kirykos: ΤΙ ΕΖΗΤΗΣΕΝ ΤΟ 2000 ΚΑΙ 2001 Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ

ΤΙ ΕΖΗΤΗΣΕΝ ΤΟ 2000 ΚΑΙ 2001 Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ
ΟΙ ΔΕ ΝΙΚΟΛΑΙΤΑΙ «ΟΥΚ ΗΒΟΥΛΗΘΗΣΑΝ ΣΥΝΙΕΝΑΙ».

Σημείωσις: Εἰς τούς «Νικολαίτας», δύναμαι μετά βεβαιότητος νά συμπεριλάβω ἀπό τότε (2000 καί 2001) καί τόν τότε Ἀρχιεπίσκοπο Ἀνδρέα, καί τοῦτο τό στηρίζω εἰς ὅσα ὡς Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γνωρίζω καί ὅσα στοχεῖα (ἔγγραφα, πρακτικά κλπ.) κατέχω εἰς τό ἀρχεῖον τῆς Μητροπόλεώς μου. Ἐκ τῆς μελέτης αὐτῶν τῶν στοιχείων τά ὁποῖα τό συντομώτερον θά ἔλθουν εἰς τό φῶς τῆς δημοσιότητος, συνεπέρανα, ὅτι ὁ τότε Ἀρχιεπίσκοπος Ἀνδρέας τόν θρόνον του οὐσιαστικά τόν «παρέδωσε» εἰς τόν Νικόλαον, οὐχί ἀπό τῆς ἱεροσύλου καί συμπαικτικῆς «παραιτήσεώς» του τό 2003, ἀλλά ἀπό τό 1999. Καί τοῦτο ἐγένετο, ὅπως ἐπισήμως ἔχομεν καταγγείλλει, διότι ὁ νεοημερολογίτης Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ἠπείγετο νά λύση τό παλαιοημερολογιτικόν, ὁ ἴδιος δέ καί ἡ Σύνοδός του ἐδήλωναν, ὅτι ἠδύναντο νά ἀναγνωρίσουν τούς «παλαιοημερολογίτας», οἱ ὁποῖοι προέρχονται ἀπό τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς βάσει τῆς χειροτονίας τῶν Φλωρινικῶν τό 1960 καί τῆς «χειροθεσίας» τῶν Ματθαιϊκῶν τό 1971. Ὁ δέ τότε Πειραιῶς καί νῦν ψευδαρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Νικόλαος, εἶχεν ὑπέρ αὐτοῦ τό Ἀπαλλακτικόν Βούλευμα 54/76 (τοῦ Πλημμελειοδικείου Πειραιῶς), τό ὁποῖον θά συνέβαλεν κατά πολύ εἰς αὐτήν τήν λύσιν, ὅπως δηλαδή τήν εἶχε προγραμματίσει ὁ Χριστόδουλος.

Ἀπό τήν ὑπ’ ἀριθμ. 492/2/15 Δεκεμβρίου 2008 ἡμετέραν ἐπιστολήν πρός τούς Νικολαίτας

Ἐρχόμεθα εἰς τό ἔτος 2001, ὅτε

«ὁ Μακαριστός Μητροπολίτης Λαρίσης καί Τυρνάβου κυρός Πανάρετος, ἐν πολλοῖς συνέτριψε πολλά ἐκ τῶν κατά τῆς Ἐκκλησίας σχεδίων, τῶν μόλις ἀναφερθέντων, εἰς τά ὁποῖα ὅμως, δυστυχῶς, παρεσύρθησαν καί ἐπαγιδεύθησαν τόσον ὁ τότε Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀνδρέας, ὅσον καί ἡ πλειονότης ἐκ τῶν Ἀρχιερέων.

