Η ΕΝ ΕΤΕΙ 2004 (ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ) ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΓΟΡΓΟΝΙΟΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΗΜΩΝ
Παραθέτομεν τήν μέ Α.Π. 373/28.11.04 (ἐ.ἡ.) ἀποσταλεῖσαν ὑπό τῆς ἐλαχιστότητος ἡμῶν (Μητροπολίτου Κηρύκου), πρός τόν μακαριστόν Μητροπολίτην Κίτρους καί Κατερίνης κ. Γοργόνιον, ἀπαντητικήν ἐπί ἑνός ἀτυχοῦς σημειώματος του καί ἐπί ἄλλων ἐπιστολῶν του διά τῶν ὁποίων ἐτίθετο εἰς ἀμφιβολίαν ἡ καλή του Ὁμολογία. Μετά ἀπ’ αὐτήν τήν ἐπιστολήν. ἐπεκοινώνησα μαζί του, ὅτε τόν ἐπεσκέφθην ἀσθενοῦντα εἰς τό Νοσοκομεῖον Κατερίνης μίαν ἡμέραν πρό τῆς κοιμήσεώς του, ὅτε καί συνεζητήσαμε ἐπί τῆς ἐν γένει ἐκκλησιαστικῆς καί ὁμολογιακῆς του τοποθετήσεως. Σημειώνω ὅτι κατ’ ἐκείνην τήν συνάντησιν ὁ Σεβασμιώτατος Γοργόνιος ἐπέδειξε πραγματικήν μεταμέλειαν δι’ ὅσα ἀτυχ ἔγραψε καίί εἶπε κατά συνεπισκόπων του μέ τά ὁποῖα ἐθίγετο καί ἡ καλή του Ὁμολογία, καί ἐζήτησε μετά δακρύων συγγνώμην... Ἀς εἶναι αἰωνία του ἡ μνήμη...
ΠΡΟΣ
τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Κίτρους,
Κατερίνης καί Πλαταμῶνος
κ. ΓΟΡΓΟΝΙΟΝ
᾿Αγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ κ. Γοργόνιε, ὁ Χριστός εἴη ἐν τῷ μέσω ἡμῶν.
῎Ελαβον τό ἀπό 20.9.2004 σημείωμά σας καί σᾶς ἀποστέλλω μέ καθυστέρησιν τήν ταπεινήν μου ἀπάντησιν, διότι λόγῳ μεταβάσεώς μου εἰς τήν Ρωσίαν καί τῶν σοβαρῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐξελίξεων δέν προωθήθη αὕτη. Κατ᾿ ἀρχάς, ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Κίτρους καί Κατερίνης κ. Γοργόνιε, δέν ἀποκρύπτω τήν στενοχωρίαν μου, διά τήν, κατά τήν ἄποψίν μου, τόσον πρόχειρον καί ἀδόκιμον γραφήν σας, ὑπό τύπον ἀπειλητικῆς ἐντολῆς!
Εἰς τάς 3-4 σειράς τοῦ προχείρου σημειώμάτός σας γράφετε ἀκριβῶς: "Σεβασμιώτατε Κήρυκε: λάβε σοβαρά αὐτά πού σοῦ γράφει στήν τελευταία του ἐπιστολή (15.9.04), ὁ πρώην ᾿Αθηνῶν ᾿Αρχιεπίσκοπος κ. ᾿Ανδρέας καί συμμορφώσου". ᾿Επ᾿ αὐτοῦ ἐπιτρέψτε μου, ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, νά σημειώσω, ὅτι δέν ἁρμόζει εἰς ἕναν ᾿Επίσκοπον, ὅσον ἁπλοῦς καί ὀλιγογράμματος καί ἄν εἶναι, νά γράφῃ κατ᾿ αὐτόν τόν τρόπον πρός ἕνα συνεπίσκοπόν σας, ἀκόμη καί ἄν αὐτός ἦτο ὁ χειρότερος τῶν ἀνθρώπων. Βεβαίως μέ τήν συγκεκριμένην ἐπιστολήν καί μέ τό συγκεκριμένο περιεχόμενόν της, δέν ἐμειώσατε τήν ταπεινότητά μου, οὔτε τήν ἐφοβίσατε, ἀλλά ἀδικήσατε μόνον τό πρόσωπόν σας καί τήν ᾿Αρχιερωσύνην σας.
