ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΙΤΑΣ, ΚΛΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟΝ
Παραθέτομεν πρός ἐνημέρωσιν τῶν ἁπανταχοῦ Γνησίων Ὀρθοδόξων τήν «ΚΛΗΣΙΝ ΠΡΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑΝ», καί τό ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟΝ τά ὁποῖα ἀπεφάσισεν καί ἀπέστειλεν ἡ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΤΩΝ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΚΥΠΡΟΥ, ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ, ΡΩΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΦΡΙΚΗΣ συνεδριάσασα εἰς τήν ἕδραν τῆς Μητροπόλεως Μεσογαἰας καί Λαυρεωτικῆς (Κορωπί Ἀττικῆς) τήν 2/15.1.2009. Ἡ Πανορθόδοξος Ἱερά Σύνοδος τῶν Μητροπολιτῶν τῶν τοπικῶν ‘Εκκλησιῶν Ἑλλάδος, Κύπρου, Ρουμανίας, Ρωσίας καί Ἀφρικῆς θά συνεδριάση τήν 4ην Φεβρουαρίου 2009..
ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ
194 00 Τ.Θ. 54 ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣΤΗΛ. 210.6020176, 210 2466057
Α.Π. 498 Ἐν Ἀθήναις τῆ 2/15.1.2009
ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ
ΤΩΝ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ,
ΚΥΠΡΟΥ, ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ, ΡΩΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΦΡΙΚΗΣ
Συγκροτουμένη ὑπό τῶν Μητροπολιτῶν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΥ, ὡς Προέδρου, ΚΙΤΙΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ, ΒΡΑΝΤΣΕΑ ΓΕΡΟΝΤΙΟΥ (ἐκπροσωπουμένου ὑπό τοῦ Σεβ. Παρθενίου), ΚΕΝΥΑΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ἐκπροσωπουμένου ὑπό τοῦ Ἱερομ. Ἀμφιλοχίου), καί ΚΙΕΒΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ (ἐκπροσωπουμένου ὑπό τοῦ Ἱερέως Ἀνδρέου), ὡς μελῶν.
ΤΟΠΟΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΩΣ:
Εἰς τήν ἕδραν τῆς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς
τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,
εἰς τό ‘Επισκοπεῖον Ἁγίας Αἰκατερίνης Κορωπίου Ἀττικῆς
ΚΛΗΣΙΣ
ΠΡΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑΝ ΕΠΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟΥ
ΑΠΑΓΓΕΛΘΕΝΤΟΣ ΥΠΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
ΚΑΤΑ
τῶν πρώην Μητροπολιτῶν τῆς Γνησίας ‘Ορθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος: α) Πρώην ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ (κατά κόσμον Εὐθυμίου Μεσσιακάρη), β) Πρώην ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ κ. ΠΑΧΩΜΙΟΥ (κατά κόσμον Παναγιώτου Ἀργυροπούλου), γ) Πρώην ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ κ. ΓΑΛΑΚΤΙΩΝΟΣ (κατά κόσμον Γεωργίου Γκαμίλη), δ) Πρώην ΒΕΡΡΟΙΑΣ κ. ΤΑΡΑΣΙΟΥ (κατά κόσμον Γεωργίου Καραγκούνη, ε) Πρώην ΔΙΑΥΛΕΙΑΣ κ. ΑΝΔΡΕΟΥ (κατά κόσμον Ἀθανασίου Σύρου), στ) Πρώην ΦΙΛΙΠΠΩΝ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ (κατά κόσμον Χρήστου Σύρου), ὡς καί τῶν ὑπ’ αὐτῶν «χειροτονηθέντων» ζ) «Πειραιῶς» κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ (κατά κόσμον Παναγιώτου Ντέσκα), η) «Φαρσάλων» ἤ «Λαρίσης» ΙΓΝΑΤΙΟΥ (κατά κόσμον Λαζάρου Δάσσιου), θ) «Τριμυθοῦντος» ἤ «Κιτίου» κ. ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, (κατά κόσμον Μιχαλάκη Σταύρου) καί ι) «Ἀμαθοῦντος» κ. ΛΑΖΑΡΟΥ (κατά κόσμον Αἰμιλίου Ἀθανάσωφ).
Κ Α Λ Ε Ι Σ Θ Ε
ὅπως προσέλθετε ἐνώπιον τοῦ Ἀνωτάτου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου, τό ὁποῖον θά συνεδριάση εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Ἐπισκοπείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς, ἐν Στρογγύλη Κορωπίου Ἀττικῆς τήν 4ην Φεβρουαρίου 2009 (Π.Η.), ἡμέραν Τρίτην, καί ὥραν 10ην πρωϊνήν, νά ἀπολογηθῆτε ἐπί τοῦ κάτωθι καθ’ Ὑμῶν κατηγορητηρίου, τό ὁποῖον ἡ Ἰερά Σύνοδος κατά τήν συνεδρίαν Αὐτῆς σήμερον 2αν Ἰανουαρίου 2009, ἡμέραν Πέμπτην, διετύπωσεν καί ἀπεφάσισεν, κατόπιν μελέτης τῶν εἰς βάρος σας στοιχείων:
Α΄ ἈΠΟ ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΨΕΩΣ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣΘΕ ΔΙΟΤΙ:
Κατά τάς ἀπό τό 1999 καί κατόπιν συγκλήσεις Ἐνδημουσῶν Συνόδων, ὡς καί τῶν Ἱερῶν Συνόδων τῆς Ἱεραρχίας, κατελύσατε κάθε ἔννοιαν Κανονικῆς Τάξεως, τόσον κατά τήν διαδικασίαν τῶν Συγκλήσεων των, ὅσον καί τῆς ἑκάστοτε Η.Δ. καί τῶν ἐργασιῶν. Τοῦτο ὅλον, διότι τάς Συνόδους τῆς μετά τό 1999 περιόδου καί μέχρις αὐτῆς τῆς ἀπό 28.11.2007 (π.ἡ.) τάς ὑπηγόρευσαν καί τάς ἐπέβαλον ἡ δεοντολογία τῶν Κέντρων τοῦ Φλωρινικοῦ σχίσματος καί κατ’ ἐπέκτασιν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, διά τῶν γνωστῶν ἐκπροσώπων των, ἤτοι τοῦ παρασυνοδικοῦ κατεστημένου, «ἡμετέρων» καί Φλωρινικῶν, οἵτινες καθ’ ἡμᾶς ἐκπροσωποῦν καί ἐκφράζουν τόν κενόν παλαιοημερολογιτισμόν, ἐνῶ ἐκ τῶν πράξεών των προκύπτουν ὡς ἐχθροί καί πολέμιοι τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, διότι ἀπό κοινοῦ, μέσω τῆς ἐπιδιωκομένης ὑπ’ αὐτῶν προσβολῆς τῆς Γνησίας καί ἀδιακόπου Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, πολεμοῦν μέ κάθε μέσον καί τρόπον τήν ἀπό τοῦ 1924 Ὁμολογίαν - Ἐκκλησιολογίαν Αὐτῆς.
