ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΣΙΝ ΤΟΥ 1995
ΜΙΑ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥ 1995
Τό παρόν κείμενον, ἐδημοσιεύθη ὡς ἐπιστολή τοῦ θεολόγου κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη εἰς τήν ᾿Εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΗΣ" τῆς 2-2-1998. Εἶναι σύντμησις ἑνός μεγαλυτέρου κειμένου κατατοπιστικοῦ διά τά ὅσα συνέβησαν εἰς τόν χῶρον τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. κυρίως τήν τελευταίαν δεκαετίαν καί τά ὁποῖα ὡδήγησαν πέντε ᾿Αρχιερεῖς εἰς τό σχίσμα τοῦ 1995. ᾿Ελπίζομεν νά μᾶς δοθῇ συντόμως ἡ εὐκαιρία νά δημοσιεύσωμεν εἰς τό περιοδικό μας ὁλόκληρον τό κείμενον. Εἰς τό φύλλον τῆς 19-1-1998 τῆς ᾿Εφημερίδος "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΛΑΡΙΣΗΣ", ἐδημοσιεύθη ἐπιστολή τοῦ ῾Ιερ. Β. Λότσιου μέ τίτλον: "῞Αγια Θεοφάνεια καί μοναχός ᾿Ανδρέας..."
Μέ τήν παροῦσαν, δέν προτιθέμεθα, νά ἀπαντήσωμεν εἰδικά εἰς τό δημοσιευθέν κείμενον, διότι αὐτό οὔτε μέτρον, οὔτε ἀρχήν τινα ἔχει. Σημειώνομεν μόνον ὅτι τόν ἀληθῆ Χριστιανό καί ἰδιαιτέρως τόν κληρικό, πρέπει πρώτιστα νά τόν διακρίνη μία ἐσωτερική, ἠθικοπνευματική ποιότητα, ἡ ὁποία ὅμως εἶναι ἐπακόλουθον τῆς ἐσωτερικῆς πνευματικῆς σχέσεως, κοινωνίας καί ἑνότητος αὐτοῦ μετά τοῦ Θεοῦ. Λυπούμεθα διότι τό κείμενον τῆς ᾿Επιστολῆς τοῦ ἐν λόγῳ Κληρικοῦ, δέν ἀποτελεῖ, κατά τήν γνώμην μας, ἐξωτερίκευσιν μιᾶς τοιαύτης ἐσωτερικῆς ποιότητος τοῦ συντάκτου αὐτῆς.
Μέ αὐτό τό κείμενό μας θά προσπαθήσωμεν νά πληροφορήσωμεν τούς ἀξιοτίμους ἀναγνώστας τῆς ᾿Εφημερίδος "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" ἐπί τῆς οὐσίας τοῦ θέματος, τό ὁποῖον ἀφορᾶ τήν ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ., ὥστε νά δύνανται νά σχηματίσουν κατά τό δυνατόν ὀρθήν περί αὐτοῦ ἀντίληψιν.
1. Θεωροῦμεν γνωστόν, ὅτι ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. πιστεύει καί ὁμολογεῖ ὅτι ἡ ἡμερολογιακή Παπική Καινοτομία τοῦ 1924, ἐπεβλήθη ὄχι μόνον ἄκρως ἀντικανονικῶς (τοῦτο, καίτοι σοβαρόν, ὑφ᾿ ἡμῶν θεωρεῖται δευτερεῦον), ἀλλά κυρίως ἀντίθετα πρός πᾶσαν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησιαστικήν δεοντολογίαν. ᾿Επεβλήθη κατ᾿ ἀπόλυτον παπικήν - οἰκουμενιστικήν ἀπαίτησιν, ἀφοῦ εἰσήχθη ὡς "πρῶτον βῆμα" πρός τόν Οἰκουμενισμόν, διά τῆς συνυπάρξεως καί ἑνώσεως ὅλων τῶν αἱρετικῶν καί τῶν ὀρθοδόξων διά τοῦ ἀπό κοινοῦ συνεορτασμοῦ τῶν "μεγάλων χριστιανικῶν ἑορτῶν". (᾿Εγκύκλιος τοῦ 1920 τῆς Πατριαρχικῆς Συνόδου τῆς Κων/λεως. ῞Ορα ταύτην εἰς τό ἡμέτερον βιβλίον "῎Ελεγχος καί ᾿Ανατροπή τῆς διδακτορικῆς Διατριβῆς τοῦ Δημητριάδος κ. Χριστοδούλου Παρασκευαΐδη". ᾿Αθῆναι 1985 σελ. 52-56).
