ΦΛΕΓΟΝΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ἡ "Ὀρθόδοξος Πνοή" εἶναι καθαρά ὄργανον Ἐκκλησιαστικόν καί ἔχει ἱεραποστολικόν χαρακτῆρα. Αὐτό ὅμως δέν ἀποκλείει τόν λόγον καί ἐπί ἄλλων θεμάτων ὅταν τό κινδυνευόμενον, ἤ κατά τό ἐπιεικέστερον, τό ἀπειλόμενον εἶναι ἡ Ἑλληνορθόδοξος Πατρίς μας. Ἀντιθέτως ἀποτελεῖ καί μεγίστην τιμήν νά ἀναδημοσιεύωμεν ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ὡς τοῦ πρώην Προέδρου τῆς Δημοκρατίας κ. Χρήστου Σαρτζετάκη καί ἄλλων Προσωπικοτήτων. Ἔτσι ἔχομεν ἀπόλυτον συνείδησιν ὅτι ἡ Ἱεραποστολή τῆς "Ο.Π." λαμβάνει τάς ἀπαραιτήτους πραγματικάς διαστάσεις της.


1. Μέ τήν δήλωσί μου τῆς περασμένης Παρασκευῆς (22.2.2008)(**) κατέδειξα τεκμηριωμένα τόν ὑπηρετούμενο σκοπό μέ τίς πρόσφατες προτάσεις (τῆς 19.2.2008) γιά τό ὄνομα τοῦ σκοπιανοῦ κρατιδίου τοῦ δῆθεν μεσολαβητοῦ Νίμιτς, ἀνερυθριάστου ἐγκαθέτου τῶν ἐπιβούλων. Σκοπός, πού μέ τήν ἐπιδιωκομένη καί ἀπό τήν Ἑλλάδα ἀναγνώρισι στό κρατίδιο αὐτό τοῦ δικαιώματος χρήσεως τοῦ ἑλληνικοῦ ὀνόματος "Μακεδονία", καταφανέστατα δέν εἶναι ἄλλος τώρα μέν, ἀπό τήν ἐθνική μας συρρίκνωσι, μέ τήν ἀποκοπή ἀπό τήν Ἱστορία τῆς ἐθνικῆς μας κοινότητος τοῦ σημαντικωτέρου τμήματός της, αὐτοῦ τῶν ἕξη αἰώνων (ἀπό τήν 3ο π.Χ. μέχρι καί τόν 3ο μ.Χ.) συμβολῆς τῆς Μακεδονίας καί τῶν Μακεδόνων στά λαμπρά πανανθρώπινα ἐπιτεύγματα τοῦ Ἑλληνισμοῦ στήν συνέχεια δέ, ἀπό τήν συνακόλουθη ἐδαφική μας συρρίκνωσι, μέ ὑποβιβασμό τῶν συνόρων μας μέχρις Ὀλύμπου διά τῆς προσθήκης στό Σκοπιανό κρατίδιο, πού μόνον τό 1/3 τοῦ ἀνήκει εἰς τήν ἱστορικήν Μακεδονίαν καί τό ἴδιο κατέχει μόνον τό 17 % αὐτῆς, μέ ἐπέκτασί του καί στά 71 % τῆς ἱστορικῆς αὐτῆς Μακεδονίας, πού ἀπηλευθερώσαμε μέ τούς Βαλκανικούς πολέμους τοῦ 1912-1913. Ἐγγύτερη παρουσίασις τοῦ περιεχομένου τῶν ἐν λόγω προτάσεων Νίμιτς εἶναι τώρα ἀναγκαία καί χρήσιμη γιά τήν πληρέστερη ἐνημέρωσι τοῦ καλοπίστου Ἑλληνικοῦ λαοῦ, συνεχῶς ἐξαπατωμένου μέ ἐνωρχηστρωμένη ἀπό τούς ἐπιβούλους διά ποικιλωνύμων Μ.Μ.Ε. γιγαντιαία ἐπιχείρησι ἀποπροσανατολισμοῦ καί παραπληροφορήσεώς του.

Οἱ προτάσεις Νίμιτς ἦσαν ἐξ ὑπαρχῆς ἀπαράδεκτες καί ἔπρεπε νά ἀπορριφθοῦν ὡς τέτοιες διά δύο κυρίως λόγους. Πρῶτον, διότι παρουσιάζονται μέ ἄκρως ἐξευτελιστικόν γιά τήν Ἑλλάδα τρόπον. Καί δεύτερον, διότι ὑποβάλλονται ἐκτός καί καθ' ὑπέρβασιν τῆς ἀνατεθείσης διαμεσολαβητικῆς ἀποστολῆς.
2. Οἱ προτάσεις Νίμιτς παρουσιάζονται μέ ἄκρως ἐξευτελιστικόν γιά τήν πατρίδα μας τρόπον
Ἡ Ἑλλάς ἔχει ὄνομα, μέ χρονική μάλιστα ἀφετηρία τεσσάρων καί πλέον χιλιετηρίδων, διεθνῶς ἀνεγνωρισμένον καί μή ἀμφισβητούμενον ἀπό κανέναν ἀπολύτως. Καί ἐν τούτοις, στίς προτάσεις Νίμιτς ἡ Ἑλλάς δέν μνημονεύεται μέ τό ὄνομά της, ὡς ἐάν στερεῖται τοιούτου, ἀλλά κατονομάζεται ἁπλῶς ὡς "Πρῶτο Μέρος". Γιά νά ἐξομοιωθῆ ἔτσι πρός τό ὄντως στερούμενο διεθνῶς ὀνόματος σκοπιανό κρατίδιο, ἀφοῦ αὐτό ἔγινε δεκτό εἰς τόν Ο.Η.Ε. μόνον μέ τήν προσωρινήν ὀνομασίαν Φ.Υ.Ρ.Ο.Μ. κατονομαζόμενο δέ στίς προτάσεις αὐτές ὡς "Δεύτερο Μέρος". Βεβαίως ἐπαναλαμβάνεται μέ τόν τρόπον αὐτόν ἡ ὁρολογία, πού ἐχρησιμοποιήθη καί εἰς τήν λεγομένην "ἐνδιάμεση" συμφωνία μέ τά Σκόπια τῆς Νέας Ὑόρκης τῆς 13.9.1995, τήν τόσον ὀλέθριαν γιά τά ἐθνικά μας συμφέροντα. Ἀλλά, ὅπως ὁ ἐκ τῶν τότε μεσολαβητῶν ἀναπληρωτής Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῶν Η.Π.Α. Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ εἰς τό βιβλίον του "Το ενδ α ςαρ" ἀπεκάλυψε, ἡ συμφωνία ἐκείνη ἐπετεύχθη μέ δραστικές πιέσεις πρός τόν τότε βαρύτατα ἀσθενοῦντα Πρωθυπουργόν Ἀνδρέαν Παπανδρέου, διά χρησιμοποιήσεως καί ἐξωθεσμικοῦ παράγοντος, τῆς ἐπιρροῆς τῆς νεαρᾶς συζύγου του. Τώρα ὅμως εὐτυχῶς τέτοιες περιστάσεις δέν συντρέχουν, ὁ Πρωθυπουργός μας εἶναι ὑγιέστατος καί συνεπῶς ἐξ ὁρισμοῦ ἀνεπίδεκτος ἐξωθεσμικῶν ἐπιρροῶν. Ἄρα καί παρόμοια αἰτιολογία δέν εὐσταθεῖ. Καί ἐπί τέλους, ἡ κατολίσθησις σέ διπλωματικόν ἀτόπημα, πού προσβάλλει τόσον βαναύσως τήν ἐθνικήν μας ἀξιοπρέπειαν, δέν ἀποτελεῖ δεσμευτικόν προηγούμενον καμμιά λογική δέν ὑπαγορεύει τήν ἀπερίσκεπτην ἐπανάληψίν της, ἀντιθέτως ἀμεσώτατα ἐπιβάλλει τήν ἐπανόρθωσι. Γι' αὐτό καί προβάλλει ἀκόμη πιό ταπεινωτική γιά τήν Ἑλλάδα ἡ ἀποσιώπησις καί σήμερα τοῦ ὀνόματός της στήν προκειμένη διεθνῆ "μεσολαβητική" προσπάθεια. Μέ χυδαία ἐξομοίωσί της πρός τό διεθνῶς μή ἀνεγνωρισμένο ἀκόμη μέ ὁριστικό ὄνομα σκοπιανό κρατίδιο.
3. Οἱ προτάσεις Νίμιτς συνετάγησαν ἐκτός καί καθ' ὑπέρβασιν τῆς διαμεσολαβητικῆς ἀποστολῆς
Ἡ ὑπέρβασις τῆς διαμεσολαβητικῆς ἀποστολῆς, μέ τήν ὁποίαν εἶχεν ἐπιφορτισθῆ ὁ Νίμιτς, εἶναι ἐξοργιστικῶς κραυγαλέα καί ὀφθαλμοφανής. Καί μάλιστα πρός δύο κατευθύνσεις.
Πρῶτον, διότι προτείνει διπλῆν ὀνομασίαν διά τό σκοπιανόν κρατίδιον, ἐνῶ τέτοιαν ἐντολήν δέν εἶχε. Καί δέν εἶχε, διότι διπλῆ ὀνομασία δι' ἕνα κράτος εἶναι περίπτωσις ἄγνωστος εἰς τό Διεθνές Δίκαιον, πρωτόγνωρος εἰς τά παγκόσμια χρονικά ὅλων τῶν ἐποχῶν! Καί φυσικά ἡ διπλῆ ὀνομασία προτείνεται ἐπί τοῦ προκειμένου μόνον μέ ἀπύθμενη πανουργία καί δολερότητα: διά νά περιληφθῆ εἰς τήν προτεινομένην διμερῆ συμφωνίαν Ἑλλάδος — Σκοπίων καί δέσμευσις τῆς Ἑλλάδος διά τό ὄνομα, τό ὁποῖον τά Σκόπια θά χρησιμοποιοῦν εἰς τό ἐσωτερικό τους μέ ὅλες τίς ἐντεῦθεν συνέπειες! Διότι, ἐάν τό σκοπούμενον εἶναι ὄντως ἁπλῶς καί μόνον ἡ διπλῆ ὀνομασία μία γιά τίς διεθνεῖς σχέσεις καί ἄλλη γιά τό ἐσωτερικό τοῦ σκοπιανοῦ κρατιδίου εἶναι αὐτονόητον, ὅτι τίς ἄλλες χῶρες, ἑπομένως καί τήν Ἑλλάδα, ἠμπορεῖ νά ἐνδιαφέρη μόνον τό διεθνές ὄνομα. Καί ὄχι ἡ πρός ἐσωτερική κατανάλωσιν ὀνομασία. Καί μάλιστα ἀνάμειξις τρίτων γι' αὐτήν, ὡς ἀνάμειξις στά ἐσωτερικά ἄλλης χώρας εἶναι κατά τό Διεθνές Δίκαιον ἀνεπίτρεπτη. Ἐπιτρεπτή δέ μόνον ἐάν ἡ ἐσωτερική ὀνομασία ἐγκλείει ἀπό μόνη της ἐπεκτατικές διαθέσεις, πού ἐξ ὁρισμοῦ θέτουν σέ κίνδυνο τήν εἰρήνην, ὅπως ἀκριβῶς συμβαίνει μέ τήν περίπτωσι τοῦ ψευδωνύμου σκοπιανοῦ κρατιδίου ὡς Δημοκρατίας τῆς Μακεδονίας. Ἐρωτᾶται, λοιπόν, πρός τί νά καλεῖται τώρα στήν διμερῆ συμφωνία της νά δεσμευθῆ ἡ Ἑλλάς καί γιά τήν ἐσωτερική ὀνομασία τοῦ σκοπιανοῦ κρατιδίου, μέ τό "συνταγματικό" του μάλιστα ὄνομα καί ρητῶς (κατά τόν 9ον ὅρον τῶν προτάσεων) καί τῶν ὑπηκόων του ὡς "Μακεδόνων"; Προφανέστατα γιά ὅσους δέν διακατέχονται ἀπό ἀθεράπευτη βλακεία ὄχι ἁπλῶς γιά νά ἄρη ἀντιρρήσεις της γιά τέτοια χρῆσι, ἀλλ ἀκριβῶς, διά νά ὁμολογήση ἔτσι εὐθέως καί ἐνυπογράφως ἡ Ἑλλάς, ὅτι οἱ Σκοπιανοί εἶναι ὄντως "Μακεδόνες"! Καί ἔχει οὐσιώδη σημασίαν ἡ ἀναγνώρισις αὐτή, διότι θά ἐνδυναμώση τίς μή συγκαλυπτόμενες, ἀπροκάλυπτες, ἐπεκτατικές εἰς τά Μακεδονικά μας ἐδάφη ἐπιδιώξεις τοῦ σκοπιανοῦ κρατιδίου, τό ὁποῖον, ἄλλοτε δοῦλον τοῦ σοβιετικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ, ποδηγετεῖται κατά τίς ἡμέρες μας ἀπό τίς Η.Π.Α., τῶν ὁποίων καί ὑπηρετεῖ τώρα τά συμφέροντα εἰς τήν περιοχήν.
Καί, δεύτερον, ἐκτός καί καθ' ὑπέρβασιν τῆς διαμεσολαβητικῆς του ἀποστολῆς ἐνεργεῖ μέ τίς προτάσεις του ὁ Νίμιτς, ἐπίσης, διότι ἀνεπιτρέπτως ἀναμειγνύεται καί μέ τά ἐσωτερικά τῆς Ἑλλάδος! Πράγματι, ἐνῶ ἡ ἀποστολή του περιωρίζετο εἰς τήν ἐξεύρεσιν ἑνός (ἐπαναλαμβάνω, μόνον ἑνός) καθολικῆς χρήσεως ὀνόματος διά τό σκοπιανόν κρατίδιον, αὐτός, ὄχι μόνον προτείνει δύο ὀνόματα, μέ ξεχωριστή τό καθένα χρῆσι, ἀλλά ἐπεκτείνει τήν ἀνάμειξίν του καί εἰς τά τῆς Πατρίδος μας. Συγκεκριμένως, εἰς τό πῶς ὀνομάζονται περιοχές τῆς Μακεδονίας μας, μέ ρήτρα, ὅτι "ἀναγνωρίζεται" ἀπό τά συμβαλλόμενα μέρη ἡ ὀνομασία των αὐτή, ὡς ἐάν ἦτο ἐκκρεμής ἡ ἀναγνώρισις αὐτή καί ἀπέμενε νά γίνη καί εἴχαμε ἐμεῖς ἀνάγκη τή "ἀναγνώρισιν" αὐτήν τῶν σκοπιανῶν γιά τήν ὀνομασία περιοχῶν τῆς Βορείου Ἑλλάδος!
Καί μόνον αὐτοί οἱ δύο λόγοι ὀφθαλμοφανοῦς ὑπερβάσεως τῆς διαμεσολαβητικῆς ἀποστολῆς καθιστοῦσαν παντελῶς ἀπαράδεκτες γιά τήν Ἑλλάδα τίς προτάσεις Νίμιτς καί θά ἔπρεπε νά ἀπορριφθοῦν ὡς τέτοιες ἄνευ ἑτέρου εὐθύς ἐξ ἀρχῆς.