Καί ἀρχόμεθα μέ τάς Κανονικάς καί Ἐπισήμους γραπτάς Ἀρχιερατικάς παρεμβάσεις τοῦ Μακαριστοῦ κυροῦ Παναρέτου. Οὗτος ὁ ὁμολογητής Ἀρχιερεύς κυρός Πανάρετος, κατά τήν συνεδρίαν τῆς Ἱ. Σ. τῆς Ἱεραρχίας κατά τήν 30ήν Ἰανουαρίου 2001, μέ τό ὑπ' ἀριθμ. Πρωτ. 30 ἐπίσημον ἔγγραφόν του, τό ὁποῖον κατέθεσεν εἰς τήν Ἱ. Σύνοδον προσωπικῶς καί ἐδημοσιεύθη εἰς τήν «Ο.Π.» (Τόμος 2001 σελ. 142144), κατονομάζει καί συγκεκριμενοποιεῖ τά πρός ἐξέτασιν ἐπείγοντα Κανονικά καί Δογματικά θέματα, γράφων ἐπί λέξει:

«Μακαριώτατε Πρόεδρε καί Σεβασμιώτατοι Συνοδικοί, Εὐλογεῖτε,

Ὅσο μποροῦσα πιό σύντομα, ἔχω καταγράψει ἐδῶ τίς σκέψεις μου, πού πιστεύω ὅτι πρέπει νά τίς θέσω εἰς τήν Ἱεράν Σύνοδον, διότι ἄν ὡς Ἀρχιερεύς σιωπήσω θά εἶμαι ἀναπολόγητος…

Παρακαλῶ νά ἐξετασθοῦν ἀπό τήν ἀρχή τά θέματα:

1) Τό θέμα πού ἀφορᾶ τούς πέντε πρώην Μητροπολίτας, δηλαδή οἱ ἀντικανανικότητές τους, τό σχῖσμα τους, οἱ βλασφημίες τους, σύμφωνα μέ τήν ὑπ' ἀριθμ. 3005/18.6.1997 ὁμόφωνον Κανονικήν καί δικαίαν ὁμολογιακήν ἀπόφασιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας…

2) Τό θέμα τοῦ θεολογικοῦ διαλόγου μέ τούς Φλωρινικούς…………………

3) Τό θέμα τῶν δικαστηρίων τό ἀγνοοῦμε παντελῶς καί ὅπως μέ τό πτωχό μου μυαλό ἐκτιμῶ εἶναι σοβαρόν καί δέν συγχωρεῖται τό ὅτι μέχρι σήμερα δέν ἐνημερώθηκε ἡ Ἱερά Σύνοδος.

4) Τό θέμα τῶν ἐπιστολῶν ὑπομνημάτων τοῦ π. Ἀμφιλοχίου φρονῶ καί ἐπιμένω, ὅτι θά πρέπει νά ἐξετασθῆ, διότι μέχρι σήμερα ἡ Ἱερά Σύνοδος δέν τό ἄγγιξε εἰς τήν οὐσία, καί εἴμεθα πολύ ἐκτεθειμένοι.

5) Θέμα βιβλίων, ἐγγράφων ἐπιστολῶν τοῦ θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη: Κατεκρίναμεν ὡς «ἀμάρτυρον» καί ὡς «καινοτομίαν» τήν ἐπίμαχον διατύπωσιν τῆς ὁμιλίας του κατά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας 1997, χωρίς ἀποδείξεις, ἀλλά καί καθ' ὑπόδειξιν τρίτων. Ἐπίσης ὅσον ἀφορᾶ τά βιβλία του: α) Τό «ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΜΕΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΜΕΝ…» περιλαμβάνει ὄντως κακοδοξίαν; β) «ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ…» εἶναι ὀρθόν; μᾶς ἐκφράζει ἤ ὄχι; γ) Διά τό μή δημοσιευθέν ἄρθρον του, μήπως ὑπάρχουν ἄλλοι σοβαροί λόγοι πού δέν ἐδημοσιεύθη; Ποῦ καί μέ ποιό τρόπο «συκοφαντεῖ»; Μήπως συκοφαντεῖται ὁ ἴδιος καί Ἱεροσυνοδικῶς; Ἀπορίαν καί ἐρώτησιν ἐκφράζω καί παρακαλῶ νά ἐξετασθῆ.