2. Βασικόν καί συνεχές αἴτημα τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ἦτο καί παραμένει, νά ἐκλείψη τό ἐξ αἰτίας τῆς ἡμερολογιακῆς καινοτομίας καί τοῦ εἰσαγόμενου Οἰκουμενισμοῦ, σχίσμα, διά τῆς ἐπιστροφῆς τοῦ νεοημερολογιτισμοῦ εἰς τήν πρό τοῦ 1924 ἑορτολογικήν τάξιν, διά τῆς ἀποκηρύξεως τῆς αἱρετικῆς οἰκουμενιστικῆς ᾿Εγκυκλίου τοῦ 1920 - ἡ ὁποία εἰσάγει πανηγυρικά τήν ἐκκλησιολογικήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ - καί τῆς ἐξόδου ἐκ τῆς οἰκουμενιστικῆς κινήσεως. ᾿Ενῶ ὅμως ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. ζητεῖ μέσῳ τοῦ ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ διαλόγου μετά τῆς Νεοημερολογιτικῆς ᾿Εκκλησίας, νά ἐκλείψη τό ἡμερολογιακόν σχίσμα, ἡ ἀπάντησις τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ εἶναι ΟΧΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ μέ τούς "Παλαιοημερολογῖτες"! Πρέπει νά διαλυθοῦν οἱ παλαιοημερολογῖται καί νά ὑπαχθοῦν εἰς τήν ἐπίσημον ᾿Εκκλησίαν, τήν ἀναγνωριζομένην ὑπό τοῦ Κράτους.
3.Τοῦτο ὅλο προκύπτει καί ἀπό τάς τελευταίως προτεινομένας ἀποφάσεις τῆς λεγομένης "Β' Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως" πρός τήν "῾Αγίαν καί Μεγάλην Σύνοδον". ῾Η σχετική προτεινόμενη ἀπόφασις λέγει:
"῾Η Β' Προσυνοδική Πανορθόδοξος Διάσκεψις διακηρύττει ὅτι τό ῾Ημερολόγιον καί αἱ ἐκ τούτου δημιουργηθεῖσαι ἀνώμαλοι καταστάσεις δέν πρέπει νά ὁδηγῶσι είς διχασμούς,διαστάσεις ἤ καί σχίσματα ἀκόμη, (σ.σ. ὡς σχίσμα ἐννοεῖ τήν ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ.) καί ὅτι τυχόν ἀντιφρονοῦντες πρός τήν κανονικήν αὐτῶν ᾿Εκκλησίαν (σ.σ. τήν Νεοημερολογιτικήν ) πρέπει νά υἱοθετήσωσι τήν ἐκ παραδόσεως καθιερωμένην τιμίαν ἀρχήν τῆς ὑπακοῆς πρός τήν κανονικήν ᾿Εκκλησίαν καί τῆς ἐπανασυνδέσεως αύτῶν ἐντός τῶν κόλπων αὐτῆς ἐν εὐχαριστηριακῆ κοινωνίᾳ, καί ἐν τῆ πεποιθήσει ὅτι τό Σάββατον διά τόν ἄνθρωπον ἐγένετο καί οὐχ ὁ ἄνθρωπος διά τό Σάββατον" (῞Ορα ἐπίσημον ὄργανον τοῦ Οἰκουμενικοῦ "ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ"῾ ᾿Αριθμ. τεύχους 279/15-9-82).
