ΠΕΡΙ ΑΧΑΡΙΣΤΙΑΣ
«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΑ» ΕΠΑΝΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΩΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΟΥ «ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ» ( Τεῦχος 528Α - Ὀκτώβριος 2003)
Ἡ ἐπανέκδοσις τῶν παλαιῶν τευχιδίων τοῦ Φυλλαδίου «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΑ»(ὡς Παραρτήματος τοῦ «ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ») ἀνελήφθη ὑπό τῶν μελῶν – συνεργατῶν τοῦ Ἰεραποστολικοῦ Κέντρου Ι.Ν. Ἁγίου Σπυρίδωνος, Λεωφ. Ἀγ. Ἰωάννου 56 Καρέα εἰς τἀ πλαίσια τῆς γνησίας Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολῆς. Ὅποιος θέλει νά συνεργασθῆ εἰς τήν διανομήν φυλλαδίων ἀς ἀπευθυνθῆ στά τηλέφωνα: 210.6020176, 210.7643909.
Η ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ
῾Ο ῾Ιερός Χρυσόστομος λέγει:"῾Η ἀνθρωπίνη φύσις, ταχέως ἐπιλανθάνεται (ξεχνάει) ὧν εὐργετεῖται. ῾Ο γάρ τήν εὐεργεσίαν μή παραδεχόμενος, ὕβρισε τόν εὐεργετήσαντα". ῾Ο ῞Αγιος Γρηγόριος Νεοκαισαρείας λέγει ἐπίσης περί ἀχαριστίας: "Δεινόν μοι ἡ ἀχαριστία καταφαίνεται, δεινόν καί πάνδεινον". Δηλαδή ἡ ἀχαριστία μοῦ φαίνεται τό πιό ἀποτρόπαιο καί φοβερό.
῾Ο ᾿Ιώβ εἶπε: "᾿Εβδελύξαντό με οἱ ἰδόντες οὕς δέ ἠγαπήκειν, ἐπανεστάτησάν με" (᾿Ιώβ ιθ,19) Μόλις μέ εἶδαν σέ τί κατάσταση βρισκόμουνα, μέ σιχάθηκαν.᾿Αντί νά δείξουν συμπάθεια αὐτοί πού τόσο ἀγάπησα , μέ σιχάθηκαν καί μέ ἀποστράφηκαν. Καί ὁ Δαυϊδ λέγει κάτι παρόμοιο: "Οἱ φίλοι μου καί οἱ πλησίον μου ἐξ ἐναντίας μου ἔστησαν καί οἱ ἐγγιστά μου ἀπό μακρόθεν ἔστησαν" (Ψαλμ. 37, 12).
῾Ο Χριστός εἶχε ἐκφράσει τήν πικρία του διά τούς ἐννιά λεπρούς πού δέν ἐπέστρεψαν νά εὐχαριστήσουν τόν εὐεργέτη τους: "Οὐχί οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν, οἱ δέ ἐννέα ποῦ; Οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ, εἰ μή ὁ ἀλλογενής οὗτος" (Λουκ. ιζ, 17-18). Μόνον ὁ ἀλλοεθνής, ὁ Σαμαρείτης ἐπέστρεψε νά τόν εὐχαριστήση.
῾Ο Προφήτης ῾Ησαίας λέγει ὅτι ὁ ἀχάριστος εἶναι χειρότερος ἀπό τά ζῶα: "῎Εγνω βοῦς τόν κτησάμενον καί ὄνος τήν φάτνην τοῦ κυρίου αὐτοῦ, ᾿Ισραήλ δέ με οὐκ ἔγνω" (῾Ησ. α,3). Κλασσικό παράδειγμα ἀχαριστίας οἱ ῾Εβραῖοι στήν ἔρημο. Τόσες εὐεργεσίες δέχθηκαν ἀπό τόν Θεό, τίποτε δέν στερήθηκαν, πέρασαν θαυματουργικά ἀπό τήν ᾿Ερυθρά θάλασσα, τούς ἔρριξε τό μάννα ἀπό τόν οὐρανό, τούς ἔβγαλε νερό ἀπό τόν βράχο, τούς ἔστειλε τά ὀρτύκια καί τούς προστάτεψε ἀπό ὅλους τούς λαούς πού συνάντησαν στήν μακροχρόνια πορεία τους. Καί αὐτοί κάθε τόσο καί τά ἔβαζαν μέ τόν Θεό. ῎Ελεγαν στόν Μωϋσῆ: "Εξήγαγες ἡμᾶς ἐξ Αἰγύπτου ἀποκτεῖναι ἐν τῇ ἐρἠμῳ;" (᾿Αριθμ κα, 5) Καί ὁ Θεός τούς τιμώρησε. ῎Αφησε τήν μακροθυμία του καί ντύθηκε τήν δικαιοσύνη του.
῾Η κορύφωσις τῆς ἀχαριστίας στήν παγκόσμια ἱστορία συναντᾶται στά γεγονότα τῆς σταυρώσεως στά πρόσωπα τῶν θεοκτόνων ῾Εβραίων. ῞Ενας ὕμνος μεταφέρει τό παράπονον τοῦ ᾿Ιησοῦ: "Λαός μου τί ἐποίησά σοι καί τί μοι ἀνταπέδωκας; 'Αντί τοῦ μάννα χολήν, ἀντί τοῦ ὕδατος ὄξος, ἀντί τοῦ ἀγαπᾶν με Σταυρῷ με προσηλώσατε" (᾿Αντίφωνο ιβ, Μ. Πέμπτης). Καί ἄλλο ἀντίφωνο λέγει: "Σταυρωθήτω ἔκραζον, οἱ τῶν σῶν χαρισμάτων ἀεί ἐντρυφῶντες, καί κακοῦργον ἀντ᾿ εὐεργέτου ἠτοῦντο λαβεῖν, οἱ τῶν δικαίων φονευταί" (᾿Αντίφωνο η' Μ. Πέμπτης). ᾿Ενῶ σέ ἕνα ἰδιόμελο ἐκφράζεται ἡ εὐγνωμοσύνη μιᾶς ἁμαρτωλῆς γυναικός σέ ἀντίθεσι μέ τήν ἀχαριστία τοῦ προδότου ᾿Ιούδα: "῞Οτε ἡ ἁμαρτωλός, προσέφερε τό μύρον, τότε ὁ μαθητής, συνεφώνει τοῖς παρανόμοις· ἡ μέν ἔχαιρε κενοῦσα τό πολύτιμον, ὀ δέ ἔσπευδε πωλῆσαι τόν ἀτίμητον· αὕτη τόν Δεσπότην ἐπεγίνωσκεν, οὗτος τοῦ Δεσπότου ἐχωρίζετο· αὕτη ἠλευθεροῦτο καί ὁ ᾿Ιούδας δοῦλος ἐγεγόνει τοῦ ἐχθροῦ". (᾿Ιδιόμελο τῶν Αἴνων τῆς Μ. Τετάρτης).
[ Home | Update Journal | Login/Logout | Search | Account | Site Map ]
![[info]](../../../img/userinfo.gif){kind=small}
kirykos) wrote,