Α.Π. 94
Ἔλαβον γνῶσιν καί τῆς δευτέρας Ἀγωγῆς σου, ἡ ὁποία ὁμοίως στρέφεται κατά τῶν ἰδίων Προσώπων καί κατά τῆς ἐλαχιστότητός μου, τοῦ πρώην Γέροντος καί Πνευματικοῦ σου πατρός, καί ὡς ἦτο ἑπόμενον ἐλυπήθην, διότι καί αὕτη ἔχει ὡς πραγματικήν αἰτίαν τό γεγονός ὅτι διά τῆς «Δευτέρας Δημοσίας ἀπαντήσεώς μας ἐπί τοῦ ἀκύρου χαρτίου σας, περί δῆθεν καθαιρέσεώς μας», («Ο.Π.» Ἰαν — Φεβρ. 2008), ἐδόθη περαιτέρω ἡ δέουσα ἀπάντησις εἰς τάς ψευδοαργίας καί ψευδοκαθαιρέσεις, αἱ ὁποῖαι ἀποκαλύπτονται καί κατελέγχονται ὡς εἰδεχθεῖς ἱερόσυλοι πράξεις.
Δι' αὐτάς τάς πράξεις σας μέ διακατέχει βαθυτάτη θλίψις ἰδιαιτέρως αὐτή τήν ὥρα πού ἀπευθύνομαι πρός σέ, (τό πρώην πνευματικόν μου τέκνον, τό ὁποῖον μετά πολλῆς φροντίδος, ὑπομονῆς καί ἀγάπης προσεπάθησα καί ἤλπιζον νά ἀναστήσω ἐν Χριστῶ), ἐπί ἑνός τοσοῦτον σημαντικοῦ θέματος, ὡς ἡ προσφυγή σου εἰς τά κοσμικά δικαστήρια, καί μάλιστα μέ τήν ἀξίωσιν ὑπερόγκων χρηματικῶν ποσῶν, πρός δῆθεν «ἱκανοποίησιν» καί «ἀποκατάστασιν» τῆς «τιμῆς καί ὑπολήψεώς σου»! Τό γεγονός τοῦτο, κατ' ἐμέ, ἴσως ἀποτελεῖ τό ἀποκορύφωμα, ἀλλά καί τήν φυσικήν συνέπειαν, ἀλλεπαλλήλων πτώσεών σου, κυρίως εἰς θέματα ΠΙΣΤΕΩΣ καί ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ.
Δέν ἔπαυσα, καθ' ὅλην τήν παρελθοῦσαν τετραετίαν, ἀλλά καί δέν θά παύσω εὐχόμενος τόσον ὑπέρ σοῦ, π. Ἰγνάτιε, ὅσον καί ὑπέρ τῶν ἑτέρων δύο πνευματαδέλφων σου, (ἐπίσης πρώην πνευματικῶν μου τέκνων), οἱ ὁποῖοι σέ ἠκολούθησαν εἰς τήν πτῶσιν σου, ὅπως εὐδοκήση ὁ Κύριος νά ἴδετε φῶς ἐπιγνώσεως πρός ἐπιστροφήν, εἰς τήν προτέραν ΚΑΛΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΣΑΣ καί εἰς τούς κόλπους τῆς Γνησίας μητρός Ἐκκλησίας, ἐκ τῆς ὁποίας αὐτοαπεβλήθητε, ἕνεκα τῆς κατ' Αὐτῆς προδοσίας σας, ἀλλά καί κυνηγῶντες δόξας, τιμάς, ὀφίκια καί… «ἀργύρια»(!), τά ὁποῖα παρέρχονται καί δέν μένει τίποτε μέ τήν παρέλευσιν τοῦ βίου τούτου.
Διά τῆς παρούσης μου, ὡς πρώην Πνευματικός σου Πατήρ καί Γέροντας, θά ἤθελα νά σοῦ ἐπιστήσω τήν προσοχήν εἰς ἐλάχιστα πλήν συγκεκριμένα σημεῖα, τά ὁποῖα καί εἰς τάς δύο Ἀγωγάς σου ἐπικαλεῖσαι, μέ τήν ἐλπίδα ὅτι, ἔστω καί κατ' αὐτήν τήν ἐσχάτην ὥραν, θά συνειδητοποιήσης πόθεν ἐξέπεσες, καί εἰς ποίαν δεινήν θέσιν ἔφερες ἑαυτόν. Νά ἴδης τόν ἔμπροσθέν σου πνευματικόν κρημνόν καί ἀπώλειαν, καί ἀνανήψης, φειδόμενος τῆς ἀθανάτου ψυχῆς σου καί τῆς ἱερωσύνης σου, τήν ὁποίαν αὐτός ὁ ἴδιος ἐξύβρισες καί ἐν τέλει ἀπεμπολεῖς, ἀκολουθῶν καί συντασσόμενος μετά αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι δολίως καί φαρισαϊκῶς πολεμοῦν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ διά τῆς γνωστῆς ἐπιχειρήσεως νά προσβάλουν τήν γνησίαν καί ἀνόθευτον Ἀποστολικήν Διαδοχήν.
