kirykos: ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ: ΠΑΙΔΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΩΡΑ ΕΣΤΙΝ

ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ: ΠΑΙΔΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΩΡΑ ΕΣΤΙΝ
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟΝ ΠΡΟΛΟΓΙΚΟΝ ΥΠΟ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΕΛΕΥΘ. ΓΚΟΥΤΖΙΔΗ

Κατά τήν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ ἔτους 1996, κατά τήν ἑσπερινήν ἐπίσημον σύναξιν, ὁ ὁμιλητής ἐχαρακτήρισεν τήν σχισματοαιρετικήν παράταξιν τῶν πέντε ἐκείνων Ἐπισκόπων ὡς τήν «ἀρχήν ὠδίνων διά τήν Ἐκκλησίαν»! Τό γεγονός ἐξένισεν τινάς ἐκ τῶν Ἐπισκόπων, ἀπορήσαντας, «μά τί ἄλλο χειρότερο μπορεῖ νά γίνη;». Ἡ ἔνστασις ἀπορία ἦτο καλοπροαίρετος, ἀλλά δυστυχῶς «αἱ ὡδῖναι» ἤδη εὑρίσκοντο εἰς νέαν φάσιν, ἀφοῦ μετά τό 1995, δέν διεκόπησαν κἄν μίαν ὥραν!

Εἶναι γνωστόν ὅτι ὁ τότε Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Νικόλαος, ἀπ' ἀρχῆς τῶν σκανδάλων τῶν πέντε (1991), ἀναμφισβητήτως ἦτο εἷς ἐκ τῶν πρώτων, οἱ ὁποῖοι ηὐνόησαν τήν περί «νεοεικονομαχίας» ἱερόσυλον στάσιν, προκειμένου νά ἐπιβάλουν τήν χειροθεσίαν ὡς δῆθεν πραγματικόν γεγονός, ἐξῆλθεν δέ ἐκείνης τῆς ὁμάδος, μόλις ὀλίγον πρίν κηρυχθῆ καί ἐπισήμως τό σχίσμα ὑπό τῶν πέντε! Ὁ λόγος τῆς ἐξόδου του δέν ἦτο καθόλου ἀγαθός, ἀφοῦ μέ τήν παρουσίαν του μεταξύ τῶν τότε Μακαριωτάτου Ἀνδρέου καί Ἀργολίδος Παχωμίου, ἐσκόπει εἰς τρία τινά: α) Νά λάβη τά δευτερεῖα εἰς τήν Ἱεραχίαν καί χρισθῆ ὡς ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. β) Νά ἐλέγχη τούς θεολόγους καί ἐν ἀνάγκη τούς κηρύξη ὡς «εἰκονομάχους», ἐάν ἤθελον ἐμποδίσει τά σχέδιά του. γ) Νά περιθωριοποιήση καί ἐξαναγκάση παντί σθενεῖ καί τρόπω εἰς παραίτησιν τόν τότε Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν καί λάβη αὐτός τήν θέσιν του.

Τά ἀνωτέρω καί πρό πάντων ἡ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ κατά τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ καί μέσω αὐτῆς ἡ προσβολή καί ἀκύρωσις τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπεδείχθη ὅτι ἦτο ὁ ἀπόλυτος σκοπός του, ἐνῶ χεῖρον αὐτοῦ βλάσφημος ἦτο καί παρέμεινεν ὁ ποτέ «Ἀργολίδος» κ. Παχώμιος! Ἡ καταχθόνιος συμπεριφορά τοῦ τελευταίου, ἀπό τό 1974, ἐξεπέρασεν κάθε μέτρον καί δέν χωρεῖ εἰς οὐδεμίαν λογικήν.

Ὁ τότε λοιπόν, ὡς «μέγας ὁμολογητής» φερόμενος, κ. Νικόλαος, ἤδη φθίνοντος τοῦ 1995 διενοήθη νά ἐξασφαλίση δεύτερον ἐγκόλπιον!.., ἐνῶ τό 1996, μεσούσης τῆς κρίσεως εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Παναγίας, τήν ὁποίαν ἐπεχείρουν νά καταλάβουν οἱ πέντε καί ἐκτοπίσουν τόν τότε ὁμολογητήν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν, εἰσηγήθη νά παραδοθῆ ἡ Ἱερά Μονή Παναγίας εἰς τόν σχισματοαιρετικόν «Ἀττικῆς» Ματθαῖον Μακρῆν, διότι «ἡ πλειονότης τῆς Ἀδελφότητος ἐπρόσκειτο εἰς ἐκεῖνον!..». Ἠκολούθησεν ἀδιέξοδον εἰς τάς σχέσεις του μετά τοῦ Μακαριωτάτου μέ ἀφορμάς, ἀφ' ἑνός μέν ὅτι «οἱ θεολόγοι, τούς ὁποίους ὁ Μακαριώτατος δῆθεν ἐκάλυπτεν, ἦσαν «νεοεικονομάχοι», ἀφ' ἑτέρου δέ ὅτι ὁ ἴδιος ἦτο «αἱρετικός»!!!