4. Οἱ προτεινόμενες διεθνεῖς ὀνομασίες τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου
Ὡς ἐπίσημο διεθνές ὄνομα τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου προτείνεται (στό Παράρτημα Α' τῶν προτάσεων) ἕνα ἀπό τά ἀκόλουθα: Συνταγματική Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας — Δημοκρατική Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας — Ἀνεξάρτητη Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας — Νέα Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας — Δημοκρατία τῆς Ἄνω Μακεδονίας.
Ἀλλά κατά πρῶτον θά πρέπει νά μή λησμονοῦμε ὅτι τό σκοπιανόν κρατίδιον ἔγινε δεκτόν εἰς τόν Ο.Η.Ε. μόνον μέ τήν προσωρινήν ὀνομασίαν Φ.Υ.Ρ.Ο.Μ.ἀκριβῶς λόγω τῆς ἀπολύτου ἀρνήσεως τῆς Ἑλλάδος νά δεχθῆ τήν ψευδωνυμίαν του ὡς, δῆθεν, "Μακεδονίας". Γιά τόν ἴδιο δέ λόγον ἔγινε καί ἡ ἐνδιάμεση συμφωνία τῆς 13.9.1995 Ἑλλάδος — Σκοπίων πρός ἐξεύρεσι κοινῶς ἀποδεκτῆς λύσεως, τῆς ὁποίας καί μή ἐπιτευχθείσης ἐπί δώδεκα καί πλέον ἔκτοτε χρόνια, ἀναπτύσσεται τώρα ἡ, ὑποτίθεται, διαμεσολαβητική προσπάθεια Νίμιτς. Ἑπομένως αὐτή ἐξ ὁρισμοῦ δέν ἠμπορεῖ νά περιλαμβάνη ὀνομασίες ἁπλῶς ἐπαναλαμβάνουσες τό ἀπαράδεκτον ὄνομα "Μακεδονία". Ἐν ὄψει τῶν στοιχειωδῶν αὐτῶν δεδομένων οἱ προτεινόμενες μέ τίς προτάσεις Νίμιτς ἀνωτέρω ὀνομασίες διά τό σκοπιανόν κρατίδιον ἀποτελοῦν ὁλοφάνερη κοροϊδία εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδος καί τίποτε ἄλλο. Αὐτό εἶναι αὐτονόητον γιά τά τρία πρῶτα ὀνόματα: διότι ὁ προσδιορισμός "Συνταγματική" ἤ "Δημοκρατική" ἤ "Ἀνεξάρτητη" σέ τίποτε δέν διαφοροποιεῖ τήν ἀπαράδεκτη γιά τήν Ἑλλάδα ὀνομασία "Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας".
Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τήν τέταρτην ὀνομασία "Νέα Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας". Ἁπλούστατα διότι τό "Νέα" προϋποθέτει τό "Ἀρχαία", μέ τό ὁποῖον πλήρως ταυτίζεται καί διαφέρει μόνον κατά τήν χρονικήν ἀπόστασιν. Μέ τό "Νέα Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας" ἐπιχειρεῖται λοιπόν πλήρης οἰκειοποίησις ἀπό τό σκοπιανόν κρατίδιον τῆς "Μακεδονίας" στήν διαχρονική της ὁλότητα, ἐπιδιωκομένης μέ τίς προτάσεις Νίμιτς τῆς συνυπογραφῆς τῆς Ἑλλάδος στήν θρασύτατη αὐτή καί πρωτόγνωρη ἱστορική πλαστογράφησι.
Ἀλλά τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τήν πέμπτην ὀνομασίαν "Δημοκρατία τῆς Ἄνω Μακεδονίας". Θά ἠμποροῦσε ἐνδεχομένως νά συζητηθῆ, ἐάν μέ τήν προσθήκην τῆς λέξεως "Ἄνω" ὑποδηλοῦται γεωγραφικός προσδιορισμός τοῦ κρατιδίου. Ἀλλά ὁ προσδιορισμός αὐτός, καί ἐάν ὑποτεθῆ συντρέχων, ἀναιρεῖται ἐξ ὁλοκλήρου μέ τήν δολιότητα τῆς διπλῆς ὀνομασίας. Διότι μέ αὐτήν, καί συγκεκριμένως διά τοῦ 2ου ὅρου (τοῦ μέρος ΙΙ τῶν προτάσεων), ὅτι, κατά λέξιν, "Ἀναγνωρίζεται, ὅτι τό συνταγματικό ὄνομα τοῦ Δευτέρου Μέρου (δηλ. τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου) εἶναι Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας καί ὅτι τό ἔδαφος τοῦ Δευτέρου Μέρους περιλαμβάνει μέρος τῆς ἱστορικῆς Μακεδονίας", καλεῖται ἡ Ἑλλάς νά συνυπογράψη συμφωνίαν, ἀναγνωρίζουσαν ταύτισιν τῆς "Δημοκρατίας τῆς Ἄνω Μακεδονίας" (κατά τήν προτεινομένην διεθνῆ ὀνομασίαν) πρός τήν "Δημοκρατίαν τῆς Μακεδονίας" (κατά τήν προτεινομένην ἐσωτερικήν ὀνομασίαν). Ἡ παγίδα λοιπόν καλοστημένη: νά ἀναγνωρίσουμε ἐνυπογράφως τήν "Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας"! Ἐνῶ, ἐάν ἡ ὀνομασία ἦτο ἑνιαία, μοναδική, γιά ὅλες ἀνεξαιρέτως τίς σχέσεις, ἐξωτερικές καί ἐσωτερικές, τοῦ σκοπιανοῦ κρατιδίου, θά ἠδύνατο τότε μόνον νά συζητηθῆ, ἐάν ὁ προσδιορισμός "Ἄνω Μακεδονία" εἶναι ἴσως γεωγραφικός. Καί σημειώνω "ἴσως", διότι, γραμματικῶς, προθέσεις ὡς ἄνω, κάτω καί παρόμοιες, δέν διαφοροποιοῦν τήν οὐσίαν τοῦ σημαινομένου. Γιά ὅσους φυσικά γνωρίζουν ἑλληνικά.
Καί θά πρέπει ἀκόμη εἰς τήν σκόπιμον φλυαρίαν, περί δῆθεν δυνατότητος χρήσεως τοῦ ὅρου "Μακεδονία" ὑπό γεωγραφικήν μόνον ἔννοιαν, νά ἀντιταχθῆ τό οὐσιῶδες, ὅτι εἶναι λογικῶς ἀδύνατος ὁ διαχωρισμός τῶν δύο ἐννοιῶν τοῦ ὅρου, ἐθνολογικῆς καί γεωγραφικῆς. Καί μάλιστα ὅταν εἶναι ἱστορικῶς δεδομένον, ὅτι τό ψευδώνυμο "Μακεδονικόν ζήτημα" ἐγεννήθη ἐκ τοῦ μηδενός πρός ὑπηρέτησιν ἐπεκτατικῶν βλέψεων ἐξωβαλκανικῶν δυνάμεων, διά παρεμβολῆς ἐγκαθέτων των, ἀπό τοῦ τέλους ἤδη τοῦ 19ου αἰῶνος μέ προσποιητήν ἐπίκλησιν τοῦ κατασκευασθέντος ἱστορικοῦ ψεύδους, ὅτι οἱ Μακεδόνες ἐθνολογικῶς δῆθεν δέν εἶναι Ἕλληνες. Καί ἀκόμη, ὅταν μόνον ὑπό τόν ἐθνολογικόν αὐτόν χαρακτῆρα διετηρήθη τό ζήτημα ἔκτοτε καί ἐπί τόσες δεκαετίες μέχρι καί τῶν ἡμερῶν μας, τώρα ἀνακινούμενον καί πάλιν μέ προέχουσαν τήν ἐθνολογικήν δῆθεν διαφοράν καί κύριον ἐνεργούμενον τό σκοπιανόν κρατίδιον.
Καί ἄς ἐπαναλαμβάνω αὐτό τό ὁποῖον ἀνέκαθεν πειστικῶς ἔχω ἐπανειλημμένως τονίσει. Νά παύση ἐπί τέλους αὐτή ἡ ἐφευρεθεῖσα κωμωδία τῶν συνθέτων ὀνομασιῶν, μέ ὅλα ἀνεξαιρέτως τά κατά καιρούς προταθέντα σύνθετα ὀνόματα. Διότι οἱ ὁποιοιδήποτε προστιθέμενοι προσδιορισμοί δέν θίγουν, οὔτε παραλλάσσουν τήν οὐσίαν, τό ἀπόλυτον ε<182>υρος τῆς ὀνομασίας "Μακεδονία", τήν ὁποίαν μέ τόσην ἀδίστακτην κυνικότητα καί ἀναισχυντίαν ἐπιχειροῦν νά ὑφαρπάσουν ἀπό τήν Ἑλλάδα καταχθόνιοι ἐπίβουλοι.
5. Περιωρισμένη καί δευτερεύουσα ἡ χρῆσις τῆς διεθνοῦς ὀνομασίας
Ἡ κοροϊδία τῆς διεθνοῦς ὀνομασίας ἐπιτείνεται ἀπό τό γεγονός, ὅτι ἡ χρῆσις αὐτῆς προτείνεται μόνον περιωρισμένως, ὡς δευτερεύουσα. Συγκεκριμένως ὄχι γιά ὅλες τίς διεθνεῖς σχέσεις τοῦ σκοπιανοῦ κρατιδίου, ἀλλά γιά τίς ὀλιγώτερες: εὐθύς ἀμέσως μέν, διά νά ἀντικαταστήση τήν προσωρινήν ὀνομασίαν του "Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας" στόν Ο.Η.Ε. (ὅρος 4ος τῶν προτάσεων) καί διά νά χρησιμοποιῆται εἰς τό μέλλον μόνον "(α) σέ πολυμερεῖς συνθῆκες, συμβάσεις καί συμφωνίες, (β) διαβατήρια καί (γ) γιά τήν ἔνταξη σέ, καί ἐπίσημη χρήση σέ, διεθνεῖς ὀργανισμούς" (ὅρος 5ος τῶν προτάσεων).
Εἶναι ὁλοφάνερο τό γιατί περιορίζεται ἔτσι τόσον πολύ ἡ ὑποχρέωσις τῶν Σκοπίων νά χρησιμοποιοῦν καί αὐτήν τήν προτεινομένην διεθνῆ ὀνομασία τους, ἀφοῦ καί ἀπό τίς διεθνεῖς σχέσεις τους ἐξαιροῦνται ὄχι μόνον οἱ ἀνεπίσημες ἔστω καί πολυμερεῖς σχέσεις, ἀλλά καί ὅλες, ἐπίσημες καί ἀνεπίσημες, οἱ διμερεῖς σχέσεις. Ἁπλούστατα διά νά δικαιοῦται τό σκοπιανό κρατίδιο σέ ὅλες αὐτές, πού ἀποτελοῦν τήν συντριπτικήν πλειοψηφίαν τῶν διεθνῶν σχέσεων κάθε κράτους, νά χρησιμοποιῆ τό "συνταγματικό" του ὄνομα, δηλαδή τήν πλαστογραφηθεῖσα ψευδωνυμίαν του "Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας". Αὐτό ἄλλωστε κυνικώτατα ἐκφράζεται καί μέ τόν 6ον ὅρον τῶν προτάσεων Νίμιτς, κατά τόν ὁποῖον "προτείνεται τό Ἐπίσημο Διεθνές Ὄνομα νά συζητηθῆ γιά χρήση σέ ἄλλες ἐπίσημες διεθνεῖς περιπτώσεις καί σέ ἐπίσημη διμερῆ διεθνῆ χρήση". Ὅρος πού παραπέμπει γιά ὅλες τίς "ἄλλες ἐπίσημες διεθνεῖς περιπτώσεις" καί γιά κάθε "ἐπίσημη διμερῆ διεθνῆ χρήση" στό μέλλον, σέ συζήτησι καί ἀπόφασι πού θά συμφωνηθῆ! Καί φυσικά δέν εἶναι τόσον ἀνόητοι οἱ Σκοπιανοί, διά νά συμφωνήσουν σέ ὁ,τιδήποτε ἄλλο, ὅταν ἀπό τώρα ἀποκτοῦν τό δικαίωμα μέ τίς προτάσεις Νίμιτς νά χρησιμοποιοῦν γιά ὅλες τίς διεθνεῖς αὐτές σχέσεις τήν ψευδωνυμία τους "Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας".
Καί τό τραγικώτερον εἶναι ὅτι τήν ψευδωνυμία τους αὐτή θά ὑποχρεοῦται καί ἡ Ἑλλάς νά ἀποδέχεται στίς διμερεῖς σχέσεις της μέ τό σκοπιανό κρατίδιο. Ἔ, εἰς παρόμοιον ἐξευτελισμόν οὐδείς διενοήθη μέχρι σήμερα νά ὑποβάλη τήν Πατρίδα μας.
6. Ἡ κακοβουλία τῆς προτεινομένης ἐσωτερικῆς ὀνομασίας
Οἱ προτάσεις Νίμιτς ρητῶς ἀναγνωρίζουν εἰς τό Σκοπιανόν κρατίδιον παραλλήλως πρός τίς ἐξαιρούμενες, κατά τά ἀνωτέρω, περισσότερες περιπτώσεις διεθνῶν του σχέσεων τό δικαίωμα χρήσεως τοῦ "συνταγματικοῦ" του ὀνόματος, δηλαδή τοῦ ψευδωνύμου "Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας" καί εἰς τό ἐσωτερικό του. Αὐτό σημαίνει, ἐπιδιωκομένην, καί μέ τήν ἑλληνικήν ὑπογραφήν, νομιμοποίησιν τῆς χρήσεως τῆς πλαστογραφηθείσης ψευδωνυμίας στά δημόσια κτήρια καί στούς τίτλους τῶν δημοσίων ὑπηρεσιῶν καί στό περιεχόμενο τῆς παρεχομένης παιδείας στά σχολεῖα, σέ ὅλη γενικῶς τήν ἐσωτερική ζωή, ἐπί τοῦ δημοσίου καί ἰδιωτικοῦ πεδίου, τῶν κατοίκων τοῦ σκοπιανοῦ κρατιδίου. Λύσις φυσικά παντελῶς ἀπαράδεκτη, ὄχι μόνον, κατά τά προλεχθέντα, ἐξ αἰτίας τῆς εἰσαγομένης ἔτσι διπλῆς ὀνομασίας, ἀλλά καί πρό παντός ἐξ αἰτίας ὀφθαλμοφανῶν ἐνδογενῶν μοιραίων συνεπειῶν, πού ἀναποφεύκτως ἡ ἐφαρμογή της θά συνεπιφέρη.