Εἰς τήν 1ην καί 2αν σελίδα καί τῆς δευτέρας Ἀγωγῆς σου, γράφεις πάλιν ὅτι ὁ Σεβ/τος κ. Κήρυκος δῆθεν τελεῖ ἐν ἀργία καί ὡς ἐκ τούτου ἐξέπεσεν τοῦ θρόνου του! Γράφεις ἀκριβῶς: «ἐν ἀργία τελοῦντος καί ἐκπεσών τοῦ θρόνου» (σελ. 1), καί πάλιν: «τελών ἐν ἀργία καί ἔχων ἐκπέσει ἐκ τοῦ θρόνου» (σελ. 2). Δυστυχῶς δι' ὅλους ὑμᾶς δέν εἶναι ἀληθῆ ὅσα ἰσχυρίζεσθε, διότι οὔτε ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης κ. Κήρυκος, οὔτε ἡ ἐλαχιστότης μου, οὔτε ὁ π. Μιχαήλ, οὔτε ἄλλος τις τελεῖ ὑπό «ἀργίαν» ἤ «καθαίρεσιν» ἤ καί… «ἀφορισμόν»(!) διότι τοιαῦται πράξεις — ἀποφάσεις ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΤΙΚΩΝ, ὅπως εἶσθε σεῖς, οἱ ὁποῖοι βλασφημεῖτε καί διώκετε τήν Ἐκκλησίαν, δέν νομιμοποιοῦνται καί οὐδεμίαν ἰσχύν ἔχουν, ἀλλ' ὡς ἀπολύτως ΑΚΥΡΟΙ καί ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟΙ λογίζονται, ἐνῶ ἀπό τήν ὥραν, καθ' ἥν διενοήθητε καί τάς διεπράξατε αὗται ΕΠΕΚΑΘΗΣΑΝ ἐπί τῶν ἐσκοτισμένων κεφαλῶν ὑμῶν τῶν ἰδίων. Συνειδητοποιεῖς, π. Ἰγνάτιε, πόσας, τοιαύτας «καθαιρέσεις» ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΤΙΚΩΝ, ἀπ' ἀρχῆς καί μέχρι σήμερα, ἀντιμετώπισεν ἡ Ἐκκλησία; Ὅλαι αἱ τοιαῦται πράξεις, ἀπό τῶν Ἀρειανῶν μέχρι καί τῶν ἰδικῶν σας, οὐδόλως ἤγγισαν τούς Ὀρθοδόξους ἐνῶ ἐπεκάθησαν ὡς ὄρνεα ἐπί τῶν κεφαλῶν τῶν πάσης φύσεως σχισματοαιρετικῶν. Ὡστόσον ἐπρόσεξα ὅτι οὔτε εἰς τήν Α’ Ἀγωγήν σου οὔτε εἰς τήν Β’, ἡ ὁποία εἶναι ὡς «φωτοτυπία» τῆς πρώτης, δέν ἀναφέρεις τάς «καθαιρετικάς» σας ἀποφάσεις κατ' οὐδενός! Δέν γνωρίζω ἄν σκοπίμως ἤ ὄχι ἀποσιωπᾶς τό δι' ὑμᾶς μεῖζον θέμα, καί συγκεκριμένως τήν ὑφ' ὑμῶν «καθαίρεσιν» κατά τοῦ Σεβ/του Μητροπολίτου κ. Κηρύκου, ἡ ὁποία, ἐν μηνί Μα?ω 2008 (κατάθεσις τῆς Β’ Ἀγωγῆς σου), ἔχει ἤδη ἑξάμηνον ἱστορίαν, ἐνῶ ἀναφέρεσαι εἰς τό ἔλασσον, δηλαδή τήν ὑπό τοῦ κ. Νικολάου καί τῆς ὑπ' αὐτόν «σαθρᾶς συμμορίας» ἐπιβληθεῖσαν εἰς τόν Σεβ/τον κ. Κήρυκον «ἀργίαν» καί ἐρωτῶ:
Ποῖος, ἔθεσεν εἰς «ἀργίαν», ἀλλά καί «καθήρεσεν» τόν Σεβ/τον κ. Κήρυκον; Ὁ κ. Νικόλαος, ὁ κατά τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ καί τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΧΗΣ βλάσφημος καί πνιγόμενος εἰς αἱρέσεις καί πλάνας, ὡς καί ὅλοι οἱ ἀκολουθοῦντες αὐτόν, καί ἰδιαιτέρως σεῖς οἱ νεώτεροι, οἱ ὁποῖοι ὡμοιώθητε μέ αὐτούς, καί τῶν ὁποίων, ὁ Σεβ/τος κ. Κήρυκος, ἀπό τόν Ἰούνιον τοῦ 2005 διέκοψεν τό μνημόσυνον καί σᾶς ἀπεκήρυξεν. Μέ ποῖον δικαίωμα ἤ ποίαν ἰδιότητα, ὁ ὑπό τῶν 5 καθηρημένος (1) καί σχισματοαιρετικός Νικόλαος καί ἡ ὑπ' αὐτόν ὁμάς ἠδύνατο νά θέση εἰς «ἀργίαν» Ὀρθοδόξους καί Κανονικούς Κληρικούς, οἱ ὁποῖοι, ἤδη, τούς εἶχον ΑΠΟΚΗΡΥΞΕΙ καί μάλιστα διά λόγους ΠΙΣΤΕΩΣ καί ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ; Εἰς τί διαφέρει ὁ κ. Νικόλαος ἀπό τόν Νεοημερολογιτισμόν, ὅστις τά αὐτά ἔπραξεν τό 1935; Μήπως ὑπονοεῖτε ὅτι ὀφείλομεν νά ἀναγνωρίσωμεν καί ἐκείνην τήν καθ' ὅλα ὁμοίαν ἄκυρον πράξιν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ; Ὅθεν προκύπτετε, ὡς νά δέχεσθε καί τήν «καθαιρετικήν» πράξιν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ κατά τοῦ Ἀοιδίμου Ὁμολογητοῦ πατρός Ματθαίου, δι' αὐτό μετεποιήσατε τήν γνωστήν ἐν Ἑλλάδι συγχωρητικήν εὐχήν εἰς χειροθεσίαν σας!.. «Οὐαί ὑμῖν… ὑποκριταί»!
Πάντως τό ἄρθρον τῆς «Ο.Π.», (Ἰανουάριος — Φεβρουάριος 2008, σελ. 25), δέν ἀπευθύνεται πρός σέ, ἄλλα πρός τόν ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΤΙΚΟΝ κ. Νικόλαον, τόν ὁποῖον βαρύνουν αἱ ἐπανειλημμένως καταγγελθεῖσαι καί δημοσιευθεῖσαι γνωσταί αἱρέσεις καθώς καί βλασφημίαι του κατά τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ καί τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ του ΔΙΑΔΟΧΗΣ. (Βλέπε «Ἀπαλλακτικό του Βούλευμα 45/76, Ἐπιστολάς πρ. Ἀργολίδος, ἀπό 1974 καί 2004, καί… τήν Σατανικήν σας Ἐγκύκλιον 3280/2007). Βεβαίως τό ἐν λόγω ἄρθρον ἔχει τήν προέκτασίν του καί εἰς ὅσους τόν ἀκολουθοῦν, διό καί ὀρθῶς χαρακτηρίζονται καί αὐτοί ὡς ψευδεπίσκοποι καί ψευδεπισκοπάρια. Ναί, ἐχαρακτηρίσθητε ὡς ψευδεπισκοπάρια ὅλοι σεῖς οἱ νεώτεροι «ἐπίσκοποι», διότι, καθ' ἡμᾶς, στερεῖσθε τῶν πρός Ἀρχιερατείαν προσόντων, ἀλλά καί τινες εἰσιν μειωμένης προσωπικότητος, βαρύνονται μέ κωλύματα, ἤ ὅπως σύ π. Ἰγνάτιε διετέλεις καί διατελεῖς ἐν ἀργία. Ἐπί πᾶσι τούτοις, αἱ «χειροτονίαι» ἔλαβον χώραν ἐν μέσω θυέλλης ἀντεγκλήσεων «Ἀνάξιος, Ἄξιος», ξυλοδαρμῶν καί αἱμάτων καί ἀστυνομικῶν… Ἰδιαιτέρως σύ π. Ἰγνάτιε, ἐν ἀργία εὑρισκόμενος, (καί τήν ἀργίαν τοῦ Γέροντος καί Πνευματικοῦ, οὔτε Οἰκουμενική Σύνοδος δύναται νά λύση), προσεχώρησες εἰς τήν σχισματοαιρετικήν σύνοδον τοῦ Νικολάου, τήν ὁποίαν ἐπί μακρόν χρόνον ἐφέρεσο ὅτι ἀπέρριπτες, ἀφοῦ δέ προσεχώρησες, ἀμέσως, εἰς διάστημα μόλις 9 μηνῶν, ἔλαβες ὅλα τά ὀφφίκια καί ἀξιώματα μέ ἀντάλλαγμα πρός αὐτούς, καί πρωτίστως πρός τόν πρ. Ἀργολίδος κ. Παχώμιον, τήν πολεμικήν σου κατά τοῦ Γέροντος καί Πνευματικοῦ σου Πατρός, τῆς Ἀδελφότητός μας καί τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς Λαρίσης, καί γενικῶς τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς τῶν Ἐπισκόπων καί Πρεσβυτέρων Της. Πέραν ὅλων αὐτῶν πρέπει νά γνωρίζης ἀσφαλῶς ποῖοι καί πῶς σᾶς ἐξέλεξαν δι' ἐπισκοποποίησιν, ἀλλά καί διατί σᾶς ἐπισκοποποίησαν! Ἄν παρ' ἐλπίδα τά ἀγνοῆς νά ἐρωτήσης τόν Σεβ/τον κ. Γαλακτίωνα, διότι Αὐτός τά γνωρίζει πολύ καλά καί πρός μεγίστην τιμήν του τά ἔχει καταγγείλει!..