Αὕτη ἡ κατηγορία καθίσταται ἐξαιρετικῶς σοβαρά ἄν ληφθῆ ὐπ’ ὄψιν ὅτι οἱ δύο πρῶτοι ἐξ’ Ὑμῶν ἤγουν, οἱ πρ. Πειραιῶς κ. Νικόλαος καί πρ. Ἀργολίδος κ. Παχώμιος ἦσαν ἐν κρυπτῶ ἐχθροί καί πολέμιοι τῆς τε Ἐκκλησιολογίας καί τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς ἀπό τό 1974 καί 1976 ἀντιστοίχως, διό καθ’ ὅλην τήν ἀπό τό 1977 δεκαετίαν συνεμάχησαν καί ἀπό κοινοῦ ἐπεχείρησαν τήν προδοσίαν, ἐνῶ οἱ λοιποί οὐδόλως διαφωνήσατε ἤ πως διαφοροποιήθητε!
Ἕτερος λόγος τῆς ὑφ’ Ὑμῶν καταλύσεως τῆς τε Κανονικῆς Τάξεως καί τοῦ Συνοδικοῦ θεσμοῦ ὑπῆρξεν ἡ ἀπό κοινοῦ προώθησις ληστρικῶν πράξεων καί ἀποφάσεων τοῦ προαναφερθέντος Φλωρινικοῦ Κέντρου μετά τοῦ έξωσυνοδικοῦ καί παρασυνοδικοῦ κατεστημένου, κατά Λαϊκῶν, Κληρικῶν καί Ἐπισκόπων, καί κατ’ ἀρχάς αἱ ὑπ’ ἀριθμ. 3166/14/27.2.2002 καί 3169/14/27.2.2002 «Πράξεις - Ἀποφάσεις» περί «ἁφορισμοῦ» κατά τοῦ θεολόγου ‘Ελευθερίου Γκουτζίδη, αἱ «ἀργίαι» καί «καθαιρέσεις» κατά τοῦ Ἰερομονάχου π. Ἀμφιλοχίου καί κατά τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κηρύκου, ὡς καί κατά Κληρικῶν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου. Δέν ἀναφέρονται οἱ Ἱεροί Κανόνες τούς ὁποίους παρεβιάσατε διότι συλλήβδην κατελύσατε κάθε ἔννοιαν Κανονικῆς Τάξεως καί θεσμῶν καί διότι προέχει ἡ κατά δόλιον τρόπον ΑΘΕΤΗΣΙΣ, ΠΡΟΣΒΟΛΗ, ΑΡΝΗΣΙΣ καί ἐν γένει ΠΟΛΕΜΙΚΗ κατά τῆς Ἀποστολικῆς σας Διαδοχῆς καί τῆς Ἐκκλησιολογίας - Ὁμολογίας τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας
Εἰς τήν καθ’ οἱονδήποτε τρόπον ἀπολογίαν σας, καί ἐν προκειμένω σχετικῶς μέ τήν κατάλυσιν τῆς τε Κανονικῆς Τάξεως καί τοῦ πρώτου θεσμοῦ τῆς Ἐκκλησίας, ὅστις εἶναι ἡ Ἱερά Σύνοδος καί εἰδικώτερον ἐπί πασῶν τῶν ὑφ’ ὑμῶν περί «ἀφορισμοῦ» «ἀργιῶν» καί «καθαιρέσεων» «Πράξεων – Ἀποφάσεων» σας, δύνασθε νά ἀπολογηθῆτε, ὅπως σεῖς ἐπιθυμῆτε καί πάντως καταθέτοντες τά Πρακτικά καί λοιπά παραστατικά αὐτῶν τῶν Συνόδων ὡς καί πασῶν τῶν μετά τό 1999 καί μέχρι τῆς κατά τήν 28ην Νοεμβρίου 2007 «Συνόδου» σας.
Β΄. ΕΠΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ – ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ.
Ἐν προκειμένω κατηγορεῖσθε:
α) Διότι ἀπό τό 1974 ὁ δεύτερος ἐξ’ Ὑμῶν ὁ πρ. Ἀργολίδος Παχώμιος καί ἀπό τό 1976 ὁ πρῶτος πρ. Πειραιῶς Νικόλαος, ὑπεκρίνεσθε τούς Ὀρθοδόξους, ἐνῶ μυστικῶς καί δή ΕΓΓΡΑΦΩΣ ἀπεδέχθητε καί ἐκηρύξατε, ὁ μέν διά τῆς ἀπό τό 1974 «ἐξομολογητικῆς του ἐπιστολῆς», ὁ δέ διά τῶν ἀπό Ὀκτ. 1974 Ἀπολογητικοῦ του Ὑπομνήματος καί τοῦ βάσει αὐτοῦ ἐκδοθέντος 54/76 «Ἀπαλλακτικοῦ Βουλεύματος τοῦ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς», ὅτι τό 1971 ἐδέχθητε «χειροθεσίαν», ὡς σχισματικοί, διότι ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος ἀπό τό 1937 ἐγένετο δῆθεν σχισματικός ἔναντι τοῦ πρ. Φλωρίνης!!! Σαφῶς καί πλέον ὁμοθυμαδόν κηρύσσεται ὑφ’ ὑμῶν, μέσω τοῦ 54/76 Ἀπαλλακτικοῦ Βουλεύματος, ὅτι ὁ Ὁμολογητής Ἁγιος Ματθαῖος τό 1937 «ἵδρυσε μίαν δευτέραν ἐκκλησίαν ἀποσχισθείς ἀπό τήν ἐκκλησίαν τοῦ πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καβουρίδη»!!!!
