ΤΙ ΑΠΗΝΤΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΓΚΟΥΤΖΙΔΗΣ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΜΗΝΥΣΙΝ
(Πέραν τῶν ὅσων κατέθεσεν ὁ δικηγόρος εἰς τό δικαστήριον, ὁ θεολόγος κ. ‘Ελευθέριος Γκουτζίδης ἔγραψε καί τά κάτωθι;
"῾Η ἐνώπιον τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. καί 250 περίπου Κληρικῶν, Μοναχῶν καί Λαϊκῶν (ἁπάντων πιστῶν μελῶν τῆς ᾿Εκκλησίας Γ.Ο.Χ.), ἐκφωνηθεῖσα ὁμιλία μου κατά τήν Κυριακήν τῆς ᾿Ορθοδοξίας 1996 (3-3-96) εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ ᾿Εκκλησιαστικοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου, ἦτο κήρυγμα - πληροφόρησις ἐπί τοῦ ἀπό ᾿Ιουνίου 1995 σχίσματος πέντε πρώην Μητροπολιτῶν τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. Δι᾿ αὐτῆς ἐπεδιώκετο νά γίνη καταφανής ὑπό ποίας δεοντολογίας ἔγινε τό σχίσμα καθώς καί ἡ φύσις καί ἡ οὐσία αὐτοῦ τοῦ σχίσματος. ῾Η ὁμιλία αὐτή ἀπετέλει κριτικήν καθαρῶς ἰδεολογικήν μέ σαφῆ Θεολογικόν ᾿Εκκλησιαστικόν καί Κανονικόν χαρακτῆρα. ῞Οσον καί ἄν αὕτη θεωρηθῆ αὐστηρά κριτική δέν χάνει τόν ὡς ἄνω χαρακτῆρα της, παραμένουσα θεολογική ἐπιστημονική κριτική, ἡ ὁποία δέν ὑπεισέρχεται εἰς προσωπικάς ἀντεκλήσεις, οὔτε ἀναφέρεται εἰς ἀναληθῆ γεγονότα καί μάλιστα, ὡς ἱσχυρίζεται ὁ μηνυτής μου κ. Δαΐρούσης Δ. ἐν γνώσει τῆς ἀναληθείας των. ῞Οσα ἀναφέρονται εἶναι πραγματικά καί ἀναμφισβήτητα ἱστορικῶς ἀληθῆ γεγονότα.
Μέ τόν μηνυτή μου ... δέν ἔχω τίποτε ἀπολύτως τό προσωπικόν, οὔτε ἐπαγγελματικά οὔτε ἰδιωτικά οὔτε κοινωνικά. ῾Η διαφωνία μου μετ᾿ αὐτοῦ εἶναι ἰδεολογική μέ συγκεκριμένον λίαν σοβαρόν ᾿Εκκλησιαστικόν - Θεολογικόν - Κανονικόν περιεχόμενον. ῾Η ἀναφορά τοῦ ὀνόματος τοῦ μηνυτοῦ μου, εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 2 σημείωσιν τῆς 4ης Σελίδος, ὅπου ἀναφέρεται εἰς τό "πλῆθος διωκτῶν ἐμφανῶν καί ἀφανῶν" εἶναι μοναδική καί περιωρισμένη, καί οὐδαμοῦ ἀλλοῦ γίνεται ἀναφορά ἤ σύνδεσις τοῦ ὀνόματός του μέ οἱαδήποτε ἄλλην κριτικήν. ᾿Ανεφέρθη δέ τό ὄνομα αὐτοῦ καί περιελήφθη εἰς τούς "ἐμφανεῖς διώκτας" τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ., διότι ὁ μηνυτής μου "ἐδίωξε" τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ. συμμετέχων ἐνεργῶς εἰς τά σκάνδαλα καί τάς συκοφαντίας, τούς διχασμούς καί τήν φθοράν καί ἐν τέλει ἐνέταξεν τόν ἑαυτόν του εἰς τό σχίσμα τῶν 5 πρώην Μητροπολιτῶν, τό ὁποῖον ἀποτελεῖ τήν ἀποκορύφωσιν τοῦ "Διωγμοῦ". Δέν εἶναι ταῦτα ἀναληθῆ γεγονότα, ὡς ἱσχυρίζεται ἀνεπέρειστα ὁ μηνυτής μου, ἀλλά εἶναι ἀπολύτως ἀληθές καί βέβαιον ὅτι ὅλα τά σκάνδαλα τῶν 6 ἐτῶν, οἱ διχασμοί, ὁ εὐτελισμός τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. καί ἰδιαιτέρως τό σχίσμα των ἐκκινοῦν ἐξ ἀπολύτως ἀντί καί ἐξω ἐκκλησιαστικῆς δεοντολογίας καί κυρίως ἐκ τοῦ Βατικανοῦ, Οἰκουμενισμοῦ. (᾿Επίσκεψις 279/15-9-82).
