 |
|
ΟΠΟΙΑ ΑΙΣΧΗ
ΟΠΟΙΑΙ ΙΕΡΟΣΥΛΙΑΙ
ΤΩΝ ΝΙΚΟΛΑ·Ι·ΤΩΝ Τοῦ Θεολόγου ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΓΚΟΥΤΖΙΔΗ
Ἄν, ἀγαπητέ ἀναγνῶστα τῆς «Ο.Π.», ἄν λέγω ἡμεῖς οἱ ἁπλοῖ Χριστιανοί εἴχομεν ἐπίγνωσιν πῶς πολεμοῦν τήν Ἐκκλησία τά σκοτεινά κέντρα, θά τούς εἴχομεν ἀπομονώσει καί θέσει ἐκτός τοῦ χώρου τῆς Ὀρθοδοξίας. Οὔτως ὄχι μόνον τά δύο σχίσματα δέν θα εἶχον γίνει, δηλαδή ἐκεῖνο τῶν πέντε τό 1995 καί αὐτό τοῦ 2005 ὑπό τόν ψευδαρχιεπίσκοπον Νικόλαον, ἀλλά καί ὁ ἀγών τῆς Ὀρθοδοξίας θά εἶχεν κορυφωθεῖ. Προδόται, ἀγαπητέ ἀναγνώστα, πάντοτε ὑπῆρξαν καί θά ὑπάρχουν, ὅμως τίθεται τό ἐρώτημα, σήμερα, (κατά τάς δύο τελευταίας δεκαετίας), ὑπῆρξαν καί ὑπάρχουν κατ' ἐπίγνωσιν καί συνείδησιν ὀρθόδοξοι χριστιανοί; Δέν ὁμιλῶ δι' Ἐπισκόπους, διότι, ὅπως λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, ἐκτός ὀλίγων Ἐπισκόπων, οἱ πολλοί πάντοτε ὑπῆρξαν οἱ μεγαλύτεροι διῶκται καί πολέμιοι τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν πιστῶν ὀρθοδόξων. Κακόν φαινόμενον ὁ Ἐπίσκοπος ὅταν πέση! Τότε ἀπό Ἄγγελος φωτός, ἀπό Πρόσωπον «εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ», γίνεται εἰς τόπον, τύπον καί ἔργον τοῦ πονηροῦ. Αὐτούς τούς κακούς Ἐπισκόπους, δυστυχῶς τούς ἐνθαρρύνομεν καί τούς ἐξωθοῦμεν εἰς τά χειρότερα ἡμεῖς οἱ ἁπλοῖ χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι προσωπολατροῦμεν καί εἰς τήν οὐσίαν ἀσφαλῶς εἴμεθα χειρότεροι ἀπ' αὐτούς τούς κακούς Ἐπισκόπους! Ἐάν ἡμεῖς εἴμεθα συνειδητοί, ἀληθεῖς Χριστιανοί, θά διωρθώνομεν ἤ τουλάχιστον δέν θά ἠκολουθοῦμεν ὡς τυφλοί προσωπολάτραι, ἐκπεσόντας — ἀναξίους καί προδότας Ἐπισκόπους, ὁπότε πολλοί ἐξ αὐτῶν θά συνείρχοντο, θά διώρθωνον καί θά προελαμβάνοντο, ἔν τινι μέτρω, δραματικαί ἐξελίξεις καί σχίσματα. Δυστυχῶς, οἱ πολλοί ἐξ ἡμῶν δέν εἴμεθα ἀληθεῖς Χριστιανοί, ἀλλ' ἁπλῶς θρησκεύομεν καί ἔχομεν ζῆλον χωρίς ἐπίγνωσιν, ὅπως κάθε θρησκευόμενος κάθε θρησκείας! Ὁ Χριστιανισμός ὅμως, ἡ Ὀρθοδοξία, δέν εἶναι μία θρησκεία. Εἶναι ἡ Ἀποκάλυψις τοῦ Θεοῦ! Χριστιανισμός — Ἐκκλησία — Ὀρθοδοξία, σημαίνουν προσωπικήν σχέσιν, μετοχήν καί κοινωνίαν εἰς τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Αὐτό ἀκριβῶς σημαίνει ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ. Ἐάν ἤρχετο σήμερον ὁ Κύριος, πόσους, τοιούτους ἀληθεῖς Χριστιανούς θά εὕρισκεν, μεταξύ μας; Αὐτό σημαίνουν καί οἱ λόγοι τοῦ Εὐαγγελίου «πλήν ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐλθών 'ᾶρα εὑρήσει τήν πίστιν ἐπί τῆς γῆς»; (Ἀποκ. ΙΗ΄ 8). Δυστυχῶς εἰς τοιαύτην περίοδον ἐσχατολογικήν ζῶμεν! Δέν περιορίζεται ὅμως τό κακόν εἰς τό ὅτι εἴμεθα ὀλιγόπιστοι — χλιαροί καί δέν ἀγωνιζόμεθα ὑπέρ τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἀληθείας καί τῆς Ἐκκλησίας Του, ἀλλά μέ τήν στάσιν μας ἐνθαρρύνομεν τούς ἀναξίους ρασοφόρους, οἱ ὁποῖοι ἐξέπεσον τῆς χάριτος καί πολεμοῦν καί προδίδουν τήν Ἐκκλησίαν, ἐνῶ ὡς ὑπερ — Φαρισαῖοι ὑποκρίνονται, ἐξαπατοῦν καί σύρουν ὀπίσω αὐτῶν, πολλούς ἐξ ἡμῶν! Τό χειρότερον ἐν προκειμένω εἶναι ὅτι, ἄλλοι ἐξ ἡμῶν, διά τούς λόγους, οἱ ὁποῖοι ἤδη προανεφέρθησαν, φανατίζονται, καταλαμβάνονται ὑπό θρησκευτικοῦ ζηλωτικοῦ μένους καί πολεμοῦν ὄχι τούς ἐχθρούς καί πολεμίους τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του, ἀλλά τούς ὑπερμάχους Αὐτῆς, τούς ὁμολογητάς, τούς ἀποκαλύπτοντας καί κατελέγχοντας τήν προδοσίαν καί τούς προδότας! Δέν θά ἀναφερθῶ εἰς τόν πρῶτον ἐπίσημον προδότην, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ τό 1935 προσέφερεν τήν μέγιστην ὑπηρεσίαν εἰς τήν Ἐκκλησίαν, κατόπιν, τό 1937, προεκάλεσεν τό γνωστόν Φλωρινικόν σχίσμα! Δυστυχῶς τό ἴδιον πρόσωπον, τό ὁποῖον διηκόνησεν τήν χειμαζομένην τότε Ἐκκλησίαν μέ τήν καθαράν Ὁμολογίαν καί τάς Ἐπισκοπικάς χειροτονίας, κατόπιν ἠρνήθη καί ἐβλασφήμησεν καί τήν Ὁμολογίαν καί τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν (Γ.Ο.Χ.). Δυστυχῶς, καί κατά τήν ἐποχήν ἐκείνην, συνέβη τό φαινόμενον, ὥστε ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν Γ.Ο.Χ. νά παρασυρθῆ καί ἀκολουθήση τό Φλωρινικόν Σχίσμα. Τί ἔγινεν ὅμως καί τό 1995, ὅταν πέντε πρώην Ὀρθόδοξοι Μητροπολῖται μας, διά τήν ὀλιγοπιστίαν ἤ μᾶλλον ἀπιστίαν των, ἠθέλησαν νά περάσουν τήν ἐν Ἑλλάδι γενομένην δεκτήν συγχωρητικήν εὐχήν ὡς «χειροθεσίαν», ὥστε μέ αὐτόν τόν δόλιον ὕπουλον καί καταχθόνιον τρόπον νά προσβάλουν τήν γνησίαν καί ἀδιόκοπον Ἀποστολικήν Διαδοχήν καί νά συντρίψουν τήν Ὁμολογίαν — Ἐκκλησιολογίαν; Δυστυχῶς εὑρέθησαν εἰς τήν ἰδίαν βλάσφημον γραμμήν τοῦ πρ. Φλωρίνης, διότι, ἀφ' ἧς στιγμῆς οἱ πέντε ἐδέχθησαν τήν συγχωρητικήν εὐχήν ὡς «χειροθεσίαν», ἐκήρυξαν δέ καί τήν μεγίστην βλασφημίαν εἰπόντες ὅτι δι' αὐτόν τόν λόγον «ἡμάρτησεν ἡ Ἐκκλησία καί προέκυψεν ἡ νεοεικονομαχία»(!!!), οὗτοι πολύ χειρότερα ἐβλασφήμησαν τήν Ἐκκλησίαν. Οὗτοι ἠρνήθησαν καί ἐβλασφήμησαν τήν γνησίαν χειροτονίαν των καί τήν ἐξήρτησαν ἐκ τῆς Ρωσικῆς Συνόδου καί μέσω αὐτῆς καί ἐκ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ — Οἰκουμενισμοῦ. Τοῦτο δέ διότι ἡ Ρωσική Σύνοδος τῆς Διασπορᾶς οὐδέποτε διέκοψεν σχέσεις καί κοινωνίαν μετά τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ — Οἰκουμενισμοῦ. Καί οἱ μέν πέντε, κατά τήν καρδίαν των, ἤ μᾶλλον κατά τάς βλασφημίας των, ἔλαβον τόν «μισθόν» τῆς προδοσίας(!), τόσοι ὅμως Κληρικοί, τόσοι Μοναχοί, τόσοι Λαϊκοί, πῶς καί διατί τούς ἠκολούθησαν; Θά τούς ἠκολούθουν, ἄν εἶχον Χριστιανικήν Ὀρθόδοξον πίστιν καί συνείδησιν; Ἀλλά καί τό νέον, τό διάδοχον ἐκείνου τῶν πέντε, κίνημα τῆς ἰδίας προδοσίας, τό ὁποῖον μυστικῶς καί ὑπούλως ἐκίνησεν λήγοντος τοῦ 1996, εἶχεν καί ἔχει τούς ἰδίους ἀπολύτως στόχους. Παρά τήν διστακτικήν στάσιν, τήν ὁποίαν μέχρι τέλους τοῦ 1997 ἐπεδείκνυεν ὁ τότε Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀνδρέας, δυστυχῶς πάντοτε ἐνέδιδεν καί προώθει τά σχέδια τῶν ξένων κέντρων, τά ὁποῖα μετά τό 1973 εἶχεν ἀναλάβει νά ὑλοποιήση ὁ τότε Ἀττικῆς Ματθαῖος. Δηλαδή νά μεταλλάξη τήν ἐν Ἑλλάδι συγχωρητικήν εὐχήν εἰς «χειροθεσίαν»! Μή ἐπιτυχῶν δέ, ἐν τέλει ἐφεῦρεν τήν δῆθεν «νεοεικονομαχίαν», διά νά ἐξουδετερώση κάθε Ὀρθόδοξον, ὁ ὁποῖος ἐγείρετο ὡς ἐμπόδιον εἰς αὐτά τά σχέδιά του! Εἰς αὐτά τά σχέδια ἐνέδωσεν πλήρως ἀπό τό 2003 καί ὁ τότε Μακαριώτατος Ἀνδρέας, ὁ ὁποῖος τελικῶς ἠναγκάσθη καί εἰς τήν ἱερόσυλον παραίτησίν του, διά νά συνεχίση τό ἴδιον πάντα σχέδιον ὁ αἱρεσιοβριθής, βλάσφημος καί ματαιόδοξος «Πειραιῶς» κ. Νικόλαος Μεσσιακάρης, τῆ βοηθεία καί τοῦ ὁμοίου του, τοῦ «Ἀργολίδος» κ. Παχωμίου Ἀργυροπούλου. Πίσω ἀπό ὅλον αὐτόν τό τραγέλαφον κρύπτονται, πλήν τῶν ἄλλων σκοτεινῶν κέντρων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ Σιωνισμοῦ καί Μασονίας, ἐκ μέν τῶν Φλωρινικῶν κυρίως ὁ «Ἀχαΐας» κ. Καλλίνικος Σαραντόπουλος καί ὁ κ. Ἀθανάσιος Σακαρέλλος, ἐκ δέ τῶν μέχρι πρότεινος ἡμετέρων πολύτιμοι ἄμεσοι συνεργάται των μονίμως ὑπῆρξαν καί ὑπάρχουν οἱ, κ. Δ. Κάτσουρας, Μοναχός Μάξιμος Τσακίρογλου καί ἡ παρέα των. Ὅλοι αὐτοί τόσον οἱ πέντε (1990-1995), ὅσον καί τό ὡς διάδοχον προκῦψαν σχῆμα, κατ' ἀρχάς ὑπό τόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν, ἀπό δέ τό 2003 ὑπό τόν κ. Νικόλαον Μεσσιακάρην, καθ' ὑπόδειξιν — ἐντολήν ὅλων τῶν προειρημένων, ἐδίωξαν πρωτίστως καί κυρίως δύο Πρόσωπα: Τόν Παν/τον Ἱερομόναχον Ἀμφιλόχιον καί τόν γράφοντα! Διατί; Διότι κυρίως ἐπ' αὐτῶν προσέκρουσεν ἡ ἀπό τό 1971 συνεχῶς πλήν ἀνεπιτυχῶς ἐπιχειρουμένη προδοσία κατά τῆς Ἐκκλησίας. Ποία εἶναι αὕτη ἡ προδοσία; Ἡ μέσω, τῆς προσχεδιασμένης ὑπό τοῦ ἰδίου τοῦ πρ. Φλωρίνης «χειροθεσίας», προσβολή τῆς γνησίας καί ἀδιακόπου Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς τῶν Ἐπισκόπων καί Πρεσβυτέρων τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί δι' αὐτῆς καί τῆς Ὁμολογίας — Ἐκκλησιολογίας! Δι' αὐτόν τόν λόγον ἐδιώχθησαν μέ ἐλεεινάς συκοφαντίας, ἀλλά καί ληστρικάς πράξεις, ἀργίας, ἐξορίας, Ἀφορισμούς καί ἐν ἐνί λόγω μέ ἰδιαιτέρως βρώμικη λασπολογίαν. Ἡ δευτέρα φάσις διωγμῶν κατά τοῦ π. Ἀμφιλοχίου, ὡς γνωστόν, ἤρχισεν τό 1998, διότι πρῶτος αὐτός διέκρινεν τήν ἀλλαγήν πλεύσεως τῆς ὑπό τόν τότε Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν Συνόδου, ὅσον ἀφορᾶ εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν Ἐκκλησιολογίαν καί τήν εὐθυγράμμισίν των μετά τῶν πέντε! Οὗτος ὡς κανονικός Ὀρθόδοξος Κληρικός, δι' ἐμπιστευτικῶν ἐγγράφων του, ἐζήτησεν ἀπό τήν Ἱ. Σύνοδον τήν διακήρυξιν τῆς Ὁμολογίας — Ἐκκλησιολογίας τῆς Ἐκκλησίας καί παραλλήλως διαμερτύρετο καί κατήγγελλεν τήν μή ἀντιμετώπισιν τῶν πέντε σχισματοαιρετικῶν, πρός τούς ὁποίους ἔκκλινον τινές τῶν Συνοδικῶν Ἀρχιερέων ὁμολογοῦντες ὅτι «ἔχουν τό ἴδιο πιστεύω μέ τούς πέντε»!!! Αὐτό ἐστάθη ἡ ἀπαρχή καί μέχρι σήμερον παραμένει ὡς αἰτία τῶν κατ' αὐτοῦ αἰσχρῶν διωγμῶν, ἤτοι ἀπειλῶν, συκοφαντιῶν, πιέσεων, «ἀργιῶν» καί ἐσχάτως καί… «καθαιρέσεως»! ὦ τῶν γελοίων, 'ώ τῶν Ἱεροσύλων, ὦ τῶν ἀδιστάκτων προδοτῶν!!! Τί χειρότερον αὐτῶν τῶν Ἐπισκόπων μπορεῖ νά ὑπάρξη; Αὐτοί, οἱ ὁποῖοι σήμερον ὑπό τόν πρῶτον αἱρεσιάρχην καί βλάσφημον Νικόλαον Μεσσιακάρην, ἐδίωξαν καί διώκουν τόν π. Ἀμφιλόχιον, οἱ ἴδιοι, κατά τήν Ἱεραρχίαν τῆς 28 Ὀκτωβρίου 1995, ΕΔΙΚΑΙΩΣΑΝ ΠΛΗΡΩΣ τόν ἀγῶνα τοῦ Πανοσιολογιωτάτου π. Ἀμφιλοχίου καί ΑΝΕΚΑΛΕΣΑΝ ΚΑΙ ΑΚΥΡΩΣΑΝ τήν ὑπ' ἀριθμ. 2706 8.10.1993, περί ἀργίας του, ἀπόφασιν τῶν πέντε. Θεωρεῖται ἀπαραίτητον νά παρατεθῆ ἡ σχετική ἀναιρετική — Ἀνακλητική ἀπόφασις: «ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΥ
ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ 28.10.1995 Ἀρ. Πρωτ. 2891 (Περί ἀνακλήσεως τῆς ὑπ' ἀριθμ. 2706/8.10.1993 ψευδοαποφάσεως ἐκείνης τῆς ψευδοσυνόδου τοῦ 1993) Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. τῆς Ἑλλάδος ἐν τῆ συνεδρία αὐτῆς, σήμερον Παρασκευή 28.10.1995 (Ε.Η.) λαβοῦσα ὑπ' ὄψιν. ............................................................. Συσκεψαμένη
Ἀποφασίζει — Ἀποφαίνεται
1ον. Ἀποδέχεται τήν ὑπ' ἀριθμ.
2704/29.9.1993 ὑποβληθεῖσαν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΠΙΣΤΕΩΣ τοῦ Ἱερομ. Ἀμφιλοχίου.2ον. Κάμνει δεκτόν τό ἀπό 6/19.10.1993 Ἔκκλητον τοῦ Ἱερομ. Ἀμφιλοχίου, ὡς καί τήν ἀπό 11.1.1994 ἄρσιν τῆς ἀποτειχίσεώς του ἀπό τούς 3 Ἀρχιερεῖς καί ἐκδικάζουσα σήμερον τό Ἔκκλητόν του, ἀποδέχεται τοῦτο καθ' ὅσον οἱ λόγοι πίστεως, τούς ὁποίους ἐπικαλεῖται, ὅσον ἀφορᾶ τήν ἀπό 11.10.1991 βλάσφημον ἐγκύκλιον τοῦ ἤδη ἀποκοπέντος ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ἱερομ. Εὐθυμίου εἶναι ὑπαρκτοί καί βαρύνουν τούς 5 Ἀρχιερεῖς. Ἡ Ἱερά Σύνοδος οὐδέποτε ἐδέχθη, ἀλλά καί κατεδίκασε καί καταδικάζει τάς κατά τῆς Ἀποστολικῆς μας Διαδοχῆς καί τῆς ὀρθοδόξου Ὁμολογίας μας βλασφημίας τοῦ Ἱερομ. Εὐθυμίου, ὡς καί τάς περιστροφάς Συνοδικῶν κειμένων κλπ., τά ὁποῖα περιέλαβον οἱ πέντε πραξικοπηματίαι Ἀρχιερεῖς εἰς τήν Β΄ Ἐγκύκλιόν των. 3ον. Δέχεται ὅτι ἡ ὑπ' ἀριθμ. 2706/8.10.1993 Συνοδική ἀπόφασις ἐλήφθη χωρίς προηγουμένως νά γίνη ἡ κανονική ἐκδίκασις τοῦ ἐκκλήτου καί χωρίς νά ἐξετασθοῦν καί κριθοῦν οἱ λόγοι τῆς ἀποτειχίσεώς του, οἱ ὁποῖοι καί ἦσαν ὑπαρκτοί διά τούς πέντε Ἀρχιερεῖς καί ἀφεώρων εἰς τήν πίστιν καί ὁμολογίαν ἡμῶν. ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
1ον. Ἡ Ἱερά Σύνοδος ὁμοφώνως
ἀνακαλεῖ τήν ὑπ' ἀριθμ. 2706/8.10.1993 ἀπόφασιν.2ον. Ἀποκαθιστᾶ πλήρως εἰς τήν προτέραν αὐτοῦ θέσιν τόν Ἱερομ. π. Ἀμφιλόχιον ὁ ὁποῖος ὡς κανονικός καί ὀρθόδοξος Ἱερεύς δύναται νά ποιῆ ἅπαντα τά τοῦ Ἱερέως. 3ον. Ἀναθέτει εἰς τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον κ. Ἀνδρέαν, ὅπως διορίση αὐτόν κανονικόν ἐφημέριον ὅπου ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἄμεσον χρείαν. Ἐφ' ὦ συνετάγη ἡ παροῦσα καί ὑπογράφεται ὡς ἕπεται. Ἡ Ἱερά
Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ὁ Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΑ ΜΕΛΗ Ὁ
Πειραιῶς καί Νήσων ΝΙΚΟΛΑΟΣ, Ὁ Ἀργολίδος ΠΑΧΩΜΙΟΣ, Ὁ Περιστερίου
ΓΑΛΑΚΤΙΩΝ, Ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς ΚΗΡΥΚΟΣ, Ὁ Κίτρους καί Κατερίνης
ΓΟΡΓΟΝΙΟΣ, Ὁ Βερροίας καί Ναούσης ΤΑΡΑΣΙΟΣ, Ὁ Λαρίσης καί Τυρνάβου
ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ
Ὁ
Ἀρχ/τεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
Δυστυχῶς οἱ ὑπογράφοντες τήν ἀνωτέρω ἱστορικήν ἀπόφασιν, ὅταν μετά
πέντε περίπου ἔτη, ἐπισήμως ἀνέλαβον νά συνεχίσουν τήν ἰδίαν προδοσίαν
τῶν πέντε, ὄχι μόνον μυστικῶς ἠθώωσαν τούς πέντε, ἀλλά καί ἐδίωξαν πολύ
πιό βάρβαρα τόν π. Ἀμφιλόχιον καί διέλυσαν τήν ὑπ' αὐτόν Μοναστικήν
Ἀδελφότητα ἐν τῶ Ἡσυχαστηρίω Ἁγίων Ἀποστόλων Ραψάνης τῆς Ἱερᾶς
Μητροπόλεως Λαρίσης!!! Ἄν αὐτό δέν ὀνομάζεται «Δεσποτικόν
καραγκιοζιλίκι», βλασφημία καί ἱεροσυλία… τότε πῶς εἶναι δυνατόν νά
χαρακτηρισθῆ;Ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς ΚΗΡΥΚΟΣ» Ἡ ὅλη ἀνήκουστος σκευωρία των, ἡ ὁποία ἤρχισεν τό 1998, ἔφθασεν μέχρι τήν 3281/20.2.2008 κλῆσιν των δι' ἀπολογίαν πρός τόν π. Ἀμφιλόχιον, καί ἐν τέλει καί εἰς τήν ὑπ' ἀρ. 3285/22.4.2008 ψευδοκαθαίρεσιν! Δημοσιεύομεν ταῦτα διά νά τά ἴδουν οἱ ἀναγνῶσται καί οἱ ἴδιοι, καί ἄν ὑπάρχη ἔστω καί ἕνας σκεπτόμενος ἄς προβληματισθῆ καί ὅ,τι τόν φωτίση ὁ Θεός. Προηγεῖται ἡ ὑπ' ἀριθμ. 91/2/15.4.2008 ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ τοῦ π. Ἀμφιλοχίου εἰς τήν κλῆσιν πρός Ἀπολογίαν, ἡ ὁποία περιέχεται κατά παραγράφους καί κείμενον τῆς κλητεύσεως καί ἀκολουθεῖ τόσον ἡ «καθαιρετική ἀπόφασις» ὅσον καί ἡ ἐπ' αὐτῆς πάλιν ἄλλην ἀπάντησις τοῦ π. Ἀμφιλοχίου. ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΥΡΝΑΒΟΥ Ἱ. Ἡσυχαστήριον Ἁγ. Ἀποστόλων Τιμ. Σταυροῦ Σ.Σ. Ραψάνης Λαρίσης 40007 Α.Π. 91 2/25 Ἀπριλίου 2008
ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ
ΠΡΟΣ τούς ἐκπεσόντας ψευδεπισκόπους κ.κ. Νικόλαον Μεσσιακάρην, Παχώμιον
Ἀργυρόπουλον, Γαλακτίωνα Γκαμίλην, Ἀνδρέαν Σῦρον καί τά λοιπά
προκύψαντα ἐπισκοπάρια Παντελεήμονα Ντέσκαν, Ἰγνάτιον Δάσσιον,
Σεβαστιανόν Σταύρου καί Λάζαρον ἈθανάσωφΔΗΜΟΣΙΑ ΑΝΟΙΚΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ Θέμα: Τό ὑπ' Ἀριθμ. Πρωτ. 3281/20.2.2008 (π.ἡ.), «χαρτίον» των περί «παραπομπῆς ἡμῶν εἰς Συνοδικόν Δικαστήριον καί κλήσεως εἰς Ἀπολογίαν»! Ἀγαπητοί πρώην Πατέρες καί Ἀδελφοί ἐν Χριστῶ Ἔλαβον τό ὡς ἄνω «χαρτίον» σας (3281) καί ἀφοῦ τό ἀνέγνωσα, τό ἔθεσα ὑπ' ὄψιν τόσον τοῦ Σεβ/του Μητροπολίτου μου κ. Κηρύκου, ὅσον καί τοῦ Θεολόγου κ. Ἐλευθερίου Γκουτζίδη καί ἀπό κοινοῦ ἀπεφασίσθη νά μή σᾶς ἐπιστραφῆ ὡς οὐσία καί τύποις ἄκυρον, ἐπειδή ΟΥΤΕ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΙΣΘΕ, ΟΥΤΕ ΣΥΝΟΔΟΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΕ, (παρά μόνον «ΣΑΘΡΑΝ ΣΥΜΜΟΡΙΑΝ» ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΑΧΩΝ, καθώς ὁ Ἱερός Ὑμνωδός γράφει (Κανών τῆς Β΄ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν), ἀλλά νά ἀπαντήσω εἰς τό θράσος σας μέ ΑΝΟΙΚΤΗΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΝ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ, καί τοῦτο ἀποκλειστικῶς ἐκ θεολογικῆς καί Ἐκκλησιολογικῆς ἐπιταγῆς, ὅπως ἄλλωστε θέλετε διαπιστώσει. Εἰς τήν ἀπάντησίν μου παραθέτω τό κείμενόν σας, διότι εἶναι ἀπαραίτητον διά πάντα τρίτον, νά τό ἔχη ὑπ' ὄψιν του διά νά δύναται νά ἐκτιμήση τό «χαρτίον» σας καί τήν ἀνοικτήν μας ἀπάντησιν. Παραθέτομεν αὐτό κατά παράγραφον καί ἀπαντῶμεν: «ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ (Μπότσαρη 8, Περιστέρι)
Α.Π. 3281 Ἐν Ἀθήναις τῆ
20ῆ Φεβρουαρίου 2008 (ἐκ. ἡμ.)