Οὕτω ὅμως δέν ἀπετολμήσατε ἁπλῶς μίαν ἐσχάτην βλασφημίαν καί ὕβριν κατά τῆς Ἐκκλησίας καί προπάντων ἄρνησιν καί πολεμικήν κατ’ Αὐτῆς, ἀλλά καί διηκονήσατε τόν Διάβολον τοῦ κατά τό 1937 σχίσματος τοῦ πρώην Φλωρίνης καί ἐδικαιώσατε τόν ἴδιον μέ ἀποτέλεσμα νά καταστῆτε ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΑΧΟΙ καί ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ! Ταῦτα καί διότι ὁ πρ. Φλωρίνης δέν εἶναι μόνον ὁ σχίστης τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί ὁ ἐκφραστής θεωρία τε καί πράξει, τῆς περί «δυνάμει Νεοημερολογιτικοῦ σχίσματος» θεωρίας, ἀλλά καί ὁ κατ’ ἐξοχήν πολέμιος τῶν εὐλογημένων χειροτονιῶν τοῦ 1948 καί τέλος ὁ ἐμπνευστής καί ὁ εἰσηγητής τῆς «χειροθεσίας» σας. Εἶναι ἡ διαχρονική παλαιοημερολογιτική Οὐνία τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ - Οἰκουμενισμοῦ! Αὐτό τό ἐν κρυπτῶ ἔγκλημά σας σᾶς ὡδήγησεν, ὅπως κατά τήν κρίσιμον ταύτην περίοδον διαπράξετε καί τό νέον σχίσμα σας, (τέταρτον κατά σειράν ἀπό τό 1924), ἀποκλειστικῶς διά λογαριασμόν τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ καί Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Εἰς τήν συγκεκριμένην ΕΣΧΑΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ σας συνεργήσατε οὐχί μόνον οἱ δύο πρῶτοι, ἀλλά ἅπαντες οἱ συμπορευόμενοι εἰς αὐτό τό κίνημά σας καί ἐν τέλει συμμετασχόντες καί ὑπογράψαντες τό βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεώς σας, ἤγουν τήν ΣΑΤΑΝΙΚΗΝ ΣΑΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ, μέ ἀριθμόν Πρωτοκόλλου 3280 τήν 28ην Νοεμβρίου 2007, ἤτοι καί οἱ «Περιστερίου» Γαλακτίων, «Βερροίας» Ταράσιος, «Διαυλείας» ἤ «Θηβῶν» Ἀνδρέας, «Φιλίππων» Χρυσόστομος, «Πειραιῶς» Παντελεήμων, «Φαρσάλων» ἤ «Λαρίσης» Ἰγνάτιος, «Τριμυθοῦντος» ἤ «Κιτίου» Σεβαστιανός καί «Ἀμαθοῦντος» Λάζαρος.
Πάντες ὑμεῖσ διά τῆς ὅλης μετά τό 1999 συνοδοιπορίας σας ἐξωμοιώθητε, ἐταυτίσθητε καί συνεστρατεύθητε εἰς πόλεμον κατά τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς καί ἐν τέλει, διά τῆς ἀρνήσεώς της, ἠρνήθητε καί τήν Ὀμολογίαν - Ἐκκλησιολογίαν τῆς Μίας, Ἀγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ἐξ’ Ἧς ἐξεπέσατε καί ΑΥΤΟΕΞΕΒΛΗΘΗΤΕ ὡς νεκρά καί σεσηπότα μέλη.
Τονίζομεν καί ὑπογραμμίζομεν ὅτι ἡ ἀμέσως σχεδόν μετά τό 1995-96 κλιμακωθεῖσα Ἀντικανονική, Ἀντιεκκλησιαστική, Ἀντορθόδοξος καί Ἀήθης συμπεριφορά σας, ἡ κορυφωθεὶσα εἰς τάς ἄκρως ἀδίκους, συκοφαντικάς καί πρόπάντων ΣΚΟΠΙΜΟΥΣ ΛΗΣΤΡΙΚΑΣ πράξεις καί ἀποφάσεις σας, περί δῆθεν «ἀφορισμῶν», «ἀργιῶν», καί «καθαιρέσεων» κατά Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Λαϊκῶν καί ἐν τέλει ἡ ἀπό 28.11.2007 «ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ», σᾶς ὑπηγορεύθησαν ἔξωθεν καί ἀποκλειστικῶς μόνον διά νά ἐπιτύχητε, καίριον θανατηφόρον πλῆγμα κατά τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ καί δι’ αὐτοῦ καί κατά τῆς ἀπό τοῦ 1924 ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ – ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Ἐν προκειμένω ὅμως ὁ ἄκρατος Φαρισαϊσμός, ὁ ὁποῖος πλημμυρίζει, θέμις εἰπεῖν, τό πονηρόν βδέλυγμα τῆς 28ης Νοεμβρίου 2007, ἤτοι, τήν ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 3280 «Ἐγκύκλιόν» σας, δέν ἐκάλυψεν τόν πραγματικόν ἐν αὐτῶ σατανικόν δόλον τῶν ἀθλίων συντακτῶν της, τόν ὁποῖον ὅμως, ὅπως καί ὅλων τῶν προηγηθέντων ἐξ’ ἴσου ἀθλίων καί σατανικῶν κειμένων των, τά ὁποῖα ἀπεδέχθητε καί ὑλοποιήσατε Ὑμεῖς. Ὀ φαρισαϊσμός σας ἐν προκειμένω καί εἰς τό τελευταῖον τοῦτο βδέλυγμα, τό ὁποῖον ὠνομάσατε «Συνοδικήν Ἐγκύκλιον», συνίσταται εἰς τό γεγονός ὅτι ἀτάκτως πλήν πληθωρικῶς ὑποκρίνεσθε τούς ὁμολογητάς, ἤγουν ὅτι δῆθεν κρατεῖτε τήν Ὁμολογίαν - Ἐκκλησιολογίαν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ὅτι κέκτησθε τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν ἐκ τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1948, πλήν ὅμως ταῦτα οὐδόλως καλύπτουν τήν ἐπίσης ἀτάκτως καί ἐπανειλημμένως ἀκολουθοῦσαν ἄκρως πονηράν καί δολίαν δήλωσιν ὅτι «Συνοδικῶς» ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΖΕΤΕ καί ΑΠΟΚΗΡΥΣΣΕΤΕ, ἤγουν καταδικάζετε καί ἀπορρίπτετε τήν χειροθεσίαν σας, τήν ὀποίαν, ὡς κηρύσσετε, ἐδέχθητε τό 1971, ἤ ἐπί τό ἀκριβέστερον αἱ κατά τό 1973 χειροτονίαι σας προέρχονται ἐξ Ἐπισκόπων χειροθετηθέντων κατά τό 1971.
