kirykos: Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ π. ΜΑΡΚΟΥ ΣΜΙΘ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ π. ΠΕΤΡΟΥ

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ π. ΜΑΡΚΟΥ ΣΜΙΘ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ π. ΠΕΤΡΟΥ
Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ τοῦ ἱερέως π. Μάρκου SMITH ἀπό τό Βανκοῦβερ τοῦ Καναδᾶ, προερχομένου ἀπό τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς τοῦ Μητροπολίτου Βιταλίου καί ἐνταχθέντος εἰς τήν Γνησίαν ‘Ορθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος ὑπό τό ὠμοφόριον τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κηρύκου. Τήν Ὁμολογίαν ταύτην διεκήρυξε ἐνώπιον Κλήρου καί Λαοῦ, κατά τήν πανηγυρικήν θείαν Λειτουργίαν, ἐπί τῆ μνήμη τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, εἰς τόν Μητροπολιτικόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Δημητρίου Ἀχαρνῶν (26.10.2006).

ΠΑΡΑΤΙΘΕΤΑΙ Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ π. ΜΑΡΚΟΥ ΣΜΙΘ

Ἐγώ ὁ Ἱερεύς Μάρκος SMITH, ἐπικειμένης τῆς ἑνώσεώς μου ἐν τῆ Γνησίᾳ ‘Ορθοδόξῳ Ἐκκλησία, ὡς Αὕτη ἐκφράζεται ἀπό τήν Σεβασμιότητά του, τόν Μητροπολίτη Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκο καί τήν Ὁμολογία Πίστεώς του, διά τῆς παρούσης Ὁμολογῶ, ἐνώπιον Θεοῦ καί παρόντων ὅλων Ὑμῶν, ὅτι κρατῶ καί διακηρύττω τήν ἀλήθειαν καί Ὀρθοδοξίαν τῆς Ἁγίας ‘Εκκλησίας, τῆς ἱδρυθείσης ἐν τῆ γῆ ὑπό τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, κατά τήν Πεντηκοστήν.
Ὁμολογῶ τήν Πίστιν καί τήν Ἐκκλησίαν τῶν Ἁγίων ‘Αποστόλων καί Μαθητῶν τούς ὁποίους ὁ Κύριος ἡμῶν ἐξέλεξεν καί ὁμοίως τούς ἀξίους διαδόχους, τούς ὁποίους ἐκεῖνοι ἐξέλεξαν μέ τήν Χάριν τοῦ Ἀγίου Πνεύματος.
Ὁμολογῶ καί διακηρύσσω ὅλας τάς Συνόδους τάς καθοδηγηθείσας ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος΄ τάς ἑπτά ὀνομασθείσας Οἱκουμενικάς, τήν τῶν Βλαχερνῶν ἐναντίον τῶν Παπικῶν, τάς Πανορθοδόξους καί Τοπικάς συμπεριλαμβανομένων τῶν Συνόδων τοῦ 1583, 1587, 1593 καί 1848 καί ὅλας τάς ἱεράς Παραδόσεις καί Κανόνας, τάς ὁποίας αὗται καί οἱ Πατέρες ἐθέσπισαν, μέ τούς ὁποίους ἡ Ἁγία Ἐκκλησία ἕως τῆς σήμερον κυβερνᾶται (καθοδηγεῖται), διακηρύσσω ὅλα ὅσα αὗται διακηρύσσουν καί λέγω «’Ανάθεμα» εἰς ὅσα ἐκεῖναι λέγουν ἀνάθεμα.
Ὁμολογῶ μαζί μέ τήν Σύνοδον τοῦ 1935, ὅτι τό νέον ἡμερολόγιον στερεῖται Χάριτος καί ὅτι ἡ χρῆσις τοῦ νέου Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου ἐπί τῶ σκοπῶ τῆς συμπροσευχῆς μετά τῶν Παπικῶν καί τοῦ κόσμου, εἶναι μέρος τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ὡσαύτως δημιουργεῖ σχίσμα ἐκ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας΄ ἑπομένως, ἐφ’ ὅσον οἱ σχισματικοί καί αἱρετικοί στεροῦνται τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ ἐν τοῖς «μυστηρίοις» των, δέν ἔχω ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν, ἐν προσευχῆ ἤ κατ’ ἄλλον τρόπον, μετ’ αὐτῶν, ἤ, μετά τῶν κοινωνούντων αὐτοῖς καί οὔτε πρόκειται νά ἔχω, ἕως τῆς ἡμέρας, κατά τήν ὁποίαν ὁ Κ.Η.Ι.Χ. θά ἔλθη διά νά κρίνη ὅλους τούς ἀνθρώπους.
Ὁμολογῶ καί διακηρύττω ἐπίσης ὅτι αἱ Ἐπισκοπικαί χειροτονίαι εἰς τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν κατά τό 1935 καί 1948, εἶναι τῶ ὄντι πλήρεις τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ καί μετέδωσαν γνησίαν ‘Αποστολικήν Διαδοχήν εἰς τούς ἀποδέκτας – παραλήπτας ἔκτοτε. Περαιτέρω ὁμολογῶ ὅτι δέν ὑπῆρξε τίποτε, τό ὁποῖον νά προσετέθη ἤ νά ἀφηρέθη ἀπό τήν χάριν τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, ὑπό τῶν ἐνεργειῶν τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς ἐπί τῶν Ἰεραρχῶν μας, κατά τό 1971.
