kirykos: ΑΣΦΑΛΩΣ ΔΕΝ ΣΩΖΕΙ ΤΟ ... ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ

ΑΣΦΑΛΩΣ ΔΕΝ ΣΩΖΕΙ ΤΟ ... ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ ΕΠΙ ΘΕΜΑΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ – ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ - ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΤΗΣ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ἐκδίδεται εἰς τά πλαίσια τῶν ἐνημερωτικῶν ἀπογευματινῶν συνάξεων - ὁμιλιῶν εἰς τόν ἱερόν Ναόν Ἁγίου Σπυρίδωνος Καρέα (κάθε Δευτέρα) καί εἰς ἄλλας ἐνορίας τῆς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Δύναταί τις νά παρακολουθήση τήν σειράν τῆς «ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ» καί εἰς τήν Ἰστοσελίδα: churchgoc.org ἤ ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΤΕΥΧΟΣ 317 ΙΟΥΛΙΟΣ 2009

ΟΙ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΝ ΔΥΟ ΘΑΥΜΑΤΑ ΔΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ ΟΤΙ ..... ΔΕΝ ΣΩΖΕΙ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ;

Κατανοοῦμε τήν δύσκολον θέσιν, εἰς τήν ὀποίαν εὑρίσκονται οἱ «διαμαρτυρόμενοι» τῆς Θεσσαλονίκης, διά τούς ὁποίους εὐχόμεθα νά μή καταλήξουν ὡσάν τούς διαμαρτυρομένους τῆς δύσεως, ἀλλά νά πορευθοῦν πρός τήν ἀληθινήν Κιβωτόν τῆς σωτηρίας, ἡ Ὁποία εἶναι ἡ ἀκαινοτόμητος Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἄλλως κινδυνεύουν, κατά τήν γνώμην μας, νά συναντήσουν ἐκεῖνα τά ὁποῖα δέν θά ἤθελαν. Δηλαδή ὅσοι ἀπό τούς νεοημερολογίτας διακατέχονται ἀπό ἀντιοικουμενιστικόν φρόνημα, ἐφ’ ὅσον ἴδουν ὅτι ἡ «ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ» των, δέν τούς ἀναπαύει, θά ἀναζητήσουν καταφύγιο εἰς τήν μόνην σώζουσαν Κιβωτόν τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί ὄχι ἀσφαλῶς εἰς τόν «δεκατριμερισμόν», διότι καί ἐκεῖ τά ἴδια καί χειρότερα συμβαίνουν (παλαιοημερολογιτικός οἰκουμενισμός). Θά ἀντιληφθοῦν ὅτι ἡ σωτηρία εἶναι πέραν ἀπό τά ἡμερολόγια, διότι διά τήν ἐκκλησίαν οὐδέποτε ἐτέθη θέμα ἀλλαγῆς τοῦ ἡμερολογίου, καί πέραν ἀπό τούς οἰκουμενισμούς, διότι ἡ Ὁμολογία, ἐπί τῆς ὁποίας ὁ Χριστός ἐθεμελίωσε τήν Ἐκκλησίαν Του, οὐδέποτε ἐπέτρεψε εἰς τόν Οἰκουμενισμόν νά εἰσέλθη εἰς τό Σῶμά Της καί νά μολύνη τό πλήρωμά Της. Βλέπομεν ἐπίσης καί τάς ἀνεπιτυχεῖς προσπαθείας των νά ἐμποδίσουν τούς ὁπαδούς των ἀκόμη καί ἀπό τόν προβληματισμόν ἐπί τοῦ νεοημερολογιτικοῦ προβλήματοςθέτοντες προβληματισμούς ἐκεῖ πού δέν ὑφίσταται (καθ’ ἡμᾶς δέν ὑπάρχει παλαιοημερολογιτικόν), καί ἐπικαλούμενοι «... δύο θαύματα» τοῦ π. Φιλοθέου Ζερβάκου, διά νά «ἀποδείξουν ὅτι ... «δέν σώζει τό ἡμερολόγιο»;
