kirykos: ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ: Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ

ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ: Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ
Ἀφιέρωμα στήν Ἐκκλησία τῶν Κατακομβῶν

ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΤΑΡΕΤΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΚΟΜΒΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΩΤΕΡΟΥ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ (1927)

Πρόκειται δι' ἕνα προφητικό κείμενο — καθρέπτης διά τά ὅσα συμβαίνουν στίς ἡμέρες μας. Ἰδού χαρακτηριστικά ἀποσπάσματα: «Θά ἐξαπλωθοῦν παντοῦ αἱρέσεις. Ὀλίγοι θά ἀντιληφθοῦν τήν πανουργία τοῦ ἐχθροῦ. Οἱ αἱρετικοί θά πάρουν τήν ἐξουσία στά χέρια τους. Θά τοποθετήσουν παντοῦ δικούς τους ὑπηρέτας. Θά μεταχειρίζωνται βίαν. Οἱ μονάζοντες θά καταπιέζωνται καί ὅσοι θά εἶναι συνδεδεμένοι μέ τά ὑλικά θά ὑποταχθοῦν στούς αἱρετικούς. Οἱ δαίμονες διά τῆς αἱρέσεως θά εἰσέρχωνται στά μοναστήρια, τά ὁποῖα θά παραμείνουν μόνον τοῖχοι, ἡ χάρις θά ἔχη φύγει…». Δέν συμβαίνουν ὅλα αὐτά στήν ἐποχή μας; Δέν τά ζοῦμε καθημερινῶς; Τό δημοσιεύομεν μέ τήν ἐλπίδα, ὅτι θά ὠφελήση ὅσους ἀνησυχοῦν διά τήν πορείαν τῶν ἐκκλησιαστικῶν μας πραγμάτων καί γενικώτερον…