Υἱοθετῶν τήν ἔκφρασιν τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, «ὀνομάζω Καθολικήν ‘Εκκλησίαν, ἐκείνην ἡ Ὁποία ὁμολογεῖ αὐτήν τήν ἀληθῆ καί σωτηριώδη Πίστιν», «γνήσια δέ τέκνα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅλους ὅσους ὁμολογοῦν αὐτήν τήν Πίστιν»΄ ἀποτελεῖ καύχημά μου ἡ πνευματική κληρονομία τῶν Πατέρων ἠμῶν, συμπεριλαμβανομένης καί τῆς τοῦ Ἁγίου Νέου Ὁμολογητοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ματθαίου καί μέ αὐτήν τήν κληρονομίαν (παράδοσιν –παρακαταθήκην) ἐλπίζω νά σταθῶ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί νά λάβω λύσιν (ἄφεσιν) τῶν ἁμαρτιῶν μου΄ χωρίς αὐτήν τήν παράδοσιν, συνεχίζων μέ τήν ἔκφρασιν τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, «δέν γνωρίζω ποῖον εἶδος δικαιοσύνης θά μᾶς σώση ἀπό τήν αἰώνιον κόλασιν»΄ ἐάν κάποιος προσπαθεῖ νά μᾶς μετακινήση ἀπό αὐτήν τήν παράδοσιν πρός μίαν ἄλλην, «κἄν Ἄγγελος ἐξ’ οὐρανοῦ, ἀς ἔχη τό ἀνάθεμα», διότι ὁ Θεός ὁ ἴδιος μᾶς ἔδωσε αὐτήν τήν Πίστιν καί οὐδείς ἕτερος, ὧ ἡ δόξα εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΟΥ π. ΜΑΡΚΟΥ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΘΕΙΣΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙΣΑ ΕΙΣ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΝ ΕΦΕΡΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ. ΠΟΛΛΟΙ ΕΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΘΗΚΑΝ, ΑΛΛΟΙ ΑΝΕΖΗΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΓΝΗΣΙΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΚΑΙ ΩΜΟΛΟΓΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΖΗΤΗΣΑΝ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ, ΕΤΕΡΟΙ ΔΕ ΩΣ Ο π. ΠΕΤΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΡΑΖΙΛΙΑ, ΕΝΕΤΑΧΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΩΣ. Ο π. ΠΕΤΡΟΣ ΕΛΘΩΝ ΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΤΟΥ ΘΥΓΑΤΡΟΣ, ΕΓΕΝΕΤΟ ΔΕΚΤΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ, ΚΑΘ' Α ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΔΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΡΘΑΓΕΝΗΣ, ΕΧΕΙΡΟΤΟΝΗΘΗ ΙΕΡΕΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΝΕΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΛΑΧΙΣΤΑΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΩΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΑΠΕΘΥΝΟΜΕΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΟΡΤΟΓΑΛΟΦΩΝΟΥΣ ΚΑΙ ΗΔΗ ΚΑΤΗΧΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΑΣ ΤΟΥ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΣΠΑΣΘΟΥΝ ΤΗΝ ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΗΔΗ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΝ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΔΙΩΡΙΣΑΜΕΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ, ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΧΑΡΝΩΝ, ΟΠΟΥ ΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΧΑΡΝΩΝ. ΕΛΠΙΖΟΜΕΝ ΔΕ ΟΤΙ Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΜΟΡΦΩΣΙΣ, ΚΑΙ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΡΤΙΣΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΩΜΑΤΙΚΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΗΘΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ, ΘΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ ΤΑ ΜΕΓΙΣΤΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗΝ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΧΕΙ ΚΑΘΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ, ΠΟΛΛΩ ΜΑΛΛΟΝ ΚΛΗΡΙΚΟΣ, ΕΙΣ ΤΟ "ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΥΣΑΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ...".