Εἰς τήν σελ. 4 τῆς Ἀγωγῆς σου γράφεις: «Καί τοῦτο διότι πῶς μποροῦν νά θεωρηθοῦν οἱ ἐκφράσεις «ἀσεβής συμμορία», «ψευδεπισκοπάρια», «ὑποκριτής» κ.λπ. γιά τίς ὁποῖες οὐδέποτε ἔχω δώσει τήν παραμικρή ἀφορμή καί οἱ ὁποῖες μοῦ ἀποδίδονται συνεχῶς, χωρίς νά δικαιολογοῦνται κατ' ἐλάχιστον, ὥστε νά ἔχει ὁ ἀναγνώστης τήν δυνατότητα νά σχηματίσει προσωπική γνώμη; Ἐκφράσεις βαρύτατες καί ἱκανές νά κλονίσουν τόσο τόν ἀποδέκτη τους ὅσον καί τούς πολλούς ἀναγνώστας τοῦ ἐντύπου, οἱ ὁποῖοι ἀπό ἐμένα θά λάβουν εὐλογία καί καθοδήγηση γιά τόν θρησκευτικό τους βίο» (σελ. 4). Πῶς ἐτόλμησες, ταλαίπωρε π. Ἰγνάτιε, νά γράψης ὅτι «οὐδέποτε ἔχεις δώσει τήν παραμικρή ἀφορμή» διά νά εἰπωθοῦν αἱ ἐκφράσεις «ἀσεβής», «ὑποκριτής» κ.λπ.; Λησμονεῖς ὅτι καθ' ὅλον τό διάστημα ἀπό τό 1990 ἕως 2005, εὑρισκόμενος ὑπό τό ἐπιτραχήλιόν μου ὑπεκρίνεσο ὡς παλαιός Φαρισαῖος, προσποιούμενος τόν καλόν καί τόν ἥσυχον, ἐνῶ συνεβουλεύεσο καί συνεννοεῖσο μέ τά πρόσωπα πού σέ «ἐξέλεξαν καί σέ ἀνέδειξαν εἰς «ἐπισκοπάριον» των; Λησμονεῖς ὅτι κρυφίως, ὑπούλως καί πανούργως ἐμελέτας κατά τῆς ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ καί τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ, ἀλλά καί κατά τοῦ Γέροντος καί Πνευματικοῦ σου; Πόσας φοράς προσεπάθησα νά σέ βοηθήσω καί δέν ἠθέλησες, προκρίνας τάς συμβουλάς καί διαβολάς τοῦ ἀπό πολύ ἐνωρίς ἐπηρεάζοντός σε γνωστοῦ ψευδοκαλογήρου;
Τολμᾶς, λοιπόν, νά ἰσχυρίζεσαι «ὅτι οὐδέποτε ἔδωσες τήν παραμικρά ἀφορμή» διαγράφων ἀπό τήν μνήμην σου ὅτι εἰς τά τακτικά ὀλισθήματά σου, σέ παρετήρουν, σέ ἐνουθέτουν καί σέ ἐκανόνιζον ὡς φιλόστοργος πατήρ, λίαν ἐπιεικῶς, παίρνων τό μεγαλύτερον βάρος τῆς ἐνοχῆς σου ἐπάνω μου, μόνον καί μόνον διά νά σοῦ δώσω εὐκαιρίαν νά διορθώσης! Ξεχνᾶς ὅτι σύ πάντοτε ὑπεκρίνεσο καί πάντοτε «ὡς ὁ δόλιος Ἰούδας οὐκ ἠβουλήθης συνιέναι»; Ἰδιαιτέρως πρέπει νά ἐνθυμῆσαι τήν γεμάτην χολήν καί ἀχάριστον ἐπιθετικότητα ἀπάντησίν σου εἰς μίαν γεμάτην πατρικήν ἀγάπην καί ἀγωνίαν παρατήρησίν μου πρός διόρθωσίν σου, κατά τήν διαμονήν μας, ὡς ἐξορίστων, εἰς τά Φάρσαλα!.. Τό ἐνθυμοῦμαι πολύ καθαρά, π. Ἰγνάτιε, διότι ἔβλεπον νά δίδης χώραν εἰς τούς δαίμονας νά σέ πολεμοῦν, ἤλπιζον ὅμως ὅτι θά σέ ἠξίωνεν ὁ Κύριος νά ἀποβάλης ὅλα τά αἴτια ἐκείνης τῆς συμπεριφορᾶς σου… Δυστυχῶς ὅμως ἐκείνη ἡ κατάστασίς σου δέν διωρθώθη, ἀλλά σύν τῶ χρόνω, οἱ ἴδιοι γνωστοί παράγοντες σέ ὡδήγησαν εἰς τό νά πολεμήσης καί τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ καί νά προκαλέσης σχίσμα εἰς τήν Ἀδελφότητά μας καί τήν Τοπικήν Ἐκκλησίαν τῆς Λαρίσης, τό ὁποῖον οὔτε μέ αἷμα μαρτυρικόν δέν συγχωρεῖται!
