ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ 144/ΙΟΥΝΙΟΣ 2007 ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ
ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ
"Βούλομαι πλατύτερον τήν ἐμήν γνώμην εἰπεῖν, εἴπερ ποτέ καί νῦν ἐν τῷ ἐγγίζειν τήν τελευτήν μου, ἵνα σύμφωνος ὧ ἐμαυτῷ ἀπ᾿ ἀρχῆς μέχρι τέλους, καί μή δόξῳ τισίν ὅτι ἄλλα μέν ἔλεγον, ἄλλα δέ ἔκρυπτον ἐν τῇ διανοίᾳ, ἅ εἰκός ἦν ἐλεγχθῆναι τῇ ὥρᾳ ταύτῃ τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως. Λέγω δέ περί τοῦ Πατριάρχου, μήπω δόξῃ αὐτῷ προφάσει τάχα τιμᾶν τῆς πρός ἐμέ ἐν τῇ κηδείᾳ τοῦ ταπεινοῦ μου τούτου σώματος, ἤ καί ἐν τοῖς μνημοσύνοις μου στεῖλαί τινας τῶν ἀρχιερέων αὐτοῦ, ἤ ἄλλως τῶν κοινωνούντων αὐτῷ τινά συνεύξασθαι, ἤ συμφορέσαι τοῖς ἐξ ἡμετέρου μέρους ἱερεῦσι τοῖς πρός τά τοιαῦτα παρακληθεῖσι δοξάσῃ ὡς οἱωδήποτε τρόπῳ προσιέναι κἄν ἐν τῷ κρυπτῶ τήν αὐτοῦ κοινωνίαν. Καί ἵνα μή ἡ σιωπή μου συγκατάβασιν τινά ὑπονοῆσαι παρέξῃ τοῖς μή καλῶς καί εἰς βάθος εἰδόσι τόν ἐμόν σκοπόν, λέγω καί διαμαρτύρομαι ἐνώπιον τῶν παρατυχόντων πολλῶν καί ἀξιολόγων ἀνδρῶν, ὡς οὔτε βούλομαι, οὔτε δέχομαι τήν αὐτοῦ ἤ τῶν μετ᾿ αὐτοῦ κοινωνίαν, τό παράπαν οὐδαμῶς οὔτε ἐπί τῆς ζωῆς μου, οὔτε μετά θάνατον, ὥσπερ οὔτε γεγονυῖαν, ἕνωσιν, καί τά Δόγματα τά Λατινικά, ἅπερ ἐδέξατο αὐτός καί οἱ μετ᾿ αὐτοῦ, καί ὐπέρ τοῦ διαφενδεύειν ταῦτα, καί τήν προστασίαν ταύτην ἐμνηστεύσατε ἐπί καταστροφῇ τῶν ὀρθῶν δογμάτων τῆς ᾿Εκκλησίας. Πέπεισμαι γάρ ἀκριβῶς, ὅτι ὅσον ἀποδιἰσταμαι τούτου καί τῶν τοιούτων, ἐγγίζω τῷ Θεῷ καί πᾶσι τοῖς πιστοῖς καί ἁγίοις πατράσι καί θεολόγοις τῆς ᾿Εκκλησίας῾ ὥσπερ αὖ πείθομαι τούς συντιθεμένους τούτοις ἀποδιΐστασθαι τῆς ἀληθείας καί τῶν μακαρίων τῆς ᾿Εκκλησίας διδασκάλων. Καί διά τοῦτο λέγω ὥσπερ παρά πᾶσαν μου τήν ζωήν ἤμην κεχωρισμένος ἀπ᾿ αὐτῶν, οὕτω καί ἐν τῷ καιρῷ τῆς ἐξόδου μου, καί ἔτι καί μετά τήν ἐμήν ἀποβίωσιν· καί ἐξορμῶν ἐντέλλομαι, ἵνα μηδείς ἐξ αὐτῶν προσεγγίσῃ ἤ ἐν τῇ ἐμῇ κηδείᾳ, ἤ ἐν τοῖς μνημοσύνοις μου· ἀλλ᾿ οὐδέ ἄλλου τινός τῶν τούτου μέρους ἡμῶν ὥστε συμφορεύειν ἐπιχειρῆσαι, καί συλλειτουργεῖν τοῖς ἡμετέροις. Τοῦτο γάρ ἐστί τό "τά ἄμικτα μίγνυσθαι". Δεῖ γάρ παντάπασιν ἐκείνους εἶναι κεχωρισμένους ἡμῶν, μέχρις ἄν δῶ ὁ Θεός τήν καλήν διόρθωσιν καί εἰρήνην τῆς ᾿Εκκλησίας αὐτοῦ" (Π.Η. Νιηξε, 160, σελ. 536,537).