6) Οἱ τελευταῖες ἀνακοινώσεις: α) 226/2611(912)2000 καί β) 3145/11.1.2001 πρέπει νά γίνουν συγκεκριμένες καί νά αἰτιολογηθοῦν ἄν δέν θέλουμε νά θεωρηθοῦν σκόπιμες…

7) Νά τεθοῦν ἐπί τῆς τραπέζης τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τά πολλά καί ἄκρως σοβαρά ἔγγραφα, εἰσηγήσεις, Ὑπομνήματα τοῦ Σεβ/του Μητροπολίτου κ. Κηρύκου καί νά ληφθοῦν ὑπ' ὄψιν. Δυοῖν θάτερον ἤ ὁ Σεβ/τος Κήρυκος ἤλλαξεν τά τελευταῖα χρόνια καί ἔχει ἄδικο, ἤ κάποιοι ἄλλοι μᾶς παρασύρουν εἰς ἀντικανονικότητες καί ἀδικίες καί ἀποσιωποῦμε τήν καθαράν Ὁμολογίαν μας ὡς Γνήσιοι Ὀρθόδοξοι Ἀρχιερεῖς.

8) Παρακαλῶ τόν Σεβ/το Μητροπολίτη Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικόλαο νά μᾶς πληροφορήση ἐν Συνόδω διά τό σημεῖον ἐπί τοῦ ὁποίου ἐστηρίχθη τό ἀπαλλακτικό βούλευμα (Ἀρ. 54/74) τοῦ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν καί νά μᾶς γνωρίση τί περιέλαβε εἰς τό Ἀπολογητικό του Ὑπόμνημα ἤ τί προφορικῶς κατέθεσεν, προκειμένου νά βγῆ αὐτό τό βούλευμα, τό ὁποῖον κατά τήν ἄποψιν πολλῶν θίγει τήν Ἀποστολικήν του Διαδοχήν……………..

Θερμῶς παρακαλῶ, ἄν ἀγαπᾶμε τήν Ἐκκλησίαν καί θέλωμεν δι' Αὐτῆς νά σωθοῦμε, καί νά τήν ὑπηρετήσουμε, πρέπει νά κόψουμε κάθε σχέσι καί ἐπιρροή ἀπό τρίτους ἤ ἄν θέλουμε συμβούλους πού τούς χρειαζόμαστε καί ἔχομεν ἀνάγκην, νά ἐνεργοῦν ἐμφανῶς καί ἀπό κοινοῦ καί ὄχι παρασκηνιακά. Ὅποιος εἶναι καθαρός δέν ἐνεργεῖ παρασκηνιακά.

Ὁ ἐν Ἐπισκόποις ἐλάχιστος διάπυρος πρός Κύριον εὐχέτης

Ὁ Λαρίσης καί Τυρνάβου ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ»

(«Ο.Π.» Τόμος 11ος 2001 σελ. 142143)

…

Κατά τήν ἑορτήν τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ 2001 εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Λαρίσης, ὁ ἴδιος μακαριστός Μητροπολίτης κυρός Πανάρετος μετά τοῦ συνόλου τῶν μελῶν τῆς Μητροπόλεώς του διακηρύσσουν καί εὐσεβάστως ζητοῦν ἀπό τήν Ἱ. Σύνοδον:

«Β΄ ΕΥΣΕΒΑΣΤΩΣ ΖΗΤΟΥΜΕΝ

1) Νά διακηρυχθῆ ἐπισήμως ἡ καθαρά μας ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ, μετά τά ὅσα κατά τήν παρελθοῦσαν δεκαετίαν ἀτυχῆ καί ἐπιλήψιμα, ἐκηρύχθησαν καί ἐγράφησαν ὑπό Ἐκκλησιαστικῶν Προσώπων, ἐπί θεμάτων ὀρθοδόξου Πίστεως, ἤ, καθ' οἱανδήποτε τρόπον, παρεισέφρυσαν εἰς προσωπικά ἤ ἐκκλησιαστικά κείμενα καί τά ὁποῖα κατηγγέλθησαν καί δέν ἀντιμετωπίσθησαν. Τό αἴτημα τῆς καθαρᾶς Ὁμολογίας, εἶναι αἴτημα καί ἐπιταγή τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, νά διατρανωθῆ καί μετά τό σχῖσμα τῶν πρώην πέντε Μητροπολιτῶν, μετά τάς βλασφημίας των καί τάς ἀντικανονικότητας, ὅπως ἀκριβῶς ἐγένετο ὑπό τοῦ Ἀοιδίμου Ἁγίου Βρεσθένης Ματθαίου, μετά τό Φλωρινικόν σχίσμα καί τάς βλασφημίας τοῦ Χρυσοστόμου Καβουρίδη.