Ὄχι μόνον πολεμεῖς τήν Ἐκκλησίαν κι ἐτάχθης ἀνταρτικῶς εἰς τόν ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΤΙΚΟΝ Νικόλαον καί ὅλην τήν «σαθράν συμμορίαν» του, ἀλλά κατά τήν περίοδον ἀπό Νοεμβρίου 2005 ἕως καί Αὐγούστου 2006, ἐπεχείρησες μέ βίαν νά καταλάβης τά ἐλαιοπερίβολα τοῦ Ἱερ/χου Θωμᾶ Γκαραγκούνη, τά ὁποῖα ὁ Μακαριστός διά τῆς ὑπ' ἀρ. 17031 Δημοσίας Διαθήκης του, εἶχεν διαθέσει εἰς τόν Φιλανθρωπικόν Σύλλογον «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ — ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ», καί εἰς τήν ὑπηρεσίαν τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας. Μετῆλθες πλείστας ὅσας δολιότητας διά νά ΕΚΒΑΛΗΣ ἐκεῖθεν καί τόν Γέροντά καί Πνευματικόν σου (τήν ἐλαχιστότητά μου), ὡς καί τόν πνευματάδελφόν σου, μοναχόν Θεόδωρον, μέ σκοπόν νά διώξης καί τοιουτοτρόπως τήν ἀλήθειαν, ἡ ὁποία καί δι' ἡμῶν τῶν ἐλαχίστων ὁμολογεῖται. Ἐν τέλει δέ, μόλις τόν Ἀπρίλιον 2007, ἐκ τῶν πραγμάτων ἀναγκασθείς, ἀπεχώρησες ἐκεῖθεν μέ πολλούς καρπούς ἀδικίας εἰς τάς χείρας σου, διότι ἀφήρεσες ἀντικείμενα μή ἀνήκοντα ἀποκλειστικῶς εἰς σέ (μηχανουργικά ἐργαλεῖα, τρόφιμα, ποσότητα ἐλαιολάδου 400 κιλῶν, δῶρον τοῦ Φ.Σ. πρός ὅλην τήν Ἀδελφότητα κ.λπ.). Ἥρπασες ἀκόμη καί τόν Γεωργικόν Ἑλκυστῆρα καί ὅλα τά παρελκόμενά του, τά ὁποῖα ἠγοράσθησαν ἐπ' ὀνόματι τοῦ Συλλόγου, (χωρίς τήν παραμικράν συμμετοχήν σας), διά τήν καλλιέργειαν τῶν 3 ἐλαιοπεριβόλων. Αὐτά καί μέχρι σήμερον τά κατακρατεῖτε παρανόμως! Εἰπέ μοι ὅμως, π. Ἰγνάτιε: Πῶς σύ, ὁ ἔχων ἰδιαιτέρως ὑψηλά τήν τιμήν καί τήν ὑπόληψίν σου, κατεδέχθης νά οἰκειοποιηθῆς ἀλλότρια ἀντικείμενα καί μάλιστα ὄχι ἰδιαιτέρως ὑψηλῆς ἀξίας;
Βεβαίως, μέ τάς δύο Ἀγωγάς σου πλέον δέν ἀσχολεῖσαι μέ τήν ἁρπαγήν εὐτελῶν ἀντικειμένων, διότι ἤδη ἡ προσήλωσίς σου εἰς τόν Μαμωνᾶν, σέ ἔκαμε νά φαντάζεσαι ὅτι εὑρίσκεσαι εἰς λίμνας καί ποταμούς χρυσοῦ. Ὁ Κύριος νά γίνη ἴλεως καί νά σέ σώση π. Ἰγνάτιε. Διά τόν χρυσόν, λοιπόν, ὄχι ἁπλῶς «ἀνταρτεύεις» ἀλλά συνεχίζεις σκληρός καί ἀμετανόητος μή ὑπολογίζων οὔτε ὅτι εἶσαι βαπτισμένος, οὔτε Χριστιανός, καί ὅτι ἔδωκες καί τήν ὑπόσχεσιν τοῦ Μοναχοῦ! Αὐτό εἶναι τό ἦθος σου τό Χριστιανικόν, τό Μοναχικόν, τοῦ Κληρικοῦ! Μίσος μάταιον καί ἄδικον, ἐκδίκησις καί ἀργύρια! Καταφανής πλέον σκοπός σου τά «ἀργύρια» ὁ χρυσός καί ὄχι ὁ Χριστός! Ποῖον μιμεῖσαι π. Ἰγνάτιε; Καί ὁ ἄσωτος ἐκεῖνος τῆς παραβολῆς δέν συμπεριεφέρθη ἔτσι εἰς τόν Πατέρα του. Δέν τόν ἐμίσησε, δέν τόν ἐπῆγεν εἰς τά δικαστήρια! Εἴθε Ἐκεῖνος ὁ Πατέρας, ὁ ὁποῖος εἶναι καί ΠΑΤΗΡ ὅλων μας, νά μήν ὀργισθῆ, ἀλλ' ὥσπερ τόν ἄσωτον υἱόν τῆς παραβολῆς, ἔτσι καί ἐσένα καί τούς πνευματαδέλφους σου νά σᾶς φέρη εἰς ἑαυτόν καί νά σᾶς ὁδηγήση εἰς μετάνοιαν καί ἐπιστροφήν. Πρόσεχε π. Ἰγνάτιε, (προσέχετε ὅλοι), διότι ὁ Μαμμωνᾶς εἶναι μεγάλος πειρασμός, διά δέ τούς Μοναχούς εἶναι θάνατος πρίν ἀπό τόν θάνατον.
