ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ – ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
Α. Περί τῶν Αποστολικῶν Πατέρων (Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια). Αποστολικοί Πατέρες αποκαλείται ένα σύνολο χριστιανών συγγραφέων οι οποίοι έζησαν μετά την αποστολική περίοδο και συνέγραψαν έργα που χρονολογούνται κατά κύριο λόγο στα τέλη του 1ου και τις αρχές του 2ου αιώνα ΚΧ. Για αρκετούς από τους αυτούς δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες, ενώ θεωρείται πιθανό ότι ορισμένοι από αυτούς γνώριζαν προσωπικά κάποιους από τους Αποστόλους. Τα έργα τους αποτελούν βασική πηγή πληροφοριών σχετικά με την Χριστιανοσύνη των δύο ή τριών γενεών μετά τους Αποστόλους του Ιησού. Αρχικά αποκαλούνταν απλώς «αποστολικοί», στα λατινικά apostolici. Το όνομα «Αποστολικοί Πατέρες» δεν αποτελεί αρχαία παραδοσιακή ονομασία αλλά χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά κατά τον 6ο αιώνα, αφού πρώτα αναπτύχθηκε η αντίληψη περί της αυθεντίας των Πατέρων της εκκλησίας. Εντούτοις, το όνομα αυτό δεν χρησιμοποιήθηκε ευρύτερα παρά μόνο από τον 17ο αιώνα και έπειτα. Στους συγγραφείς αυτούς περιλαμβάνονται ο Κλήμης Ρώμης, ο Ιγνάτιος, ο Πολύκαρπος, ο Ερμάς, ο ψευδο-Βαρνάβας (πιθ. Αλεξανδρείας), ο Παπίας και οι ανώνυμοι συγγραφείς των έργων Διδαχή των Δώδεκα Αποστόλων, Επιστολή προς Διόγνητον, Επιστολή Βαρνάβα, και το Μαρτύριον Πολυκάρπου. Δεν θεωρούνται όλα τα περιεχόμενα των έργων των Αποστολικών Πατέρων ίσης θεολογικής αξίας, αλλά ως σύνολο είναι τα πιο πολύτιμα συγγράμματα από ιστορικής άποψης πέραν της Καινής Διαθήκης. Άλλοι συγγραφείς εκείνης της περιόδου, όπως ο Βαλεντίνος και ο Μαρκίων, δεν περιλαμβάνονται κάτω από αυτό τον τίτλο καθώς θεωρήθηκαν αιρετικοί.