ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΜΕΝ ΤΑ "ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΕΡΓΑ" ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΑΤΤΙΚΗΣ κ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΜΑΚΡΗ (ΤΕΥΧΟΣ 1ον)
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΧΡ. ΓΚΟΥΤΖΙΔΗ Καθηγητοῦ Θεολόγου
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΜΕΝ ΤΑ "ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΕΡΓΑ" ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΑΤΤΙΚΗΣ κ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΜΑΚΡΗ (Τεῦχος 1ον)
"Καί μή συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δέ καί ἐλέγχετε" (᾿Εφεσ. Ε, 10-11)
Πρόλογος εἰς τό 1ον Τεῦχος τῆς παρούσης ἐκδόσεως
῾Υπό τόν τίτλον "ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΜΕΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΜΕΝ ΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΑΤΤΙΚΗΣ κ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΜΑΚΡΗ" ἔχει γραφῇ βιβλίον ὑπό τοῦ θεολόγου Καθηγητοῦ κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη. Δι᾿ αὐτοῦ ἔρχονται εἰς φῶς καί ἐλέγχονται πράγματι ὡρισμέναι σκοτειναί ἐνέργειαι τοῦ πρώην Μητροπολίτου ᾿Αττικῆς κ. Ματθαίου Μακρῆ, τάς ὁποίας ὁ ἐν λόγῳ Μητροπολίτης ἐνήργησε καί συνεχίζει ἐναντίον τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης εἰς Κερατέαν ᾿Αττικῆς.
῾Η ῾Ιερά Μητρόπολις Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς, μέ τά μέσα τά ὁποῖα διαθέτει καί πάντοτε μέσα εἰς τά πλαίσια τῶν ῾Ιεραποστολικῶν καί ᾿Αντιαιρετικῶν ἀγώνων της, ἀνέλαβεν τήν πρώτην φωτοαντιγραφικήν ἔκδοσιν αὐτοῦ τοῦ βιβλίου, ὑπό τήν μορφήν μικρῶν καί εὐαναγνώστων τευχῶν. Προβαίνει εἰς τό ἔργον τοῦτο, διότι ζῇ τόν ἀγῶνα καί αἰσθάνεται ἐπιτακτικόν τό καθῆκον νά συμβάλῃ εἰς τήν ἀποκάλυψιν καί τόν ἔλεγχον τῶν δολίων καί σκοτεινῶν ἐνεργειῶν τοῦ κ. Ματθαίου Μακρῆ. Διευκρινίζεται καί ὑπογραμμίζεται, ὅτι αἱ ἀποκαλυπτόμεναι κατά τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς καί τῆς ᾿Εκκλησίας δόλιαι ἐνέργειαι τοῦ κ. Ματθαίου, αἱ ἀναφερόμεναι εἰς τήν παροῦσαν ἔκδοσιν, δέν εἶναι αἱ μόναι. Πιστεύομεν, ὅτι εἰς τήν συνέχειαν μέ ἄλλας παρομοίας ἐκδόσεις, θά ἐλεγχθοῦν αἱ κατά τῆς ᾿Εκκλησίας πολλαί ἄλλαι πραξικοπηματικαί καί δόλιαι ἐνέργειαι τοῦ κ. Ματθαίου Μακρῆ καί τῶν συνοδοιπόρων του σχισματικῶν, ἀπό τάς ὁποίας εἶναι γεμάτη ἡ πενταετία 1990-1995.
᾿Από τήν θέσιν αὐτήν συγχαίρομεν τόν πιστόν καί ἀνιδιοτελῆ ἐργάτην τῆς ᾿Εκκλησίας, εὐλαβέστατον θεολόγον Καθηγητήν κ. ᾿Ελευθέριον Γκουτζίδην διά τούς ὑπέρ τῆς ἀληθείας καί τοῦ δικαίου ἀγῶνάς του, καί εὐχόμεθα, ὅπως ὁ Κύριος εὐλογῇ καί αὐξάνῃ αὐτούς.
