kirykos: ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΣΤΑΥΡΩΤΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΣΤΑΥΡΩΤΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ «ΣΤΑΥΡΩΤΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ».

Σημείωσις: Τό «Δελτίον Ἐνημερώσεως τῆς 8/21.10.2006», τό ὁποῖον ἀκολουθεῖ εἶχε κυκλοφορήσει πρό τριῶν ἐτῶν ἀπό τήν Ἰερά Μητρόπολι Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς τῆς ἀκαιτομήτου γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, πρός ἐνημέρωσιν τῶν Ὀρθοδόξων, διά τάς ὁμιλίας αἱ ὁποῖαι γίνονται τακτικῶς μέν κάθε Δευτέρα καί Τετάρτη (ἀπόγευμα) είς τόν Ἰερόν Ναόν Ἁγίου Σπυρίδωνος Καρέα καί Παναγίας Σουμελᾶ Ἀθηνιωτίσσης τῆς Ὁδηγητρίας τῶν ἁπανταχοῦ Ὀρθοδόξων Ἀχαρνῶν, ἐκτάκτως κάθε Σάββατο ἤ Κυριακή (ἀπόγευμα εἰς τόν Μητροπολιτικόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Δημητρίου Ἀχαρνῶν), εἰς τάς ὁποίας τό κυριώτερο θέμα συζητήσεως ἦτο καί εἶναι ἀκόμη, ἡ καταστρεπτική δράσις τῶν συγχρόνων σταυρωτῶν τοῦ Χριστοῦ κατά τῆς Ἐκκλησίας.. Τό θεωρήσαμεν ἐπίκαιρον πρός δημοσίευσιν κατά τήν περίοδο τῆς ἐφετεινῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, ὅτε ἠκούαμεν τήν προδοσίαν τοῦ Ἰούδα κλπ., διό τό δημοσιεύομεν, ἔστω καί «μεθεορτίως», ἤτοι εἰς περίοδον ἀναστάσιμον. Τό κάμνωμεν τοῦτο, διότι δέν πρέπει νά ἀφήνωμεν εἰς τό περιθώριον τοιαῦτα θέματα, διότι ἄν δέν συνειδητοποιήσωμεν ὅτι καί σήμερον ἡ Ἐκκλησία προδίδεται ἀπό σύγχρονους σταυρωτές τοῦ Χριστοῦ καί δέν ἀναλάβωμεν τάς εὐθύνας μας ὡς Ὀρθόδοξοι, δέν δυνάμεθα νά βιώσωμεν τό νικητήριον μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως. Μέ τήν εὐκαιρία ἐνημερώνομεν τούς ἀναγνώστας μας καί περί τῆς νέας ἐκδόσεως τοῦ ἀποκαλύψαντος τά σχέδια τοῦ παγκοσμίου Σιωνισμοῦ βιβλίου, τό ὁποῖον ἔχει τόν τίτλον: «ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ».

ΔΕΛΤΙΟΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΤΗΣ 8/21.10.2006

Ἐκ τοῦ «Κέντρου Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολῆς, Ἐκκλησιαστικῆς Διακονίας καί ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνος Παναγία ἡ Ὁδηγήτρια τῶν ἁπανταχοῦ Ὀρθοδόξων» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐξεδόθη τό νέον τεῦχος τοῦ «ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ» (17ον, Σεπτέμβριος 2006), εἰς τό ὁποῖον περιελήφθησαν τρία σημαντικά κείμενα, ἀποκαλυπτικά τῆς δράσεως τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων κατά τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Ἔθνους. Μέσα ἀπό αὐτά τά κείμενα, τά ὁποῖα ἐγράφησαν εἰς διαφορετικάς χρονικάς περιόδους, δίδεται ἡ εἰκόνα ὅλης τῆς συνωμοσίας κατά τοῦ Ὀρθοδόξου Μοναχισμοῦ (ἐπιστολή Κοσμᾶ Φλαμιάτου πρός ἁγιορείτας Μοναχούς), κατά τοῦ Ἔθνους καί τῶν Παραδόσεων (φυλλάδιον γραφέν ὑπό τοῦ π. Παύλου Μοναχοῦ), καί κατά τῆς ‘Ορθοδόξου Ὁμολογίας καί τῆς γνησίας καί ἀνοθεύτου Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς (ἀποκαλυπτικόν ἄρθρον τοῦ θεολόγου ‘Ελευθερίου Γκουτζίδη, διά τήν ἐν ἔτει 1971 ληστρικήν ἐπίθεσιν κατά τῆς Ὀρθοδοξίας). Συγκεκριμένα μέσα ἀπό αὐτά τά κείμενα ἀποκαλύπτεται ὁ συνωμοτικός ρόλος τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων κατά τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Ἔθνους μας, ὁ ὁποῖος ἐκκινεῖ πάντοτε ἀπό τά ἴδια ἀντίχριστα Κέντρα ἀποφάσεων (Σιωνισμός, Μασωνία, Οἰκουμενισμός κλπ.), χρησιμποιεῖ ὡς ὄργανα προδότες τῆς Πίστεως καί πεπτωκότας, ἔχει δέ πάντοτε τόν ἴδιον στόχον, ἤτοι τήν ἐκρίζωσιν τῶν πνευματικῶν, ἠθικῶν καί ἐθνικῶν ἀξιῶν, καί μέσω αὐτοῦ τόν πλήρη ἀφανισμόν τῆς ‘Ορθοδοξίας.
