούς κατά τά ἄλλα, καί φίλους, ἀλλά πλέον πρώην ἐν Χριστῶ ἀδελφούς καί συλλειτουργούς («Νικολαίτας»), οἱ ὁποῖοι, ὅπως πληροφοροῦμαι, «θρηνοῦν καί ὀδύρονται» τινές, διότι τούς ἀπεκήρυξα καί διέκοψα κοινωνίαν μετ’ αὐτῶν. Παρακαλῶ νά μελετήσουν τήν ἀνωτέρω διδασκαλίαν τοῦ ἁγίου καί προπάντων τήν διατύπωσι: «Βέλτιον γάρ ἀφίστασθαι τοῖς οὐ καλώς φρονοῦσι, ἤ τούτοις ἐπακολουθεῖν κακῶς ὁμονοοῦντας, ΧΩΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ τοῦ Θεοῦ καί τούτοις ἑνωμένους» καί ὅταν τήν κατανοήσουν ἀναμένω νά συναντηθῶμεν. Ἄλλωστε ἐκκρεμεῖ ἡ ἀνταπόκρισίς των εἰς τήν ὑπ’ ἀριθμ. 483/15 Σεπτ. 2008 ἡμετέραν «ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΝ – ΕΚΚΛΗΣΙΝ» διά τῆς ὁποίας τούς ἐκάλεσα διά πολλοστήν φοράν εἰς ἕνα σοβαρόν διάλογον Ἀγάπης ἐν Ἀληθεία, «ἵνα ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ θεραπεύση δι’ ἡμῶν τά ἀπό μακροῦ χρόνου ἐκκρεμοῦντα λίαν σοβαρά θέματα, τόσον ἀπό ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ἐν γένει ἀπόψεως καί ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ τοῦ ΣΥΝΟΔΙΚΟΥ ΘΕΣΜΟΥ, ὅσον καί ἰδιαιτέρως τά φλέγοντα θέματα ΠΙΣΤΕΩΣ καί ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ – ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ, ὡς καί αὐτό τῆς γνησίας καί ἀδιακόπου ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ τῆς ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ». Ἐάν καί πάλιν δέν θελήσουν θά ἀποδείξουν δι’ ἄλλην μίαν φοράν «ὅτι εἶναι ἄπιστοι ἄνθρωποι» .