῾Η ἀνωτέρω ἀπόφασις σαφῶς ἀπηχεῖ τήν ὑπαγωγήν καί ἀφομοίωσιν τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ὑπό τόν Νεοημερολογιτισμόν-Οἰκουμενισμόν, καί ὄχι διάλογον ἀγάπης καί ἀληθείας πρός ἕνωσιν, ὅπως σταθερά προτείνει ἡ ἁγία τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησία ἀπ᾿ ἀρχῆς πρός ὅλους τούς ἀπεσχισμένους καί σήμερον πρός τόν Νεοημερολογιτισμόν.
᾿Επίσης, κατά τήν συνάδουσαν μαρτυρίαν τοῦ Διδάκτορος ΓΙΕΡΜΑΚ εἰς τό βιβλίον τοῦ "ΤΟ ΤΕΡΜΑ" σελ. 272, (῎Εκδοσις "ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ", Σπύρου Τρικούπη 12, ᾿Αθῆναι 1984) τό Βατικανό δέν ἐπεμβαίνει μόνον εἰς τά Βαλκάνια, ἀλλά καί εἰς τήν ᾿Ελλάδα. Κατά τόν ΓΙΕΡΜΑΚ: "Δέν εἶναι πολύς καιρός πού τό Βατικανόν ἔδωσε ἐμπιστευτικάς ὁδηγίας διά νά ἐξαπολυθῆ γενική ἐπίθεσις ἐναντίον ὅλων τῶν ὁμάδων τῶν ᾿Ορθοδόξων τῶν ἀκολουθούντων τό παλαιόν ῾Ημερολόγιον ἐντός καί ἐκτός τῆς ῾Ελλάδος, διότι ἐκεῖ ἀκριβῶς ἔμεινε ἡ "συμπυκνωμένη" ἀντίδρασις κατά τοῦ παπισμοῦ". Καί συνεχίζων παρατηρεῖ: "῾Ο πρῶτος ὁ ὁποῖος ἔσπευσε νά ἐφαρμόση τήν παπικήν Διαταγήν ἦταν καί πάλιν ὁ ᾿Αριστείδης Πανώτης, ὅπως φαίνεται καί ἀπό τό ἄρθρο του "ΤΟ ΞΕΦΤΙΣΜΑ ΜΙΑΣ ΑΝΤΑΡΣΙΑΣ" δημοσιευθέν εἰς τήν "᾿Εκκλησιαστικήν ᾿Αλήθειαν" τῆς 1-2-1984".
Τά ἀνωτέρω δέν νομίζομεν ὅτι χρήζουν ἀναλύσεως ἤ σχολιασμοῦ.
4. Τό πρόβλημα διἀ τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ. δέν εὑρίσκεται εἰς τάς ἀνωτέρω ἀποφάσεις, ἀλλά εἰς τό γεγονός, ὅτι εὑρέθησαν δύο ᾿Επίσκοποι τῆς ᾿Εκκλησίας, ὁ πρώην ᾿Αττικῆς κ. Ματθαῖος καί ὁ πρώην Θεσσαλονίκης κ. Χρυσόστομος, οἱ ὁποῖοι, ὡς φαίνεται ἐκ τῶν πράξεών των, ἐπιλήσμονες τῶν πρός τόν Θεόν καί τήν ᾿Εκκλησίαν Του ὑποσχέσεών των ἀνέλαβον νά ὑλοποιήσουν τάς ἀνωτέρω ἀποφάσεις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. ῾Ο πρῶτος ἐξ αὐτῶν, ὁ κ. Ματθαῖος, κατά τήν δεκαετίαν τοῦ 1980 ἐποίησε τό πᾶν, προκειμένου νά ὑπαχθοῦν οἱ Γ.Ο.Χ. ἐμμέσως εἰς τόν Νεοημερολογιτισμόν, μέσω τοῦ Πατριαρχείου ῾Ιεροσολύμων. ᾿Αφοῦ τό ὅλον κίνημα του παρά τά πολλά δέλεαρ, ἀλλά καί τάς παγίδας, προσέκρουσεν καί ἐν τέλει ἀπέτυχεν, ἀκολούθως τῇ συνεργείᾳ τοῦ δευτέρου, τοῦ κ. Χρυσοστόμου καί ἑνός εὐρυτέρου καλῶς ὠργανωμένου μηχανισμοῦ, ἐπροπαγάνδισαν βλασφημίας, προεκάλεσαν τεχνητά σκάνδαλα περί "εἰκονομαχίας" καί κατέληξαν εἰς τό σχίσμα τοῦ ᾿Ιουνίου τοῦ 1995.