᾿Ακολουθεῖ ἡ μετάφρασις:
Θέλω νά πῶ τήν γνώμη μου, ὥστε νά γίνη εὑρέως γνωστή, γι᾿ αὐτά πού εἶναι φυσικό νά ὑποστοῦν ἔλεγχο τήν ὥρα αὐτή τῆς ὁμολογίας μου καί μάλιστα τώρα πού πλησιάζει τό τέλος μου, γιά νά εἶμαι σύμφωνος ἀπό τήν ἀρχή μέχρι τό τέλος μέ τόν ἑαυτό μου καί νά μή φανῶ σέ κάποιους ὅτι ἄλλα ἔλεγα ἀπ᾿ τήν μιά μεριά, ἐνῶ ἄλλα ἔκρυβα στό μυαλό μου ἀπ᾿ τήν ἄλλη. Καί λέω λοιπόν γιά τόν Πατριάρχη μή τυχόν ἀποφασίσει μέ κάποια πρόφαση νά τιμήσει τάχα τήν κηδεία τοῦ ταπεινοῦ αὐτοῦ σώματος μου, ἤ νά στείλει στά μνημόσυνά μου κάποιους ἀπ᾿ τούς ἀρχιερεῖς του, ἤ ἀπ᾿ τόν κλῆρό του, ἤ νά συμπροσευχηθεῖ κάποιος ἀπ᾿ αὐτούς πού συμφωνοῦν μαζί του, ἤ νά συμπράξει μέ τούς δικούς μας ἱερεῖς, ὅσον ἀφορᾶ τίς παρακλήσεις, ὥστε νά φανεῖ μέ ὁποιοδήποτε τρόπο ὅτι θά μποροῦσε νά προσεγγίσει στά κρυφά τήν κοινωνία μαζί του. Καί μιλάω ἐπίσης γιά νά μήν ὑπονοήσει κανείς ἀπ᾿ αὐτούς πού δέν γνωρίζουν καλά καί σέ βάθος τήν πρόθεσή μου, ὅτι ἡ σιωπή μου φανερώνει κάποια συγκατάβαση· καί μιλάω καί διαμαρτύρομαι, μπροστά σ᾿ αὐτούς τούς πολλούς καί ἀξιόλογους ἄνδρες πού παρευρίσκονται, ὅτι οὔτε θέλω οὔτε δέχομαι τήν ἕνωση μ᾿ αὐτόν ἤ μέ τούς δικούς του, οὔτε ὅσο ζῶ, οὔτε μετά τό θάνατό μου. ῞Οπως δέ δέχομαι καί τήν ἕνωση πού ἔγινε καί τά λατινικά δόγματα, τά ὁποῖα αὐτός καί οἱ ἀκόλουθοί του τά δέχθηκαν καί τάχθηκαν ὑπέρ αὐτῶν, καί ὅλη αὐτή τήν στάσι (τήν ὑπεράσπισι τῶν λατινικῶν δογμάτων) τήν ἔκαμε γιά νά φέρει τήν καταστροφή τῶν ὀρθῶν δογμάτων τῆς ᾿Εκκλησίας. ᾿Επειδή εἶμαι ἐντελῶς πεπεισμένος, ὅτι ὅσον ἀπομακρύνομαι ἀπό αὐτόν καί τούς δικούς του, πλησιάζω τόν Θεό καί ὅλους τούς πιστούς καί ῾Αγίους Πατέρες. Καί ὅτι ὅπως χωρίζομαι ἀπ᾿ αὐτούς, ἔτσι ἑνώνομαι μέ τήν ἀλήθεια καί τούς ῾Αγίους Πατέρες τούς θεολόγους τῆς ᾿Εκκλησίας. ᾿Εάν πάλιν ὑπακούω σ᾿ αὐτούς πού προκάλεσαν αὐτές τίς καταστάσεις, ἀπομακρύνομαι ἀπ᾿ τήν ἀλήθεια καί ἀπό τούς μακαρίους διδασκάλους τῆς ᾿Εκκλησίας. Καί γι᾿ αὐτό λέγω ὅτι, ὅπως σέ ὅλη μου τήν ζωή ἤμουν διαχωρισμένος ἀπ᾿ αὐτούς, ἔτσι θά εἶμαι καί τόν καιρό τῆς "ἐξόδου" μου καί μετά τό θάνατό μου. Καί καθώς φεύγω, δίνω τήν ἐντολή κανείς ἀπ᾿ αὐτούς νά μή πλησιάσει εἴτε στήν κηδεία μου, εἴτε στά μνημόσυνά μου· ἀλλά καί κανένας ἄλλος ἀπ᾿ αὐτούς πού εἶναι μέ τό μέρος τοῦ Πατριάρχη νά ἐπιχειρήσει νά συμφορέση (νά φορέση τά ἄμφιά του) καί νά συλλειτουργήσει μέ τούς δικούς μας· διότι αὐτό εἶναι πού λένε νά μή ἀναμειγνύονται τά ἄμεικτα. Διότι πρέπει ὅλοι ἐκεῖνοι νά εἶναι διαχωρισμένοι ἀπό ἐμᾶς μέχρι πού ὁ Θεός θά φέρει τήν σωστή διόρθωσι καί τήν εἰρήνη στήν ᾿Εκκλησία Του. (Μετάφρ: ᾿Ιωάννας Πλάντζα, φοιτήτρια Φιλολογίας)
[ Home | Update Journal | Login/Logout | Search | Account | Site Map ]