Ἡ ἀναφορά στό "συνταγματικό" ὄνομα τοῦ σκοπιανοῦ κρατιδίου καί στήν δυνατότητα τῆς ἀνεμπόδιστης χρησιμοποιήσεώς του ὡς ἀνωτέρω, ἐκ τοῦ πονηροῦ γίνεται. Γιά νά ἐξυπονοηθῆ, ὅτι τό ὄνομα αὐτό ὡς "συνταγματικό" δέν ἠμπορεῖ δῆθεν νά ἀλλάξη. Καί τό ἴδιο ἐπαναλαμβάνουν δοκησίσοφοι κονδυλοφόροι, ἐθελούσιοι ἤ ὄχι κήρυκες ἐνδοτισμοῦ ἀδιάφορον, παπαγαλάκια τῆς ἐθνικῆς συνθηκολογήσεως — ἀργυρώνητα ἤ ὄχι ἐπίσης ἀδιάφορον. Σέ κάθε ὅμως περίπτωσιν ὅλοι οἱ ἐθνικῶς ἐν προκειμένω μειονοδοτοῦντες διακατεχόμενοι ἀπό παχυλωτάτην ἄγνοιαν διεθνῶν δεδομένων ἤ ἐνσυνειδήτως ἀποσιωποῦντες αὐτά.
Πράγματι, ὅπως καί κατά τό παρελθόν ρητῶς ἔχω ἐπισημάνει, τό Διεθνές Δίκαιον ἐπιτρέπει τήν ἀπαγόρευσιν τῆς χρήσεως καί ἰδίου ὀνόματος, ἀκόμη δέ καί τήν κατάργησιν ὑφισταμένου κράτους, ὅταν τοῦτο ἀποτελῆ ἀπειλήν καί κίνδυνον διά τήν διεθνῆ εἰρήνην καί τήν ἀσφάλειαν τῶν λαῶν. Αὐτό συνέβη π.χ. μέ τήν πρωτοβουλίαν τῶν νικητριῶν δημοκρατικῶν δυνάμεων μετά τό τέλος τοῦ β' παγκοσμίου πολέμου, ὅταν μέ τόν ὑπ' ἀριθμ. 46 νόμον τοῦ Συμμαχικοῦ Συμβουλίου Ἐλέγχου τῆς 25.2.1947 ὡρίσθη κατά λέξιν, ὅτι: "Τό Κράτος τῆς Πρωσσίας, ὡς καί ἡ κεντρική του Κυβέρνησις καί ὅλοι οἱ ὀργανισμοί του, καταργοῦνται". Καί καταργήθησαν, χωρίς βεβαίως ἔκτοτε νά ἐπανιδρυθοῦν, οὔτε καί τό ὄνομά των νά ἐπανακουσθῆ.
Ἀλλά καί προηγουμένως, μετά τόν α' παγκόσμιον πόλεμον, τό αὐτό συνέβη καί μέ τήν Αὐστρίαν. Τότε ἡ Ἐθνοσυνέλευσις τῆς χώρας αὐτῆς εἶχε ἐπιλέξει τήν ὀνομασίαν "Γερμανική Αὐστρία", ἀλλ' αἱ νικήτριαι δυνάμεις ἀντετάχθησαν καί τήν ὑπεχρέωσαν νά ἀποβάλη ἀπό τήν ὀνομασίαν της τήν λέξιν "Γερμανική". Ἐπίσης, ἡ Δυτική Γερμανία δέν ἀνεγνώριζε τήν κρατικήν ὑπόστασιν τῆς Ἀνατολικῆς Γερμανίας" καίτοι ἡ τελευταία αὐτή διετήρει διπλωματικές σχέσεις μέ 30 ἄλλα κράτη, ὡς καί προξενικές ἤ ἐπίσημες ἐμπορικές σχέσεις μέ ἄλλα 32 ἐπί 17 ὁλόκληρα χρόνια, μέχρι τῆς συνθήκης τῆς 21.12.1972, καί μόνον ἔκτοτε, ἀπό τοῦ Σεπτεμβρίου 1973, ἐγένετο καί αὐτή δεκτή εἰς τόν Ο.Η.Ε.
Συμπερασματικῶς: μόνον πρός ἠλιθίους συγχωρεῖται νά προβάλλεται ὡς δῆθεν δεδομένον, ὅτι δέν ἠμπορεῖ νά ἀλλάξη τό "συνταγματικό" ὄνομα τοῦ σκοπιανοῦ κρατιδίου. Ἐάν ἴσχυε κάτι τέτοιο, ἡ ὁδός πρός τήν διεθνῆ ἀνομίαν θά ἄνοιγε διάπλατα.
7. Ἡ ἐπιδιωκομένη νομιμοποίησις τῆς μετονομασίας τῆς περιοχῆς "Βαρδαρία" τῆς νοτίου τέως Νοτιοσλαβίας εἰς "Μακεδονίαν" ἐπιβραβεύει τήν κατακτητικήν διάθεσιν τοῦ σκοπιανοῦ κρατιδίου
Τό σκοπιανό κρατίδιον ἦτο περιοχή τῆς ἄλλοτε Νοτιοσλαβίας, ἡ ὁποία μέχρι τῆς ἀναδείξεώς της ἀπό τόν κομμουνιστήν ἡγέτην Τίτο τό 1944 σέ "Ὁμόσπονδη Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας" ὠνομάζετο Βαρδαρία. Ὄχι Μακεδονία, διότι μόνον κατά τό ἕνα τρίτον της (1/3), τό νοτιώτερον, ἀποτελοῦσεν ἡ περιοχή τμῆμα, καί μάλιστα μόνον τό 17 %, τῆς ἱστορικῆς Μακεδονίας. Ἡ ἀνωτέρω μετονομασία συνετελέσθη στό πλαίσιο πολιτικοῦ προγράμματος ἄρσεως τῆς ἀντιπαλότητος περί τήν διεκδίκησιν τῆς ὅλης ἱστορικῆς Μακεδονίας καί ἀπό τίς τρεῖς χῶρες (Ἑλλάδα, Βουλγαρίαν, Νοτιοσλαβίαν), στίς ὁποῖες εἶχον περιέλθει μέ τήν ἀπελευθέρωσιν ἀπό τόν ὀθωμανικόν ζυγόν κατά τούς βαλκανικούς πολέμους τμήματά της, ὥστε μέ τήν ἑνοποίησί τους νά ἐξαλειφθοῦν οἱ σχετικές μεταξύ των ἔριδες, καί τῶν τριῶν διεκδικούντων τούς Μακεδόνες ὡς ὁμοεθνεῖς των. Καί τό πρόγραμμα προέβλεπε ἀνεξάρτητον Μακεδονικόν κράτος, ὑπό κομμουνιστικήν βεβαίως σταλινικήν δεσποτείαν μέ τοπάρχην τόν Νοτιοσλάβον ἡγέτην Τίτο. Μάλιστα ἡ ὑλοποίησις τοῦ προγράμματος ἄρχισε μέ συνένωσιν τῶν ἀνηκόντων εἰς Νοτιοσλαβίαν καί Βουλγαρίαν δύο τμημάτων, ἡ ὁποία ὅμως δέν ἐκράτησεν ἐπί πολύ, μετ' ὀλίγα χρόνια διελύθη. Δηλαδή τότε ἐσχεδιάσθη ὁ ἐδαφικός ἀκρωτηριασμός τῆς Ἑλλάδος, δι' ἀποσπάσεως ἀπό αὐτήν τῶν Μακεδονικῶν ἐδαφῶν της. Καθαράν λοιπόν ἐπεκτατικήν εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδος ἐπιδίωξιν ἐξέφραζεν ἡ ἀνωτέρω μετονομασία τῆς Βαρδαρίας εἰς Μακεδονίαν, ὅπως ἄλλωστε εἶχαν τότε διαβλέψει καί ρητῶς ἐπισήμως διακηρύξει καί οἱ Η.Π.Α. μέ δήλωσιν τῆς 26ης Δεκεμβρίου 1944 τοῦ Ὑπουργοῦ τῶν Ἐξωτερικῶν Εδςαρδ Στεττινιωσ, κατά τήν ὁποίαν "Ἡ Κυβέρνησις τῶν Η.Π.Α. θεωρεῖ, ὅτι συζήτησις περί "Μακεδονικοῦ ἔθνους, Μακεδονικῆς πατρίδος καί Μακεδονικῆς ἐθνικῆς συνειδήσεως" ἰσοῦται μέ δημαγωγίαν, πού δέν ὑποκρύπτει ἐθνικήν ἤ πολιτικήν πραγματικότητα, ἀλλά ὑποκρύπτει ἐπεκτατικές διαθέσεις κατά τῆς Ἑλλάδος".
Καί τήν ἴδιαν ἐπιδίωξιν ὑπηρετοῦν τώρα οἱ προτάσεις Νίμιτς μέ τήν ἐπιδιωκομένην νομιμοποίησιν τῆς ἀνωτέρω αὐθαιρέτου μετονομασίας. Καίτοι ἀναγνωρίζουν, ὅτι καί οἱ δύο χῶρες, Ἑλλάς καί Σκόπια, περιλαμβάνουν μέρη τῆς "ἱστορικῆς Μακεδονίας" (ὅροι 1ος καί 2ος, μέρους ΙΙ), χωρίς ὅμως μνείαν καί τοῦ ποσοστοῦ, πού τώρα ἀνήκει στήν καθεμιά. Καί αὐτό, δολιώτατα: διά νά μή ἀποκαλυφθῆ ἡ ἀλήθεια, ὅτι οἱ Σκοπιανοί μέ τό μικρόν ποσοστόν τοῦ 17 %, καλῦπτον μόνον τό 1/3 τοῦ ἐδάφους των, διεκδικοῦν δι' ὁλόκληρον τήν ἐπικράτειάν των τήν ὀνομασίαν "Μακεδονία" καί μάλιστα ἔναντι τῆς Ἑλλάδος, περιλαμβανούσης ἤδη εἰς τά γεωγραφικά της ὅρια τά πολλαπλάσια 71 % τῆς "ἱστορικῆς Μακεδονίας"! Καί ἀπεσιωπήθη ἡ ἀλήθεια αὐτή, διότι ματαιώνει τά σχέδια τῶν ἐπιβούλων, ἀφοῦ, ἐάν πέραν τῶν ἱστορικῶν, ἐθνολογικῶν, γλωσσικῶν, ἀρχαιολογικῶν καί ὅλων τῶν ἄλλων δεδομένων ἦτο ζήτημα καί ἐπρόκειτο νά κριθῆ σέ ποιό ἀπό τά δύο κράτη πρέπει νά ἀναγνωρισθῆ τό ὄνομα "Μακεδονία", λογικῶς ἤ κατακύρωσις θά ἔπρεπε νά γίνη εἰς τήν κατέχουσαν τά πολλαπλάσια 71 % τῶν Μακεδονικῶν ἐδαφῶν Ἑλλάδα. Τό ὅτι γίνεται μέ τίς προτάσεις Νίμιτς πρός τό Σκοπιανό κρατίδιον μέ τό ὑποπολλαπλάσιο ποσοστό τοῦ 17 % μόνον τῶν Μακεδονικῶν ἐδαφῶν, πού καλύπτουν μάλιστα μόνον τό 1/3 τῆς ἐπικρατείας του, αὐτό σημαίνει καί ἐξυπονοεῖ, ὅτι τό κρατίδιον αὐτό μέ τέτοιο κύριον ὄνομα θεωρεῖται, εἶναι καί ἀποτελεῖ καί τήν Μητρόπολιν τῆς Μακεδονίας! Εἰς τό ὁποῖον συνακολούθως καί θά πρέπει, κατά τούς σχεδιασμούς τῶν ἐπιβούλων, νά προσαρτηθοῦν καί τά ἑλληνικά Μακεδονικά ἐδάφη. Ἔτσι συστηματικῶς προωθεῖται ἡ καταχθόνιος ἐπιδίωξις.
Ἐπιδίωξις ἁρπακτική, ὑπό τήν καθοδήγησιν ὅμως ἀντί τοῦ κομμουνιστικοῦ σοβιετικοῦ συνασπισμοῦ τῆς τότε ἐποχῆς τώρα τῶν Η.Π.Α., οἱ ὁποῖες καί κυνικώτατα ἄλλαξαν τήν ἀνωτέρω ἐπί τοῦ θέματος στάσιν, πρός ἱκανοποίησιν ἰδικῆς των πολιτικῆς ἀναδιατάξεως καί τῶν συνόρων εἰς τήν γεωγραφικήν μας καί τήν ἐγγύς περιοχήν χάριν ἰδιωφελῶν γεωπολιτικῶν συμφερόντων.
Ἄς προσθέσω τώρα ὅτι ἔχομεν ἀνάλογον παράδειγμα ἱκανοποιήσεως κατακτητικῶν βλέψεων διά μετονομασίας καί ἀπό τήν διεθνῆ πρακτικήν. Ἔτσι τό 1939 τό Σιάμ μετωνομάσθη εἰς Ταϋλάνδην, διά νά ἀποσπάση γειτονικά ἐδάφη, κατοικούμενα ἀπό Τάϊ, πρᾶγμα τό ὁποῖον καί διά τῆς μετονομασίας ἐπέτυχε. Ἀκριβῶς, ὅπως τό Σκοπιανόν κρατίδιον δι' ἀποβολῆς τῆς παλαιᾶς ὀνομασίας τῆς περιοχῆς του "Βαρδαρία" καί ἀντικαταστάσεώς της διά τοῦ ἑλληνικοῦ ὀνόματος Μακεδονία ἐπιδιώκει σταθερῶς καί τό διαλαλεῖ ἄλλωστε παντοιοτρόπως διεθνῶς τήν κατάκτησιν ὁλοκλήρου τῆς Μακεδονίας, τόν ἐδαφικόν δηλαδή τῆς Πατρίδος μας ἀκρωτηριασμόν.
8. Ἡ ἀνεπίτρεπτη ἐπέμβασις εἰς τά ἐσωτερικά μας
Ἀνεφέρθην ἀνωτέρω (ὑπό τόν ἀριθμ. 3) γενικῶς στήν ἐπιδιωκομένη μέ τίς προτάσεις Νίμιτς ἀνεπίτρεπτη ἐνασχόλησι καί μέ τά ἐσωτερικά μας. Ἐξειδικεύω τώρα τά ἀνομήματα.
Ἤδη ὁ 1ος ὅρος (τοῦ μέρους ΙΙ) τῶν προτάσεων Νίμιτς ὁρίζει κατά λέξιν ὅτι: "Ἀναγνωρίζεται, ὅτι τρεῖς διοικητικές περιοχές τοῦ Πρώτου Μέρους (δηλ. τῆς Ἑλλάδος) ὀνομάζονται Ἀνατολική Μακεδονία, Κεντρική Μακεδονία καί Δυτική Μακεδονία καί ὅτι τό ἔδαφος τοῦ Πρώτου Μέρους περιλαμβάνει μέρος τῆς ἱστορικῆς Μακεδονίας".
