“Πίστιν δε ημείς ούτε παρ’ άλλων γραφομένην ημίν νεωτέραν παραδεχόμεθα, ούτε αυτοί τα της ημετέρας διανοίας γεννήματα παραδιδόναι τολμώμεν, ίνα μη τα ανθρώπινα ποιήσωμεν τα της ευσεβείας ρήματα. Αλλ’, άπερ παρά των αγίων Πατέρων δεδιδάγμεθα, ταύτα τοις ερωτώσιν ημάς διαγγέλλομεν.” (ΕΠΕ 1, 336-338. PG 32, 588 B)
“Αλλ’, ήν εκ παιδός έννοιαν περί Θεού παρά της μακαρίας μητρός μου και της μάμμης Μακρίνης, ταύτην αυξηθείσαν έσχον εν εμαυτώ. Ου γαρ άλλα εξ άλλων μετέβαλον εν τη του λόγου συμπληρώσει, αλλά τας παραδοθείσας μοι παρ’ αυτών αρχάς ετελείωσα.” (ΕΠΕ 2, 74. PG 32, 815).
“Ταύτα εστίν αδελφοί τα της Εκκλησίας μυστήρια, αύται των Πατέρων αι παραδόσεις. Διαμαρτυρόμεθα παντί ανθρώπω φοβουμένω τον Κύριον και κρίσιν Θεού αναμένοντι διδαχαίς ποικίλαις μη παραφέρεσθαι. Εί τις ετεροδιδασκαλεί και μη προσέρχεται υγιαίνουσι λόγοις της πίστεως… φυλάσσεσθαι τον τοιούτον…” (ΕΠΕ 3, 518. PG 32, 972 C)
“Των εν τη Εκκλησία πεφυλαγμένων δογμάτων και κηρυγμάτων τα μεν εκ της εγγράφου διδασκαλίας έχομεν, τα δε εκ της των αποστόλων παραδόσεως διαδοθέντα ημίν εν μυστηρίω παρεδεξάμεθα, άπερ αμφότερα την αυτήν ισχύν έχει προς την ευσέβειαν.” (ΕΠΕ 10, 458-462. PG 32, 188 Α – 193 Α)
“Χρη γαρ απαράβατον μένειν αεί την εν τη ζωοποιώ χάριτι δεδομένην παράδοσιν… ώστε το προσθείναί τι ή αφελείν ζωής εστί της αϊδίου προδήλως έκπτωσις…” (ΕΠΕ 10, 350. PG 32, 112 Β)
“Ίση εστίν η ζημία ή άμοιρόν τινα του βαπτίσματος απελθείν ή εν τι των εκ της παραδόσεως ελλείπον δέξασθαι.” (ΕΠΕ 10, 344. PG 32, 112 C)
“Επιλείψει με η ημέρα τα άγραφα της Εκκλησίας μυστήρια διηγούμενον… είτα τοσούτων όντων αγράφων και τοσαύτην εχόντων την ισχύν εις το της ευσεβείας μυστήριον…” (ΕΠΕ 10, 464. PG 32, 193 D - 193 B)
“…Ημάς δε τηλικούτον έχοντας συνασπιστήν και συνήγορον, οκνείν τον λόγον διακονείν, τον εκ της των Πατέρων παραδόσεως προς ημάς ακολουθία μνήμης διασωθέντα…” (ΕΠΕ 10, 500. PG 32, 217 Β)
![[info]](../../../img/userinfo.gif){kind=small}
kirykos) wrote,
