ΟΙ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΜΑΣ
ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΩΣ ΗΤΟ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΟΝ. ΑΥΤΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΤΥΑΣΚΗΝΩΤΡΙΩΝ ΣΕ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ.
Φεύγουμε από τη φετινή Κατασκήνωση με τις καλύτερες εντυπώσεις. Πώς να τις περιγράψουμε όμως, αφού είναι εντυπώσεις που αγγίζουν πιο πολύ τον εσωτερικό άνθρωπο, τη ψυχή και την καρδιά, παρά τις αισθήσεις; Ἀλήθεια, δεν είναι μικρό πράγμα να βρίσκεσαι για μια ολόκληρη εβδομάδα σ΄ ένα περιβάλλον πνευματικής αναπλάσεως. Δεν είναι μόνο το φυσικό περιβάλλον, τα γύρω βουνά και τα δάση που σε ανεβάζουν πνευματικά και σού φέρνουν στό νού σου τήν απερίγραπτη ομορφιά του Παραδείσου, με την οποία τίποτα σ΄ αυτό τόν κόσμο δεν συγκρίνεται, αλλά είναι και η πνευματική καλλιέργεια της ψυχής, η ανάταση μέσα από την καθημερινή προσευχή, η γνωριμία με τον πλούτο της Ορθοδοξίας μας μέσα από τα μαθήματα και τις συζητήσεις με τους παρευρισκομένους Αρχιερείς Σεβ. κκ. Παρθένιον, τον οικείο επίσκοπο μας και τον Σεβ. κκ. Κήρυκο, που ήρθε από την Ελλάδα και μας τίμησε με την παρουσία του, και με τον Πάτερ Μιχαήλ που είναι ο εμπνευστής και ο κύριος τροφοδότης αυτής της κατασκηνωτικής πανδαισίας. Εδώ τήν καθημερινότητα πού ειχαμε στό χωριό μας η στην πόλη μας την αντικατέστησε η πνευματική αναγέννηση. Λίγες ησαν οι μέρες αλλά πλούσιες σέ πνευματικότητα. Πραγματικά αυτές τις μέρες νοιώσαμε πιό πολύ από κάθε αλλη φορά ότι υπάρχει καί κάτι άλλο ανώτερο καί πέραν του καθημερινού, το οποίο ζώντας εδώ στην Κατασκήνωση μάς δίνει τήν δύναμη για όλο το χρόνο, ώσπου να ξαναέλθουμε να πάρουμε νέες δυνάμεις. Η καθημερινότητα όλου του χρόνου μας κάνει να ξεχνιόμαστε στα βιοτικά πράγματα. Οι λίγες μέρες της κατασκηνώσεώς μας κάμνουν να ανεβαίνουμε τά σκαλοπάτια πού ανεβάζουν στά ουράνια. Εἴθε ὅλες να διατηρήσουμε αυτή τη δύναμη τής ψυχής, ωστε “πάντα ψηλότερα να ανεβαίνουμε, πάντα μακρύτερα να κοιτάζουμε”, μέχρι να φθάσουμε στην πνευματική πληρότητα να γίνουμε πραγματικά παιδιά του Θεού. Αμήν.