Καίτοι ὁ κ. Νικόλαος κατησχύνθη δι' ἀμφότερα, δέν παρητήθη τῶν σχεδίων των καί μετά τό 1997, ὅτε παρά τάς ἀντιδράσεις του, συνῆλθεν ἡ Ἱερά Σύνοδος καί ἀπεφάσισεν τήν κατά τῶν πέντε Κανονικήν διαδικασίαν, βάσει τῆς Κανονικῆς Τάξεως καί τῆς Ὁμολογίας Ἐκκλησιολογίας. Καίτοι ἐξεδόθη ἡ σχετική ἀπόφασις (Ι. Σ. τ. Ἱ. 3005/18.6.1997, (Κ.Γ.Ο. Τόμος 42ος 1997 σελ. 195 κ.ἑ.), καί διετυπώθη συγκεκριμένον κατηγορητήριον κατά τῶν πέντε, ὡρίσθη Ἀνακριτής καί ἐζητήθη νά γνωματεύσουν ἐπ' αὐτοῦ ὅλοι οἱ θεολόγοι, δυστυχῶς, δέν ἐπροχώρησεν κανέν θέμα καί οὐσία περιυβρίσθη καί ἐβεβηλώθη ἡ ἀνωτέρω ΟΜΟΦΩΝΟΣ ΠΡΑΞΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας. Αἰτία, ὁ προκύπτων ὡς ἐκπρόσωπος τῶν πέντε εἰς τήν Ἱεράν Σύνοδον κ. Νικόλαος! Παραλλήλως, ὁ κύκλος τῶν πανταχόθεν ἐγκαθέτων, ἤθελεν νά ἐλέγχουν τά πάντα, ὥστε νά προχωρήση ἡ ὁλοκληρωτική προδοσία Συνοδικῶς καί κατ' ἀπόλυτον συνέχειαν τῆς προδοσίας τῶν πέντε σχισματοαιρετικῶν τοῦ 1995! Πρός τοῦτο ἄκρως ὑποκριτικῶς ἐπεχείρησαν νά προβάλουν καί νέον διάλογον περί ἑνώσεως μετά τῶν Φλωρινικῶν!..

Ὅλα αὐτά ἐθίγησαν εἰς ἑτέραν ἑσπερινήν ὁμιλίαν, ὑπό τοῦ ἰδίου ὁμιλητοῦ, κατά τήν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας 1997 εἰς τόν Μητροπολιτικόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου εἰς τήν Θεσσαλονίκην. Τοῦτο ἀκριβῶς τό γεγονός ἐσήμανεν τόν ἔσχατον διωγμόν κατά τοῦ ὁμιλητοῦ, τόσον ὑπό τῶν Φλωρινικῶν, κ.κ. Καλλινίκου, Σαραντοπούλου καί Ἀθανασίου Σακαρέλλου, ὅσον καί τῶν ἐγκαθέτων αὐτῶν κ.κ. Δημ. Κάτσουρα καί Μαξίμου Χαραλάμπους Τσακίρογλου ὡς καί ἄλλων… Παραλλήλως ἐκβιάζεται ὡς αἱρετικός ὑπό τῶν ἰδίων καί ὁ Πειραιῶς κ. Νικόλαος, ὅστις ὅμως ἐνδίδει καί μεταβάλλεται εἰς σύμμαχον καί ὄργανόν των!