Δηλαδή προκειμένου νά ὑποστασιάσετε τήν ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟΝ ἐν Ἐλλάδι καί διά τήν Ι. ΣΥΝΟΔΟΝ καί τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν «ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ» σας, ἐχρησιμοποιήσατε αὐτό τό ψεῦδος, περί δῆθεν χειροθεσίας καί τόν δόλον καί τήν ἀπάτην περί καταδίκης τῆς ὄντως ἀνυποστάτου «χειροθεσίας» κατά τό 1971! Ὁ Φαρισαϊσμός καί ἡ ἀπάτη σας, εἰς τήν πλέον σατανικήν των ἔκφρασιν καί διάστασιν! Μέ αὐτήν τήν ΕΣΧΑΤΗΝ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΝ καί προηγουμένως τό ΨΕΥΔΟΣ, τό ΕΓΚΛΗΜΑ σας εἶναι ΤΕΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟΝ καί ΩΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΝ, διότι ἐνῶ πληθωρικῶς κηρύσσετε ὅτι ἔχετε μέν τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν ἐκ τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1948, ὑπό τοῦ ἀοιδίμου Ἐπισκόπου Βρεσθένης Ματθαίου, ἐν ταυτῶ ὅμως δηλώνετε ψευδῶς, ὅτι ὡς Ἐπίσκοποι προέρχεσθε ἐκ χειροθετημένων Ἐπισκόπων (!) καί οὕτω δέχεσθε, ὁμολογεῖτε καί κηρύσσετε ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΑ τήν ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟΝ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ διά τήν Ἐκκλησίαν καί τελικῶς ἀναμφισβητήτως ΥΠΟΣΤΑΣΙΑΣΑΤΕ ΔΙ’ ΕΑΥΤΟΥΣ τήν χειροθεσίαν καί ΑΚΥΡΩΣΑΤΕ καί ἐμπτύσατε τρίς ἐπί τῶν ἐκ τοῦ Ματθαίου χειροτονιῶν σας.
Ἑπομένως ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς:
α) ‘Ηρνήθητε, ἐβεβηλώσατε καί ἐρρίψατε εἰς τούς κύνας τόν μαργαρίτην τῆς Ἀποστολικῆς σας Διαδοχῆς καί οὕτω ἠρνήθητε καί τήν Ὀμολογίαν – Ἐκκλησιολογίαν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
β) Ἐξαρτήσαντες οὕτω ἑαυτούς, ὡς «Ἐπισκόπους» καί «Ἱερεῖς», ἐκ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, πλέον δέν εἶσθε λειτουργοί καί οἰκονόμοι τῆς Χάριτος τοῦ Ἀγίου Πνεύματος, ἀλλά εἶσθε, ὅπως ὅλοι οἱ ἐν τῶ Οἰκουμενισμῶ κινούμενοι Νεοημερολογῖται «Ἐπίσκοποι καί Ἱερεῖς». Εἶσθε ἑπομένως ἀπολύτως ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΙ καί ΨΕΥΔΟΙΕΡΕΙΣ.
γ) Ταῦτα σᾶς ἔφεραν εἰς τήν θέσιν τῶν Σχισματοαιρετικῶν, διότι ἐν γνώσει καί βάσει σχεδίου καί ἐπί σκοπῶ, ἀπό κοινοῦ πολεμεῖτε, ὑβρίζετε καί ὑπονομεύετε ΔΟΛΙΩΣ τήν Ἐκκλησίαν, ὡς δέ οἱ δεινότεροι τῶν Φαρισαίων, ὑποκρίνεσθε τούς Ὀρθοδόξους, διό ἤδη ἐπεκάθησαν ἐφ’ ὅλων ‘Υμῶν τά ἐν τῶ ΚΓ΄ Κεφαλαίω τοῦ κατά Ματθαῖον Εὐαγγελίου ΟΥΑΙ τοῦ Κυρίου.
ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣΘΕ δι’ ὅλα αὐτά τά ὁποῖα ΑΣΕΒΩΣ καί ὡς νά εἶσθε ἐντελῶς ΑΠΙΣΤΟΙ, ἐποιήσατε κατά τῆς Ἀποστολικῆς σας Διαδοχῆς, τήν ὁποίαν ἡ Ἐκκλησία κέκτηται πλήρη, τελείαν, ἀνόθευτον καί ἀδιάκοπον ἐκ τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1935 ὑπό τῶν τριῶν ἐκείνων Ἐπισκόπων, οἵτινες εἶχον τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν πρό τῆς Νεοημερολογιτικῆς σχισματοαιρέσεως τοῦ 1924, ὡς καί διά τῶν τοιούτων τοῦ 1948 καί 1995. Ταῦτα δέ ἐποιήσατε ἐνσυνειδήτως διά νά προσβάλετε τήν ἀπό τοῦ 1924 ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ – ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Κλείοντες αὐτό τό καθ’ Ὑμῶν Κατηγορητήριον, ὑπογραμμίζομεν καί τά ἑξῆς:
Ἀπό τήν στιγμήν, καθ’ ἥν Σεῖς οἱ τῆς Συνόδου τῆς 28ης Νοεμβρίου 2007 ἀπό κοινοῦ δολιώτατα ἐδέχθητε τήν λεγομένην χειροθεσίαν, κατά τά πρότυπα τῆς ἀπό τό 1974 «ἐξομολογητικῆς ἐπιστολῆς» τοῦ κ. Παχωμίου καί τοῦ «54/76 Ἀπαλλακτικοῦ Βουλεύματος τοῦ Συμβουλίου Πλημελειοδικῶν» Πειραιῶς, ὑπέρ τοῦ κ. Νικολάου,. ὅσας φοράς καί ἄν τήν ἀποδοκιμάσετε, ἀποκηρύξετε καί τήν καταδικάσετε, αὕτη, ὡς ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, τό Ὀποῖον σᾶς κατέστησεν Ἐπισκόπους – Διαδόχους τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων, δέν ἐξαλείφεται καί δέν σβήνει. Ἀς ἐπιτραποῦν τά καταχρηστικά παραδείγματα: Δέν ἐξαλείφει ὁ φονιάς τόν φόνον καί ἡ μοιχαλίς τήν μοιχείαν, ὅσας φοράς καί ἄν ἀποδοκιμάσουν, ἀποκηρύξουν καί καταδικάσουν τάς πράξεις των, ἀλλά παραμένουσι ὁ μέν φονεύς, ἡ δέ μοιχαλίς. Πολύ περισσότερον ὁ ψευδῶς κατηγορηθείς ὡς φονεύς, ἤ ἡ παρθένος ὡς μοιχαλίς, μέ τό νά καταδικάσουν τάς ἀνυποστάτους πράξεις των, δῆθεν διά νά ἀθωωθοῦν, μέ τήν καταδίκην των αὐτήν ἐδέχθησαν καί ὡμολόγησαν ὅτι διέπραξαν ὁ μέν τόν φόνον, ἡ δέ τήν μοιχεἰαν. Αὐτό ἐποιήσατε μέ τήν ὑπ’ ἀριθμ. 3280/28.11.07 «ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ» σας, ἤτοι διά τῆς καταδίκης ἐδέχθητε καί ὡμολογήσατε τήν ἀνύπαρκτον «ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ» σας μέ ἀποτέλεσμα νά τήν καταστήσετε δι’ ὑμᾶς ΥΠΑΡΚΤΉΝ.
Τό παράδειγμα εἶναι ἐντελῶς καταχρηστικόν καί δέν τίθεται ἐν παραλλήλω μέ τήν ὑφ’ ὑμῶν κατά τοῦ Ἀγίου Πνεύματος βλασφημίαν σας καί ἐν ταυτῶ ψεῦδος, διότι ὁ ὑφ’ ὑμῶν ὁμολογηθείς «φόνος» ἤ «μοιχεία» κατά τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ – ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ, εἶναι ΨΕΥΔΟΣ, εἶναι «ἀπόπειρα φόνου» καί «ἀσέλγεια» κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τῆς Ἐκκλησίας, ὅπερ οὔτε ἐν τῶ νῦν, οὔτε εἰς τούς ἀπεράντους αἰῶνας συγχωρηθήσεται.
Καίτοι ἡ Ἰερά Σύνοδος ἔκρινεν ὅτι δέν ὑφίσταται χρεία πρός περαιτέρω διατύπωσιν ἄλλου κατηγορητηρίου, παρά ταῦτα, ἀποφασίζει, ὅπως καταγραφῶσιν μόνον τινά ἐξ’ αὐτῶν, ἐνῶ προσεύχεται καί ἐλπίζει ὅτι ἔστω καί εἷς ἤ ὀλίγοι, (εἴθε ὅλοι ἐν ἑνί στόματι καί μιᾶ καρδία) νά ἐπιστρέψετε καλῶς, ὅθεν κακῶς αύτοεξεβλήθητε, διότι ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας καί ὑπ’ αὐτάς τάς συνθήκας οὐκ ἔστι σωτηρία.
Γ΄. ΑΛΛΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΙ:
1ον: Κατηγορεῖσθε ὅτι ἡ ἀπό τό 1998 καί ἄχρι τῆς ἀπό 26.4.2008 ὑπ’ ἀριθμ. 3285 «καθαιρετικῆς ψευδοαποφάσεώς» σας κατά τοῦ Μητροπολίτου Κηρύκου καί κάθε ἄλλη σχετική, ἐγένοντο ἐπί τῶ σκοπῶ, ὅπως ἀποφύγετε τήν αίτουμένην καθαράν Ὁμολογίαν καί τήν Κανονικήν ἀντιμετώπισιν τῶν πέντε, τά ὁποῖα πρῶτος ἐζήτησεν ἀπό τό 1998 Κανονικῶς καί Ὀρθοδόξως ὁ Παν/τος π. Ἀμφιλόχιος. Εἰς τό αἴτημά του σεῖς ἀντεπεκρίθητε μέ τάς συκοφαντίας, τάς διώξεις, τήν ψευτοαργίαν καί τήν ψευδοκαθαίρεσιν. Διά νά έπιτύχετε αὐτάς τάς πράξεις κατελύσατε συλλήβδην τήν Κανονικήν Τάξιν καί τόν θεσμόν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἐπί τῶ σκοπῶ νά προδόσητε τήν Ἐκκλησιολογίαν καί τήν Ἀποστολικήν σας Διαδοχήν. Ἐπ’ αὐτοῦ δύνασθε νά συμβουλευθῆτε τά Ἀρχεῖά σας καί ἐν ἀδυναμία ποιῆσαι τοῦτο, ἰδέτε τούς Τόμους «ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ», Τόμος Α΄, 2000 καί Β΄2008, καί εἰς τήν «ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΠΝΟΗΝ», Τόμος 11ος/2000, σελ. 120-133, 143, 151-159, Τόμος 14 ος/2003, σελ. 27-38, Τόμος 15ος/2004, σελ. 235-241, 361-368, 408-413, 486-488, 516-522, 543-545, Τόμος 16ος/2005, σελ. 2-24, 51-59, 164-1888, 227-252, 313-321. Τόμος 17ος/ 2006, σελ. 269, Τόμος 18ος/2007, σελ. 23-41, 393-396, Τόμος 19ος/2008, σελ. 128-145μ 323-331.