Πρόσεχε, π. Ἰγνάτιε, διότι, ὅπως ἡ ἐλαχιστότης μου ἐκτιμῶ, οὔτε τίς 500.000 τῆς Α’ ἀγωγῆς εἶναι δυνατόν νά λάβης καί νά ἀπολαύσης, οὔτε πολύ περισσότερον τό 1.000.000 εὐρώ(!) ἐκ τῆς Β’ ἀγωγῆς σου, ἐνῶ ἀκόμη καί τό 1 εὐρώ, τό ὁποῖον διατίθεται διά τάς δικαστικάς αὐτάς ὑποθέσεις, ὡς κεραυνός θά ἐπιπέση ἐπί τῆς κεφαλῆς σου. Αὐτή εἶναι ἡ ἀκτημοσύνη σου ὡς Μοναχοῦ, δηλαδή ἡ χρυσοθηρία; Σέ ἐνώχλησε ἡ λέξις «Χριστέμπορος» καί «Χριστεμπορία» καί δέν κατανοεῖς ὅτι μέσα ἀπό τάς δύο Ἀγωγάς σου προκύπτεις ὡς ὁ πιό ἀδίστακτος θηρευτής ἀργυρίων καί ὅτι «τήν πᾶσαν ἐλπίδα σου ἐπί τά ΕΥΡΩ ἀνέθηκας;». Σέ παρακαλῶ ἰδέ ποῦ σέ ὡδήγησεν ἡ ὑποκρισία σου, ἡ ἀνειλικρίνειά σου, ἡ ἀνταρσία σου, ἡ ὑπεροψία σου, αἱ συκοφαντίαι σου περί «ἀμαρτύρου» καί ἡ ὑπερεκτίμησις τῆς τιμῆς καί ὑπολήψεώς σου; Δυστυχῶς σέ ὡδήγησαν εἰς αὐτήν τήν μεγίστην ΠΤΩΣΙΝ ἐκ τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ σου καί ΑΥΤΟΕΞΕΒΛΗΘΗΣ τῆς Ἐκκλησίας. Τό δέ ὅλον κακόν δέν περιώρισες μόνον εἰς τόν ἑαυτόν σου, ἀλλά παρέσυρες καί τούς δύο πνευματαδέλφους σου.
Ὥστε δέν σοῦ ἔφταναν τά πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) εὐρώ, διό μέ τήν δευτέραν Ἀγωγήν σου ζητᾶς ἄλλο ἕνα ἑκατομμύριο (1.000.000)!!! Κατόπιν ὅλων αὐτῶν ἐπέτρεψες εἰς τόν ἑαυτόν σου νά «δικάσης», «καταδικάσης» καί «καθαιρέσης»(2) τόν πρώην Γέροντα καί Πνευματικόν σου σύν τοῖς λοιποῖς, καί μέ τήν κατηγορίαν, ὅτι «προσέφυγεν μέ τόν Φ.Σ. εἰς τά δικαστήρια», ἐνῶ σύ χωρίς κανένα δισταγμόν καί ἀποκλειστικῶς πρός πλουτισμόν (ἤ ἐκφοβισμόν νά παύσωμεν νά ὁμολογοῦμεν τήν Πίστιν εἰς τόν Χριστόν καί τήν Ἐκκλησίαν του), προσέφυγες εἰς τά Δικαστήρια καί ἀπαιτεῖς μέσω αὐτῶν ὑπέρογκα ποσά διά τήν «ἀποκατάστασιν τῆς τιμῆς καί ὑπολήψεώς σου»; Ταῦτα, ἐνῶ σύ καί ἡ ψευτοσύνοδός σου, ἄκουσον — ἄκουσον,… μέ «καθήρεσεν» καί διά τόν λόγον ὅτι συμμετέχω εἰς τό Δ.Σ. τοῦ Συλλόγου, ὁ ὁποῖος ὡς Νομικόν πρόσωπον προσέφυγεν εἰς τήν Δικαιοσύνην καί δι' ἀποφάσεώς της ἐξεβλήθητε τοῦ ἀκινήτου!.. Πόσαι καθαιρέσεις πρέπει νά κινηθοῦν ἐναντίον σου; Παρ' ὅλα αὐτά σύ τολμᾶς καί εἰσέρχεσαι εἰς τό Ἅγιον Βῆμα!.. Σύ ἀντιποιεῖσαι τόν… Ἐπίσκοπον!!! Ὡς τοιοῦτος «Ἐπίσκοπος» τολμᾶς καί λέγεις ὅτι μέ τάς λέξεις «ἀσεβής», «ὑποκριτής», «Ἐπισκοπάριον» κ.λπ. «προσεβλήθη ἡ τιμή καί ὑπόληψίς σου»! Ποία ὑπόληψίς σου; Ποία προσωπικότης σου; Ποία ἠθικοκοινωνική σου ὑπόστασις; Αὐτήν τήν ὁποίαν προσδοκᾶς νά σοῦ προσδώσουν τά Δικαστήρια μέ τό ἕνα ἑκατομμύριο πεντακόσιες χιλιάδες εὐρώ, τά ὁποῖα ζητεῖς; Οὔτε ὁ Ἰούδας, π. Ἰγνάτιε δέν διενοήθη ὅσα σύ διενοήθης καί πράττεις!.. Ἰδού ποῦ ἔφθασες μέ τήν ἀπόρριψιν τοῦ Γέροντός σου καί ὅλων τῶν χρηστῶν καί καλῶν, τά ὁποῖα διά τοῦ παραδείγματός του ἐπί τόσα ἔτη, σοῦ ἐδίδαξε, διά νά ἀκολουθήσης τάς «Μαξιμείους» θεωρίας, αἱ ὁποῖαι σέ ἐξώθησαν καί εἰς τά πολιτικά δικαστήρια! Βεβαίως αὐτά καί πλείονα τούτων, ὅσον καί ἄν τό ἀπεύχομαι, θέλουσιν ἀκουσθεῖ εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ δικαστηρίου! Ἐκεῖ θά γίνη τοῖς πᾶσι γνωστόν, ποῖον τό ἀντίκρυσμα τῆς τιμῆς καί ὑπολήψεώς σου καθώς καί τῆς ἠθικοκοινωνικῆς σου ὑποστάσεως! Τότε θά γίνη εἰς ὅλους καταφανές καί «ποῖος θέτει εἰς κίνδυνον τήν πίστιν» (ἀρ. 920 Α.Κ.). Ποῖος «ζημιώνει τόν ἄλλον παράνομα καί ὑπαίτια» (ἀρ. 914 Α.Κ.). Ποῖος «ζημιώνει ἄλλον κατά τρόπον ἀντίθετο στά χρηστά ἤθη» (σελ. 6 τῆς ἀγωγῆς).