ΠΡΟΣ
ΘΕΜΑ: Παραπομπή εἰς Συνοδικόν
Δικαστήριον καί Κλῆσις εἰς Ἀπολογίαν.τόν Ἱερομόναχον Ἀμφιλόχιον Ταμπουρᾶν, εἰς Λάρισαν Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος συγκληθεῖσα κανονικῶς εἰς τακτικήν Συνεδρίασιν κατόπιν Προσκλήσεως τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος καί Προέδρου Αὐτῆς κ.κ. Νικολάου τήν 14ην Φεβρουαρίου 2008 (ἐκ. ἡμ.), ἡμέραν Τρίτην, εἰς τόν οἰκεῖον τόπον τῶν Συνεδριάσεων Αὐτῆς ἐν τῶ Ἐκκλησιαστικῶ Πνευματικῶ Κέντρω (Μ. Μπότσαρη 8, Περιστέρι — Ἀθῆναι), συγκροτουμένη κανονικῶς ἐκ τῶν: α) Μακ. Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Νικολάου, ὡς Προέδρου, καί τῶν β) Σεβ. Μητροπολίτου Ἀργολίδος κ. Παχωμίου, γ) Σεβ. Μητρ/του Περιστερίου κ. Γαλακτίωνος, δ) Σεβ. Μητρ/του Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Ἀνδρέου, ε) Σεβ. Μητρ/του Πειραιῶς καί Νήσων κ. Παντελεήμονος, στ) Σεβ. Μητρ/του Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Ἰγνατίου, ὡς μελῶν, συμμετεχόντων ἐπίσης τῶν Σεβ. Ἱεραρχῶν τῆς Αὐτοκεφάλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Πατρώων Παραδόσεων Κύπρου α) Μητρ/του Κιτίου κ. Σεβαστιανοῦ καί β) Ἐπισκόπου Ἀμαθοῦντος κ. Λαζάρου, ἀπουσιαζόντων δικαιολογημένως τῶν Σεβ/των Βερροίας καί Ναούσης κ. Ταρασίου καί Φιλίππων κ. Χρυσοστόμου, παρόντος καί τοῦ Ἀρχιγραμματέως Αὐτῆς Αἰδ/του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Δημητρίου Τσαρκατζόγλου, ἐπελήφθη τοῦ θέματος τῆς ἡμερησίας Διατάξεως τοῦ ἀφορῶντος εἰς ὑμᾶς τόν Ἱερομόναχον Ἀμφιλόχιον Ταμπουρᾶν καί τήν στάσιν καί συμπεριφοράν ὑμῶν ἔναντι τῆς Ἱ. Συνόδου καί εὑρύτερον ἐν τῆ Ἐκκλησία». Ἐπί τῆς ὡς ἄνω πρώτης παραγράφου τοῦ χαρτίου σας ἀπαντῶμεν τά κάτωθι: Παρακαλῶ νά ἔλθετε εἰς ἑαυτόν ἕκαστος καί νά συνειδητοποιήσετε ὅτι, δυστυχῶς, κατόπιν τῶν ἀπό 2003, 2004 καί ἐξαιρέτως τῆς γενικῆς καί ἐπισήμου ταύτης ὑπ' ἀριθμ. 3280/28.11.2007 «Ἐγκυκλίου» σας, ὑπαναχωρήσεων, πλέον καί τύποις καί οὐσία, καθυβρίσατε ἠρνήθητε καί ἐβασφημήσατε τήν Ἀποστολικήν σας Διαδοχήν, Αὐτό τοῦτο τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, δηλαδή τήν διακονίαν καί χάρισμα τοῦ Ἐπισκόπου! Αὐτό σημαίνει τό γεγονός ὅτι ὡς νά εἶσθε «τυφλοί καί μωροί», κατά τούς λόγους τοῦ Κυρίου, ὑποκριτικῶς καί ἄκρως δολίως «ἀπεδοκιμάσατε, ἀπεκηρύξατε καί κατεδικάσατε, τήν δῆθεν «χειροθεσίαν» σας! Μέ αὐτήν ὅμως τήν πρᾶξιν σας, ΟΥΔΕΝ ἄλλο ἐποιήσατε, παρά ὑποστασιάσατε δι' Ἑαυτούς, τήν ἀνυπόστατον διά τήν Ἐκκλησίαν χειροθεσίαν, καί κατεστήσατε Ἑαυτούς καί τυπικῶς ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ, ὁμοίους μέ ὅλους τούς κακοδόξους Φλωρινικούς ἀλλά καί τούς ἐναπομείναντας Ρώσους τῆς Διασπορᾶς! Οὕτως ἐξισώθητε καί ἐταυτίσθητε καί μέ ὅλους τούς Νεοημερολογίτας -Οἰκουμενιστάς καί πλέον, δέον ὅπως ὑπαχθῆτε καί τυπικῶς, (ὡς 13ημερίται — παλαιοημερολογίται), ὑπό τόν κ. Ἱερώνυμον καί τήν Ἱεραρχίαν του. Αὐτοί εἶσθε, ἀγαπητοί Κύριοι, διό δέν ἔχετε ΚΑΜΜΙΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ σχέσιν μέ τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἐνῶ ἤδη τύποις καί οὐσία εὑρίσκεσθε καί εἰς τόν ἀντίποδα τοῦ Ὀρθοδόξου Ἐπισκόπου καί τῆς Ἱερᾶς Συνόδου! Δηλαδή ἀποτελεῖτε καθαρῶς μιάν ὀργάνωσιν ΟΥΝΙΑΣ τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ! Μέ αὐτήν τήν «Ἐγκύκλιόν» σας, πλέον διεκηρύξατε ὄχι μόνον τήν ἐσχάτην βλασφημίαν σας κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀλλά καί τήν προδοσίαν σας κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας! Ἔτσι ἑρμηνεύονται καί κατανοοῦνται καί αἱ ἀναρίθμητοι ληστρικαί, βάρβαροι καί ἄκρως Ἀντικανονικαί καί κακόδοξοι διωκτικαί πράξεις σας, ἀπό τό 1998 μέχρι καί αὐτοῦ τοῦ «χαρτίου» σας. Παρακαλῶ νά μελετήσετε σχετικῶς τόν Α΄ ΤΟΜΟΝ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ, (Ἀθῆναι Δεκέμβριος 2000), ὁ ὁποῖος καλύπτει τάς ἐναντίον μου ἀκατονομάστους διώξεις σας ἀπό τό 1998 ἕως καί τό 2000, ἐνῶ ἀμέσως θά σᾶς ἀποσταλῆ καί ὁ Β΄ ΤΟΜΟΣ, ὁ ὁποῖος καλύπτει τά «ΤΕΡΑΤΑ καί ΣΗΜΕΙΑ», τά ὁποῖα διεπράξατε ἀπό τό 2001 μέχρι καί αὐτό τό γελοῖον, ἀνόητον καί ἄκυρον «χαρτίον» σας. Ἀκολούθως εἰς τήν ἀμέσως ἑπομένην παράγραφον γράφετε: «Ἡ Ἱερά Σύνοδος λαβοῦσα ὑπ' ὄψιν: α) Τήν μή τήρησιν ὑφ' ὑμῶν τῆς ἐπιβληθείσης ὑμῖν ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἀργολίδος, ὡς Τοποτηρητοῦ τῆς Ἱ. Μητρ/λεως Λαρίσης καί Τυρνάβου, ποινῆς τῆς Ἀργίας ἀπό πάσης ἱεροπραξίας (ἀρ. πρ. 13/26.3.2006 ἐκ. ἡμ.). Εἰς τήν ὡς ἄνω ὑπό στοιχεῖον (α) κατηγορίαν σας ἐκ τῶν προτέρων σᾶς παρακαλῶ νά κατανοήσετε, ὅτι δι' ἐμέ τόν Ἱερομόναχον Ἀμφιλόχιον, δέν ὑφίσταται, τοιαύτη, κατηγορία. Κατηγορία, καί δή διά βαρύ θανάσιμον ἁμάρτημα, ὑφίσταται δι' ὑμᾶς καί τόν Γέροντα Παχώμιον, τόν ὁποῖον παρανόμως καί ἀντικανονικῶς, (δι' αἰσχράν σατανική σκοπιμότητα), ὡρίσατε ὡς δῆθεν «Τοποτηρητήν» εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Λαρίσης. Τοῦτο δέ ὅλον ἴνα, ὡς παντελῶς ἀσύνετος, καταχρώμενος τά πάντα, διαλύση τήν ὑφ' ἡμᾶς Ἀδελφότητα τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων — Τιμίου Σταυροῦ Ραψάνης Λαρίσης, προκαλέση σχίσμα εἰς τήν Τοπικήν Ἐκκλησίαν τῆς Λαρίσης καί διώξη τήν ἐμήν ἐλαχιστότητα ἀναδεικνυόμενος, μέ αὐτόν τόν τρόπον, «Ἄξιος» συνεχιστής τοῦ Σατανικοῦ ἔργου τοῦ Ματθαίου Μακρῆ καί Θεοδοσίου Τσιαλάγκα! Ἀλλοίμονον εἰς ἐμέ ἄν ποτέ ἤθελον δεχθεῖ τό ὑπ' ἀριθμ. 13/26.3.2006 «χαρτίον» τοῦ ἀσυνέτου Γέροντος Παχωμίου, τοῦ ἀπό τό 1974 καταχθονίου ὑπονομευτοῦ τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, ὅστις ἀπεκαλύφθη μόλις τό 2004! Τόν λυποῦμαι, τόν οἰκτείρω, ὅπως καί ὅλους σας, καί σᾶς συγχωρῶ διά τάς βαρβάρους διώξεις σας ἐναντίον μου, ἀλλά, ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ!, τάς κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τῆς Ἐκκλησίας βλασφημίας σας καί τήν ἐσχάτην Προδοσίαν κατά τῆς Μητρός Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, δέν δύναμαι, οὔτε ἀνήκει εἰς ἐμέ νά συγχωρήσω, ἐνῶ ὡς Ὀρθόδοξος Κληρικός εἶμαι ὑποχρεωμένος νά πολεμήσω αὐτάς μέχρι τελευταίας μου ἀναπνοῆς, ἄν χρειασθῆ δέ καί μέχρις αἴματος. Εἰς τήν ἀκολουθοῦσαν, ὑπό στοιχεῖον (β) κατηγορίαν σας, γράφετε: ὡς κατηγορίαν: β) Τήν περιφρόνησιν καί καταπάτησιν τῶν ἀφορόντων εἰς ὑμᾶς προτροπῶν, ὑποδείξεων καί Ἀποφάσεων τόσον τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Ἀνδρέου, ὅσον καί τοῦ Σεβ. Μητρ/του Ἀργολίδος κ. Παχωμίου ὡς ἁρμοδίων δι' ὑμᾶς Ἱεραρχῶν καί διατελεσάντων Τοποτηρητῶν τῆς Ἱ. Μ. Λαρίσης, εἰς ἥν ἀνήκετε, κυρίως ὅσον ἀφορᾶ εἰς τήν δρᾶσιν ὑμῶν ἐν τῆ τοπικῆ Ἐκκλησία καί τῆ Ἱερᾶς Μονῆ Ἁγίων Ἀποστόλων Ραψάνης Λαρίσης». Ναί, ΔΕΝ ΥΠΗΚΟΥΣΑΜΕΝ, ὅπως καί πάλιν δέν ὑπακούομεν καί εἰς ὑμᾶς, διότι πρωτίστως ὅπως ἤδη πολλάκις σᾶς ἐτονίσθη ὄχι μόνον δέν ἀποτελεῖτε τήν προϊσταμένην μας Ἐκκλησιαστικήν ἀρχήν, ἀλλά καί σύμπασαι αἱ ἀπό κοινοῦ καί ἑκάστου χωριστά «προτροπαί ὑποδείξεις καί ἀποφάσεις» σας, ἦσαν καί παραμένουν ἐκ τοῦ πονηροῦ καί τῶν ἐχθρῶν τῆς Ὀρθοδοξίας κατά τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς καί τῆς Ὁμολογίας Ἐκκλησιολογίας. Ἀλλοίμονον, ἐπαναλαμβάνω, εἰς ἐμέ, ἐάν ποτέ ἤθελον τάς λάβει ὑπ' ὄψιν καί εἶχον ὑπακούσει! Κύριοι, εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν ΛΑΡΙΣΗΣ ΥΠΗΡΕΤΩ, μέ ὅσην πίστιν καί ἀνιδιοτέλειαν μοῦ παρέχει ὁ Κύριος, διά τετάρτην δεκαετίαν, δι' αὐτήν δέ, τήν χάριτι Χριστοῦ, ὑπηρεσίαν μου πολλάκις ἐδιώχθην, μετετέθην, ἐξωρίσθην, ἐτέθην εἰς «ἀργίας» καί νῦν, ἔσχατοι διῶκται εἶσθε ὅλοι ἐσεῖς! Ὅμως «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον», καί πάλιν «Δόξα τῶ Κυρίω πάντων ἕνεκεν». Ἐπί τῆς ἀκολουθούσης ὑπό στοιχεῖον (γ) κατηγορίας σας, γράφετε: «γ) Τήν μή συμμόρφωσιν ὑμῶν εἰς τάς ἀφορώσας ὑμᾶς Ἀποφάσεις του Πρωτοβαθμίου δι' Ἱερεῖς Συνοδικοῦ Δικαστηρίου (ἀπό 7.1.2003) καί τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας (3218/17.6.2005)». Ἐπικαλεῖσθε τάς ἀπό 7.1.2003 καί 3218/17.6.2005, λοιπόν, «ἀποφάσεις» σας ἐναντίον μου, διό σᾶς ἀπαντῶ: Περί μέν τῆς πρώτης «ἀποφάσεώς» σας περί «ἀργίας», σᾶς παραπέμπω εἰς τόν Τόμον τῆς «Ὀρθοδόξου Πνοῆς» τοῦ ἔτους 2003 καί εἰς τάς σελίδας 6 ἕως 22, καί 27 ἕως 38, διά νά ἴδητε ὁποῖα αἴσχη ἐπικαλεῖσθε! Περί δέ τῆς 3218/17.6.2005, σᾶς παραπέμπω εἰς τόν Τόμον τῆς «Ο.Π.» 2005 καί εἰς τάς σελίδας 164 ἕως 188 καί 195 ἕως 221, καί πάλιν εἰς τάς σελίδας 227 ἕως 252 καί ἰδιαιτέρως εἰς τάς σελίδας 313 ἕως 321. Ἄν παρ' ἐλπίδα δέν ἔχετε ἀρχεῖον, οὔτε τούς Τόμους τῆς «Ὀρθοδόξου Πνοῆς», εὐχαρίστως νά σᾶς τούς ἀποστείλωμεν ἀγάπης ἕνεκεν. Ἐπίσης περιλαμβάνονται καί εἰς τόν Β΄ Τόμον τῶν «ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ» τόν ὁποῖον θά σᾶς ἀποστείλωμεν. Ἐν προκειμένω ὅμως ἐπικαλούμενοι τάς συγκεκριμένας «ἀποφάσεις» σας, δυστυχῶς, προκύπτετε τόσον ἀσεβεῖς καί τόσον θρασεῖς, ὥστε νά διερωτᾶται κανείς: «Μά δέν ὑπάρχει μεταξύ σας ἔστω καί εἷς ὀλίγον λογικός»; Εἰς τάς ὡς ἄνω λοιπόν ἀποφάσεις σας, ἔχετε λάβει καί προσωπικῶς καί δημοσίως συντριπτικάς ἀπαντήσεις καί δή ΑΡΜΟΔΙΩΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ! Πῶς, λοιπόν, ἐτολμήσατε νά ἐπανέλθετε; Ἐνταῦθα, μέ τήν καλήν κατά Θεόν παρρησίαν, ἐπιτρέψτε μου, ἐν ἱερά ἀγανακτήσει, ἕν μόνον νά εἴπω: ΄Εντροπή κύριοι, ὀλίγη ἀνθρωπιά, ὀλίγη λογική δέν ἔμεινεν, διότι περί Πίστεως εἶναι περιττόν νά ὁμιλῶμεν δι' ὑμᾶς! Παρά ταῦτα δέν σᾶς μισῶ, ἀλλά θά συνεχίσω νά προσεύχωμαι δι' ὑμᾶς, ἰδιαιτέρως δέ διά τούς ἐνδεχομένως μή κατ' ἐπίγνωσιν παρασυρομένους εἰς ταῦτα… Ἐπί τῆς τετάρτης κατηγορίας σας: «δ) Τήν ἐνεργόν συμμετοχήν ὑμῶν ὡς μέλους τοῦ Δ.Σ. τοῦ προτεσταντίζοντος ἐν τῆ πράξει καί θεωρία Συλλόγου «Οἱ Ἅγ. Ἀπόστολοι» Λαρίσης εἰς τόν διασυρμόν τοῦ ἱερατικοῦ καί μοναχικοῦ σχήματος διά τῆς προσφυγῆς εἰς τήν κοσμικήν Δικαιοσύνην κατά τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγίων Ἀποστόλων Ραψάνης καί τῶν ἐκεῖ ἐνασκουμένων Πατέρων καί μέχρι πρότινος πνευματικῶν ὑμῶν τέκνων». Δυστυχῶς πάλιν δι' ὑμᾶς, δέν εἶναι ὅπως τά γράφετε διότι, ὅπως ὁ «Ο.Δ.Α.Π.Ι.Ε. Γ.Ο.Χ.» καί ὁ «Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε. Γ.Ο.