᾿Εκ τῆς Ιερᾶς Μητροπόλεως
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
῾Ο Χριστός, ἀγαπητέ ἀναγνῶστα, ὁ Κύριος ἡμῶν ᾿Ιησοῦς Χριστός, εἶναι τό Φῶς, ἡ ᾿Αγάπη καί ἡ ᾿Αλήθεια. ῾Ο Χριστός εἶναι αὐτός πού κατέλυσε τό σκότος τῆς ἁμαρτίας, συνέτριψε τό μεσότοιχον τῆς ἔχθρας καί μέ τήν θείαν Του Οἰκονομίαν κατειργάσθη τήν ἀναγέννησίν μας καί μᾶς ἐχάρισε τήν θείαν υἱοθεσίαν. ῾Ο Χριστός, λοιπόν, εἶναι ὁ Σωτήρ, ὁ Λυτρωτής μας, σωτηρία δέ καί λύτρωσις σημαίνει τήν διά τοῦ Χριστοῦ κατάργησιν τῆς ἁμαρτίας καί τήν κατά Χάριν κοινωνίαν καί ἕνωσιν ἡμῶν μετά τοῦ Θεοῦ. Δηλαδή ὁ Κύριος ἐνηνθρώπησεν καί ἀφῆκε τήν ἁγίαν Του ᾿Εκκλησίαν ὄχι διά νά κρίνῃ τόν ἄνθρωπον, ἀλλά διά νά τόν ἐλευθερώσῃ, νά τόν σώσῃ, νά τόν λυτρώσῃ. ῎Ηδη ὅμως ἡ ἰδική μας ἄρνησις νά δεχθοῦμε τήν λύτρωσιν καί τήν σωτηρίαν, τήν ὁποίαν προσφέρει ὁ Χριστός διά τῆς ᾿Εκκλησίας Του, δηλαδή ἡ ὑφ᾿ ἡμῶν ἐνεργουμένη ἁμαρτία, τά ἔργα τοῦ σκότους πού διαπράττουμε, ἐνῶ ἤδη ἔχουμε τό φῶς, γίνονται τό κριτήριον πού μᾶς ἐλέγχει καί μᾶς κρίνει, πρίν ἀπό τήν δευτέραν παρουσίαν τοῦ Κυρίου. Τό γεγονός, ὅτι ἐνῶ ἔχομεν τό Φῶς, τήν ᾿Αγάπην, τήν ᾿Αλήθειαν, ἡμεῖς προτιμῶμεν τά ἔργα τοῦ σκότους, ἤδη, μᾶς λέγει ὁ Κύριος, μέ αὐτά ἐστήσαμε κριτήριον, τό ὁποῖον μᾶς ἐλέγχει καί μᾶς κρίνει: "῾Ο λόγος, (λέγει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος) καί ἡ αἰτία, διά τόν ὁποῖον κρίνονται καί καταδικάζονται οἱ ἄπιστοι, εἶναι αὐτός, ὅτι τό φῶς τῆς ἀληθείας, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ἦλθεν εἰς τόν κόσμον, ἀλλ᾿ οἱ ἄνθρωποι ἐπροτίμησαν τό σκοτάδι τῆς πλάνης καί ὄχι τό φῶς. Καί ἔκαμαν τήν προτίμησιν αὐτήν, διότι ἦσαν πονηρά τά ἔργα τους. Διότι καθένας πού ἐπιμένει νά πράττῃ ἔργα πονηρά καί κακά, δέν ἀδιαφορεῖ ἁπλῶς, ἀλλ᾿ ἀποστρέφεται τό φῶς, διά νά μή γίνῃ φανερά ἡ ἀσχημία καί ἡ φαυλότης τῶν ἔργων του καί προκληθῇ οὕτω ὁ ἀποδοκιμασία του καί ἡ ἐξέγερσις τῆς συνειδήσεώς του. ᾿Εκεῖνος, ὅμως, πού πράττει τά ἔργα, τά ὁποῖα ἐπιβάλλει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖον εἶναι ἀλήθεια, ὅπως ἀλήθεια εἶναι καί αὐτός ὁ Θεός, ἔρχεται κοντά εἰς τό φῶς καί πλησιάζει εἰς τόν ᾿Ιησοῦν παραδιδόμενος εἰς αὐτόν μετά πάσης ἐμπιστοσύνης. Πράττει δέ τοῦτο, διότι θέλει νά γίνῃ φανερά ἡ ποιότης καί ἡ ἠθική ἀξία τῶν ἔργων του, διά νά βεβαιωθῇ ἔτσι καί αὐτός καί πληροφορηθῇ ἡ συνείδησίς του, ὅτι τά ἔργα αὐτά ἔχουν γίνει σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ". (᾿Ιωάννου Γ' 19-21).
Δυστυχῶς τά ἔργα μας, ἔργα σκότους, δηλαδή ἀντίθετα πρός τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, μᾶς κρίνουν ἤδη ἀπό αὐτόν τόν κόσμον, πρίν εὑρεθῶμεν ἐνώπιον τοῦ κριτοῦ.
῾Ο ᾿Απόστολος Παῦλος προχωρεῖ ἀκόμη περισσότερον, λέγων πρός τούς ᾿Εφεσίους, ὄχι μόνον νά μή πράττουν χριστιανοί τά ἔργα τοῦ σκότους, ἀλλά καί ἀπαιτεῖ νά μή ἔχουν καμμίαν ἀπολύτως κοινωνίαν μέ τά ἄκαρπα ἔργα τοῦ σκότους, ἀλλά καί νά ἐλέγχουν αὐτά. Γράφει ἀκριβῶς:
"Καί μή γίνεσθε μέ τήν ἀνοχήν σας συγκοινωνοί καί συνένοχοι μέ τά ἔργα τοῦ σκότους, τά ὁποῖα δέν φέρουν κανένα ὠφέλιμον καρπόν. ᾿Αντί νά τά σκεπάζετε καί νά τά ἀνέχεσθε, ὀφείλετε μᾶλλον νά ἐλέγχετε τά ἔργα αὐτά καί νά τά βγάζετε εἰς τό φῶς, ἀποδεικνύοντες πόσον ὀλέθρια εἶναι. ῾Ο ἔλεγχος καί ἡ διαφώτισις αὐτή εἶναι ἐπιβεβλημένη καί ὠφέλιμος, διότι τά ἔργα, πού πράττουν κρυφίως οἱ ἀπειθεῖς αὐτοί, εἶναι τόσον αἰσχρά, ὥστε καί μόνον τό νά ὁμιλῇ κανείς δι᾿ αὐτά φέρει ἐντροπήν. Διά τοῦ ἐλέγχου, ὅμως, τά ἔργα αὐτά, πού γίνονται κρυφά, φανεροῦνται. Γίνεται δηλαδή γνωστός, ὁ αἰσχρός των χαρακτήρ καί αἱ ὀλέθριαι συνέπειαί των καί διορθοῦνται ὅσοι ἔχουν καλήν προαίρεσιν. Καί παύουν πλέον νά κάνουν τά κρυφά καί ἐργάζονται εἰς τό ἑξῆς φανερά. Διότι κάθε τι πού δέν φοβεῖται τόν ἔλεγχον καί δέν δυσκολεύεται νά φανερωθῆ εἶναι φῶς" (᾿Εφεσίους Ε' 11-13)
Δέν διανοεῖται ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος νά γίνωνται συγκοινωνοί καί ἑπομένως συνένοχοι είς τά ἔργα τοῦ σκότους οἱ πιστοί χριστιανοί. Γίνονται δέ οἱ χριστιανοί συγκοινωνοί, ὅταν ἀνέχωνται τά ἔργα τοῦ σκότους, τά καλύπτουν καί δέν τά ἐλέγχουν καί δέν τά φέρουν εἰς φῶς. ῎Εχουν χρέος λοιπόν οἱ χριστιανοί νά μή ἀνέχωνται τά ἔργα τοῦ σκότους, ἀλλά νά ἐλέγχουν αὐτά, διότι μέ τόν ἔλεγχον, αὐτά γίνονται γνωστά καί ὅσοι ἔχουν καλήν προαίρεσιν διορθώνονται, σώζονται δέ καί οἱ λοιποί ἀπό τήν μόλυνσιν αὐτῶν τῶν ἔργων τοῦ σκότους, τῶν ἔργων τοῦ σατανᾶ. ῾Επομένως εἶναι λάθος νά σιωποῦμε καί νά καλύπτουμε τά ἔργα τοῦ σκότους, διότι εἶναι ὡσάν νά γινώμεθα συνεργοί αὐτῶν. ᾿Εκεῖνος ὅμως ὁ ὁποῖος θά ἐλέγξῃ τά ἔργα τοῦ σκότους πρέπει νά εὑρίσκεται εἰς τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή, ἀφ᾿ ἑνός τά ἔργα του νά εἶναι ἔργα υἱοῦ φωτός, καί ἀφ᾿ ἑτέρου νά ἐλέγχῃ ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ. Ποτέ μέ τόν ἔλεγχον δέν πρέπει νά ἐπιδιώκεται ἡ συντριβή καί ὁ θάνατος τοῦ ἁμαρτωλοῦ πού εἰργάσθη τά ἔργα τοῦ σκότους, ἀλλά διά τοῦ ἐλέγχου ζητεῖται νά ἴδῃ πρῶτος αὐτός, ὁ ὁποῖος κρυφίως καί δολίως εἰργάσθη τά ἄκαρπα ἔργα τοῦ σκότους, νά τά μισήσῃ καί νά διορθωθῇ. Σκοπός τοῦ ἐλέγχου εἶναι νά φανερωθῇ τό ἔργον τοῦ πονηροῦ καί νά συντριβῇ ὁ διάβολος καί τά ἔργα του, ὁ δέ ἁμαρτωλός νά σωθῆ διά τῆς μετανοίας.
Γράφομεν ἀγαπητέ ἀναγνῶστα, γράφομεν τά ἀνωτέρω, διότι εἰς τό παρόν βιβλίον θά ἀκολουθήσῃ ἔλεγχος, ξεσκέπασμα ἔργων σκότους. ῎Εργα τά ὁποῖα διεπράχθησαν κάτω ἀπό τάς σκοτεινάς πτέρυγας τοῦ πονηροῦ, μέσα εἰς τό σκότος τοῦ μίσους καί τῆς πλάνης, τά ὁποῖα αὐτός δημιουργεῖ. ῎Εργα τόσον σκοτεινά, τά ὁποῖα ἠθέλησαν νά καλύψουν αὐτό τοῦτο τό φῶς τῆς ᾿Αληθείας. ῎Εργα τά ὁποῖα καταφέρονται κατ᾿ αὐτῆς τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἡ ῾Οποία εἶναι τό αἰώνιον ἐργαστήριον τό ὁποῖον κατεργάζεται τήν σωτηρίαν καί τήν λύτρωσίν μας.
Θά φέρωμεν εἰς τό φῶς καί θά ἐλέγξωμεν ὄχι ἁμαρτίας προσωπικάς (τοῦτο δέν γίνεται δημοσίως), ἀλλά ἁμαρτίας, ἔργα πονηρά, ἔργα σκότους, τά ὁποῖα διεπράχθησαν κατά τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, κατά τῆς ΕΝΟΤΗΤΟΣ Αὐτῆς
Εἶναι τό πρῶτον βιβλίον εἰς τήν σειράν αὐτήν τῶν ἐκδόσεων , εἰς τό ὁποῖον κατελέγχονται τά ἔργα τοῦ σκότους κυρίως ἑνός πρώην Μητροπολίτου, τά ὁποῖα διέπραξε καί διαπράττει κατά τῆς ἱστορικῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης εἰς Κερατέαν ᾿Αττικῆς.
᾿Αποκαλύπτονται ὡρισμένα "ἔργα τοῦ σκότους" τοῦ πρώην Μητροπολίτου ᾿Αττικῆς κ. Ματθαίου, πρῶτον διά νά τά ἴδῃ ὁ ἴδιος καί ἄν ἔχῃ καλήν προαίρεσιν νά τά μισήσῃ καί νά ἔλθῃ εἰς τό φῶς καί δεύτερον, ἵνα μή, ὀρθόδοξοι κληρικοί καί λαϊκοί, ἀκολουθοῦν τά ἔργα αὐτοῦ, τά καλύπτουν καί τά ἀνέχονται, διότι ἔτσι γίνονται κοινωνοί καί συνένοχοι εἰς τά ἔργα αὐτά τοῦ σκότους.