* * *
Εἰς τήν σελ. 5 τῆς ἀγωγῆς σου γράφεις ὅτι: «…ἀπό τούς χαρακτηρισμούς καί τά ὑπονοούμενα πού χρησιμοποιοῦνται, οἱ ὁποῖοι εἶναι ψευδεῖς, ἐξυβριστικοί, συκοφαντικοί καί μειωτικοί, ἔχει προσβληθεῖ τόσο ἡ τιμή καί ἡ ὑπόληψίς μου ὅσο καί ἡ προσωπικότητα καί ἡ ἠθικοκοινωνική μου ὑπόστασις ὡς Μητροπολίτου καί ἀτόμου»! Σέ παρακαλῶ, π. Ἰγνάτιε, διατί τόση ἀλλοτρίωσις; Εἶσαι Χριστιανός ἤ ὄχι; Πιστεύεις εἰς τόν Χριστόν ἤ ὄχι; Προσπαθεῖς νά μιμηθῆς τούς Πατέρας, οἱ ὁποῖοι ἔγιναν μιμηταί τοῦ Χριστοῦ ἤ ἔχεις ἄλλα πρότυπα; (Α’ Κορ., ΙΑ’ 1, Ἐφ. Ε’ 1). Ὁ Χριστός μας, ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ ΩΝ, Θεός ἀληθινός, ἡ Αὐτοαλήθεια, ἐσυκοφαντήθη μέ τήν βλάσφημον συκοφαντίαν ὅτι τά πάντα ποιεῖ «ἐν τῶ ἄρχοντι τῶν δαιμόνων» καί εἰς τό πραιτώριον ἐξυβρίσθη ὅσον οὐδείς ἐν τῆ ἱστορία! Ποία ἡ ἀντίδρασίς Του ἔναντι ὅλων αὐτῶν ἀκόμη καί ἐπί τοῦ Σταυροῦ; «Πάτερ ἄφες αὐτοῖς οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι»! ΕΣΥ ΟΥΤΕ ΕΞΥΒΡΙΣΘΗΣ ΟΥΤΕ ΕΣΥΚΟΦΑΝΤΗΘΗΣ, ΟΥΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΙΕΝΟΗΘΗ ΝΑ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΣΟΥ, ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΗΘΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΟΥ ΥΠΟΣΤΑΣΙΝ ΩΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥ καί ὅμως τοποθετήσας ἑαυτόν εἰς τόν ἀντίποδα τοῦ Χριστοῦ ζητεῖς νά πίης καί τό αἷμα τῶν Πατέρων καί Ἀδελφῶν σου!.. Μά δέν ὑπάρχει ἔστω καί εἷς ἐκ τοῦ στενοῦ σου περιβάλλοντος, ὅστις νά σοῦ ἐπιστήση τήν προσοχήν! Δυστυχῶς «πάντες ἐξέκλιναν, ἅμα ἠχρειώθησαν· οὐκ ἔστι ποιῶν χρηστότητα, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός;» (Ρωμ. Γ’ 12). Μετά ἀπ' ὅλα αὐτά πολύ φοβοῦμαι μήπως σέ ἐνοχλεῖ καί τό θεῖον καί Ἱερόν Εὐαγγέλιον, σέ ἐνοχλεῖ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος καί μέ ὅσα κατελόγισεν δι' ἐκείνων τῶν «Οὐαί ὑμῖν…» πρός τούς ὑποκριτάς καί δολίους Γραμματεῖς καί Φαρισαίους… Δυστυχῶς οἱ χαρακτηρισμοί, οἱ ὁποῖοι τόσον σέ ἠνώχλησαν μόλις καί κατ' ἐλάχιστον ἀποδίδουν τήν θλιβεράν πραγματικότητα. Ὡστόσον ὅμως ἐρωτῶ: Εἶναι κακαί αἱ λέξεις, ὅταν δι' αὐτῶν περιγράφονται κακαί πράξεις καί συμπεριφορά; Ὅταν δι' αὐτῶν κατελέγχεται ἡ κατά τῆς Ἐκκλησίας προδοσία; Δυστυχῶς αἱ κακαί πράξεις καί ἡ Προδοσία προσβάλλουν θίγουν καί ἀτιμάζουν, ὄχι ὁ ἔλεγχος πρός διόρθωσιν.
Γνωρίζεις πώς ἀποτελεῖ ἀναμφισβήτητον ἀλήθειαν τό γεγονός ὅτι, διά τοῦ ἐπισήμου Δημοσιογραφικοῦ Ὀργάνου τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τῆς «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΟΗΣ», ἀσκεῖται ἀντικειμενική κριτική καί ἔλεγχος ἐπί Ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων μέ τόν διττόν σκοπόν, ἀφ' ἑνός νά πρυτανεύση καί διακηρυχθῆ ἡ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ, ἔναντι τῶν «πυλῶν τοῦ Ἅδου», αἱ ὁποῖαι ἠνοίγησαν καί προσπαθοῦν νά τήν καταπνίξουν καί ἀφ' ἑτέρου νά διαφυλαχθῆ καί διασφαλισθῆ τό Ὀρθόδοξον Ποίμνιον, τό ὁποῖον, ἀπό τάς αὐτάς «ἀνοικτάς πύλας τοῦ Ἅδου», κινδυνεύει νά καταποθῆ. Μήπως σέ ἐνοχλεῖ καί ὁ Ἀπόστολος, ὁμιλῶν περί «λύκων βαρέων μή φειδομένων τοῦ ποιμνίου»; Μήπως καί ὁ μέγας θησαυρός τῶν συγγραμμάτων τῶν Ἁγ. Πατέρων, οἱ ὁποῖοι παρομοίως καί μέ βαρυτάτους καί σκληρούς χαρακτηρισμούς στηλιτεύουν τούς Ὠργανωμένους αἱρετικούς καί πολεμίους τῆς Ἐκκλησίας καί ὡς «σαθράς συμμορίας» <Φ255Β>τάς χαρακτηρίζουν; Μήπως καί αὐτά σᾶς ἐνοχλοῦν; Μήπως προτίθεσθε νά ΕΝΑΓΑΓΕΤΕ καί τόν Χριστόν καί ὅλους τούς Ἁγίους;
* * *
Τό ὄνομα Ἰγνάτιος, σοῦ τό προσέδωσα ὡς τό Μοναχικόν σου ὄνομα, μέ τήν ἐλπίδα καί προσδοκίαν ὅτι θά μιμηθῆς τάς ἀρετάς τοῦ Ἁγίου, ὅστις ἐθεώρει ὅτι «θάνατος γάρ ἐστίν ἡ ἄνευ Χριστοῦ ζωή». Δυστυχῶς, ἐνῶ μέχρι σήμερον δέν ἐμιμήθης τόν Ἅγιον Ἰγνάτιον, ἤδη προκύπτει ὅτι σύ ὅλως τοὐναντίον θεωρεῖς ὅτι «θάνατός ἐστιν ἡ ἄνευ χρυσοῦ ζωή»! Δέν νομίζω ὅτι ὑπερβάλλω, διότι διά τῶν ἀγωγῶν σου πράγματι ἀνταλλάσσεις τόν Χριστόν μέ τόν χρυσόν! Ἐκεῖνος ἔγραφεν ὅτι ἦτο «δεδεμένος δέκα λεοπαρδάλεις (στρατιώταις) οἱ καί εὐεργετούμενοι χείρους γίνονται», ἐνῶ ὅλοι σεῖς ἐν προκειμένω, ὡς «λεοπαρδάλεις» ἐστράφητε ἐναντίον καί τοῦ Πνευματικοῦ σας πατρός κι εὐεργέτου! Ὁμοίως ἤλπιζον ὅτι θά μιμηθῆς καί τόν μακαριστόν Ἱερ/χον Ἰγνάτιον Μπέτσην, διά τόν ὁποῖον πολλά σᾶς ἐδιηγούμην περί τῶν ἀρετῶν καί χαρισμάτων του, καί ὅτι ἐμέ ἀρκετά ἐβοήθησεν εἰς τόν πνευματικόν μου βίον. Σεῖς ὅμως δυστυχῶς ἐσκληρύνατε τάς καρδίας σας καί μᾶλλον ἐδυσφορεῖτε καί εἰς τό ἄκουσμα τοῦ ὀνόματός του.