Ὑβριστικώτερο γιά τήν Πατρίδα μας κείμενο δέν εἶναι νοητόν. Διότι τό "ἀναγνωρίζεται" σημαίνει ἀπονέμεται τώρα ὁριστικῶς εἰς τήν Ἑλλάδα κάτι κατά παραχώρησιν, τό δικαίωμα χρήσεως τῶν ἀνωτέρω ὀνομασιῶν διά τά Μακεδονικά ἐδάφη της! Ἔτσι τέσσερεις χιλιάδες χρόνια ἑλληνικῆς Ἱστορίας, μέ ἀμέτρητες καταγραφές, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ἡ ἐπιγραμματική τοῦ Στράβωνος "ἔστι μέ ο<182>υν Ἑλλάς καί ἡ Μακεδονία" (Γεωγραφικά, ΘΙΙ, 9), ἐπιδεικτικῶς ἀγνοοῦνται ἀπό τούς ἐπιβούλους καί τά θλιβερά ἐνεργούμενά των. Τά ὁποῖα καί μέ δολιώτατον κυνισμόν διαστέλλουν μέ τήν ἐπιλεγεῖσαν ἀνωτέρω διατύπωσιν Ἑλλάδα καί Μακεδονίαν. Ἐνῶ συγχρόνως ταυτίζουν τήν Μακεδονίαν μέ τό Σκοπιανόν κρατίδιον, ἀφοῦ τό ὀνομάζουν "Δημοκρατίαν τῆς Μακεδονίας", καίτοι μάλιστα συνομολογοῦν, ὅτι τό ἔδαφός του περιλαμβάνει "μέρος" μόνον τῆς "ἱστορικῆς Μακεδονίας". Ἡ ταύτισις παραμένει ἐρριζωμένη εἰς τήν ἀνθρωπίνην σκέψιν καί συνείδησιν ἀναποφεύκτως ψυχολογικῶς κατά τήν ἀνάπλασιν τῶν δύο παραστάσεων, εἴτε τῆς "Μακεδονίας", εἴτε τῆς "Δημοκρατίας τῆς Μακεδονίας", ἐνῶ ἡ ἐκτεθεῖσα συνομολόγησις, ὅτι αὐτή περιλαμβαει εἰς τό ἔδαφός της μέρος μόνον ἐκείνης, δέν συναναπλάσσεται, ἀκόμη καί σέ ὅσους (ἐλαχίστους) εἶναι γνωστή. Ἰδού ἡ καταχθόνιος δολιότης.
Καί καλοῦν οἱ ἐπίβουλοι τήν Πατρίδα μας νά συνυπογράψη τώρα σέ διμερῆ συμφωνίαν μέ τά Σκόπια, ὅτι "ἀναγνωρίζει", ὅτι κατέχει μέρος τῆς Μακεδονίας! Μέ παράλληλη δέσμευσι διά τοῦ 2ου ὅρου (τοῦ αὐτοῦ μέρους ΙΙ), ὅτι, κατά λέξιν, "Ἀναγνωρίζεται, ὅτι τό συνταγματικό ὄνομα τοῦ Δευτέρου Μέρους (δηλ. τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου) εἶναι Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας καί ὅτι τό ἔδαφος τοῦ Δευτέρου Μέρους περιλαμβάνει μέρος τῆς ἱστορικῆς Μακεδονίας". Ἀλλ' ἀφοῦ ρητῶς διακηρύσσεται ἔτσι, ὅτι τό ἔδαφος τοῦ σκοπιανοῦ κρατιδίου "περιλαμβάνει μέρος μόνον τῆς ἱστορικῆς Μακεδονίας", κατά ποίαν λογικήν προτείνεται δι' ὁλόκληρον τό σκοπιανόν κρατίδιον ἡ ὀνομασία "Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας"; Μέ τήν λογικήν τῆς ἀνωτέρω ἐκτεθείσης πανουργίας.
Καί ἡ κακοβουλία συμπληρώνεται μέ τούς προσθέτους ὅρους: τόν 8ον, κατά τόν ὁποῖον "Κανένα κράτος δέν θά ἔχει ἀποκλειστικά δικαιώματα, <%1>πολιτικά εἴτε ἐμπορικά, στά ὀνόματα "Μακεδονία" ἤ "Μακεδονικός" μόνο<%0> του" τόν 9ον, κατά τόν ὁποῖον "Τά ὀνόματα "Μακεδονία" καί "Μακεδονικός" μπορεῖ νά χρησιμοποιοῦνται ἐμπορικά καί ἀπό τά δύο Μέρη (δηλ. τήν Ἑλλάδα καί τά Σκόπια) καί ἀπό τούς πολίτες καί ἀπό ὀργανωμένες ὁμάδες νομικά ἀνεγνωρισμένες ἑκάστου τῶν δύο μερῶν ἀλλά μόνο σύμφωνα καί ὑποκείμενα στήν ὑφισταμένη διεθνῆ νομοθεσία, σέ συμβάσεις καί πρακτικές, οἱ ὁποῖες ἀφοροῦν τήν χρήση γεωγραφικῶν ὀνομάτων γιά ἐμπορικούς καί παρόμοιους λόγους". Δηλαδή πλήρης καί ἀπόλυτος ἐξομοίωσις ὅλων, ἀτόμων καί ὠργανωμένων ὁμάδων, Ἑλλήνων καί Σκοπιανῶν, στήν ὁποιαδήποτε χρῆσι τῶν ὀνομάτων "Μακεδονία" καί "Μακεδονικός", χωρίς ἀποκλειστικό δικαίωμα κανενός. Καί ἐξωθεῖται ἡ Ἑλλάς νά ἁγνοήση τήν Ἱστορίαν της καί συμφωνήση, συνυπογράφουσα τίς προβλέψεις αὐτές τῶν προτάσεων Νίμιτς.
Ἐάν τό πράξη, δέν θά συμφωνήση ἁπλῶς βλακωδέστατα στήν ἀπογύμνωσι τῆς ἐθνικῆς μας κοινότητος ἀπό παντός "Μακεδονικοῦ", τοῦ ἱστορικῶς πολυτιμωτέρου, ὅπως προεξέθεσα, στοιχείου τῆς ἐθνικῆς μας ἰδιοσυστασίας. Διότι ὑπάρχει καί τό ἐπίσης ὀλεθριώτατον συμπλήρωμα ἐθνικῆς μας συμφορᾶς; Μέ τήν ἐπιδιωκομένην συνυπογραφήν της καί τήν ἀναγνώρισιν ἔτσι, ὅτι οἱ Σκοπιανοί εἶναι Μακεδόνες ἡ Ἑλλάς θά διευκολύνη ἀμέτρως τό ἑπόμενον σκοπούμενον τῶν ἐπιβούλων, τόν μέχρις Ὀλύμπου ἐδαφικόν μας ἀκρωτηριασμόν. Διότι θά μᾶς εἴπουν: μέ τήν συνυπογραφήν σας δεχθήκατε ἑνιαίαν, τήν αὐτήν, ρύθμισιν τῆς ζωῆς σέ ὅλες τίς καθημερινές, νομικῶς ἐνδιαφέρουσες, ἐκδηλώσεις ἐπί τοῦ δημοσίου καί ἰδιωτικοῦ πεδίου, εἰς τά Μακεδονικά ἐδάφη σας καί τό σκοπιανόν κρατίδιον. Γιατί λοιπόν, νά μή ἑνωθοῦν τά δύο αὐτά, πρός ὄφελος ἀνετωτέρας εἰρηνικῆς τῶν λαῶν των συμβιώσεως, ἀφοῦ τίποτε πλέον δέν τούς χωρίζει;
Τό προκείμενον σχέδιον τῶν ἐπιβούλων ὁρατώτατον καί βεβαιότατον, δι' ὅσους δέν θέλουν νά ἐθελοτυφλοῦν. Ἀβεβαιότης ὑπάρχει μόνον, ἐάν θά ὑπάρξη Ἕλλην, ὁ ὁποῖος νά συνεργήση μέ συνυπογραφήν εἰς τήν φρικτήν αὐτήν ἐθνικήν προδοσίαν. Ὁ Ἑλληνισμός, ὅπου τῆς γῆς, ἐλπίζει, πώς ὄχι, δέν θά εὑρεθῆ.

9. Τά δῆθεν ἀδιέξοδα
Ἡ εἰκόνα εἶναι ὁλοκάθαρη. Ἐπιδιώκουν μανιωδῶς οἱ ἐπίβουλοι νά ἐπιβάλλουν τώρα, εἰς πρῶτον στάδιον, τήν ἐθνικήν μας συρρίκνωσιν μέ ἀποκοπήν τῆς Μακεδονίας ὡς μέρους τῆς ἔθνικῆς ἰδιοσυστασίας. Καί γίνεται ἐπ' αὐτοῦ γιγαντιαία ἐκστρατεία ἀποπροσανατολισμοῦ καί παραπληροφορήσεως τοῦ καλοπίστου, ἀνυπόπτου καί ἀθώου Ἑλληνικοῦ λαοῦ μέ χρησιμοποίησιν ποικιλωνύμων Μ.Μ.Ε., ἐφημερίδων, περιοδικῶν, ραδιοτηλεοπτικῶν ἐκπομπῶν. Καί ἐμφανίζονται ἀξιοδάκρυτοι κονδυλοφόροι καί δοκησίσοφοι "ρήτορες", ἀρκετοί ἀμαθεῖς καί ἀνιστόρητοι πολυπράγμονες φανφαρόνοι, ἀκόμη καί ἀπό κατά τεκμήριον σοβαροφανῆ ἤ καί μέ ἱστορίαν ἐθνικῶν κατά τό παρελθόν ἀγώνων ἔντυπα, διαλαλοῦντες τά διανοητικῶς ἀνάπηρα, ὅτι δῆθεν ἐμεῖς εὐθυνόμεθα διά τήν προκειμένην ἐναντίον τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἐπίθεσιν, ὅτι ἀπό ἀπερισκεψίαν καί λόγω τῆς ἀδιαλλαξίας μας ἐχάσαμε δῆθεν πολύτιμες εὐκαιρίες κατά τό παρελθόν πρός διευθέτησιν τοῦ Μακεδονικοῦ ζητήματος, μέ ἐπωδόν πάντοτε, ὅτι τώρα εὑρισκόμεθα πρό ἀδιεξόδου καί πρέπει ὁπωσδήποτε νά συμφωνήσουμε, διότι ἄλλως μᾶς ἀναμένουν ἀορίστως ἐπισειόμενα δεινά διεθνοῦς ἀπομονωτισμοῦ.
Ὅμως ὅλα αὐτά εἶναι μόνον προσχηματικά. Καμμία ἀπολύτως εὐθύνη δέν μᾶς βαρύνει γιά τήν κακήν πορείαν τῶν ἐθνικῶν μας θεμάτων. Ἐσημειώθησαν βεβαίως καί παραλείψεις καί ἐσφαλμένοι χειρισμοί τακτικῆς κατά τήν προάσπισιν τῶν ἐθνικῶν μας συμφερόντων. Ὅμως οἱ Ἑλληνικές θέσεις ἦσαν πάντοτε διαυγεῖς καί κρυστάλλινες μά ἑδραιοτάτην ἀπό κάθε ἄποψιν, σαφῆ καί κοινῶς κατανοητήν θεμελίωσιν, ἀνεπίδεκτη κάθε ἀμφισβητήσεως. Τό ὅτι οἱ ξένοι προσποιοῦνται, ὅτι δέν τίς κατανοοῦν, αὐτό ὑπαγορεύεται ἀπό στάθμευσιν τῶν ἰδικῶν τους γεωπολιτικῶν καί ἄλλων συμφερόντων καί δέν εἶναι καθόλου συνέπεια ἀστόχων ἰδικῶν μας χειρισμῶν. Ἐπίσης, ἀδιαλλαξία δέν εἶναι ἡ ἄρνησίς μας ἀποδοχῆς τῆς σκοπιανῆς κλοπῆς ἑλληνικοῦ ὀνόματος καί ἡ ἄμυνα κατά τῆς ἐθνικῆς μας συρρικνώσεως. Καί οὔτε ὑπῆρξε ποτέ, οὔτε ἐχάσαμε καμμία εὐκαιρία ἐθνικῶς ἀποδεκτῆς λύσεως τοῦ Μακεδονικοῦ ζητήματος. Οὔτε εὐθύνεται ἡ Ἑλλάς γιά ἀδιέξοδα ἐκ τοῦ λόγου, ὅτι οἱ ἐπίβουλοι θέλουν ἀναγκαστικῶς νά μᾶς ἐπιβάλουν τίς θελήσεις των, καθοδηγοῦντες τούς Σκοπιανούς στήν ἀδιαλλαξία τους, καί ἐμεῖς ἀρνούμεθα τήν ὑποταγή.
Ἁπλούστατα, ὅλα τά ἀνωτέρω ἐφευρέθησαν καί χρησιμοποιοῦνται πρός κατατρομοκράτησιν τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ὁ ὁποῖος ὅμως εἶναι εὐφυής, τά ἀντιλαμβάνεται, δι' αὐτό καί μέ χαρακτηριστικήν ἐθνικήν ὑπερηφάνειαν στήν μεγίστη πλειονοψηφία του, ὑπερβαίνουσαν κατά τίς δημοσκοπήσεις τό 82 %, ζητεῖ ἀπό τήν Κυβέρνησιν, νά τηρήση τήν ἐθνικῶς ἀξιοπρεπῆ στάσιν, ΑΡΝΟΥΜΕΝΗ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΙΝ, μέ προβολήν καί βέτο στήν εἰσδοχή τοῦ σκοπιανοῦ κρατιδίου εἰς τό Ν.Α.Τ.Ο καί τήν Εὐρωπαϊκήν Ἕνωσιν ἤ καί διεξαγωγήν δημοψηφίσματος ἐπί τοῦ οὐσιώδους, ἐάν ἀνέχεται ὁ Ἑλληνικός λαός τήν χρῆσιν τοῦ Ἑλληνικοῦ ὀνόματος "Μακεδονία" ἀπό τούς σλάβους Σκοπιανούς. Δέν εἶναι ἡ πρώτη φορά εἰς τήν ἱστορίαν μας, κατά τήν ὁποίαν ὁ ὑπερήφανος Ἑλληνικός λαός πρωτοπόρει, δείχνει ἐλευθέρως μέ ἐνάργεια τά ἐθνικῶς ἐπιβαλλόμενα.
10. Οἱ εἰς βάρος μας ἀπειλές
Παρά τήν οὐσιώδη καί ἀνεπίτρεπτη, κατά τήν γνώμην μου, ἐπίσημη ἀπό τήν Ἑλλάδα ἀποδοχήν τῶν προτάσεων Νίμιτς ὡς βάσεως γιά τήν ἐπίλυση τοῦ σκοπιανοῦ προβλήματος, ἤδη, ἐπειδή δέν ὑπεχωρήσαμε πλήρως, διαγράφονται ἀόριστες ἀπειλές εἰς βάρος μας.
Οἱ ἐπίβουλοι καί τά ἐνεργούμενά των ἀπέβαλον τό διάτρητο προσωπεῖον τους. Ὅπως ἀνεγράφη εἰς τόν τύπον, μετά τό ναυάγιο τῆς πρόσφατης (1.3.2008) διαπραγματεύσεως γιά τό σκοπιανό στήν Νέα Ὑόρκη, ὁ Ἀμερικανός μεσολαβητής τοῦ Ο.Η.Ε. Νίμιτς ἐδήλωσε ρητῶς, ὅτι τυχόν ἀποτυχία ἐπιλύσεως τοῦ προβλήματος τοῦ ὀνόματος θά ἔχη ἐπιπτώσεις καί γιά τίς δύο χῶρες (Ἑλλάδα καί Σκόπια). Τώρα, τί σόϊ μεσολαβητής εἶναι αὐτός, πού ἀπειλεῖ, διότι δέν γίνονται δεκτές οἱ προτάσεις του, ἀφίνεται σέ κάθε νοήμονα ἄνθρωπο νά σκεφθῆ. Καί βεβαίως συνηρτημένως τήν ἔκτασι καί τό βάθος τῆς ἐναντίον τῆς Πατρίδος μας ἐπί τοῦ προκειμένου συνωμοσίας.