Συνιστῶμεν εἰς τούς ὀρθοδόξους, ὅσοι ἔχουν τήν δυνατότητα, νά μελετήσουν τό συγκεκριμένο τεῦχος, ἤ καί νά τό λάβουν ὡς ἀφετηρία διά μίαν πλέον λεπτομερῆ μελέτην τοῦ θέματος, τοῦ συνωμοτικοῦ ρόλου τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων. Ἔχουν, ἐάν θέλουν καί ἐάν αἰσθάνωνται τήν ἀνάγκην νά μελετήσουν περαιτέρω, ἐκτός ἀπό τά προαναφερθέντα τρία κείμενα καί ἄλλα πολύ σημαντικά, μέ κυριώτερα ἐξ ‘ αὐτῶν: Πρῶτον: «Τά Πρωτόκολλα τῶν Σοφῶν τῆς Σιών», τά ὁποῖα πρῶτος, μέ κίνδυνον τῆς ζωῆς του, ἐξέδωκε ἐν Ρωσία, ὁ ὁμολογητής, καί μέλος τῆς ‘Εκκλησίας τῶν Κατακομβῶν, Καθηγητής Σέργιος Νεῖλος, πρίν ἀκριβῶς ἑκατό ἔτη. Καί δεύτερον, μίαν δήλωσιν τοῦ ἑβραίου Κίσσινγκερ, Ὑπουργοῦ τῶν ‘Εξωτερικῶν τῆς ‘Αμερικῆς, ὁ ὁποῖος τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1974, ἤτοι δύο μῆνες μετά τήν μεγάλην προδοσίαν κατά τῆς Κύπρου, προέβη εἰς μίαν πολύ ἀποκαλυπτικήν, προδοτικήν καί κυνικήν εἰς βάρος τοῦ Ἔθνους μας καί τῆς Πίστεώς μας δήλωσιν. Εἶπε διά τόν ἑλληνικόν λαόν ὅτι: «Εἶναι (λαός) δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει. Για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των Η.Π.Α.»
Δυστυχῶς βλέπομεν καθημερινά τά ἀποτελέσματα τῆς δράσεως τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων. Βλέπομεν ἀκόμη ὅτι ἀπό τήν μία πλευρά αἱ σκοτειναί δυνάμεις δέν ἡσυχάζουν, ἐνῶ ἀπό τήν ἄλλη ἡ ἰδική μας ἀδιαφορία, ἄγνοια, καί ἀπραξία ἐπιτείνει τήν κατακρήμνισιν. Καί τό ἔργον τῆς ἀνατροπῆς τῶν πάντων διά τῆς καταστροφῆς τῶν «ἀμυντικῶν ὀχυρῶν» προχωρεῖ. Τίποτα πλέον δέν ἔμεινε ὄρθιον. Μέ τήν ἰδικήν μας ἀνοχήν, παραχωρήσει ἀσφαλῶς τοῦ Θεοῦ διά τάς ἰδικάς μας ἁμαρτίας, κατώρθωσαν, οἱ Σιωνισταί, (οἱ σταυρωταί τοῦ Χριστοῦ) νά παρασύρουν εἰς τήν «ἀταξίαν τῆς νέας τάξεως πραγμάτων» καί νά ὁδηγήσουν εἰς τά πλοκάμια των, ὄχι μόνον τήν εὐρυτέραν κοινωνίαν τῶν ἀδιαφόρων, καί τῶν ἀπίστων, ἀλλά καί τήν πλειονότητα τῶν Ὀρθοδόξων, ὥστε ἐνῶ κρημνίζονται γύρω μας καί μέσα μας, θρησκευτικαί, ἠθικαί καί κοινωνικαί ἀξίαι, οἱ περισσότεροι νά παραμένουν ἀσυγκίνητοι. Μέ ἀποτέλεσμα νά ἔχη χαθεῖ παντελῶς ὁ ἀγωνιστικός παλμός καί εἰς τήν θέσιν ὅλων ἐκείνων τῶν παραδοσιακῶν ἀξιῶν νά ἔχουν τοποθετηθεῖ αἱ ἀπαξίαι τοῦ μηδενισμοῦ καί τοῦ καταστροφικοῦ «ὠχαδελφισμοῦ», ἐνῶ καί ἐμεῖς οἱ λεγόμενοι Ὀρθόδοξοι νά μή συνειδητοποιοῦμεν κἄν τό μέγεθος τῆς καταστροφῆς. Δι’ αὐτό καί δέν ἔχομεν τήν δύναμιν νά ἀντιδράσωμεν καί δέν ὑψώνομεν τήν ἀγωνιστικήν σημαίαν τοῦ χρέους καί τῆς θυσίας.