* * *
Πολλά ἀκόμη θά ἠδυνάμην νά γράψω, π. Ἰγνάτιε, καθ' ὅτι, αἱ ἀφορμαί, τάς ὁποίας ἔδωκες κατά τήν ὑπό τήν πνευματικήν μου καθοδήγησιν 15ετῆ πορείαν σου, εἶναι πάρα πολλαί! Θά ἀναφερθῶ μόνον εἰς τήν στάσιν σου εἰς τήν περί «Ἀνάρχου Ἐκκλησίας», κατασκευασθεῖσαν σκευωρίαν. Ὁπωσδήποτε ἐνθυμεῖσαι τούς φανταχτερούς ἰσχυρισμούς σου ὅτι διαθέτεις στοιχεῖα περί τοῦ δῆθεν «ἀμαρτύρου» καί «καινοτομίας» τῆς γνωστῆς διατυπώσεως τοῦ θεολόγου κ. Ἐλευθερίου, καί τήν ὑπόσχεσίν σου ὅτι τό ταχύτερον θά τά περιλάβης εἰς ἐπίσημον σχετικόν πόνημά σου! Πολλάκις σοῦ τό ὑπενθύμισα, ἀλλ' ἰδού, παρῆλθον τόσα ἔτη καί ὄχι μόνον δέν τά προσεκόμισες, ἀλλ' οὔτε λόγος θεολογικός καί ὁμολογιακός δέν ἠκούσθη ἀπό τά χείλη σου!.. Ἀντιθέτως συνετάγης μέ τούς συνειδητούς ὄντως σκευωρούς καί συκοφάντας καί αἱρετικούς, Νικόλαον καί τούς περί αὐτόν, ὡς καί τούς Μάξιμον, Δημήτριον, καί τούς Φλωρινικούς Ἀθανάσιον καί Καλλίνικον, οἱ ὁποῖοι, διά νά καλύψουν τάς ἰδικάς των βλασφημίας κατά τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιολογίας καί Τριαδολογίας, καί τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, ἐσυκοφάντησαν μέ τά περί δῆθεν «ἀμαρτύρου» καί «καινοτομίας»! Δυστυχῶς ἐπί τῆ βάσει αὐτῶν τῶν συκοφαντιῶν των, προέβητε καί εἰς «καθαιρέσεις»! Ἰδού νά τά προσκομίσης τώρα, ἤ ἔστω καί εἰς τήν ἀκροαματικήν, νά καταθέσης τό πόνημά σου, διότι κανείς δέν μπορεῖ νά ἀποκλείση τό Δικαστήριον νά ὑπεισέλθη καί εἰς τό Θεολογικόν μέρος, διότι ἀποκλειστικῶς εἰς αὐτό ἀναφέρονται ὅλα τά δημοσιεύματά μας εἰς τήν «Ὀρθόδοξον Πνοήν» καί ὅλη ἡ τόσον μεγάλη Γραμματολογία τοῦ θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη καί αὐτή εἶναι ἡ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΣΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΝ!
Διανοεῖσαι, τοὐλάχιστον ἐσύ, ποῖον ἀδίκημα διέπραξες μέ τάς συκοφαντίας, περί δῆθεν «ἀμαρτύρου», «καινοτομίας» καί «κακοδοξίας Ἐκκλησιολογικῆς καί Τριαδολογικῆς» καί μάλιστα ἀδίκημα ἐκ προθέσεως καί συγκεκριμένου σκοποῦ; Διανοεῖσθε καί ὅλοι σεῖς, οἱ ὁποῖοι καί δι' αὐτόν τόν λόγον συνεκροτήσατε ὄντως «ΣΑΘΡΑΝ ΣΥΜΜΟΡΙΑΝ», (Η’ Ὠδή Κανόνος Β’ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν), διανοεῖσθε ὁποῖα πραγματικά ἐγκλήματα διεπράξατε κατά τῆς τιμῆς καί ὑπολήψεως, προσωπικότητος, καί ἠθικοκοινωνικῆς ὑποστάσεως, τοῦ κατηξιωμένου θεολόγου καθηγητοῦ, καί ἐπί τέσσαρας δεκαετίας πρώτου θεολογικοῦ συμβούλου καί ἐργάτου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, τοῦ κ. Ἐλευθερίου Γκουτζίδη;
Βέβαια καί ἡ Β’ ἀγωγή σου ἐπιτρέπει νά γράψη κανείς καί ἄλλα πολλά, πλήν ἐπειδή ἤδη ἐβάρυνον αὐτή τήν ἐπιστολήν μου, θά περιορισθῶ μόνον εἰς τήν μόλις κατά τόν Φεβρουάριον 2004 δολίαν ἐκείνην πράξιν σου, κατά τοῦ Μακαριστοῦ Μητροπολίτου μας κυροῦ Παναρέτου. Δηλαδή τήν ὑποκλοπήν τῆς ὑπογραφῆς τοῦ βαρέως τότε ἀσθενοῦντος μακαριστοῦ Μητρ/του Λαρίσης. (3) Σοῦ ὑπενθυμίζω τόν φοβερόν δόλον σου, ὅτι κατόπιν συνεννοήσεως μετά τῆς «σαθρᾶς συμμορίας» σου, ἐπεχείρησες μέ ἐκεῖνο τό ἔγγραφον, Α.Π. 72/20/10-2/11.2004, κυριολεκτικῶς ἐν ψυχρῶ καί ἀπό κοινοῦ, νά τόν ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΣ, δηλαδή Ὁμολογιακῶς καί ὑπό τήν εὐρεῖαν ἔννοιαν καί ΗΘΙΚΩΣ! Διότι κατόπιν ἐκείνης τῆς ὑπογραφῆς του, θά ἐνεφανίζατε τόν Ὁμολογητήν Μητροπολίτην μας, ὅτι, μόλις ὀλίγον πρό τῆς κοιμήσεώς του, δῆθεν ἀνεγνώρισεν τήν ἐσχάτην ἱεροσυλίαν περί παραιτήσεως τοῦ Ἀρχ/που Ἀνδρέου καί τόν αἱρεσιάρχην καί ματαιόφρονα Νικόλαον ὡς Ἀρχ/πον! Τοῦτο ἀποτελεῖ τό ἀποκορύφωμα τῆς δολιότητος, εἰς τό ὁποῖον ὅμως ΑΠΕΤΥΧΑΤΕ, καθ' ὅτι ὁ Μακαριστός, μόλις ἐσυνειδητοποίησεν ποῦ ἡ «ἀγάπη» σας τόν ὡδήγησεν, ἤνοιξεν διάπλατα τούς ὀφθαλμούς του, ὕψωσεν τάς χείρας του, καί ἀνεφώνησεν τήν Ὁμολογίαν του: «Ὄχι, δέν τόν ἀναγνωρίζω! Μένω σέ ὅσα εἶπα κι ἔγραψα. Δέν ἀναγνωρίζω τόν ψευδαρχιεπίσκοπο Νικόλαο». Καί συνέχισε: «Τώρα γράψε αὐτά καί δός μου νά ὑπογράψω».