Ἄς σταθοῦμε ὅμως στίς ἀπειλές. Γιατί νά θεωρηθοῦν συνυπεύθυνες, ὥστε νά πληρώσουν τίς συνέπειες τοῦ ναυαγίου τῶν διαπραγματεύσεων καί οἱ δύο χῶρες; Ἀφοῦ ἐξ ἀρχῆς ὁρατή καί σέ κάθε περίπτωσι διασαλπιζομένη ἐπισήμως εἶναι ἡ ἀνένδοτη ἀδιαλλαξία καί πλήρης ἄρνησι τῶν Σκοπιανῶν νά ἀποστοῦν ἀπό τήν ψευδωνυμία τους, μέ ποιά λογική νά πληρώση τό ὁριστικόν ναυάγιον τῶν διαπραγματεύσεων καί ἡ Ἑλλάς, πού μάλιστα ἔκανε τόσες οὐσιώδεις ὑποχωρήσεις;
Ἀλλά, ἔστω ἄς πληρώση! Ποιό θά εἶναι τό τίμημα; Ἀρθρώνεται ἀορίστως, ὁ ἀπομονωτισμός τῆς χώρας μας, ἐάν ἀσκήσουμε βέτο στήν εἴσοδο τοῦ σκοπιανοῦ κρατιδίου τώρα στό Ν.Α.Τ.Ο., εἴσοδο, τήν ὁποίαν τόσον ἐπιμόνως ἐπιθυμοῦν οἱ Η.Π.Α., καί ἀργότερα στήν Εὐρωπαϊκήν Ἕνωσιν.
Ἄς σκεφθοῦμε μέ νηφαλιότητα. Ἡ ἄσκησις τοῦ βέτο ἀποτελεῖ δικαίωμά μας ἀπό τούς ὅρους τῆς συμμαχίας. Καί ἡ ἄσκησις δικαιώματος σέ καμμιά περίπτωσι δέν ἠμπορεῖ νά δικαιολογήση ἐγχείρημα ἀπομονώσεως μιᾶς χώρας. Τοὐναντίον, θά ὠφελήση τήν Πατρίδα μας. Διότι μέ τήν βαρύτητα τῶν συνεπειῶν τοῦ βέτο, θά ἐνεργοποιήση τούς ἑταίρους μας εἰς τό νά σκεφθοῦν σοβαρώτερον τήν μεγίστην ἐθνικήν σπουδαιότητα, ἀπτομένην αὐτῆς τῆς ἐθνικῆς της ὑπάρξεως καί ἐδαφικῆς της ἀκεραιότητος, τήν ὁποίαν ἔχει διά τήν Ἑλλάδα ἡ σκοπιανή ψευδωνυμία. Νά σκεφθοῦν ἔτσι τοὐλάχιστον ὅσοι δέν εἶναι συμμέτοχοι τῶν ἀμερικανικῶν σχεδίων ἀναδιατάξεως τῶν συνόρων εἰς τήν περιοχήν μας. Καί νά πράξουν ἀναλόγως.
Πιστεύω μάλιστα, καί τό ἔχω τονίσει κατά τό παρελθόν, ὅτι τήν ἐνεργοποίησιν αὐτήν τῶν ἑταίρων μας ἔπρεπεν ἤδη νά ἔχωμεν προκαλέσει ἐξ ἀρχῆς, μέ ρητήν καί ἀπερίφραστη διακήρυξιν, ὅτι θά ἀσκήσουμε τό βέτο σέ περίπτωσιν ἐμμονῆς τῶν Σκοπίων στήν ἀδιαλλαξία τους. καί ὑπῆρξε σφάλμα τακτικῆς ἡ μή χρησιμοποίησις τοῦ ὅπλου μας αὐτοῦ δραστικῆς πρός τά Σκόπια ἀπειλῆς, ἀλλά καί σχετικῆς πρός τούς ὑψηλούς προστάτες καί προαγωγούς των (ἰδίως τῶν Η.Π.Α.) ὑπομνήσεως. Καί ἀκόμη ἔπρεπεν ἀπό καιρό νά ἐρωτηθῆ εὐθεώς ὁ Ἑλληνικός λαός διά δημοψηφίσματος, ἐάν ἀνέχεται τήν ψευδωνυμίαν τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου. Πρωτίστως, διότι κανείς ἀπολύτως, καμμία Κυβέρνησις, κανένα κόμμα δέν νομιμοποειῖται νά ἀποφασίση δεσμευτικῶς ὄχι γιά τήν παροῦσα μόνον γενεά, ἀλλά δι' ὅλα τάς ἐπερχομένας, ἐπί θέματος, τό ὁποῖον ἀφορᾶ εἰς αὐτήν τήν ἰδιοσυστασίαν τῆς ἐθνικῆς μας κοινότητος καί τήν ἐδαφικήν ἀκεραιότητα τοῦ Ἑλληνικοῦ μας κράτους. Μέ τό εὐτυχές ἀποτέλεσμα, νά δυνάμεθα νά προτείνουμε ἀποτελεσματικῶς πρός πάντας, ἐπιβούλους καί καλοπίστους, ὅτι ἡ δεσμευτική θέλησις τῆς παμψηφίας σχεδόν τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ ἐμποδίζει κάθε ἰδέαν ἐθνικῆς μας συνθηκολογήσεως.
Κατά τήν διαδρομή τόσων χιλιετηρίδων ζωῆς ὁ Ἑλληνισμός πάντοτε ἀδιαφόρησε ἐνώπιον ὁποιωνδήποτε ἀπειλῶν, καί τῶν πλέον φρικιαστικῶν. Σέ κάθε περίπτωσι, ὅποιες καί ἄν εἶναι οἱ συνέπειες, τίς ὁποῖες θά κληθοῦμε, ἔστω ἀδίκως, νά πληρώσουμε γιά τήν ἄρνησί μας συμμορφώσεως πρός τά ἀνιέρως ἐπιτασσόμενα ἐπί τοῦ σκοπιανοῦ, αὐτές θά εἶναι ἀσήμαντες ἐν σχέσει πρός τήν ἐθνικήν μας συμφοράν, μέ τήν ἐθνικήν τώρα καί ἐδαφικήν μας εἰς τό μέλλον συρρίκνωσιν, πού θά συντελεσθοῦν μέ τήν ἐπιδιωκομένην ἐπονείδιστην ἐθνικήν ἐπί τοῦ προκειμένου συνθηκολόγησίν μας.
(*) Καί τά δύο μνημειώδη κείμενα τοῦ κ. Χ. Σαρτζετάκη, τά ὁποῖα ἀκολουθοῦν, ἀποτελοῦν ἀναδημοσίευσιν ἐκ τῆς ἐφημερίδος "Τό Παρόν" 24.2.2008 καί 9.3.2008.
(**) Ἀναδημοσιεύονται ἐν συνεχεία εἰς τάς σελίδας 85-88.

---

Τοῦ μόλις παρατεθέντος Ἄρθρου — Παρεμβάσεως τοῦ κ. Χρήστου Σαρτζετάκη, προηγήθη ἡ ἀπό 22.2.2008 ἐξαιρετικῶς κατατοπιστική καί τεκμηριωμένην δήλωσις, μέ τήν ὁποίαν κατέδειξεν τόν πραγματικόν σκοπόν τῶν ἐπιβούλων τοῦ Ἔθνους μας, καί ὑπέρ τοῦ κρατιδίου τῶν Σκοπίων, οἱ ὁποῖοι ἀδιστάκτως ἐνεργοῦν διά τόν "ἀνερυθριάστου ἐγκαθέτου τῶν ἐπιβούλων", "τοῦ δῆθεν μεσολαβητοῦ Νίμιτς".
Ἀναδημοσιεύομεν, ὡς ἐπιβεβλημένην ὑποχρέωσίν μας καί τήν δήλωσιν ταύτην τοῦ πρώην Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κ. Χρήστου Α. Σαρτζετάκη, εἰς τήν ὁποίαν προέβη, μέ ἀφορμή τάς διαγραφόμενας ἐξελίξεις ἐπί τοῦ ψευδωνύμου "Μακεδονικοῦ":

1. Στήν μακρόχρονη ἱστορία της χιλιετηρίδων οὐδέποτε ἡ Ἑλλάς ὑπέστη τόσον ἀπροσχημάτιστον ἐμπαιγμό καί τόση κοροϊδία ὅσο τώρα μέ τίς κατάπτυστες προτάσεις Νίμιτς ἐπί τῆς Ἑλληνοσκοπιανῆς διαφορᾶς. Μόνον ἀθεράπευτη ἠλιθιότης ἠμπορεῖ νά μαστίζει ὅλους μας, τόν ἀπανταχοῦ Ἑλληνισμό, γιά νά μή καταλαβαίνουμε ὅτι οἱ προτεινόμενες, ἁπλῶς πρός παρηγορίαν μας, γιά τό γειτονικό μας κρατίδιο, πού μέ πρωτοφανῆ στά παγκόσμια χρονικά ἀπάτη νοσφίζεται τό ἑλληνικό ὄνομα τῆς Μακεδονίας ὀνομασίες "Λαϊκή ἤ Συνταγματική ἤ Ἀνεξάρτητη Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας" ἤ "Νέα Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας ἤ Δημοκρατία τῆς Ἄνω Μακεδονίας" καί ὅσες παρόμοιες κατά τίποτε δέν διαφέρουν ἀπό τό καταφανέστατα ἀπαράδεκτο σκέτο "Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας".
2. Ἡ ἔλλειψι διαφοροποιήσεως ὑπηρετεῖ τόν ἀμετακίνητο σκοπό τῶν ἐπιβούλων, ἀπό τῆς δημιουργίας, ἤδη κατά τά τέλη τοῦ 19ου αἰῶνος ἀπό ἐξωβαλκανικές δυνάμεις, κυριολεκτικῶς ἐκ τοῦ μηδενός, τοῦ, γι' αὐτό μόνον ψευδωνύμου, "Μακεδονικοῦ" ζητήματος. Σκοπός πού συνίστατο μέχρι μέν τῶν βαλκανικῶν πολέμων τοῦ 1912-1913 στήν παρεμπόδισι ἀπελευθερώσεως τῆς ἀπό τά πανάρχαια χρόνια καί πάντοτε ἑλληνικῆς Μακεδονίας, μετά δέ τούς πολέμους ἐκείνους πού συνετέλεσαν στήν ἀπελευθέρωσι ἑλληνικῶν περιοχῶν, μεταξύ τῶν ὁποίων καί τοῦ 71 % τῆς ἱστορικῆς Μακεδονίας στήν σταθερή ἐπιδίωξι ὑποβιβασμοῦ τῶν βορείων ἑλληνικῶν συνόρων μέχρις Ὀλύμπου.
Τήν σκυτάλη τῆς ἀνόμου ἐπιβουλῆς κατά τήν δεύτερη αὐτή περίοδο ἀνέλαβεν ἡ διάδοχος τῆς Τσαρικῆς Ρωσίας στίς πανσλαβιστικές ἐπιδιώξεις της καθόδου στό Αἰγαῖο, Σοβιετική Ἕνωσις ὑπό τήν σταλινική καθοδήγησι, μέ ὄργανο κυρίως τήν ἐκσλαβισθεῖσα τουρκομογγολική φυλή τῶν Βουλγάρων, χωρίς νά λείψουν παράλληλες φιλοδοξίες καί τῶν, ἐπίσης Σλάβων, Σέρβων, καίτοι οἱ Σλάβοι γενικῶς ἀνεφάνησαν στόν Δούναβι μόλις κατά τό τέλος τοῦ 6ου μ.Χ. καί ἄρχισαν κατερχόμενοι στήν Βαλκανική μόλις ἀπό τοῦ 7ου μ.Χ. αἰῶνος. Ἡ ἐπιβουλή ἀνεπτύχθη ἀρχικά, κατά τόν μεσοπόλεμο, μόνον διά τῆς προπαγάνδας ἀκολούθως ὅμως καί μέ τόν κατά τῆς Πατρίδος μας συμμοριτοπόλεμο τῆς περιόδου 1946-1949, μέ διακηρυγμένο, μεταξύ ἄλλων, σκοπό του καί τήν αὐτονόμησι τῆς Μακεδονίας συμμοριτοπόλεμο, τόν ὁποῖον ὠργάνωσαν, ἐξώπλισαν καί κατηύθυναν οἱ βόρειοι ὑπό κομμουστικό τότε καθεστώς γείτονές μας, ὅπως διεπίστωσε μέ τήν ἀπό 23.5.1947 ἔκθεσί της καί Διεθνής Ἐξεταστική Ἐπιτροπή τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας τοῦ Ο.Η.Ε. καί σύσσωμη ἡ Ἑλλάς ἀπέτρεψε τότε, μέ τήν τελειωτική Νίκη τοῦ Ἔθνους τό 1949 καί τό ἄφθονο αἷμα τῶν ἡρωικῶν παιδιῶν της, τήν ἀνίερη ἐπιβουλή.
3. Μετά ὅμως τήν κατάρρευσι τοῦ σοβιετικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ, πρωταγωνιστοῦν στήν ἐπιδίωξι ὑποβιβασμοῦ τῶν συνόρων μας μέχρις Ὀλύμπου κυρίως οἱ Η.Π.Α. Οἱ ἴδιες Η.Π.Α., οἱ ὁποῖες, ὅταν ὁ νοτιοσλάβος ἡγέτης Τίτο τόν Αὔγουστο τοῦ 1944 συνεκρότησε τήν χώρα του σέ Ὁμοσπονδία καί ἀνέδειξε μέ μετονομασία τήν μέχρι τότε γνωστή ὡς "Βαρδαρία" νοτία περιοχή της σέ "Ὁμόσπονδη Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας", εἶχαν διακηρύξει μέ δήλωσι τῆς 26ης Δεκεμβρίου 1944 τοῦ Ὑπουργοῦ τῶν Ἐξωτερικῶν Εδςαρδ Στεττινιωσ, κατά λέξιν, ὅτι "Ἡ Κυβέρνησις τῶν Η.Π.Α. θεωρεῖ ὅτι συζήτησις περί "Μακεδονικοῦ ἔθνους, Μακεδονικῆς πατρίδος καί μακεδονικῆς ἐθνικῆς συνειδήσεως" ἰσοῦται μέ δημαγωγία, πού δέν ὑποκρύπτει ἐθνικήν ἤ πολιτικήν πραγματικότητα, ἀλλά ὑποκρύπτει ἐπεκτατικές διαθέσεις κατά τῆς Ἑλλάδος". Ἡ κατάπτυστη, μετά 50 τώρα χρόνια, μεταβολή τῆς ἐπί τοῦ θέματος πολιτικῆς τῶν Η.Π.Α. εἶναι βεβαίως ἐξηγήσιμη. Οἱ Η.Π.Α. καί οἱ ἀφανεῖς διατάκτες της τῶν σκοτεινῶν πολυεθνικῶν ἑταιρειῶν, μόνη τώρα ὑπερδύναμι τῆς οἰκουμένης, ἐργάζονται πυρετωδῶς γιά τήν ἀναδιάταξι τῶν συνόρων στήν νευραλγική περιοχή ἰδίως τῶν Βαλκανίων καί τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, μέ προφανεῖς γεωπολιτικούς σκοπούς. Πού ὑλοποιοῦνται μέ τήν δημιουργία προτεκτοράτων καί ὑποτελῶν κρατιδίων (ὅπως τοῦ Σκοπιανοῦ καί τοῦ Κοσσόβου), ὑπηρετούντων τήν δημιουργία ἀσφυκτικοῦ κλοιοῦ ἔναντι τῆς ἀναδυομένης ἀπό τόν πολυετῆ κομμουνιστικό της λήθαργο Ρωσίας, πρός διαιώνισι τῆς παγκοσμίου κυριαρχίας των. Ἔτσι καί δέν διστάζουν νά θυσιάζουν ἀκόμη καί τήν Ἑλλάδα, τήν μόνη σταθερή καί ἀποδεδειγμένη σύμμαχό τους στήν περιοχή καί πρόμαχο τοῦ ἀνθρωπισμοῦ.