Τά "πονηρά ἔργα" τοῦ κ. Ματθαίου ἔχουν εὐθεῖαν τήν ἀναφοράν τους κατά τῆς ῾Αγίας τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας, εἴτε αὐτά γίνονται εἰς βάρος προσώπων, εἴτε εἰς βάρος τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς, εἴτε τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου. Τά ἔργα τοῦ κ. Ματθαίου συνιστοῦν καθαράν ἐκκλησιομαχίαν ἴσως χειροτέραν καί αὐτῆς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
῾Ο πρώην ᾿Αττικῆς κ. Ματθαῖος γνωρίζει πολύ καλά ὅτι κινούμεθα καί γράφομεν αὐτό τό βιβλίον ἀκριβῶς ἐκ τοῦ λόγου, ὅτι θέλομεν πρῶτος αὐτός νά ἴδῃ τά "πονηρά" αὐτοῦ ἔργα καί νά ἔλθῃ εἰς τό φῶς. Γνωρίζει καί ἀπό προηγουμένους προφορικούς (προσωπικούς) καί γραπτούς ἐλέγχους ὅτι μισῶμεν τά πονηρά αὐτοῦ ἔργα καί θά τά πολεμήσωμεν μέχρι τέλους, ἐνῶ αὐτόν τόν συμπαθοῦμε, τόν λυπούμεθα καί κατά χριστιανικόν καθῆκον τόν ἀγαπῶμεν. Αὐτῆς τῆς ἀληθοῦς ἀγάπης ἔκφρασις ζῶσα εἶναι αὐτή ἡ βίβλος.
᾿Ελευθεριος Χ. Γκουτζίδης
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ
Ε Ι Σ Α Γ Ω Γ Ι Κ Ο Ν
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΓΟΧ Η ΑΔΙΑΚΟΠΟΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Τό 1924, ἀγαπητέ ἀναγνῶστα, τόν Μάρτιον τοῦ 1924 ὁ τότε ᾿Αρχιεπίσκοπος τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος ᾿Αθηνῶν Χρυσόστομος Παπαδόπουλος ἦτο μονοκράτωρ. Εἶχε κατορθώσει νά διοικῇ τήν ᾿Εκκλησία τῆς ῾Ελλάδος μόνος του, τήν δέ ῾Ιεράν Σύνοδον τήν ἔσυρε ὅπου αὐτός ἤθελε διά νά καλύπτῃ τάς ἀντορθοδόξους καί ἀντικανονικάς ἐνεργείας του. Κατώρθωσε νά παρασύρῃ καί νά ὑποτάξῃ ὁλόκληρον τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος, ὥστε νά δεχθῇ τόν ἐπάρατον Νεοημερολογιτισμόν. Δέν εὑρέθη τό 1924 οὔτε ἕνας ᾿Αρχιερεύς, ὁ ὁποῖος νά ὀρθώσῃ τό ἀνάστημά του εἰς τόν δικτάτορα τῆς ᾿Εκκλησίας Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, ὁ ὁποῖος καταφανῶς ἐνήργει τά σχέδια τοῦ Παπισμοῦ - Οἰκουμενισμοῦ εἰσάγων τήν κατεγνωσμέννην παπικήν Νεοημερολογιτικήν Καινοτομίαν. Μετά τήν ὁλοκλήρωσιν τῆς προδοσίας , δηλαδή μετά τήν παράνομον ἐπιβολήν τοῦ Γρηγοριανοῦ Παπικοῦ ῾Ημερολογίου, ἀρκετοί ᾿Αρχιερεῖς, ἀφοῦ ἤδη ἐδέχθησαν τήν Καινοτομίαν, διεμαρτύροντο κατόπιν κατά τῆς Καινοτομίας, χωρίς βεβαίως νά παράγεται κανέν οὐσιῶδες ἀποτέλεσμα. Μόλις τόν Μάϊον τοῦ 1935, τρεῖς ᾿Αρχιερεῖς, ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης, ὁ Δημητριάδος Γερμανός Μαυρομάτης καί ὁ Ζακύνθου Χρυσόστομος, ἐτόλμησαν νά ἀποκηρύξουν τόν καινοτόμον Χρυσόστομον Παπαδόπουλον καί τήν ῾Ιεραρχίαν του ὡς σχισματικήν καί νά ἐπιστρέψουν εἰς τήν πρό τοῦ 1924 ἐκκλησιαστικήν κατάστασιν καί νά ἡγηθοῦν τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ., ἡ ῾Οποία ἀπό τό 1924 ἀποτελεῖ τήν ἀδιάκοπον συνέχειαν τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος. Εἰς τήν ἀπόφασιν ταύτην ἤχθησαν οἱ τρεῖς ᾿Αρχιερεῖς, ἀφοῦ ἐβεβαιώθησαν ὅτι ἐπί 11 ὁλόκληρα ἔτη αἱ διαμαρτυρίαι των δέν ὠφελοῦσαν εἰς οὐδέν, ἀφοῦ οὐδέ κἄν ἐλαμβάνοντο ὑπ᾿ ὄψιν.
Οἱ τρεῖς οὗτοι ᾿Αρχιερεῖς συνεπεῖς πρός τήν ὁμολογίαν των, εὐθύς ὡς ἐπέστρεψαν εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ. τῆς ῾Ελλάδος (Μάϊος 1935), προέβησαν ἀμέσως εἰς συγκρότησιν κανονικῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, χειροτονήσαντες τέσσαρις νέους ᾿Επισκόπους: Τόν Κυκλάδων Γερμανόν, τόν Μεγαρίδος Χριστοφόρον, τόν Διαυλείας Πολύκαρπον καί τόν Βρεσθένης Ματθαῖον.
᾿Ηκολούθησε πολύμορφος συστηματικός διωγμός ὑπό τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου κατά τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ., ὁ ὁποῖος συνίστατο εἰς ἐξορίας, μεσαιωνικούς διωγμούς, μαρτύρια, ἐξαγορά συνειδήσεων, κλπ. Παραλλήλως ὁ δικτάτωρ Χρυσόστομος Παπαδόπουλος ἀπέκλεισεν τήν ὁδόν τῆς ἐπιστροφῆς ἐκ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ εἰς τό παλαιόν καί ἄλλων ᾿Αρχιερέων, οἱ ὁποῖοι εἶχον ὑποσχεθεῖ εἰς τούς τρεῖς ὅτι θά τούς ἠκολούθουν, ὥστε νά κλονισθῇ καί νά πέσῃ τό καθεστώς τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου . Πρό τῶν διωκτικῶν μέτρων καί τῆς "παντοδυναμίας" τοῦ Χρυσοστόμου διά δευτέαραν φοράν ᾿Αρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι προετίθεντο νά ἀκολουθήσουν τούς τρεῖς ἐδειλίασαν, ἀλλά καί οἱ ἴδιοι οἱ ἐπιστρέψαντες ἐλύγισαν.
Αἱ πιέσεις, αἱ ἐξορίαι καί κυρίως ἡ δολιότης τοῦ Χρυσ. Παπαδοπούλου εἶχον θεαματικά ἀποτελέσματα, ἀφοῦ ἡ σχηματισθεῖσα τόν Μαΐον - ᾿Ιούνιον 1935 ἑπταμελής ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ., διελύθη εἰς τήν οὐσίαν, ἡ πλειοψηφία τῆς ὁποίας ἐπέστρεψεν εἰς τόν Νεοημερολογιτισμόν, ἐνῶ ἄλλοι ἀπέθανον ὡς κενοί "παλαιοημερολογῖται" χωρίς νά σημειώσουν θετικόν ἔργον. ᾿Εξαίρεσιν ἀπετέλεσεν ἐν προκειμένῳ ὁ ᾿Επίσκοπος Βρεσθένης Ματθαῖος, ὁ ὁποῖος παρέμεινεν ἀκλόνητος εἰς τήν ῾Ομολογίαν-᾿Εκκλησιολογίαν τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. καί τό 1949 συνεκρότησεν ἐκ νέου τήν ῾Ιεράν Σύνοδον καί συνέχισε τό ἔργον τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ., ἡ ῾Οποία σήμερον διώκεται ὑπό τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων τοῦ Βατικανοῦ καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ - Νεοημερολογιτισμοῦ, δυστυχῶς, ὅπως προκύπτει ἀπό τά πράγματα διά τοῦ πρώην Μητροπολίτου ᾿Αττικῆς κ. Ματθαίου Μακρῆ καί τοῦ πρώην Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Χρυσοστόμου Μητροπούλου.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
᾿Εκεῖνος, ὅμως, ὁ ὁποῖος ἔβλαψεν ἰδιαιτέρως τόν ᾿Αγῶνα τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ἀπό τό Φθινόπωρο τοῦ 1935 μέχρι τοῦ θανάτου του (1955) εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος κατά Μάϊον-᾿Ιούνιον 1935 προσέφερε τά μέγιστα εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ. Εἶναι ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος δέν ἐπέστρεψεν ἐπισήμως εἰς τόν Νεοημερολογιτισμόν, ἀλλά, δυστυχῶς ἔμεινεν ὡς ἕν εἶδος "οὐνίτου" εἰς τό παλαιόν διά νά ἐφαρμόσῃ τά σχέδια τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, τά ὁποῖα ἦσαν:
1) Νά προσβάλῃ τήν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ - ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ., κατά τήν ὁποίαν, ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. ἀπό τό 1924 εἶναι ἡ κανονική καί ἀδιάκοπος συνέχεια τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος, ἐνῶ ἡ Νεοημερολογιτική κατέστη οὐσίᾳ σχισματική καί ὡς ἐκ τούτου δέν εἶναι πλέον ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία, καί οἱ λειτουργοί της δέν εἶναι οἰκονόμοι τῆς Θείας Χάριτος. ᾿Εν προκειμένῳ ὁ πρώην Φλωρίνης, ἐνῶ ἐπέστρεψεν εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ. μέ αὐτήν ἀκριβῶς τήν ῾Ομολογίαν-᾿Εκκλησιολογίαν, εὐθύς ὡς εὑρέθη (τόν ᾿Ιούλιον τοῦ 1935 εἰς τήν ἐξορίαν καί ἐδέχθη τάς πρώτας πιέσεις "πολιορκούμενος" ἀπό τόν Νεοημερολογιτισμόν, ἠρνήθη αὐτήν τήν ῾Ομολογίαν καί ἤρχισε νά κηρύττῃ τά περί "δυνάμει καί οὐχί ἐνεργείᾳ νεοημερολογιτικοῦ σχίσματος", ὅπερ προεκάλεσε τό σχίσμα τοῦ 1937 .