2) Νά ἐνεργοποιηθῆ, μέσα εἰς τά Κανονικά καί Ὀρθόδοξα πλαίσια τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Δεοντολογίας ἡ ὑπ' ἀριθμ. 3005/18.6.1997 ὁμόφωνος Ἀπόφασις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας κατά τῶν πέντε ἀποσχισθέντων πρώην Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι συπήξαντες τήν παρασυναγωγήν των, συνεχίζουν νά ἀντιποιοῦνται τήν Ἐκκλησίαν καί νά βλασφημοῦν πλανῶντες καί πλανώμενοι. Τοῦτο πιστεύομεν, ὅτι ἐπιβάλλει ἡ Κανονική τάξις, ἀλλά καί ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησιαστική Ποιμαντική ἔναντι τῶν σχισματικῶν καί πλανωμένων πρώην πατέρων καί ἀδελφῶν μας, ἀλλά καί ἔναντι τοῦ πιστοῦ Πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας.

3) Νά γνωστοποιηθῆ τί ἐπετεύχθη κατά τή πρώτην φάσιν τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου μετά τῆς ὑπό τόν κ. Χρυσόστομον Κιούσην Φλωρινικῆς Παρατάξεως, καί νά δοθῆ ἀπάντησις εἰς τά ἐρωτήματα τοῦ Ποιμνίου: Διατί, ἐνῶ ἀνεκινήθη ἐκ νέου τό θέμα τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου ἔκλεισε τοῦτο; Ὑπό ποίων ἀνεκινήθη καί ὑπό ποίων ἔκλεισε καί διά ποίους λόγους ἀποσιωπᾶται ἕν τόσον σοβαρόν θέμα;

4) Νά συγκληθῆ χωρίς ἀναβολή μεγάλη Συνοδική καί Κληρικολαϊκή Σύναξις εἰς τήν ὁποίαν ἐν τῆ ἀγάπη, τῆ ἀληθεία καί ἐν τῆ ἐλευθερία πού δίδει ὁ Χριστός, νά γίνη ἐνημέρωσις καί ἐπί τῶν δικαστικῶν ὑποθέσεων, καί νά ἐξετασθῆ τί προκύπτει ἀπό τάς μέχρι σήμερον δικαστικάς ἀποφάσεις, καί ἐπί ὅλων τῶν φλεγόντων θεμάτων, τά ὁποῖα ἔχουν ταράξει τάς συνειδήσεις τοῦ πιστοῦ Κλήρου καί λαοῦ.

5) Νά ἀναβαθμισθῆ καί νά ἀνέλθη εἰς τό ὕψος τῆς ἀποστολῆς του τό ἐπίσημον Δημοσιογραφικόν Ὄργανον τῆς Ἐκκλησίας ὁ «ΚΗΡΥΞ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ», τό ὁποῖον ἀπό πολλοῦ χρόνου, οὔτε ὡς πάρεργον δέν ἀντιμετωπίζεται. Ποῦ ἠκούσθη νά κυκλοφορῆ τόν Μάρτιον τοῦ 2001, τό τεῦχος τοῦ Αὐγούστου τοῦ 2000; Θεωροῦμεν ὡς ἐπιβεβλημένην τήν ἄμεσον ἀλλαγήν τῆς Διευθύνσεως τοῦ «Κήρυκος».