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Ο ΛΙΒΕΛΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΠΕΤΡΟΥ

ΕΠΙ ΤΗ ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ π. ΜΑΡΚΟΥ, Ο π. ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΣ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΝ ΣΥΝΤΟΜΟΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΤΟΥ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑΝ ΕΒΕΛΤΙΩΘΗ, ΑΛΛΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ ΔΕΝ ΗΔΥΝΗΘΗΜΕΝ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΩΜΕΝ ΕΙΣ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.

"Luiz Anacleto dos Santos Júnior" <padrepedroelucia@yahoo.com.br>Προσθήκη του αποστολέα στις ΕπαφέςΠρος: "Episkopos Kirikos" <episkirikos@yahoo.gr>

Ευλογησον δεσποτα,

Ὁμολογῶ τὴν Πίστιν τῶν Ἅγίων Ἀποστόλων καὶ Πατέρων, τῶν 7 Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τῆς Συνόδου τῶν Βλαχερνῶν ἔναντι τῶν Παπικῶν, καὶ τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ 1583, 1587, 1593 καὶ 1848.

Ἀποδέχομαι τὴν Σύνοδο τοῦ 1935, ἡ ὅποῖα δηλώνει ὄτι οἱ ἀκολουθοῦντες τὸ ννέο Γρηγοριανὸ ἡμερολόγιο στεροῦνται τῆς θείας χάριτος, καὶ ἔγιναν καὶ οἰκουμενισταὶ. Καταδικάζω καὶ τὴν Μασσωνία.

Ἀποδέχομαι τὰς ἐπισκοπικὰς χειροτονίας τοῦ 1935 καὶ 1948 ὡς πληρούσας τὴν Ἀληθινὴν Ἀποστολικὴν Διαδοχὴν χωρὶς νεωτεριστικὴν μὸλυνσιν, καὶ ὄτι ἡ πράξις τοῦ 1971 δὲν προσέθεσε τίποτα εἰς τὴν Ἀποστολικὴν Διαδοχὴν τοῦ Ἁγίου Βρεσθένης Ματθαίου, ἀλλὰ τουναντίον [αὐτὴ ἡ προδοσία μερικῶν ἀτόμων] μολύνει τὴν καθαρότητα [τῆς Ὅμολογίας αὐτῶν].

Ἐπιθυμῶ ὄπως φυλάξῳ τὴν Ἁγίαν Πίστιν ἐν κοινωνίᾳ τῷ Σεβασμιωτάτω Επισκόπω Κηρύκῳ, οὐδὲν ἀλλάζων καὶ οὐδέν παραχαράζων, ὄπως ἀκατακρίτως [τῇ πίστει] πλησιάσῳ τω Θρόνω τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἐρχομένου κρῖναι ζῶντας καὶ νεκροὺς.

Συμπληρώνω τὸ σύγγραμμά μου ζητώντας τὴν εὐλογίαν τῆς Αὐτοῦ Σεβασμιότητος [Κηρύκου].

+ π. Πέτρος