kirykos: Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΤΟ ΕΤΟΣ 1935

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΤΟ ΕΤΟΣ 1935
Ἡ καλή Ὁμολογία τοῦ 1935

Ἄς παρακολουθήσωμεν τώρα μέ προσοχήν τί καλῶς κατ' ἀρχήν, διεκήρυξεν ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος ἐν ἔτει 1935 καί τί κακῶς ἐκήρυξεν κατόπιν τό 1937 καί μέχρι τοῦ θανάτου του (1955), διά νά κατανοήσωμεν εὐκολώτερον τί προεξένησε τό σχίσμα τοῦ 1937. Ὅ,τι γράφεται εἰς τήν συνέχειαν δέν εἶναι ἰδικοί μας λόγοι, ἀλλά τοῦ ἰδίου τοῦ πρώην Φλωρίνης. Οὔτω τό 1935 ὅτε ἐπέστρεψεν εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν μετά τήν ἑνδεκαετῆ παραμονήν του εἰς τό νεοημερολογιτικόν σχίσμα ἐδήλωνε τά κάτωθι: "Τούτου ἕνεκα, οἱ διοικοῦντες νῦν τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, διασπάσαντες τήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας διά τῆς ἡμερολογιακῆς καινοτομίας, καί διαιρέσαντες τόν Ὀρθόδοξον Ἑλληνικόν λαόν εἰς δύο ἀντιθέτους ἡμερολογιακάς μερίδας, οὐ μόνον, ἠθέτησαν μίαν Ἐκκλησιαστικήν παράδοσιν, καθιερωθεῖσαν ὑπό τῶν 7 Οἰκουμενικῶν Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί ἔθιξαν καί τό Δόγμα τῆς μιᾶς Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας. Διό καί οἱ διοικοῦντες νῦν τήν Ἑλληνικήν Ἐκκλησίαν διά τῆς μονομεροῦς καί ἀντικανονικῆς καί ἀψυχολογήτου εἰσαγωγῆς τοῦ Γρηγοριανοῦ ἡμερολογίου, ἀπέσχισαν ἑαυτούς τοῦ καθόλου κορμοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας, καί ἐκήρυξαν ἑαυτούς κατ' οὐσίαν Σχισματικούς ἀπέναντι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τῶν ἱσταμένων ἐπί τοῦ ἐδάφους τῶν 7 Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τῶν Ὀρθοδόξων θεσμῶν καί παραδόσεων καί ἐπί τῶν Ἐκκλησιῶν Ἱεροσολύμων, Ἀντιοχείας, Σερβίας, Πολωνίας, τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τοῦ Θεοβαδίστου Ὄρους Σινᾶ κ.λπ. Ὅτι δέ τό πρᾶγμα οὕτως ἔχει, τοῦτο ἐπιβεβαιοῖ καί ἡ ἐξ ἀρίστων Νομομαθῶν καί Θεολόγων Καθηγητῶν τοῦ Ἐθνικοῦ Πανεπιστημίου διορισθεῖσα πρός μελέτην τοῦ ἡμερολογιακοῦ ζητήματος Ἐπιτροπή, ἧς μέλος ἐτύγχανε καί ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν ὡς Καθηγητής τότε τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας ἐν τῶ Ἐθνικῶ Πανεπιστημίω. Ἰδού τί ἐγνωμοδότησε περί τοῦ νέου ἡμερολογίου ἡ Ἐπιτροπή αὕτη: "Ἅπασαι αἱ ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι, ἄν καί αὐτοκέφαλοι εἰς τήν ἐσωτερικήν διοίκησιν αὐτῶν, οὐχ ἧττον ἐπειδή εἰσίν ἡνωμέναι πρός ἀλλήλας διά τῶν Δογμάτων καί τῶν Συνοδικῶν ὅρων καί κανόνων, δέν δύναται μία ἐπί μέρους Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία νά χωρισθῆ, καί νά ἀποδεχθῆ νέον Ἐκκλησιαστικόν ἡμερολόγιον, χωρίς νά λογισθῆ Σχισματική ἀπέναντι τῶν ἄλλων". Ὅθεν, ἀφοῦ ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν διά τῆς ἰδίας αὐτοῦ ὑπογραφῆς, κηρύττει ἑαυτόν Σχισματικόν, τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων, ἴνα ἀποδείξωμεν, ὅτι οὗτος καί οἱ ὁμόφρονες αὐτῶ Ἀρχιερεῖς, κατέστησαν Σχισματικοί, ὡς διαπάσαντες τήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας διά τῆς ἡμερολογιακῆς καινοτομίας, καί διαιρέσαντες τήν Ἐκκλησιαστικήν καί Ἐθνικήν ψυχήν τοῦ Ὀρθοδόξου Ἑλληνικοῦ Λαοῦ;".