Κατέληξαν εἰς τό σχίσμα ἀφοῦ προσπάθειαι ὑπαγωγῆς, ἀφομοιώσεως καί διαλύσεως τῶν Γ.Ο.Χ ἀπέτυχαν, ἀλλά καί αἱ συστηματικῶς προπαγανδιζόμεναι βλασφημίαι κατά τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς τῶν ᾿Επισκόπων δέν πέρασαν. Ταῦτα ἐνῶ οἱ ἴδιοι ἠλλοτριώθησαν τῆς ᾿Εκκλησίας καταντήσαντες καί διῶκται Αὐτῆς καί ἐν τέλει καί πραγματικοί εἰκονομάχοι, ὥς προκύπτει ἐκ τῶν ἐπισήμων κειμένων των. ("Β'" καί "Γ' ᾿Εγκύκλιος" των).
5. Τά περί "Νεοεικονομαχίας" στημένα σκάνδαλα μέ τά ὁποῖα κατεκλυδώνισαν τήν ᾿Εκκλησίαν εἶναι ἕνα κακόηθες ψεῦδος, μία ἀπάτη, ἡ ὁποία ἐπενοήθη μετά τήν ἀποτυχίαν τῶν προσπαθειῶν περί ὑπαγωγῆς. Δι αὐτῆς ἐπεδιώχθη ἡ συστηματική διαβολή κατά συγκεκριμμένων προσώπων, τά ὁποῖα ἀνθίσταντο εἰς τά σχέδια τῆς προδοσίας καί τοῦ διασυρμοῦ τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ.. Μέ τήν περί εἰκονομαχίας συστηματικήν προπαγάνδαν των ἀποκαλύπτεται καί ἡ πρόθεσις αὐτῶν νά μή θιγῇ ἡ κατά τούς τελευταίους αἰῶνας παρεισφρήσασα δυτική ἐπίδρασις εἰς τήν ᾿Ορθόδοξον ᾿Ανατολήν, ὅπως π.χ. ἐπί τῆς ᾿Ορθοδόξου Θεολογίας, τῶν ἠθῶν, τῆς διατηρήσεως τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς, τῆς Βυζαντινῆς Εἰκονογραφίας καί ἐσχάτως ἐπί τοῦ ῾Εορτολογίου.
Η παρατηρηθεῖσα, κατά τόν παρόντα αἰῶνα, στροφή πρός τήν ῎Ορθόδοξον Βυζαντινήν Παράδοσιν εἶναι γεγονός καί είς Εκκλησίαν τών Γ.Ο.Χ. ᾿Εντός αὐτοῦ τοῦ γενικοῦ πλαισίου ἐγράφησαν πονήματα σχετικά μέ τήν Βυζαντινήν εἰκονογραφίαν, ἐκ τῶν ὁποίων ὡρισμένα ὑπεβλήθησαν εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον. Δι᾿ αὐτῶν βασικῶς καταλέγχεται ἡ δυτική ἐπίδρασις καί ἐπί τῆς ὀρθοδόξου εἰκονογραφίας. ᾿Ακριβῶς αὐτό ἐχαρακτηρίσθη καί ἐπροπαγανδίσθη ὑπό τοῦ μηχανισμοῦ τῶν πέντε ἤδη σχισματικῶν ἐπισκόπων ὡς "Νεοεικονομαχία"! καί προεκάλεσαν ἐν τέλει καί τό σχῖσμα ἀποκλειστικῶς πρός ὤφελος τοῦ Οἴκουμενισμοῦ καί τοῦ Βατικανοῦ.