Χ.» δέν «προσεσταντίζουν», ἔτσι καί ὁ Σύλλογός μας, «Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι — Τίμιος Σταυρός» Λαρίσης, ὑπηρετεῖ τήν ἐκπροσώπησιν τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας καί ἡμῶν ὡς μελῶν Αὐτῆς ἔναντι τῆς πολιτείας. Δηλαδή εἶναι καί αὐτός ἄλλος ὑπηρέτης — διάκονος τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας. Διατί ἐνοχλεῖσθε; Τό Ἱερατικόν μας σχῆμα διασύρουν μόνον αἱ ἀσυνέπειαι καί αἱ ἀσεβεῖς πράξεις μας καί ὄχι ἡ ἔν τισι περιπτώσεσι προσφυγή εἰς τήν δικαιοσύνην καί ἡ ἐπίκλησις τῶν Νόμων. Δέν βλέπετε, ἀγαπητοί τούς δοκούς εἰς τούς ἰδικούς σας ὀφθαλμούς, βλέπετε ὅμως τό ἐλάχιστον εἰς τούς ἰδικούς μας;… Ἐπί τῆς ε΄ κατηγορίας σας: «ε) Τήν μή μνημόνευσιν ἐν ταῖς ἱερουργίαις, ὡς κανονικῶς ὑποχρεοῦσθε, τοῦ ὀνόματος τοῦ κανονικοῦ Ἐπισκόπου Λαρίσης καί τήν ἀντικανονικήν μνημόνευσιν ἐν αὐταῖς τοῦ ὀνόματος τοῦ καθηρημένου ὡς κακοδόξου καί ἀποσκιρτήσαντος ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τέως Ἐπισκόπου καί νῦν μοναχοῦ Κηρύκου Κοντογιάννη, ὡς καί τήν ἐν τῆ Ἱερᾶ Μητροπόλει Λαρίσης ἀλλά καί ἀνά τήν Ἑλλάδαν τέλεσιν ἱεροπραξιῶν ἄνευ ἀδείας τῶν ἐπιχωρίων Ἐπισκόπων». Λυποῦμαι, ἀλλά τοῦτο τολμῶ εἰπεῖν, προδίδει σχιζοφρένιαν! Ὡστόσον ὅμως πάλιν ἀπαντῶ μέ συντομίαν πλήν σαφῶς καί κατηγορηματικῶς. Ποῖος, Κύριοι, εἶναι ὁ «Κανονικός Ἐπίσκοπος Λαρίσης», τοῦ ὁποίου ζητεῖτε νά μνημονεύω τοῦ ὀνόματός; Ἀσφαλῶς δέν εἶναι ὁ ἐν ἀργία τεθείς Ἱερομόναχος Ἰγνάτιος Δάσσιος, τόν ὁποῖον σεῖς ὡς «λύκοι κατεσπαράξατε»! Δυστυχῶς τό πρώην πνευματικόν μας τέκνον, ὄχι μόνον δέν ἠγαπήσατε καί δέν ἐνουθετήσατε καί δέν ἐπροστατεύσατε, ἀλλά καί κατά τόν πλέον εἰδεχθῆ τρόπον, τό κατεχράσθητε ὡς ὄργανόν σας εἰς τά κατά τῆς Ἐκκλησίας ἐξελισσομένα σχέδιά σας. Δι' αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγον ἐκινήσατε αὐτόν εἰς ἀνταρσίαν καθ' ἡμῶν τοῦ Γέροντος καί Πνευματικοῦ του, ἐνεθαρρύνατε καί ἐξωθήσατε εἰς ἀσεβεῖς ὕβρεις καί βλασφημίας καί ἐν τέλει τόν κατεστήσατε ἱερόσυλον χειρότερον ἀπό ὑμᾶς. Τό πρώην πνευματικόν τέκνον καί ὑποτακτικός μας, ὄχι μόνον «Ἐπίσκοπος» δέν εἶναι, ἀλλά καί ὡς Ἱερομόναχος πλέον τελεῖ ἐν ἀργία, ἐνῶ, ἐάν σήμερον μᾶς ἐζητεῖτο νά δώσωμεν «συμμαρτυρίαν» διά χειροτονίαν του εἴτε εἰς ἱεροδιάκονον εἴτε ἐκ Ἱερομόναχον, ΟΥΔΕΠΟΤΕ θά τό ἐπράττομεν μετά τούς λόγους, διά τούς ὁποίους τοῦ ἐπεβάλομεν τήν ἀργίαν! Ὅσον δέ ἀφορᾶ τόν Μητροπολίτην μου, Σεβ/τον κ. Κήρυκον, εἶσθε ἀνάξιοι καί ἀναρμόδιοι νά τόν χαρακτηρίζετε ὅπως ἀσεβῶς τόν χαρακτηρίζετε, διότι εἶσθε ψευδοκατήγοροι καί μετήλθατε κάθε ἀήθη καί ἐπαίσχυντον μεθοδείαν κατ' αὐτοῦ. Αἱ δέ ψευδοκατηγορίαι σας, καθ' ἅς δῆθεν κηρύσσει, ὅπως καί ὁ θεολόγος Ἐλευθέριος Γκουτζίδης, «ἀμάρτυρα» καί «καινοτομίας — κακοδοξίας Ἐκκλησιολογικάς καί Τριαδολογικάς»(!!!), εἶναι δέ, ἄκουσον — ἄκουσον, καί «καθηρημένος» ὑφ' ὑμῶν(!), δυστυχῶς ταῦτα πάντα ἰσχύουν μόνον δι' ὑμᾶς. Σεῖς Κύριοι εὐθέως ἐκηρύξατε Ἐκκλησιολογικάς καί Τριαδολογικάς αἰρέσεις, αἱ ὁποῖαι σᾶς ἀπεδείχθησαν καί κατηλέγχθησαν, ἀσχέτως ἄν δέν εἶσθε εἰς θέσιν ἤ δέν θέλετε νά τάς συνειδητοποιήσετε. Σεῖς Κύριοι, κρυφίως ὡρισμένοι, ἀντιποιεῖσθε ἀπό τό 1974, τούς ὀρθοδόξους, ἐνῶ τρανῶς προκύπτετε βλάσφημοι Ἐκκλησιομάχοι καί Αἱρετικοί. Πιστεύω ὅτι, ἄν εὐδοκήση ὁ Κύριος, καί ἔλθη ἡ ὥρα νά κληθῆτε νά ἀποδείξετε τάς ψευδοκατηγορίας σας, (μέσα εἰς τάς ὁποίας οἱ ἴδιοι ἔχετε πνιγεῖ πρό πολλοῦ), τότε ἡ Ἐκκλησία, ἄν μέχρι τότε δέν μετανοήσετε, θά σᾶς ἀντιμετωπίση δεόντως διά ποιμαντικούς ἐννοεῖται λόγους. Εἰς τήν ὑπό στοιχεῖον (στ) κατηγορίαν σας, ἥτις ἀποτελεῖ συνέχειαν τῆς ε΄ γράφετε: «στ) Τήν ὑποστήριξιν τῆς Καινοτομίας «περί τῆς κοινωνίας τῶν τριῶν Θείων Προσώπων ὡς πρώτης Ἀνάρχου Ἐκκλησίας» διά τῆς συνομολογήσεως καί ἀποδοχῆς κακοδόξου περιεχομένου κειμένων («ὁμολογίας») τῆς Ἱ. Μητρ/λεως Μεσογαίας, ὡς καί τήν κοινωνίαν μετά τοῦ ἀκοινωνήτου θεολόγου καί ὑποστηρικτοῦ αὐτῆς Ἐλευθερίου Γκουτζίδη, καί Ἐπ' αὐτῆς ἀρκούμεθα νά σᾶς ἐπιστήσωμεν τήν προσοχήν, εἰς τό γεγονός καθ' ὅ τόσον ἐσκοτίσθητε, ὥστε παρά τάς Ἁγιογραφικάς καί Πατερικάς μαρτυρίας αἱ ὁποῖαι ἐπανειλημμένως σᾶς παρεσχέθησαν, σεῖς, ὡς νά ἦσθε ἀνάπηροι πνευματικῶς καί διανοητικῶς, δέν ἠδυνήθητε (ἤ ἐπί τό ὀρθόν δέν ἠθελήσατε), ποτέ νά κατανοήσετε τήν ἀλήθειαν, ἀλλά καί ὡς δειλοί προδόται, ποτέ δέν ἀπεδείξατε τάς κατηγορίας σας, διότι ἁπλῶς εἶναι ψευδεῖς! Δυστυχῶς, ἤδη ἐμφανῶς ἀπό τό 1997, ὄντες ὑποχείριοι τῶν Φλωρινικῶν καί τῶν ἐγκαθέτων των, κατέστητε ἐν τέλει τυφλά ἐκτελεστικά ὄργανά των! Ἐν προκειμένω σᾶς παραπέμπω πάλιν εἰς ἕν μόνον σημεῖον τῆς «Ὀρθοδόξου Πνοῆς», ἤτοι, εἰς τόν Τόμον 2006 σελ. 331-368 καί εἰδικώτερον εἰς τάς σελ. 352 καί ἑξῆς. Ὅσον ἀφορᾶ εἰς τά περί «ἀκοινωνησίας» καί «ἀφορισμοῦ» τοῦ ἐλλ/του θεολόγου κ. Ἐλ. Γκουτζίδη, δυστυχῶς ἔρχεσθε τρίτοι κατά σειράν, διότι πρίν ἀπό σᾶς τόν ἐτίμησαν μέ παραμοίας ἀνοήτους καί κενάς «ἀκοινωνησίας» οἱ κακῶς τελευτήσαντες τόν βίον πρ. Ἀττικῆς Ματθαῖος καί πρώην Φθιώτιδος Θεοδόσιος, ἐνῶ κάποιοι «Ἁγιορεῖται» παραπλησίως μέ ὑμᾶς τόν «ἐτίμησαν» μέ παρομοίας συκοφαντίας ἀμέσως μετά τό 1977, ὅτε ἤρχισεν νά γράφη καί νά ὁμιλῆ περί Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς καί Ἐκκλησιολογίας — Ὁμολογίας! Εἰς τήν ὑπό στοιχεῖον (ζ) κατηγορίαν σας, πάλιν γράφετε: «ζ) Τήν ὑφ' ὑμῶν συνεχιζομένην, παρά τάς σχετικάς συστάσεις καί Ἀποφάσεις τῆς Ἱ. Συνόδου λιβελλογραφίαν καί διάδοσιν κειμένων ὑβριστικοῦ, συκοφαντικοῦ, ἀντιεκκλησιαστικοῦ καί ἀντορθοδόξου περιεχομένου (ἐπιστολαί, ἔντυπα, ἄρθρα περιοδικοῦ «Ὀρθ. Πνοή») στρεφομένων κατά τῆς Ἱ. Συνόδου, τῶν μελῶν Αὐτῆς καί ἐν γένει τῆς Ἐκκλησίας, προκαλῶν σκανδαλισμόν τῶν πιστῶν, σύγχυσιν καί διατάραξιν τῆς εἰρήνης καί ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας». Καί ἐπ' αὐτῶν εἴμεθα κάθετοι, τονίζοντες ὅτι εἰς ΟΥΔΕΜΙΑΝ «λιβελλογραφίαν καί διάδοσιν κειμένων ὑβριστικοῦ συκοφαντικοῦ ἀντιεκκλησιαστικοῦ καί ἀντορθοδόξου περιεχομένου» κ.λπ. προέβημεν. ΟΥΔΕΙΣ προέβη καθ' Ὑμῶν, πολύ δέ περισσότερον κατά τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, τήν Ὁποίαν σεῖς ἐβλασφημήσατε καί ἐκ τῆς Ὁποίας πρό πολλοῦ ἐξεβλήθητε, μέ ὅσα ὅλως ἀνοήτως, μᾶς κατηγορεῖτε ψευδῶς! Δυστυχῶς ὡς κατηγορίας ἐκλαμβάνετε μόνον τήν καθαράν Ὁμολογίαν! Βλέπετε ἐπιστολάς καί Ὑπομνήματά μου ἀπό τό 1998 καί ἑξῆς. Ὡστόσον ὅμως, παρακαλῶ ὑποδεῖξτε μας ποῦ, πότε καί ὑπό ποίου ἐσημειώθη εἰς τήν «Ο.Π.» ἔστω καί τό παραμικρόν λιβελλογράφημα κ.λπ., διά νά διορθώσωμεν, διαφορετικά σᾶς ἐφιστῶ τήν προσοχή διότι ἐν ἐπιγνώσει δέν παύετε σκοπίμως συκοφαντοῦντες. Ἐπί τῆς ἀκολουθούσης παραγράφου καθ' ἥν: «ΚΑΤΟΠΙΝ πάντων τῶν ἀνωτέρω ἡ Ἱ. Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος ΟΜΩΦΩΝΩΣ ΑΠΕΦΑΣΙΣΕΝ τήν παραπομπήν ὑμῶν εἰς Δίκην μέ τάς κατηγορίας τῆς ἀπειθείας, τῆς ἀνταρσίας, φατρίας, τυρείας, σχίσματος καί κακοδοξίας, τά ὁποῖα ἐνεργεῖτε καί ὑποστηρίζετε ἀμετανοήτως παρά τάς ἐπανειλημμένας συστάσεις καί προτροπάς τόσον τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Ἀνδρέου ὡς χειροτονήασντος ὑμᾶς Πρεσβύτερον, ὅσον καί τοῦ Σεβ. Μητρ/του Ἀργολίδος κ. Παχωμίου ὡς διατελέσαντος Τοποτηρητοῦ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Λαρίσης, εἰς ἥν ἀνήκετε, ἀλλά καί τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου ὡς ταῦτα δεικνύονται ἐκ τῆς σχετικῆς μεθ' ὑμῶν ἀλληλογραφίας τῶν τελευταίων ἐτῶν». Αὕτη στερεῖται δι' ἡμᾶς κάθε νοήματος, διά τούς ἀπ' ἀρχῆς ἐκτεθέντας σοβαρούς λόγους. Ἐπαναλαμβάνομεν ὅμως, ἀλλοίμονον ἄν, καθ' Ὑμᾶς, δέν ἤμην ὅπως μέ χαρακτηρίζετε, τότε θά ἤμην ὅμοιος μέ ὑμᾶς, ὅπερ μή γένοιτο εἰς τόν αἰῶνα. Τάς «συστάσεις» καί «προτροπάς» σας δέν τάς ἐδέχθην οὔτε θά τάς δεχθῶ εἰς τόν αἰῶνα, διότι εἶναι δόλιαι, ὡς ἐκ τοῦ πονηροῦ προερχόμεναι μέσω δολίων καί ἀσεβῶν. Εἰς τήν πρό τελευταίαν παράγραφον τοῦ «χαρτίου» σας σημειώνετε: «ΕΠΕΙΔΗ ἡ κατά τά ἀνωτέρω στάσις καί συμπεριφορά ὑμῶν συνιστᾶ τήν διάπραξιν βαρυτάτων ἐκκλησιαστικῶν παραπτωμάτων, τά ὁποῖα προβλέπονται καί τιμωροῦνται τόσον ἀπό τάς ἐντολάς τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὅσον καί τά παραγγέλματα τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, καθώς καί ἀπό τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνας τῶν Ἁγίων Συνόδων καί δή τούς: Ι΄, ΛΑ΄, ΛΘ΄, ΝΕ΄ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, Ζ΄ τῆς Γ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, Η΄ τῆς Δ΄ Οικουμενικῆς Συνόδου, ΙΘ΄ τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ΙΓ΄ τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, ΛΔ΄ τῆς Πενθέκτης, ΣΤ΄ τῆς ἐν Γάγγρα, Ε΄ τῆς ἐν Ἀντιοχεία». Ἐπ' αὐτῆς πρωτίστως παρατηρῶ ὅτι σεῖς δέν δύνασθε νά ἐπικαλῆσθε οὐδένα τῶν Ἱερῶν Κανόνων, διότι ἰσοπεδώσατε καί κατηργήσατε τήν Κανονικήν Τάξιν, ἐπικαλούμενοι δέ τούς ἀνωτέρω Ἱερούς Κανόνας, τοῦτο ποιεῖτε ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΩΣ, ἤτοι, ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΩΣ καί πρός ἐντυπωσιασμόν τῶν ἀγνοούντων, διότι οὐδείς ἐξ αὐτῶν τῶν Ἱ. Κανόνων ἔχει καί τήν παραμικράν σχέσιν μέ τήν ἐλαχιστότητά μου. Καί καταλήγετε: «Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος σᾶς καθιστᾶ ὑπόδικον, παραπέμπουσα ὑμᾶς εἰς τό ἁρμόδιον Συνοδικόν Δικαστήριον καί σᾶς καλεῖ εἰς Ἀπολογίαν ἐνώπιον Αὐτοῦ ἐπί τῶν ἀνωτέρω κατηγοριῶν, τήν 22αν Ἀπριλίου 2008, ἡμέραν Δευτέραν καί ὥραν 10ην πρωινήν εἰς τήν αἴθουσα τῶν Συνεδριάσεων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἐν τῶ Ἐκκλησιαστικῶ Πνευματικῶ Κέντρων (Μπότσαρη 8, Περιστέρι — Ἀθῆναι). Διά
τήν Ἱεράν Σύνοδον
Ἀπαντῶμεν καί ἐπ' αὐτῆς τἡς ἀκροτελευτείου παραγράφου σας ὅσον πιό ἁπλᾶ
δυνάμεθα.Ὁ Ἀθηνῶν Νικόλαος Πρόεδρος» Ἐφ' ὅσον, Κύριοι, τήν 22αν Ἀπριλίου 2008, συνέλθη «ἡ σαθρά συμμορία» σας, τότε παρακαλῶ νά ἐνσκύψετε καί νά κλαύσετε ἐπί τῶν ἐρειπίων σας, διά νά σᾶς εὐσπλαχνισθῆ ὁ Κύριος. Δι' αὐτό ἀκριβῶς διακαῶς καί ἡ ἐλαχιστότης μου θά προσεύχεται, δηλαδή διά τήν ταφήν τοῦ κακοῦ ἑαυτοῦ σας, ἴνα ὁ Κύριος ἀναστήση ὑμᾶς Ἀμήν. Ἐλάχιστος ἐν Ἱερομονάχοις
Υ.Γ. Ἐπιφυλασσόμεθα ὅπως τό ταχύτερον σᾶς ἀποστείλωμεν τόν Β΄ ΤΟΜΟΝ ὑπό
τό τίτλον «ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ», ὁ ὁποῖος καλύπτει τά
«κατορθώματά σας», ἤτοι, τάς ἐναντίον μας νέας διώξεις ἀπό τό 2001
μέχρι καί τοῦ ἀνωτέρω «χαρτίου» σας, διά νά ἴδητε εἰς ὁποίας βδελυράς
πράξεις προέβητε! Τοῦτο ποιοῦμεν μέ σκοπόν τήν μετάνοιάν σας, καί ἐν
ἀντιθέτω, ὅπερ μή γένοιτο, νά εἶσθε ἀναπολόγητοι ἐνώπιον Θεοῦ καί
ἀνθρώπων.Ἱερομόναχος Ἀμφιλόχιος Ὁ ἴδιος
ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΩΣ
Κατόπιν τῆς ἀνωτέρω ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΣ, ὡς παντελῶς ἐσκοτισμένοι,
γελοιοποιοῦνται μέ τήν κάτωθι ψευδοκαθαίρεσιν κατά τοῦ π. Ἀμφιλοχίου,
μέ ἀποτέλεσμα, εἰ θέμις εἰπεῖν, δι' αὐτῆς νά διακηρύξουν καί
ἀναγνωρίσουν δύο φοράς τήν ΑΚΩΛΥΤΟΝ ΙΕΡΩΣΥΝΗΝ τοῦ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ. Ἡ ἄκυρος
ἀπόφασις αὐτῶν τῶν προδοτῶν καί ἄκρως βλασφήμων καί Ἐκκλησιομάχων
ψευδεπισκόπων ἔχει ὡς κάτωθι:ΜΕ «ΚΑΘΑΙΡΕΣΙΝ»! «Α.Π. 3285 Ἐν Ἀθήναις
τῆς 24.4.2008 (ἐ.ἡ.)
ΑΠΟΦΑΣΙΣ
Ἐν Ἀθήναις σήμερον τήν 22αν
Ἀπριλίου 2008, ἡμέραν Δευτέραν, συνεδρίασεν τό Συνοδικόν Δικαστήριον,
τό συγκροτηθέν δυνάμει καί εἰς ἐφαρμογήν τῆς σχετικῆς Ἀποφάσεως τῆς
Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας ληφθείσης κατά τήν τακτικήν Συνεδρίασιν
Αὐτῆς τῆς 14ης Φεβρουαρίου ἐ.ἔ. περί «Παραπομπῆς» τοῦ Ἱερομονάχου
Ἀμφιλοχίου Ταμπουρᾶ «εἰς Συνοδικόν Δικαστήριον καί Κλῆσις πρός
Ἀπολογίαν», εἰς τήν αἴθουσαν Συνεδριάσεων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου εἰς τό
Ἐκκλησιαστικόν Πνευματικόν Κέντρον Περιστερίου, ἐπί τῆς ὁδοῦ Μ.
Μπότσαρη 8, ὑπό τήν Προεδρίαν τοῦ Σεβ/του Μητροπολίτου Ἀργολίδος κ.
Παχωμίου, καί ὡς μελῶν τῶν: Σεβ. Μητρ/του Περιστερίου κ. Γαλακτίωνος,
Σεβ. Μητρ/του Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Ἀνδρέου, Σεβ. Μητρ/του Πειραιῶς
καί Νήσων κ. Παντελεήμονος, Σεβ. Μητρ/του Λαρίσης καί Τυρνάβου κ.
Ἰγνατίου καί τοῦ πρός τοῦτο προσκληθέντος ἐκ τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ.