Δέν θά συνεχίσω ἐπ᾿ αὐτοῦ, ἄν καί θά ἔπρεπε, διότι πολλάκις ἐγράψατε καί ἐξεφράσθητε καί πρός ἄλλους ἀνεπιτρέπτως καί ἀπρεπῶς. ᾿Επιτρέψτε μου, ὅμως, ἐπί τῆς οὐσίας μόνον νά σᾶς ἀπευθύνω δύο λόγια. Πρωτίστως σᾶς παρακαλῶ, Σεβ/τε ἀδελφέ, νά ἀναζητήσετε τήν προηγουμένην ἐκ μέρους μου ἐπιστολήν πρός τῆν Σεβασμιότητά σας, τήν ὁποίαν σᾶς ἀπηύθυνα μέ ἀριθμ. Πρωτ. 82/17.10.1999, ὡς καί ἐκ τῆς ὑπ᾿ ἀριθμ. 94/15.12.99 εἰσήγησεώς μου, τό μέρος πού ἀναφέρεται εἰς τήν Σεβασμιότητά σας, ὅπως καί τάς ἐπιστολάς - ἔγγραφα, τά ὁποῖα προσφάτως ἀπέστειλα πρός τόν Μακαριώτατον κ. ᾿Ανδρέαν (μέ ἀριθμ. Πρωτ. 360, 363, 364) καί κατόπιν, ἀφοῦ ἀξιολογήσετε καί τάς ἐπ᾿ αὐτῶν ἀπαντήσεις του (ἀπό 15.9.04 καί 25. 9.04), τάς ὁποίας σᾶς ἐκοινοποίησε, παρακαλῶ νά ἐπανέλθετε καί νά μοί ὑποδείξετε, ὡς ἐν Χριστῷ ἀδελφός, συλλειτουργὀς καί συνεπίσκοπος, τί "νά λάβω σοβαρά ὑπ’ ὄψιν" καί πρός τί "νά "συμμορφωθῶ"! Προηγουμένως, ὅμως, "νά λάβετε καί ἐσεῖς σοβαρά ὑπ᾿ ὄψιν" αὐτά, τά ὁποῖα μόλις ἀνωτέρω σᾶς ἐμνημόνευσα καί ὅσα καθ᾿ ὅλα τά τελευταῖα ἔτη γράφω καί πρός τόν Μακαριώτατον καί πρός ὅλους, καί τά ὀποῖα κοινοποιῶ καί εἰς τήν Σεβασμιότητά σας. ᾿Επίσης, παρακαλῶ, λάβετε ὑπ᾿ ὄψιν καί τήν ἀπό 5.11.1998 ἰδικήν σας ἐπιστολήν πρός τόν Σεβ/τον Πειραιῶς κ. Νικόλαον, καί κατόπιν καί πάλιν εὐχαρίστως νά μοῦ ὑποδείξετε πρός τί νά συμμορφωθῶ, ἐπί ὅσων εἰς τάς ὡς ἄνω ἀναφερομένας τελευταίας ἐπιστολάς τοῦ Μακαριωτάτου, ἔγραψεν ὁ πράγματι ἐλεεινός, ἀσεβής καί ἀσυνείδητος συντάκτης, ὁ ὁποῖος μέ αὐτά πού γράφει, καί πάλιν, "ἠσέλγησε", τολμῶ εἰπεῖν, ἐπί τῆς προσωπικότητος καί τῆς ᾿Αρχιερωσύνης τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου.