«…Θά ἐξαπλωθοῦν παντοῦ αἱρέσεις καί θά πλανήσουν πολλούς ἀνθρώπους. Ὁ ἐχθρός τοῦ ἀνθρωπίνου γένους θά ἐνεργεῖ μέ πονηρία μέ σκοπό νά ἑλκύση ἐντός τῆς αἱρέσεως, ἐάν εἶναι δυνατόν ἀκόμη καί τούς ἐκλεκτούς. Δέν θά ἀρχίση ἀπ' εὐθείας νά ἀπορρίπτη τά δόγματα τῆς Ἁγίας Τριάδος, τήν θεότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τήν ἀρετή τῆς Θεοτόκου, ἀλλά θά ἀρχίση ἀνεπαισθήτως νά διαστρέφη τίς διδασκαλίες καί τούς θεσμούς τῆς Ἐκκλησίας καί τό πραγματικό νόημά τους, ὅπως μᾶς παρεδόθησαν ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες ἐν Ἁγίω Πνεύματι. Ὀλίγοι θά ἀντιληφθοῦν αὐτές τίς πανουργίες τοῦ ἐχθροῦ, ἐκεῖνοι μόνον οἱ πλέον πεπειραμένοι εἰς τήν πνευματικήν ζωήν. Οἱ αἱρετικοί θά πάρουν τήν ἐξουσίαν ἐπί τῆς Ἐκκλησίας καί θά τοποθετήσουν ἰδικούς των ὑπηρέτας παντοῦ, οἱ δέ πιστοί θά καταφρονῶνται.
Ὁ Κύριος εἶπεν: «Ἀπό τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσσεσθε αὐτούς» καί ἔτσι ἀπό τούς καρπούς των, ὅπως ἐπίσης καί ἀπό τίς ἐνέργειες τῶν αἱρετικῶν ἀγωνίσου νά διακρίνης αὐτούς ἀπό τούς ἀληθινούς ποιμένας. Αὐτοί εἶναι πνευματικοί ληστές, λεηλατοῦντες τό πνευματικόν ποίμνιον καί θά εἰσχωροῦν εἰς τήν αὐλήν τῶν προβάτων (τήν Ἐκκλησίαν) ἀναβαίνοντες ἀλλαχόθεν (καί ὄχι ἀπό τήν πύλην), ὅπως ἀκριβῶς προεῖπεν ὁ Κύριος. Θά εἰσχωροῦν παρανόμως, μεταχειριζόμενοι βίαν καί καταπατοῦντες τούς θείους θεσμούς. Ὁ Κύριος τούς ἀποκαλεῖ κλέπτας (Ἰω Ι, 1).
Πράγματι, τό πρῶτο ἔργο πού θά κάνουν θά εἶναι ὁ διωγμός τῶν ἀληθινῶν ποιμένων, ἡ φυλάκισις καί ἡ ἐξορία τους, διότι χωρίς αὐτό θά εἶναι ἀδύνατον σ' αὐτούς νά λεηλατήσουν τά πρόβατα. Γι' αὐτό παιδί μου, ὅταν ἴδης τήν παραβίασιν τῆς πατερικῆς παραδόσεως καί τῆς θείας Τάξεως εἰς τήν Ἐκκλησίαν, τῆς Τάξεως πού ἐγκαθιδρύθη ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό, γνώριζε ὅτι οἱ αἱρετικοί ἔχουν ἤδη ἐμφανισθεῖ, ἄν καί πρός τό παρόν μπορεῖ νά ἀποκρύπτουν τήν ἀσέβειά τους. Ἀκόμη θά διαστρέφουν τήν Ἁγίαν Πίστιν (Ὀρθοδοξίαν) ἀνεπαισθήτως μέ σκοπό νά ἐπιτύχουν, καλύτερα νά παραπλανήσουν καί δελεάσουν τούς ἀπείρους στά δίχτυά τους. Ὁ διωγμός δέν θά στρέφεται μόνον ἐναντίον τῶν ποιμένων, ἀλλά ἐναντίον ὅλων τῶν ὑπηρετῶν τοῦ Θεοῦ, διότι ὅλοι ἐκεῖνοι πού θά κυβερνῶνται ἀπό τήν αἴρεσιν δέν θά ἀνέχωνται τήν εὐσέβειαν. Νά ἀναγνωρίζης αὐτούς τούς λύκους μέ ἔνδυμα προβάτων, ἀπό τίς ὑπερήφανες διαθέσεις τους καί τήν ἀγάπη τους διά τήν ἐξουσία. Θά εἶναι συκοφάντες, προδότες, ἐνσπείροντες πανταχοῦ ἔχθραν καί κακίαν. Οἱ ἀληθινοί ὐπηρέται τοῦ Θεοῦ εἶναι ταπεινοί, ἀγαποῦν τόν πλησίον καί εἶναι ὐπάκουοι εἰς τήν Ἐκκλησίαν.
Οἱ Μονάζοντες θά καταπιέζωνται μεγάλως ἀπό τούς αἱρετικούς καί ὁ μοναχικός βίος θά περιφρονεῖται. Τά Μοναστήρια θά λιγοστεύσουν, ὁ ἀριθμός τῶν μοναχῶν θά μειωθεῖ καί αὐτοί πού θά μείνουν θά ὑποφέρουν ποικίλους ἐκβιασμούς. Αὐτοί οἱ ἐχθροί τοῦ μοναχικοῦ βίου τέλος πάντων ἔχοντες ἐμφάνισιν μόνον εὐσεβείας, θά προσπαθοῦν νά ἐλκύουν τούς μοναχούς μέ τό μέρος των, ὑποσχόμενοι σ' αὐτούς προστασία καί γήϊνα ἀγαθά, κακοποιοῦντες τούς ἀντιτιθεμένους σ' αὐτούς μέ διώξεις. Αὐτές οἱ κακοποιήσεις θά προξενοῦν μεγάλη ἀπόγνωση στούς ὁλιγοψύχους, ἀλλά ἐσύ παιδί μου νά χαίρεσαι, διότι ἔχεις ζήσει μέχρι τοῦτον τόν καιρόν, ἐπειδή σύμφωνα μέ τόν λόγον τοῦ Κυρίου (Ματθ. Ι, 31) οἱ πιστοί τότε, πού δέν ἔχουν δείξει ἄλλες ἀρετές, θά λάβουν στεφάνους μόνον καί μόνον ἐπειδή ἐστάθησαν στερεοί εἰς τήν πίστιν.
Νά φοβῆσαι τόν Κύριον παιδί μου. Νά φοβῆσαι μήπως ἀπωλέσης τόν στέφανον πού ἐτοιμάσθηκε γιά σένα. Νά φοβῆσαι μήν ἀποβληθῆς παρά τοῦ Κυρίου εἰς τό σκότος τό ἐξώτερον καί τήν αἰώνιον κόλασιν. Στέκε ἀνδρείως εἰς τήν πίστιν καί ἐάν εἶναι ἀναγκαῖον νά ὑπομένης διωγμούς καί ἄλλες θλίψεις, διότι ὁ Κύριος θά εἶναι μαζί σου, καί οἱ ἅγιοι μάρτυρες καί ὁμολογητές θά βλέπουν μέ χαρά τούς ἀγῶνας σου. Ὅμως ἀλλοίμονον στούς μοναχούς σ' αὐτές τίς ἡμέρες πού θά εἶναι δεμένοι μέ ὑπάρχοντα καί πλούτη, οἱ ὁποῖοι ἕνεκα τῆς ἀγάπης, τῆς «εἰρήνης» θά εἶναι ἕτοιμοι νά ὑποταχθοῦν εἰς τούς αἱρετικούς. Αὐτοί θά ἀποκοιμίζουν τήν συνείδησή τους μέ τό νά λένε «ἐμεῖς συντηροῦμε καί σώζουμε τό μοναστήρι, καί ὁ Κύριος θά μᾶς συγχωρήση». Οἱ ταλαίπωροι καί τυφλοί, δέν ἀντιλαμβάνονται ὅτι διά μέσου τῆς αἱρέσεως οἱ δαίμονες θά εἰσέρχωνται στό μοναστήρι, τό ὁποῖον δέν θά εἶναι πλέον τότε ἕνα ἅγιο μοναστήρι, ἀλλά γυμνοί τοῖχοι ἀπό ὅπου ἡ χάρις θά ἀποχωρεῖ.
Ὁ Θεός ὁπωσδήποτε εἶναι ἰσχυρότερος ἀπό τούς ἐχθρούς καί ποτέ δέν θά ἐγκαταλείψη τούς ὑπηρέτας του. Ἀληθινοί χριστιανοί θά εὑρίσκωνται ἕως τέλους τοῦ αἰῶνος τούτου, μόνον πού θά προτιμοῦν νά ζοῦν σέ ἀπομακρυσμένους καί ἐρημικούς τόπους. Νά μή φοβῆσαι τίς θλίψεις, ἀλλά μᾶλλον νά φοβῆσαι τήν ὀλέθριον αἴρεσιν, διότι αὐτό εἶναι πού μᾶς γυμνώνει ἀπό τήν θεία χάρη καί μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Χριστό.