Κύπρου Σεβ. Ἐπισκόπου Ἀμαθοῦντος κ. Λαζάρου, χρέη Γραμματέως
ἐκτελοῦντος τοῦ Παν/του Ἱερομονάχου π. Φιλίππου Σελητσανιώτη, πρός
ἐκδίκασιν τῆς ὑποθέσεως τοῦ Ἱερομονάχου Ἀμφιλοχίου Ταμπουρᾶ, διά τάς
ἀποδοθείσας αὐτῶ κατηγορίας ὡς αὗται καί κατωτέρω ἐκτίθενται.Ὁ κατηγορούμενος κληθείς πρός Ἀπολογίαν, δυνάμει τοῦ ὑπ' ἀριθμ. Πρωτ. 3281/20.2.2008 Συνοδικοῦ ἐγγράφου, δέν προσῆλθεν, ὡς 'ώφειλεν, ἐνώπιον ἡμῶν, ἀλλ' ἀπήντησεν εἰς τάς ἀποδιδομένας αὐτῶ κατηγορίας διά τοῦ ἀπό 2/15.3.2008 («Α.Π. 91») ἐγγράφου του, ὑποστηρίξας τά ἐν αὐτῶ. Κατόπιν μακρᾶς συζητήσεως, ἀναγνωσθέντων πάντων τῶν σχετικῶν ἐγγράφων καί ληφθέντων ὑπ' ὄψιν πάντων τῶν στοιχείων τοῦ φακέλλου τῆς ἐν λόγω ὑποθέσεως, τό Συνοδικόν Δικαστήριον ἐξήτασε λεπτομερῶς τό ἐν τῆ ὑπ' ἀριθμ. Πρωτ. 3281/20.2.2008 (ἐκ.ἡμ.) κλήσει αὐτοῦ πρός Ἀπολογίαν κατηγορητήριον. Συγκεκριμένως ὡς διαλαμβάνεται εἰς τήν κλῆσιν αὐτοῦ εἰς Ἀπολογίαν, τό Συνοδικόν δικαστήριον λαβών ὑπ' ὄψιν: α) Τήν μή τήρησιν ὑπ' αὐτοῦ τῆς ἐπιβληθείσης αὐτῶ ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἀργολίδος, ὡς Τοποτηρητοῦ τῆς Ἱ. Μητρ/λεως Λαρίσης καί Τυρνάβου, ποινῆς τῆς Ἀργίας ἀπό πάσης ἱεροπραξίας (Α.Π. 13/26.3.2006 ἐκ.ἡμ.). β) Τήν περιφρόνησιν καί καταπάτησιν τῶν ἀφορώντων εἰς αὐτόν προτροπῶν, ὑποδείξεων καί Ἀποφάσεων τόσον τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Ἀνδρέου, ὅσον καί τοῦ Σεβ. Μητρ/του Ἀργολίδος κ. Παχωμίου, ὡς ἁρμοδίων δι' αὐτόν Ἱεραρχῶν καί διατελεσάντων Τοποτηρητῶν τῆς Ἱ. Μ. Λαρίσης, εἰς ἥν ἀνήκει, κυρίως ὅσον ἀφορᾶ εἰς τήν δρᾶσιν αὐτοῦ ἐν τῆ τοπικῆ Ἐκκλησία καί τῆ Ἱερᾶ Μονῆ Ἁγίων Ἀποστόλων Ραψάνης Λαρίσης. γ) Τήν μή συμμόρφωσιν αὐτοῦ εἰς τάς ἀφορώσας αὐτόν Ἀποφάσεις τοῦ Πρωτοβαθμίου δι' Ἱερεῖς Συνοδικοῦ Δικαστηρίου (ἀπό 7.1.2003) καί τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας (3218/17.6.2005). δ) Τήν ἐνεργόν συμμετοχήν αὐτοῦ ὡς μέλους τοῦ Δ.Σ. τοῦ προτεσταντίζοντος ἐν τῆ πράξει καί θεωρία Συλλόγου «Οἱ Ἅγ. Ἀπόστολοι» Λαρίσης εἰς τόν διασυρμόν τοῦ ἱερατικοῦ καί μοναχικοῦ σχήματος διά τῆς προσφυγῆς εἰς τήν κοσμικήν Δικαιοσύνην κατά τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγίων Ἀποστόλων Ραψάνης καί τῶν ἐκεῖ ἐνασκουμένων Πατέρων καί μέχρι πρότινος πνευματικῶν αὐτοῦ τέκνων. ε) Τήν μή μνημόνευσιν ἐν ταῖς ἱερουργίαις, ὡς κανονικῶς ὑποχρεοῦτο, τοῦ ὀνόματος τοῦ κανονικοῦ Ἐπισκόπου Λαρίσης καί τήν ἀντικανονικήν μνημόνευσιν ἐν αὐταῖς τοῦ ὀνόματος τοῦ καθηρημένου ὡς κακοδόξου καί ἀποσκιρτήσαντος ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τέως Ἐπισκόπου καί νῦν μοναχοῦ Κηρύκου Κοντογιάννη, ὡς καί τήν ἐν τῆ Ἱερᾶ Μητροπόλει Λαρίσης, ἀλλά καί ἀνά τήν Ἑλλάδαν τέλεσιν ἱεροπραξιῶν ἄνευ ἀδείας τῶν ἐπιχωρίων Ἐπισκόπων. στ) Τήν ὑποστήριξιν τῆς Καινοτομίας «περί τῆς κοινωνίας τῶν τριῶν Θείων Προσώπων ὡς πρώτης Ἀνάρχου Ἐκκλησίας» διά τῆς συνομολογήσεως καί ἀποδοχῆς κακοδόξου περιεχομένου κειμένων («ὁμολογίας») τῆς Ἱ. Μητρ/λεως Μεσογαίας, ὡς καί τήν κοινωνίαν μετά τοῦ ἀκοινωνήτου θεολόγου καί ὑποστηρικτοῦ αὐτῆς Ἐλευθερίου Γκουτζίδη, καί ζ) Τήν ὑπ' αὐτοῦ συνεχιζομένην, παρά τάς σχετικάς συστάσεις καί Ἀποφάσεις τῆς Ἱ. Συνόδου λιβελλογραφίαν καί διάδοσιν κειμένων ὑβριστικοῦ, συκοφαντικοῦ, ἀντιεκκλησιαστικοῦ καί ἀντορθοδόξου περιεχομένου (ἐπιστολαί, ἔντυπα, ἄρθρα περιοδικοῦ «Ὀρθόδοξος Πνοή») στρεφομένων κατά τῆς Ἱ. Συνόδου, τῶν μελῶν Αὐτῆς καί ἐν γένει τῆς Ἐκκλησίας, προκαλῶν σκανδαλισμόν τῶν πιστῶν, σύγχυσιν καί διατάραξιν τῆς εἰρήνης καί ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας. Ἐπί πλέον τό Συνοδικόν Δικαστήριον λαβών ὑπ' ὄψιν τά ἐν τῆ ἐπιγραφομένη «ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΝΟΙΚΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ» (ἀπό 2/15.3.2008 καί «Α.Π. 91») τοῦ Κατηγορουμένου εἰς ἀπάντησιν τῶν ἀνωτέρω διαλαμβανόμενα, ἐκ τῶν ὁποίων προκύπτει ὑβρίζων, βλασφημῶν, ἐμμένων ἐν ἀμετανοησία εἰς τήν πλάνην καί τήν κακοδοξίαν αὐτοῦ, ἀλλά καί ΟΜΟΛΟΓΩΝ εὐθέως τήν διάπραξιν τῶν κατ' αὐτοῦ κατηγοριῶν, θεωρῶν ταῦτα ὡς ὑποχρέωσίν του, ἀλλά καί προκλητικῶς καί ἀνειλικρινῶς μετά ταῦτα ἀναληθῶς ὑποστηρίζων ὅτι οὐδέποτε ὕβρισε οὐδένα. Κατόπιν πάντων τῶν ἀνωτέρω τό Συνοδικόν Δικαστήριον: ΣΥΣΚΕΦΘΕΝ
ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΘΕΙΟΥΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΑΣ
Εὗρεν ἀπολύτως ἀληθεῖς τάς αὐτῶ
ἀποδιδομένας κατηγορίας τῆς ἀπειθείας, ἀνταρσίας, φατρίας, τυρείας,
σχίσματος καί κακοδοξίας καί δεδομένην τήν ἐκ τῆς ἀπαντήσεως τοῦ
κατηγορουμένου περί αὐτῶν πασιφανῶς προκύπτουσαν καί διαπιστουμένην καί
ἐκ τῶν γεγονότων τῆς ὅλης ἀναστροφῆς αὐτοῦ ἀμετανοησίαν, καίΕΠΕΙΔΗ
Πάντα τά ἀνωτέρω προβλέπονται
καί τιμωροῦνται αὐστηρῶς ὑπό τῶν θείων καί Ἱερῶν Κανόνων καί δή τῶν:
Ι΄, ΛΑ΄, ΛΘ΄, ΝΕ΄ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, Ζ΄ τῆς Γ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου,
Η΄ τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ΙΘ΄ τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ΙΓ΄
τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, ΛΔ΄ τῆς Πενθέκτης, ΣΤ΄ τῆς ἐν Γάγγρα καί Ε΄
τῆς ἐν Ἀντιοχεία Συνόδου.ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Κρίνει τόν Ἱερομόναχον
Ἀμφιλόχιον Ταμπουρᾶν ἔνοχον τῶν ἀποδιδομένων αὐτῶ κατηγοριῶν, καίΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ
Κατά πλειοψηφίαν, τήν
καθαίρεσιν αὐτοῦ ἐκ τοῦ Ἱερατικοῦ βαθμοῦ καί ἀξιώματος, ἀποστερουμένου
τούτου πάσης ἱερατικῆς ἐξουσίας, καί τήν ἐπαναφοράν αὐτοῦ εἰς τήν τάξιν
τῶν μοναχῶν.Ἐφ' ὦ συνετάγη ἡ παροῦσα καί ἀναγνωσθεῖσα ὑπογράφεται ὡς ἕπεται. Ἀθήνησι τήν
22αν Ἀπριλίου τοῦ ἔτους 2008
ΤΟ ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ Ὁ
Πρόεδρος
Ὁ Ἀργολίδος Παχώμιος Τά
Μέλη
Ὁ Θηβῶν καί Λεβαδείας Ἀνδρέας, Ὁ Πειραιῶς καί Νήσων Παντελεήμων Ὁ Λαρίσης καί Τυρνάβου Ἰγνάτιος, Ὁ Ἀμαθοῦντος Λάζαρος Ὁ Γραμμ. Ἱερομ. Φίλιππος Σελητσανιώτης» Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ
ΤΟΥ ΠΑΝ/ΤΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ (Α.Π. 93/26.4.2008)
Εἰς τήν ἀνωτέρω ἄκυρον ἀλλά παντελῶς γελοίαν «ἀπόφασιν» τοῦ δῆθεν
«Συνοδικοῦ δικαστηρίου» τοῦ ἀνοηταίνοντος γέροντος Παχωμίου, ἐδόθη
ἀμέσως ἡ κάτωθι ἀπάντησις ὑπό τοῦ Παν/του π. Ἀμφιλοχίου:ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΘΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟΝ ΤΕΥΧΟΣ ΤΗΣ «Ο.Π.». Αἱ τακτικαί στῆλαι τῆς «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΟΗΣ», «ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ…» καί «ΑΠΑΝΤΩΜΕΝ ΕΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ…», αἱ ὁποῖαι, λόγω σοβαρῶν ἐπικαίρων θεμάτων παρελείφθησαν ἀπό τό παρόν τεῦχος τῆς «Ο.Π.», θά συνεχισθοῦν κανονικῶς ἀπό τό ἑπόμενον τεῦχος. Ἐπίσης θά συνεχισθοῦν καί αἱ «ΔΗΜΟΣΙΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ» τοῦ Σεβ/του κ. Κηρύκου πρός τόν ψευδαρχιεπίσκοπον κ. Νικόλαλον Μεσσιακάρη καί τήν ὑπ' αὐτόν «σαθράν συμμορίαν» τῶν ψευδεπισκόπων του, ἐπί τῆς ψευδοκαθαιρέσεως, τήν ὁποίαν ὡς ἀνόητοι διενοήθησαν καί ἐπεχείρησαν, χωρίς ἀσφαλῶς οὐδέν κανονικόν καί ἔγκυρον ἀποτέλεσμα… Ὡσαύτως τά μεγάλης Ἱστορικῆς σημασίας γεγονότα, ἤτοι, τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ἑνώσεως μετά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας καί τάς ἐκλογάς καί χειροτονίας νέων Ἐπισκόπων, ἐπίσης εἰς τό ἑπόμενον τεῦχος. Τέλος καί ἡ, διά τόν ἴδιον λόγον, παραληφθεῖσα συνέχεια ἐκ τῆς «Εἰσηγήσεως ἐπί τοῦ Γ΄ Θέματος τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου», θά συνεχισθῆ ἀπό τό ἑπόμενον. ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΥΡΝΑΒΟΥ Ἱ. Ἡσυχαστήριον Ἁγ. Ἀποστόλων — Τιμίου Σταυροῦ Σ.Σ. Ραψάνης Λαρίσης 40007 Α.Π. 93 26 Ἀπριλίου 2008 (π.ἡ.)
ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ 3285/22.4.2008 «Ἀποφάσεως περί Καθαιρέσεώς» μου Πρός τόν «πρόεδρον καί τά μέλη» τοῦ δῆθεν «συνοδικοῦ Δικαστηρίου», ἤτοι τούς ψευδεπισκόπους, κ.κ. Παχώμιον Ἀργυρόπουλον, Ἀνδρέαν Σῦρον, Παντελεήμονα Ντέσκαν, Ἰγνάτιον Δάσσιον, Λάζαρον Ἀθανάσωφ καί τόν «γραμματέα» Φίλιππον Σελητσανιώτην. Κοινοποίησις: 1) Σεβ/τον Μητροπολίτην Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας κ. Κήρυκον. 2) Διεύθυνσιν τοῦ ἐπισήμου Δημοσιογραφικοῦ Ὀργάνου τῆς Ἐκκλησίας «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ». 3) Τόν διαφωνήσαντα εἰς τό «συνοδικόν δικαστήριον» τῆς 22ας Ἀπριλίου, Σεβ/τον κ. Γαλακτίωνα. Ἀγαπητοί πρώην Πατέρες καί Ἀδελφοί ἐν Χριστῶ, νῦν δέ ἄσπονδοι διῶκται καί πολέμιοι τῆς Ἐκκλησίας ὡς καί παντός Ὀρθοδόξου, Χριστός Ἀνέστη, πλήν ὅμως πολλοί ἐξ ἡμῶν ὄχι μόνον δέν συνανεστήθημεν τῶ Χριστῶ, ἀλλά καί βαθύτερον ἐτάφημεν, ἀφοῦ, ἐν προκειμένω, ἡ ἀγάπη σας περισσότερον ἐσκοτίσθητε καί ἀπεμακρύνθητε ἐκ τῆς Ἀληθείας, ἤγουν τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ, ἀλλά καί ἐκ τῆς Εἰρήνης καί τῆς Ἀγάπης Του, τήν ὁποίαν ἐχαρίσατο καί χαρίζεται τοῖς πιστοῖς διά καί ἐν τῆ Ἐκκλησία Του. Ἀγαπητοί Κύριοι, ἐλάβομεν καί τήν διά δευτέραν φοράν ἀποσταλεῖσαν ἡμῖν «κλῆσιν» σας πρός ἀπολογίαν μου, τήν ὁποίαν ἁπλῶς, τήν φοράν αὐτήν, ὠνομάσατε ὡς «Ἀπόφασιν τοῦ Συνοδικοῦ σας Δικαστηρίου»! Μά δέν εὑρέθη εἷς νά σᾶς συντάξη μίαν ἔστω ψευδοαπόφασιν μέ ἕνα διατακτικόν, μίαν στοιχειώδη ἐπιχειρηματολογίαν, εἰς ἔστω ψευδοκανονικά πλαίσια, ὥστε νά ἀκολουθήση καί ἕν ἀληθοφανές «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ»;! Ποῖος, ἀγαπητοί, θά ἴδη τήν «ἀπόφασίν» σας καί δέν θά σᾶς οἰκτείρη διότι τήν ἐπαναλαμβανομένην κλῆσιν πρός «ἀπολογίαν» μου, αὐτήν τήν φοράν, ὠνομάσατε ὡς δῆθεν «ἀπόφασιν συνοδικοῦ δικαστηρίου»; Αὐτά ἐν πρώτοις ἐνῶ τό θέμα δέν περιορίζεται καί δέν κλείνει μέ τά ἀνωτέρω. Μέ σκοπόν νά σᾶς βοηθήσω ὥστε νά κατανοήσετε τήν ἄκραν ἀνοησίαν, περί δῆθεν «συνοδικοῦ δικαστηρίου», προχωρῶ καί ἐπί τῆς οὐσίας. Ἐπικαλεῖσθε ἕνα κατηγορητήριον ἀνεπέρειστον καί ἀτεκμηρίωτον, διότι εἶναι ψευδές, διό καί δέν ἀποδεικνύετε οὐδέν ἐκ τῶν ἐν αὐτῶ! Ἄν νομίζετε ὅτι ἔτσι συγκροτεῖται καί λειτουργεῖ ἕνα Κανονικόν καί Ὀρθόδοξον Ἐκκλησιαστικόν δικαστήριον, τότε ἐπιβεβαιώνετε ὅτι εἶσθε παντελῶς ἀκατάλληλοι, ἀνεπαρκεῖς, ἀδαεῖς καί ἀπληροφόρητοι. Ἐν προκειμένω σᾶς προλαμβάνω τονίζων ὅτι τῶν ἀνωτέρω προηγεῖται ἡ προσωπική σας ταυτότης, ἤγουν, ποῖοι εἶσθε καί τί καί ποίους ἐκφράζετε καί ἐκπροσωπεῖτε. Κύριοι, παρακαλῶ λάβετε ὑπ' ὄψιν σας ὅτι εἶσθε οἱ δεδηλωμένοι ἐκπεσόντες ἐκ τῆς Ὁμολογίας — Ἐκκλησιολογίας τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὡς εὐθέως βλασφημήσαντες τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, ἥγουν τήν Ἀποστολικήν σας Διαδοχήν, ἐξαιρέτως δέ ὁ κ. «Πρόεδρος», ἀπό τό ἔτος 1974,(*) ἐν σώματι δέ καί ἐν χορῶ, τήν 28ην Νοεμβρίου 2007,(**) καί κατ' ἐξακολούθησιν, ὡς ἤδη διά τῆς ὑπ' ἀριθμ. 91/2/15.4.2008 Δημοσίας Ἀπαντήσεώς μας σᾶς ἀπεδείξαμεν. Ἑπομένως εἶσθε αὐτοαπόβλητοι τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας, ὡς Πνευματομάχοι δέ καί Ἐκκλησιομάχοι, εἶσθε καί Χριστομάχοι. Δι' αὐτούς τούς λόγους αὑτοαπεβλήθητε καί πλέον οὔτε Ἐπίσκοποι εἶσθε, οὔτε θεσμόν τινα Ἐκκλησιαστικόν δύνασθε νά λειτουργήσετε, ἀφοῦ οὐσία ἡ «σαθρά συμμορία» σας, (κατά τήν Ἱεράν ὑμνολογίαν), τό κίνημά σας, ἐπέχει, εἰ θέμις εἰπεῖν, θέσιν προδρομικοῦ κινήματος τοῦ Ἀντιχρίστου! Μήν ἐκπλήσσεσθε, πολλῶ δέ μᾶλλον μή ὀργίζεσθε, διότι ἀπ' ἀρχῆς «πολλοί ἀντίχριστοι γεγόνασι» (Α΄ Ἰωάννου Β΄ 18 καί 22). Ὡς μή Κανονικοί καί μή Ὀρθόδοξοι Ἐπίσκοποι, δέν ἀποτελεῖτε τήν Κανονικήν καί Ὀρθόδοξον Ἱεράν Σύνοδον τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ἑπομένως δέν συγκροτεῖτε καί Συνοδικόν Δικαστήριον Αὐτῆς! Κατόπιν τούτων οὐδεμίαν ἀπόφασιν ἠδύνασθε νά λάβετε, ὅπως ἄλλωστε καί ΔΕΝ ΕΛΑΒΕΤΕ, ἀφοῦ ὡς τοιαύτην ἐχαρακτηρίσατε τήν ὑπ' ἀριθμ. 3281/20.2.2008 ψευδῆ καί ἀτεκμηρίωτον»κλῆσιν» σας πρός ἐμέ. Ὅπως ἅπαντα τά ὑφ' ὑμῶν τελούμενα στεροῦνται χάριτος, ὅπως ὅλων τῶν σχισματοαιρετικῶν, οὕτω καί ὡς «δικαστήριον» οὐδέν Νόμιμον — Κανονικόν καί ἔγκυρον ἀποτέλεσμα ἠδύνασθε νά παραγάγητε. Κατόπιν τούτων ἦτο ἑπόμενον νά μήν ὑπάρχη διατακτικόν, δηλαδή Κανονική διαδικασία, θεμελιωμένη ἐπί πραγματικοῦ κατηγορητηρίου καί πρό πάντων μεμαρτυρημένη ἐπιχειρηματολογία. Ὡς ἐκ τούτων ἐπιμελῶς ἀπεσιωπήσατε καί τήν πληθύν τῶν «Ἀπολογιῶν» μας — Ὑπομνημάτων — Καταγγελιῶν ἐπί τῆς ἀπ' Ἀρχῆς (1998) σκευωρίας σας! Πῶς νοεῖται ἤ πῶς δικαιολογεῖται τό γεγονός αὐτό, δηλαδή, ἐπαναλαμβάνω καί ὑπογραμμίζω, πῶς νοεῖται τό γεγονός ὅτι ἑκατοντάδας σελίδας κειμένων μας, ἀπολύτως κανονικῶν καί τεκμηριωμένων, οὔτε κάν τά ἐλάβετε ὑπ' ὄψιν; Ἀγνοεῖτε πότε, πῶς καί διατί ἤρχισεν ἡ ἀπό τό 1998 ἐναντίον μου Φλωρινική, Μαξιμική, Κατσουρική καί ἐν τέλει καί «Συνοδική» σας σκευωρία; Συνειδητοποιεῖτε τάς ἀπό πάσης ἀπόψεως ἐγκληματικάς σας συκοφαντίας καί ληστρικάς πράξεις; Ἀγνοεῖτε τί, ἀπό Κανονικῆς, Ὀρθοδόξου, ἀλλά καί ἠθικῆς ἀπόψεως, ὑπό τήν εὐρεῖαν ἔννοιαν, διεπράξατε, τά ὁποῖα ἐμπίπτουν καί εἰς τό κοινόν ποινικόν δίκαιον; Ταῦτα λέγω ὄχι ὡς ἀπειλήν οὐδέ πρός ἐκφοβισμόν, ἀλλ' ὡς καί ἐν ἀρχῆ εἶπον, διά νά ἔλθετε εἰς ἑαυτόν ἕκαστος, ἐνῶ ἔχετε καί ζωντανόν παράδειγμα τόν Σεβασμιώτατον κ. Γαλακτίωνα, ὅστις πρός τιμήν του, προφανῶς διεφώνησεν, μέ τό ὅλον κίνημά σας καί ὡς «δικαστηρίου» καί διεχώρισεν τάς εὐθύνας του καί δέν ὑπέγραψεν τήν ἐκτρωματικήν, ἄκυρον καί ὅλως ἀήθη καί ἀνόητον «ἀπόφασίν» σας!.. Ἄλλη καταφανής ἀνοησία σας εἶναι τό γεγονός ὅτι εἰς τό «συνοδικόν σας δικαστήριον» ἔλαβον μέρος καί τά μέχρι πρότινος πνευματικά μας τέκνα καί ὑποτακτικοί κ.