Βέβαια, κομίζουν «γλαῦκαν εἰς Ἀθήνας», διότι κανείς δέν εἶπε, ὅτι «σώζει τό ἡμερολόγιον». Τουναντίον εἴπομεν ὅτι διά τήν ἡμερολογιακήν δεοντολογίαν ἀνέτρεψαν τά τῆς Ἐκκλησίας, καί εἰσήγαγον τόν Οἰκουμενισμόν. Ἔτσι μέ τό νά ἐπικαλοῦνται « δύο .... θαύματα» τοῦ π. Φιλοθέου Ζερβάκου, διά νά πείσουν τούς ὁπαδούς των νά παραμείνουν στό νέο ἡμερολόγιο, ἔκαμαν «μία τρύπα στό νέρό», διότι ξέχασαν πώς τά θαύματα δέν εἶναι πάντοτε ἐπιβεβαιωτικά σωτηρίας. Θαύματα γίνονται καί ἐκτός Ἐκκλησίας, ἀκόμη καί εἰς τούς ἀλλοθρήσκους. Δέν σημαίνει ὅτι οἱ ἀλλόθρησκοι σώζονται ... Ἡ σώζουσα θεία Χάρις ἐνεργεῖ μόνον εἰς τά γνήσια μέλη τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι εἰς τούς ἐκτός Αὐτῆς. Ἀς λάβουν ὑπ’ ὄψιν τί λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, ὅτι ἄλλο εἶναι ἡ γενική πίστις, ἡ ὁποία κάμνει καί θαύματα εἰς ἅπαντας τούς ἀνθρώπους ἀνεξαρτήτως πίστεως καί θρησκείας, καί ἄλλο ἡ σώζουσα πίστις, ἡ Ὀρθόδοξος καί ἀληθινή, ἡ ὁποία δέν χρειάζεται θαύματα, ἀλλά μόνη αὐτή, ὄταν συνοδεύεται καί μέ ἔργα ἀρετῆς, καθιστᾶ τόν πιστόν «γνήσιον τε υἱόν τε καί μέτοχον» τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
Ποῖα τά ἀποτελέσματα αὐτοῦ τοῦ κινήματός των; Ἰδού: Κληρικοί καί λαϊκοί ἐκ τοῦ νέου ἡμερολογίου, μετά τήν κυκλοφορίαν τῆς «ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ» τῶν «οὐχί καθολικῶς διαμαρτυρομένων τῆς Θεσσαλονίκης», ὅπως προσφυῶς ἐλέχθη, ζητοῦν ἀντιοικουμενιστικά - ἀντινεοημερολογιτικά συγγράμματα - ἐκδόσεις, ὅπως τοῦ Γρηγορίου Εὐστρατιάδη Δικηγόρου, Βουλευτοῦ καί Διευθυντοῦ τοῦ Σκρίπ, «Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ» (Α΄ Ἔκδοσις 1929), τοῦ Παύλου Μοναχοῦ Κυπρίου «ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΣ - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ» (Α’ Ἔκδοσις 1980), τοῦ θεολόγου Καθηγητοῦ Ἐλευθερίου Γκουτζίδη «ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ» (Ἀθῆναι 1982) καί ἄλλα, διά νά τά μελετήσουν. Ἀς παρακολουθήσουν τήν ἐξέλιξιν καί ἀς τά λάβουν ὑπ’ ὄψιν.