Σεβασμιώτατε, δέν χωρεῖ ἀμφιβολία, ὅτι ὅλοι ἀδιακρίτως ὀφείλομεν νά ΣΥΜΜΟΡΦΟΥΜΕΘΑ πρός τήν Κανονικήν Τάξιν, νά σεβώμεθα καί νά τηρῶμεν τούς θεσμούς, τήν ῾Ομολογίαν, δηλαδή καί τήν ᾿Εκκλησιολογίαν καί τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν. Μέ μίαν λέξιν ὀφείλομεν ὅλοι νά συμμορφωνώμεθα πρός τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ. ῎Αν ὁ οἱοσδήποτε ἐξ ἡμῶν δέν σέβεται καί δέν τηρῆ τίποτε ἐκ τῶν ἀνωτέρω, κἄν ᾿Αρχιεπίσκοπος, κἄν πολλοί ᾿Επίσκοποι, οἱ ὁποῖοι διά νά ἐπιβάλουν τά "Καϊαφικά τους συνέδρια" καί τάς "ἀσεβεῖς συμμορίας" των τολμοῦν νά ἀποκαλοῦν καί "῾Ιεράς Συνόδους", ἄν προδίδουν ὁμολογίαν καί ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν, ἄν σκευωροῦν καί καθιστοῦν ἑαυτούς ἐχθρούς καί πολεμίους τοῦ Χριστοῦ καί τῆς ᾿Εκκλησίας Του, ἡ συμμόρφωσις πρός ὅσα αὐτοί πράττουν καί ἐντέλλονται εἶναι δεῖγμα καθαρᾶς παραφροσύνης, ὅπερ μή γένοιτο ποτέ νά συμβῇ.
Μήν ξεχνᾶτε, ἐπίσης, ὅτι ὡς ᾿Επίσκοποι "δέν ἐξουσιάζουμε", δέν εἴμεθα ὄργανα τοῦ κάθε ἐγκαθέτου τῶν ξένων Κέντρων, ἀλλά εἴμεθα διάκονοι τοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ καί τῆς ᾿Εκκλησίας Του. ᾿Εξετίμησα πάντοτε τήν ἐντιμότητά σας, καί κυρίως τήν ἐν πολλοῖς εὐθεῖαν διατύπωσιν τῶν ἀπόψεών σας, ὅμως ἐνίοτε ἔχω τήν ἐντύπωσιν, (εἴθε νά σφάλλω), ὅτι ἐπηρεάζεσθε πολύ εὔκολα, ἀπό τόν κάθε ἀγύρτην καί ἐκκλησιαστικόν ἀπατεῶνα μέ ὅ,τι εἶναι δυνατόν νά σημαίνη αὐτό. Οἱ ᾿Επίσκοποι, ἄν θέλωμεν νά εἴμεθα ἀληθεῖς ᾿Επίσκοποι τοῦ Χριστοῦ, δέν πρέπει νά ἐπηρεαζώμεθα, ἀλλά νά μορφώνωμεν οἱ ἴδιοι μετά γνώσεως ἄποψιν ἐπί τῶν ᾿Εκκλησιαστικῶν θεμάτων, νά τοποθετούμεθα οἱ ἴδιοι, καί ἔτσι νά εἴμεθα εἰς θέσιν, χάριτι Χριστοῦ νά ὑπηρετῶμεν τήν ᾿Αλήθεια καί μόνον αὐτήν. Μή ξεχνᾶτε ἐν προκειμένῳ, τί πολύ καλά ἔχετε γράψει, σεῖς ὁ ἴδιος, περί ᾿Επισκόπων, οἱ ὁποῖοι ἐνεργοῦν καί ἀποφασίζουν ὄχι μέ κριτήριον τήν ᾿Αλήθειαν, ἀλλά μέ κριτήριον μόνον τήν πλειοψηφίαν, ἔστω καί ἄν αὐτή εἶναι κακή καί καταστροφική πλειοψηφία.
