ΕΞΕΛΘΕΤΕ ΕΚ ΜΕΣΟΥ ΑΥΤΩΝ
Ἀντιγράφομεν ἀπό τό διαδίκτυον μίαν εἴδησιν, τήν ὁποίαν εἰς τήν συνέχεια σχολιάζομεν: «Επεισόδια στην Ημερίδα για τον Διαχριστιανικό Διάλογο. Γράφει ἡ Romfea.gr 20.05.09. Θεσσαλονίκη - Επιστημονική ημερίδα με θέμα τον «Θεολογικό διάλογο μεταξύ της Ορθοδόξου και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας» διοργανώνει από σήμερα η Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ. Η αυλαία της ημερίδας άνοιξε νωρίς το πρωί εν μέσω αντιδράσεων και διαμαρτυριών από μέλη θρησκευτικών ενώσεων και σωματείων. Οι διαμαρτυρόμενοι ανάρτησαν πανό με συνθήματα εναντίον του Πάπα και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας έξω από την αίθουσα τελετών του ΑΠΘ, όπου διεξαγόταν το συνέδριο. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις επιχείρησαν να εισέλθουν με τα πανό μέσα στην αίθουσα, αλλά οι κινήσεις τους αποδοκιμάστηκαν από τους διοργανωτές της ημερίδας. Μικρής έκτασης αντιδράσεις ξεσήκωσε, επίσης, η ομιλία του επίσημου προσκεκλημένου της ημερίδας, καρδινάλιου, Βάλτερ Κάσπερ. Το θέμα της ομιλίας του καρδινάλιου ήταν «Ο απόστολος Παύλος και οι οικουμενικές προκλήσεις για τις Εκκλησίες σήμερα». Με το πέρας των πρωινών εργασιών της ημερίδας ο κ. Κάσπερ κλήθηκε να απαντήσει σε πλήθος ερωτήσεων. Απαντώντας σε αυτές και στην προσπάθειά του να αποφορτίσει την ένταση που επικρατούσε, έκανε λόγο για ενότητα της Εκκλησίας, της Πίστης και των Μυστηρίων της, αλλά χωρίς να αποκλείεται η ελευθερία έκφρασης μέσα σε αυτήν. Στην ομιλία του, ο καρδινάλιος τόνισε ότι «για να υπάρξει μια μέρα η πλήρης εκκλησιαστική κοινωνία, προϋποτίθεται μια εκ βάθους μετάνοια, παράλληλα με την ιστορική και θεολογική εργασία σε όλες τις πλευρές». Παραθέτομεν καί ἕν μικρόν σχόλιον ἐπ’ αὐτῆς: «Καλά ἔκαναν οἱ ἀντιδράσαντες κατά τήν ὡς ἄνω ἐκδήλωσιν, διότι οἱ οἰκουμενισταί πρέπει νά ἀντιληφθοῦν πλέον ὅτι ὁ οἰκουμενιστικός των οἶστρος δέν ἀγγίξει τούς πάντας, ὡς αὐτοί νομίζουν. Ὅμως καί ἀποροῦμεν, πώς δέν ἔχουν ἀντιληφθεῖ, ὅτι δέν ἔχουν νόημα καί δέν προκαλοῦν κανένα ἀποτέλεσμα πλέον αἱ ἀντιδράσεις καί διαμαρτυρίαι κατά τοῦ Παπα, καί κατά τῶν «διαχριστιανικῶν διαλόγων», ἐνόσω παραμένουν ἑνωμένοι μέ τούς «Πατριάρχας», τούς «Ἀρχιεπισκόπους», τούς «Μητροπολίτας», καί τούς «Ἐπισκόπους», οἱ ὁποῖοι εἴτε ἀμέσως, εἴτε ἐμμέσως πάντως «γυμνῆ τῆ κεφαλῆ», ἀποδέχονται τόν Πάπα, ὡς «ἁγιώτατον ἀδελφόν», τήν «ἐκκλησίαν» του ὡς «ἀδελφήν ἐκκλησίαν τελοῦσαν ἔγκυρα μυστήρια», τούς δέ «διαχριστιανικούς διαλόγους» των, ἤτοι τόν ἐν τῆ πράξει Οἰκουμενισμόν – Νεοημερολογιτισμόν των, ὡς «συμφυές γνώρισμα τῆς Ὀρθοδοξίας». Καί ἐφ’ ὅσον εἶναι ἑνωμένοι μετ’ αὐτῶν πού μνημονεύουν καί ἀναγνωρίζουν τόν Πάπα, εἶναι ἑνωμένοι καί μετ’ αὐτοῦ (τοῦ Πάπα). Θέλετε καί κάτι ἀκόμη: Ἐφ’ ὅσον ἀνήκετε εἰς τό νέον φράγκικον ἡμερολόγιον, τό ὁποῖον κατεδικάσθη ὑπό Πανορθοδόξων Συνόδων, ὡς καινοτομία τῆς «πρεσβυτέρας Ρώμης» καί δέν ἐγένετο δεκτόν ὑπό τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, διότι εἶναι «φραγκιά», κινεῖσθε πλέον εἰς τόν χῶρον τοῦ φράγκικου καί νεοημερολογιτικοῦ, ἀλλά καί τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ οἰκουμενισμοῦ, ἤτοι ἐκτός τῆς Ἀληθινῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί ἐπομένως ματαίως κοπιᾶτε. «Ἐξέλθετε, ὅθεν, ἐκ μέσου αὐτῶν» ....., καί εἰσέλθετε εἰς τήν Κιβωτόν τῆς Σωτηρίας, ὥστε ὁ ἀγώνας σας νά εἶναι ἀποτελεσματικός καί σωτήριος.