Τελευταῖον θά σοῦ ὑπενθυμίσω τήν ἄλλην πραγματικήν δολοφονικήν σου ἀπόπειραν, τήν ὁποίαν διενοήθης καί ἐμεθόδευσες κατά τοῦ Γέροντός σου (τῆς ἐλαχιστότητός μου), συνεπικουρούμενος ὑπό τοῦ Μοναχοῦ Ἀγαθαγγέλου. Τόν Νοέμβριον τοῦ 2006 ἔφερες εἰς τό κατάλυμά μας ἐκεῖνον τόν ταλαίπωρον νέον ἐκ Ραψάνης καί ἀφοῦ ἀρχικῶς σεῖς οἱ δύο εἰσεβάλατε ἐκ τό κελλίον μου, (ἠκολούθησεν κατόπιν καί ὁ Μοναχός Ἀγαθάγγελος), ἐκεῖνος ὁ δυστυχής νέος, (ἀσφαλῶς κατ' ἐντολήν σας, ἴνα μή σεῖς «μιανθῆτε»!..), μέ ἥρπασεν, μέ ἀνεσήκωσεν καί κρατώντας με, σχεδόν ὁλόκληρον μετέωρον, ἔξω ἀπό τό ἀνοικτόν παράθυρον ἠπείλει νά μέ πετάξη εἰς τόν γκρεμόν! Ταῦτα ὑπό τά εἰρωνικά καί γεμάτα ἱκανοποίησιν βλέμματά σου! Ὅτε δέ ὁ Μοναχός Θεόδωρος προσεπάθησε νά μέ ἀποσπάση ἀπό τά βέβηλα χέρια του, (τά ἐνεργοῦντα ἀντί τῶν ἰδικῶν σας), ἐδέχθη καί ὁ ἰδιος τήν ἰδίαν βάρβαρον ἐπίθεσιν!.. Αὐτός εἶσαι π. Ἰγνάτιε καί παῦσε ἀδιάντροπα νά ὁμιλῆς διά τιμήν καί ὑπόληψιν καί δή «Μητροπολιτικήν». Ἀλλοίμονον ἄν τοιοῦτοι ἦσαν οἱ «Μητροπολῖται»! Τότε οὐδέν χεῖρον τῶν Μητροπολιτῶν, ὅπως γράφει ὁ ἱερός Χρυσόστομος! Παῦσε λοιπόν νά ἀντιποιῆσαι τήν ἐπισκοπικήν ἰδιότητα καί μή ξαναπλησιάσης τό θυσιαστήριον, διότι τό βεβηλώνεις.
Γράφων τά ἀνωτέρω, π. Ἰγνάτιε, πρόθεσις καί σκοπός μου εἶναι ἁπλῶς νά σοῦ ἐπιστήσω τήν προσοχήν, καθ' ὅτι, ἀσχέτως μέ τήν περαιτέρω πορείαν σου, θά κριθῆς καί ἀπό τήν Ἐκκλησίαν καί ἀπό τόν καρδιογνώστην Κύριον, ὅπως ἐξ ἄλλου καί ὅλοι μας. Τά γράφω δέ παραλλήλως μέ τήν προσευχήν πού κάνω δι' ὑμᾶς, ἀλλά καί διά τήν ἐλαχιστότητά μου, διότι ἐπί τόσα ἔτη δέν μέ ἠξίωσεν ὁ Κύριος νά ἔχω τήν πνευματικήν χαράν καί ἱκανοποίησιν ὅτι «ἐγεννήθης ἄνωθεν» καί ὅτι «ἐμορφώθη Χριστός εἰς τήν καρδίαν σου». Ἐφ' ὅσον ὅμως ἀναπνέωμεν, ἄς βιασθῶμεν, διότι Ἐκεῖνος περιμένει τήν ἐπιστροφήν μας, ἐνῶ θά πολεμήση ὁ ἴδιος τούς πολεμοῦντας τήν Ἐκκλησίαν Του…
(1) Σημ. «Ο.Π.»: «Καθαιρετική» πρᾶξις 95/1995 τῶν πέντε σχισματοαιρετικῶν.
(2) Σημ. «Ο.Π.»: Βλέπε τήν ὑπ' ἀριθμ. 3285/24.4.2008 σχετικήν «καθαιρετικήν ἀπόφασιν» τήν ὁποίαν ὑπογράφουν ὁ π. Ἰγνάτιος καί ὁ π. Βαρθολομαῖος Σελητσανιώτης, ὁ μέν ὡς «Λαρίσης καί Τυρνάβου», ὁ δέ ὡς «Γραμμ. Ἱερομ. Φίλιππος», εἰς τό Τεῦχος τῆς Ὀρθοδόξου Πνοῆς Μαρτίου — Ἀπριλίου 2008 σελ. 140 κ.ἑ.
(3) Σημ. «Ο.Π.»: Ἐπ' αὐτοῦ τοῦ θέματος γίνεται λόγος καί εἰς τά προηγούμενα τεύχη τῆς «Ο.Π.» Α. Τ. 180/2008 σελ. 157-158 καί Α. Τ. 181/2008 σελ. 246, ἀλλά καί εἰς προηγούμενα τεύχη.