῞Οσον ἀφορᾶ τόν παραλληλισμόν (μέ τόν πάλαι ποτέ ἐκεῖνο περιβόητον Κληρικόν πού ἦλθεν εἶδε καί ἀπῆλθε), τόν ὁποῖον ἐπιχειρεῖτε εἰς τήν δευτέραν μικράν παράγραφον τῆς ἐπιστολῆς - σημειώματός σας, καίτοι εἶναι ὅλως ἀτυχής, σᾶς ἀπαντῶ καί ἐπ᾿ αὐτοῦ. Τό 1958, ὡς μαθητής τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου δέν ἤμουν βέβαια εἰς θέσιν νά παρακολουθῶ καί νά γνωρίζω τά τοῦ ᾿Αγῶνος, ὅμως ὅταν άργότερα τά ἐσπούδασα, ΤΟΤΕ καί τά ἐγνώρισα καί τά ἡρμήνευσα, πιστεύω, ἀρκετά καλά. ῾Η Σεβασμιότης σας, καίτοι τά ἐζήσατε ὡς ἱεροδιάκονος, ὅμως ἐπιτρέψτέ μου νά παρατηρήσω, ὅτι ἐξ ὅσων γράφετε, δίνετε τήν ἐντύπωσιν ὅτι οὔτε τά γνωρίζετε καλῶς, οὔτε τά ἑρμηνεύετε ὀρθῶς. ῎Αλλως θά λαμβάνατε ὑπ᾿ ὄψιν, ὅτι ὁ περί οὗ ὁ λόγος νεοημερολογίτης Κληρικός, προσέφυγεν εἰς τήν Γνησίαν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν διωκόμενος ὑπό τοῦ νεοημερολογιτισμοῦ διά πολλά ἄλλα καί διά ... ἠθικά παραπτώματα, ἔχων δέ ὑστεροβουλίαν καί φιλοδοξίαν ἄκρατον, τάς ὁποίας δέν ἱκανοποίησε εἰς τό ἀκέραιον, ἐξέπεσεν τῆς ᾿Εκκλησίας καί συνετρίβη. ῾Ο ἀποθανών ἤδη καί ταφείς Θεόκλητος Καντάρης (μέ αὐτόν μέ παραλληλίσατε) ἦτο καί ἕνας ἅριστος θεατρῖνος, ὅστις ποτέ δέν ἐπίστευσεν εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ. Σεβασμιώτατε, ἄν καί ἔσχατος πάντων, ὅμως, μέ τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ καί μέ τάς εὐχάς σας, δέν ἐπιτρέπω σέ κανέναν, ὅποιος καί ἄν εἶναι αὐτός, τοιούτους παραλληλισμούς. ῾Ημεῖς οἱ ᾿Επίσκοποι, οἱ ὁποῖοι ἐτέθημεν ἐπί - σκοπόν, ὀφείλομεν, πρίν εἴπωμεν καί κυρίως πρίν γράψωμεν κάτι τολμηρόν, νά τό βασανίζωμεν καλῶς, διά νά μήν ἐκτιθέμεθα καί βλάπτωμεν πολλαπλῶς τήν ψυχήν μας, ἐνῶ προηγουμένως παραβλάπτομεν καί τό ἔργον τῆς Μητρός ᾿Εκκλησίας.
Παρακαλῶ συγχωρεῖστέ με δι᾿ ὅλα αὐτά, καί προσευχηθῆτε, διότι διερχόμεθα τάς πλέον δυσκόλους ἡμέρας, καί ὅ,τι σᾶς φωτίση ὁ Θεός κάμετε. Νομίζω πώς θά ἦτο πιό φρόνιμον καί συμφέρον διά τόν ἀγῶνα τῆς ᾿Εκκλησίας, ἐάν, ἀντί τοῦ πάσης ἀπόψεως ἀτυχοῦς αὐτοῦ σημειώματός σας, νά σημειώνατε τάς θέσεις καί ἀπόψεις σας, ἤ καί παρατηρήσεις σας καί ὐποδείξεις διά τήν "ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ", τήν ὁποίαν σᾶς ἀπέστειλα καί τοῦτο κατά τό "διδόναι λόγον παντί τῷ αἰτοῦντι".
Διατελῶ ἐλάχιστος ἀδελφός
καί συλλειτουργός ὑμῶν
+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς
ΚΗΡΥΚΟΣ
[ Home | Update Journal | Login/Logout | Search | Account | Site Map ]