kirykos: ΙΕΡΕΜΙΑΣ Ο Β Ο ΤΡΑΝΟΣ

ΙΕΡΕΜΙΑΣ Ο Β Ο ΤΡΑΝΟΣ
Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΩΝ/ΛΕΩΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΣΥΝΕΚΑΛΕΣΕ ΤΡΕΙΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ (1583, 1587 καί 1593) ΚΑΙ ΚΑΤΕΔΙΚΑΣΕ ΤΟ ΝΕΟ ΠΑΠΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ιερεμίας Β΄, ο επιλεγόμενος Τρανός, ανέλαβε Οικουμενικός Πατριάρχης τρεις φορές.
Γεννήθηκε το 1539 και καταγόταν από την Αγχίαλο. Εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης πρώτη φορά στις 5 Μαΐου 1572 και παρέμεινε μέχρι τις 29 Νοεμβρίου 1579, δεύτερη φορά από τον Αύγουστο του 1580 μέχρι το 1584 και τελευταία φορά το 1586 ή 1588 μέχρι του θανάτου του το 1595. Κατείχε μεγάλη θεολογική μόρφωση και επιχείρησε να αναδείξει μορφωμένους επισκόπους.. Μάλιστα είχε φθάσει με θάρρος να συζητήσει με τους Διαμαρτυρόμενους (Προτεστάντες) σε τρεις επιστολές την «Αυγουσταία ομολογία». Οι επιστολές εκείνες έχουν σωθεί, όπως και κάποιες ακόμη πραγματείες του επί θεολογικών θεμάτων.
Αλληλογράφησε με τον Πάπα Γρηγόριο ΙΓ΄ και με την ελληνική κοινότητα της Βενετίας για το θέμα του Γρηγοριανού ημερολογίου, προς το οποίο φαίνεται ότι δεν διάκειτο αρνητικά, (Σχόλιον ἡμέτερον: Κάμνετε λάθος, διαβάστε καλύτερα τίς ἐπιστολές του καί τίς ἀποφάσεις τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων, διά νά ἴδητε πῶς διέκειτο ἔναντι τῆς ἡμερολογιακῆς καινοτομίας), αλλά ήταν κατά της άμεσης εφαρμογής του. Λόγω της στάσης του αυτής, μετά τη δεύτερη Πατριαρχία του εξορίστηκε από τον διάδοχό του, Παχώμιο Β΄, στη Ρόδο. (Σχόλιον ἡμέτερον: Αν δέν διέκειτο ἀρνητικά έναντι της γρηγοριανής καινοτομίας, θά ἐξωρίζετο διά τήν στάσιν του αὐτήν;)
Ο Ιερεμίας Β΄ επανεξελέγη το 1586 ή το 1588. Περιόδευσε επί διετία στη Ρωσία (1588-1590) για εκκλησιαστικές υποθέσεις. Υπό την αφόρητη πίεση του Τσάρου Θεόδωρου, αναγνώρισε στις 26 Ιανουαρίου 1589 με χρυσόβουλο την πατριαρχική αξία στον μητροπολίτη Μόσχας Ιώβ. Το νέο Πατριαρχείο Ρωσίας αναγνωρίσθηκε από ειδική Σύνοδο που συνήλθε στη Κωνσταντινούπολη το Φεβρουάριο του 1591 και με απόφαση άλλης Συνόδου, στις 12 Φεβρουαρίου 1593 κατατάχθηκε στα Δίπτυχα της Ορθόδοξης Εκκλησίας ως πέμπτο τη τάξει.
Πέθανε εν ενεργεία το 1595, αφήνοντας πλούσιο συγγραφικό έργο.