Τά σχέδια, τά ὁποῖα ἐξελίσσονται πλέον πιό συστηματικῶς, ἦσαν νά τεθοῦν ἐκτός ἀγῶνος καί ὅσοι ἐκ τῶν Ἐπισκόπων, Κληρικῶν, καί Λαϊκῶν ἰδιαιτέρως δέ ὁ θεολόγος Ἐλευθέριος Χρ. Γκουτζίδης, ἐγίνοντο ἐμπόδιον εἰς τήν προδοσίαν των, ἡ ὁποία θά ἐγίνετο πρᾶξις μέ δεδομένην τήν «κοινήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν Φλωρνικῶν καί «Ματθαιϊκῶν ἐκ τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς! Δηλαδή τῶν μέν Φλωρινικῶν διά τῆς ὑπ' ἐκείνων χειροτονίας τοῦ Ἀκακίου Παπᾶ τό 1960, τῶν δέ «Ματθαιϊκῶν» διά τῆς «χειροθεσίας» τοῦ 1971! Αὐτό ὅμως, ἦτο ἀδύνατον νά πραγματοποιηθῆ μέ τήν ἐνεργόν καί ζῶσαν παρουσίαν τῶν ὀρθοδόξως φρονούντων, διό ἐμεθοδεύθη καταχθόνιος διωγμός των.

Ἔξω λοιπόν ἀπό τήν ἐνεργόν δράσιν εἰς τόν Ἱερόν τῆς Ἐκκλησίας Ἀγώνα, ἔξω καί ἀπό τόν Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε. ὁ Μητροπολίτης Κήρυκος, ὁ Ἱερομόναχος Ἀμφιλόχιος, ὁ θεολόγος Ἐλευθέριος Γκουτζίδης καί πᾶς ἕτερος, ὁ ὁποῖος ἤθελεν ἀποτελέσει πρόσκομμα εἰς τά κατεπείγοντα σχέδια τῆς ἐσχάτης προδοσίας των. Ἐν προκειμένω ΚΑΤΑΠΙΕΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΤΑΙ νά ὑπακούση εἰς τά σχέδιά των καί νά τά ὑλοποιήση ὁ ἴδιος ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀνδρέας!.. Ἐν τέλει εὑρέθησαν ἔξω ὁ Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου Σεβ/τος κ. Κήρυκος, ἔξω καί ἀπό τό Δ.Σ. τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε. τά ἱδρυτικά μέλη ἤτοι οἱ Σεβ/τοι Κήρυκος, Ἱερομόναχος π. Ἀμφιλόχιος καί θεολόγος Ἐλευθέριος Γκουτζίδης. Καί ὄχι μόνον αὐτά! Ἠκολούθησαν ληστρικῶ τῶ τρόπω «ἀργίαι», «ἀφορισμοί» καί «καθαιρέσεις» κατά τῶν ἰδίων προσώπων καί νέκρωσις κάθε ἀγῶνος Συνοδικοῦ ἤ καί μέσω τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε!

Τυφλόν καί ἄβουλον ὄργανον, ὅπως ἐκ τῶν πραγματικῶν γεγονότων προκύπτει, ὁ Πειραιῶς κ. Νικόλαος, ἡγεῖται εἰς ὅλας τάς ληστρικάς ἐνεργείας κατά τῶν ὀρθοδόξων, τόν δέ Φεβρουάριον τοῦ 2002 γίνεται στόμα καί φωνή τῶν Φλωρινικῶν καί τῶν ἐγκαθέτων ἐκπροσώπων των (τούς ὁποίους προανεφέραμεν), καί εἰς τήν Σύνοδον τῆς 14/27 Φεβρουαρίου 2002 ἀναγινώσκει μίαν «εἰσήγησιν» τῶν ἐγκαθέτων, ἄκρως ἀνόητον καί αἱρετικήν, ἡ ὁποία κατέληγεν εἰς τό «ἐδῶ καί τώρα, νά ἀφορισθῆ ὁ θεολόγος Ἐλευθέριος Γκουτζίδης»! Καί ὦ τοῦ «Δαιμονικοῦ θαύματος»! Ἡ «ἱερά σύνοδος τῆς ἱεραρχίας», δηλαδή τό Καϊαφικόν συνέδριον τῶν ἀνόμων, «ἀφώρισεν» τόν θεολόγον!..