Ἀς λάβουν ὑπ’ ὄψιν καί ἕτερα ἐρωτήματα - ἀπορίας: Ὅπως, διατί εἰς αὐτήν τήν καλήν κατά τά ἄλλα Ὁμολογίαν δέν ἐλήφθησαν ὑπ’ ὄψιν καί αἱ καταδικαστικαί ἀποφάσεις τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων κατά τοῦ νέου ἡμερολογίου, καί ἡ ὁμολογία, συνείδησις καί πρᾶξις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπό τό 1582 ἕως σήμερον, ὥστε νά εἶναι μία ὡλοκληρωμένη Ὁμολογία; Ἄν τούς ἐφαίνετο ἐμπόδιον ἡ ὕπαρξις «πολλῶν παλαιοημερολογιτικῶν παρατάξεων», (ὅπερ ἐπικαλεῖται ὁ νεοημερολογίτης Πειραιῶς Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος ὑπέγραψε τήν Ὁμολογίαν) διατί δέν ἔλαβον ὑπ’ ὄψιν τουλάχιστον τήν Ὁμολογίαν τῶν ἁγιορειτῶν Πατέρων, ὡς ἐδημοσιεύθη ἐν ἔτει 1934, ἤτοι πρό τῆς δημιουργίας τῶν «παρατάξεων» καί τῶν «σχισμάτων»; Καί ἄν ἐπικαλοῦνται τό ψευδοεπίχείρημα τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, ἤ τοῦ πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου, ὅτι τό νέον Ἡμερολόγιον κατεδικάσθη κατά τό ἥμισυ, διατί δέν λαμβάνουν ὑπ’ ὄψιν τό ντοκουμέντο, τό ὁποῖον ἐδημοσιεύσαμεν ἐσχάτως (ἐπιστολήν Πατριάρχου Κων/λεως Καλλινίκου τοῦ Γ΄(1713-1791) ἐξ’ οὗ ἀποδεικνύεται καί τό Πασχάλιον καί τό Μηνολόγιον «τῶν ἀθέων ἀστρονόμων τοῦ Πάπα» κατεδικάσθησαν μετ’ ἐπιτιμίου καί ἀναθέματος;
Ἀς λάβουν ὑπ’ ὄψιν, οἱ διαμαρτυρόμενοι τῆς Θεσσαλονίκης καί τό συμπέρασμα καί τήν ἄποψιν πολλῶν διά τήν «Ὁμολογίαν» των, ὅτι δέν πρόκειται περί Ὁμολογίας Πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλά περί δολίου κινήματος στρεφομένου κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἠ ὁποία πανορθοδόξως πλέον καλεῖ τούς νεοημερολογίτας καί οἰκουμενιστάς εἰς μετάνοιαν καί ἐπιστροφήν. Ἐπίσης ἀς λάβουν ὑπ’ ὄψιν ὅτι τό ὅλον κίνημα θυμίζει τήν δήλωσιν τοῦ πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου τῆς 10.12.1950 εἰς τήν Ἐφημερίδα «ΒΡΑΔΥΝΗ», ὅτι «Ἔπρεπε κάποιος Μητροπολίτης νά ΥΠΟΚΡΙΘΗ τόν παλαιοημερολογίτην, διά νά συγκρατήση τούς παλαιοημερολογίτας εἰς τά πλαίσια τά Κανονικά ...». Πολλοί διερωτῶνται: Μήπως ἐδῶ ἔχομεν ἐπανάληψιν αὐτῆς τῆς ὑποκριτικῆς δηλώσεως; Μήπως, δηλαδή, θά μᾶς εἴπουν καί οἱ διαμαρτυρόμενοι τῆς Θεσσαλονίκης, ὅτι «ἔπρεπε κάποιος νά ΥΠΟΚΡΙΘΗ τόν ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΝ διά νά συγκρατήση τούς Νεοημερολογίτας ἀπό τοῦ νά καταφύγουν εἰς τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν»;
Αὐτά τά συμπεράσματα νεοημερολογιτῶν Κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπεκοινώνησαν μαζί μας, ἐπιβεβαιώνονται καί ἀπό ἕνα δημοσίευμα, τό ὁποῖον εὕρομεν εἰς τό διαδίκτυον καί τό ὁποῖον παραθέτομεν, ἄν καί εἶναι ἐντελῶς ἀθεολόγητον καί ἐκκλησιολογικῶς ἀστοιχείωτον ἐπιχείρημα. Δέν ἦτο ἀνάγκη, ἄλλωστε νά κάμουν τόσον κόπο διά νά μᾶς ἀποδείξουν ὅτι «δέν σώζει το ημερολόγιο... αλλά η μετάνοια».