2) Παρέμεινεν εἰς τό παλαιόν ὁ πρώην Φλωρίνης, διά νά μεθοδεύσῃ μέ ὁποιονδήποτε τρόπον τήν ὑπαγωγήν τοῦ πληρώματος τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ὑπό τόν Χρυσόστομον Παπαδόπουλον, δηλαδή τόν Νεοημερολογιτισμόν. ῾Ο νεοημερολογιτισμός ἐπεδίωξε τήν ᾿Εκκλησιαστικήν (διοικητικήν καί πνευματικήν) ἐξάρτησιν τῶν Γ.Ο.Χ. διά νά τούς ἐλέγχῃ καί ἐν τῇ παρόδῳ τοῦ χρόνου νά τούς ἀπορροφήσῃ καί τούς ἀφομοιώσῃ. Τό αἴτημα τοῦτο τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ τεθέν ἀπό τήν ἑπομένην τῆς ἐπιβολῆς τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ παραμένει μέχρι σήμερον καί ἀπαιτεῖ, ἰδιαιτέρως σήμερον, τήν πραγματοποίησίν του .
3) ᾿Επίσης ὁ πρώην Φλωρίνης μετά τό 1935, καί μέχρι τοῦ θανάτου του δέν προέβη εἰς οὐδεμίαν χειροτονίαν, ἀλλά καί ἐδεσμεύθη ἔναντι τοῦ νεοημερολογιτισμοῦ νά κάμῃ τό πᾶν νά μή χειροτονηθῇ ἕτερος ᾿Επίσκοπος διά τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ.
4) ᾿Εκεῖνο τό ὁποῖον ἰδιαιτέρως ἠνώχλει τόν Νεοημερολογιτισμόν ἦσαν αἱ δύο ῾Ιεραί Μοναί, τῆς Παναγίας καί τῆς Μεταμορφώσεως, τάς ὁποίας εἶχεν ἱδρύσει ὁ ἀπό τό 1935 ᾿Επίσκοπος Βρεσθένης καί ἀπό τό 1949 ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αθηνῶν καί Πάσης ῾Ελλάδος ἀοίδιμος ΜΑΤΘΑΙΟΣ . Αἴτημα - ἀπαίτησις τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ ἦτο ἤ νά διαλυθοῦν αἱ ῾Ιεραί Μοναί, ἤ νά περιέλθουν ὑπό τόν ἔλεγχον τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ καί πάντως νά μή ἀποτελοῦν λίκνα καί φάρους τῆς ᾿Ορθοδοξίας.
῾Ο διάδοχος τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου εἰς τόν θρόνον τῶν ᾿Αθηνῶν, Σπυρίδων Βλάχος (4-6-1949 ἕως 21-3-1956), ὑπῆρξεν ἐπίσης σκληρός διώκτης τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. Καί οὗτος πολλά ἤλπιζεν ἀπό τόν πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομον. Κατ᾿ αὐτόν ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. θά διελύετο, ἄν διελύοντο αἱ δύο ῾Ιεραί Μοναί, ἤτοι τῆς Παναγίας εἰς Κερατέαν ᾿Αττικῆς καί Μεταμορφώσεως εἰς Κουβαρᾶ ᾿Αττικῆς. Πραγματικά αἱ δύο αὗται Μοναί ὑπῆρξαν ἀληθινά λίκνα, ἀλλά καί προπύργια τῆς ᾿Ορθοδοξίας, ἀφοῦ εἰς αὐτά ἐγαλουχήθη ὁλόκληρον τό Σῶμα τῆς ᾿Εκκλησίας, Κλῆρος καί Λαός. Αὐτά ἀπετέλουν τό κέντρον τοῦ ᾿Αγῶνος καί εἰς αὐτά ἔγιναν ὅλαι αἱ χειροτονίαι ᾿Επισκόπων κλπ. ᾿Εν προκειμένῳ ἀποφασισμένος ὁ διώκτης Νεοημερολογίτης ᾿Αχιεπίσκοπος Σπυρίδων Βλάχος νά λύσῃ τό "παλαιοημερολογιτικόν", ζητεῖ ἀπό τόν πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομον νά εὕρουν τρόπον νά διαλύσουν τάς δύο Μονάς. Συγκεκριμένως ὁ Σπυρίδων (ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αθηνῶν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ) φέρεται εἰπών εἰς τόν πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομον: "Χρυσόστομε, ἡ ᾿Εκκλησία μᾶς ἔκαμε πρίγκιπας, πρέπει νά φροντίσωμεν νά διαλύσωμεν τήν Μονήν Κερατέας καί κατόπιν νά εὗρωμεν λύσιν ἐπί τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ ζητήματος" (Σταύρου Καραμήτσου, "Η ΑΓΩΝΙΑ ΕΝ ΤΩ ΚΗΠΩ ΤΗΣ ΓΕΘΣΗΜΑΝΗ" σελ. 175, ᾿Αθῆναι 1961) .
Εὐθύς ὡς ἐκοιμήθη ὁ μακαρίᾳ τῇ λήξει γενόμενος ἀοίδιμος ᾿Αρχιεπίσκοπος Ματθαῖος (14-5-1950), ὁ πρώην Φλωρίνης ἐπεχείρησε νά θέσῃ ὑπό τόν ἔλεγχόν του τάς δύο ῾Ιεράς Μονάς. Μή δυνηθείς δέ νά ἐπιτύχῃ τό ποθούμενον, ἐπέφερε διχασμόν μετά τόν ὁποῖον ἠκολούθησαν οἱ ἐκ μέρους τοῦ Νεομερολογιτισμοῦ διωγμοί, δικαστήρια, φυλακίσεις τῶν ἐτῶν 1950-1953, τά ὁποῖα ὅλα ἐσκόπουν εἰς τήν διάλυσιν τῶν ῾Ιερῶν Μονῶν. Βεβαίως αἱ ῾Ιεραί Μοναί δέν διελύθησαν, ἀπέθανον ὅμως καί ἐτάφησαν τόσον ὁ Σπυρίδων Βλάχος, ὅσον καί ὁ Φλωρίνης Χρυσόστομος, καθώς καί οἱ περισσότεροι ἀπό τούς ἀνταρσίας . Αὐτός δυστυχῶς ὑπῆρξεν ὁ ρόλος τοῦ πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος ὅμως τόν Μάϊον τοῦ 1935 μετά τῶν δύο ἄλλων ᾿Αρχιερέων προσέφεραν τήν μεγαλυτέραν καί ἱερωτέραν προσφοράν εἰς τήν χειμαζομένην ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ., ἡ ῾Οποία ἐστερεῖτο μέχρι τότε ᾿Επισκόπων.
Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. Ο ΠΡΩΗΝ ΑΤΤΙΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ "ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟΝ ΠΟΥ ΕΧΑΡΑΞΕΝ" Ο ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ.
Μετά τήν παραίτησιν τοῦ μακαριστοῦ Πρωθιερέως καί ᾿Αρχιγραμματέως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. π. Εὐγενίου Τόμπρου (1974), τόν ρόλον ρυθμιστοῦ τοῦ ῾Ιεροῦ ᾿Αγῶνος προετίθετο καί ἡτοιμάζετο νά ἀναλάβῃ ὁ τότε Μητροπολίτης ᾿Αττικῆς κ. Ματθαῖος. Δυστυχῶς, ὅμως, ὡς προκύπτει ἐκ πραγματικῶν γεγονότων, οὗτος μετά τοῦ Χρυσοστόμου, εὐθύς ὡς ἀνεδείχθη εἰς ᾿Επίσκοπον Θεσσαλονίκης, ἀνέλαβον νά συνεχίσουν καί νά φέρουν εἰς πέρας τόν ρόλον τοῦ πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου, τό ὁποῖον ἐκεῖνος δέν ἐτελείωσεν.
Συγκεκριμένα ὁ σήμερον ἔκπτωτος καί ἀρχηγός τοῦ σχίσματος τῶν 5 (᾿Ιούνιος 1995) πρώην ᾿Αττικῆς κ. Ματθαῖος Μακρῆς, ὡς πάντοτε προκύπτει ἐκ τῶν πραγμάτων, ἀπό τό 1990 ἐφαρμόζει τό ἀπό δεκαετιῶν σχέδιον τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ - Οἰκουμενισμοῦ, τό ὁποῖον κυρίως ἀποβλέπει εἰς τά κάτωθι:
1. Νά περάσῃ τό ψευδές μήνυμα ὅτι οἱ ᾿Επίσκοποι τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. κατέστησαν κανονικοί καί ἔγκυροι ᾿Αρχιερεῖς ἀπό τό 1971. Δέχεται ὅτι τό 1971 ἐγένοντο "χειροθεσίαι" εἰς τούς ᾿Επισκόπους τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ἀπό τήν Ρωσικήν Σύνοδον, ἐνῶ τό ἀληθές δέν εἶναι αὐτό. Τό ἀληθές εἶναι ὅτι δέν ἐγένετο καμμία οὐσιαστική χειροθεσία, ἀλλά ἁπλῆ ἐξωτερική τυπική πράξις κατ᾿ἄκραν οἰκονομίαν μή καθαπτομένη τῆς Δογματικῆς ἀκεραιότητος τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς τῶν ᾿Επισκόπων τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ῾Ο κ. Ματθαῖος, ὅμως, δέχεται καταφανῶς τήν λεγομένην "χειροθεσίαν" ὡς δῆθεν γενομένην κατά τόν Η' Κανόνα τῆς Α' Οἰκουμενικῆς Συνόδου, πράγμα τό ὁποῖον κυρίως ζητεῖ ὁ Νεοημερολογιτισμός διότι οὕτω ἐκπίπτει ἡ ῾Ιεραρχία τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ἐκ τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ - ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ της, ἀλλά καί χάνει τήν ἀδιάκοπον καί Γνησίαν ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗΝ, ἐξαρτωμένη ἐμμέσως ἐκ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ. Αἱ θέσεις αὗται τοῦ πρώην ᾿Αττικῆς κ. Ματθαίου προκύπτουν:
α) ᾿Από τάς ἰδίας αὐτοῦ ἐπανειλημμένας προφορικάς δηλώσεις κατά τάς ὁποίας δέχεται, ὅτι τό 1971 ἐγένετο πραγματική χειροθεσία, ἀλλά καί καυχᾶται, ὅτι διά τῆς "χειροθεσίας" ἔτυχεν ὁ ἴδιος ἀναγνωρίσεως. β) ᾿Από τήν μή καταδίκην τῶν περί χειροθεσίας βλασφημιῶν τοῦ Κυπρίου ῾Ιερομ. Εὐθυμίου, τάς ὁποίας οὗτος περιέλαβε εἰς τήν ἀπό 11-10-91 "᾿Εγκύκλιον ἐπιστολήν" του καί ἡ ὁποία ἐκφράζει τόν κ. Ματθαῖον, ὡς ὁ ἴδιος δηλώνει,. καί γ) ᾿Από τό γεγονός, ὅτι ἐν Συνόδῳ τόν ᾿Οκτώβριον τοῦ 1993 ἠρνήθη τήν σχετικήν ἀπόφασιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας, ἡ ὁποία διετυπώθη κατά τήν Β' συνεδρίαν τῆς 19-8-1982. Κατ᾿ αὐτήν ἡ λεγομένη "χειροθεσία" τό 1971 σύμφωνα μέ τά πραγματικά δεδομένα καί τήν κοινήν συνείδησιν τῆς ῾Ιεραρχίας δέν ἔχει καμμίαν ἀπολύτως σχέσιν μέ τόν Η' Κανόνα τῆς Α' Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὁ ὁποῖος ἀφορᾶ χειροθεσίαν Σχισματικῶν, ἀλλά εἶναι, ὡς προελέχθη, ἐξωτερική τυπική πρᾶξις ἄκρας οἰκονομίας πρός χάριν τῆς ἐπιδιωκομένης ἑνότητος μετά τῶν ἀπεσχισμένων Φλωρινικῶν. Εἰς τήν οὐσίαν αὕτη ἀκριβῶς ἡ πρᾶξις τῆς Ρωσικῆς Συνόδου, ὡς ἐγένετο, ἀποτελεῖ πλήρη ἀναγνώρισιν τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1948. Αὐτή ἀκριβῶς ἡ ἐπίσημος ΑΠΟΦΑΝΣΙΣ τῆς 19-8-1982 τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας ἀπό τόν ᾿Οκτώβριο τοῦ 1993 δέν ἐκφράζει τόν κ. Ματθαῖο Μακρῆ, διότι, ὅπως εἶπε ἐν Συνόδῳ "εἶναι ἔργον τοῦ κ. Γκουτζίδη". Αὐτή εἶναι ἡ φοβερωτέρα καί πλέον ὕπουλος ἐνέργεια τοῦ κ. Ματθαίου Μακρῆ.