6) Νά προωθηθῆ τό θέμα τῆς Ἱεραποστολῆς ἐπί τῆς ὑπό τόν Ἀρχιεπίσκοπον κ. Κοσμᾶν Λάστουν Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ρουμανίας. Φρονοῦμε, ὅτι ἡ ὀλιγωρία καί ἐπί τοῦ θέματος αὐτοῦ, οὐσιαστικῶς ἀδικεῖ τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἱεραποστολήν, ἐφ' ὅσον μάλιστα τήν ὀλιγωρίαν αὐτήν, ὅπως ἀποδεικνύεται, ἐπηρεάζουν καί ἐξωεκκλησιαστικοί παράγοντες.

Γ΄ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΜΕΝ

Ὅτι ἐπί δέκα περίπου ἔτη ἐνεκρώθη παντελῶς ὁ Ἀγών τῆς Ἐκκλησίας καί δέν δίδεται ἡ μαρτυρία Αὐτῆς πρός οὐδεμίαν κατεύθυνσιν. Καί μετά τό 1995 συνεχίζεται ἡ ἰδία μέθοδος τῶν τεχνητῶν σκανδάλων, διώκονται τά ἴδια πρόσωπα, διαπράττονται παρόμοιαι ἀντικανονικότητες, ἐνῶ δέν δίδεται ἡ μαρτυρία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, οὔτε πρός τόν Νεοημερολογιτισμόν, οὔτε πρός τόν Φλωρινισμόν, οὔτε πρός τούς πέντε, οὔτε πρός τάς λοιπάς ἀνησυχητικάς ἐκφάνσεις τῆς κοινωνικῆς ζωῆς…». («Ο.Π.» Τόμος 11ος 2001 σελ. 197198).

…

Πολύ προηγουμένως διά τοῦ ὑπ' ἀριθμ. 25 ἀπό 30.11.2000 ἱστορικοῦ του ἐγγράφου, (ὀλίγον μετά τήν ἀπό Ἰουνίου τοῦ αὐτοῦ ἔτους ἀποδέσμευσίν του ἀπό τάς ἀλύσεις τοῦ τότε Πειραιῶς Μαξίμου Κάτσουρα), γράφει:

«Μακαριώτατε,… σᾶς παρακαλῶ, εἶναι στό χέρι Σας καί εἰς τό χέρι ὅλων μας νά φυλάξουμε τήν ἑνότητα μέσω τῆς Κανονικῆς τάξεως, τῆς ἀληθείας καί τῆς καλῆς μας ὁμολογίας. Τό νά παρασυρώμεθα, πρῶτος ἐγώ, εἶναι ἀνθρώπινο, ὅμως νά ἀρνούμεθα νά διορθώσουμε, διότι τό θέλουν ὁ μ. Μάξιμος, ὁ κ. Κάτσουρας καί οἱ λοιποί τοῦτο εἶναι ἀσυγχώρητον ἀπό τόν Θεόν.

Μακαριώτατε, συγκαλέστε τήν Ἱερά Σύνοδο μέ νέας κατά Θεόν προϋποθέσεις νά κάνουμε μιά καθαρή Ὁμολογία μετά ἀπό ὅσα ἔχουν συμβεῖ, μετά καί ἀπό τό σχῖσμα καί τάς βλασφημίας τῶν πέντε, ἀλλά καί ἀπό τό 1995 μέχρι σήμερα. Νά μιμηθῶμεν τόν Ἅγιον Πατέρα τί ἔκαμε μετά τό σχῖσμα τοῦ πρώην Φλωρίνης, καί νά ὁμολογήσουμε καί ἡμεῖς ὅτι διακρατοῦμε ἀνόθευτη τήν ὁμολογία μας καί τήν Ἀποστολική μας Διαδοχή, τήν ὁποία ἔχομε διά τῶν χειρῶν Ἐκείνου τοῦ Ἁγίου Ὁμολογητοῦ. Τοῦτο τό τελευταῖο εἶναι θέμα πρώτης προτεραιότητας μετά ἀπό ὅσα προηγήθησαν καί τήν σύγχυσιν πού ἐπικρατεῖ». («Ο.Π.» Τόμος 13ος 2002 σελ. 81).