- Ταύτην τήν καθαρῶς ᾿Εκκλησιαστικήν ἀλήθειαν ἦτο καί παραμένει στοιχειωδῶς καθῆκον μου καί ὡς θεολόγου καί ὡς ἁπλοῦ ᾿Ορθοδόξου χριστιανοῦ νά εὐαγγελίζωμαι ὅσον καί ἄν διά τόν λόγον αὐτόν καθίσταμαι μισητός καί ἀνεπιθύμητος εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι, εἴτε ἐνσυνείδητα εἴτε ἀσυνείδητα μέ τάς πράξεις των διώκουν τήν ᾿Εκκλησίαν καί ὑπηρετοῦν τόν Οἰκουμενισμόν. Καί ἐνώπιον τοῦ δικαστηρίου σας ὡς θεολόγος ἐπαναλαμβάνω ὅτι ἐκ πραγματικῶν ἱστορικῶν γεγονότων ἀβιάστως προκύπτει ὅτι "Ναί ἡ ῾Αγιωτάτη Μήτηρ ἡμῶν ᾿Εκκλησία διά ἔκτον ἔτος χειμάζεται ὑπό τεχνητῶν σκανδάλων καί ἤδη εὑρίσκεται ὑπό τόν πλέον δύσκολον διωγμόν. Εἶναι ἕνας διωγμός ὕπουλος καί δόλιος! Ἕνας διωγμός εἰς τόν ὁποῖον ὁ πραγματικός διώκτης δέν ἐμφανίζεται, διότι τήν φοράν αὐτήν ἐχρησιμοποίησε πρόσωπα ἐκ τῶν ἰδίων τῶν ᾿Αρχιερέων, ῾Ιερέων, Μοναχῶν, καί Λαϊκῶν τῆς ᾿Εκκλησίας. Παρέσυρεν πρώην Γνησίους ᾿Ορθοδόξους ᾿Αρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐν ὀνόματι δῆθεν τῆς ᾿Ορθοδοξίας καί τῆς Εἰκονοφιλίας των ἐβλασφήμησαν τήν ᾿Ορθοδοξίαν, ἐνῶ καταλύουν τήν ᾿Εκκλησιολογίαν ῾Ομολογίαν τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ, διχάζουν τούς πιστούς, διαιροῦν τόν ἀγῶνα, τάς ἐνορίας, τάς Μονάς, πρός μεγάλην ἱκανοποίησιν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ - Οἰκουμενισμοῦ. Οὗτος ὁ Νεοημερολογιτισμός - Οἰκουμενισμός ἀπό πολύν χρόνον εἶναι θεατής αὐτοῦ τοῦ ὑπούλου καί δολίου διωγμοῦ, καί ἀπολαμβάνει τούς καρπούς τῆς πλάνης, τοῦ μίσους τοῦ διχασμοῦ καί ἰδιαιτέρως τοὺ σχίσματος τῶν 5 πρώην Μητροπολιτῶν ... Δέν μᾶς ἀπασχολοῦν οὔτε ὁ μηνυτής μας οὔτε ἄλλος τις παρά μόνον ὅσον ἔχουν σχέσιν μέ αὐτόν τόν διωγμόν τῆς ᾿Εκκλησίας.