Καί καταλήγει: "…κόπτομεν πᾶσαν ἐπικοινωνίαν μετ' Αὐτοῦ, ὡς Σχισματικοῦ κατά τήν ἰδίαν ὁμολογίαν αὐτοῦ, ποιούμεθα δέ θερμήν ἔκκλησιν πρός τήν μερίδα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ τοῦ ἀποδεχθέντος τό νέον ἡμερολόγιον ἐπί καλῆ τῆ πίστει, ὅτι τοῦτο δέν προσκρούει πρός τήν Ὀρθοδοξίαν, ὡς ἐπιπολαίως διεκήρυξεν ὁ καινοτόμος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν, ὅπως ἀποκηρύξωσι καί οὗτοι τό Γρηγοριανόν ἡμερολόγιον, ὡς ἀντορθόδοξον καί διασαλπίσωμεν εἰς τόν Σχισματικόν Ἀρχιεπίσκοπον τά ρήματα τοῦ σοφοῦ Βρυενίου: "Οὐκ ἀρνησόμεθά Σε φίλη Ὀρθοδοξία, οὐ ψευσόμεθά Σε Πατροπαράδοτον σέβας, οὐκ ἀφιστάμεθά Σου Μῆτερ Εὐσέβεια, ἐν Σοί ἐγεννήθημεν, ἐν Σοί ζῶμεν, καί ἐν Σοί κοιμηθησόμεθα. Εἰ δέ καλέση καιρός, καί μυριάκις ὑπέρ Σοῦ τεθνηξόμεθα". (Διάγγελμα τῶν Δημητριάδος Γερμανοῦ, πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου καί Ζακύνθου Χρυσοστόμου, πρός τήν Ἑλληνικόν λαόν 1935). Ἀλλά καί ὅταν τό 1935, ἔφευγον διά τήν Ἐξορίαν ἰδού τί εὐθαρσῶς καί πεπαρρησιασμένως ὡμολόγουν καί ἐκήρυττον: "Τούτου ἕνεκα συνιστῶμεν εἰς ἅπαντας τούς ἀκολουθοῦντας τό ὀρθόδοξον ἑορτολόγιον, ὅπως μηδεμίαν πνευματικήν ἐπικοινωνίαν ἔχωσι μετά τῆς σχισματικῆς Ἐκκλησίας καί τῶν σχισματικῶν λειτουργῶν Αὐτῆς, ἀπό τῶν ὁποίων ἔφυγεν ἡ χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος· διότι οὗτοι ἠθέτησαν ἀποφάσεις τῶν Πατέρων τῆς Ζ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί πασῶν τῶν πανορθοδόξων Συνόδων τῶν καταδικασασῶν τό Γρηγοριανόν ἑορτολόγιον. Ὅτι δέ ἡ σχισματική Ἐκκλησία δέν ἔχει χάριν καί ἅγιον Πνεῦμα τοῦτο διαβεβαιοῖ καί ὁ Μ. Βασίλειος λέγων τά ἑξῆς: "Εἰ καί περί μή Δόγματα οἱ Σχισματικοί σφάλοιντο, ἀλλ' ἐπειδή τοίγε κεφαλή τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας ὁ Χριστός ἐστι, κατά τόν θεῖον Ἀπόστολον, ἀφ' οὗ τά Μέλη πάντα ζωοῦται καί τήν πνευματικήν αὔξησιν δέχεται, οὗτοι δέ τῆς ἁρμονίας τῶν Μελῶν τοῦ Σώματος ἀπερράγησαν καί οὐκέτι παραμένουσαν αὐτοῖς ἔχουσι τήν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὅ τοίνυν οὐκ ἔχουσιν, πῶς ἄν τοῖς ἄλλοις μεταδοῖεν;". (Ἀποχαιρετιστήριος Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος τοῦ 1935). Τά ἀνωτέρω τά ὁποῖα διεκήρυξεν ἐν ἔτει 1935 μετά τῶν λοιπῶν Ἀρχιερέων ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος εἶναι ὀρθοδοξώτατα καί χαίρεται ἡ ψυχή τοῦ γνησίου ὀρθοδόξου χριστιανοῦ διά τόν τοιοῦτον ποιμένα, καί ἐπακολουθεῖ τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ. Μέ αὐτάς τάς διακηρύξεις καί ὁμολογίας ἐν ἔτει 1935 διαγράφεται μία λαμπρά σελίδα εἰς τήν ἱστορίαν τοῦ Ἀγῶνος τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί δικαιώνεται πλήρως ὁ ἀγών τῶν Γ.Ο.Χ. ..... Ποῖος δύναται νά μήν ἐπαινέση τόν πρώην Φλωρίνης διά τήν ὁμολογίαν ταύτην, ὅπως καί διά τάς χειροτονίας τῶν Ἐπισκόπων τοῦ 1935; Ὅμως, ὡς προείπομεν, ἀκολουθοῦν καί αἱ μελαναί σελίδες. Ὁ διάβολος ἐφθόνησεν τό ἔργον τῆς Ὀρθοδοξίας καί παρέσυρε τινάς εἰς τήν πτῶσιν καί τήν πλάνην. Οὑτω τό 1937 ὁ πρώην Φλωρίνης ἀλλάζει πορείαν, ἀρνεῖται τήν πρώτην αὐτοῦ ὁμολογίαν καί εἰσάγει τήν κακόδοξον θεωρίαν τήν ἤδη καταδικασθεῖσαν ὑπό τῶν Γ.Ο.Χ. Ἀπό τό ἔτος 1937 ἕως τοῦ θανάτου του ἀρνεῖται παντελῶς τήν Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν καί ἀναγνωρίζει τήν σχισματικήν Νεοημερολογιτικήν Ἐκκλησίαν ὡς κανονικήν Ἐκκλησίαν.