Ἀς μετανοήσουν, λοιπόν, καί ἀς ἐπιστρέψουν. Ἡ Γνησία ‘Ορθόδοξος Ἐκκλησία τούς ἀναμένει. ‘Ιδού τό κείμενον πού εὕρομεν ἀνηρτημένον εἰς τινας ἰστοσελίδας καί μᾶς ἀνάγκασε νά γράψωμεν τό ἀνωτέρω σχόλιον:
ΠΗΓΗ: ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ
† ΑΡΧΙΜ. ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ
ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ»
Αναδημοσίευση από το Μπλόκ "Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον"

...Οι μοναχοί της Λογγοβάρδας δεν ακολουθούν ημερολόγια, ακολουθούν τον Χριστό ο Οποίος είπεν. «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι» (Μάρ. 8, 34). Δεν είπε να ακολουθήση το άψυχον ημερολόγιον και ο πιστεύσας και βαπτισθείς (εις αυτό) σωθήσεται. Ο πιστεύσας εις τον Χριστόν και εις το Ευαγγέλιον σωθήσεται, όχι εις το παλαιόν ημερολόγιον.
Πλανώνται δεινήν πλάνην πολλοί των φανατικών και ζηλωτών παλαιοημερολογιτών πιστεύοντες ότι χωρίς το ημερολόγιον δεν σώζετε ο άνθρωπος. Οι Άγιοι Πάντες, Προφήται, Απόστολοι, Μάρτυρες και Όσιοι, δεν εσώθησαν και δεν εθαυματούργησαν με τα ημερολόγια αλλά διά της πίστεως....
Τα μυστήρια τα τελούμενα υπό των νεοημερολογιτών είναι έγκυρα, διότι δεν τα τελειοί και αγιάζει το ημερολόγιον, αλλά τα τελειοί το Άγιον Πνεύμα, το οποίον επικαλούνται και οι νεοημερολογίται να τα αγιάση, και ο άνθρωπος σώζεται διά της ορθής πίστεως, της αγάπης και των καλών έργων, όχι διά των ημερολογίων.... Η λατρεία, την οποίαν απονέμουν πολλοί των παλαιοημερολογιτών εις το παλαιόν ημερολόγιον και κατήντησαν αληθείς χρονολάτραι, η έλλειψις της πραγματικής, της ειλικρινούς αγάπης προς τον Θεόν και τον πλησίον, η έλλειψις της αγάπης προς αλλήλους και αυτών των παλαιοημερολογιτών ακόμη, η ασέβεια, η απιστία, η κακή πολιτεία, η καταφρόνησις προς τον νόμον του Θεού, τας θείας εντολάς και τας ιεράς παραδόσεις των πλείστων κληρικών και λαϊκών νεοημερολογιτών, παρατείνουν την διαίρεσιν, το σχίσμα. αυξάνουν τα πάθη, τα μίση, την κακίαν, τας αμαρτίας. σκληρύνουν τας καρδίας αμφοτέρων, απομακρύνουν την μετάνοιαν και πλησιάζομεν, εάν δεν μετανοήσωμεν, εις την απώλειαν.
«Εάν μη μετανοήτε», είπεν ο Κύριος, «πάντες ωσαύτως απολείσθε» (Λουκ. 13, 3).
Εγίναμεν οι πάντες, εκτός ολίγων εξαιρέσεων, γενεά πονηρά, σκολιά και διεστραμμένη. και προς τους σκολιούς σκολιάς οδούς εξαποστέλλει ο Κύριος. Τους πονηρούς εξολοθρεύει, καθώς και πάντας τους αμαρτωλούς, και φυλάσσει Κύριος πάντας τους αγαπώντας Αυτόν. Δεν θα κριθούν και καταδικασθούν οι άνθρωποι τόσον δια τα ημερολόγια, όσον θα καταδικασθούν δια την έλλειψιν της αγάπης και των καλών έργων. Ας αγαπήσωμεν τον Κύριον, ας φυλάξωμεν τας εντολάς Του και, εάν ως άνθρωποι αμαρτήσωμεν, ας μετανοήσωμεν δια να μη μείνωμεν έξω του Νυμφώνος Χριστού.