῾Ο μηνυτής μας ... ὡς θεολόγος, ἔπρεπεν, νά παρατάξη θεολογικόν ἀντίλογον ἐάν εἶχε καί νά μήν ἀποχρωματίζῃ καί ὑποτονίζῃ εἰς τήν μήνυσίν του τό θεολογικόν πρόβλημα προφασιζόμενος συκοφαντικήν δυσφήμησιν. ᾿Εν προκειμένῳ ὁ μηνυτής μας ὄχι μόνον δέν ἠδικήθη καί δέν ἐσυκοφαντήθη ὑφ᾿ ἡμῶν, ἀλλά ὁ ἴδιος ἠδίκησεν καί "ἐδίωξεν" τήν ᾿Εκκλησίαν, τόσον μέ τάς συκοφαντίας καί σκάνδαλα περί δῆθεν "νεοεικονομαχίας" εἰς τά ὁποῖα ἐπρωτοστάτησεν καί ἐν τέλει πρωτοστατεῖ καί εἰς τό σχίσμα, τό ὁποῖον πλήττει βαρύτατα τήν ᾿Εκκλησίαν, ἐνῶ ὑπηρετεῖ τόν Οἰκουμενισμόν καί τό Βατικανόν οἱ ὁποῖοι ἀπαιτοῦν τόν εὐτελισμόν καί τήν διάλυσιν τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ῞Οσας ἀπομεμονωμένας φράσεις καί λέξεις παραθέτει ὁ μηνυτής μου εἰς τήν ελίδα 5 παράγρ. β' τῆς μηνύσεώς του, δέν ἔχουν σχέσιν μέ τό πρόσωπόν του καί εἶναι εἰλημμέναι ἐκ τοῦ κειμένου τό ὁποῖον παρέθεσεν εἰς τήν 2αν σελίδααράγραφος β', καί τό κάμνει πρός ἐντυπωσιασμόν μέ σκοπόν τήν παραπλάνησιν.
- Δέν ἔχομεν προσωπικά μέ κανένα ἐκ τῆς παρατάξεως εἰς τήν ὁποίαν ἀνήκει καί ὁ μηνυτής μας, ἀλλ᾿ ἔχομεν μέ τάς πράξεις των διά τῶν ὁποίων διώκεται ἡ ᾿Εκκλησία. ῾Ημεῖς ὡς ἀνθρώπους τούς ἀγαπῶμεν καί τούς ἐκαλέσαμεν ὡς ἀδελφούς νά σταματήση ἡ διαμάχη καί θεραπευθῆ τό σχίσμα ἀλλά αὐτοί ἠρνήθησαν πεισμόνως. Τόσον οἱ σχισματικοί ἐπίσκοποι εἰς τήν παράταξιν τῶν ὁποίων ἐνέταξεν τόν ἑαυτόν του ὁ μηνυτής μας ὅσον καί ὁ ἴδιος ἐκλήθησαν κανονικῶς τιμίως καί μέ ἀγωνίαν ὥσπερ ἐκείνην τήν ὁποίαν εἶχεν ὁ Χριστός ἐν τῷ Κήπῳ τῆς Γεσθημανῆ τήν νύκτα τῆς προδοσίας του, ὅταν προσηύχετο λέγων "Πάτερ τήρησον αὐτούς ἐν τῷ σῷ ὀνόματι ἵνα ὧσιν ἕν".