κ. Ἰγνάτιος καί Βαρθολομαῖος (Φίλιππος), οἱ ὁποῖοι ἐστασίασαν, ἀντάρτευσαν, ἐκακοδόξησαν, ἀπεσχίσθησαν καί οὐσία εἶναι ἀντίδικοι καί κατήγοροι! Αὐτοί καί ὡς κατήγοροι καί ὡς μέλη τοῦ δικαστηρίου σας, «ἐξησφάλισαν τήν πλειοψηφίαν σας», διετύπωσαν, ἐνέκριναν καί ἐξέδωκαν αὐτήν τήν δῆθεν «ἀπόφασιν» περί δῆθεν «καθαιρέσεώς μου»(!), ἐνῶ 'ώφειλον καί αὐτοπροαιρέτως νά εἶχον ἐξαιρεθεῖ, ἐάν τούς διέκρινεν ἔστω καί ἡ ἐλαχίστη εὐαισθησία, διάκρισις καί ἀνθρωπιά. Τά αὐτά ἰσχύουν καί δι' ὑμᾶς κ. Παχώμιε, ὅστις, κατήγορος 'ών, ἀνελάβετε καί τόν ρόλον τοῦ «δικαστοῦ»!! Τό δικαστήριόν σας, λοιπόν, θυμίζει ἐκεῖνο τό δικάσαν τήν Σωσάνναν, εἰς τό ὁποῖον κατήγοροι καί δικασταί ἦσαν τά αὐτά πρόσωπα! Ποῦ ἠκούσθη ἐπίσης νά ἀποτελῆ μέλος δικαστηρίου καί ὁ ψευδεπίσκοπος Λάζαρος Ἀθανάσωφ, ἕνας κληρικός ἄλλης τοπικῆς Ἐκκλησίας, καί αὐτός νά «δικάζη» ἕναν Κληρικόν, καί ἐν προκειμένω τήν ἐλαχιστότητά μου; Μήπως αὐτό εἶναι τό νέον «κανονικόν δίκαιον» τό ὁποῖον ἐφαρμόζετε ὡς σχισματοαιρετικοί;… Ἕν ἐρώτημα ἀκόμη διά τόν «Πρόεδρον», κ. Παχώμιον, τόν ὁποῖον ἐρωτῶ: κ. Παχώμιε, εἶσθε Ἐπίσκοπος (αὐτός πού εἶσθε) ἀπό τό 1973! Ἀπό τότε μέχρι τό 2008, πόσους κληρικούς ἑτοιμάσατε καί πόσους ἀνεδείξατε; Πῶς σεῖς, ὁ ὁποῖος ἐν προκειμένω ὁμοιάζετε μέ τήν «ἄκαρπον Συκῆν», ἐτολμήσατε νά «προεδρεύσετε» αὐτῆς τῆς παρωδίας «δικαστηρίου» καί νά «καθαιρέσετε» (= ψευδοκαθαιρέσετε), ἕναν Κανονικόν καί Ὀρθόδοξον Κληρικόν, τοῦ ὁποίου τήν Ἀδελφότητα ἐσυλαγωγήσατε, ἀφοῦ προηγουμένως «εἰσεπηδήσατε» ὡς κλέπτης καί ληστής εἰς τήν μάνδραν τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἱ. Μητρόπολιν Λαρίσης; Αὐτά τά ὀλίγα πλήν σαφῆ εἶναι ἱκανά διά νά ἐννοήσετε, ὄχι ἁπλῶς τήν κενότητα καί αὐτῆς τῆς «ἀποφάσεώς» σας, ἀλλά τάς συνεπείας, τάς ὁποίας αὕτη ἐπέχει δι' ὑμᾶς καί ἐν τῶ νῦν καί ἐν τῶ μέλλοντι αἰῶνι!.. Ὡστόσον, λάβετε ὑπ' ὄψιν ὅτι ὁ Ἀναστάς Κύριος περιμένει καί τείνει τάς ἡλωμένας χεῖρας του καί ζητεῖ νά μᾶς ἀναστήση ἐν τῶ Ἀνεστημένω Σώματί Του. Πρός τοῦτο εἶναι ἀρκετή μία συντριβή καί μετάνοια, ὅπερ ταπεινῶς εὔχομαι καί θερμῶς θά συνεχίσω νά προσεύχωμαι ἐν ἀγάπη δι' ὑμᾶς ὡς προσώπων, ἐνῶ θά συνεχίσω νά πολεμῶ μέ ὅλας μου τάς δυνάμεις, τάς κατά τῆς Μητρός Ἐκκλησίας φρικτάς ἁμαρτίας καί πονηρά ἔργα σας, ὄχι ὅμως καί τάς τοιαύτας κατ' ἐμοῦ προσωπικῶς. Προσπαθῶ ἡ στάσις μου αὕτη νά εἶναι σταθερά καί πάγια, διό καί εἰς τά ἀποστατήσαντα πρώην πνευματικά μου τέκνα, ὅτε ἀπεμακρύνθησαν ἐκ τῆς Μοναχικῆς ὑπακοῆς καί τοῦ Ἐπιτραχηλίου μου, τά ἐβεβαίωσα ὅτι εἰς ἐνδεχομένην εἰλικρινῆ μετάνοιαν καί διόρθωσιν ἡ «θύρα τῆς ἐπιστροφῆς παραμένει ἀνοικτή», δι' αὐτά. Ἀμήν. Ὁ Χριστός Ἀνέστη
Δεῦτε καί ἡμεῖς συναναστηθῶμεν Αὐτῶ Ἐλάχιστος ἐν Ἱερομονάχοις Ἱερομόναχος Ἀμφιλόχιος ***
(*) Ὑπονοεῖται ἡ ἀπό τό 1974 «μυστικήQ ἐξομολογητική Ἐπιστολή» τοῦ
ἀσυνέτου Γέροντος Παχωμίου.(**) Ὑπονοεῖται τό ἐπί διετίαν καί πλέον κυοφορηθέν ἔκτρωμα, ἤτοι ἡ ἄκρως δολία καί θρασυτάτη «Ἐγκύκλιός» των, Α.Π. 3280/28.11.2008, μέ τήν ὁποία ὑπερέβαλον πᾶσαν προηγουμένην, εἰς τήν κατά τῆς Ἀποστολικῆς των Διαδοχῆς βλασφημίαν καί δι' αὐτῆς καί εἰς τήν προδοσίαν κατά τῆς Ἐκκλησίας. «ΕΙ ΕΜΕ ΕΔΙΩΞΑΝ ΚΑΙ ΥΜΑΣ
ΔΙΩΞΟΥΣΙΝ»
Ἡ πίστις μας εἰς τόν Χριστόν καί τήν Ἐκκλησίαν Του, ἡ πίστις εἰς τήν
ἀλήθειαν φαίνεται εἰς τούς διωγμούς. Ἡ πίστις μας ἄν εἶναι νοσηρά
θρησκευτικότης, ἤ εἶναι φυτευμένη ὑπό τοῦ Κυρίου καί ἐριζομένη βαθειά
εἰς τήν ψυχήν μας, προκύπτει εἰς τούς διωγμούς καί τάς θλίψεις. Ἐάν ὁ
λόγος τοῦ Θεοῦ εὗρεν τήν καρδίαν μας ὡς ἄλλην καλήν γῆν, τότε οὐδείς
διωγμός εἶναι ἱκανός νά κλονίση ἤ καταπνίξη αὐτήν τήν πίστιν, ἀλλά καί
τήν αὐξάνη καί οὕτω δίδεται ἡ μαρτυρία τῆς Πίστεως.ΜΕ ΑΦΟΡΜΗΝ ΜΙΑΝ ΑΓΩΓΗΝ Τόν πρῶτον διωγμόν κατά τῆς Ἐκκλησίας ἀντιμετώπισαν ὁ Ἀρχιδιάκονος Στέφανος καί οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι! Ὁ Πρωτοδιάκονος καί Πρωτομάρτης ἀντιμετώπισεν τούς λιθοβολητάς του μέ ἐκείνην τήν στάσιν καί τούς λόγους: «θείς δέ τά γόνατα ἔκραξε φωνῆ μεγάλη· Κύριε μή στήσης αὐτοῖς τήν ἁμαρτίαν ταύτην» (Πράξις 7 στίχ. 60). Ἀλλά καί ποίου ἐκ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί ὅλων τῶν Ἁγ. Πατέρων καί Μαρτύρων δέν ἐδοκιμάσθη ἡ Πίστις εἰς τούς πειρασμούς καί τάς φρικτάς διώξεις; Ἐπιλείπει ἐνταῦθα ὁ χῶρος καί ὁ χρόνος νά ἐκθέσωμεν τό θέμα, ἀλλά δέν κωλυόμεθα νά παραθέσωμεν ἕν μόνον ἁγιογραφικόν ἀπόσπασμα εἰς τό ὁποῖον ὁ Ἀπ. Παῦλος ὁμιλεῖ περί τῶν διωγμῶν, τούς ὁποίους αὐτός ἀντιμετώπισεν. Γράφει λοιπόν πρός τόν μαθητήν του Τιμόθεον: «Τοῦτο δέ γίνωσκε ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροί χαλεποί· ἔσονται γάρ οἱ ἄνθρωποι, φίλαυτοι, φυλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, ἄστοργοι, ἄσπονδοι, ἀνήμεροι, ἀφιλάγαθοι, προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον ἤ φιλόθεοι…». (Β΄ Τιμ. Γ΄ 1-5). Τά λέγει ὅλα ὁ Ἀπ. Παῦλος καί μᾶς καλεῖ νά ἴδωμεν τόν ἑαυτόν μας (Κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί) τί μᾶς ἀφορᾶ ἕκαστον ἤ μᾶς ἀφοροῦν ὅλα εἰς αὐτόν τόν καιρόν τῆς μεγάλης ἀποστασίας! Τέλος οἱ διωκόμενοι ἄς ἐνθυμηθῶμεν καί ἐκ τῶν λόγων τοῦ Κυρίου μόνον τοῦτο: «Εἰ ἐμέ ἔδιωξαν καί ὑμᾶς διώξουσιν (Ἰωάννου Ε΄ 16) καί «Μακάριε οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθαίου Ε΄ 11). Ταῦτα, ἀγαπητέ ἀναγνῶστα, ἐνθυμήθημεν καί βιωματικῶς γράφομεν, διότι πάλιν μᾶς ἐλεεῖ ὁ Θεός νά εὑρισκώμεθα ἐν διωγμῶ καί ἐν δικαστηρίοις, καί δή ὑπό νεωτέρων ἀδελφῶν, τούς ὁποίους ἐν πολλοῖς καί ἀνεθρέψαμεν ἐν τῆ Ὀρθοδοξία. Παρακαλῶ ὅσοι γνωρίζετε (καί ὅσοι δέν γνωρίζετε) τόν κατά κόσμον κ. Λάζαρον Δάσσιον, ἀπό δεκαετιῶν δέ μέλος τῆς ὑπό τόν Πανοσ/τον π. Ἀμφιλόχιον Ἀδελφότητα, ὑπό τό μοναχικόν ὄνομα Ἰγνάτιος, παρακολουθῆστε τό κείμενον τό ὁποῖον ἀκολουθεῖ καί προσευχηθῆτε καί διά τόν ἀγαπητόν Ἱερομόναχον Ἰγνάτιον, ὁ ὁποῖος κανονικά τελεῖ ἐν ἀργία, ἀλλά καί διά τόν γράφοντα διότι δοκιμάζεται ἡ ἀγάπη μου καί ἡ πίστις μου. ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ 19400 Τ.Θ. 54 ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ
(Παιωνίου 42 10440 — Τηλ. 210.8837384) ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΧΡ. ΓΚΟΥΤΖΙΔΗΣ Διευθυντής ἐπισήμου Δημοσιογραφικοῦ Ὀργάνου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ» Πρός τόν κ. Ἰγνάτιον Δάσσιον, φερόμενον ὡς «Μητροπολίτην Λαρίσης» εἰς Ἱ. Ἡσυχαστήριον Ἁγ. Ἀποστόλων Ραψάνης Λαρίσης 400 07 Θέμα: Ἀπάντησις ἐπί τῆς Ἀγωγῆς τοῦ κ. Ἰγνατίου (Λαζάρου) Δάσσιου, φερομένου ὡς «Μητροπολίτου Γ.Ο.Χ. Λαρίσης καί Τυρνάβου». Ἀγαπητέ μοι κ. Ἰγνάτιε, ἡ ἀπό 5 Φεβρουαρίου 2008 «ΑΓΩΓΗ σας ἐνώπιον τοῦ Πολυμελοῦς Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν» κατά τοῦ Ἐκδότου, τοῦ Διευθυντοῦ καί τῆς Συντακτικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΟΗΣ», μᾶς ἐκοινοποιήθη διά δικαστικοῦ Ἐπιμελητοῦ τήν 26.2.2008. Ἐπ' αὐτῆς, μόλις ἐξοικονόμησα ὀλίγον χρόνον ἀπεφάσισα νά σᾶς γράψω ὡς πατήρ πρός υἱόν, μέ κριτήριον καί ἀποκλειστικόν σκοπόν, ἄν ὁ Θεός εὐλογήση, νά ἀποβῆ αὐτή ἡ ἀπάντησις πρός διόρθωσιν καί ἐν Ὀρθοδοξία πνευματικήν σας οἰκοδομήν. Εἶπον ὅτι σᾶς γράφω ὡς πατήρ πρός υἱόν, διότι καί ἡ ἡλικία σας ἀλλά καί τό γεγονός ὅτι ἔχω παιδιά εἰς τήν ἰδίαν ἡλικίαν μέ σᾶς, καί κυρίως διότι πάντοτε, ὁσάκις σᾶς ὡμίλησα, ἀσχέτως τῶν ἰδιοτήτων σας ὡς δοκίμου, Μοναχοῦ, Ἱεροδιακόνου καί Ἱερομονάχου, πάντοτε σᾶς ἐθεώρησα πρῶτον ὡς παιδί μου καί μετά τά ἄλλα. Ὡς εἰς παιδί μου θά σᾶς ὁμιλήσω καί μέ τήν παροῦσαν, ὅσα δέ θά παραθέσω δέν ἔχουν οὔτε ἀπολογητικόν χαρακτῆρα (αὐτό εἶναι ἄλλο θέμα), οὔτε ἀντεκδικητικόν, ἀλλά, χάριτι Χριστοῦ, τό μόνον τό ὁποῖον ἐπιδιώκω εἶναι νά συμβάλω εἰς τό νά κατατροπωθῆ ὁ ἀντίδικος, ὁ ὁποῖος ὀλίγον ἄν δέν προσέξωμεν, ὀλίγον ἐάν παραμελήσωμεν τήν ἐγρήγορσιν καί τήν νῆψιν, μᾶς σκοτίζει καί μᾶς πλανᾶ. Αὐτά ἔπρεπε νά τά εἴχετε ἀπ' ἀρχῆς ὑπ' ὄψιν σας, διότι σᾶς τά ἐδίδαξεν, καί πρακτικῶς καί θεωρητικῶς, ὁ Πνευματικός σας Πατήρ καί Γέροντας Ἀμφιλόχιος, ὅστις δι' ὅλους μας ὑπῆρξεν καί συνεχίζει νά εἶναι πρότυπον χριστιανικῆς συμπεριφορᾶς καί ζωῆς. Παρά ταῦτα, ἡ Ὁσιότης σας, ἀπό δεκαετίας περίπου, ἠρχίσατε παρεκκλίνων ἐπικινδύνως καί τελικῶς σᾶς ἔρριψαν εἰς τάς χεῖρας τοῦ βλασφήμου Γέροντος Παχωμίου, ὅστις ὡς νά ἦτο ἄμοιρος τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς πνευματικότητος καί δή τῆς Μοναχικῆς, σᾶς ἠδίκησεν ὡς πρόσωπον καί δή ρασοφόρον. Οὗτος, ὅλως παρανόμως, ἀντικανονικῶς, ἀντιμοναχικῶς καί ὅλως ἀήθως, σᾶς «ἦρεν» τήν ὑπό τοῦ Γέροντος καί Πνευματικοῦ σας Κανονικήν καί ὁπωσδήποτε δικαίαν ἀργίαν… Δηλαδή, ἀφοῦ ἀποκλειστικῶς δι' αὐτόν τόν σκοπόν ὠνομάσθη «τοποτηρητής» τῆς Μητροπόλεως Λαρίσης, σᾶς ἐνεθάρρυνεν εἰς ὅλας τάς ἀδυναμίας ὡς νέου καί «κατέσκαψεν καί ἐπυρπόλησεν» τήν ἱεράν Μητρόπολιν Λαρίσης, ἐνῶ πρῶτον ἐλεηλάτησεν τήν ὁσιότητά σας, καί ἀκοῦστε πῶς ἐποίησεν τοῦτο. Κατ' ἀρχάς, ὅπως ἤδη εἶπον, σᾶς «ἔλυσεν» τήν ἀργίαν, τήν ὁποίαν, πιστεύω ἀπολύτως δεδικαιολογημένως καί Κανονικῶς, σᾶς εἶχεν ἐπιβάλει ὁ πνευματικός σας Πατήρ καί Γέροντας π. Ἀμφιλόχιος! Αὐτή ἡ ἀντικανονική καί ληστρική παρέμβασίς του, δέν τοῦ ἐπετρέπετο ἐπ' οὐδενί, ἀφοῦ οὔτε Οἰκουμενική Σύνοδος δέν ἔχει δικαίωμα νά παρέμβη, εἰς τήν ποιμαντικήν Γέροντος καί Πνευματικοῦ, ὅπως εἰς τήν περίπτωσίν σας! Οὗτος παρεμβάς, ὅπως παρενέβη, καί μόνον δι' αὐτήν τήν πράξιν του, κατέστησεν ἑαυτόν βαρύτατα ὑπόδικον, καί ἐν τῶ νῦν καί ἐν τῶ μέλλοντι αἰῶνι, ἐνῶ ἡ ἰδία ἡ παρέμβασίς του, εἶχεν καί συνεχίζει νά ἔχη ἄμεσον ἐπίπτωσιν ἐπί τῆς ψυχῆς σας, καθιστῶσα καί σᾶς ἀναπολόγητον ἐνώπιον τοῦ Κριτοῦ. Γνωρίζετε, παιδί μου Ἰγνάτιε, γνωρίζετε πολύ καλά, διατί αὐτός ὁ Γέρων Παχώμιος, διέπραξεν αὐτά τάς κολασίμους πράξεις, ἀλλά καί ὅσας ἠκολούθησαν ἐπί τοῦ προσώπου σας! Σκοπός του (των) ἦτο ἡ διάλυσις τῆς Ἀδελφότητος καί ἡ συντριβή τοῦ ἀνατέλλοντος Ὀρθοδόξου πνευματικοῦ Κέντρου εἰς τήν Λάρισαν, ἐνῶ οὐσία δέν ἐτίμησεν τήν νεότητά σας, ἀλλά μᾶλλον ἱεροσύλησεν ἐπί τοῦ προσώπου σας! Τό ὅλον θέμα καθάπτεται μέν τοῦ προσώπου σας, ἀλλ' ἔχει καί εὐρυτέραν Ἐκκλησιαστικήν, ἤτοι, Δογματικήν — Θεολογικήν καί Ὁμολογιακήν ὑφήν καί τοῦτο διότι σκοπός του ἦτο καί παραμένει ἡ προδοσία τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς καί τῆς Ὁμολογίας — Ἐκκλησιολογίας τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Μητρός μας Ἐκκλησίας! Ἐδῶ ἀκριβῶς εὑρίσκεται τό σοβαρόν Ἐκκλησιολογικόν πρόβλημα! Εἰς αὐτόν τόν σκοπόν (σκοπός σατανικός — ἀντίχριστος καί εἰς τά πλαίσια τῆς «νέας ἐποχῆς») ἠρχίσατε νά μυῆσθε καί ἐσεῖς, ἴσως κατ' ἀρχάς ἀσυνειδήτως καί πάντως λάθρα τοῦ Γέροντός σας, ἀπό τό τέλος τῆς προηγουμένης δεκαετίας. Ἤδη κατά τά ἔτη τῆς ἐξορίας τοῦ Γεροντός σας εἰς τόν Ἅγιον Ἰωάννην Κερατέας, πιστεύω ὅτι ἐδέχθητε τάς πρώτας ἀρνητικάς ἐπιδράσεις ὑπό γνωστοῦ, ὡς ἐγκαθέτου δρῶντος ψευδοκαλογήρου, ἐνῶ ἀπό τό 1998 — 1999, προσεφέρατε καί διεθέσατε τόν ἑαυτόν σας εἰς τό δεύτερον κίνημα κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Θυμηθεῖτε, παρακαλῶ, ὁσάκις ἐμπιστευτικῶς, καί ἐν ἀγάπη Χριστοῦ καί ἀγωνία σᾶς ὡμίλησα, τί σᾶς εἶπον καί τί, ὡς νέος, σᾶς ἐζήτησα νά προσέξετε. Σᾶς ὡμίλησα περί τῶν ἐχθρῶν τῆς Ἀδελφότητος καί γενικώτερον τῆς Μητροπόλεως Λαρίσης… Σᾶς ἐπέστησα τήν προσοχήν νά προσέξετε τόν ἑαυτόν σας, τήν ἑνότητα τῆς Ἀδελφότητος, τήν Ὀρθοδοξίαν καί εὐρύτερον τήν Μητρόπολιν Λαρίσης. Θυμηθεῖτε πόσον συγκεκριμένως σᾶς ὡμίλησα. Φρίκην εἰς τήν κυριολεξίαν προκαλεῖ ἡ ἀσυνέπεια αὐτοῦ τοῦ προσώπου διότι, ἐνῶ τό 1996 ἐνέκρινεν καί ὑπέγραψεν τήν καθαίρεσιν τοῦ τότε Κορινθίας Καλλίστου, διότι ὡμολόγησεν ὅτι ἐν Ἀμερικῆ ἐδέχθη χειροθεσίαν ὡς ἐπί σχισματικοῦ, οὗτος, ὁ δυστυχής Γέρων Παχώμιος, μέ τήν ἀπό 1974 μυστικήν «ἐξομολογητικήν του ἐπιστολήν», ΔΙΕΚΗΡΥΣΣΕΝ ὅτι δῆθεν, ὄχι μόνον ἡ ἐξαρχία ἐν Ἀμερικῆ ἀλλά καί η Ἱερά Σύνοδος ἐν Ἑλλάδι ἐδέχθη ὄχι τήν συγχωρητικήν εὐχήν, ἀλλά τήν ἐπί σχισματικῶν χειροθεσίαν! Προσοχή, παιδί μου Ἰγνάτιε, διότι ὁ Κάλλιστος ΔΕΝ ΕΙΠΕΝ ὅτι καί ἐν Ἑλλάδι ἐνήργησεν «χειροθεσίαν», ἀλλ' ὅτι αὐτός ἐδέχθη ταύτην ἐν Ἀμερικῆ!!! Ἔτσι ὅσοι σᾶς ἐπολιόρκησαν ἐπί ὁλόκληρον δεκαετίαν, τελικῶς, εὗρον καί ἐχρησιμοποίησαν, ὡς πιστόν ἐργάτην τῶν σχεδίων των κατά τῆς Ὁσιότητός σας, τῆς Ἀδελφότητος, τοῦ Γέροντός σας π. Ἀμφιλοχίου, καί γενικῶς κατά τῆς Ἐκκλησίας, αὐτόν τόν Γέροντα κ. Παχώμιον, ὁ ὁποῖος πλέον ἀπεκαλύφθη, ὅτι ἀπό τεσσάρων δεκαετιῶν ὑπῆρξεν μυστικός προδότης τῆς Μητρός μας Ἐκκλησίας! Οὗτος, διά νά πλήξη ἀμέσως τήν Ἀδελφότητά σας καί πρωτίστως τόν ὁμολογητήν Γέροντάς σας, δέν σᾶς «ἦρεν» μόνον τήν ἀργίαν, ἀλλ' εἰς τήν συνέχειαν προέβη εἰς σειράν καί ἄλλων καταστροφικῶν ἐνεργειῶν κατά τοῦ Προσώπου σας, καί σᾶς ἐξηγῶ, ὅσον δύναμαι ἐπί τό σαφέστερον. Ἀφοῦ σᾶς ἐκέρασεν τό ποτήριον τῆς ἀκύρου ἄρσεως τῆς ἀργίας, (νά γνωρίζης παιδί μου Ἰγνάτιε, ὅτι αὐτή ἡ ἀπόφασις τοῦ Γέροντός σου, εἶναι ἐνεργός, διό καί ὡς Ἱερομόναχος τελεῖτε ἐν ἀπολύτω ἀργία) καί σᾶς ἐξώθησεν νά ἱεροσυλῆτε ἐπί τῆς ἁγίας Τραπέζης, ἀκολούθως σᾶς «ἐκέρασεν» καί ἄλλα ποτήρια πνευματικῆς μέθης: α) Σᾶς κατέστησεν «μεγαλόσχημον» Μοναχόν! Τοῦτο ὅμως τό Ἀγγελικόν σχῆμα προϋποθέτει δοκιμασίαν ἐπιτυχῆ εἰς τά πνευματικά! Οὔτε πολύ οὔτε ὀλίγον προϋποθέτει προσέγγισιν τῆς Ἀγγελικῆς πολιτείας, τήν ὁποίαν ἀποκλειστικῶς κρίνει ὁ Γέροντας καί Πνευματικός τοῦ Μοναχοῦ. Σημαίνει πλήρη ὑπακοήν καί ταύτισιν τοῦ θελήματος τοῦ Μοναχοῦ μέ τό θέλημα τοῦ Γέροντος, ἀμφοτέρων δέ εἰς τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ! Οὕτω ἐπιτυγχάνεται τό μοναχικόν ἰδεῶδες καί ἡ μετοχή εἰς τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ! Παρακαλῶ, ἔλθετε εἰς ἑαυτόν καί ἐμβλέψατε εἰς τήν συμπεριφοράν σας, τό ἦθος καί τήν ὅλην κατάστασίν σας, πρό καί μετά τό «Ἀγγελικόν σχῆμα», τό ὁποῖον σᾶς ἐφόρεσεν ὁ κ. Παχώμιος, καί κρίνατε πόσον σᾶς ὡφέλησεν τοῦτο καί εἰς ποίαν ἰσάγγελον πολιτείαν σᾶς ἀνεβίβασεν. β) Ἀμέσως, «σέ μηδέν χρόνο», κατά τό κοινῶς λεγόμενον, σᾶς ἤναψεν καί ἄλλας «πυρκαϊάς» ματαιοφροσύνης. Σᾶς κατέστησεν «Πνευματικόν», σᾶς ὠνόμασεν δέ καί «Ἀρχιμανδρίτην»! Ταῦτα δέ ὑποτίθεται διά τήν ἀρετήν σας, τήν ἰσάγγελον πολιτείαν καί τήν ὀρθοδοξίαν σας! Εἴχατε αὐτάς τάς προϋποθέσεις ὡς πρόσωπον, ἀλλά καί ἐξ ἀντικειμένου συνέτρεχον τοιοῦτοι λόγοι; γ) Ἐν τέλει σᾶς «ἀπετελείωσεν» μέ τήν εἰς «Ἐπίσκοπον ψευδοχειροτονίαν» σας! Ποῖοι σᾶς «ἐξέλεξαν» καί σᾶς «ἐχειροτόνησαν»; Πόθεν, κατά τήν Ὁμολογίαν των, ἔχουν τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν καί ποίαν Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν — Ἐκκλησιολογίαν ὁμολογοῦν καί κηρύσσουν οἱ ἴδιοι; Ὑπό ποίας δεοντολογίας κινούμενοι σᾶς «ἐχειροτόνησαν» οἱ περί τόν πρῶτον ἀσεβῆ βλάσφημον καί αἱρετικόν κ. Νικόλαον Μεσσιακάρην καί ΕΞΩ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ εὑρισκόμενοι; Ἰγνάτιε, παιδί μου, σεῖς Ἐπίσκοπος; Σεῖς «ἄγγελος καί ὀφθαλμός» τῆς Ἐκκλησίας; Καί ποίας Ἐκκλησίας; Μή πλανᾶσθε καί ἀπατᾶσθε, διότι ἡ μέχρι σήμερον πρακτική σας δέν σᾶς ἐγγυᾶται οὔτε Σχῆμα, οὔτε Σταυρόν, οὔτε Ἐγκόλπιον. Εἶναι κρῖμα ἕνας νέος ὡς ἡ ὁσιότης σας, νά αὐτοκτονῆτε πνευματικῶς… Μετά ἀπ' αὐτά τά στοιχειώδη, ἔρχομαι εἰς τήν καθ' ἡμῶν ΑΓΩΓΗΝ σας ἐνώπιον τοῦ Πολυμελοῦς Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν», 33808/2008 — 1616/2008. Κατ' ἀρχάς αὐτή καθ' ἑαυτή ἡ ἐνέργειά σας, νά προσφύγετε εἰς τήν Δικαιοσύνην, ἀκόμη καί ἄν ὅσα καταγγέλλετε, καθ' ὑπόθεσιν λέγω, ἦσαν, ἔστω κατ' ἐλάχιστον, ἀληθῆ καί δίκαια, πάλιν αὕτη θά ἦτο μία πρᾶξις Ἀντικανονική καί ἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιαστικῆς δεοντολογίας, ἀλλά καί αὐτοῦ τοῦ ἱερατικοῦ ἤθους. Ὡστόσον ἐμφανίζεσθε ὡς Ἐπίσκοπος, ἀλλ' αὕτη καί μόνη, ἡ συμπεριφορά σας, καί ἄν ἀκόμη ἦσθε, θά σᾶς εἶχεν καταργήσει(!) διότι, ἄν ὁ Κανονικός, Ὀρθόδοξος καί ἀληθής Ἐπίσκοπος εἶναι «εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ», ἀντιλαμβάνεσθε ὅτι αὐτή ἡ πράξις σας ὄχι μόνον δέν θεμελιοῦται ἐπί τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί εἰς τόν ἀντίποδα Αὐτοῦ εὑρίσκεται. Ποῖος ἠδικήθη, ἐσυκοφαντήθη περισσότερον τοῦ Κυρίου, καί ποῖος, ἀναμάρτητος 'ών, ἀνῆλθεν ἐπί τοῦ Σταυροῦ; Ἄν ἀγαπητέ μοι, Ἰγνάτιε ἦσθε πράγματι Ἐπίσκοπος, ὄχι «Ἀγωγήν» δέν θά ἐπεχειρῆτε, ἀλλά καί εἰς περίπτωσιν καθ' ἥν, ὡς ἰσχυρίζεσθε, σᾶς «προσεβάλομεν τήν τιμήν καί τήν ὑπόληψιν εἰς τήν κοινωνίαν», αὐτό ἀκριβῶς θά ἀπετέλει δι' ὑμᾶς τιμήν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἐνῶ θά ἐσπεύδατε νά προσευχηθῆτε δι' ἡμᾶς, νά μᾶς γράψητε, νά μᾶς συναντήσετε μέ σκοπόν νά διορθώσωμεν τό ἀδίκημα διά νά μήν μείνη καί μᾶς κρίνει ὁ Κύριος τήν ὥραν ἐκείνην. Ἔτσι νομίζω θά ἐνήργει ε<200>ις Ὀρθόδοξος καί ἀληθής Ἐπίσκοπος. Σεῖς ὅμως ὅλα αὐτά τά διεγράψατε καί τό μόνον, τό ὁποῖον σᾶς ἀπασχολεῖ εἶναι οὐσιαστικῶς νά μᾶς «τρομοκρατήσετε» διά νά μήν ἀποκαλύπτωμεν τήν ΕΣΧΑΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ σας κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, εἰς τήν ὁποίαν πρό πολλοῦ λίαν ἐνεργῶς συμμετέχετε. Ἑτέρωθεν, σεῖς, ἀγαπητό μου παιδί, γνωρίζετε ὅτι, μέ τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ, ποτέ δέν ἐδίστασα ὁσάκις, ὡς ἄνθρωπος, καθ' οἱονδήποτε τρόπον, εἴτε ἠδίκησα, εἴτε εἰς ἄλλην ἀστοχίαν ὑπέπεσα, ποτέ δέν ἠρνήθην νά διορθώσω, ἕνα λάθος μου, ἀλλ' ἔσπευσα καί συγγνώμην νά ζητήσω καί νά διορθώσω. Ἀντιθέτω<%2>ς πάντοτε<%0> ὑπῆρξα ἀνυποχώρητος μόνον εἰς τά τῆς Πίστεως, ἤτοι, τά Δογματικά — Ἐκκλησιολογικά. Καί ἐν προκειμένω, ἄν ὄντως σᾶς ἠδίκησα καί σᾶς ἠτίμασα μέ τήν σημείωσιν (8), («Ο.Π.» ἀριθμ. τ. 176/2007, σελ. 237-238), καί πάλιν θά ζητήσω συγγνώμην καί θά διορθώσω ἀπό τῆς ἰδίας στήλης τοῦ ἰδίου Δημοσιογραφικοῦ Ὀργάνου τῆς Ἐκκλησίας, διότι εἰς περίπτωσιν καθ' ἥν σᾶς ἀδικῶ, πρῶτον, ἀδικῶ ἐμαυτόν καί τήν Ἐκκλησίαν καί ὑποβαθμίζω τό Δημοσιογραφικόν ὄργανον, διό ὀφείλω καί νά παραιτηθῶ. Θά διατρέξω ὅλον τό κείμενον τῆς Ἀγωγῆς σας, τήν ὁποίαν ὠφείλατε νά ἐγείρετε μόνον ἐναντίον μου, ὡς Διευθυντοῦ καί συντάκτου, διότι ἡμεῖς ἔχομεν τάς εὐθύνας ἔναντι τῶν θείων καί ἀνθρωπίνων νόμων. Εἰς τήν πρώτην παράγραφον αὐτῆς γράφετε: «Πρό ὀλίγου χρονικοῦ διαστήματος ἦλθε εἰς χείρας μου καί ἔλαβα γνώση, τό περιοδικό «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ», τόμος 18ος, τεῦχος 176, μηνῶν Ἰουλίου — Αὐγούστου 2007, τό ὁποῖον τυγχάνει ἰδιοκτησίας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς, πλήν ὅμως ὁ πρῶτος ἐναγόμενος τελῶν ἐν ἀργία καί ἔχων ἐκπέσει τοῦ θρόνου του ἀπό Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς δέν τήν ἐκπροσωπεῖ καί παρανόμως ἐκδίδει τό ὡς ἄνω περιοδικό μέ φερόμενο ἰδιοκτήτη τήν Ἱερά Μητρόπολη αὐτή, ὄντας ὁ ἴδιος ἰδιοκτήτης τοῦ συγκεκριμένου τεύχους αὐτοῦ, ὁ πρῶτος ἐναγόμενος τυγχάνει ἐκδότης του καί οὐσιαστικά ἰδιοκτήτης τοῦ τεύχους αὐτοῦ, ὁ δεύτερος ἐναγόμενος τυγχάνει διευθυντής του καί ὁ τρίτος, τέταρτος, πέμπτος, ἕκτος καί ἑβδόμη ἐναγόμενοι τυγχάνουν μέλη τῆς συντακτικῆς ἐπιτροπῆς αὐτοῦ». Εἰς αὐτήν τήν πρώτην παράγραφον, χαρακτηρίζετε τόν Σεβ/τον Μητροπολίτην Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκον ὡς «τελοῦντα ἐν ἀργία καί ἐκπεσόντα τοῦ θρόνου του ὡς Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς καί πλέον δέν ἐκπροσωπεῖ τήν Μητρόπολίν του»! Αὐτά κατ' ἀρχάς ἰσχυρίζεσθε διό καί ἡμεῖς πρωτίστως εἰς αὐτήν ἑστιάζομεν, διότι εἰς αὐτήν εὑρίσκεται καί ἐξ αὐτῆς ἐκκινεῖ ὅλον τό ἐκ μέρους σας καταχρηστικόν κατηγορητήριον, καί ὅλη ἡ ἐπιχειρουμένη ἀναληθής πληροφόρησις τῆς Δικαιοσύνης, διότι ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκος, οὔτε ἐν ἀργία τελεῖ, οὔτε ἔκπτωτος εἶναι ἐκ τοῦ θρόνου τῆς Μητροπόλεώς του. Ἐν προκειμένω αἱ «ἀποφάσεις» κατ' αὐτοῦ, ὡς προερχόμεναι ὑπό κακοδόξου, ἡτιολογημένως ἀποκεκηρυγμένης σχισματικῆς ὁμάδος ψευδεπισκόπων καί ψευδοσυνόδου, οὐδέν Κανονικόν καί ἔγκυρον ἀποτέλεσμα δύνανται νά παραγάγουν. Ἔστω τοῖς πᾶσι, λοιπόν, γνωστόν ὅτι ὁ συκοφαντούμενος Μητροπολίτης κ. Κήρυκος εἶναι ὁ κατ' ἐξοχήν μόνος ἀπομείνας Κανονικός καί Ὀρθόδοξος Μητροπολίτης τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐνῶ οἱ ἐκλέξαντες καί χειροτονήσαντές σε, εἶναι πρό πολλοῦ ἐκπεσόντες καί ἐκ τῶν θρόνων των καί ἐκ τῆς Ἐκκλησίας, λόγω τῶν φρικτῶν βλασφημιῶν των κατά τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗW ΤΩΝ ΔΙΑΔΟΧΗW, ἀλλά καί τῆς ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑW — ΟΜΟΛΟΓΙΑW τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Διά τόν λόγον αὐτόν καί ΑΠΕΚΗΡΥΧΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΔΙΕΓΡΑΦΗΣΑΝ ΕΚ ΤΩΝ ΔΙΠΤΥΧΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. (Α.Π. 390/16.6.2005 «Ο.Π.» Τόμος 2005 σελ. 198-201). Ἀγαπητέ Ἰγνάτιε, ἐκεῖνο τό ὁποῖον μᾶς χωρίζει εἶναι Πνευματικῆς καί Ἐκκλησιολογικῆς — Δογματικῆς φύσεως θέμα, καί ἐπ' αὐτοῦ νά εἶσθε βέβαιος ὅτι ΚΑΜΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΚΑΝΕΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ, ὅπως ἐγώ πιστεύω, δέν θά εὑρεθῆ ὥστε νά λάβη ὑπ' ὄψιν του τοιαύτην παραπληροφόρησιν. Ἔχομεν ἰδίαν πεῖραν καί αὐτή μᾶς ἐξησφάλισεν ἀπόλυτον τήν ἐμπιστοσύνην καί σεβασμόν πρός τήν Ἑλληνικήν Δικαιοσύνην. Ἐάν κάποιος ἤθελεν νά ἀμφισβητήση τάς ἀνωτέρω Δογματικάς ἀληθείας, κατόπιν καί τοῦ τελευταίου κειμένου σας ἤτοι τῆς «Συνοδικῆς Ἐγκυκλίου» σας, μέ Α.Π. 3280/28.11.2007, εἶναι πλέον ΑΔΥΝΑΤΟΝ, διότι, παρά τάς ἐν αὐτῆ ἀκατασχέτους φαρισαϊκάς ὑποκρισίας, παρά τά ἀσύστολα καί ἀναιδῆ ψεύδη, ἐν τέλει δι' αὐτῆς ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΩΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, τῆς κατά τῆς Ἐκκλησίας ἐπιχειρηθείσης ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ σας. Τοῦτο διότι, ἡ ὁμάς, ἡ ὁποία ἐξέδωκεν αὐτό τό κείμενον, κατά τόν πλέον ἐπίσημον καί σαφῆ τρόπον, ΥΠΑΝΕΧΩΡΗΣΕΝ ΕΚ ΤΗW ΙΣΤΟΡΙΚΗW ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗW ΑΛΗΘΕΙΑW, καθ' ἥν, ἡ Ἱερά Σύνοδος τό 1971 ἐν Ἑλλάδι, ΕΔΕΧΘΗ ΑΠΛΗΝ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗΝ ΕΥΧΗΝ, καί ταύτην, κατ' ἄκραν οἰκονομίαν καί ὑπό ρητάς προϋποθέσεις, πρός ἐπιστροφήν καί ἕνωσιν τῶν σχισματικῶν Φλωρινικῶν εἰς τήν Ἐκκλησίαν. Ταύτην τήν συγχωρητικήν εὐχήν, διά τοῦ ἀνωτέρω ἀναφερθέντος κειμένου σας, τήν μετηλλάξατε καί πλέον τήν κηρύσσετε σεῖς ὡς δῆθεν ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ κατά τόν Η΄ Κανόνα τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου! Δηλαδή, κατά τόν πλέον ΔΟΛΙΟΝ τρόπον, αὐτήν τήν συγχωρητικήν εὐχήν τήν ἐμφανίσατε ὡς «χειροθεσίαν»! Ἐν προκειμένω ἡ ΔΟΛΙΟΤΗΣ τῶν συντακτῶν της ἐκκινεῖ ἐκ τῆς ἀκατασχέτου ὑποκρισίας, καθ' ἥν, ὅλως παραπλανητικῶς, προτάσσεται ἡ Ὁμολογία — Ἐκκλησιολογία καί ἡ γνησία Ἀποστολική Διαδοχή ἐκ τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1935 καί 1948, ἐνῶ ἐν ταυτῶ ὑπερτονίζονται, ὅλως ἀναληθῶς, καί τά περί δῆθεν «λαθῶν» καί «σφαλμάτων» κατά τό 1971 ἐπί τῆς ἀνυποστάτου διά τήν Ἐκκλησίαν «χειροθεσίας» σας, τήν ὁποίαν σεῖς ἀναμφισβητήτως πλέον ὁμολογεῖτε καί κηρύσσετε ὡς δῆθεν δεδομένην, διό εἰς τήν συνέχειαν τήν ἀπορρίπτετε, τήν ἀποκηρύσσετε καί τήν καταδικάζετε! Οὕτως ὅμως τήν ἀπολύτως ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟΝ διά τήν Ἐκκλησίαν «χειροθεσίαν», τήν ὑποστασιάζετε δι' ἑαυτούς. Ἐδῶ εἶναι ὅλος ὁ Σατανικός δόλος αὐτοῦ τοῦ «χαρτίου» σας… Φοβερόν! Τήν κηρύσσετε ὡς «ἐσφαλμένην» (ἡ ὁποία ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΓΕΝΕΤΟ ἐν Ἑλλάδι), καί ἐν τέλει τήν ἀποκηρύσσετε καί τήν καταδικάζετε, καίτοι ἐξ ἀντικειμένου ἀπολύτως ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟΣ! Διατί; Διά νά τήν ὑποστασιάσετε μέ αὐτόν τόν τρόπον, μετά ὁλόκληρον περίπου 40ετίαν!!! Αὐτή εἶναι ἡ τελευταία εἰδεχθής ΑΤΙΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΣΠΙΛΟΥ ΚΑΙ ΑΜΩΜΟΥ ΝΥΜΦΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ἡ ὁποία ὅμως ἀτιμία, ποσῶς δέν ἤγγισεν Αὐτήν, ἐνῶ, μέσα εἰς αὐτό τό ἐγχείρημά σας, ἐπέσατε καί κατεπνίγητε μόνον σεῖς οἱ ἐπιχειρήσαντες αὐτό! Οὔτω βλασφημήσαντες τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, τό Ὁποῖον τό 1935 καί 1948 κατέστησεν, εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἀληθεῖς Ἐπισκόπους καί Διαδόχους τῶν Πατέρων, καί τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων(!), κατά τόν πλέον κραυγαλέον καί ἐπίσημον τρόπον, ἀπωλέσατε, τήν ἰδιότητα τοῦ Ἐπισκόπου καί Πρεσβυτέρου καί ἐνεδύθητε τήν τοιαύτην τοῦ βλασφήμου καί αἱρετικοῦ! Οὕτως ἐξεπέσατε, καί πλέον εἶσθε ὡς ὅλαι αἱ λοιπαί 5-6 ψευδοσύνοδοι τῶν κακοδόξων καί σχισματοαιρετικῶν. Ἑτέρωθεν, Προσοχή(!), κατόπιν τῆς εὐθυγραμμίσεώς σας μετά τῶν «πέντε» σχισματοαιρετικῶν, τούς ὁποίους ἐδικαιώσατε, διότι ἐματαιώσατε τήν κατ' αὐτῶν, ὑπ' ἀριθμ. 3005/1997, Ὁμόφωνον Ἀπόφασιν τῆς Μεγάλης Ἱερᾶς Συνόδου περί Κανονικῆς καί Ὀρθοδόξου ἀντιμετωπίσεώς των, ἐνεργοποιήσατε τήν ὑπ' ἀριθμ. 95/1995 νεκράν καί ἄκυρον καθαιρετικήν καθ' ὑμῶν ἀπόφασίν των. Ὅλα αὐτά τά σημειώνω διά νά ἐννοήσετε ὅτι ἡ ὁμάς, ἡ ὁποία σᾶς ἐπισκοποίησεν, εἶναι, ἀποδεδειγμένως καί ἀναμφισβητήτως, βλάσφημος, αἱρετική καί Ἐκκλησιομάχος, εἶναι σχισματοαιρετική, διό αἱ πράξεις — ἀποφάσεις των, ὡς βλασφήμων καί ἐκκλησιομάχων, δέν εἶναι Κανονικαί καί Ὀρθόδοξοι καί ὡς ἐκ τούτων ἄκυροι καί ἀνυπόστατοι, ὅπως καί αὐταί αἱ κατά τοῦ Σεβ/του Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κηρύκου. Ὡς ἐκ τούτων, σεῖς δέν εἶσθε Ἐπίσκοπος τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀλλά εἷς ἐκ τῶν πολλῶν σχισματοαιρετικῶν «παλαιοημερολογιτῶν», ὁ ὁποῖος ἀνεπιτρέπτως ΑΝΤΙΠΟΙΕΙΣΘΕ τήν Ἐπισκοπικήν ἰδιότητα καί Διακονίαν, μέ ὅ,τι σημαίνει αὐτό. Ταῦτα δέν εἶναι δική μας «φιλοσοφία», ἀλλά βασικαί, Κανονικαί, Δογματικαί ἀρχαί τῆς Ἐκκλησίας καί ἡ ἀπ' ἀρχῆς πράξις Της. Ὅπως πρέπει νά ἀντιλαμβάνεσθε δέν ἔχομεν προσωπικάς διαφοράς, ἀλλ' εἰς τό πρόσωπόν σας καί εἰς τήν ὁμάδα σας, βλέπομεν προκλητικώτατα ἐνεργουμένην τήν ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΣΧΑΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ. Ὑπάρχουν Κανονολόγοι, ὑπάρχουν θεολόγοι Πανεπιστημιακοί, οἱ ὁποῖοι εὐχερῶς δύνανται νά σᾶς βεβαιώσουν καί νά σᾶς διαφωτίσουν Γνωματεύοντες ἐφ' ὅλων αὐτῶν. Ἀκολούθως, παραθέτετε τήν, καθ' ὑμᾶς, ἀνέντιμον ὑποσημείωσίν μας καί ἀμέσως ἐπαναλαμβάνετε τάς ἰδίας ἀναληθείας καί τοῦτο σκοπίμως! Γράφετε ἀκριβῶς ἀμέσως μετά τήν σημείωσίν μας: «Τό ὡς ἄνω περιοδικόν ἀσχολεῖται μέ ἐκκλησιαστικά θέματα τῶν Γ.Ο.