ΤΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΩΦΕΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ
Το ακόλουθο περιστατικό μας δείχνει πόσο σημαντική ειναι ή τέλεση μνημόσυνου στη Θεία Λειτουργία: Πριν την αφαίρεση των λειψάνων τού άγ. Θεοδοσίου τού ΤσερνίγκωΦ (1896), ὁ φημισμένος Στάρετς 'Αλέξιος (1916), ιερομόναχος τού 'Ερημητηρίου τού Γκολοσεγιέφσκυ της Λαύρας των Σπηλαίων τού Κιέβου, ο οποίος διεξήγαγε την ανακομιδή των λειψάνων, αποκαμωμένος καθώς καθόταν δίπλα στα λείψανα, λαγοκοιμήθηκε και είδε μπροστά του τον άγιο, ο οποίος τού είπε: «Σ' ευχαριστώ πού κοπιάζεις για μένα και σε παρακαλώ θερμά, όταν τελέσεις τη Θεία Λειτουργία, να μνημονεύσεις τούς γονείς μου» - και έδωσε τά ονόματά τους (πατήρ Νικήτας και Μαρία). «Πώς μπορείς εσύ, Ω 'Άγιε, νά ζητάς τις δικές μου προσευχές, όταν εσύ ο ίδιος στέκεσαι στον ουράνιο Θρόνο και ικετεύεις το Θεό νά δωρίσει στους ανθρώπους το έλεός Του;» ρώτησε Ο ιερομόναχος. «Ναι αυτό είναι αλήθεια,» απάντησε ο αγ. Θεοδόσιος, «αλλά ή προσφορά στή Θεία Λειτουργία έχει περισσότερη δύναμη από την προσευχή μου.» Έτσι λοιπόν, οί παννυχίδες και ή κατ' οίκο προσευχή για τους νεκρούς ειναι ευεργετικές για την ψυχή τους, όπως εξάλλου είναι και οί εις μνήμην τους αγαθοεργίες, όπως ελεημοσύνες συνεισφορές στην εκκλησία. Όμως ιδιαιτέρως ευεργετική είναι ή τέλεση μνημόσυνου στη Θεία Λειτουργία, και πολλές εμφανίσεις νεκρών και πολλά περιστατικά τά όποία έχουν σημειωθεί επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο. Πολλοί άνθρωποι πού πέθαναν εν μετάνοια αλλά πού δέ μπόρεσαν νά εκφράσουν έμπρακτα τη μετάνοιά τους όσο ζούσαν, ελευθερώθηκαν από τά μαρτύρια και βρήκαν ανάπαυση. Στην Εκκλησία πάντοτε προσφέρονται προσευχές ύπέρ αναπαύσεως των νεκρών, και μάλιστα την ήμέρα της Καθόδου του Άγίου Πνεύματος, στον εσπερινό της γονυκλισίας, υπάρχει μάλιστα μία ειδική ευχή «για τούς ευρισκόμενους στον Άδη.»
![[info]](../../../img/userinfo.gif){kind=small}
kirykos) wrote,
