kirykos: Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΙΓΝΑΤΙΟΝ

Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΙΓΝΑΤΙΟΝ
Ανάγκη για ενότητα

Μπροστά σ’ όλους αυτούς τους κινδύνους, ο Θεοφόρος Πατήρ ημών, τους επισήμανε την ανάγκη για ενότητα. Τούς δίδασκε ο μακάριος ότι ή Εκκλησία, που θεμελίωσε στην γη ο σαρκωθείς Λόγος του Θεού, συνυπάρχει με το Χριστό.

Είναι «έγκεκραμενη αυτώ» (Σμυρν. 8,2) και αποτελεί το σώμα Του. Όπως ένας είναι ο Κύριος, έτσι μία είναι και ή Εκκλησία. Ή Εκκλησία του Θεανθρώπου Ιησού είναι «καθολική» και αυτή ή λέξη (που πρώτος ο Ιγνάτιος χρησιμοποιεί) σημαίνει την ενότητα, την οικουμενικότητα και την πιστότητα στα όσα ακριβώς οι Απόστολοι μάς παρέδωσαν. Οι αιρετικοί είναι «κύνες λαθροδήκται», γιατί νοθεύουν τα δόγματα που μάς αποκάλυψε ο Χριστός, χωρίς τα όποια δεν μπορεί να υπάρξει ενότητα. Γι’ αυτό πάντα διασπούν την Εκκλησία.

Τα τόσα θαυμάσια για την ενότητα, που γοητεύουν κάθε ταπεινή ψυχή, δεν μπορούσαν να διδαχτούν παρά από άνθρωπο που ζει ευφραινόμενος την αγαλλίαση του Αγίου Πνεύματος. Γιατί ενότητα αληθινή, μόνο το Πνεύμα το Άγιο δίνει στους ανθρώπους. Ή διάσπαση, αντίθετα, είναι έργο του πονηρού και κυοφορείται στις υπερήφανες ψυχές, που δεν υπάρχει Πνεύμα Άγιο.

«Ή ενότητα όμως», γράφει ο Ιγνάτιος, «πρέπει να υπάρχει γύρω από τον επίσκοπο. Οι ιερείς πρέπει να συναρμόζονται στον επίσκοπο, όπως οι χορδές στην κιθάρα. Ώστε με την ομόνοια και την αγάπη μεταξύ σας, ο Ιησούς Χριστός άδεται. Έτσι, παίρνοντας με την ενότητα πνεύμα θεού, άδετε (ψάλλετε) με μία φωνή, διά του Ιησού Χρίστου στον Πατέρα και Αυτός θα σας ακούσει» (Έφεσ. 4,2).

Και συνεχίζει ο πρώτος μάρτυρας, για το θεσμό του επισκόπου, τα μελίρρυτα λόγια του γράφοντας: «Όπου αν φανή επίσκοπος, εκεί και το πλήθος έστω, ώσπερ όπου η ο Χριστός, εκεί και η καθολική Εκκλησία» (Σμυρν. 8,2). Τά πάντα πρέπει να γίνονται με την ευλογία του επισκόπου. Γι’ αυτό «ο λάθρα του επισκόπου τι πράσσων τω διαβόλω λατρεύει» (Σμύρν. 9.11).

Το πνεύμα της ενότητας φανερώνεται με τις συχνές συναθροίσεις των πιστών για την τέλεση της προσευχής και των Μυστηρίων. Μ' αυτά τα θεοδίδακτα μέσα, διοχετεύεται σ' αυτούς ή θεία χάρη και κυρίως το «φάρμακον της αθανασίας», ή χάρη της θείας Ευχαριστίας. Ή ενότητα ακόμα διατηρείται με το σύνδεσμο των Εκκλησιών, που αποτελούν την καθολική Εκκλησία, μεταξύ τους. Πραγματοποιείται με επισκέψεις, επικοινωνία με αντιπροσώπους και αλληλογραφία.