kirykos: ΑΣ ΣΥΝΕΛΘΟΥΜΕ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ

ΑΣ ΣΥΝΕΛΘΟΥΜΕ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ
Τα παλαιά χρόνια οι άνθρωποι απαιτούσαν «άρτον και θεάματα». Σήμερα ξεπεράστηκε η ανάγκη αυτή του «άρτου» με την υπεραφθονία, που μας μαστίζει και ζητάμε τώρα μόνο θεάματα, θεάματα, θεάματα!
Και αναρωτιέται κανένας που θα πάει έτσι το πράμα; Δεν βλέπουμε τη φθορά και τη διαφθορά (όχι μόνο την ηθική εδώ πια ξεπεράσαμε σε πολλές περιπτώσεις και την ξετσιπωσιά), που δημιουργεί το συνεχές θέαμα; Και να ήταν τουλάχιστον της προκοπής! Πόσο μπορεί να βλέπει ο άνθρωπος; Θα πρέπει να φτάσουμε τις «προηγμένες» χώρες, οπού τα μικρά παιδιά βλέπουν 4-5 ώρες την κάθε μέρα; Και τί είδους άνθρωποι θα είναι οι αυριανοί, που θα μεγαλώσουν μέσα στη ραστώνη και τις φαντασιώσεις της τηλεοψίας και της κάθε άλλης αντίστοιχης μετάλλαξης της σε συνδυασμό με την τρυφηλότητα της ζωής, πού αναπτύσσεται σήμερα; Και πώς θα σταθούμε ως πρόσωπα και ως κοινωνία, όταν υψώνονται διαχωριστικά τείχη ανάμεσα στα πιο στενά από τη φύση τους δεμένα μεταξύ τους πρόσωπα π.χ. στην οικογένεια; Οι άνθρωποι πάνε να απομονωθούν ο καθένας με το «μαγικό του κουτί» στο δωμάτιο του για να βλέπει «εν ακοινωνησία» ό, τι θέλει, όσο θέλει, πράγμα που το καλλιεργεί και θα το καλλιεργεί ακόμα πιο πολύ η ασυγκράτητη εμπορικότητα και σε αυτόν τον τομέα; Κοιτάξτε την τρομερή διάδοση των βίντεο, των, CD, των DVD και όλου του εσμού των συγγενικών τους προϊόντων, που κάθε λίγο και λιγάκι αυξάνονται και πληθύνονται με ταχύτητα που θα την ζήλευαν και τα μανιτάρια. Κοιτάξτε την εγκληματικότητα και την όλο πιο μεγάλη ταχύτητα αυξανόμενη ανηθικότητα σε όλες τις μορφές της και με όλα τα άλλα «ωραία» φρούτα, και τον απεριόριστο αμοραλισμό, που υ υπεραυξανόμενη χρήση των μέσων αυτών υπερπαράγει....
Όσο είναι καιρός πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια, για να ιδούμε καλύτερα. Να ανοίξουμε τα βουλωμένα αυτιά μας για ν' αφουγκραστούμε τον θόρυβο μιας λαίλαπας, που πλησιάζει απειλητικά για να σαρώσει ό, τι βρει μπροστά της σαν «τσουνάμι» ή τυφώνας ή κυκλώνας διά μέσου του «μαγικού κουτιού»....
Αλήθεια, που πάμε έτσι; Θα συνέλθουμε άραγε από τον τρομερό ξεπεσμό της τρομερής ενδημικής αρρώστιας της οπτικής τοξικομανίας;

(Από το βιβλίο ΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΙ, εκδ. Ορθοδ. Κυψέλης).