Τό ἑπόμενον ἔτος τόν ἴδιον μῆνα, ἀναγκάζεται εἰς καταχρηστικήν, Ἀντικανονικήν καί ἄκρως ἱερόσυλον «παραίτησιν» ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀνδρέας ὑπέρ τοῦ «Πειραιῶς» κ. Νικολάου!.. Τοῦτο ἐσήμανεν ὅτι ἡ προδοσία εἶναι τετελεσμένη ἐν τῶ προσώπω τοῦ κ. Νικολάου, μέσω καί διά τοῦ 54/76 Ἀπαλλακτικοῦ Βουλεύματος, ἐνῶ ξεφυτρώνει σάν δηλητηριῶδες μανιτάρι καί ἡ ἀποσιωπουμένη ἀπό τό 1974 «ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ» τοῦ «Ἀργολίδος» κ. Παχωμίου! Κατ' ἀμφότερα τά κείμενα ἡ Ἀποστολική Διαδοχή των προέρχεται μέσω τῆς χειροθεσίας, ἐκ τῆς Ρωσικῆς Συνόδου τῆς Διασπορᾶς καί δι' αὐτῆς ἐκ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ. Οὕτως ὅμως δέν τούς ἀπέμεινεν οὔτε Ὁμολογία Ἐκκλησιολογία, οὔτε Ἀποστολική Διαδοχή! Πλέον τόν λόγον τότε εἶχεν ὁ ἀποβιώσας Χριστόδουλος, σήμερον δέ ἔχει ὁ κ. Ἱερώνυμος, ὅστις ὑποχρεοῦται, κατά τό κοινῶς λεγόμενον, νά «μαντρώση» ὄχι μόνον τούς Νικολαΐτας, ἀλλά τό σύνολον τῶν διαφόρων παρατάξεων καί «ἐκκλησιῶν» τοῦ παλαιοῦ, οἱ ὁποῖοι δέν ἔχουν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ καί δηλώνουν ὅτι ἔχουν τήν Ἀποστολικήν των Διαδοχήν ἐκ τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς, δηλαδή ἐκ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ μετά τοῦ ὁποίου πάντοτε εἶχεν κοινωνίαν ἡ ἐν Διασπορᾶ Ρωσική Σύνοδος.

Ταῦτα ἐν περιληπτικῆ εἰσαγωγικῆ ἀναφορᾶ, εἰς τά πραγματικά γεγονότα, τά ὁποῖα οἱ Ὀρθόδοξοι Ἀρχιερεῖς, Ἱερεῖς, Μοναχοί καί Λαϊκοί, μέ πρωτόγνωρον Ὑπομονήν, Ἀγάπην ἀλλά καί ΕΠΙΜΟΝΗΝ ἀντιμετώπισαν μή παρεκκλίναντες οὐδ' ἐπί στιγμήν θερμῶς νά ΖΗΤΟΥΝ, ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝ, ΙΚΕΤΕΥΟΥΝ, ΕΙΣΗΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΖΟΥΝ πρός ἕναν Διάλογον Συνοδικόν διά τήν ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑΝ ΟΛΩΝ, διότι ὁ Κύριος «πάντας θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν».

Εἰς τήν ὑπ' ἀριθμ. 492/2/15.12.2008 (π.ἡ.) τελευταίαν ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΕΚΚΛΗΣΙΝ, ἡ ὁποία ἀκολουθεῖ, προτάσσεται ἡ προηγηθεῖσα Πρότασις Ἔκκλησις (Α.Π. 483/15.9. 2008) καί ἀκολουθοῦν σειρά ἀποσπασμάτων ἐξ ἐπισήμων ἐγράφων κειμένων, εἰς τά ὁποῖα οὐδόλως ἀνταπεκρίθησαν οἱ περί τόν κ. Νικόλαον, ἐνῶ ἐσκληρύνθησαν καί καταχρηστικῶς διέπραξαν ἀντιχριστιανικάς, ἀντικανονικάς καί ἀντορθοδόξους πράξεις, αἱ ὁποῖαι χαρακτηρίζονται καί ὡς βανδαλισμοί κατά τῆς Ἐκκλησίας!

Τά ἀποσπάσματα, τά ὁποῖα ἀκολουθοῦν ἐπιβεβαιοῦν τοῦ λόγου τό ἀληθές, καί πρό πάντων ὅτι δέν διενοήθησαν ποτέ νά ἀνταποκριθοῦν εἰς τάς Προτάσεις, Ἐκκλήσεις καί παρακλήσεις δι' Ἀγάπην, Ὁμολογίαν καί Ἑνότητα ἐν τῆ Ἐκκλησία.

Πιστεύομεν πώς ἄν ἡ πίστις μας καί ἡ ἀγάπη μας ἦσαν περισσότερον θερμαί, θά εἶχεν εὐλογήσει αὐτάς τάς προσπαθείας ὁ Κύριος, δι' αὐτό παρακαλοῦνται ὅλοι ὅσοι ἀγαποῦν τήν Ἐκκλησίαν καί εἶναι ζῶντα Αὐτῆς μέλη, ἀλλά καί οἱ ἐκτός Αὐτῆς, νά προσευχηθοῦν διά νά μᾶς ἐλεήση ὅλους ὁ Κύριος Ἀμήν.

Ἐλευθέριος Χρ. Γκουτζίδης

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)