6. Οἱ ἀποσχισθέντες τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. πέντε ᾿Αρχιερεῖς (πρώην Αττικῆς κ. Ματθαῖος, πρώην Θεσσαλονίκης κ. Χρυσόστομος οἱ καί ἀρχηγοί καί συνειδητοί, καθ᾿ ἡμᾶς, διῶκται τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. καί οἱ παρασυρθέντες πρώην Μεσσηνίας κ. Γρηγόριος, πρώην Φθιώτιδος κ. Θεοδόσιος καί πρώην Κοζάνης κ. Τίτος) κατά τά προτεσταντικά πρότυπα, ἵδρυσαν νέαν "ἐκκλησίαν" ἀντιποιούμενοι δέ καί τήν ᾿Ιεράν Σύνοδον καί καταργοῦντες πᾶσαν ἔννοιαν τῆς Κανονικῆς Τάξεως καί τοῦ ᾿Εκκλησιοκανονικοῦ Δικαίου, ἔλαβον "ἀποφάσεις" κατά τῆς Κανονικῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, αἱ ὁποῖαι ὡς ληφθεῖσαι ἁφ᾿ ἑνός παρά μή κανονικοῦ ᾿Εκκλησιαστικοῦ ὀργάνου, ἀλλά καί ἀφ ἑτέρου ὡς ληφθεῖσαι ἀντικανονικῶς καί ἀδίκως, εἶναι ἄκυροι. Αὗται ὅμως αἱ ἄκυροι διά τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ. ἀποφάσεις, διά τούς ἰδίους στοιχειοθετοῦν τά ἀδικήματα τόσον τῆς συνωμοσίας - φατρίας ὅσον καί τοῦ σχίσματος, ἐνῶ δι᾿ ὅλων τῶν πράξεων των καταστάθησαν ἐν ἑνί λόγῳ ᾿Εκκλησιομάχοι.
7. ῾Η μέχρι σήμερον στάσις τῆς Κανονικῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ, ἔναντι τῶν πέντε τούτων ᾿Επισκόπων, ὑπῆρξε λίαν διακριτική, ἀφοῦ ἐπί τρία ἤδη ἔτη προσκαλεῖ καί ἀναμένει αὐτούς νά προσέλθουν εἰς τήν τράπεζαν τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου πρός θεραπείαν τοῦ σχίσματός των καί ἀναθεώρησιν τῶν βλασφήμων φρονημάτων τους, τά ὁποῖα "γυμνῇ τῇ κεφαλῇ" πλέον κηρύσσουν, πλήν οὗτοι, ὅπως ὁ Νεοημερολογιτισμός, ἀρνοῦνται πεισμόνως ἀπαντῶντες μόνον μέ συκοφαντίας καί ὕβρεις. Καί ταῦτα πάντα, ἐνῶ τό σχίσμα καί τά ἐν γένει μεθοδευμένα τεχνητά σκάνδαλα εὐνοοῦν καταφανῶς τόν Οἰκουμενισμόν καί τό Βατικανόν, πλήττουν δέ βαρύτατα τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ.. Αὐτό εἶναι τό πρόβλημα πού ἀντιμετωπίζει ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ., ἀλλά ὁ ῾Ιερεύς κ. Βασίλειος Λότσιος δέν ἀντιλαμβάνεται ἤ δέν θέλει νά ἀντιληφθῇ τό πρόβλημα καί ἐπιδίδεται εἰς γενικάς συκοφαντίας, διότι εἶναι τοποθετημένος εἰς αὐτό τό σχίσμα.
[ Home | Update Journal | Login/Logout | Search | Account | Site Map ]
![[info]](../../../img/userinfo.gif){kind=small}
kirykos) wrote,