- Τό κείμενον τῆς ὁμιλίας μου τό ὁποῖον ἐδημοσίευσεν ἡ ῾Ιερά Μητρόπολις (Γ.Ο.Χ.) Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς μέ τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 284 τεῦχος Μάϊος 1996, σύγκειται ἐξ 25 σελίδων, τό ὁποῖον φωτοτυπηθέν εἰς 300 φωτοαντίγραφα διενεμήθη ἀποκλειστικῶς εἰς τήν μικράν κοινωνίαν τοῦ πληρώματος τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν ΓΟΧ. ἑκατό δέ περίπου φωτοαντίγραφα ἐστάλησαν ταχυδρομικῶς εἰς ἐπιλεγμένα πρόσωπα τῆς σχισματικῆς παρατάξεως τῶν 5 πρώην Μητροπολιτῶν μέ τόν ἴδιον σκοπόν δηλαδή νά συνειδητοποιήσουν ὅτι μέ ὅλην των τήν συμπεριφοράν καί ἐν τέλει τό σχίσμα των ὑπηρέτησαν καί συνεχίζουν νά ὑπηρετοῦν τόν στόχον τοῦ Βατικανοῦ καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐνῶ οἱ ἴδιοι διέπραξαν τό ἀσύγνωστον ἁμάρτημα τοῦ σχίσματος εἰς τό σῶμα τῆς ᾿Εκκλησίας.
῎Εστω καί ταῦτα ὡς ἐκ περισσοῦ.
- ῞Ολον τόν κατά τῆς ᾿Εκκλησίας διωγμόν οἱ πρώην ἐν Χριστῷ ἀδελφοί μας καί Πατέρες, οἱ ὁποῖοι προεκάλεσαν τό σχίσμα, ἠθέλησαν νά καλύψουν μέ τήν ἐπίπλαστον καί ψευδῆ κατηγορίαν περί δῆθεν εἰκονομαχίας. Πόσον δέ ἀναληθής εἶναι ἡ κατηγορία αὕτη, καίτοι δέν ἐνδιαφέρει τό δικαστήριόν σας, εἶναι ἀρκετόν τοῦτο μόνον. ῾Η εἰκών τῆς ᾿Αναστάσεως τήν ὁποίαν φέρουν τά ἱερά Εὐαγγέλια τῶν δικαστικῶν αἰθουσῶν καί ἡ ὁποία εἰκονίζει τόν ᾿Αναστάντα Χριστόν νά συνανιστᾶ καί νά συνεγείρη ἐκ τῶν μνημάτων τούς πρωτοπλάστους, ἐνῶ πατεῖ ἐπί τῶν ἤδη συντετριμμένων πυλῶν τοῦ ἅδου καί τήν ὁποίαν ἀρχαιόθεν αἱ Οἰκουμενικαί Σύνοδοι καί ὅλη ἡ ᾿Ορθόδοξος Παράδοσις ἐδέχθη ὡς Εἰκόνα τῆς ᾿Αναστάσεως οὗτοι διδάσκουν ὅτι ὅστις δέχεται αὐτήν ὡς εἰκόνα τῆς ᾿Αναστάσεως, εἶναι αἱρετικός ἡ ἴδια δέ ἡ εἰκόνα φέρουσα τήν ἀπ᾿ αἰώνων ἐπιγραφή "Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ" ἤ "Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ" ἤ "Η ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ" εἶναι κατ᾿ αὐτούς αἱρετική. (!)
᾿Αγνοοῦν δέ ἤ θέλουν νά ἀγνοοῦν ὅτι ἡ εἰκών ἡ παριστῶσα τόν Κύριον νά ἐξέρχεται ἐκ τοῦ Τάφου, ὅπως τήν ἐφαντάσθη ἡ ὀρθολογιστική δύσις, προέρχεται ἐκ τῆς δύσεως, ἐνῶ καί ἰσχυρίζονται ὅτι αὕτη εἶναι ἡ μόνη ᾿Ορθόδοξος καί ὅτι αὕτη ἡ εἰκών ἐθεσμοθετήθη τόν 9ον αἰῶνα ὑπό τῆς Ζ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὅπερ καί ἀνιστόρητον καί διαστρεβλωτικόν. Διότι ἡ εἰκών αὕτη ἐνεφανίσθη εἰς τήν Δύσιν μετά τόν 11ον αἰῶνα εἰς δέ τόν χῶρον τῆς ᾿Ορθοδοξίας εἰσῆλθεν κατά τήν περίοδον τῆς Τουρκοκρατίας καί τῆς ᾿Ενετοκρατίας καί πάντως μετά τόν 16ον αἰῶνα, ὡς διακεκριμένοι εἰδικοί ἐπιστήμονες ἐρευνηταί ρητῶς ἀναφέρουν. (῾Ορᾶτε σχετικῶς Μανώλη Χατζηδάκη "Μεταβυζαντινές τέχνες στή Ζάκυνθο" περιοδ. Ζυγός τεῦχος 6 ᾿Απρίλ. 1956 σελ. 16, τοῦ ἰδίου "Λεύκωμα τοῦ Βυζαντινοῦ Μουσείου" ἔκδοσις ᾿Απόλλων σελ. 39 καί 73, Παλιούρα ᾿Αθανασίου "Η ΔΥΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΤΕΧΝΗ". Εἰς τήν ἐπιστημονική ἐπετηρίδα τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου ᾿Ιωαννίνων, τόμος 7ος ᾿Ιωάννινα 1978 σελ. 385-397 κλπ).