4. Ἐκτός ὅμως ἀπό τήν ἐδαφική ἀναπόσπαστα ἐπέρχεται καί ἡ ἐθνική μας συρρίκνωσι. Διότι μέ τήν ἀναγνώρισι σέ ἄλλους τοῦ ἑλληνικοῦ ἀνόματος τῆς Μακεδονίας, ἐπιτρέπουμε στούς ἄλλους αὐτούς τήν οἰκειοποίησι ὅλης τῆς ἱστορίας της, πρᾶγμα πού τό κάνουν ἤδη οἱ Σκοπιανοί, διεκδικοῦντες καί αὐτόν τόν Μέγαν Ἀλέξανδρο καί αὐτοονομαζόμενοι "Μακεδόνες"! Ἔτσι ἀποκόπτεται ἀπό τήν Ἱστορίαν μας ὁλόκληρος ἡ περίοδος τῶν ἕξη ὁλοκλήρων αἰώνων, ἀπό τοῦ 3ου π.Χ. μέχρι καί τοῦ 3ου μ.Χ. αἰῶνος, τῶν ὀνομαζομένων ὑπό τῆς διεθνοῦς ἐπιστήμης ἑλληνιστικῶν χρόνων, κατά τήν ὁποίαν καί κυρίως ἐπετέλεσεν ὁ Ἑλληνισμός, μέ τήν πρωτοπορίαν τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου καί τῶν Μακεδόνων, τό πανανθρώπινον εἰς οἰκουμενικήν κλίμακα ἐκπολιτιστικόν του ἔργον, τήν ἀδιαμφισβήτητη αὐτή κρηπίδα τοῦ συγχρόνου πολιτισμοῦ.
5. Ὁ Ἑλληνισμός ὅπου τῆς γῆς δέν παραπλανᾶται μέ τίς ἀνοησίες γιά δῆθεν ἀδιέξοδα ἐπί τοῦ ζητήματος μέ ἑτοιμόρροπες πάντοτε δικαιολογίες: π.χ. (α) ὅτι δῆθεν οἱ Σκοπιανοί δέν ἠμποροῦν νά ἀλλάξουν τό συνταγματικό τους ὄνομα ἀλλά τότε, ἀφοῦ αὐτοί δέν ἠμποροῦν νά ἀλλάξουν ὀνομασία, καί μάλιστα προϊόν κλοπῆς καί ἀπάτης, πού τήν ἔχουν λίγα μόνον χρόνια, πῶς καλούμεθα ἐμεῖς νά ξεχάσουμε ἱστορικά, ἀρχαιολογικά, γλωσσικά, γεωγραφικά, κ.λπ. δεδομένα καί νά ἀλλάξουμε τήν ἀπό τά πανάρχαια χρόνια Ἱστορία μας; (β) Ἤ, ὅτι δῆθεν πρέπει νά μᾶς ἱκανοποιεῖ ἡ ἔστω ψευδώνυμη ἀπό τούς Σκοπιανούς ὀνομασία "Μακεδονία", ἐάν ἡ χρῆσι της γίνεται ὑπό γεωγραφική μόνον ἔννοια ἀλλά πῶς δικαιολογεῖται τέτοια χρῆσις ἀπό αὐτούς, ὅταν εἶναι δεδομένο, ὅτι τό σκοπιανό κρατίδιο κατέχει μόνον τό 17 % τῆς ἱστορικῆς Μακεδονίας, τό ὁποῖο πάλι καλύπτει μόνον τό 1/3 τῆς ἐκτάσεώς του; Ἀκόμη, πῶς θά διαχωρισθοῦν οἱ δύο ἔννοιες, ὥστε νά γίνεται χρῆσις τοῦ ὀνόματος μόνον ὑπό γεωγραφική καί ὄχι ὑπό ἐθνολογική ἔννοια; Καί μάλιστα, ὅταν τό λεγόμενον "Μακεδονικόν" ἐδημιουργήθη καί καθ' ὅλες τίς μέχρι τώρα δεκαετίες συνετηρήθη ὡς καθαρῶς ἐθνολογικό πρόβλημα; Καί κυρίως, γιατί λησμονεῖται τό αὐτονόητο, ὅτι, ὅταν τά ἱστορικά ἀποσιωπῶνται, τότε τά ἀρχικῶς ἄχρωμα γεωγραφικά ἐπεκτείνονται καί καλύπτουν συνειρμικῶς καί αὐτομάτως καί ἐκεῖνα; (γ) Ὅπως τό ἴδιο προφανέστατα συμβαίνει καί μέ τήν ἐφευρεθεῖσα κωμωδία τῶν συνθέτων ὀνομασιῶν, μέ ὅλα ἀνεξαιρέτως τά κατά καιρούς προταθέντα σύνθετα ὀνόματα. (δ) Ἤ, ὅτι 120 ἄλλα κράτη ἀνεγνώρισαν ἤδη τά Σκόπια ὑπό τό κλοπιμαῖο τους ὄνομα ἀλλά ἔχει σημασία ἡ ἀναγνώρισις αὐτή, ὅταν ἐγινε γιά θέμα παντελῶς ἄσχετο πρός τά κράτη αὐτά καί μάλιστα στό πλαίσιο προθυμίας των νά ἱκανοποιήσουν ἐπ' αὐτοῦ τήν ἐπιθυμία τῆς μεγάλης ὑπερδυνάμεως (Η.Π.Α.) χωρίς καμμιά ἰδική τους θυσία; Ἐξ ἄλλου, ἐάν σᾶς ἐκδιώξω ἀπό τό σπίτι σας καί τό καταπατήσω, καί ὅλοι οἱ γείτονες ἀναγνωρίσουν ὡς παραδεκτή τήν αὐθαίρετη αὐτή πρᾶξι μου, σεῖς θά ἐξακολουθήσετε νά εἶσθε κύριος τοῦ σπιτιοῦ σας, θά παύσετε μόνον, ἐάν ἐγώ ἀναγνωρίσω τήν πρᾶξι σας. Ἔτσι καί στό προκείμενο: ἡ ἀναγνώρισις τῶν Σκοπίων ὡς "Μακεδονίας" ἀπό ὁσαδήποτε κράτη στερεῖται κάθε σημασίας, μόνον ἡ ἰδική μας ἐνδιαφέρει νομικῶς καί οὐσιαστικῶς, γι' αὐτό καί ἐπιδιώκεται ἐμμανῶς ἀπό τούς ἐπιβούλους ἡ ἑλληνική ἀναγνώρισις, δηλαδή οὐσιαστικῶς ὁ ἐδαφικός καί ἐθνικός μας αὐτοχειριασμός.
6. Τόν αὐτοχειριασμόν αὐτόν ἀδιστάκτως ἀπορρίπτει σύσσωμος ὁ Ἑλληνισμός, ὅπου τῆς γῆς. Καί φυσικά περισσότερο ὅλων ὅσοι ἔχουμε τήν ὑπερηφάνεια τῆς ἐξ αἴματος Μακεδονικῆς καταγωγῆς καί ἔτσι αἰσθανόμαστε ἴσως βαθύτερα τό χρέος νά μή προδώσουμε τήν Ἱστορία μας, καί μάλιστα τούς ἀγῶνες καί τίς ἀμέτρητες θυσίες τῶν ἀνά τίς χιλιετηρίδες προπατόρων μας ὑπέρ τῆς Ἑλληνικῆς ἐλευθερίας.
Ἀπορρίπτουμε λοιπόν ὁλοκληρωτικῶς, ὅπως σύσσωμος ὁ Ἑλληνισμός, κάθε χρῆσι ἀπό ὁποιονδήποτε τρίτο τοῦ ἰδικοῦ μας ὀνόματος "Μακεδονία", ἁπλοῦ ἤ ἐν συνθέσει, καί ἡ ἐπίσημος Ἑλλάς, ἑπομένως, πρέπει νά ἐμμείνη μέ ὅλα τά εἰς τήν διάθεσί μας νόμιμα μέσα (συμπεριλαμβανομένης τῆς ἀρνήσεώς μας εἰσδοχῆς στό Ν.Α.Τ.Ο. καί τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωσι τῶν Σκοπίων ὑπό τήν ψευδωνυμία τους), καί νά μή ἀποστῆ ἀπό τήν κατ' Ἀπρίλιον 1992 εἰς κοινήν σύσκεψιν ὑπό τόν Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας Κωνσταντῖνον Καραμανλῆν σχετικήν ἀπόφασιν τῶν Πολιτικῶν Ἀρχηγῶν. Τίποτε δέν ἄλλαξε ἀπό τήν ἀπόφασιν αὐτή. Διότι ἡ Ἱστορία δέν ἀλλάσσει. Ἐγιγαντώθη μόνον ἡ σκοπιανή ἰταμότης καί τό θράσος τῶν ἐπιβούλων, ἀμφότερα στό πλαίσιο τῆς ἰδικῆς μας παγίας ἐθελοτυφλότητος, ἐνδοτικότητος, ἀβουλίας καί ἀπραξίας.
7. Νά μή συνθηκολογήσουμε, λοιπόν, παρασυρόμενοι σέ ἐθνικῶς ἀπαράδεκτο, ἐπαίσχυντο συμβιβασμό. Καί κυρίως οἱ ταγοί μας νά συνειδητοποιήσουν ὅλοι τήν στοιχειώδη ἀλήθεια, ὅτι καμμιά ἀπολύτως Κυβέρνησις, καμμιά πολιτική παράταξις, κανείς ἀπολύτως δέν δικαιοῦται νά βλάψη τόσον καιρίως τόν Ἑλληνισμό.
Καμμία Κυβέρνησις, κανένα κόμμα δέν νομιμοποιεῖται νά ἐκφράσει συγκατάθεσι τοῦ Ἑλληνισμοῦ στόν ἐπαπειλούμενο ἐδαφικό καί ἐθνικό του ἀκρωτηριασμό.
Ὡς Ἕλλην πολίτης, ἐνδιαφερόμενος διά τό μέλλον τῆς ἐθνικῆς μας κοινότητος καί τήν ἠθικήν ἀκεραιότητα τῆς ἀγαπημένης ἰδιαιτέρας μου Πατρίδος Μακεδονίας, ἐπαναλαμβάνω τό ἀπό δεκαετίας καί πλέον σταθερόν ἐπί τοῦ θέματος αἴτημά μου, τό ὁποῖον καί κατέστη αἴτημα τῆς πλειονοψηφίας τῶν Ἑλλήνων.
Ζητῶ δημοψήφισμα, διά νά ἀποφανθῆ ἐπί τέλους ὁ λαός, ὡς μόνος κυρίαρχος, ἐάν συγκατατίθεται στήν Ἐθνική καί ἐδαφική συρρίκνωσι τοῦ Ἑλληνισμοῦ μέ τήν οὐσιαστική ἀπόσπασι τῆς Μακεδονίας ἀπό τούς κόλπους του, τήν ὁποίαν ἀπεργάζεται ὁ ἐπιχειρούμενος συμβιβασμός.

Συνεχίζομεν τάς ἀναδημοσιεύσεις παραλλήλων παρεμβάσεων καί ἑτέρων. Προσωπικοτήτων, ὡς τοῦ ἐ.ἀ. Ἀντιστρατήγου κ. Δ. Δήμου καί τοῦ διασήμου μουσικοσυνθέτου κ. Μίκη Θεοδωράκη:

Εἰς τά δύο προηγούμενα τεύχη τῆς "Ο.Π." ἀναδημοσιεύσαμε, ἀποκαλυπτικά διά τήν πορεία τῶν ἐθνικῶν μας θεμάτων, ἄρθρα τοῦ Ἀντ/γου ἐ.ἀ., Δ. Δήμου, Ὡς συνέχεια δέ αὐτῶν ἀλλά καί τῶν παρεμβάσεων τοῦ πρ. Προέδρου τῆς Δημοκρατίας κ. Χρ. Σαρζετάκη, τά ὁποῖα προηγοῦνται εἰς τό παρόν τεῦχος, ἀναδημοσιεύομεν, εἰς τό μεγαλύτερο μέρος των, δύο ἐπίκαιρα καί ἀποκαλυπτικά ἄρθρα τοῦ κ. Δ. Δήμου.
"Ἔχω πολλές φορές πεῖ ἀπό αὐτή τή στήλη, ὅτι οἱ Τοῦρκοι ὅταν θέλουν νά ποῦν κάτι τό πολύ βαρυσήμαντο προκλητικό καί ὀχληρό, τότε βγαίνει ἕνας μπροστάρης συνήθως ἀπόστρατος ὑψηλόβαθμος Πρέσβης ἤ Στρατηγός, ἤ κάποια Ἐφημερίδα, καί προλειαίνουν τό ἔδαφος πρίν μιλήσει ἡ Τουρκική Κυβέρνηση, ὥστε τό θέμα νά γίνει πιό εὔληπτο ὅταν διακηρυχθεῖ ἐπισήμως ἡ Τουρκική ἀπαίτηση. Εἶχα ἐπίσης ἐπισημάνει ὅτι τό φιλοτουρικικό κατεστημένο τοῦ Ἀμερικανικοῦ Πενταγώνου, ἐπίτηδες διέρρευσε πρίν ἕνα χρόνο τήν ἔκθεση μέ τό Χάρτη τοῦ Κουρδικοῦ Κράτους τοῦ ἀπόστρατου συνταγματάχη — συγγραφέα Ραλφ Πετερσ,ὥστε νά ἀντιδράσουν ἔγκαιρα καί ἀποτελεσματικά οἱ Τοῦρκοι. Πραγματικά ἡ Τουρκική Κυβέρνηση ἔδρασε ἀστραπιαία καί προσέξτε τή Τουρκική μεθοδολογία καί συγκρίνετέ την μέ τή δραστηριότητα τοῦ Ἑλληνικοῦ Ὑπουργείου τῶν Ἐξωτερικῶν.