2ον: Κατηγορεῖσθε διά τάς ἐπί μακρόν συστηματικῶς ἐπιχειρηθείσας συκοφαντίας, διαστροφάς, διώξεις καί «ἀφορισμόν» σας κατά τοῦ ἀπό τό 1970 δοκίμου καί ἀνιδιοτελοῦς θεολογικοῦ σας Συμβούλου καί πρωτεργάτου εἰς τόν ἱερόν τῆς Ἐκκλησίας Ἀγῶνα, ἐλλογίμου Ἐλευθ. Γκουτζίδη, διότι τήν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας 1997, «ἐχάλασε» τά σχέδια τῶν Φλωρινικῶν καί τῶν «ἐκπροσώπων» των εἰς τήν Ἱεράν Σύνοδον, διά τῶν ὁποίων εἶχον θέσει πρό τῶν θυρῶν σχέδιον περί δῆθεν θεολογικοῦ διαλόγου διά νά ἐπιτύχουν τήν ἕνωσιν ἐπί τῆς δῆθεν κοινῆς πίστεως, ἀλλά καί τῆς κοινῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς.
Βλέπετε καί τά σχετικά κείμενα, τά ὁποῖα συναποστέλλονται εἰς τόν πρῶτον ἐξ’ Ὑμῶν καί εἰς τό ἐν Κάτω Ἠλιουπόλει παρανόμως κατεχόμενον Ὀρθόδοξον ‘Εκκλησιαστικόν Κέντρον, ἤτοι:
α) Τήν ὑπ’ ἀριθμ. 87/22.10.1999 ἐπιστολή πρός τόν Μοναχόν Μάξιμον Τσακίρογλου, μεθ’ ἑτέρων ἱστορικῶν κειμένων ἐκ φύλλων (38) τριάκοντα ὀκτώ.
β) Τό εἰδικόν Τομίδιον ἐξ (90) ἐνενήκοντα σελίδων ὑπό τόν τίτλον: ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ! ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ, ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ», Ἀθῆναι 1999.
γ) Τό εἰδικόν τεῦχος τοῦ θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη μέ τήν ἀπό 28/15.1.2000 ἐπιστολήν του «Πρός τούς ἐντιμωτάτους ἐν Χριστῶ Πατέρας καί Ἀδελφούς ...» μετά τῶν 27 συνημμένων ἐγγράφων εἰς τά ὁποῖα παραπέμπει ἡ ἐπιστολή.
Μετά τήν κυκλοφορίαν καί αὐτῶν τῶν κειμένων, δέν συνεχώρησαν τήν πρωτοβουλίαν τοῦ θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη νά συνεχισθῆ ὁ ἐν ἀληθεία καί ἀγάπη Κανονικός καί Ὀρθόδοξος Διάλογος τῶν ἐτῶν 1988-1991 καί δή ἐκ τοῦ σημείου τό ὁποῖον διεκόπη, ἤτοι, τοῦ τρίτου κατά σειράν θέματος: «Σχίσμα τοῦ 1937», τήν Εἰσήγησιν ἐπί τοῦ ὁποίου ἀπέρριψαν, διότι ἦτο ἀληθής, ἀντικειμενική καί ἐκάλει τά μέλη τῶν ἑκατέρωθεν ἐπισήμων Ἐπιτροπῶν νά συσκεφθοῦν ὡς ὑπεύθυνοι μέ συνέπειαν πρός τάς ἤδη διατυπωθείσας συγκεκριμένας καί ὑπογεγραμμένας ΚΟΙΝΑΣ ΑΠΟΦΑΝΣΕΙΣ ἐπί τῶν θεμάτων «Νεοημερολογιτικόν Σχίσμα 1924», καί «Ὁμολογία - Ἐκκλησιολογία τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπό τό 1924, ἕως τό 1935».
Ὅθεν κατηγορεῖσθε ὅτι, προκειμένου διά λογαριασμόν τῶν Φλωρινικῶν, τῶν συνεργατῶν των, ἀλλα ἐν τέλει καί διά λογαριασμόν σας, μετήλθατε πάντα ἀθέμιτον τρόπον ὥστε νά περιθωριοποιήσετε τό συγκεκριμένον πρόσωπον, τό ὁποῖον ἐν πολλοῖς εἶχεν προετοιμάσει καί τόν ἐν Ἀγάπη καί Ἀληθεία Θεολογικόν Διάλογον, τῶν ἐτῶν 1988-1991, καί ἐν πολλοῖς τόν διηκόνησεν ὡς εἰσηγητής ἐπί τῶν δύο πρώτων βασικῶν θεμάτων.
Ἐν προκειμένω νά λάβετε ὑπ’ ὄψιν σας τά ἐν τοῖς Ἀρχείοις ὑμῶν ντοκουμέντα, καί συγκεκριμένως ἐκτός ἀπό τά συναποστελλόμενα τεύχη, τά ὁποῖα προεμνημονεύθησαν, νά λάβητε ὑπ’ ὄψιν καί τό Φλωρινικόν περιοδικόν « ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΟΧ ΕΛΛΑΔΟΣ» Α.Τ. 17, Νομβ. – Δεκ. 1997, τόν « ΚΗΡΥΚΑ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ», Τόμος 1998, τεῦχος Μαίου, σελ. 135-138, ‘Ιουνίου σελ. 164- 174, Αὐγούστου, σελ. 227-238, Σεπτ. σελ. 267-275 καί Ὀκτωβρίου, σελ. 295-303 καί πάλιν εἰς τό Φλωρινικόν περιοδικόν (Ε.ΓΟΧ.Ε) Ἰαν. Φεβρ. 1999, ἀνταπάντησιν τῶν Φλωρινικῶν ὑπό τόν τίτλον «Κακοδοξίες καί φλυαρίες τοῦ θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη» καί τήν νέαν ἀπάντησιν τοῦ θεολόγου μέ τό εἰδικόν τεῦχος ὑπό τόν τίτλον: «ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ» Ἀθῆναι 1999. Ὡσαύτως βλέπετε ἐν «Ο.Π.» Τόμος 11ος/2000, σελ. 171-188 καί Τόμος 12ος/Νοε. 2001, σελ. 79-81, 127-130, 267-279, 308-312. Τόμος 13ος/2002, σελ. 3-19, 34-37, 105-108, 125-126, 237-250, 288-286. Τόμος 14ος/2003, σελ. 269-275, 337-338. Τόμος 15ος /2004, σελ. 532-539 καί 303-311, 350, 532-539. Τόμος 16ος /2005, σελ. 80-86. Τόμος 17ος/2006, σελ. 269-275, 337-338.
