kirykos: ΠΕΡΙ ΚΑΛΗΣ ΚΑΙ ΚΑΚΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ

ΠΕΡΙ ΚΑΛΗΣ ΚΑΙ ΚΑΚΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ
ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ
ΕΠΙ ΘΕΜΑΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ – ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ - ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΤΗΣ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ἐκδίδεται εἰς τά πλαίσια τῶν ἐνημερωτικῶν ἀπογευματινῶν συνάξεων - ὁμιλιῶν εἰς τόν ἱερόν Ναόν Ἁγίου Σπυρίδωνος Καρέα (κάθε Δευτέρα) καί εἰς ἄλλας ἐνορίας τῆς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Δύναταί τις νά παρακολουθήση τήν σειράν τῆς «ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ» καί εἰς τήν Ἰστοσελίδα: churchgoc.org ἤ ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΤΕΥΧΟΣ 335 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2009

Ἕνα παλαιότερον σημείωμα. Ἐγράφη περίπου 2006.

ΠΕΡΙ ΚΑΛΗΣ ΚΑΙ ΚΑΚΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ

Εἰς ὅσους λέγουν ὅτι «ἔχομεν δίκαιον, ἀλλά δέν ἔπρεπε νά φύγωμεν ἀπό τήν Σύνοδο τοῦ Νικολάου ... ἔπρεπε νά μείνωμεν ἡνωμένοι μετ’ αὐτοῦ ἀγωνιζόμενοι ἀπό μέσα» τούς ἀπαντῶμεν μέ τά κάτωθι:
Λέγει Κύριος Παντοκράτορ: «’Εξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν (τῶν παρανομούντων) καί ἀφορίσθητε (χωρισθῆτε ἀπ’ αὐτούς) καί ἀκαθάρτου μή ἅπτεσθε, καγώ εἰσδέξομαι αὐτούς καί ἔσομαι ὑμῶν εἰς πατέρα καί ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱούς καί θυγατέρας,» καί «ἐμίσησα ἐκκλησίαν πονηρευμένων» καί ἀκόμη «μετά συνεδρίου ματαιότητος καί μετά ἀσεβῶν οὐ μή καθήσω». Ἀλλά καί ὁ ὀρθόδοξος ἐκκλησιαστιοκός συγγραφεύς τοῦ ΙΕ αἰῶνος Ιωσήφ Βρυέννιος, λέγει χαρακτηριστικά: «Ἔστι κακή ὁμόνοια, καί καλή διαφωνία. Ἔστι σχισθῆναι καλῶς καί ὁμονοῆσαι κακῶς. Οἷς γάρ ἡ φιλία ἀπωλείας πρόξενος, τούτοις τό μῖσος ἀρετῆς ὑπόθεσις γίνεται. Καί κρείσσων ἐμπαθοῦς ὁμονοίας, ἡ ὑπέρ ἀπαθείας διάστασις. Καλόν τό εἰρηνεύειν πρός πάντας, ἀλλ’ ὁμονοοῦντας πρός τήν εὐσέβειαν. Ἡ γάρ εἰρήνη μετά μέν τοῦ ἰδίου καί πρέποντος, κάλλιστον ἐστ΄ππι κτῆμα καί λυσιτελέστατον, μετά δέ κακίας, ἤ δουλείας ἐπονειδίστου, πάντων αἴσχιστον καί τε καί βλαβερώτατον. Ἐπεί οὐδείς δύναται κτήσασθαι τήν ἀγάπην τῶν πονηρῶν καί κακῶν, χωρίς κακίας καί πονηρίας. Μεγάλη δέ ἀρετή τοῦ δικαίου, ὅταν ἔχη τούς τοῦ Θεοῦ ἐχθρούς, ἐχθρούς, καί τούς αὐτοῦ φίλους, φίλους, ὥσπερ μεγάλη κακία ἁμαρτωλοῦ, ὅταν τούς τοῦ Θεοῦ φίλους ἔχη ἐχθρούς, καί τούς ἐχθρούς αὐτοῦ φίλους (Ἰωσήφ Βρυεννίου, Τά Εὑρεθέντα, Τόμος Β, σελ. 22). Ὅσον ἀφορᾶ δέ εἰς τό ὅτι ἐμείναμεν μόνοι, ἐπαναλαμβάνομεν τό τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου λέγοντος: «Εἷς εὐδοκιμῶν εἰς τό θεῖον, προτιμότερος ὑπέρ μυριάδας σεμνυνομένους. Ἀλλά σύ προτίμησον, εἰ δοκεῖ, τοῦ σωζομένου Νῶε, τό ὑποβρύχιον πλῆθος, ἐμοί δέ συγχώρησον τοῖς ὀλίγοις τῆ Κιβωτῶ προσδραμεῖν».