Χ. καί ἐκπροσωπεῖ μία πλευρά, ἡ ὁποία δέν ἀκολουθεῖ τήν ὑφισταμένη καί νόμιμη Ἱερά Σύνοδο ὑπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο Νικόλαο, τό ὁποῖο τυγχάνει ἰδιοκτησίας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς, πλήν ὅμως ὁ πρῶτος ἐναγόμενος τελῶν ἐν ἀργία καί ἔχων ἐκπέσει τοῦ θρόνου του ἀπό Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς δέν τήν ἐκπροσωπεῖ καί παρανόμως ἐκδίδει τό ὡς ἄνω περιοδικό μέ φερόμενο ἰδιοκτήτη τήν ἱερά Μητρόπολη αὐτή, ὄντας ὁ ἴδιος ἰδιοκτήτης τοῦ συγκεκριμένου τεύχους αὐτοῦ, ὁ πρῶτος ἐναγόμενος τυγχάνει ἐκδότης του καί οὐσιαστικά ἰδιοκτήτης τοῦ τεύχους αὐτοῦ, ὁ δεύτερος ἐναγόμενος τυγχάνει διευθυντής του καί οἱ τρίτος, τέταρτος, πέμπτος, ἕκτος καί ἑβδόμη ἐναγόμενοι τυγχάνουν μέλη τῆς συντακτικῆς ἐπιτροπῆς αὐτοῦ». (Σελίς 3 τῆς Ἀγωγῆς σας). Κατ' ἀρχάς ὀρθῶς σημειώνετε ὅτι τό Περιοδικόν, τοῦ ὁποίου εἴμεθα Διευθυντής, «ἀσχολεῖται μέ Ἐκκλησιαστικά Θέματα», ἐνῶ ἀκολούθως, ἐπαναλαμβάνετε τάς ἰδίας κατηγορίας — ἀπόψεις — κρίσεις, μέ τάς ὁποίας δέν ἀποδίδετε οὐδεμίαν ἀλήθειαν. Ὡς ἐκ τούτου, θά εἶμαι ὀλίγον αὐστηρός, διότι «εἰς τά τῆς Πίστεως οὐ χωρεῖ συγκατάβασις οὐδέ μεσότης». Ὅσας φοράς καί ἄν τό γράψετε, οὐδένα θά πείσετε, πιστεύω ΟΥΤΕ καί τό Δικαστήριον, ἐνῶ ἐν προκειμένω δίδετε ἀφορμήν καί παρέχετε εὐκαιρίαν νά σᾶς εἴπωμεν προσωπικῶς, ἀλλά καί πρός πάντας καί ἐνώπιον τοῦ Δικαστηρίου, εἰς τό ὁποῖον προσεφύγατε, ὅτι: ἡ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ» δέν ἐκπροσωπεῖ καί δέν ἐκφράζει «καμμίαν πλευράν Γ.Ο.Χ.». Αὕτη εἶναι τό ἐπίσημον Δημοσιογραφικόν Ὄργανον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καί αὐτήν ἐκφράζει καί ἐκπροσωπεῖ. Δέν ἔχει δέ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΟΥΔΕΜΙΑΝ ΣΧΕΣΙΝ καί μέ τήν «ΣΑΘΡΑΝ ΣΥΜΜΟΡΙΑΝ» σας, ὑπό τόν αἱρεσιάρχην καί βλάσφημον ψευδαρχιεπίσκοπον κ. Νικόλαον, ὅστις κατόπιν τῆς ἀπό τό 1976 βλασφημίας του, (54/76 Ἀπαλλακτικόν βούλευμα), ἀπεγύμνωσεν ἑαυτόν κάθε δωρεᾶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία ἀπορρέει ἐκ τῆς γνησίας καί ἀδιακόπου Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς. Πολύ δέ περισσότερον ἡ «Ο.Π.» δέν ἔχει σχέσιν μετά οὐδεμιᾶς τῶν σχισματικῶν παρατάξεων τῶν λεγομένων «παλαιοημερολογιτῶν». Προκαλεῖ ἱεράν ἀγανάκτησιν καί ὀργήν τό γεγονός καθ' ὅ ἰσχυρίζεσθε ὅτι ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος, δῆθεν «τελεῖ ἐν ἀργία καί ἔχει ἐκπέσει τοῦ θρόνου του…»! Κἄν χιλίας φοράς γράψετε καί προπαγανδίσετε τά ἀνωτέρω, οὐδένα θά πείσητε, πολλῶ δέ μᾶλλον τήν Δικαιοσύνην, ἡ ὁποία γνωρίζει νά ἐφαρμόζη τό Σύνταγμα καί ὅλας τάς σχετικάς Νομοθεσίας μέ τούς «παλαιοημερολογίτας», (καταχρηστική ἡ ἔκφρασις), καί εἰς τήν κυριολεξίαν μέ τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Εἰς τήν ἑπομένην παράγραφον τῆς ἰδίας 3ης σελίδος τῆς Ἀγωγῆς σας, ἀναφέρεσθε εἰς τό «ἀπολύτως σεβαστόν καί δικαιολογημένον τό ἐνδιαφέρον τῶν προσώπων πού συνδέονται μέ τήν λειτουργίαν τῶν ἐντύπων γιά τήν δημοσίευση τῶν εἰδήσεων» καί ἐπάγεσθε, ὀρθῶς γράφων, ὅτι «σέ καμμία περίπτωση δέν δικαιολογεῖται ἡ δυσφημιστική συμπεριφορά…», καταλήγετε δέ εἰς τό ἐπίσης ὀρθόν, ὅτι τοῦτο ὅλον «ὑπόκειται στούς περιορισμούς τῶν νόμων, μέ τούς ὁποίους ἐπιδιώκεται ἡ προστασία τῶν ἀτόμων καί τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου ἀπό τήν καταχρηστική ἄσκηση τοῦ συνταγματικοῦ αὐτοῦ δικαιώματος». Συμφωνοῦμεν ἀπολύτως καί ἔχομεν βαθεῖαν ὀρθόδοξον θεολογικήν συνείδησιν ὅτι ἡ «Ὀρθόδοξος Πνοή», διά τοῦ Διευθυντοῦ της καί ὅλων τῶν Προσώπων, τά ὁποῖα τήν διακονοῦν, αὐτό ἐπιτελοῦν μέ εὐλάβειαν, χωρίς νά συκοφαντοῦν καί ἑπομένως νά παρανομοῦν καί ἀδικοπραγοῦν. Περί αὐτῶν ὅμως εἰς τήν ἀκροαματικήν, ἡ ὁποία ὡρίσθη διά τήν 18.9.2008. *
Καί νῦν ἐπί τοῦ συγκεκριμένου κατηγορητηρίου σας, καθ' ὅ, μέ τήν
ὑποσημείωσιν ὑπό στοιχεῖον (8) τῶν σελίδων 237 καί 238 τῆς «Ὀρθοδόξου
Πνοῆς» τοῦ τεύχους 176 Ἰουλίου — Αὐγούστου 2007, προσεβάλομεν τήν τιμήν
καί ὑπόληψίν σας, διότι δῆθεν σᾶς ἐσυκοφαντήσαμεν διά ψευδῶν
χαρακτηρισμῶν. Παραθέτομεν τήν σημείωσιν:«Σημ. ἡμετέρα: «… καί τόν ἀσεβέστατον, καί ἄκρως δόλιον, ἐπίσης νεαρόν ψευδεπίσκοπον Ἰγνάτιον… Ὁ τελευταῖος, ὁ κ. Ἰγνάτιος Δάσσιος ξεπερνᾶ εἰς ἀσέβειαν, ὑποκρισίαν καί δολιότητα ὅλους, ἀκόμη καί τόν μόλις πρό δύο ἐτῶν νέον «Γέροντά» του, κ. Παχώμιον, ὁ ὁποῖος, παρά πᾶσαν Κανονικήν καί Ἐκκλησιαστικήν καί ἐν τέλει καί ἠθικήν δεοντολογίαν, τοῦ «ἔλυσε» τήν ἀργίαν, τήν ὁποίαν ἀπολύτως κανονικῶς καί ὀρθῶς, ἀπό πάσης ἀπόψεως, τοῦ εἶχεν ἐπιβάλλει ὁ Γέροντας καί Πνευματικός του π. Ἀμφιλόχιος. Ὁ κ. Ἰγνάτιος Δάσσιος, ἀφοῦ προεκάλεσεν ἀνταρσίαν καί σχίσμα εἰς τήν τοπικήν Ἐκκλησίαν τῆς Λαρίσης, προέκυψεν ἀπολύτως ὅμοιος εἰς τήν προδοσίαν πρός τόν «Ἀργολίδος» Παχώμιον, ἀφοῦ δέν πιστεύει ἀπολύτως τίποτε καί ὡς ἀλαζών νέος ἐπιδιώκει ἔνδοξον σταδιοδρομίαν καί πλοῦτον πολύν ἐκ τῆς χριστεμπορίας του. Ὁ τελευταῖος οὗτος προκύπτει ὡς πλέον ὕπουλος καί ὡς ἐκ τούτου καί ἐπικίνδυνος Ἐγκάθετος — Γενίτσαρος τῶν ξένων Κέντρων. Κατά τά ἄλλα πρέπει νά ὁμολογήσωμεν εἶναι ἕνας δυστυχής νέος, τόν ὁποῖον ἐλεηλάτησεν πνευματικῶς ὁ ἀντίδικος, διό ἄς προσευχώμεθα νά τοῦ δώση ὁ Θεός μετάνοιαν». (Ἀγωγή σας σελ. 2). Προέβητε, λοιπόν, εἰς τήν Ἀγωγήν σας ἐνώπιον τοῦ Πολυμελοῦς Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν, ἐναντίον μας, διότι ὅπως ἰσχυρίζεσθε, «Οἱ ἐκφράσεις, οἱ ὕβρεις καί οἱ χαρακτηρισμοί εἰς τό ὡς ἄνω δημοσίευμα… εἶναι σαφέστατα ἐξυβριστικοί, μειωτικοί, ψευδεῖς καί συκοφαντικοί,(*) μέ ἀποκλειστικό καί μόνο σκοπό νά ἀμφισβητηθῆ ἡ ἠθική καί κοινωνική μου ἀξία, ὡς Μητροπολίτου καί ἰδιαίτερα ὡς δημοσίου προσώπου καί μάλιστα ἔντονα ἐνεργοῦ», «Καί τοῦτο διότι πῶς μπορεῖ νά θεωρηθοῦν οἱ ἐκφράσεις «Γενίτσαρος», «χριστέμπορος», «δόλιος», «ὕπουλος», «προδότης», κ.λπ. γιά τίς ὁποῖες οὐδέποτε ἔχω δώσει τήν παραμικρή ἀφορμή καί οἱ ὁποῖες μοῦ ἀποδίδονται συνεχῶς, χωρίς νά δικαιολογοῦνται κατ' ἐλάχιστον, ὥστε νά ἔχει ὁ ἀναγνώστης τήν δυνατότητα νά σχηματίσει προσωπική γνώμη. Ἐκφράσεις βαρύτατες καί ἱκανές νά κλονίσουν τόσο τόν ἀποδέκτη ὅσο καί τούς πολλούς ἀναγνῶστες τοῦ ἐντύπου, οἱ ὁποῖοι ἀπό ἐμένα θά λάβουν εὐλογία καί καθοδήγηση γιά τόν θρησκευτικό τους βίο». (Αὐτόθι σελ. 3-4). Αὐτά εἶναι τά συκοφαντικά, διά τά ὁποῖα μᾶς ἐνάγετε, ἀγαπητέ Ἰγνάτιε, καί, ὅπως θά δοῦμε εἰς τήν συνέχεια, ζητεῖτε τήν ἐκ τῶν συκοφαντιῶν ἀποκατάστασιν τῆς «τρωθείσης τιμῆς καί ὑπολήψεώς σας» διά τῆς καταβολῆς εἰς ὑμᾶς τοῦ ποσοῦ τῶν 500.000 εὐρώ…!!! Πρίν σᾶς εἴπωμεν ὅ,τιδήποτε ἐπ' αὐτῶν ἐπιβάλλεται νά τονίσωμεν ὅτι διά τῶν ὡς ἄνω χαρακτηρισμῶν μόνον τήν ἠθικήν καί κοινωνικήν σας ἀξίαν δέν εἴχομεν καί δέν ἔχομεν πρόθεσιν νά ἀμφισβητήσωμεν ἤ νά βλάψωμεν, ἀλλά μόνον αὐτήν καθ' ἑαυτήν τήν προδοσίαν κατά τῆς Ἐκκλησίας νά ἀποκαλύψωμεν καί καταγγείλωμεν. Βεβαίως ἄν οἱ χαρακτηρισμοί, οἱ ὁποῖοι σᾶς ἀποδίδονται, εἶναι ψευδεῖς, τότε εἶναι καί συκοφαντικοί καί ὡς τοιοῦτοι θά ἀντιμετωπισθοῦν καί ἀπό τήν Δικαιοσύνην, ἄν ὅμως οἱ χαρακτηρισμοί ἀποδίδουν ἀληθείας καί πραγματικότητας, τότε τά πράγματα ἀλλάσσουν… Ἐν προκειμένω, ἔστω σαφές, ὅτι εἷς ὄντως ψευδής χαρακτηρισμός καθ' οἱουδήποτε προσώπου, δι' ἕνα χριστιανόν καί δή θεολόγον, ἐκπαιδευτικόν καί δραστήριον στέλεχος τῆς Ἐκκλησίας, ἀποτελεῖ ἀνεπίτρεπτον συκοφαντίαν. Ἐν προκειμένω ὅμως ἡ συνείδησίς μου καταμαρτυρεῖ ὅτι οὐδέποτε ἐσυκοφαντήσαμεν οὐδένα, ὅλος δέ ὁ ἀγών ἡμῶν ἦτο καί εἶναι ἐπί Θεολογικοῦ — Ἐκκλησιολογικοῦ — Δογματικοῦ Πεδίου. Ἄν ὅμως σεῖς ἤ ὁ οἱοσδήποτε ἔχη νά καταμαρτυρήση κάτι περί τοῦ ἀντιθέτου, τόν παρακαλῶ, εἴτε ἰδιωτικῶς εἴτε δημοσίως, εἴτε ἐπ' ἀκροατηρίω νά μᾶς τό εἴπη, καί εἰς περίπτωσίν καθ' ἥν ἐγράψαμεν «μειωτικάς, ψευδεῖς καί συκοφαντικάς ἐκφράσεις», ἑτοίμως ἔχομεν, νά ἀνακαλέσωμεν καί ζητήσωμεν συγγνώμην. Αὐτό τοῦτο, δέν μᾶς τό ἐπιβάλλει οὐδείς τρίτος, ἀλλ' αὐτή ἡ ὀρθόδοξος χριστιανική συνείδησίς μας ὡς ὀρθοδόξου θεολόγου. Εἶναι ὅμως, ὅπως σεῖς ἰσχυρίζεσθε εἰς τήν Ἀγωγήν σας; Ἰδού καθηκόντως καί ἐν ἀγάπη Χριστοῦ, ὡς «Σαμαρείτης» προτίθεμαι νά σᾶς διακονήσω διά νά κατανοήσετε τήν ἐν προκειμένω ἀλήθειαν, καί ὅ,τι εὐδοκήση ὁ Κύριος. Κατ' ἀρχάς, ἀγαπητέ μοι Ἰγνάτιε, ὠφείλατε, πρίν μᾶς ἐναγάγητε ἐνώπιον τῆς Δικαιοσύνης, νά εἴχατε ἀπευθυνθεῖ εἰς τήν Διεύθυνσιν τοῦ Περιοδικοῦ, νά διαμαρτυρηθῆτε καί νά ἀπαιτήσετε τήν ἀποκατάστασίν σας. Ἔτσι πιστεύω θά ἐνήργει πᾶς ἀληθής χριστιανός καί δή ὀρθόδοξος καί Κανονικός Ἐπίσκοπος. Εἰς αὐτά ἀκριβῶς τά πλαίσια σᾶς δίδω ἐξηγήσεις ἐφ' ὅλων τῶν χαρακτηρισμῶν μας, καί ὅπου διαφωνήσετε εὐχαρίστως θά ἀκούσωμεν τήν διαφωνίαν σας, τήν ὁποίαν θά λάβωμεν ὑπ' ὄψιν καί θά τήν δημοσιεύσωμεν ἀπό τοῦ ἰδίου Περιοδικοῦ, διότι πιστεύομεν ἀπολύτως ὅτι ἡ αἴτησις συγγνώμης καί ἡ διόρθωσις οἱουδήποτε σφάλματος, δέν μειώνει τόν ἀληθῆ Χριστιανόν, ἀλλά μόνον τιμήν τοῦ περιποιεῖται, ἀφοῦ ὡς ἄνθρωποι σφάλλομεν καί ἁμαρτάνομεν διά δέ τῆς ταπεινώσεως, μετανοίας καί διορθώσεως σωζόμεθα. Ἐπίσης σημειώνομεν ὅτι καμμία λέξις καθ' ἑαυτήν δέν εἶναι κακή, ὅταν χρησιμοποιῆται διά νά ἀποδώση μίαν πραγματικότητα. Γίνεται κακή καί κολάζεταί τις, μόνον ὅταν τήν χρησιμοποιῆ καταχρηστικῶς, δηλαδή ψευδῶς — συκοφαντικῶς. α)
Ἐπί τοῦ χαρακτηρισμοῦ «ἀσεβέστατος»
Ἐνῶ ὁμολογῶ ὅτι δέν ἦτο ἀπαραίτητος αὐτός ὁ χαρακτηρισμός, ὅμως δέν
εἶναι ἐπ' οὐδενί ἀναληθής καί ἑπομένως δέν ἀποτελεῖ οὔτε κατ'
ἐλάχιστον, συκοφαντίαν, διότι: Τί σημαίνει τό ἐπίθετον, ὁ/ἡ ἀσεβής τό
ἀσεβές; Ἀντιγράφω ἀπό τό λεξικόν: «ὁ μή σεβόμενος τούς γονεῖς, τούς
πρεσβυτέρους καί ἀνωτέρους του, ἤ τόν Θεόν, ὑβριστής, ἀνίερος, ἄθεος».Σεῖς, πρός τούς κατά σάρκα Γονεῖς σας, μᾶλλον εἶσθε λίαν εὐσεβής, πρός τόν πνευματικόν σας ὅμως Πατέρα καί Γέροντα ὑπήρξατε εὐσεβής ἤ ἀπεδείχθητε καί ἐξακολουθητικῶς ἀποδεικνύεσθε ὡς ἄκρως ἀσεβής; Διατί ὅμως ἠσεβήσατε κατά τοῦ Γέροντος καί Πνευματικοῦ σας Πατρός; Δέν εἶναι αὐτή αὕτη καί μόνη ἡ Προδοσία τῆς Ἐκκλησίας; Θυμηθῆτε λοιπόν, τί ἐπανειλημμένως ἐξεστομήσατε κατά τοῦ Πνευματικοῦ σας Πατρός καί Γέροντος π. Ἀμφιλοχίου, ὁ ὁποῖος σᾶς ἀνέλαβεν παιδιόθεν, σᾶς ἀνέθρεψεν καί ἐθυσιάσθη διά νά μορφωθῆ Χριστός ἐν ὑμῖν! Θυμηθεῖτε καί τί ἐπράξατε σεῖς καί πράττετε ἐναντίον του καί σήμερον; Μά ὑπάρχει ἄλλη πιό ἀσεβής πρᾶξις νά τόν ἐξυβρίζετε, νά τόν ἀπειλῆτε σκαιῶς καί ἐν τέλει νά τόν ἐνάγετε καί εἰς τά δικαστήρια; Παιδί μου Ἰγνάτιε, τί ἔκαμεν ὁ Ἰούδας περισσότερον ἀπό σᾶς, ἐκτός τοῦ ὅτι ἐκεῖνος, διά τῆς προδοσίας του, ἠσέβησεν κατά τοῦ Θεανθρώπου, ἐνῶ ἐσεῖς κατά τοῦ Πνευματικοῦ σας Πατρός καί Γέροντος καί δι' αὐτοῦ, προσοχή(!), μήπως δέν ἠσεβήσατε καί κατά τοῦ Χριστοῦ; Ἀλλά τί λέγω, ἀγαπητέ μοι Ἰγνάτιε, σεῖς εὐθέως ἠσεβήσατε κατά τῆς Ὁμολογίας — Ἐκκλησιολογίας, κατά τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, κατά τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ! Ὑπάρχει μεγαλυτέρα ἀσέβεια; Πῶς λοιπόν, χαρακτηρίζεται ἕνα πρόσωπον, ἕνας Μοναχός, ὁ ὁποῖος ἐξύβρισεν τόν πνευματικόν του Πατέρα καί Γέροντα, ἤ ὅταν βλασφημῆ κατά τοῦ Ἁγ. Πνεύματος καί τῆς Ἐκκλησίας; Πόσα πρέπει νά γράψη κανείς, ὅσον ἀφορᾶ αὐτάς τάς ἀσεβείας; Φρίττω ὅταν ἐν προκειμένω ἐνθυμοῦμαι φράσεις σας καί ἀπειλάς κατ' αὐτοῦ!.. Ὅλως ἐξαιρέτως ὅμως πρέπει νά σᾶς ὑπενθυμίσω τήν ΑΚΡΑΝ ΑΣΕΒΕΙΑΝ, τήν ὁποίαν βαρβαρικῶ τῶ τρόπω ἐπεδείξατε κατά τοῦ Μακαριστοῦ Μητροπολίτου Λαρίσης κυροῦ Παναρέτου, ὀλίγον πρό τῆς ἐκδημίας του, καί τοῦτο διά νά τόν ἐμφανίσετε ὡς μετέχοντα τῆς κατά τῆς Ἐκκλησίας προδοσίας σας! Δέν παραθέτω ἐπί τοῦ παρόντος καί ταύτην τήν ΑΣΕΒΕΣΤΑΤΗΝ πράξιν σας, διότι τήν γνωρίζετε καί διότι πρός τό παρόν δέν κρίνεται ἀπαραίτητον. Ὅπως ἀντιλαμβάνεσθε, δέν γράφω διά νά δικαιώσω ἐμαυτόν καί μειώσω τήν ἀγάπη σας, ἀλλά διά νά ἐκλείψη ἡ ἀσέβεια, ἡ ὁποία σᾶς βαρύνει. Παρά ταῦτα, ἄν μοῦ ζητήσετε νά ἀνακαλέσω αὐτόν τόν χαρακτηρισμόν, διά νά μήν αἰσθάνεσθε ὡς συκοφαντούμενος ἔστε βέβαιος ὅτι δέν θά διστάσω εἰς τήν δημοσίαν ἀνάκλησίν του. β)
Τί σημαίνει ἡ λέξις «Γενίτσαρος»;
Κατ' ἀρχάς σημαίνει τόν Τοῦρκο στρατιώτη τοῦ πεζικοῦ. Αὐτό τό
στρατιωτικόν σῶμα, κυρίως κατά τούς αἰῶνας ΙΔ μέχρι τόν ΙΘ, ἀπετελεῖτο
κυρίως ἀπό ἑλληνόπαιδας καί χριστιανόπαιδας, τούς ὁποίους εἶχον
ἐξισλαμίσει διά τῆς βίας οἱ Τοῦρκοι μέ τά γνωστά παιδομαζώματα. Σᾶς
ἐχαρακτήρισα, λοιπόν, ὡς «Γενίτσαρον», διότι γνωστοί παράγοντες καί
πρόσωπα, εἰ θέμις εἰπεῖν, ὅλως δολίως, σᾶς «ἀπήγαγον», δηλαδή σᾶς
ἀπέσπασαν ἀπό τόν πνευματικόν σας Πατέρα καί Γέροντα, ἀπό τήν ἀγκάλην
τῆς Ἐκκλησίας, σᾶς μετήλλαξαν τό ὀρθόδοξον φρόνημα, καί σᾶς κατέστησαν
ἐχθρόν καί πολέμιον αὐτοῦ, πρό πάντων δέ τῆς Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας —
Ἐκκλησιολογίας καί Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς. Δηλαδή, σᾶς κατέστησαν
«πεζικάριον» στρατιώτην καί ἀξιωματικόν τῆς Ἐκκλησιομάχου καί βλασφήμου
ὁμάδος τοῦ πρώτου βλασφήμου κ. Νικολάου καί τῶν ἐξ ἴσου τοιούτων,
Παχωμίου (πρώην Ἀργολίδος) κ.λπ…. Μέ τόν χαρακτηρισμόν λοιπόν, ὡς
«γενιτσάρου», μόλις ἀπεδώσαμεν μεταφορικῶς μίαν πραγματικότητα, τήν
ὁποίαν θέλομεν νά ἀντιληφθῆτε, νά τήν ἀποβάλετε ἐν τῆ πράξει καί νά
ἐπιστρέψετε εἰς τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ὁπόθεν σᾶς ἐξέβαλον
καί σᾶς κατέστησαν τῶ ὄντι «Γενίτσαρον» κατ' Αὐτῆς!Πιστεύω, λοιπόν, ὅτι καί αὐτός ὁ χαρακτηρισμός, τόν ὁποῖον σᾶς ἀπέδωκα, δέν ἀποτελεῖ προσωπικήν συκοφαντίαν, ἀλλ' εἶναι μία συνεχιζομένη πραγματικότης. Ἄν διαφωνῆτε παρακαλῶ γνωρίστε μου τήν διαφωνίαν σας καί εὐχαρίστως ἄν ἐνδείκνυται, θά ἀνακαλέσω κατά τόν ἴδιον τρόπον καί αὐτόν τόν δίκαιον χαρακτηρισμόν ὡς μή ἀναγκαῖον. γ)
Τί σημαίνουν οἱ χαρακτηρισμοί «δόλιος» καί «ὕπουλος»
Δόλιος εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος μεταχειρίζεται δόλον, δηλαδή, ὁ στήνων
παγίδας διά νά συλλάβη κάτι, ἀφοῦ τό ἐξαπατήση μέ κάποιο τέχνασμα.