Διά τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν ΓΟΧ καί δι᾿ ἐμέ προσωπικῶς δέν ὑπῆρξεν καί δέν ὑπάρχει θέμα "εἰκονομαχίας", διότι εἴχομεν καί ἔχομεν ἐν χρήσει ὅλας τάς ἱεράς Εἰκόνας καί τάς προαναφερθείσας καί ἄλλας διά τάς ὁποίας ψευδῶς μᾶς κατηγοροῦν. Τό θέμα τῆς δῆθεν "εἰκονομαχίας" εἶναι ἕνα τεχνητόν θέμα πού μέ ψεύδη, διαστροφάς, παραχαράξεις κειμένων, ἐδημιούργησαν οἱ ὡς διῶκται χαρακτηριζόμενοι, μετά τῶν ὁποίων συνειργάσθη καί ὁ μηνυτής μου, διά νά δημιουργήσουν σάλον καί ἐν τέλει σχίσμα στήν ᾿Εκκλησία, τό ὁποῖον ἀπό πολλῶν ἐτῶν προετοιμάζουν.
῾Ο μηνυτής μας δέν νοεῖται νά ἀγνοῆ ταύτας τάς ἱστορικάς καί θεολογικάς ἀληθείας δηλαδή τήν Γνησίαν ᾿Ορθόδοξον Παράδοσιν. Παρά ταῦτα ὁμιλεῖ περί "νεοεικονομαχίας" διότι ὑπό τό πρόσχημα ταύτης τῆς ἐπιπλάστου ψευδοκατηγορίας "ἐμακέλλεψαν" τό σῶμα τῆς ᾿Εκκλησίας καί στηρίζουν τό σχίσμα των. Εἶναι καταφανές ὅτι ἡ ἀντιπαλότητα μας δέν εἶναι ἐπί προσωπικῶν, ἰδιωτικῶν ἤ κοινωνικῶν θεμάτων ἀλλά καθαρά ἰδεολογική ἐπιστημονική καί βαθύτατα θεολογική ἐκκλησιολογική. ῾Η ἀλήθεια αὕτη προκύπτει ἀνάγλυφος ἐκ τῆς ὅλης ὁμιλίας μου ἡ ὁ- ποία δέν περιορίζεται εἰς τάς 4 σελίδας τῆς δικογραφίας, πού παρέθεσε ὁ μηνυτής ἀλλά ἐπεκτείνεται εἰς 25 ὁλοκλήρους σελίδας.
῞Οθεν οὐδέν προσωπικόν ἀδίκημα κατά τοῦ μηνυτοῦ μας διεπράξαμεν ἀλλά ὡς θεολόγος καί μέλος τῆς ᾿Εκκκλησίας ἐκάμαμε πληροφόρησιν καί κριτικήν ἐπί πραγματικῶν γεγονότων.
[ Home | Update Journal | Login/Logout | Search | Account | Site Map ]
![[info]](../../../img/userinfo.gif){kind=small}
kirykos) wrote,