3ον: Κατηγορεῖσθε ἐπίσης καί διότι ἐπί δεκαετίαν ἐδιώξατε καί ἐσυκοφαντήσατε διά τούς ἰδίους λόγους καί διά τήν ἰδίαν σκοπιμότητα, ἐκτός τοῦ Παν/του Ἱερομονάχου π. Ἀμφιλοχίου Ταμπουρᾶ, καί τόν Σεβ/τον Μητροπολίτην Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκον, μέ ἀκύρους καί ἀνυποστάτους «ἀργίας», καί «καθαιρέσεις», ἐνῶ δέν ἐλάβατε καθόλου ὑπ’ ὄψιν, ὡς ὠφείλατε νά εἴχατε λάβει, ἀλλά καί «ἐποδοπατήσατε» αὐθαιρέτως τάς ἑκατοτοντάδας ἐπισήμων Ἀρχιερατικπῶν του ἐγγράφων, Ἐκκλήσεων, Παρακλήσεων, ‘Υπομνημάτων, Παρεμβάσεων, εἰς τάς ὁποίας προέβη καί ὡς Ἀρχιγραμματεύς καί ὡς Ἀρχιερεύς Κανονικόν μέλος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Ἀκόμη κατηγορεῖσθε ὅτι ἀπερρίψατε καί «καταδικάσατε» καί τάς ἱστορικάς Ὁμολογίας τοῦ 2004 καί τοῦ 2006.
Ὅθεν αἱ πράξεις σας αὗται καίτοι καθ’ ὥν ἐξεδόθησαν ἀποτελοῦν ἀσεβεῖς, καί ἱεροσύλους, πλήν ἀκύρους, πράξεις, αἱ ὁποῖαι ἀπό ἐκκλησιαστικῆς ἀπόψεως ἐπισύρουν τήν ἐσχάτην τῶν ποινῶν, ἀποτελοῦν ὅμως καί κοινά ποινικά ἀδικήματα.
Αἱ διωκτικαί αὗται ἀποφάσεις σας εἶχον σκοπόν νά παραμερισθοῦν ὅλα τά συγκεκριμένα πρόσωπα διά νά ἀνοίξη διάπλατα ἡ ὁδός τῆς προδοσίας σας καί χωρίς τά συγκεκριμένα ἐμπόδια. Αὐτό ἀκριβῶς ἀποκαλύπτετε οἱ ἴδιοι καί εἰς τήν ὑπ’ ἀριθμ. 3280/28.11.2007 βλάσφημον ’Εγκύκλιόν σας γράφοντες: «... ἐξ’ ἀφορμῆς τῆς μέχρι σήμερον ἐπί τοῦ θέματος τῆς γενομένης ἐν ἔτει 1971 χειροθεσίας ἀπουσίας συνεποῦς, ἐνιαίας, σταθερᾶς, ὀρθῆς ἀπό ὀρθοδόξου ἀπόψεως θέσεως, .... ἐκ μέρους διαφόρων τήν Ἐκκλησίαν ποικιλοτρόπως πολεμούντων ἀτόμων ἐν σχέσει μέ τό θέμα τῆς ἐν ἔτει 1971 χειροθεσίας ποιμαντικῆ μερίμνη καί εὐθύνη κινουμένη ωφειλε νά ἐπιληφθῆ σχετικῶς. Οὕτω ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τῶν Ἀρχιερέων, καιροῦ ἐλθόντος καί τῶν συνθιηκῶν ἐξασφαλισθεισῶν καί τῶν ἐμποδίων διά τήν ἐν πληρότητι ἐκκλησιαστικήν ἀντιμετώπισιν ἐξαφανισθέντων ...». Δηλαδή κηρύσσετε ψευδῶς ὡς δεδομένην «τήν χειροθεσίαν» σας καί ὅτι αὕτη δέν ἀντιμετωπίσθη ἀπό τό 1971, διότι ὑπῆρχον ΕΜΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΟΙ αὐτοῦ τοῦ σχεδίου σας, ἕως ὅτου τήν 28ην Νομεβρίου 2007 τά ἐξηφανίσατε, ἐνῶ ἐδημιουργήσατε καί ἐξασφαλίσατε ὅλας τάς προϋποθέσεις – συνθήκας διά νά ἐπιβάλετε διά τοῦ ψεύδους «Συνοδικῶς» τήν ἀνυπόστατον χειροθεσίαν! Τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων;
Συνελόντ’ εἰπεῖν, αἱ ἐπιχειρηθεῖσαι κεναί δολοφονικαί πράξεις «ἀφορισμῶν», «ἀργιῶν» καί «καθαιρέσεων» αὐτόν τόν ΜΟΝΑΔΙΚΟΝ καί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΝ ΣΚΟΠΟΝ εἶχον, διότι τά συγκεκριμένα πρόσωπα ἦσαν τά «ἐμπόδια» εἰς τά σχέδιά σας νά μεταλάξετε τήν ἐν ἔτει 1971 συγχωρητικήν εὐχήν εἰς χειροθεσίαν! Ὅθεν κατηγορεῖσθε ὅτι ἐνεργήσατε τά πάντα διά νά προσβάλετε οὕτω τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν καί τήν Ὀμολογίαν – Ἐκκλησιολογίαν, γεγονός τό ὁποῖον ὅμως ἐπετύχατε μόνον δι’ ἑαυτούς, καί δι’ αὐτό ἐξεπέσατε καί αὐτοεξεβλήθητε τῆς Ἐκκλησίας, ὡς βλάσφημοι καί Ἐκκλησιομάχοι .
4ον: Κατηγορεῖσθε ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Κιτίου Παρθενίου, τοῦ πιστοῦ Κλήρου καί Λαοῦ τῆς πρεσβυγενοῦς Αύτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου ἐπί παρανόμω, ἀντικαταστατικῆ καί ἀντικανονικῆ παρεμβάσει σας εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου, πρόκλησιν σχίσματος καί ἔκθεσμον καί ἀντικανονικήν χειροτονίαν, ἐν μέσω ξυλοδαρμῶν καί αἱμάτων καί ὑπό τήν ἐπέμβασιν ἀστυνομικῶν δυνάμεων, μεμαρτυρημένως ἀναξίου προσώπου, τοῦ φερομένου κατ΄ ἀρχάς ὡς «Τριμυθοῦντος», καί κατόπιν ὡς «Κιτίου» Σεβαστιανοῦ Σταύρου.