Σημαίνει περαιτέρω τόν ὑποκριτήν. Ποῦ, παιδί μου Ἰγνάτιε σᾶς ἀδικεῖ καί
αὐτός ὁ χαρακτηρισμός; Μήπως δέν ὑπήρξατε δόλιος, ἀφοῦ καί μέ τήν
ἀγωγήν σας τό ἴδιο συνεχίζετε καί ἐπιχειρεῖτε καί πρός τήν Δικαιοσύνην;
Δέν εἶναι μία δολία καί ὕπουλος ἐνέργεια ἡ ἀπό Νοεμβρίου 2007 ἐγκύκλιός
σας; ἦτο ἄδολος καί ἀνυπόκριτος ἡ συμπεριφορά σας πρός τόν Πνευματικόν
σας Πατέρα καί Γέροντα, καθ' ὅλην τήν τελευταίαν δεκαετίαν, διατί ὄχι
καί δεκαπενταετίαν; ἦτο ἄδολος ἡ ἀπόσπασις — ὑποκλοπή τῆς ὑπογραφῆς τοῦ
μακαριστοῦ Μητροπολίτου Λαρίσης κυροῦ Παναρέτου, (εἰς τό ὑπ' ἀριθμ. 72
ἀπό 20/10 ἤ 2.11.2004), ὀλίγον πρό τῆς κοιμήσεώς του; Ἐπιμένω εἰς τό
θέμα αὐτό διότι μέ ἐκείνην τήν ὑποκλοπήν, ἐπεχειρήσατε τήν ἐν ψυχρῶ
ψυχικήν, πνευματικήν — Ὁμολογιακήν δολοφονίαν του! Διότι μέ ἐκείνην τήν
ὑπογραφήν τόν καθιστούσατε ἀρνητήν τῆς Ἐκκλησίας καί τόν ἐφέρετε εἰς
τήν ὁμάδα τοῦ βλασφήμου σχισματοαιρετικοῦ Νικολάου! Τέλος ἡ ὡς
Ἱερομονάχου, ὅλη συμπεριφορά σας, πρός πάντας καί εἰς αὐτό τό ἐν Λαρίση
οἰκογενειακόν μου περιβάλλον, ὑπῆρξεν ὑποκριτική καί δόλια ἤ ὄχι;
Ἑπομένως, ἀγαπητό μου παιδί Ἰγνάτιε, ἀντί νά μᾶς ἐγείρετε ἀγωγάς
κατανοῆστε τό συμφέρον σας καί μισῆστε καί ἀποπτύστε τόν δόλον καί τήν
ὑποκρισίαν, ὅταν μάλιστα αὕτη συνδέεται καί μέ τήν κατά τῆς Ἐκκλησίας
προδοσίαν.δ)
Τί σημαίνει καί ὁ χαρακτηρισμός «Προδότης»
Τί σημαίνει καί αὐτή ἡ λέξις, αὐτός ὁ χαρακτηρισμός; Προδότης εἶναι
ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος προδίδει τήν Πατρίδα του, ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀθετεῖ
διατεταγμένας ἠθικάς ὑποχρεώσεις (ὡς συζυγίας, οἰκογενειακάς κ.λπ.) καί
ἐν τέλει ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ΑΘΕΤΕΙ τάς ἔναντι τοῦ Χριστοῦ καί τῆς
Ἐκκλησίας Του ὑποχρεώσεις — καθήκοντα καί μολύνει τήν Ἁγίαν
Παρακαταθήκην.Σᾶς παρακαλῶ, παιδί μου Ἰγνάτιε, πέστε μου ποίαν Μοναχικήν ἀρχήν, ἤ Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν καί Πίστιν ἐτηρήσατε ἤ τηρεῖτε ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ; Ποίαν ἀρχήν, ποίαν Ὁμολογίαν, ποίαν Πίστιν φυλάττετε, τήν ὁποίαν δέν ἐρρίψατε εἰς τούς κύνας; Ἤ διά νά σᾶς διευκολύνω, ποίαν Ὀρθοδοξίαν φυλάσσει ἡ περί τόν κ. Νικόλαον Μεσσιακάρην ὁμάς ὑμῶν; Δέν ἐπρόδωσεν, μαζί των δέ καί ἐσεῖς, τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν, δέν ἐβλασφήμησεν καί δέν ἐπέταξεν εἰς τούς κύνας τόν μαργαρίτην τῆς Ἁγίας Παρακαταθήκης, ἤτοι τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν καί τήν Ὁμολογίαν — Ἐκκλησιολογίαν; Δέν εἴδατε, δέν ἠκούσατε, δέν ἐδιαβάσατε τίποτε; Ἐάν, ἀγαπητέ μοι Ἰγνάτιε, ἐάν ἦσθε ἐλεύθερος ἐν Χριστῶ, ὄχι μόνον θά ἐπεδοκιμάζετε τούς χαρακτηρισμούς «προδότης» καί «προδοσία», ἀλλά θά μέ διωρθώνατε ὅτι δέν εἶναι μιά ἁπλῆ προδοσία, ἀλλά πρόκειται περί τῆς «ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ», τήν ὁποίαν ἐνεργεῖτε κατά τῆς Ἐκκλησίας. Σᾶς παρακαλῶ μήν ὑποτιμᾶτε καί μήν ἀρνεῖσθε καί μηδενίζετε σεῖς τόν ἑαυτόν σας, διότι κανείς δέν μπορεῖ νά ὁμιλῆ περί τιμῆς, ὑπ' αὐτάς τάς προϋποθέσεις καί συνθήκας, ἀφοῦ ὁ ἴδιος, διά τῶν ἔργων του, περιποιεῖται ἀντί τιμῆς, ἀτιμίαν εἰς τόν ἑαυτόν του. Περιποιήθητε, λοιπόν τιμήν εἰς τό Πρόσωπόν σας, ἀγαπητέ Ἰγνάτιε, μέ τό νά ἀρνηθῆτε καί νά ἀποτινάξετε τήν προδοσίαν ἀπό πάνω σας, ὁμολογῶν τήν Πίστιν τήν Ὀρθόδοξον καί τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν καί νά εἶσθε βέβαιος, ὅτι αὐτό θά σᾶς περιποιηθῆ τήν μεγίστην τιμήν καί τήν κατά Θεόν δόξαν, ἐνῶ καί αὐτά τά ὁποῖα σήμερον θεωρεῖτε «ἀτιμίας», καί αὐτά θά ἴδετε ὅτι μόνον τιμήν σας περιποιοῦνται. ε)
Τί σημαίνει ὅμως καί ὁ χαρακτηρισμός «ἀλαζών» καί «ἀλαζονεία»;
Κατ' ἀρχάς «ἀλαζών» εἶναι ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος μέ κάθε ἀπατηλόν
τρόπον, θέλει νά ἐμφανίζεται ὡς σπουδαῖος ἤ καί περισσότερον ἀπ' ὅτι
εἶναι. Δυστυχῶς, μέ πολλήν λύπην, θά σᾶς ἐρωτήσω, ἀγαπητέ μου Ἰγνάτιε,
μήπως πάντοτε ἠθέλατε νά ἐμφανίζεσθε ὡς μεγάλος καί ὡς σπουδαῖος. Μήπως
ἠθέλατε νά ἐμφανίζεσθε «δορυφορούμενος» ἀπό ἀκολούθους, νά σᾶς κρατοῦν
τήν τσάντα, νά σᾶς ἀνοίγουν τήν πόρτα κ.λπ. κ.λπ.! Ἰγνάτιε, παιδί μου,
τό γεγονός ὅτι προσφύγατε εἰς τήν δικαιοσύνην καί δι' αὐτόν τόν λόγον,
αὐτό ἀκριβῶς, εἶναι μιά ἀκόμη ἀπόδειξις περί τῆς ἀληθείας τοῦ
χαρακτηρισμοῦ αὐτοῦ. Σᾶς παρακαλῶ διαβάστε τήν Ἀγωγή σας διά νά ἴδητε
πόσην ἀλαζονείαν προδίδουν μόνον αἱ παράγραφοι:1. «…προέβησαν στήν δημοσίευσή τους, μέ σκοπό νά θίξουν καί νά προσβάλουν τήν προσωπικότητα, τήν τιμή καί τήν ὑπόληψή μου… ἀφοῦ ἡ εἰκόνα πού δίδει γιά τό ἄτομό μου τό ἐν λόγω δημοσίευμα εἶναι ἀπολύτως ἀρνητική καί μειωτική». 2. «… ἔχει προσβληθεῖ τόσο ἡ τιμή καί ἡ ὑπόληψή μου, ὅσο καί ἡ προσωπικότητα καί ἡ ἠθικοκοινωνική μου ὑπόσταση ὡς Μητροπολίτου καί ἰδιαίτερα ὡς δημοσίου προσώπου καί μάλιστα ἔντονα ἐνεργοῦ». 3. «…Ἐκφράσεις βαρύτατες καί ἱκανές νά κλονίσουν τόσο τόν ἀποδέκτη ὅσο καί τούς πολλούς ἀναγνῶστες τοῦ ἐντύπου, οἱ ὁποῖοι ἀπό ἐμένα θά λάβουν εὐλογία καί καθοδήγηση γιά τόν θρησκευτικό τους βίο». Ἄκουσε, παιδί μου Ἰγνάτιε, μέ ὅσα λέγεις ἀνωτέρω, διότι αὐτά φρονεῖς, νομίζω ὅτι ἐπιρρωνύεις καί αὐτούς τούς χαρακτηρισμούς μου!.. Ὡστόσον, ζητῆστε νά σᾶς βοηθήση κάποιος, διότι ὅλα αὐτά τά ὁποῖα καταγγέλλετε μαρτυροῦν ἕναν Ἰγνάτιον, ὁ ὁποῖος δέν ἐγεύθη κάτι ἀπό τόν χριστιανισμόν καί πρωτίστως ἀπό τήν χριστιανικήν Μοναχικήν ταπείνωσιν καί σωφροσύνην. Τί λέγω, ποίαν, σχέσιν ἔχετε σεῖς, ἀλλά καί ὅλοι μας, μέ τόν Χριστόν μας, ὁ Ὁποῖος Θεάνθρωπος καί ἀναμάρτητος 'ών, Ἀγάπη 'ών, ἐσυκοφαντήθη, καθυβρίσθη, καί ἐκ τοῦ ὕψους τῆς Σταυρικῆς θυσίας δέν εἶπεν τίποτα, μά τίποτα ἀπ' ὅσα ἐσεῖς φρονεῖτε καί γράφετε! Τί εἶπεν: «Ἄφες αὐτοῖς πάτερ, οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι». Ποῖος, ἀγαπητό μου παιδί, ποῖος ἐκ τῶν Ἁγίων Πατέρων, ποῖος ἀπό τούς μιμητάς τοῦ Χριστοῦ ὡμίλησεν ἤ συμπεριεφέρθη ὅπως ἐσεῖς; στ)
«Χριστεμπορία»
Ἔρχομαι καί εἰς τό τελευταῖον ἀπαράδεκτον εἰς τήν Ἀγωγήν σας, τό ὁποῖον
πάρα πολύ μέ ἀνησύχησεν. Ποῖον εἶναι τοῦτο; Ἡ ἐπίκλησις τῶν ἄρθρων περί
ἀποζημιώσεώς σας διά τοῦ ποσοῦ τῶν πεντακοσίων χιλιάδων εὐρώ (500.000
εὐρώ!!!), καί μάλιστα «νομιμοτόκως ἀπό τῆς ἐπιδόσεως εἰς ἡμᾶς τῆς
ἀγωγῆς σας»!!!Εἶναι νά ἀναλύεται κανείς σέ λυγμούς καί δάκρυα, διότι ἐφθάσατε εἰς αὐτό τό ἀπίστευτον σημεῖον, τό ὁποῖον ὅμως εἶναι πραγματικότης!!! Δυστυχῶς, παιδί μου Ἰγνάτιε, εἶμαι ἁμαρτωλός καί πολύ μικρός νά σέ βοηθήσω, ὡστόσον ἄς φθάση ὁ πόνος τῆς ψυχῆς μου, ὡς προσευχή καί δέησις εἰς τά πόδια τοῦ Ἐσταυρωμένου καί Ἀνεστημένου Κυρίου, καί Αὐτός ἄς σέ φωτίση καί σέ βοηθήση νά λυτρωθῆς ἀπό αὐτήν τήν πτῶσιν σου. Ὡστόσον, παρακαλῶ ἐνθυμήθητε ὅτι ὁ Ἰούδας, μέ ἐκείνους τούς Ἀρχιερεῖς, ἐξετίμησαν τήν τιμήν τοῦ Χριστοῦ εἰς «τριάκοντα ἀργύρια»(!), σεῖς, τήν ἰδικήν σας τιμήν ἀνηγάγετε εἰς 500.000 εὐρώ (ἀργύρια)!!! Δι' αὐτό ἐφορέσατε τό ράσο; Δι' αὐτό «ἐνεδύθητε τό ἀγγελικόν σχῆμα»; καί ἐνδύεσθε τά τοῦ «Ἐπισκόπου» ἄμφια καί διακριτικά; Διά νά ἀνεβάσετε εἰς ὕψη δυσθεώρητα τήν «τιμήν» σας, πάνω καί ἀπ' αὐτήν τοῦ Χριστοῦ μας, τήν ὁποίαν δέν ἔχετε παιδί μου, διότι ἐσεῖς μόνος τήν ἀπεμπολήσατε; Ξεχνᾶτε ὅτι ἡ τιμή δέν ἔχει τιμήν; Ξεχνᾶτε ὅτι τιμήν διά τόν χριστιανόν κατεργάζεται μόνον ἡ διά τόν Χριστόν καί τήν Ἐκκλησίαν του ἀτιμία μας; Ἰγνάτιε, παιδί μου, εἶδατε, ἠκούσατε εἰς τά 2000 χρόνια ἀπό Χριστοῦ, ἔστω καί ἕναν ἀληθῆ ὀρθόδοξον καί πιστόν χριστιανόν νά σκέπτεται καί νά ἀπαιτῆ ὅ,τι σεῖς σκέπτεσθε καί ἀπαιτεῖτε; Τιμή διά τόν Χριστιανόν εἶναι ἡ μίμησις τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων, τῶν Μαρτύρων καί ὅλων τῶν Ἁγίων, οἱ Ὁποῖοι μόνην τιμήν ἐθεώρουν καί ἐδέχοντο τάς ὕβρεις τάς συκοφαντίας τά μαρτύρια καί τά αἴματα!.. Ὡστόσον, κάμετε καί τήν ὑπόθεσιν, ὅτι τήν 18ην Σεπτεμβρίου τοῦ 2008, τό Πολυμελές Πρωτοδικεῖον Ἀθηνῶν, θά ἐκδικάση τήν ἀγωγήν σας καί θά σᾶς ἱκανοποιήση, (ὑπόθεσιν λέγω κάνετε), καί θά «ἀποκαταστήση τήν τιμήν καί ὑπόληψίν σου ὡς Μητροπολίτου καί ὡς ἀτόμου»(!) ὁρίζων τήν αἰτουμένην τιμήν σας εἰς 500.000 εὐρώ! Ἀπό ποῖον θά τά πάρετε αὐτά τά χρήματα, διότι καί ἄν πωληθῶμεν ὅλη ἡ οἰκογένειά μου, δέν θά προσεγγίσωμεν κἄν εἰς τό ἐλάχιστον ἐτούτην τήν «τιμήν» σας! Ἔτσι ὅμως σεῖς ὁ «Μητροπολίτης»(!), δέν θά εἶσθε (ἤδη κατά πρόθεσιν εἶσθε) ἕνας ὠμός «Τελώνης» κατά τῶν παιδιῶν μου, τά ὁποῖα εἶναι εἰς τήν ἡλικίαν σου καί εἰς τά ὁποῖα ἀνήκουν τά ἐλάχιστα ὑπάρχοντά μου; Ἀγαπητέ Ἰγνάτιε, ζητῶ συγγνώμη καί δι' αὐτάς τάς ἐκφράσεις μου, ἀλλά καί αὗται ὠχριοῦν ἐμπρός εἰς τήν πραγματικότητα, ἡ ὁποία εἶναι ὅτι ἐμπορεύεσθε καί τήν «χριστιανοσύνην» σας καί τήν ψευδῆ ἰδιότητα τοῦ δῆθεν «Μητροπολίτου». Αὐτό ἀκριβῶς εἶναι καί λέγεται ΧΡΙΣΤΕΜΠΟΡΙΑ καί σεῖς αὐτοχαρακτηρίζεσθε ὡς ὄντως εἷς ΧΡΙΣΤΕΜΠΟΡΟΣ!!! Παιδί μου Ἰγνάτιε, ξεκίνησα νά βοηθήσω τήν ἀγάπη σας, δέν ξέρω ὅμως ἄν ὄντως σᾶς ἐβοήθησα καί ἄν εὐηρέστησα ἤ παρώργισα τόν Θεόν καί μετά καί τήν ὁσιότητά σας. Ἴσως δέν ἐχρειάζετο αὐτή ἡ πολυλογία, ἀλλά κάτι ἄλλο, τό ὁποῖον ὁμολογῶ ὅτι δέν τό ἔχει ἡ ἀναξιότης μου, αὐτό ὅμως, τό ὁποῖον δέν ἔχω ἐγώ, νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι τό ἔχει ὁ Κύριος, ὁ Ὁποῖος τά πάντα παρέχει εἰς καρδίας συντετριμμένας καί τεταπεινωμένας. Κανένα κακόν, καμμία ἁμαρτία, κανέν ἀδίκημα δέν εἶναι ἀθεράπευτον, ὅσον καί ἄν προσβάλλη, ὄχι τήν ἰδικήν μας «τιμήν», ἀλλ' αὐτόν τόν Χριστόν, τοῦ Ὁποίου καί ἐσεῖς καί ἐγώ εἴμεθα εἰκόνες. Αὐτήν λοιπόν τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ θά προσεύχωμαι νά ἀποκαταστήσωμεν διά «νά γίνη χαρά καί εἰς τήν γῆν καί εἰς τόν οὐρανόν» καί νά χαρῶμεν καί ἡμεῖς καί ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι. Ὁ Χριστός Ἀνέστη διά νά συναναστήση καί ἡμᾶς. Ἀμήν. Ἐν Ἀθήναις τῆ 28 Ἀπριλίου 2008
(Π.Η.)
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΧΡ. ΓΚΟΥΤΖΙΔΗΣ Θεολόγος ***
(*) Ἔτσι ἀποκαλοῦνται εἰς τήν Ὀρθόδοξον ὑμνολογίαν αἱ ὁμάδες τῶν
αἱρετικῶν, αἱ ὁποῖαι δέν ἀρκοῦνται εἰς τάς κακοδοξίας καί τάς
σχισματοαιρέσεις των, ἀλλά πολεμοῦν καί θέλουν νά σβήσουν τήν
Ἐκκλησίαν. (Η΄ ὠδή τοῦ Κανόνος τῆς Β΄ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν). |