Πρῶτα ἡ Τουρκία διαμαρτυρήθηκε ἔντονα στίς μεγάλες δυνάμεις καί κυρίως στήν Ἀμερική ἀπό τήν ὁποία καί ἀπέσπασε τή συγκατάθεση, νά ἐνεργοποιήσει τό πτέραρχο καί τέως ἀνώτατο διοικητή τοῦ ΝΑΤΟ Ξοσεφ Ραλστον, ὁ ὁποῖος τοποθετήθηκε στήν σημαντικότατη θέση τοῦ συντονιστῆ τριῶν Κυβερνήσεων, Τουρκίας, ΗΠΑ καί Ἰράκ. Ὁ πτέραρχος σεσημασμένος φιλότουρκος μέ τό ἀζημίωτο, καί ἀντιπρόεδρος τοῦ Ἀμερικανοτουρκικοῦ Ἰνστιτούτου, ἀπό τῆς τοποθετήσεώς του στήν Ἄγκυρα, ἀποδύθηκε σέ ἕνα ὑπέρ πάντων ἀγώνα γιά τήν προώθηση τῶν Τουρκικῶν Στρατηγικῶν συμφερόντων. Ἔτρεξε καί κτύπησε ὅλες τίς πόρτες στήν Ἀμερική γιά τό ἄδικο τῆς σύστασης Κουρδικοῦ κράτους, μιά καί οἱ ΗΠΑ μαζί μέ τή Τουρκία ἀντιμετωπίζουν…σθεναρά τή τρομοκρατία καί ἐν προκειμένω αὐτή τοῦ ΠΚΚ. Ὁ Ραλστον εἶναι ἐκεῖνος πού κατάφερε στή Γερουσία νά ἀνασταλεῖ τό ψήφισμα γιά τή σφαγή τῶν Ἀρμενίων. Οἱ Τοῦρκοι ἀφοῦ κατάφεραν ἔτσι νά βγοῦν λάδι ἀπό αὐτές τίς περιπέτειες, κυκλοφόρησαν διά τῆς ἐφημερίδος ΓΚΙΟΥΝΕΣ τό Τουρκικό χάρτη μέ τίς ἐξελίξεις στή περιοχή. Ὅπως χαρακτηριστικά γράφει ἡ Γκιουνές "χάρτη θέλατε, ἰδού ὁ χάρτης σας". Στό Τουρκικό αὐτό χάρτη ἐκδηλώνονται καί διακηρύσσονται περίτρανα ὅλες οἱ μύχιες σκέψεις τοῦ Τουρκικοῦ κατεστημένου καί μπαίνουν ξεκάθαρα οἱ διεκδικήσεις σέ βάρος τοῦ Ἑλληνισμοῦ, γεγονός πού μπορεῖ νά ἑρμηνεύσει κατά τρόπο ἀντικειμενικό ὅλες τίς μέχρι τώρα μεθοδεύσεις τῆς Ἄγκυρας.
Νά τί ἔχουν στό μυαλό τους οἱ Τοῦρκοι ὅταν παρανομοῦν μέ παραβιάσεις καί παραβάσεις στόν ἐναέριο χῶρο τοῦ Αἰγαίου, ὅταν παρά τήν Εὐρωπαϊκή πίεση διατηροῦν τό ψασωσ βελλι.Νά τί ζητᾶνε ποικιλοτρόπως στή Θράκη μέ τήν κατάσταση πού ἔχουν δημιουργήσει ἐκεῖ. Προχθές δόθηκε ἄδεια στό Τοῦρκο Ὑπουργό Ἐξωτερικῶν νά ἐπισκεφθεῖ τή Θράκη, γιά νά μᾶς βγάλει τά μάτια. Δέν εἴχαμε τό κουράγιο νά ποῦμε "ὄχι" στήν ἐνθάρρυνση τῶν ἀνθελλήνων. Ἐπί τῆς οὐσίας λοιπόν, ὁ χάρτης δείχνει τίς ἐπεκτατικές βλέψεις τῆς Τουρκίας κυρίως κατά τῆς Ἑλλάδος, ἔχοντας συμπεριλάβει στήν Τουρκική ἐπικράτεια τήν Θράκη τήν Ἀνατολική καί Κεντρική Μακεδονία συμπεριλαμβανομένης καί τῆς Θεσσαλονίκης, ὅλα τά νησιά τοῦ Αἰγαίου τή Κρήτη καί ὁλόκληρη τή Κύπρο. Ἡ Κατερίνη, ἡ Εὔβοια καί ἡ Πελοπόννησος καθίστανται, σύμφωνα μέ τό χάρτη αὐτό, οἱ νέες παραμεθόριες περιοχές τῆς Ἑλλάδος. Ἐξυπακούεται ὅτι τό Β. Ἰράκ μέ ὅλες τίς πετρελαιοπηγές του καί ἡ Ἀρμενία, καθίστανται Τουρκικές ἐπαρχίες. Τό περίεργο εἶναι ὅτι καμμιά διεκδίκηση δέν διατυπώνεται σέ βάρος τῆς Βουλγαρίας. Ἴσως οἱ Τοῦρκοι ἄρχισαν νά σέβονται περισσότερο τίς Βουλγαρικές Ἔνοπλες Δυνάμεις. Ὅταν στή δεκαετία τοῦ 1990 στίς κρίσεις πού ἔστηναν ἑκάστοτε οἱ Τοῦρκοι στό Αἰγαῖο, κυκλοφόρησαν ἀκόμα καί μέσα στό ΝΑΤΟ οἱ πρῶτοι Τουρκικοί χάρτες μέ τά Ἑλληνικά βραχονήσια καί ἐρημονησίδες στό Αἰγαῖο καί εἶχαν μέσα ἀκόμα καί τή Γαῦδο, οἱ ἡμέτεροι διοικοῦντες γέλασαν καί οἱ Τοῦρκοι εἶπαν "Μάλτα Γιόκ". Τά Ἴμια ὅμως καί ὁ διασυρμός μέ παρακάλια τοῦ πρωθυπουργοῦ μας πρός τούς Ἀμερικάνους γιά νά μᾶς σώσουν τήν ὕστατη ὥρα, ἀπέδειξαν ὅτι οἱ Τοῦρκοι μέ τούς ἐξωφρενικούς ἐκείνους χάρτες δέν ἀστειευόντουσαν καθόλου. Ἤδη οἱ γκρίζες ζῶνες μπῆκαν στή ζωή μας καί ἡ ἁπλῆ ἐπίσκεψη πλέον στά Ἴμια εἶναι ἀπαγορευμένη. Φόβος, ὀσφυοκαμψία, ραγιαδισμός, παροχές καί ὑπαναχωρήσεις, ἐξυπηρέτηση τῆς Τουρκίας στήν Εὐρωπαϊκή της προοπτική, Σχέδιο Ἀννάν, Μαδρίτη, Ἐλσίνκι καί τόσες ἄλλες παραχωρήσεις πρός τή Τουρκία, δέν στάθηκαν ἱκανές νά ἀναχαιτίσουν τή βουλιμία τῶν γειτόνων μας. Ἀντίθετα ἄνοιξε ἡ ὄρεξή τους γιά ἀκόμα περισσότερα…
Τά ἴδια ἀκριβῶς μᾶς λέγει καί ὁ Νίμιτς γιά τά Σκόπια. Μάλιστα μόλις χθές ἡ ΠΓΔΜ ἀνακοίνωσε ὅτι κανένα φορτηγό δέν θά περνάει πλέον ἀπό τό ἔδαφός της ὅταν φέρει τό ὄνομα ΦΥΡΟΜστά ἔγγραφά του. Θά μοῦ πεῖτε ὅτι τό ΦΥΡΟΜεἶναι τό ἐπίσημο ὄνομα τῆς χώρας στόν ΟΗΕ. Καί τί μ' αὐτό, ἅμα δέ σέ σέβεται ὁ γείτονάς σου, βάζει ὅτι ὅρους θέλει γιά νά σέ προκαλεῖ καί νά σέ ὑποβαθμίζει. Τήν Τουρκική πρακτική ἤδη τήν ἀντιγράφουν ὅλοι οἱ Βαλκάνιοι εἰς βάρος τῆς χώρας μας. Ἐδῶ εἶναι ἡ ρίζα τοῦ κακοῦ. Δέν μᾶς ὑπολογίζουν γιατί μᾶς θεωροῦν ἀδύναμους καί ἄστατους. Ἐκεῖ μᾶς κατάντησε ἡ τακτική τοῦ Ἀλαβανισμοῦ. Οἱ Τοῦρκοι λοιπόν διεκδικοῦν πιά τά ἴδια μας τά σπίτια καί οἱ ἰθύνοντες τά ξεπερνᾶνε ὅλα ἀνέτως, μέ τή τακτική ὅτι δέν καταλαβαίνουν τίς Τουρκικές… ἀνοησίες. Ἀλήθεια πώς κοιμοῦνται οἱ ὑπεύθυνοι ὅλων τῶν βαθμίδων, μέ τήν κατάσταση στήν ὁποία ἔχει περιέλθει ἡ ἀμυντική ἱκανότητα τῆς Χώρας;…". (Κείμενον ἀπό τό antibaro.gr. Ὁ χάρτης καί ἡ λεζάντα ἀπό τό "Παρόν" 25.11.2007.

"Ὀργιζόμαστε πάνω στά ἐρείπια πού προκάλεσε ἡ ἀπό ἐτῶν ἀνερμάτιστη, πρόχειρη καί ἐθνικά ἀπαράδεκτη ἑλληνική ἐξωτερική πολιτική. Πραγματική ὀργή μᾶς καταλαμβάνει ὅταν, μετά τόσα χρόνια λαθεμένης, ὀσφυοκαμπτικῆς καί γκραικυλίστικης ἐξωτερικῆς πολιτικῆς, ἔρχεται ὁ ἴδιος ὁ τότε πρωθυπουργός πού τή γέννησε καί τήν ἐφάρμοσε νά μιλήσει γιά τό μεγάλο λάθος τῆς εἰσόδου τῆς Τουρκίας στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση. Ὁμολογεῖ πλέον ὁ κ. Σημίτης ὅτι δέν χωρᾶ στήν εὐρωπαϊκή οἰκογένεια ἡ Τουρκία.
Διερωτώμεθα ἄν εἶναι σοβαρά πράγματα αὐτά ἀπό ἕναν πολιτικό πού διετέλεσε πρωθυπουργός γιά δύο ὁλόκληρες τετραετίες. Δηλαδή, σκύψαμε τό σβέρκο, μᾶς καβάλησαν οἱ Τοῦρκοι, δώσαμε σάν ὑποτελεῖς τά πάντα, βρίσαμε καί σκορπίσαμε ἕνα κάρο ἀχαρακτήριστους χαρακτηρισμούς σέ ὅσους ἀντετίθεντο στά δουλικά καμώματά μας καί τώρα λέμε κάναμε λάθος. Πώς θά βγεῖ ἡ χώρα ἀπό τόν λαβύρινθο πού μᾶς βάλανε οἱ τότε καί οἱ σημερινοί διοικοῦντες πού πῆραν τή σκυτάλη καί συνεχίζουν νά εἶναι περήφανοι πού στηρίζουν τήν εὐρωπαϊκή πορεία τῆς Τουρκίας; Ἔχει τήν αἴσθηση ὁ πρώην πρωθυπουργός ὅτι μέ μιά ὁμολογία καί ἕνα συγγνώμη τά πράγματα ἀποκαθίστανται στήν προτέρα τους κατάσταση; Νομίζει ὅτι τό "εὐχαριστῶ" στούς Ἀμερικάνους πάει πέρασε, ὁ ἀέρας τό πῆρε; Τό βέβαιο εἶναι ὅτι θά τό πληρώνουμε γιά πολλά χρόνια ἀκόμη…
Δεῖτε τό ἔγκλημα πού συντελεῖται μπροστά στά μάτια μας μέ τό Σκοπιανό καί βουβοί ἀναπολῆστε: ἀπό πού ξεκινήσαμε καί πού φτάσαμε. Ὑποχωρήσανε ἄτακτα ἀπό τίς ἑλληνικές θέσεις. Ἀδιάντροπα καταργήσανε σιωπηρά τήν ἀπόφαση τῶν Ἀρχηγῶν περί μή ἀποδοχῆς χρήσεως τοῦ ὀνόματος "Μακεδονία", συνθέτου ἤ παραγώγου αὐτοῦ, ὑπό τῶν Σκοπίων. Φτιάξανε τήν κατάπτυστη Ἐνδιάμεση Συμφωνία. Βγήκανε στό σεργιάνι παρακαλώντας τούς Σκοπιανούς καί τούς Ἀμερικανούς, ἀλλά μάταια, γιατί ὅλοι μέν λυποῦνται τούς κακομοίρηδες, κανείς ὅμως δέν τούς παίρνει στά σοβαρά. Ποτέ νά μήν ξεχάσετε τούς στιγματισμένους εὐρωβουλευτές πού ψήφισαν ὑπέρ τῶν Σκοπίων στίς παραγράφους 11 καί 13 τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ ψηφίσματος. Κακομοίρηδες καί γελοίους μᾶς καταντήσανε καί ἄν ὑπάρχουν ἀκόμα Ἕλληνες μέ φιλότιμο, ἄς βγοῦμε στούς δρόμους νά τούς διώξουμε. Στό τέλος τέλος τά λεφτά μᾶς τρῶνε καί τίποτε ἄλλο. Νά φύγουν ἀπό τήν ἐξουσία καί νά κρυφτοῦν ἀπό προσώπου γῆς οἱ ἔνοχοι τοῦ ἐξευτελισμοῦ τῆς Πατρίδος μας. Τώρα τρέχει ἡ ὑπουργός μας τῶν Ἐξωτερικῶν στίς ΗΠΑ, γιατί Ἀμερικανοί καί Γερμανοί μᾶς διεμήνυσαν νά μήν τολμήσουμε νά ἀσκήσουμε βέτο στήν εἴσοδο τῶν Σκοπίων στό ΝΑΤΟ. Ἡ Κοντλίζα εἶπε ὅτι θά δεχθεῖ τήν Ἑλληνίδα ΥΠΕΞ, ἀλλά μετά ἀπό τόν Ὑπουργό Ἐξωτερικῶν τῶν Σκοπίων Μιλοσόσκι. Αὐτό εἶναι τό κύρος τῆς Ἑλλάδος πού διοικεῖται ἀπό τά προβληματικά παιδιά δέκα οἰκογενειῶν. Ἀλλά τό χειρότερο ὅλων εἶναι ἡ ἀνακοίνωση τῆς κυβέρνησης τῶν Σκοπίων. Τέτοια νίλα καί τέτοιον ἐξυτελισμό δέν τόν περιμέναμε ποτέ. Ἡ κυβέρνηση τῶν Σκοπίων ἀνακοίνωσε κατάλογο δώδεκα μέτρων — ἀντιποίνων πού θά ἐφαρμόσει σέ περίπτωση πού ἡ Ἑλλάδα δέν συνετισθεῖ. Σημειῶστε, σᾶς παρακαλῶ, ἕνα πρός ἕνα τά ἀντίποινα αὐτά καί περιμένετε τήν ἐξέλιξη.