2) ᾿Από τό 1990 ὁ πρώην ᾿Αττικῆς κ. Ματθαῖος μεθοδεύει τήν ὑφαρπαγήν τῶν δύο ῾Ιερῶν Μονῶν, τάς ὁποίας, ὅπως προανεφέρθη, πρῶτος διενοήθη νά διαλύσῃ ὁ Σπυρίδων Βλάχος, ἀπεπειράθη δέ νά πραγματοποιήσῃ τό 1950 ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος, εὐθύς ὡς ἐκοιμήθη ὁ κτήτωρ τῶν ῾Ιερῶν αὐτῶν Μονῶν ἀοίδιμος ᾿Αρχιεπίσκοπος Ματθαῖος ὁ Α .
3) ᾿Επολέμησε καί πολεμεῖ μέ θανάσιμον μῖσος τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον κ. ᾿Ανδρέαν καί μετῆλθε καί μετέρχεται σατανικάς μεθοδείας διά τήν ἀνατροπήν καί ἐξόντωσιν τοῦ ἰδίου (τοῦ Μακαριωτάτου), καθώς καί ὅλων τῶν Κληρικῶν καί Λαϊκῶν, οἱ ὁποῖοι ἐγγυῶνται γενικῶς τήν πρόοδον τοῦ ᾿Αγῶνος, ἀλλά καί εἰδικῶς τήν σθεναράν ἀντιμετώπισιν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ - Οἰκουμενισμοῦ, παρά τοῦ ὁποίου προτείνουν καί ἀπαιτοῦν ἀνοικτόν θεολογικόν διάλογον..
4) Δέν διενοεῖτο ὁ κ. Ματθαῖος χειροτονίας ᾿Επισκόπων καί δή θεολόγων, ὅτε δέ, πρό ἑξαετίας, εἰσηγήθη τό θέμα τοῦτο ὁ Μακαριώτατος Προκαθήμενος εἰς τήν Σύνοδον, τότε ἐξέσπασαν τά σκάνδαλα περί δῆθεν "Εἰκονομαχίας",κυρίως κατά τῶν θεολόγων, χρησιμοποιήσας ἐν προκειμένῳ τόσον τόν Κύπριον ῾Ιερομόναχον Εὐθύμιον, ὅσον καί ὡρισμένους ἁγιορείτας. ᾿Επί ὁλόκληρον πενταετίαν κρυπτόμενος ὁ κ. Ματθαῖος ἐνήργει τήν προπαγάνδαν καί τά σκάνδαλα μέσω τοῦ προαναφερθέντος Εὐθυμίου, ὡρισμένων ἁγιορειτῶν, τοῦ κ. ᾿Αλεξοπούλου, ἀλλά καί τῆς γνωστῆς Μαγδαληνῆς κλπ., ἐν τέλει δέ, ἀφοῦ δέν ἐτελεσφόρησεν ὁ θεομίσητος "ἀγώνας" του, ἀνέλαβεν ὁ ἴδιος μετά τοῦ πρώην Θεσσαλονίκης κ. Χρυσοστόμου καί ἀφοῦ παρέσυραν καί τούς ἄλλους τρεῖς πρώην Μητροπολίτας, κατέληξαν νά πλήξουν (ὡς ἄλλος Φλωρίνης τό 1937) τήν ᾿Εκκλησίαν μέ ἕνα νέον σχίσμα τόν ᾿Ιούνιον τοῦ 1995.
Εἰς τήν συνέχεια θά παραθέσωμεν ὅλα τά ἀπαραίτητα ἐκεῖνα στοιχεῖα, τά ὁποῖα ἔχομεν εἰς χεῖράς μας καί ἀπό τά ὁποῖα προκύπτουν τά ἀνωτέρω καί ἀπό τά ὁποῖα διαφαίνεται, ὅτι ὁ πρώην ᾿Αττικῆς κ. Ματθαῖος Μακρῆς συνεχίζει τόν δρόμον πού χάραξε τό Φθινόπωρον τοῦ 1935 ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης.-
(Συνεχίζεται)
[ Home | Update Journal | Login/Logout | Search | Account | Site Map ]
![[info]](../../../img/userinfo.gif){kind=small}
kirykos) wrote,