Αναγκαίον κρίνω να αναφέρω εδώ δύο θαύματα αποδεικτικά, ότι τα μυστήρια τα υπό των νεοημερολογιτών τελούμενα είναι έγκυρα και ότι τον άνθρωπον δεν το σώζουν τα ημερολόγια, αλλά τον σώζει η μετάνοια, η εξομολόγησις, η πίστις, η αγάπη, τα καλά έργα, ο Θεός.
Εις το χωριόν του Παρθενίου ήτο νέος τις τον οποίον μερικοί εις την Πάρον παλαιοημερολογίται τον έπεισαν να μη πηγαίνη εις την Εκκλησίαν, να μη εξομολογήται, να μη κοινωνή των αχράντων μυστηρίων, διότι θα κολασθή, επειδή με το νέον ημερολόγιον δεν γίνεται λειτουργία, μυστήριον. όσοι πηγαίνουν εις την Εκκλησίαν με το νέον ημερολόγιον, εξομολογούνται, κοινωνούν, όλοι είναι κολασμένοι. Φοβηθείς ο νέος απεμακρύνθη από την Εκκλησίαν και την αγίαν Κοινωνίαν και έπαθεν, ο δυστυχής, εκείνο το οποίον λέγει ο Άγιος Κύριλλος. οι μακρύνοντες εαυτούς της Εκκλησίας και των αγίων Μυστηρίων εχθροί του Θεού και φίλοι του διαβόλου καθίστανται. Ο Εύσπλαγχνος όμως Θεός δεν τον αφήκε να χαθή, διότι από απλότητα επλανήθη από παλαιοημερολογίτας. και όταν ησθένησε και επλησίασε εις τον θάνατον, μίαν ημέραν εισήλθον εις το δωμάτιόν του πλήθος δαιμόνων, τον ησπάζοντο και του έλεγον. Ήλθαμε να σε πάρωμε, είσαι ιδικός μας. Εις την παρουσίαν και θέαν των μιαρών δαιμόνων ο νέος ετρόμαξε και γοερώς εφώναξε. Βοήθεια! βοήθεια! Βγάλτε αυτούς τους μαύρους που ήλθαν να με πάρουν. Τρέχουν οι γονείς έντρομοι, οι γείτονες, και τον ερωτούν, τί έπαθε. Αυτός περισσότερον εφώναζε. Βγάλτε τους μαύρους που ήλθαν να με πάρουν. Οι γονείς και οι προσδραμόντες δεν έβλεπον ουδένα και προσεπάθουν να τον παρηγορήσουν, αλλ' εκείνος διαρκώς έτρεμε, έκλαιε και εφώναζε τα τους βγάλουν έξω.
Αφού είδε ότι ουδεμίαν βοήθειαν έδιδον εις αυτόν, λέγει εις τους γονείς του. Φέρετέ μου τον παπά Φιλόθεον να εξομολογηθώ, και επειδή τω είπον, ότι απουσίαζον, τους λέγει. Φέρετε τον παπά Μανώλη. Τω λέγουν. Είναι νεοημερολογίτης, και εσύ δεν επήγαινες εις την εκκλησίαν, επειδή ήτο νεοημερολογίτης και δεν τον εχαιρέτας. πώς τώρα τον γυρεύεις; Έσφαλα, έσφαλα. φέρετέ τον να εξομολογηθώ. Τον ειδοποίησαν, μετέβη και εξωμολογήθη. Όταν όμως εισήλθεν ο Ιερεύς, οι δαίμονες εξήλθον και ίσταντο εις την θύραν. όταν δε ο Ιερεύς τω ανέγνωσε την συγχωρητικήν ευχήν, οι μεν μαύροι και δυσειδείς δαίμονες έφυγον κλαίοντες, εισήλθον δε μερικοί νέοι ωραίοι, θαυμάσιοι εις την μορφήν, τον ησπάσθηκαν και τω λέγουν. Επειδή εξωμολογήθης καθαρά, ήλθομεν εις βοήθειάν σου.