Πρῶτο ἀντίποινο, ἡ ἐπαναφορά τῆς σημαίας μέ τόν δεκαεξάκτινο ἥλιο τῆς Βεργίνας. Δεύτερο, καταγγελία τῆς Ἐνδιάμεσης Συμφωνίας. Κάποια γνώμη θά εἶχε ἐπ' αὐτοῦ καί ὁ κ. Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας μας. Τρίτο, ἄμεση διακοπή τῶν ὑπό τόν κ. Νίμιτς συνομιλιῶν. Μάλιστα, ὁ πρόεδρος Τσερβενκόφσκι δήλωσε ὅτι ἡ χώρα του ἔχει σάν κόκκινη γραμμή τό συνταγματικό της ὄνομα καί καμμιά ὑποχώρηση δέν γίνεται, γιατί εἶναι ἄμεσα συνδεδεμένο μέ τήν ἐθνική τους ταυτότητα. Προτάσεις σάν αὐτές τοῦ Νίμιτς, πρόσθεσε, δέν γίνονται ἀποδεκτές. Τέταρτο, προσφυγή στή ΓΣ τοῦ ΟΗΕ γιά ἀναγνώριση τοῦ συνταγματικοῦ τους ὀνόματος "Μακεδονία". Πέμπτο, ἄμεση παρέμβαση στό ἐσωτερικό τῆς Ἑλλάδος καί ἀνάδειξη τῆς "μακεδονικῆς" μειονότητας μέ ὅλα τά συμπαρομαρτοῦντα. Ἕκτο, ἀπαίτηση τῆς ἄρσης τῆς… ἀπαγόρευσης (πού μᾶς κατάντησαν) τῆς "μακεδονικῆς" γλώσσας μέσα στήν Ἑλλάδα. Ἕβδομο, δημοψήφισμα ὥστε νά ἐπικυρωθεῖ μέ λαϊκή ἐντολή τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας γιά νά ἀποκλεισθεῖ κάθε ἐνδεχόμενο συμβιβασμοῦ στό μέλλον. Ὄγδοο, ἀνάπτυξη στενῶν σχέσεων μέ τό ψευδοκράτος τοῦ Ταλάτ. Ἕνατο, ἄμεση μετονομασία κτιρίων, δρόμων καί τεχνικῶν ἔργων, μέ χρησιμοποίηση ὀνομάτων τῆς ἀρχαίας Μακεδονίας. Δέκατον, λήψη ὅλων τῶν μέτρων πού δίδονται στά πλαίσια τῆς διεθνοῦς κοινότητος γιά ἀπομόνωση τῆς Ἑλλάδος… καί δικαίωση… τῶν σκοπιανῶν αἰτημάτων. Τά δύο ἄλλα ἀντίποινα ἡ σκοπιανή κυβέρνηση τά κράτησε μυστικά, ὡς τά μεγάλα της ἀτοῦ. Ὅμως διέρρευσαν καί σχετίζονται τό μέν ἕνα μέ ἐδαφικές διεκδικήσεις μέχρι καί τή Θεσσαλονίκη, τό δέ ἄλλο γιά ἀμυντική στρατιωτική συμφωνία μέ τήν Τουρκία.
Πρό καιροῦ, ὁ πρωθυπουργός Γκρουέφσκι κατέθεσε στεφάνι γιά τήν ἥρωα τῶν Σκοπιανῶν Γκότσε Ντέλτσεφ (Κομιτατζής σφαγέας τοῦ Ἑλληνισμοῦ), ὅμως τό ἐναπόθεσε μπροστά σέ μιά στήλη πού εἶχε τόν χάρτη τῶν Σκοπίων μέ τήν ἐπιγραφή Μακεδονία καί ἐντός τῶν ὁρίων κράτους αὐτοῦ τή Φλώρινα, τήν Κοζάνη, τήν Καστοριά, τή Θεσσαλονίκη, τήν Κατερίνη, τό Κιλκίς, τή Χαλκιδική, τίς Σέρες, τή Δράμα, τήν Καβάλα κ.λπ. Ἐκεῖ λοιπόν κατρακυλήσαμε; Ἀντί νά βάλει ὅρους καί ἀντίποινα εὐθύς ἐξ ἀρχῆς ἡ Ἑλλάδα, νά τό κάνουν σήμερα τά Σκόπια; Φθάσαμε ἀκριβῶς στό σημεῖο πού ὁ Ντάν Φρίντ μᾶς εἶχε ἐντάξει στήν ὁμιλία του στό ἐθνικό συμβούλιο (ΝΣΨ)τῶν ΗΠΑ. Εἶχε πεῖ, τότε, ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἕνας χάρτινος τίγρης (παπερ τιγερ),πού στό τέλος κάνει αὐτό πού τῆς λέμε. Θέλω ἐπίσης νά ἐπισημάνω καί κάτι ἄλλο. Μᾶς λένε ὅτι τά Σκόπια δέν μποροῦν νά ἀποτελέσουν ἀπειλή γιά τήν Ἑλλάδα. Διαφωνῶ κάθετα. Στό σημεῖο πού μᾶς φτάσανε οἱ χειρισμοί τους καί ἡ ἐξάρτησή τους ἀπό κέντρα τοῦ ἐξωτερικοῦ, ἡ ὑπηρέτηση ξένων συμφερόντων, ἔχουν κάνει τά Σκόπια ἀπειλή.<Φ1646> Ἡ παραμέληση τῆς Ἐθνικῆς μας Ἄμυνας, ἡ ρουσφετολογία μεταθέσεων καί ἐπιλογῶν, ἡ ἁρπαγή τῶν κονδυλίων τῶν ἐξοπλισμῶν, οἱ σκανδαλώδεις μετατάξεις, ἡ ἀδιαφορία γιά τίς Μονάδες τῶν πρόσω, μᾶς ἔφεραν στό κρίσιμο σημεῖο τοῦ χάρτινου τίγρη…"


Ἀνεξάρτητα ἀπό τά ἀποτελέσματα τῶν ἀμερικανικῶν ἐκλογῶν, δηλαδή ἀνεξάρτητα ἀπό τό ποιός θά εἶναι ὁ μελλοντικός πρόεδρος, ἡ κολοσσιαία πολεμική μηχανή ἔχει ἤδη μπεῖ μπροστά μέ στόχο τήν ἐξόντωση ὅλων ὅσων θεωρεῖ ἐχθρούς της. Ἀκόμη καί αὐτῶν ὅπως ἡ Ἑλλάδα πού δέν ὑπακοῦνε τυφλά τίς ἐντολές της, Ἰράν, Κορέα, Ἀραβικός κόσμος, μή ὑποτελεῖς καί φυσικά ἄμεσα ἡ Ρωσία καί στό βάθος ἡ Κίνα.
Μετά θά ἔρθει ἡ σειρά των "ἀτάκτων" τῆς Νοτίου Ἀμερικῆς. Ἕνας ἄμεσος καί θανάσιμος κίνδυνος, πολυπρόσωπος, πολυπλόκαμος σάν χταπόδι κάνει ἀργά ἀλλά σταθερά τήν ἐμφάνισή του στό προσκήνιο τῆς παγκόσμιας ἱστορίας. Σημερινός στόχος εἶναι τά Βαλκάνια μέ κύριο σύμμαχο τήν "Μεγάλη Ἀλβανία", ξεκινώντας ἀπό τό Κόσσοβο μέ συνεργάτες τούς ὑπεύθυνους γιά μαζικές δολοφονίες Ω.Ψ.Κ.
Καί σάν μά μήν ἔφταναν ὅλα αὐτά, γεγονός πρωτοφανές γιά τή χώρα μας, μερικοί "ἐπιστήμονες" ἐπέλεξαν τό ἀμφιθέατρο τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου γιά νά ἀναπτύξουν δημόσια τήν ὑποστήριξή τους σέ ἕνα βασικό αἴτημα τῆς "Μεγάλης Ἀλβανίας", τήν κατάκτηση τῆς Ἠπείρου ἕως τήν Πρέβεζα, μέ τήν δικαιολογία ὅτι ἀνῆκε στήν Ἀλβανική Τσαμουριά, ἀπό ὅπου τούς ἔδιωξαν μέ ἐγκληματικές πράξεις οἱ Ἕλληνες.(**)
Ἀσφαλῶς πρόκειται γιά ὀργανωμένη προβοκάτσια τῶν Η.Π.Α., ὥστε νά μελετηθοῦν οἱ δικές μας ἀντιδράσεις καί νά προπαρασκευαστεῖ ψυχολογικά ἡ ἐδαφική ἐπέκταση τῆς Ἀλβανίας μετά τό Κόσσοβο καί σέ ἕνα μεγάλο τμῆμα τῶν Ἀλβανοφόνων τῶν Σκοπίων καί ἀκολούθως καί σέ δικά μας ἐδάφη.
Ἀπό τήν ἄλλη μεριά ἡ σύμπλευση τῆς Τουρκίας μέ τίς Η.Π.Α. στό Κόσσοβο, πού ἔσπευσε πρώτη αὐτή νά τό ἀναγνωρίσει, προετοιμάζει τό ἔδαφος γιά πονηρά σχέδια σέ βάρος τῆς χώρας μας μέ βάση ὄχι μόνον τό Αἰγαῖο καί τήν Κύπρο, ἀλλά καί τή μουσουλμανική μειονότητα στή Θράκη, πού ἀκολουθώντας τό παράδειγμα τοῦ Κοσσόβου μπορεῖ νά διεκδικήσει τήν δική της ἀνεξαρτησία.
Ἡ πολιτική ἡγεσία τῶν Σκοπίων φαίνεται ὅτι γνωρίζει ἀπό πρῶτο χέρι τά σχέδια τῶν Η.Π.Α. καί γιά αὐτό δείχνει αὐτή τήν ἀλλαζονική ἀδιαλλαξία.
Καί πράγματι σέ αὐτή τή φάση συμπορεύονται μέ τήν πολιτική πού ἐκθέσαμε. Ὅμως τί θά κάνουν ὅταν ξεκινήσει ἡ ἑπόμενη φάση, αὐτῆς τῆς φιλοαλβανικῆς τακτικῆς, ὁπότε τό κρατίδιό τους θά κοπεῖ στή μέση, γιατί θά πρέπει νά γνωρίζουν τόσο αὐτοί, ὅσο καί οἱ Η.Π.Α., ὅτι μποροῦν νά αὐτοαποκαλοῦνται Μακεδόνες, ὅμως φυλετικά εἶναι Σλάβοι καί ὡς ἐκ τούτου κατατάσσονται οὐσιαστικά στή χορεία τῶν ἐχθρῶν τῶν ΗΠΑ μαζί μέ τήν Ρωσία, τή Σερβία ἀλλά καί τή Βουλγαρία πού καί αὐτή δέν πρέπει νά ἔχει αὐταπάτες.
Ἔτσι γυρίζοντας σέ ἐμᾶς τούς Ἕλληνες θά πρέπει νά δοῦμε ὅτι ἡ κατάσταση ὄντως ἐξελίσσεται ὅπως ἐξελίσσεται καί εἶναι παραπάνω ἀπό τραγική δεδομένου ὅτι οἱ Ἀμερικανοί δέν πείθονται, ὅσες ὑποκλίσεις καί ἄν κάνουν ἀπέναντί τους οἱ ποικιλόμορφες ἀμερικανόφιλες ἡγεσίες, καί αὐτό γιατί φοβοῦνται, μισοῦν τόν λαό μας, γιά τόν ὁποῖο εἶναι βέβαιοι ὅτι στή μεγάλη πλειοψηφία ἀπορρίπτει τά φιλοπόλεμα σχέδιά τους, γιά αὐτό θέλει νά μᾶς τιμωρήσει μέ κάθε τρόπο ἐκτός καί ἄν ἀποφασίσουμε ὅλοι μαζί νά γονατίσουμε καί νά φιλήσουμε τά πόδια τους κάνοντας ὅρκους ὅτι ἀπό δῶ καί στό ἑξῆς θάμαστε καλά παιδιά καί πειθήνια ὄργανα στήν ὅποια πολιτική τους.
Ὅμως ἀφοῦ τό παιχνίδι εἶναι γιά μᾶς ἔτσι καί ἀλλιῶς χαμένο, τότε ἄς πέσουμε μέ τό κεφάλι ψηλά. Ἄς μήν περιμένουμε βοήθεια ἀπό πουθενά, οὔτε ἔχουμε συμμάχους, εἴμαστε ἐμεῖς καί ἐμεῖς, ἄς φροντίσουμε λοιπόν νά εἴμαστε τουλάχιστον ὡραῖοι, περήφανοι καί γιατί ὄχι χαρούμενοι, ἀφοῦ θά ἔχουμε πάρει τή μεγάλη ἀπόφαση νά γίνουμε ὅλοι μαζί μιά γροθιά ἑνωμένοι μπροστά στήν προδοσία καί τήν ἀσχήμια πού χτυπάει τήν πόρτα μας.
Γιατί εἶναι προδοσία ἡ ἀναγνώριση τοῦ Κοσσόβου χωρίς τήν ἔγκριση τῆς διεθνοῦς κοινότητας τοῦ ΟΗΕ, δηλαδή μιᾶς ἐπαρχίας πού ἀπό αἰῶνες ἀποτελεῖ τμῆμα τῆς Σερβίας καί τί θά νοιώθαμε ἐμεῖς ἄν μεθαύριο ἔπαιρναν μέ τό ἔτσι θέλω τή μισή Κύπρο, τή Θράκη ἤ τήν Ἤπειρο;
Ὅπως εἶναι ἀσχήμια νά ἀνεχόμαστε νά μᾶς περιφρονοῦν καί νά μᾶς ἐξυβρίζουν ὀχυρωμένοι κάτω ἀπό τά σκέλια τῶν Ἀμερικανῶν οἱ Σκοπιανοί καί ἐμεῖς νά τούς παρακαλᾶμε καί νά ζητᾶμε μεσολάβηση τῶν Ἀμερικανῶν, χάνοντας κάθε μέρα ὅλο καί πιό πολύ τήν ἀξιοπρέπειά μας καί τήν ὑπερηφάνειά μας.
Ἄς κλείσουμε τά σύνορα, ἄς σταματήσουμε τίς οἰκονομικές καί διπλωματικές μας σχέσεις καί ἄς τούς ἀφήσουμε νά αὐτοαποκαλοῦνται ὅπως θέλουν, κοροϊδεύοντας τούς ἑαυτούς τους.
Ὀφείλουμε νά περάσουμε καί ἀπό αὐτή τή νέα δοκιμασία μέ τό κεφάλι ψηλά. Μπορεῖ νά ὑποφέρουμε, ὅμως τό ζητούμενο γιά μᾶς εἶναι νά παραμείνουμε Ἕλληνες καί θά παραμείνουμε Ἕλληνες ἄν δέν ξεχνᾶμε ἀπό πόσες δοκιμασίες περάσαμε ὡς τώρα, ὅμως στό τέλος πάντα βγήκαμε νικητές.
Τό ἴδιο θά συμβεῖ καί στό μέλλον.
(*) Ἡ ἀπομαγνητοφώνησις τῆς ἐπιστολῆς, ἔγινε ὀλίγας ωρας μετά τή μετάδοσί της ἀπό τόν τηλεοπτικό σταθμό ΑΛΦΑ, ὑπό συνεργάτιδος τοῦ ἠλεκτρονικοῦ περιοδικοῦ antibaro. gr καί ἐκυκλοφόρησεν εὑρύτερα εἰς τό διαδίκτυον καί εἰς τάς ἐφημερίδας.
(**) Τό ζήτημα ἐπραγματεύθη εἰς τό βιβλίον: "ΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ, ΩΨΚ — ΩΨΨ — Ἀλβανοί — Τοῦρκοι — Οἱ Ἀλβανοτσάμηδες", ὁ καθηγητής Ἀπ. Π. Παπαθεοδώρου (Γ' ἔκδοση 2007, ἐκδόσεις "Πελασγός").