5ον: Κατηγορεῖσθε ὅτι ὁ δεύτερος ἐξ’ Ὑμῶν ὁ πρ. Ἀργολίδος Παχώμιος εἰσπηδήσας εἰς τό Ἡσυχαστήριον τῆς Ἀδελφότητος τῶν Ἀγίων Ἀποστόλων ὑπό τόν Παν/τον π. Ἀμφιλόχιον, προεκάλεσεν σχίσμα εἰς τήν Ἀδελφότητα καί τήν Τοπικήν Ἐκκλησίαν τῆς Λαρίσης, ἐνῶ διέπραξεν καί τά ἀσύγγνωστα ἁμαρτήματα τῆς ἄρσεως ἠτιολογημένης καί Κανονικῶς ἐπιβληθείσης εἰς τόν Ἱερομ. Ἰγνάτιον Δάσσιον ἀργίας, ἀργίας τήν ὁποίαν ἃρμοδίως, κανονικῶς καί ἢτιολογημένως εἶχεν ἐπιβάλλει ὁ Γέροντας καί Πνευματικός του, καί ἀμέσως εἰς διάστημα μόλις ὀλίγων μηνῶν, τοῦ παρέσχεν τό Ἀγγελικόν σχῆμα τοῦ Μοναχοῦ, τόν κατέστησε Πνευματικόν, τοῦ παρέσχεν τό διακριτικόν τοῦ Ἀρχιμανδρίτου καί ἐν τέλει ἀπό κοινοῦ τόν ἐπισκοποιήσατε καί τόν ἀφήσατε νά πνίγεται εἰς τήν μέθην τῶν παθῶν του, ἀπαξιοῖτε δέ νά ἀσχοληθῆτε μέ τάς εἰς βάρος του καταγγελίας, (ὅπως καί παλαιότερον μέ ἄλλας παρομοίας), ὡς νά εἶσθε ἄλλοι σύγχρονοι Νικολαῖται..
Διότι πῶς εἶναι δυνατόν νά νοηθῆ τό γεγονός, ὅτι ἦτο εἰς ἀργίαν ὁ Ἱερομόναχος διά συγκεκριμένον λόγον, ὁ ὁποῖος σᾶς ὑπεχρέωνε, ἐφ’ ὅσον τόν ἀπεσπάσατε ἐκ τοῦ Γέροντός του, νά τόν θέσετε ὑπό προσεκτικήν καί ὑπεύθυνον θεραπείαν, σεῖς ἐπυροδοτήσατε τάς ἀδυναμίας καί τά πάθη του ὡς ἀνθρώπου, μέ ἀποτέλεσμα ἡ κατάστασίς του νά γίνη ἀνεξέλεγκτος καί, μή γένοιτο, ἀθεράπευτος!...
Κατηγορεῖσθε ὅτι ἐποιήσατε ταῦτα πάντα καί ἐπιμένετε, διά νά πλήξετε τόν ἀνατέλλοντα φάρον τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τήν Ἰεράν Μητρόπολιν Λαρίσης καί δή εἰς τό Ἠσυχαστήριον τὼν Ἀγίων Ἀποστόλων – Τιμίου Σταυροῦ ἐν Σ.Σ. Ραψάνης Λαρίσης καί πάντοτε διά νά προσβάλετε τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν καί μέσω Αὐτῆς τήν Ἐκκλησιολογίαν - Ὁμολογίαν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. .
6ον: Κατηγορεῖσθε ὅτι κοινωνεῖτε ὅλων τῶν αἱρετικῶν φρονημάτων τοῦ πρ. Πειραιῶς Νικολάου, γενικῶς περί «νεοεικονομαχίας», τά ὁποῖα εἶναι τά αὐτά μετά τῶν πέντε, καθώς καί τά αἱρετικά του φρονήματα περί «Ἐκκλησιολογίας – Τριαδολογίας» τά κηρυχθέντα διά τῆς Εἰσηγήσεώς του πρός τήν Σύνοδον τοῦ Φεβρουαρίου 2002.
7ον: Κατηγορεῖσθε ὅτι ἀπό τό 1999 κατελύσατε τόν Καταστατικόν Νόμον, τοῦ «ΙΕΡΟΥ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΟΧ», ὅστις ρυθμίζει ἅπαντα τά τοῦ «ΙΦΣΚΑΕ» καί τόν ἐνεκρώσατε, διότι καί οὗτος κατ’ ἐξοχήν προβλέπει καί διασφαλίζει τήν Ὀμολογίαν - Ἐκκλησιολογίαν, ἀπό παντός ἐσωτερικοῦ ἤ ἐξωτερικοῦ ἐπιβούλου (Βλέπετε Καταστατικόν καί εἰς τήν «Ο.Π.», Τόμος 17ος/2006, σελ. 268 & 11).
Ἠ παροῦσα ἀπεφασίσθη νά σᾶς κοινοποιηθῆ διά Δικαστικοῦ Ἐπιμελητοῦ εἰς τόν πρῶτον καί δεύτερον ἐξ’ Ὑμῶν, τοῖς δέ λοιποῖς διά τῶν ΕΛ.ΤΑ. Εἰς περίπτωσιν ἀδυναμίας διά τήν προσωπικήν σας παρουσίαν δύνασθε νά ἀπολογηθῆτε καί δι’ ἐγγράφου Ἀπολογητικοῦ Ὑπομνήματος.
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ
ΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ
+ Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΚΗΡΥΚΟΣ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ
+ Ο ΚΙΤΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ ΜΕΛΟΣ
+ Ο ΒΡΑΝΤΣΕΑ ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ ΜΕΛΟΣ
α.α. + Ὁ Κιτίου Παρθένιος
+ Ὁ ΚΕΝΥΑΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΜΕΛΟΣ
α.α. + Ὁ Ἱερομ. ‘Αμιλόχιος
+ Ὁ ΚΙΕΒΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ, ΜΕΛΟΣ
α.α. + Ἱερεύς Ἀνδρέας
Ο ΑΡΧΙΓΡΑΜΜΑΤΕΥΩΝ
ΜΟΝΑΧΟΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΟΥΛΤΣΙΩΤΗΣ
[ Home | Update Journal | Login/Logout | Search | Account | Site Map ]