Έπαυσε ο νέος να κλαίη, να φοβήται, και με φωνάς ευχαριστηρίους, με πρόσωπον φαιδρόν και ιλαρόν, εκαλούσε τους γονείς και γείτονας να ίδουν την λαμπρότητα και ωραιότητα των νέων εκείνων, αλλά ως ανάξιοι δεν έβλεπον. Μετά τρεις ημέρας λέγει εις τους γονείς του. Ειδοποιήσατε τον παπά Μανώλη αύριον εις τας 9π.μ. να έλθη να με κοινωνήση διότι οι νέοι οι οποίοι με συντροφεύουν μου είπαν θα με πάρουν μαζί των. Έτσι και έγινε, και απήλθε γελαστός και με χρηστάς ελπίδας εις την άνω Ιερουσαλήμ.
Εις την Σύρον ήσαν δύο Ιερομόναχοι και Πνευματικοί φανατικοί και ζηλωταί θερμότατοι του παλαιού ημερολογίου, οι οποίοι συνεβούλευον και εδίδασκον τους ανθρώπους, τους χριστιανούς, να μη πηγαίνουν εις την εκκλησίαν, να μη κοινωνούν των αχράντων μυστηρίων. Αντί να κοινωνούν, να προτιμούν να γεμίζουν ένα ποτήρι κρασί και να βουτούν μία φέτα ψωμί να τρώγουν, αυτό θα είναι προτιμότερον. Επίσης τα βρέφη των, αντί να τα βαπτίζουν νεοημερολογίται ιερείς, να προτιμούν να τα κάμουν ένα μπάνιο εις την θάλασσαν ή να βάζουν σε μια σκάφη νερό και να τα πλένουν. Ο ένας μάλιστα φανατικώτερος έλεγεν, ότι την κονωνίαν των νεοημερολογιτών την βάζει κάτω και την πατά και έλεγε μίαν αισχράν λέξιν. Είχον δε αναμεταξύ των τόσον μίσος, φθόνον και κακίαν, ώστε δεν ησχολούντο εις άλλο τι τόσον, όσον εις το να πηγαίνουν εις ανθρώπους γνωστούς των και αγνώστους, να κατηγορή ο ένας τον άλλον, με φοβεράς φρικτάς κατηγορίας και συκοφαντίας. Έγινε μέγα σκάνδαλον εις την πόλιν της Σύρου.
Μερικοί φρόνιμοι και θεοφοβούμενοι με παρεκάλουν να τους ειρηνεύσω. Προσεπάθησα να τους πείσω, ότι οφείλουν ως χριστιανοί και περισσότερον ως ιερομόναχοι και πνευματικοί να συγχωρηθούν, να συνδιαλλαγούν, να διαλύσουν τον φθόνον και την έχθραν, διά να μη αποθάνουν εν έχθρα. αλλά εστάθη αδύνατον. Τον ένα, με πολλά παραδείγματα και διδασκαλίας εκ του Ευαγγελίου, τον έπεισα να παραδεχθή να συγχωρηθούν. ο άλλος εστάθη αδύνατον, οπότε τω είπον. Εάν δεν τον συγχωρήσης, να μη λειτουργήσης, διότι ο Χριστός λέγει. πρώτον να καταλλαγής με τον εχθρόν σου και τότε να προσφέρης το δώρον σου ή την θυσίαν. Εγώ, μοι λέγει, θα λειτουργήσω.....Αλλά αντί να λειτουργήση, μετ' ολίγας ημέρας από τότε που τω είπον να μη λειτουργήση, επήρε ένα μαχαίρι και πήγε να σφάξη τον ανεψιόν του εργοστασιάρχην, ότι του επήρε τα χρήματα. και επειδή ο Αστυνόμος τον εφυλάκισε ολίγας ημέρας και τον ηπείλησε να μη ενοχλήση άλλοτε τον ανεψιόν του διότι θα τον ετιμώρη, επήγε ως άλλος Ιούδας και επήρε σχοινίον και έδεσε βρόγχον δια να πνιγή, αλλά την στιγμήν εκείνην τον είδε κάποια γυνή, η οποία εφώναξε και έσπευσαν και έκοψαν το σχοινί και εσώθη. Αλλ' επειδή παρεφρόνησε, τον έκλεισαν εις το άσυλον. και ότε επλησίαζε εις τον θάνατον, επήγε ο Ιερεύς να τον κοινωνήση, τον εύρε και έτρωγε τας ακαθαρσίας του! Και ούτω ακοινώνητος απέθανε αυτός που έλεγε ότι την Κοινωνίαν των νεοημερολογιτών την βάζει κάτω και την πατά και την χρίει με ακαθαρσίας. Όταν δε τον εξέθαψαν ήτο άλυτος, το λείψανόν του μαύρον, δυσωδίαζε, το στόμα του ανοικτόν και η γλώσσα του εκρέματο έξω του στόματος. Αυτά είναι τα κατορθώματα των φανατικών παλαιοημερολιτών των αποβαλόντων την αγάπην και κρατούντων σφικτά το παλαιόν ημερολόγιον να μη το χάσουν.
