Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ ΠΡΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΝ
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΜΟΥ ΤΟ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΑΔΕΛΦΟΣΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΡΚΟΥ ΑΠΟ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ, ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕΝ. ΙΔΟΥ ΕΝΑΣ ΠΡΑΚΤΙΚΟΣΤΡΟΠΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΙΣ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΔΙΕΞΑΓΕΤΑΙ ΜΕΣΩ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ.
ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ Επιστολή εις τον Θεοφάνην μοναχόν τον εν Ίμβρω
«Tιμιώτατε εν ιερομονάχοις και εμοί εν Χριστώ ποθεινότατε και αιδεσιμώτατε Πάτερ και αδελφέ, του Θεού δέομαι υγιαίνειν την αγιότητα και σωματικώς , ης αγίαις ευχαίς υγιαίνω και αυτός ελέει Θεού μετρίως τω σώματι.Την γραφήν της αγιωσύνης σου δεξάμενος παραμυθίαν ου μικράν έσχον επί τοις καταλαβούσι σκυθρωποίς ότι οι τιμηθέντες και υψωθέντες υπέρ αξίαν υπό της του Θεού Εκκλησίας ητίμασαν αυτήν και ηχρείωσαν , τοις εκ πολλών χρόνων αποκεκομμένοι και σηπομένοις και μυρίοις αναθέμασιν υποκειμένοις Αυτήν καταμίξαντες και δια της προς αυτούς κοινωνίας την άσπιλον του Χριστού νύμφην σπιλώσαντες. Ώσπερ γαρ ουκ αρκούντων των προλαβόντων, ίνα την παρ αυτών γενομένην καινοτομίαν κυρώσωσι, προστάτην εαυτοίς είλοντο, μάλλον δε μισθωτόν και ουχί ποιμένα, λύκον ουχί νομέα, ον μάλιστα δύνανται άγειν και φέρειν , και δι ού νομίζουσι το πονηρόν δόγμα του Λατινικού τοις πάντων εγκαταστήσειν ψυχαίς. Τάχα δε και διωγμόν κινήσουσι κατά των φοβουμένων τον Κύριον, επεί μηδενί τρόπω την προς αυτούς καταδέχονται κοινωνίαν.Εν τούτοις ούσιν ημιν επεδόθη τα γράμματα της σής αγιότητος, πολλήν την παράκλησιν εμποιούντα τω ειλικρινεί της διαθέσεως, τω καθαρώ και αδόλω της γνώμης και τη της δόξης κοινωνία διεγείροντα ημών την καταπεπτωκυίαν ψυχήν. Ουκ έστι δε εν λόγοις ο αγών, αλλ εν πράγμασιν, ουδέ ρητών και αποδείξεων καιρός ( πώς γαρ εν ούτω διεφθαρμένοις κριταίς; ) αλλά δει τους αγαπώντας τον Θεόν έργοις αυτοίς γενναίοις παρατετάχθαι και πάντα κίνδυνον ετοίμους είναι παθείν υπέρ τής ευσεβείας και του μη κοινωνία χρανθήναι των ασεβών. Όθεν ουδέ το ΣΥΝΤΑΓΜΑ της σης αγιότητος επιδούναι τω κρατούντι συμφέρον μοι έδοξεν , ούτ΄ασφαλές όλως, εις ουδέν άλλον συντελέσαι δυνάμενον εν τω παρόντι καιρώ, πλην του χλεύην και εμπαιγμόν κινήσαι παρά τοις ασόφοις σοφοίς, και τοις εική φερομένοις υπό του ατάκτου και σκοτεινού πνεύματος. Νύν γαρ επληρώθη το γεγραμμένον δια τας αμαρτίας ημών.«Δώσω νεανίσκους άρχοντας αυτών και εμπαίκται κυριεύσουσιν αυτών».Αλλά μόνος ο πάντα δυνάμενος διορθώσειε την Εκκλησίαν αυτού, και κατευνάσειε την παρούσαν ζάλην, ο υπό των σων ευχών δυσωπουμενος αίτινες είησαν μεθ΄ημών» + Ο Εφέσου και πάσης Ασίας, Μάρκος »