Εἶναι καιρός, ὅμως, νά κατανοήσωμεν τόν μεγάλο κίνδυνο καί νά προφυλαχθῶμεν. Εἶναι καιρός νά ἴδωμεν τό χρέος μας, νά ἀνανήψωμεν, νά ἀφήσωμεν τήν ἀδιαφορίαν, νά ἀναλάβωμεν τόν «θυρεόν τῆς Πίστεως», ἤτοι νά ὁπλισθῶμεν πνευματικῶς καί νά ἀγωνισθῶμεν, λαμβάνοντες ὑπ’ ὄψιν ὅτι «ἡ πάλη ἡμῶν οὐκ ἔστι πρός αἷμα καί σάρκα, ἀλλά πρός τάς ἀρχάς, τάς ἐξουσίας καί τούς ἄρχοντας τοῦ κόσμου τούτου». Εἶναι καιρός νά ἐννοήσωμεν, ὅτι, ὅταν αἱ σκοτειναί δυνάμεις, δηλαδή οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ, ἡμέραν καί νύκτα μελετοῦν τρόπους νά μᾶς παρασύρουν εἰς τά δίκτυά των, καί ἡμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι ἀδιαφορῶμεν καί εὑρισκόμεθα εἰς παντελῆ ἄγνοιαν τῶν τεκταινομένων, εἴμεθα πολύ ἐκτεθειμένοι ἐνώπιον τοιῦ Θεοῦ καί κολαζόμεθα.
Εἶναι καιρός νά γνωρίσωμεν ὅτι ὅσον οἱ Σιωνισταί δέν ἡσυχάζουν, ὅσον κατεργάζονται νυχθημερόν τρόπους καί συστήματα νά «ξανασταυρώσουν»τόν ‘Εκκλησία, ἐν τῶ προσώπω τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καί νά ὑποτάξουν τούς πάντας, ὅσον καί ἄν προπαγανδίζουν, ἀλλά καί ἐπιστρατεύουν τούς πράκτορές των, διά καλυτέραν «ἐπιτυχίαν» τοῦ ἔργου των, ἀκόμη καί ἀπό τόν χῶρο τῶν Ὀρθοδόξων, τόσον μεγαλώνει καί ἡ ἰδική μας εὐθύνη. Καί ὅταν ἐκεῖνοι, οἱ πράκτορες, γίνονται προδόται, καί δέν ἡσυχάζουν, ἀλλά «κινοῦνται, βουλεύονται, μελετοῦν τήν παράδοσιν», τί λόγον θά δώσωμεν ἡμεῖς διά τήν ἀδιαφορίαν μας, ἤ πολλάκις καί διά τήν συμμετοχήν μας εἰς τό ἔργον τῆς προδοσίας;
Εἶναι ἀνάγκη, λοιπόν, νά μή παραμείνωμεν εἰς τό σκότος τῆς ἀγνοίας τῶν τεκταινομένων, ἀλλά «συνιέντες» τί τό εὐάρεστον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, γνωρίζοντες δηλαδή ποῖον εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, αὐτό νά ἀκολουθήσωμεν. Καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι πρωτίστως τό ἰδικό μας χρέος, τό «γνώσεσθε τήν ἀλήθεια». «Γρηγορεῖτε», λοιπόν, καί «προσεύχεσθε», ἀλλά καί «ἀγωνίζεσθε» τόν καλόν ἀγῶνα, διότι «οἱ καιροί οὑ μενετοί». Μοναδική μας ἐλπίδα εἰς τόν ἀγῶνά μας νά εἶναι πάντοτε ὁ Θεός, διότι ὅταν ἐμεῖς κάμνωμεν τήν προσπάθεια, «Κύριος ὁ Θεός πολεμήσει ὑπέρ ἡμῶν».