Εάν θελήσω να απαριθμήσω τας πλάνας και τας αιρέσεις των παλαιοημερολογιτών εις τας οποίας υπέπεσον μετά την εισαγωγήν του νέου εορτολογίου, δεν με εξαρκεί ο χρόνος. Εκτός του αναβαπτισμού, της αναμυρώσεως, το να τολμήσουν μερικοί να μη εισέρχωνται εις τας εκκλησίας των χριστιανών νεοημερολιτών, να μη προσκυνούν τας ιεράς εικόνας, να περνούν έξω από τας εκκλησίας και να μη κάνουν το σημείον του Σταυρού και να λέγουν αι εκκλησίαι εφράγκεψαν, αι εικόνες εμολύνθησαν. και ότε εσήμαινον οι κώδωνες των εκκλησιών δι' εορτήν Αγίου μερικοί παλαιοημερολογίται έλεγον είναι η εορτή των Φράγκων Αγίων. Κάποια καλογραία εις γυναικείαν Μονήν της Τήνου παλαιοημερολογίτισσα, διαβαίνουσα προ της θύρας του Ναού της Μονής την Μ. Παρασκευήν και ιδούσα τον Χριστόν επί ξύλου κρεμάμενον εις το μέσον της εκκλησίας, έστρεψε προς τον Χριστόν τα οπίσθιά της. Εις παρατηρήσεις καλογραίας άλλης παλαιοημερολογιτίσσης διατί δεν εντρέπεται, απήντησεν αυθαδώς και ασεβώς. Αυτός ο Χριστός δεν είναι ο ιδικός μας, είναι των Φράγκων. Παύω, δεν λέγω άλλο. λέγω μόνον «Πάτερ, άφες αυτοίς. ου γαρ οίδασι τί ποιούσι», ουδέ τί λέγουσι.
Ταύτα σοι γράφω δια να μη πλανηθής και δια να μη νομίσης ότι τα λέγω προς υπεράσπισιν του νέου ημερολογίου. Απ' αρχής ήμην, είμαι και θα είμαι εναντίον της απερισκέπτου, αντικανονικής και παρανόμου εισαγωγής του νέου εορτολογίου. Ηγωνίσθην, αγωνίζομαι και θα αγωνίζωμαι άχρι τέλους διά την επαναφοράν του παλαιού ημερολογίου, όχι ότι παραδέχομαι το ημερολόγιον, ότι αυτό μόνον θα με σώση. αγωνίζομαι διά την ομόνοιαν, την ενότητα και ειρήνην της Εκκλησίας, άνευ των οποίων και το έθνος και η Εκκλησία θα ναυαγήσουν....
Πρόσεχε, να αγαπάς τον Θεόν και να είσαι πάντοτε κοντά Του. Μετά πατρικής αγάπης και ευχών εγκαρδίων. Αρχιμ. Φιλόθεος»
(† ΑΡΧΙΜ. ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ, Ηγουμένου Ι.Μ. Λογγοβάρδας Πάρου, «ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ», ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΛΟΓΓΟΒΑΡΔΑΣ).